Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ryba, Mieczysław." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 70
Tytuł:
Prusy Królewskie i Prusy Zachodnie. Dwa oblicza sztuki luterańskiej
Royal Prussia and Western Prussia. Two faces of Lutheran art
Autorzy:
Birecki, Piotr
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23942710.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Prusy Kólewskie
Prusy Zachodnie
luteranizm
sztuka luterańska
Opis:
Sztuka od początku towarzyszyła rozwojowi reformacji na obszarze, który w okresie nowożytnym należał do Prus Królewskich, a po rozbiorach do Prus Zachodnich. Sztuka luterańska zyskała w tych dwóch okresach politycznych i historycznych zupełnie różne oblicze. W Prusach Królewskich związana była z środowiskiem mieszczańskim, które zlecało wykonywanie niezbędnego wyposażenia kościołów. W pierwszym okresie przejmowano kościoły katolickie, a nowe, proste w formie budynki kościelne wznoszono w XVII i XVIII wieku, równolegle z utratą wielu średniowiecznych kościołów. Organizowano nabożeństwa w ratuszach miejskich. Rozwinęła się luterańska sztuka obrazowa o nowej ikonografii. Powstało wiele obrazów epitafijnych, dekoracji empor, ambon, konfesjonałów i ław oraz malowideł stropowych. Sztuka luterańska była manifestem pewnej niezależności politycznej i religijnej Prus Królewskich od Królestwa Polskiego. W wyniku rozbiorów Polski na obszarze Prus Królewskich utworzono Prusy Zachodnie. Nowa władza wspierała intensywnie ewangelików skupionych w strukturach Kościoła ewangelicko-unijnego ściśle współpracującego z państwem pruskim, nadzorującym i znacząco wspierającym finansowo budowę i wyposażenie kilkuset nowych kościołów i kaplic. W ich powstaniu brały udział już firmy i indywidualni artyści z terenu całych Niemiec. Zdecydowany wpływ na kształt architektury miała Regulatywa z Eisenach oraz osobisty smak cesarza Wilhelma II, dla którego sztuka luterańska była narzędziem wpływu monarchii na laicyzujące się społeczeństwo epoki industrializacji. Sztuka obrazowa została zredukowana do nielicznych obrazów ołtarzowych, mozaik i dekoracji ornamentalnej, a rozkwitła w sztuce witrażu, pokazującego postaci Lutra, Melanchtona, Albrechta Hohenzollerna, czy sceny biblijne oparte m.in. na grafikach Albrechta Dürera. Sztuka luterańska w rozumieniu władzy wspierać miała integrację Prus z innymi regionami Rzeszy i reprezentować państwo pruskie w życiu Kościoła. Wyznanie stało się elementem kultury i wyrazem przynależności politycznej do II Rzeszy.
Since the beginning, art has accompanied development of Reformation in the area which in modern era was part of Royal Prussia, and after the Partitions – Western Prussia. During these two political and historical periods, Lutheran art has developed two very distinct forms. In Royal Prussia, it was connected with the burgher community, which commissioned necessary furnishings for churches. In the initial period, Catholic churches were taken over, while new, simple in form, church buildings were erected in 17th and 18th centuries, in parallel with loss of many mediaeval churches. Services were organized in city halls. Lutheran pictorial art was developing, with new iconography. Many epitaph paintings, decorations of galleries, pulpits, confessionals and pews were created, as well as painted ceilings. Lutheran art became a manifesto of certain political and religious independence of Royal Prussia from the Kingdom of Poland. As a result of partitions of Poland, the territory of Royal Prussia became Western Prussia. The new authorities have actively supported the Protestants, gathered in the structures of the Evangelical-Uniate church, which cooperated closely with the Prussian state. The state, in turn, has supervised and significantly supported financially the construction and outfitting of several hundred new churches and chapels. Companies and individuals from entire Germany participated in creation of those. Architecture was under a strong influence of the Eisenach Regulation and personal taste of Emperor Wilhelm II, for whom Lutheran art was an instrument allowing the monarchy to exert influence on increasingly secular society of the industrialization era. Pictorial art was reduced to scant altar pictures, mosaics and ornaments, however it flourished in the area of stained glass, depicting Martin Luther, Melanchton, Albrecht Hohenzollern, or Biblical scenes based, among others, on Albrecht Dürer’s graphics. According to those in power, the purpose of Lutheran art was to support integration of Prussia with other regions of the Reich and represent the Prussian state in the life of the Church. Denomination has become an element of culture and expression of political inclusion in the Second Reich.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 466-489
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczno-niepodległościowe akcenty w działalności ormiańskokatolickiego arcybiskupa lwowskiego Józefa Teodorowicza w latach 1901–1918
Political and sovereignty oriented aspects of activity of Armenian Catholic Archbishop of L’viv, Józef Teodorowicz in 1901–1918
Autorzy:
Fiktus, Paweł
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23944627.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Ormianie
Józef Teodorowicz
Lwów
Opis:
Artykuł omawia polityczne akcenty o dążeniu niepodległościowym w bogatej twórczości Józefa Teodorowicza, arcybiskupa lwowskiego obrządku ormiańskokatolickiego. Zagadnienia te przedstawiono dla okresu od 1901 do 1918 r., czyli od objęcia przez Teodorowicza rządów arcybiskupich we Lwowie do odzyskania przez Polskę niepodległości. W tym okresie Teodorowicz prowadził ożywioną działalność jako publicysta polityczny. Był też posłem i wybitnym mówcą w galicyjskim Sejmie Krajowym we Lwowie oraz w parlamencie austiackim – w Izbie Panów w Wiedniu. W artykule ukazano poglądy Teodorowicza na takie zagadnienia, jak organizacja wyborów. Uważał on, że powinny być w nich zaangażowane liczne grupy społeczne, co w efekcie miało rozwijać ich świadomość polityczną. Analizie poddano publiczną działalność Teodorowicza w pracach IX i X kadencji Sejmu Krajowego we Lwowie, gdzie był członkiem komisji szkolnej. Szczególną uwagę poświecono jego aktywności w Izbie Panów w Wiedniu. Wygłosił w niej dwie ważne mowy, w których skrytykował polityki Niemiec i Austro-Węgier wobec Polaków i ich aspiracji niepodległościowych. Argumentując przytoczył szereg aktów lojalności kierowanych przez Polaków wobec władz niemieckich i austro-węgierskich, z drugiej zaś strony niespełnione deklaracje tych władz składane Polakom. Teodorowicz komentował aktualne wydarzenia polityczne, w tym memoriał zawierający propozycję nowego podziału ziem polskich między zaborców, czy też postanowienia zawarte w akcie 5 listopada 1916 r. wydanym przez cesarzy Niemiec i Austro-Węgier w sprawie polskiej. Krytyka władz zaborczych oraz publiczne upominanie się o należyte miejsce dla Polski na mapie politycznej Europy wywołały krytyczną reakcję ze strony polityków austriackich. Wystąpienia Teodorowicza w parlamencie austriackim zapowiadały jego dalszą karierę polityczną, już w odrodzonej Polsce. I rzeczywiście, ten arcybiskup lwowski był posłem aktywnie zaangażowanym w prace nad Konstytucją Rzeczypospolitej. Wkrótce działalność ta została jednak przerwana na skutek polecenia papieża Piusa XI. Z tego powodu Teodorowicz zaprzestał dalszej działalności parlamentarnej.
The article discusses political, sovereignty oriented aspects of rich body of work of Józef Teodorowicz, Archbishop of L’viv of Armenian Catholic rite. Those aspects were presented for the period of 1901–1918, so from Teodorowicz taking over the archbishopric of L’viv until restoration of Poland’s sovereignty. Over that period, Teodorowicz has maintained a high level of activity as political commentator. He was also a member of Parliament and a distinguished orator in Galician National Sejm in L’viv and in Austrian Parliament – in the House of Lords in Vienna. The article presents Teodorowicz’s views on such matters as organization of elections. He believed, that elections should involve broad groups of the public, which, as a result, was to stimulate development of their political awareness. The analysis encompasses Teodorowicz’s public activity in scope of works of IX and X term of National Sejm in L’viv, where he was a member of Schooling Committee. Particular attention was paid to his activity in the House of Lords in Vienna. He delivered two important addresses, in which he criticized German and Austro-Hungarian policy with respect to Poles and their sovereignty aspirations. In his argumentation, he quoted a number of acts of loyalty, demonstrated by Poles with respect to German and Austro-Hungarian authorities, and on the other hand, unfulfilled declarations of those authorities and promises made to Poles. Teodorowicz commented on current political events, including a memorial proposing a new division of Polish lands between the partitioning powers, or provisions included in the Act of 5 November 1916 on Poland, issued by Emperors of Germany and Austria. Criticism of partitioning powers and publicly made demands for Poland’s rightful place on the map of Europe have resulted in critical reactions from Austrian politicians. Teodorowicz’s addresses in Austrian parliament have heralded his further political career in revived Poland. And indeed, the Archbishop of L’viv was actively involved in the works on Constitution of Poland. Soon, however, that activity was discontinued due to an instruction from Pope Pious XI. For the same reason, Teodorowicz has entirely abandoned any further parliamentary activity.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 282-296
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła do dziejów Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego do 1918 roku w zbiorach Biblioteki i Archiwum im. B.R. Tschammera w Cieszynie
Source documents for history of Evangelical-Augsburg Church in the fonds of Library and Archive of B. R. Tschammer in Cieszyn until 1918
Autorzy:
Gabryś, Marcin
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23352230.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Cieszynie
Śląsk Cieszyński
Cieszyn
Tschammer
archiuwm parafialne
Opis:
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Cieszynie jest nieprzerwanie najdłużej działającą parafią luterańską na Śląsku Cieszyńskim. Wznowiła swą działalność w 1709 r. na mocy rokowań ugody altransztadzkiej zawartej pomiędzy cesarzem Józefem I a królem szwedzkim Karolem XII. Ugoda zezwalała ewangelikom na wybudowanie pod Cieszynem jedynego ewangelickiego kościoła na Górnym Śląsku. W obrębie budowanego kościoła w stosunkowo szybkim czasie pojawiły się budynki parafialne, szkolne, a górne przedmieście Cieszyna będące jedynym legalnym miejscem luterańskich nabożeństw, stało się naturalnym centrum luteran księstwa cieszyńskiego i okolicznych regionów. Równocześnie ze wznowieniem działalności parafii, rozpoczęła funkcjonowanie kancelaria, do obowiązków której należały wszystkie sprawy związane z życiem religijnym, budową kościoła, budynków parafialnych, działalnością szkoły itd. Kilka lub kilkanaście lat później pojawiła się pierwsza dokumentacja niepotrzebna do bieżącej działalności kancelarii, a tym samym rozpoczyna się kształtować archiwum kościelne. Jego zasób na przestrzeni blisko trzystu lat znacząco się rozrósł. O istniejącym w początkach parafii zasobie archiwalnym świadczy najstarszy zachowany inwentarz z 1730 r. Obecnie zasób archiwalny Biblioteki i Archiwum im. B.R. Tschammera Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Cieszynie stanowi ok. 100 metrów bieżących akt. Składa się on z kilku zespołów, a najstarsze dokumenty sięgają końca XVI w. Zasób składa się m. in. ze spuścizny aktowej wytworzonej przez: cieszyńską parafię (od 1709 r.), konsystorz funkcjonujący w Cieszynie (2. połowa XVIII w.), superintendenturę morawsko-śląską (XVIII – XX w.), seniorat śląski (XIX-XX w.), szkoły ewangelickie (XVIII-XX w.), towarzystwa, stowarzyszenia i inne. Zasób ten stanowi obecnie największy i najistotniejszy zbiór źródeł do dziejów Kościoła ewangelicko-augsburskiego na Śląsku Cieszyńskim, wykraczający poza jego granice, obejmując również Morawy (do 1918r.), Górny Śląsk (do 1742r.), a nawet Galicję.
Evangelical-Augsburg parish in Cieszyn boasts the longest uninterrupted operation among Cieszyn Silesia Lutheran parishes. It has reinstated its operation in 1709, based on Altranstädt treaty between Emperor Joseph I and Swedish king Charles XII. The treaty allowed the Evangelicals to build an Evangelical church near Cieszyn, the only one in Upper Silesia. Near the church, various parish and school buildings emerged very quickly, and upper suburb of Cieszyn, which was the only place where Lutheran services could be held legally, has become a natural centre for Lutherans from Cieszyn Duchy and neighbouring regions. In parallel with renewed operation of the parish, a chancellery was established to service all the issues related to religious life, construction of the church and parish buildings, activity of the school, etc. Some years later, first documents not necessary for current operation of the chancellery have begun to appear, and thus the church archive has emerged. Over the period of nearly three hundred years, its fonds have expanded significantly. The initial fond, formed in the beginnings of the parish, is reflected in the oldest extant inventory, dated 1730. Currently, the fond of the Library and Archive of B. R. Tschammer of Evangelical-Augsburg parish in Cieszyn constitutes approximately 100 running meters of files. It consists of a number of collections, and the oldest documents date back to late 16th century. The fonds includes, among other things, legacy files created by: Cieszyn parish (since 1709), a consistory operating in Cieszyn (2nd half of 18th century), Moravia-Silesia Superintendent Office (18th–20th century), Silesia seniorate (19th–20th century), Evangelical schools (18th–20th century), associations, societies and others. This fond is currently the largest and most important collection of source documents for history of Evangelical-Augsburg Church in Cieszyn Silesia and beyond, including Moravia (until 1918), Upper Silesia (until 1742), and even Galicia.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 757-768
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Austro-Węgry wobec Kościoła katolickiego w Królestwie Polskim od ogłoszenia aktu 5 listopada do powołania Rady Regencyjnej (listopad 1916 – wrzesień 1917 roku)
Austro-Hungarian Empire relations with Catholic Church from announcement of the Act of 5 November until establishment of the Regency Council (November 1916 – September 1917)
Autorzy:
Gaul, Jerzy
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23944552.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Austro-Węgry
Kościół katolicki
Królestwo Polskie
Akt 5 listopada
Rada Regencyjna
Opis:
Kościół katolicki stanowił od wieków ważny czynnik kształtujący postawy ludności polskiej. Doceniając ten fakt władze austro-węgierskie starały się w latach I wojny światowej wykorzystać Kościół katolicki w Królestwie Polskim do realizacji własnych koncepcji politycznych. Te dążenia wspierały się na katolickim charakterze monarchii naddunajskiej i proaustriackiej postawie niektórych hierarchów galicyjskich. Episkopat Królestwa Polskiego zajmował bardziej wstrzemięźliwą postawę wobec państw centralnych. Władze austro-węgierskie podejmowały więc starania od listopada 1916 do października 1917 r. o poparcie przez Kościół katolicki aktu 5 listopada 1916 r. (propolskiej proklamacji cesarzy Niemiec i Austro-Węgier), zabiegały o udział duchowieństwa w uroczystościach jego ogłoszenia, a także włączenie biskupów do powstających instytucji państwa polskiego – Rady Stanu i Rady Regencyjnej. Starały się też o uzyskanie aprobaty hierarchów Kościoła dla polityki państw centralnych na ziemiach polskich. Duchowieństwo katolickie zachowało się powściągliwie wobec aktu 5 listopada 1916 r. i zorganizowanych z tej okazji uroczystości. Lepsze rezultaty przyniosły starania o włączenie kleru do powstających instytucji państwa polskiego. Do Tymczasowej Rady Stanu weszło dwu księży katolickich. Większe znaczenie miało skłonienie arcybiskupa warszawskiego Aleksandra Kakowskiego do udziału w Radzie Regencyjnej. Nie oznaczało to jednak uzyskania aprobaty Kościoła katolickiego dla polityki państw centralnych na ziemiach polskich. Sympatie dla monarchii habsburskiej miały znaczenie symboliczne, gdyż sprawa polska rozwiązywana była pod dyktando Rzeszy Niemieckiej.
For centuries, the Catholic Church has been an important influence, shaping the attitudes of Polish public. In appreciation of that fact, during World War 1, Austro-Hungarian authorities have tried to use the Catholic Church in the Kingdom of Poland to implement their own political concepts. Those efforts were based on Catholic provenance of the monarchy and pro-Austrian attitudes of some of Galician senior clergy. Episcopate of the Kingdom of Poland has taken a more restrained position with respect to the Central states. Therefore, between November 1916 and October 1917, Austro-Hungarian authorities have tried to gain the Church’s support for the Act of 5 November 1916 (a pro-Polish proclamation of Emperors of Germany and Austro-Hungary), pursued the clergy to participate in the proclamation ceremony, and inclusion of bishops in newly created institutions of the Polish state – the Council of State and the Regency Council. They also sought approval of the senior Church officials for policy of the Central states on Polish territories. Catholic clergy was noncommittal about the Act of 5 November 1916 and related ceremonies. Efforts to include the clergy in newly created institutions of the Polish state were more successful. Two Catholic priests have joined the Temporary Council of State. A more important achievement was convincing Archbishop of Warsaw Aleksander Kakowski to take a seat in the Regency Council. It did not, however, mean obtaining approval of the Catholic Church for the policy of the Central states on Polish territories. Sympathies for Habsburg monarchy were merely symbolic, as the resolution of Polish case was dictated by the German Reich.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 297-318
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W przeddzień triumfu. Cerkiew unicka w Rzeczypospolitej w końcu XVII i początkach XVIII wieku
On the eve of triumph. Uniate Church in the Commonwealth at the turn of 17th and 18th century
Autorzy:
Gil, Andrzej
Skoczylas, Ihor
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23352282.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Cerkiew unicka
Kościół unicki
synod zamojski
unia brzeska
unici
Opis:
Nowa unia, którą na przełomie XVII i XVIII wieku przyjęły cztery eparchie prawosławne polsko-litewskiej części metropolii kijowskiej, oznaczała w praktyce zakończenie procesu katolicyzacji społeczności ruskiej Rzeczypospolitej. Cerkiew unicka między synodem zamojskim (1720) a pierwszym rozbiorem Polski (1772) osiągnęła status największej instytucjonalnie wspólnoty wyznaniowej. Istotną cechą katolicyzmu obrządku wschodniego tego okresu było mocne wpisanie go w krajobraz kulturowo-religijny nie tylko ówczesnej Rzeczypospolitej, ale i całej nowożytnej Europy. Unici stali się bowiem częścią tej światowej przestrzeni, która po soborze trydenckim zjednoczona została wokół instytucji papiestwa i doznawała – poprzez włączenie w Kościół powszechny – wszystkich związanych z tym kulturowych profitów. Barok, niekiedy w najlepszym artystycznie wydaniu, stał się istotnym czynnikiem konstytuującym tożsamość wiernych Cerkwi unickiej, a ona sama stała się znaczącym czynnikiem wpływającym na cywilizacyjne oblicze wschodniej części naszego kontynentu, zmieniającym go w stopni znacznie większym, niż się dotychczas sądzi. To właśnie ten wyzwolony wówczas ogromny potencjał, wypływając tak z kijowskiej tradycji, jak i z dziedzictwa europejskiego Zachodu, spowodował, że śmiało można nazwać to postzamojskie (po synodzie w Zamościu) półwiecze okresem triumfu Cerkwi unickiej w Rzeczypospolitej.
The article focuses on the breakthrough period in the history of Uniate Church in the Commonwealth – the turn of 17th and 18th century. The “New Union” effected at that time, manifested by four eparchies – Przemyśl, L’viv, Lutsk and Kiev – communing with Rome, has made the Eastern Catholic community the largest religious community in Polish-Lithuanian Commonwealth. At the same time, within the Uniate Church itself, a fundamental ecclesiastic and cultural change took place, bringing it into the orbit of various processes characterising the Western Christianity of the time. Eastern Catholics of the Commonwealth have then entered a phase of rapid development, and not just institutional. It was characterized by adoption of baroque civilization models and baroque type of piety on one hand, and on the other, retaining those elements of the old, Ruthenian tradition, which were not in conflict with its new identity. At the same time, the Uniate Church has become an important element of the religious, cultural and socio-political order of the state; wherever the structures of Catholic Metropolis of Kiev reached, there was a guarantee of peace and perspectives for future development. A good example was the situation of lands recovered from Turkish hands (Podolia), or liberated from under Russian occupation (the Right Bank), where intensive settlement efforts were made, accompanied by establishment of Uniate parishes. An important element constituting the new Uniate identity was the Synod of Zamość in 1720, through which the Eastern Catholics were fully included in legal and liturgical order of the Catholic Church. This event has become a sort of a cornerstone of the Uniate Church, amalgamating universal elements with particular ones. Those transformations have prepared a true ground for a phenomenon which the authors dubbed “Uniate triumphalism”.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 584-599
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mariaże mazowiecko-litewskie w XIII–XIV wieku. Przyczynek do chrystianizacji Litwy
Marriages between Mazovia and Lithuania in 13th–14th century. A contribution to Christianization of Lithuania
Autorzy:
Grabowski, Janusz
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/24202938.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Mazowsze
małżeństwa dynastyczne
Litwa
Wielkie Księstwo Litewskie
Chrystianizacja Litwy
Opis:
Małżeństwa dynastyczne w średniowieczu wiązały się ściśle z życiem politycznym. Wśród małżeństw mazowieckich dominowały związki z Piastami śląskimi oraz dynastiami ruskimi i litewskimi. Na 42 małżeństwa Piastów mazowieckich, jedną czwartą stanowią mariaże książąt i księżniczek mazowieckich z przedstawicielami dynastii litewskiej oraz rodzinami możnowładczymi na Litwie. Przedmiotem artykułu są mariaże mazowiecko-litewskie zawierane w XIII i XIV w. Zawierali je Bolesław II z Gaudemundą Zofią córką Trojdena, Wacław z Elżbietą córką Giedymina, Bolesław Jerzy II z Eufemią córką Giedymina i Janusz I z Danutą Anną, córką Kiejstuta.
Dynastic marriages in the Middle Ages were directly connected with political life. In case of Mazovian marriages, the dominant group of connections were those to Silesian Piasts as well as Ruthenian and Lithuanian dynasties. Out of 42 marriages of Mazovian Piasts, unions of Mazovian princes and princesses with representatives of Lithuanian dynasty as well as magnate families of Lithuania, constituted a fourth of the total number. The article concerns Mazovian-Lithuanian marriages entered into in 13th and 14th century. Those were: Bolesław II with Gaudemunda Sophia, daughter of Traidenis, Wacław of Płock with Elizabeth, daughter of Gediminas, Bolesław Jerzy II with Eufemija, daughter of Gediminas, and Janusz I with Danute Anna, daughter of Kęstutis.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 56-72
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobiety a reformacja na tle środkowoeuropejskim. Wybrane konteksty historyczne z XVI wieku
Women and the Reformation against the Central European background. Historical contexts of the 16th century
Autorzy:
Grzywacz, Małgorzata
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23942800.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Kobiety
Reformacja
Elżbieta Brandenburska
Anna Wazówna
Zygmunt III Waza
kobiety a reformacja
luteranki
Reformacja w Polsce
Opis:
W artykule podjęto próbę omówienia obecności kobiet w ruchu reformacyjnym, ze szczególnym uwzględnieniem ich nowej roli w społeczeństwie i Kościele. Opisując dwie kobiety z Niemiec i Polski, autorka pragnie przedstawić najpierw Elżbietę von Brandenburg. Była głęboko zaangażowana w proces kształtowania nowych wzorców życia, które stały się znakiem rozpoznawczym życia i kultury protestanckiej. Anna Waza ze Szwecji, siostra króla polskiego Zygmunta III Wazy, była otwarta na przedmioty związane z teologią i naukami przyrodniczymi. Obie luteranki można uznać za prekursorki kultury ewangelickiej. Przypadająca w 2017 r. pięćsetna rocznica tez Marcina Lutra stworzyła okazję do zobrazowania znaczącego wkładu kobiet w kulturę europejską.
The paper discusses the presence of women in the Reformation movement, with a particular focus on their new role in the society and the Church, by describing two women from Germany and Poland. One of them is Elisabeth von Brandenburg, deeply involved in the process of shaping new models of life which became the hallmark of the Protestant life and culture. Anna Vasa of Sweden, the sister of Polish king Sigismund III Vasa, was interested in subjects related to theology and natural sciences. Both Lutheran women may be regarded as precursors of evangelical culture. The 500th anniversary of Martin Luther’s theses – in 2017 – creates an opportunity for illustrating the significant contribution of women to European culture.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 394-410
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaangażowanie przedstawicieli episkopatu Rzeczypospolitej w sprawy obronne państwa w dobie wojen z imperium osmańskim w drugiej połowie XVII wieku
Involvement of representatives of Polish episcopate in matters of national defence during the wars against Ottoman empire in second half of 17th century
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/24201066.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
episkopat
Rzeczpospolita
obrona państwa
Turcja
wojny polsko-tureckie
Opis:
Zaangażowanie episkopatu rzymskokatolickiego w sprawy obronne Rzeczypospolitej, które najlepiej było dostrzegalne w wieloletnich konfliktach z Wysoką Portą z 2. połowy XVII w. miało różne oblicza. Episkopat płacił znaczne sumy pieniężne na utrzymanie wojska w okresie zimowym (tzw. hiberna) a także finansował naprawę umocnień, czy zapewniał zaopatrzenie miastom Korony o dużym znaczeniu strategicznym – jak Kraków, czy Kamieniec. Najbardziej zauważalną działalnością była fundacja oddziałów wojskowych – zarówno tych utrzymywanych wyłącznie własnym sumptem, jak również tych włączanych do komputu wojska państwowego. Praktyka ta przynosiła zaszczyt poszczególnym patronom, ale także całemu episkopatowi, świadcząc o odpowiedzialności hierarchów Kościoła katolickiego za losy państwa. Szczególnego znaczenia praktyka wysyłania własnych wojsk przez biskupów nabrała właśnie podczas wojen z Turcją. Wówczas polscy biskupi nie tylko mieli przeświadczenie o ich obowiązku uczestniczenia w obronie Rzeczypospolitej, jako przedstawiciele senatu, ale też jako duchowni Kościoła Rzymskiego, czuli że powinni wziąć udział w słusznej krucjacie przeciw „nieprzyjaciołom Krzyża Świętego”, tj. islamskiemu Imperium Osmańskiemu.
Involvement of Roman Catholic episcopate in defence matters of Poland, most visible during prolonged conflicts with the Sublime Porte in second half of 17th century, took different forms. The episcopate paid significant sums for maintenance of the military in the winter period (so-called hiberna), financed repairs of fortifications and provided supplies to large cities of the Crown with major strategic importance – such as Cracow or Kamieniec. The most visible type of activity was financing of military troops – both those maintained exclusively by individual bishops, and those included in state military forces. Such practice brought credit to individual patrons, but also the entire episcopate, as a testimony to Church leaders’ sense of responsibility for the fate of the country. The practice of bishops founding their own troops has gained particular importance during the wars against Turkey. Polish bishops not only were convinced of their obligation to participate in the defence of the country as senators, but also as priests of the Roman Catholic Church they felt that they should participate in the righteous crusade against the “enemies of the Holy Cross”, i.e. Islamic Ottoman Empire.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 138-160
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościoły katolickie w powiatach brzeskim, kamienieckim i kobryńskim do roku 1566
Catholic churches in Brest, Kamieniec and Kobryn powiats until 1566
Autorzy:
Jaszczołt, Tomasz
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/24202937.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Kościół katolicki na Litwie
powiat brzeski
powiat kobryński
powiat kamieniecki
Opis:
W wyniku reformy administracyjnej z lat 1565–1566 trzy dawne powiaty Wielkiego Księstwa Litewskiego: brzeski, kamieniecki i kobryński zostały połączone w jeden powiat brzeski, który stał się częścią nowo utworzonego województwa brzeskiego. Przed 1566 rokiem na terenie trzech wymienionych powiatów utworzono sieć parafii katolickich, erygowanych w XV i pierwszej połowie XVI w. Początki Kościoła katolickiego w Brześciu sięgają końca XIV w. Od 1425 r. tereny te wchodziły w skład diecezji łuckiej; poprzednio (od 1408 r.) wchodziło w skład diecezji włodzimierskiej. Rozwój sieci parafii katolickich na tym terenie stał się możliwy po unii polsko-litewskiej w Krewie w 1385 r. i chrystianizacji Litwy. Wcześniej dominującą rolę na tym terenie odgrywała Cerkiew prawosławna. Źródła do badań rozwoju sieci kościelnej w powiatach brzeskim, kamienieckim i kobryńskim zachowały się przede wszystkim w aktach konsystorza janowskiego, przechowywanych w Archiwum Diecezjalnym w Siedlcach. Zachowało się jedynie kilka oryginalnych dokumentów fundacyjnych. Sieć kościołów katolickich na terenie trzech powiatów nie była równomiernie rozłożona. Najwięcej kościołów powstało w powiecie brzeskim, po obu stronach Bugu. Poza tym powiat ten był największy pod względem powierzchni. W powiecie kobryńskim utworzono 6 kościołów, a w kamienieckim tylko trzy. Założycielami byli przeważnie indywidualni ludzie. Byli wśród nich zarówno magnaci litewsko-ruscy (przedstawiciele rodów Zabrzezińskich, Iliniczów, Sapiehów i Sanguszków), jak i szlachta średniego szczebla, posiadająca jedną lub kilka wsi. Warto podkreślić, że część fundatorów była wyznania prawosławnego. Kościoły fundowane przez wielkich książąt powstawały w ośrodkach powiatowych, a więc w dawnych grodach książęcych oraz w nowo powstałych miastach powiatu brzeskiego. Jedynie kościoły w Janowie i Mrozowiczach zostały erygowane przez biskupów i pozostawały pod patronatem duchowieństwa. Ogółem na omawianym terenie przed 1566 r. zidentyfikowano 36 kościołów katolickich, z czego 29 to kościoły parafialne, a 7 – nieparafialne (1 kościół klasztorny i dwa kościoły szpitalne). W późniejszym okresie przestały istnieć 2 kościoły parafialne i 1 nieparafialny. Część kościołów została przejęta przez protestantów, jednak już w pierwszej połowie XVII w. przywrócono je katolicyzmowi. Na całym terenie do końca XVI w. istniał tylko jeden kościół klasztorny – augustianów.
As a result of administrative reform of 1565–1566, three former powiats of the Grand Duchy of Lithuania: Brest, Kamieniec and Kobryn were combined into one Brest powiat, which became a part of a newly established Brest-Litovsk voivodship. Before 1566, in the three aforementioned powiats a network of Catholic parishes was created, founded in 15th and first half of 16th century. Only the beginnings of a Catholic church in Brest date as far back as late 14th century. Since 1425, the area was part of Lutsk diocese; previously (since 1408) it was included in Volodymyr diocese. Development of Catholic parishes network in the area has become possible after the Polish-Lithuanian Union in Krewo in 1385 and Christianisation of Lithuania. Before that, the Orthodox Church played a dominant role in the area. The sources for study of church network development in Brest, Kamieniec and Kobryn powiats have been preserved predominantly in the records of Janów consistory, kept in Diocese Archive in Siedlce. Only few original foundation documents were preserved. The network of Catholic churches in the three powiats was not evenly distributed. The most churches were founded in Brest powiat, on both sides of Bug river Bug. Besides, that powiat was the largest in terms of area. Six churches were established in Kobryn powiat, and only three in Kamieniec powiat. The founders were predominantly individuals. They included both Lithuanian-Ruthenian magnates (representatives of Zabrzeziński, Ilinicz, Sapieha and Sanguszko families), as well as mid-level nobles, owning one or a few villages. It is worth emphasizing, that some of the founders were of Orthodox denomination. Churches sponsored by Grand Dukes (or royal) were founded in powiat centres, so in former ducal gords (burgwalls) and in newly established cities in Brest powiat. Only churches in Janów and Mrozowicze were established by bishops and remained under the patronage of the clergy. In total, in the discussed territory, 36 Catholic churches were identified pre-1566, of which 29 were parish churches and 7 – non-parish (1 monastery church and two hospital churches). At later times, only 2 parish churches and 1 non-parish church from among those ceased to exist. Some of the churches were taken over by Protestants, however already in first half of 17th century were restituted as Catholic. Throughout the area, until the end of 16th century, only one monastery church existed – that of Augustinians.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 73-105
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół katolicki wobec wydarzeń pierwszego roku rewolucji na ziemiach byłego królestwa Polskiego – rok 1905 na łamach „Przeglądu Katolickiego”
Position of the Catholic Church with respect to events of 1905 – the first year of the revolution – on the territory of the former Kingdom of Poland, as presented in “Przegląd Katolicki” (Catholic Review)
Autorzy:
Karbowniczek, Tomasz
Święcich, Karolina
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23945070.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Kościół katolicki
rewolucja 1905 r.
Przegląd Katolicki
Królestwo Polskie
Opis:
Podstawą działalności Kościoła katolickiego była encyklika „Rerum novarum” papieża Leona XIII. Dała ona możliwość oddziaływania kół katolickich na środowisko robotnicze. Zostało to formalnie usankcjonowane przez Stolicę Apostolską. Właśnie ta encyklika oddziaływała na postawę Kościoła katolickiego w walce z socjalizmem. Celem artykułu jest pokazania nastawienia Kościoła katolickiego w Królestwie Polskim do problemów, jakie przyniosły wydarzenia roku 1905. Najważniejszym z nich był socjalizm. Socjaliści organizowali strajki robotnicze, zarówno o charakterze politycznym, jak i ekonomicznym. Następnym zagadnieniem był strajk szkolny i postawa wobec niego Kościoła katolickiego w Królestwie Polskim. Rok 1905 spowodował także wydanie ukazu o powołaniu rosyjskiej Dumy (parlamentu). Tematyka ta często pojawiała się na łamach periodyku „Przegląd Katolicki”, który stanowi podstawę źródłową tego artykułu.
The basis for operation of the Catholic Church was the “Rerum novarum” encyclical by Pope Leo XIII. It opened the possibility for Catholic circles to influence workers community. It was formally sanctioned by the Holy See. The encyclical was the main influence on Catholic Church’s struggle against socialism. The objective of the article is to show the attitude of Catholic Church in the former Kingdom of Poland with respect to issues caused by the events of 1905. The most important of those was socialism. Socialists organized workers’ strike actions, with both political and economic goals. The next issue was the school strike action and the position Polish Catholic Church took with respect to that. 1905 events have also resulted in issuance of a decree forming the Russian Duma (parliament). Those topics were frequently mentioned and discussed in “Przegląd Katolicki” (Catholic Review) periodical, which is the source base for this article.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 267-281
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba interpretacji wydarzeń wileńskich z 1581 roku – pierwszego poważnego konfliktu wyznaniowego w Wielkim Księstwie Litewskim w okresie kontrreformacji
Tentative interpretation of Vilnius events of 1581 – the first riots during Counter-Reformation period in Grand Duchy of Lithuania
Autorzy:
Kempa, Tomasz
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/24202004.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Wilno
konflikt wyznaniowy
Wielkie Księstwo Litewskie
Opis:
W 1581 r. doszło po raz pierwszy do poważnego konfliktu wyznaniowego w Wilnie w okresie kontrreformacji. Został on zainicjowany przez spór między jezuitami a kalwińskim zborem w tym mieście o własność części typografii. Głównym sprawcą tumultu był jednak nowy biskup wileński Jerzy Radziwiłł, który jako młodzieniec dokonał konwersji na katolicyzm z wiary kalwińskiej. Nowy ordynariusz wykształcony w Rzymie był jednym z biskupów, którzy najaktywniej wdrażali reformy trydenckie w Rzeczypospolitej. Świeżo po ingresie do katedry w Wilnie biskup Radziwiłł nakazał konfiskatę u ewangelickiego drukarza protestanckich książek, a następnie przed kościołem św. Jana kazał je spalić. Wydarzenia te miały miejsce w czasie, gdy Rzeczpospolita toczyła wojnę z Moskwą, a król Stefan Batory wraz z wojskami znajdował się pod Pskowem. Stąd nie dziwi stanowcza reakcja monarchy, skądinąd gorliwego katolika. Zabronił on tego typu wystąpień, mogących stanowić zarzewie szerszych konfliktów o charakterze wyznaniowym. Jednocześnie stanął po stronie wileńskich ewangelików (zarówno kalwinistów jak i luteranów) w innym sporze, który w tym samym czasie miał miejsce, o drogę prowadzenia konduktów pogrzebowych w Wilnie. Biskup Radziwiłł i część duchowieństwa katolickiego domagała się, by te żałobne przemarsze ewangelików nie odbywały się przez centrum miasta, obok kościoła św. Jana i dworu biskupiego. Jednak król stwierdził, że jeśli będzie to droga najkrótsza, protestanci mają prawo prowadzić swe kondukty również tam. Działania monarchy doprowadziły do pewnego uspokojenia napiętej sytuacji wyznaniowej w stolicy Litwy.
In 1581, a first serious religious conflict occurred in Counter-Reformation period Vilnius. It was sparked by a dispute between Jesuits and a Calvinist congregation in the city, pertaining to ownership of parts of typography. However, the main trigger for the riots were the actions of the new bishop of Vilnius, Jerzy Radziwiłł, who as a young man has converted from Calvinism to Catholicism. The new Bishop, educated in Rome, was among those most active in implementing the Trent reforms in Polish-Lithuanian Commonwealth. Having recently been installed in the Vilnius Cathedral, Bishop Radziwiłł has ordered confiscation of Protestant books from Evangelical printer, and subsequently had them burned in front of St. John church. Those events have occurred at the time, when Poland was at war with Moscow, and King Stephen Bathory with his army was at Pskov. Thus, decisive reaction of the monarch, personally a devout Catholic, is hardly a surprise. He has prohibited further actions of this kind, as they could become a spark of broader religious conflicts. At the same time, he took the side of Vilnius Evangelicals (both Calvinist and Lutheran) in another dispute which took place at the time, pertaining to route of funeral processions in Vilnius. Bishop Radziwiłł and some of the Catholic clergy have demanded that Protestant funeral processions should not go through the centre of the town, close to the church of St. John and the bishop’s palace. However, the king has stated, that if this was the shortest route, the Protestants had the right to conduct their funeral processions there as well. King’s actions have to a certain extent calmed religious tensions in Lithuanian capital.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 106-120
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakon augustianów-eremitów w okresie wprowadzenia Reformacji na Śląsku i w Rzeczypospolitej
The Order of Hermits of Saint Augustine and its role in introduction of Reformation in Silesia and Poland
Autorzy:
Klemenski, Marcin A.
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23942918.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
augustianie
Reformacja
Śląsk
Rzeczpospolita
Opis:
Artykuł skupia się na roli, jaką augustianie-eremici odegrali we wprowadzeniu Reformacji na Śląsku i w Rzeczypospolitej. Ponieważ byli oni związani z zakonem, do którego należał Marcin Luter, można zauważyć, że część zakonników była pod wpływem nauk współbrata. W mniejszych miejscowościach (jak Chojnów, czy Parczew) często byli pierwszymi, którzy głosili kazania ewangelickie, później z czasem porzucając habit zakonny, i zostając pastorami. Również w większych miastach (jak Wrocław) byli oni aktywnymi uczestnikami wprowadzenia Reformacji. Z ich inicjatywy i w ich kościele klasztornym we Wrocławiu zorganizowano słynną debatę między katolikami a zwolennikami nauk Lutra.
The article focuses on the role of Augustinian Hermits in introducing Reformation in Silesia and Poland. Since they were affiliated with the order, to which Martin Luther belonged, one could note that some of the friars were under the influence of their confrater’s teachings. In smaller towns (like Chojnów or Parczew) they were often the first ones to preach Evangelical sermons, later abandoning the monk’s habit and becoming pastors. In larger cities (like Wrocław) as well, they were active participants in the introduction of Reformation. By their initiative, in their church in Wrocław, the famous debate between Catholics and Lutherans was organized.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 381-393
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół unicki (greckokatolicki) wobec polskich powstań narodowych
Greek Catholic (Uniate) Church in relation to Polish national uprisings
Autorzy:
Krochmal, Anna
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23352278.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Kościół unicki
Kościół greckokatolicki
powstania narodowe
powstanie listopadowe
powstanie styczniowe
konspiracje galicyjskie
Chełmszczyzna
duchowieństwo parafialne
duchowieństwo zakonne
manifestacje patriotyczne
powstanie kościuszkowskie
Opis:
Artykuł poświęcono zagadnieniu w niewielkim stopniu obecnemu w dotychczasowej historiografii polskich powstań narodowych. Opracowania naukowe skupiały się dotąd na aspektach politycznych i militarnych oraz analizie sytuacji międzynarodowej. W niewielkim stopniu zajmowano się zaś postawami różnych społeczności religijnych i wyznaniowych wobec polskich dążeń niepodległościowych. W artykule wskazano na możliwości badawcze tkwiące w ogromnych ilościowo, choć znacznie rozproszonych, materiałach archiwalnych do wymienionego tematu. Podstawę źródłową do dalszych prac tworzą zarówno źródła o proweniencji kościelnej – archiwa historyczne Kościoła Wschodniego przechowywane w Przemyślu, Lublinie, Lwowie i Petersburgu, jak też materiały o proweniencji państwowej znajdujące się w archiwach polskich i zagranicznych. Analizą objęto okres począwszy od konfederacji barskiej (1768–1772), uważanej za pierwsze polskie powstanie narodowe, aż do powstania styczniowego w 1863 r. Wskazano na potrzebę kontynuacji badań w dwóch głównych aspektach – stosunku kolejnych władz powstańczych do „sprawy ruskiej” oraz postawy Kościoła unickiego na obszarze byłej Rzeczypospolitej wobec działań powstańczych. Zwrócono uwagę na zjawisko kurczenia się stanu posiadania Kościoła unickiego i stopniową likwidację unii kościelnej po kolejnych powstaniach narodowych. Analizując próby włączenia do działań powstańczych społeczności unickiej (ruskiej) na ziemiach polskich starano się uchwycić zmiany w postawie kolejnych władz powstańczych w przeciągu niemal stu lat. Zwrócono uwagę na przychylne sprawie polskiej reakcje Kościoła unickiego i jego hierarchii w diecezji chełmskiej oraz bardziej zdystansowane stanowisko Kościoła greckokatolickiego w diecezjach galicyjskich (lwowskiej i przemyskiej). Różnice te wynikały z odmiennej sytuacji społeczno-politycznej w zaborze rosyjskim i austriackim, jak też różnych doświadczeń i tradycji poszczególnych wspólnot lokalnych Kościoła unickiego.
The article is devoted to a matter which is rarely tackled in historiography of Polish national uprisings. Scholarly works have so far focused on political and military aspects, as well as analysis of international situation. Attitudes of various religious communities and minorities with respect to Polish strive for sovereignty were only tackled to an insignificant extent. The article points out research opportunities presented by vast, if significantly fragmented, archival materials pertaining to the subject. Source basis for further work can be found in sources of Church origin – historical archives of the Eastern Church preserved in Przemyśl, Lublin, L’viv and Petersburg, as well as secular sources, of state origin, preserved in Polish and foreign archives. The analysis covers the period starting from Bar Confederacy (1768–1772), considered to be the first Polish national uprising, through to January Uprising in 1863. Need was indicated to continue research in two main aspects – the attitude of subsequent uprising leadership towards the “Ruthenian cause” and attitude of Uniate Church in former Commonwealth territory towards insurgents activity. The article draws attention to the phenomenon of shrinking holdings of Uniate Church and gradual elimination of church union after subsequent national uprisings. In analysing the attempts to include Uniate (Ruthenian) population in insurgent activity on the territory of Poland, an effort was made to capture changing attitudes of subsequent uprising leadership groups over the period of nearly a hundred years. Attention was given to reactions of Uniate Church and its hierarchy in Chełm diocese, which was largely favourable to the Polish cause, and a more withdrawn position of Greek-Catholic Church in Galician dioceses (L’viv and Przemyśl). The differences stemmed from different socio-political circumstances in Russian and Austrian partition, as well as disparate experiences and traditions of various local communities of the Uniate Church.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 622-656
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej
Autorzy:
Krochmal, Jacek
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Tymosz, Anna-Maria
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Opis:
W roku 2016 obchodzone były rocznice kilku ważnych wydarzeń z dziejów Kościoła polskiego i powszechnego. Kościół katolicki wspominał 1050-lecie Chrztu Polski oraz 420. rocznicę unii brzeskiej – regionalnej unii kościelnej zawartej pomiędzy Kościołami katolickim i prawosławnym funkcjonującymi w granicach Rzeczypospolitej – jesienią 2016 r. Kościół ewangelicki zainaugurował zaś obchody 500-lecia Reformacji. W uczczenie tych wielkich rocznic włączyło się Archiwum Główne Akt Dawnych przygotowując wystawę „Skarby archiwalne 1155–1939. Święci, błogosławieni i wybitni ludzie kościoła” oraz międzynarodową konferencję naukową „Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej (do roku 1918)”. Odbyła się ona w Warszawie w dniach 24–25 listopada 2016 r., a zorganizowały ją Archiwum Główne Akt Dawnych oraz Kościół Ewangelicko-Augsburski w Rzeczypospolitej Polskiej. Niniejszy tom obejmuje materiały prezentowane podczas konferencji. Przygotowane do druku artykuły są poszerzoną wersją referatów wygłaszanych podczas obrad, na których możliwe było jedynie zasygnalizowanie głównych tez wystąpień.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Słowo wstępne
Foreword
Autorzy:
Krochmal, Jacek
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/22676547.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Historia Kościoła
Kościół w Polsce
Chrzest Polski
AGAD
Opis:
W roku 2016 obchodzone były rocznice kilku ważnych wydarzeń z dziejów Kościoła polskiego i powszechnego. Kościół katolicki wspominał 1050-lecie Chrztu Polski oraz 420. rocznicę Unii Brzeskiej – regionalnej unii kościelnej zawartej pomiędzy Kościołami katolickim i prawosławnym funkcjonującymi w granicach I Rzeczypospolitej. Jesienią 2016 r. Kościół ewangelicki zainaugurował zaś obchody 500-lecia Reformacji. W uczczenie tych wielkich rocznic włączyło się także Archiwum Główne Akt Dawnych.
In 2016, anniversaries of a number of important events in the history of Polish and Universal Church were celebrated. Catholic Church celebrated 1050th anniversary of the Baptism of Poland, and 420th anniversary of the Union of Brest – a regional church union, effected between Catholic and Orthodox Churches active on the territory of Polish-Lithuanian Commonwe alth. In the autumn of 2016, Evangelical Church has commenced celebration of 500th anniversary of the Reformation. Central Archive of Historical Records (AGAD) has also joined those celebrations.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 5-8
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 70

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies