Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "SKRZYPCZAK, PIOTR" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Odpady cytostatyczne i cytotoksyczne – zasady postępowania w Polsce
    Cytostatic and cytotoxic waste – rules of conduct in Poland
    Autorzy:
    Furtak-Niczyporuk, Marzena
    Jaroszyński, Janusz
    Mela, Aneta
    Staniszewska, Anna
    Piotrowska, Jowita
    Zimmermann, Agnieszka
    Czajka-Bełz, Anna
    Dreher, Piotr
    Dąbrowski, Jan
    Kapka-Skrzypczak, Lucyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2162684.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-14
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    lek cytotoksyczny
    cytostatyk
    niebezpieczne odpady medyczne
    bezpieczeństwo pracy z cytostatykami
    usuwanie leków
    bezpieczne postępowanie z cytostatykami
    cytotoxic drug
    cytostatic drug
    hazardous medical waste
    safety of work with cytostatic drugs
    drug disposal
    safe handling of cytostatic drugs
    Opis:
    Polska jest jednym z krajów europejskich, w których wytwarza się najwięcej niebezpiecznych odpadów medycznych. Mimo że w Europie ilość produkowanych odpadów cytotoksycznych i cytostatycznych (stosowanych w chemioterapii przez chorych onkologicznie) od kilku lat się zmniejsza, w Polsce – rośnie. Odpady te stanowią zagrożenie bezpieczeństwa dla pracowników medycznych oraz chorych otrzymujących leki. Dlatego wymagane są specjalne procedury postępowania, które pozwalają ograniczyć szkodliwość tych leków dla zdrowia ludzi. Celem pracy było przedstawienie zasad postępowania w Polsce z lekami cytotoksycznymi i cytostatycznymi oraz ich odpadami. Med. Pr. 2019;70(3):377–391
    Poland is one of the European countries with the highest level of production of dangerous medical waste. Although in Europe the volume of produced cytotoxic and cytostatic waste (used in chemotherapy by oncological patients) has been declining for several years, in Poland a reverse trend has been observed. As this waste puts the safety of medical workers and patients at risk, special handling procedures are required to limit the harmful effect of these drugs on human health. In view of the above, the aim of the work was to present the rules of conduct with cytotoxic and cytostatic drugs, and their waste, in Poland. Med Pr. 2019;70(3):377–91
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2019, 70, 3; 377-391
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ogólna teoria aktora? O tradycyjnej metodologii badania aktorstwa filmowego w perspektywie performatyki
    The General Theory of the Actor and Acting? On the traditional methodology of research in the domain of film acting from the perspective of the theory of performing
    Autorzy:
    SKRZYPCZAK, PIOTR
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920977.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-03
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    film acting
    performance
    methodological reflections on acting (performing)
    Opis:
    These reflections concern film acting, or to be more exact, the canonical three-stage research scenario, i.e. description, analysis and interpretation. They require a methodological interdisciplinary confluence of multiple strands, beyond the confines of a monolithic methodology.At a certain stage of the methodological reflections on acting (performing) there emerged a tendency to employ various disciplines. I would like to call it “the general theory of the actor and acting” or “the theory of performing”. The theory of performing, in fact, brings together such realms as anthropology, semiotics, phenomenology, aesthetics, the theory of literature, the psychology of perception of on-stage and on-screen representations, and, in a narrower sense, also studies on facial expression, diction and prosody, gesture and kinesics. However, in the most rudimentary sense it does consider the fundamental role of the actor and acting to be the focal point of discussion - the question of the very performance.Does the theory of performing explore the phenomenon of film acting (performing), and if so, to what degree is it the case? Two reference points for this issue seem to emerge.The first concerns the very choice of the object for analysis, involving such dimensions as relational networks of multiple actions regarding the actor and the process of acting, resulting in the creation of the character in a given film.The other, directly related to the first, concerns the very point of departure in the exploratory research process. How does the profile of the actor emerge due to such procedures as camera-work, montage, dubbing or motion control? It seems that what should be at the very centre of attention of the general theory of actor and acting is the actor-as-a-real-person, the interpreter of his own role-play, and also the subject of the actions involving the constructive process of a given film role, which results in the final on-stage/on-screen effect. We ought to pose the question of whether or not he is merely an acting element inhabiting the situation of the shooting within the confines of the camera-work. The theory of performing is not so much focused on the actor as an analog of a real human being (the fact that should be considered positively), but is focused on the actual acting process, the process of performing, first and foremost, the autonomous performer. Hence, another question arises: who is the character in the on-screen mode of existence? What is his real identity?The general theory of the actor and acting strives to answer this question from multiple viewpoints, from the viewpoints of anthropology, structuralism, deconstruction theory, as well as in terms of the most promising approaches (in my opinion), namely the cognitive and phenomenological stances. Here the floor is open for discussion.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2016, 19, 28; 15-34
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strach się bać? O ludowym monstruarium i demonologii w kinie polskim
    Autorzy:
    Skrzypczak, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/962172.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    horror, kino grozy, monstruarium, demonologia, adaptacja filmowa
    Horror films, monsterarium, demonology, ghost, phantom. film adaptation
    Opis:
    The concepts of a folk monsterarium and folk demonology have come to dominate Polish horror film. Viewers easily identify the generic border between the cinema of horror and  the cinema of terror, Cinema, as they interpret thematic or emotional motifs related to experiencing fear and terror. Yet, for film scholars, a formal definition of horror does not seem so simple. Polish cinema relying on “uncanny” themes and motifs does not abound with films that are artistically successful and capable of evoking the sense of fear. Having been reworked by our Romantic literature, folk motifs have been used in Polish cinema with mixed success. I prove this thesis examining Polish films employing folk motifs.  
    Pojęcia z monstruarium ludowego i ludowej demonologii zdominowały polskie kino grozy. Dla odbiorców kwestia granic gatunku kina grozy i horroru jest oczywista i zazwyczaj nie mają oni kłopotów z ich rozpoznaniem, kiedy idzie o interpretację motywów tematycznych czy estetycznych odwołujących się do doznawania odczucia lęku i grozy. Badaczom filmu kwestia formalnej definicji horroru nie wydaje się już tak prosta. W polskim kinie, podejmującym tematy i wątki „niesamowite”, bardzo rzadko zdarzały się filmy artystycznie udane i potrafiące spełnić postulat wywoływania wrażenia lęku u widza. Ludowe motywy, interpretowane przez naszą literaturę romantyczną, transponowane były w kinie polskim z różnym powodzeniem. Dowodzę tego w artykule poświęconym polskim filmom czerpiących tematy z motywów ludowych.
    Źródło:
    Literatura Ludowa; 2017, 4-5
    2544-2872
    0024-4708
    Pojawia się w:
    Literatura Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies