Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rogut, Dariusz." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-39 z 39
Tytuł:
Z dziejów sowieckich obozów dla Polaków z Wileńszczyzny: łagier nr 0321 w Jełszance koło Saratowa
From the History of the Soviet Lagiers for the Poles from Wilno District: Lagier No 0321 in Jełszanka near Saratów
Autorzy:
Rogut, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16624650.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
The operation „Ostra Brama” („sharp Gate") was begun within the frame of „Burza” („Storm” ) action in Wilno district at night on July 6Ut to 7lh 1944. The aim of operation was to liberate Wilno by the forces of the Polish Home Army before the soviet troops would come. This attempt failed. The USRR regarded Home Army as an „enemy structure” and greater part of Polish detachments were disarmed by Soviets. Arrested Polish soldiers were deported to lagiers (soviet camps in Gulag system). The massive repression were undertaken against the Poles all over Wilno district. The Poles suspected to participated in the „Polish counter-revolutionary organisations” were deported to the „filter” camps (PFL). There they were investigated to find those soldiers of Home Army who still were not captured. In 1945 one of the group of the arrested - 2242 persons (mainly the Poles) - was transported in two parts to PFL No 0321 in Jelszanka near Saratow. The prisoners (men and women) were used for digging the ditches for the gas main Saratow-Moskwa, or for various works in kolkhozes and building operations. Extremely hard work, tragic sanitary conditions and the lack of medicines caused high death rate among the Poles. Probably about 150-200 persons died. Some relase of prisoners in August 1945 was limited mainly to those completely unable to work, because of the exhaustion and destruction of their health. Still the other camps waited for the rest of the Poles. In October 1945 they were sent to PFL No 0331 in Kutaisi in Georgia. They were to be stay there for following two years. After the revolt of prisoners in Kutaisi (May 1947) the Poles were divided into three groups and sent to the camps in Borowicze (No 270), in Astrachan, and in Stalingrad (No 108). Most of them were released not earlier than on the turn of 1948/1949.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2001, 71; 103-117
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Kontrrewolucjonista i sabotażysta”. Major dr Franciszek Michał Amałowicz ps. „Tatar” – lekarz, oficer Wojska Polskiego i Armii Krajowej w obozach sowieckich
„Counter-revolutionary and Saboteur”. A Biography of Major Dr. Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” – Doctor, Officer of the Polish Army and Home Army
„Konterrevolutionär und Saboteur”. Major Dr. Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” – Arzt, Offizier der polnischen Armee und der Heimatarmee in sowjetischen Lagern
Autorzy:
Rogut, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23203165.pdf
Data publikacji:
2023-12-27
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
GUPWI
Franciszek Michał Amałowicz ps. „Tatar”
lekarz
oficer
Wojsko Polskie
Armia Krajowa
II Rzeczypospolita
represje komunistyczne
aparat bezpieczeństwa
NKWD
obozy sowieckie
represje sowieckie
obozy kontrolno-filtracyjne
Stalinogorsk
więzień polityczny
GUŁag
Franciszek Michał Amałowicz „Tatar”
doctor
officer
Polish Army
Home Army
Second Polish Republic
communist repressions
security apparatus
NKVD
Soviet camps
Soviet repressions
control and filtration camps
political prisoner
GULAG
Arzt
Offizier
Polnische Armee
Heimatarmee
Zweite Polnische Republik
kommunistische Repressionen
Sicherheitsapparat
sowjetische Repressionen
Opis:
Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” urodził się 28 września 1903 r. we Lwowie. Jako 15-letni ochotnik walczył z Ukraińcami w 1918 r. w obronie swojego miasta, w wojnie polsko-bolszewickiej 1919–1920, a następnie 1921 r. w III powstaniu śląskim. Ukończył studia medyczne w Wojskowej Szkole Sanitarnej, a także pracował w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego. Doktor wszechnauk medycznych, mjr WP w kampanii polskiej 1939 r., walczył z Niemcami w szeregach 55 Pułku Piechoty 14 Dywizji Piechoty Armii „Poznań”. W 1940 r. wstąpił w szeregi konspiracji Armii Krajowej (AK), a od listopada 1942 r. został dowódcą III Rejonu „Dęby” Obwodu „Obroża” (Rembertów) AK. 9 listopada 1944 r. jako ofiara sowieckich represji znalazł się w obozie specjalnym Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego w Skrobowie koło Lubartowa, następnie został wywieziony do obozu jenieckiego Народный комиссариат внутренних дел (NKWD) nr 388 w Stalinogorsku (obecnie Nowomoskowsk), a później do obozu kontrolno-filtracyjnego NKWD nr 283 w Stalinogorsku. Skazany jako „szczególnie niebezpieczny przestępca” trafił jako więzień polityczny m.in. do Wiatskiego исправительно-трудовые лагеря (ITŁ), Obozu Specjalnego nr 1 Mineralny (Минеральный-Минлаг) w okolicach Inty, obozu Министерство внутренних дел (MWD) nr 476 w mieście Asbiest. Do Polski powrócił dopiero w 1954 r. Z początkiem 1970 r. mjr Amałowicz był rozpracowywany operacyjnie przez Służbę Bezpieczeństwa. Zmarł w Józefowie koło Warszawy 16 kwietnia 1975 r. w wieku 72 lat.
Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” was born on 28 September 1903, in Lviv. As a 15-year-old volunteer Amałowicz fought against the Ukrainians in 1918 in defence of his city, after which he participated in the Polish-Soviet War of 1919– 1920 and the Third Silesian Uprising in 1921. Amałowicz then studied medical science at the Sanitary Training Centre and the Central Institute of Physical Education, graduating in 1929. As a Doctor of Medical Science and a Major in the Polish Army he fought in the ranks of the 55th Infantry Regiment of the 14th Infantry Division of the „Poznań” Army during the Polish campaign of 1939 against the Germans. In 1940, he joined the Home Army (Armia Krajowa), and in November 1942, he became the commander of the 3rd region „Dęby” of the „Obroża” District (Rembertów). On 9 November 1944, as a victim of Soviet repression, he was sent to a special camp of the Main Directorate of Information of the Polish Army in Skrobowo near Lubartów, he was then deported to the Народный комиссариат внутренних дел (NKVD) POW camp No. 388 in Stalinogorsk (now Novomoskovsk), and later to the NKVD control and filtration camp No. 283 in Stalinogorsk. Convicted as a „particularly dangerous criminal”, he was sent to various camps as a political prisoner, including the correctional labour camp at Viatsky, Special Camp No. 1 Mineralny (Минеральный-Минлаг) near Inta, and camp No. 476 of the USSR Ministry of Internal Affairs in the city of Asbiest. He was returned to Poland in 1954. At the beginning of 1970, Major Amałowicz was operationally investigated by the Security Service. He died in Józefów near Warsaw on 16 April 1975, at the age of 72.
Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” wurde am 28. September 1903 in Lemberg geboren. Als 15-jähriger Freiwilliger kämpfte er 1918 bei der Verteidigung seiner Stadt gegen die Ukrainer, im polnisch-bolschewistischen Krieg 1919–1920 und dann 1921 im Dritten Schlesischen Aufstand. Sein Medizinstudium absolvierte er am Sanitätsschulungszentrum und am Zentralinstitut für Leibeserziehung. Der promovierte Mediziner war Major der polnischen Armee im Polenfeldzug 1939 und kämpfte im 55. Infanterieregiment der 14. Infanteriedivision der Armee „Poznań” gegen die Deutschen. 1940 trat er in die Reihen der Heimatarmee (Armia Krajowa) ein und wurde ab November 1942 Kommandeur der 3. Distrikts „Dęby” des Bezirks „Obroża” (Rembertów). Am 9. November 1944 kam er als Opfer der sowjetischen Repressionen in das Speziallager der Hauptinformationsdirektion der polnischen Armee in Skrobów bei Lubartów und wurde dann in das Народный комиссариат внутренних дел (NKWD)-Kriegsgefangenenlager Nr. 388 in Stalinogorsk (heute Nowomoskowsk) und später in das NKWD-Kontroll- und Filtrationslager Nr. 283 in Stalinogorsk gebracht. Als „besonders gefährlicher Straftäter” verurteilt, wurde er als politischer Häftling u. a. in das Korrektionslager Wjatskij, des Speziallagers Nr. 1 Mineralny (Минеральный-Минлаг) in der Nähe von Inta und das Lager Nr. 476 des Innenministeriums der UdSSR in der Stadt Asbiest geschickt. Erst 1954 kehrte er nach Polen zurück. Ab Anfang 1970 wurde Major Amalovich vom Sicherheitsdienst operativ unterwandert. Er starb am 16. April 1975 im Alter von 72 Jahren in Józefów bei Warschau.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 4(286); 186-216
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z ogólnopolskiej konferencji naukowej pt. „W 100-lecie bitwy pod Kostiuchnówką. Marszałek Józef Piłsudski – Droga do Niepodległej”, Bełchatów, 27–28 X 2016 r.
Autorzy:
Rogut, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608601.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2017, 49, 2
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznana historia. Obóz NKWD nr 515 w Północnoosetyjskiej Autonomicznej Socjalistycznej Republice Sowieckiej dla internowa- nych obywateli polskich (kwiecień- wrzesień 1945 roku)
Autorzy:
Rogut, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231730.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Armia Krajowa
obywatele polscy
obozy sowieckie
represje sowieckie
obozy dla internowanych
internowani aresztowani
grupa „B”
GUPWI NKWD
Północnoosetyjska ASRS
Nuzal
Opis:
Oboz nr 515 NKWD z podobozem w miejscowości Nuzal w Połnocnoosetyjskej ASRS funkcjonował od kwietnia do września 1945 r. Pierwotnie był przeznaczony dla internowanych aresztowanych Niemcow grupy „B” (cywile, członkowie organizacji antysowieckich, pracownicy lokalnej administracji, redaktorzy gazet i czasopism, autorzy publikacji uznanych za antysowieckie i inne „wrogie elementy”). Jednak oprocz Niemcow znaleźli się w nim Węgrzy, Słowacy, Polacy i obywatele polscy innych narodowości. Więźniowie z ziem polskich, podejrzani o wspołpracę z niemieckim okupantem, trafili do podobozu w Nuzalu, gdy był on w stadium organizacji. Z tego powodu warunki bytowe więźniow były niezmiernie ciężkie. Rownież zaplecze sanitarne i normy aprowizacyjne nie spełniały wymogow określonych w rozkazach dotyczących zabezpieczenia osadzonych. Rozwijające się choroby, obok ciężkiej pracy w kopalni rudy cynku i ołowiu, nie tylko wyniszczały fizycznie więźniow, lecz także prowadziły do wysokiej śmiertelności wśród nich. Prawdopodobnie z ok. 400 Polakow i obywateli polskich od kwietnia do września 1945 r. zmarło 57 osob, tj. nieco ponad 14 proc. We wrześniu 1945 r. podoboz w Nuzalu został włączony do obozu NKWD nr 228. Część więźniow została zwolniona w październiku tego roku, a pozostali dwa lata poźnej.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 40, 2; 343-368
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opór wobec systemów totalitarnych
Autorzy:
Rogut, Dariusz.
Powiązania:
Kombatant 1998, nr 2, s. 17
Data publikacji:
1998
Tematy:
Centrum Badań nad Eksterminacją i Rezystencją Mieszkańców Litwy, Wilno zjazdy i konferencje 1997 r.
Totalitaryzm konspiracja badania naukowe materiały konferencyjne
Opis:
Międzynarodowa konferencja naukowa pt. "Problemy badania historii sprzeciwów wobec systemów totalitarnych", Wilno, 3-4. X. 1997.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zarys historii sowieckiego obozu specjalnego nr 4 (Stiepłagu) w latach 1948–1954
An outline History of the Soviet Special Camp no. 4 (Stieplag) in the Years 1948–1954
Autorzy:
Rogut, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477184.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Opis:
The MVD-USSR special camp no. 4 (the Stiepnyj) was located in territory of the Kazak Soviet Socialist Republic. Under the guise of arresting “extremely dangerous criminals”, Soviet secret service (the NKVD) detained many political prisoners. The Stiepnyj camp was a complex of, initially eight, then nine smaller camps (sub camps) for 25 000 inmates. On 1 September 1949, the total number of “extremely dangerous criminals” was 23 223. In the end of December 1952, detained Ukrainians were in the majority, then Lithuanians, Russians and Latvians. Another group of detainees was mainly comprised of members of the Polish resistance movement – the Home Army (sentenced between 1944–1945 to imprisonment) and of soldiers of the self-defence groups in South-eastern Kresy Region fighting against Soviet dictatorship, after 1945. The political prisoners of the Stiepnyj’s camp were subjected to a rough regime. Every inmate was given the prisoner’s camp number which was to be visible on their uniforms. All buildings considered habitable – such as barracks and dugouts, had bars on windows and each night were closed. Moreover, the inmates were forced to work in mines of black and brown coal, iron, copper and manganese ores, in copper factories, quarries and to assist in building new dwellings. They were also exploited as farmers and brick factory workers. It was popularly believed that, mines’ and quarries’ works were extremely tough, and dangerous because of unsafe and unhealthy working conditions (heavy dust concentration) and of frequently occurring industrial accidents leading up to many serious injuries or to a physical handicap. What is more, none of the basic recruitments relating to occupational health and safety standards were not met. Many deaths at work were related to several diseases workers suffered from, like: disability, dystrophy, pneumonia, circulatory system malfunction. In addition to this, the barracks were overcrowded which meant 1,15 square meters per person of the square footage in sub camp no. 1 and 2,74 square meters per person in sub camp no. 8. The “Kengir uprising” began in Stiepnyj camp on 17 may 1954, which was one of the biggest rebellions in the Soviet camp system. During the night of 26 June 1954, with 1600 soldiers sent to quell it, 37 persons were killed and several dozen were wounded. The break out of the “Kengir uprising”, and solidarity of the prisoners in their fight for release, all those accorded to the Stiepnyj camp a special position in the history of the Soviet camp system.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2010, 2(16); 273-293
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Więzień skryty i obcy obecnemu ustrojowi” - komunistyczny aparat bezpieczeństwa wobec pułkownika Franciszka Studzińskiego „Rawicza”, „Kotliny ” (1893-1964)
“A Secretive Prisoner and Alien to the Present System” – the Communist Security Apparatus Towards Colonel Franciszek Studziński “Rawicz”, “Kotlina” (1893–1964)
Autorzy:
Rogut, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154456.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Franciszek Studziński
Armia Krajowa
II Rzeczpospolita
represje komunistyczne
aparat bezpieczeństwa
Zrzeszenie „Wolność i Niezawisłość”
NKWD
obozy sowieckie
represje sowieckie
Home Army
Second Polish Republic
communist repression
security apparatus
WiN (”Freedom and Independence”) Association
NKVD
Soviet camps
Soviet repression.
Opis:
Franciszek Studziński wstąpił w 1914 r. na ochotnika do Legionów Polskich, gdzie służył w 1 pułku piechoty, z którym przeszedł cały jego szlak bojowy. Działał także w konspiracyjnej Polskiej Organizacji Wojskowej. W niepodległej Polsce służył w 25 pułku piechoty, z którym przeszedł całą wojnę polsko-bolszewicką. Za bohaterstwo na polu walki został odznaczony Krzyżem Srebrnym V Klasy Orderu Wojskowego Virtuti Militari. Służył w Korpusie Ochrony Pogranicza na stanowisku dowódcy 6 Batalionu Granicznego w Iwieńcu, a następnie w innych jednostkach Wojska Polskiego. Jesienią 1939 r. przedostał się na Węgry, gdzie został internowany. Latem 1941 r. zbiegł z obozu i przedostał się do Warszawy. Od 9 grudnia 1941 r. pełnił obowiązki komendanta Okręgu Tarnopol ZWZ-AK. W sierpniu 1944 r. został aresztowany przez sowiecki kontrwywiad i osadzony w więzieniu w Kijowie. Później przewieziono go do obozów dla jeńców wojennych i internowanych NKWD 174-454 w Diagilewie koło Riazania, a w lipcu 1947 r. do obozu nr 150 w Griazowcu. 4 listopada 1947 r. wrócił do Polski. Pomimo niepowodzenia prowokacji ubeckiej, przeprowadzonej w październiku 1952 r. (propozycja przystąpienia do rzekomego Zrzeszenia WiN), został aresztowany w grudniu 1952 r. i skazany na prawie 5 lat więzienia. Wyszedł na wolność w 1955 r. na fali odwilży politycznej. Schorowany, żyjąc skrajnej biedzie, zmarł 23 maja 1964 r. Jego losy w okresie drugiej okupacji sowieckiej i kolaboracyjnych rządów komunistycznych stanowią egzemplifikację historii tysięcy jemu podobnych żołnierzy i oficerów WP, AK, Zrzeszenia WiN oraz innych organizacji niepodległościowych, którzy poświęcili swoje życie dla Ojczyzny.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 2; 579-602
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mjr Adam Trybus "Gaj", "Tkacz" (1909-1982) - cichociemny, szef łódzkiego Kedywu i Ruchu Oporu AK
Autorzy:
Rogut, Dariusz (1972- ).
Powiązania:
Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2013, nr 9, s. 61-63
Data publikacji:
2013
Tematy:
Trybus, Adam (1909-1982)
Ruch Oporu Armii Krajowej
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Więziennictwo
Biografia
Opis:
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Nie damy się powyrzynać jak barany : mjr Adam Trybus "Gaj" (1909-1982)
Autorzy:
Rogut, Dariusz (1972- ).
Powiązania:
Wyklęci. Ogólnopolski Kwartalnik Poświęcony Żołnierzom Wyklętym 2017, nr 1(5), s. 52-61
Data publikacji:
2017
Tematy:
Trybus, Adam (1909-1982)
Ruch Oporu Armii Krajowej
Cichociemni
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Procesy polityczne
Więziennictwo
Biografia
Opis:
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Nie damy się powyrzynać jak barany : mjr Adam Trybus "Gaj" (1909-1982)
Autorzy:
Rogut, Dariusz (1972- ).
Powiązania:
Wyklęci. Ogólnopolski Kwartalnik Poświęcony Żołnierzom Wyklętym 2017, nr 1(5), s. 52-61
Data publikacji:
2017
Tematy:
Trybus, Adam (1909-1982)
Ruch Oporu Armii Krajowej
Cichociemni
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Procesy polityczne
Więziennictwo
Biografia
Opis:
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Konferencja naukowa w Bełchatowie
Autorzy:
Rogut, Dariusz (1972- ).
Powiązania:
Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2015, nr 7, s. 61-63
Data publikacji:
2015
Tematy:
Muzeum Regionalne (Bełchatów)
Konferencja naukowa nt.: Walczymy za świętą sprawę, za wolną Polskę! Podziemie niepodległościowe wobec władzy komunistycznej (2015 ; Bełchatów)
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Sprawozdanie z konferencji
Opis:
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Konferencja naukowa w Bełchatowie
Autorzy:
Rogut, Dariusz (1972- ).
Powiązania:
Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2015, nr 7, s. 61-63
Data publikacji:
2015
Tematy:
Muzeum Regionalne (Bełchatów)
Konferencja naukowa nt.: Walczymy za świętą sprawę, za wolną Polskę! Podziemie niepodległościowe wobec władzy komunistycznej (2015 ; Bełchatów)
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Sprawozdanie z konferencji
Opis:
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
W stulecie bitwy
Autorzy:
Rogut, Dariusz (1972- ).
Powiązania:
Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2016, nr 11, s. 71-72
Data publikacji:
2016
Tematy:
Piłsudski, Józef (1867-1935)
Legiony Polskie (1914-1917)
Konferencja naukowa "W 100-lecie bitwy pod Kostiuchnówką. Marszałek Józef Piłsudski - droga do Niepodległej" (2016 ; Bełchatów)
Bitwa pod Kościuchnówką (1916)
Sprawozdanie z konferencji
Opis:
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów internowanych Polaków w Związku Sowieckim: Łagier nr 270 w Borowiczach
The Interned Poles in the Soviet Union. The Labour No 270 in Borowicze
Autorzy:
Dariusz Rogut, Dariusz Rogut
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16539136.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
After the Soviet troops’ entrance into the former Eastern territories of Poland, the members of the Polish independence conspiracy were touched by mass repressions. The same process started on different regions of so called „Lublin Poland”. The Poles were placed in prisons and camps. They were deported far inside the Soviet Union after the research led by the NKVD officers. One of the largest concentrations of the interned Home Army (Armia Krajowa) soldiers was placed in Labours’ Group No 270 in Borowicze (region Novogrod). Almost 6000 of the Poles stayed there in the years of 1944-1949. The highest number of interned lived there between 1944 and 1946 - 4893 persons. High mortality (almost 13% in 1945) was caused by low food ration, exhausting work (10-12 hours per day), lack of suitable sanitary-higienic conditions and basic medicines. The physical and psychological health of interned persons was devastated. They were told to work in coal mines, industry factories and field-works. The Soviet authorities lowered simultaneously the quantity of food, did not secure suitable winter and working clothes and prohibited the correspondence with families of interned persons. The Labours in Borowicze are said to have one of the worst existence conditions, where about 600 of Home Army soldiers died. Most of Polish left the labour in 1946. The next ones that came in 1947 from another places. They were released in the years of 1947-1949.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2001, 73; 121-144
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeżyliśmy łagry : wspomnienia żołnierzy Okręgu Wileńskiego AK (1945-1949)
Współwytwórcy:
Rogut, Dariusz (1972- ). Opracowanie
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Warszawa : Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Okręg Wilno (Armia Krajowa)
Polacy za granicą
Więźniowie obozów
Obozy pracy
Antologia
Pamiętniki i wspomnienia
Literatura polska
Opis:
Indeksy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Przyjaźń z tysiącletnim rodowodem : szkice z dziejów relacji polsko-węgierskich
Współwytwórcy:
Jakóbczyk-Adamczyk, Patrycja (1969- ). Redakcja
Rogut, Dariusz (1972- ). Redakcja
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Bełchatów : Związek Strzelecki "Strzelec" Ogranizacja Społeczno-Wychowawcza. Jednostka Strzelecka nr 1001 im. gen. dyw. Janusza Głuchowskiego
Opis:
Bibliogr. przy niektórych art. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
    Wyświetlanie 1-39 z 39

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies