Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rokicki, G." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Reactive surfactants – chemistry and applications Part I. Polymerizable surfactants
Surfaktanty reaktywne – chemia i zastosowania. Część I. Surfaktanty zdolne do polimeryzacji
Autorzy:
Kaczorowski, M.
Rokicki, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947165.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
polymerizable surfactant
surfmer
surface-active monomer
polymerizable emulsifier
emulsion polymerization
nanomaterial
drug delivery system
hydrogel
surfaktant zdolny do polimeryzacji
monomer powierzchniowo czynny
emulgator zdolny do polimeryzacji
polimeryzacja emulsyjna
nanomateriał
system dostarczania leków
hydrożel
Opis:
Reactive surfactants, due to their versatility, are being rapidly developed and they are finding more and more applications. The aim of this paper is to present recent advances in the chemistry and technology of functional surfactants: surfmers (polymerizable surfactants), inisurfs (surface-active initiators), and transurfs (surfaceactive transfer agents). Reactive surfactants, beside other advantages, are also environmentally friendly and their use can reduce costs of chemical processes. In this part of a brief review, basic information about reactive surfactants is presented and surfmers are described and discussed. Surfmers combine properties of surfactants (surface activity) and monomers (ability to polymerize). They are widely used for emulsion polymerization, but their other, more sophisticated applications include miniemulsion stabilization, nanomaterials synthesis, drug-delivery systems, and hydrogels.
Ze względu na wszechstronność zastosowań reaktywnych surfaktantów następuje szybki rozwój metod syntezy tej grupy związków. W artykule zaprezentowano najnowsze osiągnięcia chemii i technologii reaktywnych surfaktantów: surfmerów (surfaktantów zdolnych do polimeryzacji), inisurfów (powierzchniowo czynnych inicjatorów) oraz transurfów (powierzchniowo czynnych środków przeniesienia łańcucha). Zastosowanie reaktywnych surfaktantów może uczynić proces chemiczny bardziej przyjaznym środowisku i obniżyć koszty jego prowadzenia. W tej części artykułu przedstawiono najważniejsze informacje dotyczące reaktywnych surfaktantów oraz opisano szerzej surfmery, które łączą w sobie właściwości charakterystyczne dla surfaktantów (aktywność powierzchniowa) oraz monomerów (zdolność do polimeryzacji). Surfmery są szeroko stosowane w polimeryzacji emulsyjnej, ale mają również inne, bardziej wyrafinowane zastosowania, takie jak: stabilizacja miniemulsji, synteza nanomateriałów, systemy dostarczania leków i hydrożele.
Źródło:
Polimery; 2016, 61, 11-12; 747-757
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reactive surfactants – chemistry and applications. Part II. Surface-active initiators (inisurfs) and surface-active transfer agents (transurfs)
Surfaktanty reaktywne – chemia i zastosowania. Cz. II. Powierzchniowo czynne inicjatory (inisurfy) i powierzchniowo czynne środki przeniesienia łańcucha (transurfy)
Autorzy:
Kaczorowski, M.
Rokicki, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947001.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
inisurf
surface-active initiator
atom transfer radical polymerization
transurf
surface-active transfer agent
reversible addition-fragmentation chain transfer
emulsion polymerization
living polymerization
inicjator powierzchniowo czynny
polimeryzacja rodnikowa z przeniesieniem atomu
powierzchniowo czynny środek przeniesienia łańcucha
polimeryzacja z odwracalnym addycyjno-fragmentacyjnym przeniesieniem łańcucha
polimeryzacja emulsyjna
polimeryzacja żyjąca
Opis:
The aim of this paper is to present recent advances in the technology of surfmers [polymerizable surfactants – in Part I)], inisurfs (surface-active initiators) and transurfs (surface-active transfer agents). In this part, inisurfs and transurfs are described and discussed. Due to the development of controlled living polymerization, inisurfs and transurfs are becoming more and more significant. Inisurfs are used for atom transfer radical polymerization (ATRP) process and transurfs can be applied for reversible addition fragmentation chain transfer (RAFT) process. Preparation of nanospheres using a transurfs has also been reported.
Zaprezentowano najnowsze postępy w chemii i technologii reaktywnych surfaktantów: surfmerów [surfaktantów zdolnych do polimeryzacji – w Cz. I], inisurfów (powierzchniowo czynnych inicjatorów) oraz transurfów (powierzchniowo czynnych środków przeniesienia łańcucha). W niniejszej części artykułu opisano inisurfy i transurfy, które znajdują zastosowanie m.in. w procesach kontrolowanej polimeryzacji żyjącej; inisurfy – w procesie polimeryzacji rodnikowej z przeniesieniem atomu (ATRP), a transurfy – w procesie polimeryzacji z odwracalnym addycyjno-fragmentacyjnym przeniesieniem łańcucha (RAFT). Transurfy mogą być również zastosowane do otrzymywania nanosfer.
Źródło:
Polimery; 2017, 62, 2; 79-85
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Investigations on the synthesis and properties of biodegradable poly(ester-carbonate-urea-urethane)s
Autorzy:
Mazurek, M. M.
Rokicki, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/779133.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
polyurethane
oligo(ester-carbonate) diol
biodegradation
Opis:
A new method of the synthesis of oligo(tetramethylene succinate-co-carbonate) diols using dimethyl succinate, 1,4-butanediol and tetramethylene bis(methyl carbonate) was elaborated. The resultant oligomerols (Mn = 2600- 3700) were characterized by FTIR, 1H NMR, GPC and DSC analysis. Depending on the content of carbonate units in the polymer molecules, the melting point of the crystalline phase changes significantly. The synthesis of poly(ester-carbonate-urea-urethane)s was carried out with two aliphatic diisocyanates - cyclic IPDI or linear HDI. The resultant products exhibited very good mechanical properties - tensile strength up to 60 MPa and elongation at break about 500%. Preliminary studies confirmed that the presence of ester units in the soft segments as well as lack of crystalline phase significantly enhances the biodegradability of the PUR in comparison to that of polyurethanes based on carbonate oligomers.
Źródło:
Polish Journal of Chemical Technology; 2013, 15, 4; 80-88
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:
Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polymeric superplasticizers based on polycarboxylates for ready-mixed concrete: current state of the art
Polikarboksylanowe domieszki upłynniające mieszankę betonową: aktualny stan wiedzy
Autorzy:
Wiliński, D.
Łukowski, P.
Rokicki, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947264.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
superplastyfikatory
polikarboksylany
domieszki
cement
beton
superplasticizers
polycarboxylate
chemical admixtures
concrete
Opis:
Podstawowym składnikiem betonu są obecnie domieszki chemiczne. Za najważniejsze uznaje się superplastyfikatory, czyli domieszki silnie redukujące zawartość wody w mieszance betonowej. Do najefektywniejszych znanych superplastyfikatorów zaliczają się polikarboksylany i ich pochodne. Artykuł stanowi przegląd aktualnej literatury dotyczącej polikarboksylanowych domieszek chemicznych. Scharakteryzowano metody syntezy i sposoby modyfikacji polimerów z grupami karboksylowymi i omówiono mechanizm działania takich superplastyfikatorów. Przedstawiono zależność między strukturą chemiczną polikarboksylanów a stopniem upłynnienia mieszanki betonowej oraz prognozę rozwoju superplastyfikatorów.
An extensive analysis of the possibilities and goal in the application of composites as an alternative to thermoplastic polymer composites filled with minerals has been presented. The analysis was made taking into special consideration the mechanical properties and applicability of polypropylene composites, which are widely used and well characterized. It was shown that the enthusiasm and expectations linked with the vision of the application of thermoplastics filled with plant fibers from widely available renewable sources as cheap materials with attractive properties has not been fully justified. The realistic solution would be maintaining the production of these new materials derived from waste polyolefins and renewable fiber materials from agriculture and forestry industries for low-end applications.
Źródło:
Polimery; 2016, 61, 7-8; 474-481
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polyurethane elastomers based on carbonic and tartaric acid derivatives as renewable resources
Elastomery poliuretanowe otrzymywane z surowców odnawialnych — pochodnych kwasu węglowego i winowego
Autorzy:
Rokicki, G.
Mazurek, M.
Tomczyk, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947116.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
poly(carbonate-urethane)
oligocarbonate diol
tartaric acid
(4S,5S)-4,5-bis(hydroxymethyl)-2,2-dimethyl-1,3-dioxolane
poli(węglano-uretany)
oligowęglanodiole
kwas winowy
(4S,5S)-4,5-bis(hydroksymetylo)-2,2
2-dimetylo-1,3-dioksolan
Opis:
In the present study, three methods of introduction of the tartaric acid derivative into poly(carbonate-urethane)s chemical structure are presented and discussed. Tartaric acid derivative containing two free and two protected OH groups was introduced according to polycondensation, ring opening polymerization (in oligocarbonate synthesis step) and polyaddition (in prepolymer synthesis step as a chain extender) reactions. The prepared poly(carbonate-urethane)s were characterized by NMR and FT-IR spectroscopies, DSC and TGA thermal analyses, and mechanical properties measurements. The influence of the introduced tartaric acid derivative on properties of oligocarbonates and polyurethanes was investigated.
Opisano trzy sposoby wbudowania do struktury poli(węglano-uretanów) pochodnej kwasu winowego, zawierającej dwie wolne i dwie zablokowane grupy OH, z wykorzystaniem polikondensacji, polimeryzacji z otwarciem pierścienia (na etapie syntezy oligowęglanodioli) i poliaddycji stopniowej (na etapie syntezy prepolimeru jako przedłużacza łańcucha). Otrzymane poli(węglano-uretany) scharakteryzowano metodami spektroskopii NMR i FT-IR, analizy termicznej DSC i TGA oraz za pomocą pomiarów wytrzymałości mechanicznej. Oceniono wpływ zawartości pochodnej kwasu winowego na właściwości oligowęglanów i poliuretanów.
Źródło:
Polimery; 2015, 60, 9; 541-550
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sześcioczłonowe węglany cykliczne jako modyfikatory żywic epoksydowych
Six-membered cyclic carbonates – epoxy resins modifiers
Autorzy:
Rokicki, G.
Kowalczyk, T.
Kaczorowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947476.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
biscykliczne węglany sześcioczłonowe
modyfikacja żywicy epoksydowej
cykliczny węglan jako aktywny rozcieńczalnik
kationowa kopolimeryzacja oksiranów z sześcioczłonowymi cyklicznymi węglanami
polimeryzacja z otwarciem pierścienia
biscyclic six-membered carbonates
epoxy resin modification
active cyclic carbonate diluent
cationic copolymerization of oxiranes with six-membered cyclic carbonates
ring-opening polymerization
Opis:
Przedstawiono metodę modyfikacji żywic epoksydowych biscyklicznymi węglanami sześcioczłonowymi. Wykazano, że katalizowana kwasami Lewisa reakcja oksiranów z sześcioczłonowymi węglanami cyklicznymi przebiega głównie z wytworzeniem spiroortowęglanu pięcio-sześcioczłonowego. W jej wyniku powstają poli(etero-węglany), polietery i pięcioczłonowe węglany cykliczne. W niskiej temperaturze reakcja może ulec zahamowaniu na etapie spiroortowęglanu. Wykazano, że żywice epoksydowe zmodyfikowane dodatkiem 10 % mas. oligomeru uretanowego, zakończonego sześcioczłonowymi cyklicznymi węglanami lub biscyklicznym węglanem zawierającym resztę glikolu tri(oksyetylenowego), charakteryzują się udarnością o 66–83 % większą niż żywica niemodyfikowana, przy zachowanym poziomie wartości pozostałych cech wytrzymałościowych.
A method of epoxy resin modification by biscyclic six-membered carbonates was presented. It was demonstrated that the reaction of oxiranes with six-membered cyclic carbonates catalyzed by Lewis acids takes place mainly with formation of five-six-membered spiroorthocarbonate. As a result, polyethercarbonates, polyethers and five-membered cyclic carbonates are formed. At low temperatures the reaction may stop at spiroorthocarbonate stage. We demonstrated that epoxy resin modified with 10 wt % of urethane oligomer terminated with six-membered carbonates or biscyclic carbonate containing triethylene glycol moiety exhibited 66–83 % higher impact strength than unmodified epoxy resin, while other mechanical parameters were left intact.
Źródło:
Polimery; 2018, 63, 2; 90-101
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oligowęglanodiole otrzymywane z "zielonych monomerów" węglanowych jako segmenty miękkie poliuretanów
Oligocarbonate diols obtained from carbonate "green monomers" as soft segments of polyurethanes
Autorzy:
Tomczyk, K.
Pawłowski, P.
Parzuchowski, P.
Rokicki, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/143061.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
oligowęglanodiole
poliuretany
węglan etylenu
węglan dimetylu
węglan trimetylenu
oligocarbonate diols
polyurethanes
ethylene carbonate
dimethyl carbonate
trimethylene carbonate
Opis:
Przedstawiono różne metody otrzymywania oligowęglanodioli (OWD) z surowców przyjaznych dla środowiska. Szczególnie atrakcyjne metody oparte są na dwutlenku węgla i prostych estrach kwasu węglowego, takich jak: węglan etylenu, węglan trimetylenu i węglan dimetylu. Otrzymane tymi metodami oligomerole nie zawierają wtrąceń eterowych w swojej strukturze, a ich cząsteczki zakończone są jedynie grupami hydroksylowymi. Mogą one zawierać od 3 do 13 atomów węgla w jednostce powtarzalnej, a ich masy molowe wahają się w granicach 1000 do 3000 g/mol. Wykazano, że używając węglanu dimetylu (DMC) można otrzymać ciekłe (ko)oligomery o strukturze nieregularnej, a w procesie polimeryzacji węglanu trimetylenu inicjowanej oligomerolami otrzymuje się (ko)oligomery o budowie blokowej, zawierające fragmenty oligo(dimetylosiloksanowe), szczególnie przydatne w zastosowaniach medycznych. W wyniku polimeryzacji węglanu trimetylenu inicjowanej produktem reakcji heksametylenodiaminy z węglanem etylenu można otrzymać oligowęglanodiole zawierające ugrupowania uretanowe, bez konieczności stosowania toksycznych izocyjanianów. Poliuretany zawierające oligowęglany jako segmenty miękkie są szczególnie atrakcyjne ze względu na ich odporność na czynniki utleniające. Otrzymane oligowęglanodiole mogą być użyte w procesie otrzymywania elastomerów poliuretanowych do zastosowań medycznych. Na ich podstawie otrzymano folie poliuretanowe, które charakteryzowały się bardzo dobrymi właściwościami mechanicznymi: wytrzymałość na rozciąganie, w zależności od masy molowej oligowęglanodiolu i jego budowy chemicznej wahała się w granicach od 35 MPa (oligo(węglan trimetylenu) o Mn = 1500 g/mol) do 50 MPa (oligowęglan na bazie 1,6-HD/1,4-BD (1/2) o Mn = 1400 g/mol), a wydłużenie przy zerwaniu od 420% (OWD + OSD o Mn = 1720 g/mol) do 750% (oligo(węglan trimetylenu) o Mn = 1500 g/mol).
This paper presents various methods of oligocarbonate diols (OWDs) synthesis based on environmentally friendly materials. Taking into account the price and availability of raw materials, lack of hazardous by-products and the process efficiency, especially attractive methods of oligocarbonate diols obtaining seem to be those in which carbon dioxide and simple esters of carbonic acid such as ethylene carbonate, trimethylene carbonate and dimethyl carbonate are used. We have developed the preparation methods of oligomerols, which do not contain ether units and their macromolecules are exclusively terminated with hydroxyl groups. Depending on the method of synthesis oligocarbonate diols can contain 3 to 13 carbon atoms in the repeating unit and are characterized by molecular weight in the range of 1000-3000. It has been shown that applying the method based on dimethyl carbonate (DMC) when two different diols are used liquid co-oligomers of irregular structure can be obtained. Moreover, applying the polymerization method co-oligomers with oligo(dimethylsiloxane) and oligocarbonate blocks can be easily formed when oligo(dimethylsiloxane)diol was used as an initiator for thermal polymerization of trimethylene carbonate. In the paper a new non-isocyanate reaction pathway leading to oligocarbonate diols containing urethane groups was also presented. According to this method the reaction product of alkylene diamine (e.g. hexamethylenediamine) with ethylene carbonate is used as the initiator for polymerization of trimethylene carbonate. The oligocarbonate diols can be used to manufacture biomedical polyurethanes of various purposes. Polyurethanes with oligocarbonate soft segments based on longer diols are particularly attractive as materials for implants due to their resistance to hydrolysis and oxidizing agents. Those based on short diols can be used as biodegradable materials. Polyurethane films obtained on the basis of oligocarbonate diols exhibited very good mechanical properties: tensile strength, depending on the molecular masses of oligocarbonate diol and its chemical structure, varied from 35 MPa (oligo(trimethylene carbonate), Mn = 1500 g/mol) to 50 MPa (oligocarbonate diol based on 1,6-HD/1,4-BD (1/2), Mn = 1400 g/mol), and elongation at a break from 420% (OWD + OSD, Mn = 1720 g/mol) to 750% (oligo(trimethylene carbonate), Mn = 1500 g/mol).
Źródło:
Chemik; 2010, 64, 4; 284-293
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Utilization of poly(ethylene terephthalate) waste in the synthesis of air-drying polyester alkyd resins and aliphatic-aromatic poly(ester-carbonate)s
Wykorzystanie odpadowego poli(tereftalanu etylenu) w syntezie poliestrowych żywic alkilowych schnących na powietrzu i alifatyczno-aromatycznych poli(estro-węglanów)
Autorzy:
Mazurek-Budzyńska, M. M.
Rokicki, G.
Paśnik, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947286.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
poly(ethylene terephthalate) waste
air-drying polyester alkyd resin
water-thinnable resin
oligo(tetramethylene carbonate)
poly(ester-carbonate)
odpadowy poli(tereftalan etylenu)
alkidowa żywica poliestrowa schnąca na powietrzu
żywica wodorozcieńczalna
oligo(węglan tetrametylenu)
poli(estro-węglan)
Opis:
Two methods of chemical recycling of poly(ethylene terephthalate) (PET) waste with simultaneous recovery of ethylene glycol were described. In the synthesis of the air-drying alkyd polyester resin phthalic anhydride was replaced with phthalic acid. The resin was obtained in one pot process in which PET waste was reacted with incomplete esters of pentaerythritol and glycerol with unsaturated fatty acids. The side product – ethylene glycol was removed from the reaction mixture by azeotropic distillation. To reduce amounts of volatile organic compounds (VOC) in the lacquers the obtained resins were modified with dibutyl sulfosuccinate sodium salt, and aqueous dispersions were prepared. Drying times and hardness of coatings prepared on the basis of alkyd polyester resins were examined. The second method of recycling consisted in PET reaction with 1,4-butanediol afforded oligo(tetramethylene terephthalate) (OTMT). This oligomer was subjected to a transesterification reaction with oligo(tetramethylene carbonate) (OTMC) to form a high molar mass poly(tetramethylene terephthalate-co-tetramethylene carbonate)s (PTMTC). The resulting copolyesters were characterized with NMR and FT-IR spectroscopies, mass spectrometry MALDI-TOF, DSC and mechanical testing. The effect of carbonate unit content on tensile strength and elongation at break, as well as thermal properties was also evaluated.
Opisano dwie metody chemicznego recyklingu odpadowego poli(tereftalanu etylenu) (PET) z jednoczesnym odzyskiem glikolu etylenowego. W syntezie alkidowej żywicy poliestrowej schnącej na powietrzu zamiast bezwodnika ftalowego zastosowano kwas ftalowy pozyskiwany w jednym etapie reakcyjnym z niepełnymi estrami pentaerytrytolu i glicerolu z nienasyconymi kwasami tłuszczowymi oddestylowując azeotropowo glikol etylenowy. Otrzymane żywice modyfikowano za pomocą soli sodowej sulfobursztynianu dibutylu i na ich bazie sporządzano dyspersje wodne. Zbadano czasy schnięcia i twardości powłok sporządzonych na podstawie opracowanych alkidowych żywic poliestrowych. Druga metoda recyklingu polegała na alkoholizie PET 1,4-butanodiolem prowadzącej do otrzymania oligo(tereftalanu tetrametylenu) (OTMT). Na drugim etapie oligomer ten poddawano reakcji transestryfikacji z oligo(węglanem tetrametylenu) (OTMC) z wytworzeniem wielkocząsteczkowego poli(tereftalanu tetrametylenu-co-węglanu tetrametylenu) (PTMTC). Otrzymany kopoliester scharakteryzowano metodami spektroskopii NMR i FT-IR oraz spektrometrii masowej MALDI-TOF, a także zbadano jego właściwości mechaniczne. Oceniono wpływ zawartości jednostek węglanowych na wytrzymałość na rozciąganie i wydłużenie względne przy zerwaniu.
Źródło:
Polimery; 2016, 61, 9; 600-609
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompozyty ceramika-polimer do zastosowań stomatologicznych
Ceramic-polymer composites for dental application
Autorzy:
Cwalińska, A.
Szafran, M.
Rokicki, G.
Biernat, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285734.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
kompozyty stomatologiczne
kompozyty ceramiczno-polimerowe
żywica uretanowo-metakrylowa
skurcz polimeryzacyjny
dental composites
ceramic-polymer composites
urethane-methacrylic resin
polymerization shrinkage
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki badań nad otrzymaniem nowych materiałów kompozytowych do zastosowań stomatologicznych. Jednym ze składników fazy organicznej był nowy, rozgałęziony monomer uretanowo-metakrylowy UM1. Charakteryzuje się on ponad cztery razy mniejszym skurczem polimeryzacyjnym w porównaniu do powszechnie stosowanej w stomatologii żywicy opartej na monomerze Bis-GMA. Wypełniacz stanowiły ceramiczne proszki krzemionkowe, których udział był stały i wynosił 60% obj. kompozytu, w tym 10% obj. nanokrzemionki. Proszki wprowadzano do kompozycji żywic, w których zmieniano stosunek wagowy mieszaniny Bis-GMA/TEGDMA do żywicy UM1. Badania wykazały, że dodatek żywicy UM1 pozwala na uzyskanie kompozytów o większej twardości i większej wytrzymałości na zginanie w porównaniu do kompozytów opartych na Bis-GMA.
This paper presents results of research on obtaining new composite materials for dental application. One of the components of organic phase is new, branched UM1 urethane-methacrylic monomer. The monomer shows over four times lower polymerization shrinkage in comparison to commonly used in dentistry Bis-GMA - based resin. Applied inorganic fillers consisted of silica powders, which total content was kept constant and amounted up to 60 vol.% of composite, while nanofiller amount was 10 vol.%. Ceramic powders were added to mixture of resins, in which weight ratio of Bis-GMA/TEGDMA composition to UM1 resin varied. Results prove that UM1 resin additive allows obtaining composites distinguished by increased hardness and flexural strength in comparison to those based on Bis-GMA monomer.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 69-72; 69-73
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania nad syntezą i właściwościami wielofunkcyjnych monomerów uretanowo-metakrylowych do kompozycji dentystycznych
Research on the synthesis and properties of multifunctional urethane-methacrylic monomers for dental compositions
Autorzy:
Biernat, M.
Rokicki, G.
Szafran, M.
Cwalińska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284315.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
monomery uretanowo-metakrylowe
urethane-methacrylic monomers
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 67-68; 9-11
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fuel fractions obtained in the recycling of plastics
Autorzy:
Sokołowski, J.
Rokicki, G.
Marczewski, M.
Krajewska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/777943.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
recykling tworzyw sztucznych
kraking katalityczny
plastic recycling
catalytic cracking
Opis:
The decomposition of mixtures of polystyrene, polyethylene, and motor oil was studied at 470 - 510°C in a flow-through setup supplied with a fluidized bed reactor and a cascade of receivers. The aim of the work was to determine the role of the fluidized bed in the reactor, in the process of degradation of plastics in the cases where it was only a carrier of heat for the endothermal process of pyrolysis or it was both a carrier of heat and a catalytic bed for the process. The effect of the catalyst granulation and of the method of the organization of work in the reactor on the yield of the process and on the composition of the products obtained, was also studied. In the cases where Al2O3 of granulation 0.2 mm was used as a fluidized bed catalyst the liquid products of the decomposition of the polymers contained mainly alkyl-aromatic derivatives of styrene, benzene and alkane hydrocarbons. If nano-Al2O3 was used as a catalyst and it was introduced into the reactor with a stream of raw materials, the obtained products were solids, composed mostly of styrene and alkene hydrocarbons.
Źródło:
Polish Journal of Chemical Technology; 2007, 9, 3; 46-50
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:
Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Digenean fauna of the great cormorant Phalacrocorax carbo sinensis [Blumenbach, 1798] in the brackish waters of the Vistula Lagoon and the Gulf of Gdansk [Poland]
Autorzy:
Kanarek, G
Sitko, J.
Rolbiecki, L.
Rokicki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/840722.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
Polska
parasitic fauna
Vistula Lagoon
Gdansk Gulf
Phalacrocorax carbo sinensis
brackish water
great cormorant
Digenea
Opis:
The great cormorant Phalacrocorax carbo sinensis (Blumenbach, 1798) is one of the most important birds in the Vistula Lagoon and the Gulf of Gdańsk area. As a typical piscivore the bird plays a significant part in life cycles of parasites in aquatic ecosystems. Within January 2000-June 2001, a complete helminthological examination was performed on great cormorants collected in the nesting area at Kąty Rybackie on the Vistula Spit (80 specimens) and in the Vistula Lagoon (10 specimens). The infection prevalence mean intensity, and intensity range were 92.2%, 376.5, and 1-4524, respectively. The presence of 9 digenean species (Paryphostomum radiatum (Dujardin, 1845), Petasiger exaeretits Dietz, 1909, P. phalacroracis (Yamaguti, 1939), Mesorchis pseudoechinatus (Olsson, 1876), Metorchis xanthosomus (Creplin, 1846), Cryptocotyle concavum (Creplin, 1825), Hysteromorpha triloba (Rudolphi, 1819), Tylodelphys clavata (Nordmann, 1832), and Holostephanus dubinini Vojtek et Vojtkova, 1968) was recorded, P. phalacrocoracis being the most common parasile (prevalence 92.2%, mean intensity 323.8). Tylodelphys clavata proved a parasite new for the great cormorant moreover the records of P. phalacrocoracis, H. triloba, and H. dubinini are the first in Poland, while C. concavinn and M. pseudoechinatus were for the first time recorded in the great cormorant in Poland.
Źródło:
Annals of Parasitology; 2003, 49, 3
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Digenean fauna of the great cormorant Phalacrocorax carbo sinensis [Blumenbach, 1798] in the brackish waters of the Vistula Lagoon and the Gulf of Gdansk [Poland]
Autorzy:
Kanarek, G.
Sitko, J.
Rolbiecki, L.
Rokicki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147660.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
Polska
parasitic fauna
Vistula Lagoon
Gdansk Gulf
Phalacrocorax carbo sinensis
brackish water
great cormorant
Digenea
Opis:
The great cormorant Phalacrocorax carbo sinensis (Blumenbach, 1798) is one of the most important birds in the Vistula Lagoon and the Gulf of Gdańsk area. As a typical piscivore the bird plays a significant part in life cycles of parasites in aquatic ecosystems. Within January 2000-June 2001, a complete helminthological examination was performed on great cormorants collected in the nesting area at Kąty Rybackie on the Vistula Spit (80 specimens) and in the Vistula Lagoon (10 specimens). The infection prevalence mean intensity, and intensity range were 92.2%, 376.5, and 1-4524, respectively. The presence of 9 digenean species (Paryphostomum radiatum (Dujardin, 1845), Petasiger exaeretits Dietz, 1909, P. phalacroracis (Yamaguti, 1939), Mesorchis pseudoechinatus (Olsson, 1876), Metorchis xanthosomus (Creplin, 1846), Cryptocotyle concavum (Creplin, 1825), Hysteromorpha triloba (Rudolphi, 1819), Tylodelphys clavata (Nordmann, 1832), and Holostephanus dubinini Vojtek et Vojtkova, 1968) was recorded, P. phalacrocoracis being the most common parasile (prevalence 92.2%, mean intensity 323.8). Tylodelphys clavata proved a parasite new for the great cormorant moreover the records of P. phalacrocoracis, H. triloba, and H. dubinini are the first in Poland, while C. concavinn and M. pseudoechinatus were for the first time recorded in the great cormorant in Poland.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2003, 49, 3; 293-299
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stress-strain curves under compression for CMSX4 nickel based superalloy
Krzywe odkształcania nadstopu CMSX-4 po próbie ściskania w wysokiej temperaturze
Autorzy:
Nowotnik, A.
Pędrak, P.
Rokicki, P.
Mrówka-Nowotnik, G.
Sieniawski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/175597.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
flow stress
plastic deformation
CMSX4
superalloys
activation energy
krzywe płynięcia
odkształcenie plastyczne
nadstopy niklu
CMSX-4
energia aktywacji
Opis:
Variations of a flow stress vs. true strain illustrate behavior of material during plastic deformation. Stress-strain relationship is generally evaluated by a torsion, compression and tensile tests. Results of these tests provide crucial information pertaining to the stress values which are necessary to run deformation process at specified deformation parameters. Uniaxial compression tests at the temperature through which precipitation hardening phases process occurred (900-1200°C), were conducted on superalloy - CMSX-4, to study the effect of temperature and strain rate (ε =10 to the -4 and 4x10 to the -4 s to the -1) on its flow stress. On the basis of received flow stress values activation energy of a high-temperature deformation process was estimated. Mathematical dependences (σpl - τ i σpl - ε) and compression data were used to determine material's constants. These constants allow to derive a formula that describes the relationship between strain rate (ε), deformation temperature (τ) and flow stress σpl - ε = A1σ to the n ∙ exp(-Q / RT).
Zachowanie się materiału podczas odkształcania plastycznego na gorąco charakteryzują krzywe zmiany naprężenia uplastyczniającego w funkcji odkształcenia. Do ich oceny stosowane są próby skręcania, ściskania lub rozciągania. Pozwalają określić dane niezbędne do prowadzenia procesu przeróbki plastycznej materiału z zastosowaniem odpowiednich parametrów odkształcania - temperatury i prędkości chłodzenia. W pracy przedstawiono analizę wyników badań wpływu temperatury i prędkości odkształcania (ε = 10 do - 4 i 4 x 10 do -4 s do -1) na wartość naprężenia uplastyczniającego nadstopu niklu - CMSX-4 w zakresie wartości temperatury wydzielania cząstek faz umacniających (900-1200°C) uzyskane w jednoosiowej próbie ściskania. Ustalone wartości naprężenia uplastyczniającego były podstawą do wyznaczenia energii aktywacji Q procesu odkształcania wysokotemperaturowego. Na podstawie uzyskanych danych oraz odpowiednich zależności (σpl - τ i σpl - ε) określono wartości stałych materiałowych oraz ustalono zależność prędkości (ε), temperatury odkształcenia (τ) i naprężeniem ustalonego płynięcia plastycznego σpl - ε = A1σ do n ∙ exp(-Q / RT).
Źródło:
Advances in Manufacturing Science and Technology; 2014, 38, 3; 65-77
0137-4478
Pojawia się w:
Advances in Manufacturing Science and Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determination of heat treatment parameters for heavily - loaded aircraft engine components
Autorzy:
Rokicki, P.
Dychtoń, K.
Nowotnik, A.
Drajewicz, M.
Sieniawski, J.
Kurkowski, D.
Wierzbińska, M
Jakubowicz, G.
Budzik, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/243068.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych
Tematy:
aircraft engine components
vacuum carburizing
heat treatment
quenching
alloy steel microstructure
Opis:
Gears, due to their complex shape, carried load and required accuracy are ones of most complex aircraft engine parts. Single tooth damage usually breaks the power transmission and causes failure of the entire gear system. Adequate sustainability and guarantees of transmission is therefore a condition for secure operation of whole device. Particularly high requirements for reliability are put to transmissions used in the aerospace industry. Due to the loads which are transmitted through the gears, the materials used by the manufacturer must have not only high strength but also show the abrasion resistance of the surface layer and the ductility of the core. Proper parameters matching allows to create an element that can operate at higher stresses and loads. In addition, factor strength and abrasion resistance of the surface layer has a significant impact on the life of the gear. Thermo-chemical treatment of industrial gears is a fundamental process, which gives them adequate mechanical properties regarding loads they carry and the surface conditions of work. Among many methods of thermo-chemical treatment used in the industry, the most distinctive are innovative technologies designed to reduce process costs and being more environmentally friendly. The most promising methods in the discussed field are vacuum carburizing and high-pressure hardening, which by their specification of work significantly reduce the emission of CO2 and the duration of the process, without reducing the quality of the final product. The main aim of the paper is to present criteria for selection of heat treatment parameters as a part of thermo-chemical treatment process performed using vacuum methods. Proper heat treatment parameters are crucial in programming of some of final material characteristics as grain size and retained austenite morphology.
Źródło:
Journal of KONES; 2013, 20, 2; 349-354
1231-4005
2354-0133
Pojawia się w:
Journal of KONES
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies