Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Roczniak, Wojciech" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Interaction between central noradrenergic system and serotoninergic 5-HT3 receptor mediated analgesia in rats
Interakcja pomiędzy ośrodkowym układem noradrenergicznym a działaniem przeciwbólowym pośredniczonym przez receptor serotoninergiczny 5-HT3 u szczurów
Autorzy:
Roczniak, Wojciech
Nowak, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039362.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
serotoninergic receptor 5-ht3
central noradrenergic system
dsp-4
analgesia
rats
receptor serotoninergiczny 5-ht3
ośrodkowy układ noradrenergiczny
analgezja
szczury
Opis:
BACKGROUND The aim of the present study was to examine the impact of the central noradrenergic system on the serotoninergic 5-HT3 receptor mediated analgesia in rats. MATERIAL AND METHODS The noradrenergic system was lesioned in male rats shortly after birth by subcutaneous (sc) injections of the neurotoxin DSP-4 [(N-(-2-chloroethyl)- N-ethyl-2-bromobenzylamine (50 mg/kg x 2) given on postnatal days 1 and 3. Rats continued to be housed until they were 10 weeks old, for further experimentation. The anti-nociceptive effects of the central serotoninergic 5-HT3 receptor agonist (1-phenylbiguanide; 7.5 mg/kg), antagonist (ondansetron; 1.0 mg/kg) and both drugs administration (intraperitoneal; ip) were examined in models of exteroceptive sensation using thermal (tail immersion and hot plate tests) and mechanical stimuli (paw pressure test). Furthermore accumulation of 5-hydroxytryptamine (5-HTP) in some parts of the brain were determined using high pressure chromatography with electrochemical detection method (HPLC/ED). RESULTS AND CONCLUSION In the tail immersion test we did not observe differences between control and DSP-4 treated rats as far as the anti-nociceptive effect evoked by the central serotoniergic 5-HT3 receptor agonist (1-phenylbiguanide; 7.5 mg/ kg ip) is concerned. Conversely in the hot plate test 1-phenylbiguanide (7.5 mg/kg ip) produced significantly diminished analgesic reaction in DSP-4 lesioned rats in comparison to control (in all tested intervals (20, 40, 60 and 80 min; p <0.05); this effect was abolished by 5-HT3 receptor antagonist (ondansetron; 1.0 mg/kg ip) pretreatment. Similar effects were observed in paw pressure test; in this case significant changes were noticed in 20 and 40 min of testing (p <0.05). In biochemical assay we found that 1-phenylbiguanide significantly increased 5-HTP level in the prefrontal cortex of control rats being without effect in DSP-4 group in this regard. Ondansetron did not affect 5-HTP content when given alone but injected before 1-phenylbiguanide abolished its effect in control group. In the thalamus with hypothalamus (control) as well as in the brain stem (control and DSP-4) 1-phenylbiguanide only non-significantly elevated 5-HTP level. Ondansetron alone did not affect examined parameters but in the brain stem administered before 1-phenylbiguanide statistically lowered 5-HTP (in both tested groups) in comparison to respective controls (1-phenylbiguanide). The results of the present study indicate that the noradrenergic system participates in the analgesic properties of 5-HT3 acting drugs integrated in the higher brain structures (e.g. thalamus, cortex) being without effect on spinal analgesia. Additionally, obtained data pointed out on the possibility of nociception disturbances (mediated by 5-HT3 receptor) in patients with noradrenergic system dysfunction (e.g., depression and/or anxiety disorders).
WSTĘP Badanie miało na celu określenie roli ośrodkowego układu noradrenergicznego w antynocyceptywnych efektach pośredniczonych przez receptor serotoninergiczny 5-HT3 u szczurów. MATERIAŁ I METODY Noworodki szczurze szczepu Wistar 1. i 3. dnia życia otrzymały podskórnie (sc) iniekcję neurotoksyny DSP-4 [N-(2-chloroetylo)-N-etylo-2-bromo-benzylaminy] w dawce 50 mg/kg x 2 celem trwałego zniszczenia ośrodkowego układu noradrenergicznego. Zwierzęta kontrolne otrzymały 0,9% roztwór NaCl (1,0 ml/kg sc). Po osiągnięciu wieku 10 tygodni wykonano testy behawioralne oceniające czucie interoceptywne z użyciem bodźca termicznego (test imersji ogona, test gorącej płytki) oraz bodźca mechanicznego (test wycofania łapy) po dootrzewnowym (ip) podaniu agonisty ośrodkowego receptora serotoninergicznego 5-HT3 (1-fenylbiguanidu; 7,5 mg/kg), antagonisty receptora 5-HT3 (ondansetronu; 1,0 mg/kg) oraz łącznym podaniu obu związków. Ponadto, posługując się metodą chromatografi i cieczowej wysokociśnieniowej z detekcją elektrochemiczną (HPLC/ED), oznaczono zawartość 5-hydroksytryptofanu (5-HTP) w wybranych częściach mózgu badanych zwierząt. WYNIKI I WNIOSKI Nie stwierdzono różnicy w antynocyceptywnym działaniu agonisty receptora serotoninergicznego 5-HT3 1-fenylbiguanidu (7,5 mg/kg ip) w teście imersji ogona pomiędzy grupą kontrolną i DSP-4. Natomiast w teście gorącej płytki 1-fenylbiguanid (7,5 mg/kg ip) wykazywał znamiennie słabsze działanie analgetyczne u zwierząt z lezją układu noradrenergicznego wywołaną podaniem DSP-4 we wszystkich badanych przedziałach czasowych, tj. 20. 40. 60. i 80. minucie obserwacji (p <0,05); efekt ten był blokowany przez antagonistę receptora 5-HT3 ondansetron (1,0 mg/kg ip). Podobne wyniki uzyskano w teście wycofania łapy, w tym przypadku znamienność statystyczna wystąpiła w 20. oraz 40. minucie obserwacji (p <0,05). W badaniach biochemicznych stwierdzono, że 1-fenylbiguanid znamiennie zwiększa zawartość 5-HTP w korze móz gowej u zwierząt kontrolnych, pozostając bez wpływu u zwierząt z lezją DSP-4. Efekt ten był blokowany podaniem antagonisty ondansetronu. Podobną tendencję zaobserwowano we wzgórzu z podwzgórzem (uzyskane różnice nie były jednak statystycznie znamienne), natomiast w pniu mózgu stosowane ligandy receptora 5-HT3 nie wpływały na badany parametr. Na podstawie przeprowadzonych badań wyciągnięto wnioski, iż zniszczenie ośrodkowego układu noradrenergicznego osłabia antynocyceptywne efekty pośredniczone przez receptor serotoninergiczny 5-HT3 integrowane na poziomie wyższych struktur ośrodkowego układu nerwowego (kora mózgowa, wzgórze), natomiast pozostaje bez wpływu na procesy integrowane w rdzeniu kręgowym (brak zmian w teście imersji ogona). Wyniki badań wskazują pośrednio na możliwość wystąpienia zaburzeń transmisji bodźców bólowych pośredniczonych przez receptor 5-HT3 u chorych z dysfunkcją ośrodkowego układu noradrenergicznego (np. u chorych z zaburzeniami lękowymi lub depresją).
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2010, 64, 3-4; 7-17
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Back pain syndrome in nurses in Podkarpackie hospitals
Zespół bólowy kręgosłupa u pielęgniarek w podkarpackich szpitalach
Autorzy:
Oliwko, Elżbieta
Babuśka-Roczniak, Magdalena
Brodziak-Dopierała, Barbara
Widuchowski, Wojciech
Roczniak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2079482.pdf
Data publikacji:
2022-07-22
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
back pain
nurses
ergonomics
overweight
Podkarpackie
ból kręgosłupa
pielęgniarki
ergonomia
nadwaga
Podkarpacie
Opis:
INTRODUCTION: Back pain syndromes constitute a serious health problem. They most often affect people between 40 and 60 years of age, but it also happens that they appear before the age of 30. They are a frequent problem in nurses. The etiology of these ailments is multifactorial. The main causes are physical stresses on the spine: lifting, a forced posture, and obesity. Human neurophysiological predispositions and social conditions also play an important role. The study attempts to determine whether the respondents know the cause of their ailments, and what the prevention of this disease, knowledge of the principles of ergonomics and pro-health measures should be. MATERIAL AND METHODS: In this work, the frequency of back pain syndromes in nurses in two hospitals in the Podkarpackie region was observed. The author’s own questionnaire and anthropometric research were used. RESULTS: Pain occurred in 89% of the respondents, and the main causes of these ailments were physical stress, overweight and low physical activity. The respondents knew the principles of ergonomics, but did not use them at work, and the length of service was not statistically significant. The lack of training and appropriate equipment was noted. Stress factors had an effect on back pain only in 13% of the respondents. CONCLUSIONS: Back pain occurs in 90% of the surveyed nurses in hospitals in the Podkarpackie region and has the features of an occupational disease. The respondents know the principles of ergonomics and express their willingness to deepen their knowledge on this subject. This knowledge should be supplemented with the basic understanding of active physiotherapy and neurophysiology due to the role of psychological factors in the treatment of chronic pain.
WSTĘP: Zespoły bólowe kręgosłupa są ogromnym problemem zdrowotnym. Dotyczą najczęściej osób pomiędzy 40 i 60 rokiem życia, ale zdarza się, że występują jeszcze przed 30 rokiem życia. U pielęgniarek są powszechnym zjawiskiem. Etiologia tych dolegliwości jest wieloczynnikowa. Zasadniczą przyczyną są obciążenia fizyczne kręgosłupa: dźwiganie, wymuszona postawa ciała oraz nadwaga. Istotną rolę odgrywają też predyspozycje neurofizjologiczne człowieka i uwarunkowania społeczne. W pracy podjęto próbę ustalenia, czy osoby badane znają przyczynę swoich dolegliwości, wiedzą, jaka powinna być profilaktyka tego schorzenia, znają zasady ergonomii oraz działania prozdrowotne w tym zakresie. MATERIAŁ I METODY: W pracy określono częstość występowania zespołów bólowych kręgosłupa u pielęgniarek w dwóch szpitalach na Podkarpaciu. Posłużono się autorską ankietą i badaniami antropometrycznymi. WYNIKI: Ból występował u 89% badanych, a zasadniczą przyczyną dolegliwości były obciążenia fizyczne, nadwaga i niska aktywność fizyczna. Osoby badane znały zasady ergonomii, ale nie wykorzystywały ich w pracy, a staż nie miał tu statystycznie istotnego znaczenia. Odnotowano brak szkoleń i odpowiedniego sprzętu. Jedynie u 13% badanych czynniki stresowe miały wpływ na dolegliwości bólowe kręgosłupa. WNIOSKI: Ból pleców występuje u 90% badanych w szpitalach na Podkarpaciu i ma cechy choroby zawodowej. Respondenci znają zasady ergonomii i wyrażają chęć pogłębienia swojej wiedzy na ten temat. Wiedzę tę należy uzupełnić o podstawowe wiadomości z zakresu aktywnej fizjoterapii i neurofizjologii ze względu na rolę czynników psychologicznych w leczeniu przewlekłego bólu.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2022, 76; 70-79
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba oceny leczenia dzieci w złamaniach nadkłykciowych kości ramiennej
Tentative Assessment of Treatment of Supracondylar Humerus Fractures in Children
Autorzy:
Kierońska, Anna
Oliwko, Elżbieta
Babuśka-Roczniak, Magdalena
Brodziak-Dopierała, Barbara
Widuchowski, Wojciech
Roczniak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408806.pdf
Data publikacji:
2022-03-02
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
złamania nadkłykciowe
dzieci
chirurgia miniinwazyjna
wyniki
supracondylar fractures
children
mini-invasive surgery
outcomes
Opis:
Wstęp. Złamania nadkłykciowe kości ramiennej są poważnym problemem wieku dziecięcego. Skomplikowana budowa stawu łokciowego wymaga starannej oceny uszkodzenia i indywidualnego dopasowania metod leczniczych. Celem pracy była ocena skuteczności kompleksowego leczenia dzieci w grupie „A” względem dzieci w grupie „B”, ponadto zbadano wpływ leczenia rehabilitacyjnego na funkcję stawu łokciowego dotkniętego urazem. Materiał i metody. Badaniami objęto 40 dzieci, które podzielono na grupę „A” i „B. W grupie „A” dominującą metodą leczenia była przezskórna stabilizacja drutami Kirschnera, badania dowiodły, że zastosowanie przedstawionej metody leczenia oraz wdrożenie usystematyzowanego cyklu leczniczego pozwoliło osiągnąć bardzo dobre rezultaty. W badanej grupie „B” metodę stabilizacji zastosowano tylko w niespełna połowie przypadków oraz usprawnianie przeprowadzono w warunkach domowych. W obydwu grupach przeprowadzono badanie wstępne oraz kontrolne według karty badań. W grupie „A” badanie wstępne wykonywano w dniu rozpoczęcia usprawniania, natomiast kontrolne po zakończeniu 10-dniowego cyklu rehabilitacyjnego. W grupie „B” badanie wstępne przeprowadzono po zdjęciu unieruchomienia oraz badanie kontrolne po 3 tygodniach usprawniania w domu. Wyniki. Model leczenia dzieci w grupie „A” wykazał wyższą skuteczność w porównaniu z modelem leczenia w grupie „B”. Wnioski. 1. Prawidłowo wykonana repozycja, zastosowanie przezskórnej stabilizacji drutami Kirshnera oraz wczesne usprawnianie łokcia daje bardzo dobre efekty funkcjonalne. 2. Zastosowanie przezskórnej stabilizacji skraca okres hospitalizacji, co ma duże znaczenie w leczeniu pacjentów.
Background. Supracondylar humerus fractures are a serious problem in children. The complicated anatomy of the elbow joint necessitates careful assessment of the damage before individually adapting treatment methods. The aim of the study was to evaluate the effectiveness of comprehensive treatment of children in Group A in relation to children in Group B. Moreover, the impact of rehabilitation on the function of the affected elbow joint was examined. Materials and methods. The study enrolled 40 children divided into two groups: Group A and Group B. In Group A, the dominant method of treatment was percutaneous K-wire stabilization. The results demonstrate that the use of this treatment method and the implementation of systematic rehabilitation made it possible to achieve very good results. In Group B, stabilization was performed in less than half of the children and rehabilitation was carried out at home. The initial and follow-up examinations were carried out in both groups according to a medical test card. In Group A, the initial examination was performed on the day the rehabilitation commenced, and the follow-up examination after the completion of a 10-day rehabilitation cycle. In Group B, the initial examination was carried out after immobilization was removed and a follow-up examination was performed after 3 weeks of home-based rehabilitation. Results. The treatment model used in Group A was more effective than the model used in Group B. Conclusions. 1. Correct repositioning, the use of percutaneous K-wire stabilization and elbow rehabilitation performed at the earliest possible time give very good functional results. 2. The use of percutaneous stabilization shortens the hospitalization period, which is of great importance in the treatment of young patients.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2022, 24(1); 13-22
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie przedszpitalne i szpitalne w ciężkich oparzeniach ciała. Opis przypadku
Pre-hospital and in-hospital management in severe burns. Case report
Autorzy:
Roczniak, Wojciech
Babuśka-Roczniak, Magdalena
Zahaczewski, Krzysztof
Marek, Hubert
Jakubowski, Krzysztof
Wojtanowska, Magdalena
Cipora, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195343.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Opis:
Wprowadzenie. Oparzenia w medycynie uznawane są za jedne z najpoważniejszych i najcięższych obrażeń ciała. Szczególnie mnogie i rozległe, stanowią bezprecedensowe wyzwanie dla ratownictwa medycznego. Dlatego niezwykle ważne jest udzielenie natychmiastowej i profesjonalnej pomocy medycznej zarówno przez zespoły ratownictwa medycznego, jak i personel medyczny szpitalnego oddziału ratunkowego, które ma istotny wpływ na przeżycie pacjenta oraz dalsze rokowania. Cel pracy. Celem pracy było określenie właściwego schematu postępowania medycznego z pacjentem oparzonym zarówno w zakresie działań przedszpitalnych służb ratunkowych w ramach funkcjonowania zespołów ratownictwa medycznego, jak i personelu szpitala w zakresie działalności szpitalnego oddziału ratunkowego. Metodyka badań. Wykorzystaną w niniejszej pracy metodą badawczą było studium przypadku. Materiał do analizy stanowiły: karta medycznych czynności ratunkowych zespołu wyjazdowego Pogotowia Ratunkowego, historia choroby Szpitalnego Oddziału Ratunkowego oraz karta transportu pacjenta, wobec którego podjęto ciąg działań ratunkowych z powodu rozległego oparzenia termicznego ciała i hospitalizowanego z tego powodu w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w Lesku. Wykorzystana dokumentacja medyczna pozwoliła zobrazować szczegółowo postępowanie personelu medycznego wobec pacjenta w przypadku poważnego oparzenia ciała. Wnioski. Im szybsza i lepiej skoordynowana pomoc medyczna, tym większe szanse pacjenta na przeżycie. Jednak ze względu na ciężkość obrażeń nie zawsze daje to gwarancję powodzenia.
Introduction. Burns in medicine are considered to be among the most serious and most severe body injuries. In particular, multiple and extensive burns pose an unprecedented challenge for the Medical Emergency Service. Therefore, it is extremely important to provide immediate professional care, both by medical emergency teams and by medical staff in a hospital emergency department, thus contributing significantly to further prognosis of survival in this type of life-threatening events. Objective. The aim of the study was to define an appropriate scheme of medical management of a patient with burns, both in pre-hospital emergency actions of medical emergency teams and in the hospital emergency department. Materials and Method. The study was conducted using the case study research method. Material for analysis included medical charts of emergency actions of an ambulance team, medical history from the hospital emergency department, and ambulance transport charts of patients undergoing a sequence of rescue actions due to extensive thermal burns, hospitalized in the Independent Public Healthcare Unit in Lesko. Medical documentation allowed a detailed analysis of the actions undertaken by medical staff in the treatment of severely burnt patients. Conclusions. The quicker and more coordinated provision of medical aid, the greater the patient’s chances for survival. However, the management may fail due to the severity of injuries.
Źródło:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu; 2017, 23(52), 1
2083-4543
Pojawia się w:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wytrzymałości dzieci kwalifikowanych do klasy o profilu narciarstwo biegowe na tle grupy kontrolnej na podstawie wybranych testów motorycznych
Evaluation of endurance of children qualified for crosscountry skiing class on the background of a control group, based on selected motor tests
Autorzy:
Roczniak, Wojciech
Babuśka-Roczniak, Magdalena
Wojtanowska, Magdalena
Roczniak-Zubrzycka, Anna
Cipora, Elzbieta
Konieczny, Magdalena
Oświęcimska, Joanna M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943496.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
wytrzymałość
bieg na 500 m
sprawność motoryczna
wysiłek fizyczny
Opis:
Wstęp. Wytrzymałość jest to odporność organizmu na zmęczenie wywołane wysiłkiem fizycznym. Wyraża się zdolnością do wykonywania możliwie dużej pracy i kontynuowania jej przez długi czas (ponad 60 sekund). Wartości poziomu wydolności u dziewcząt i chłopców do okresu pokwitania nie różnią się. Największe tempo przyrostu wytrzymałości u chłopców przypada pomiędzy 6.–10. rokiem życia. Spośród dziesięciolatków większa wytrzymałość cechuje dziewczynki. Chłopcy charakteryzują się natomiast większą wytrzymałością od 12. roku życia. Cel badań. Celem pracy jest ocena poziomu rozwoju wytrzymałości dziewcząt i chłopców w wieku 9–10 lat uczęszczających do Szkoły im. Ferdynanda Mareckiego w Supraślu. Metodyka. Badaniami objęto dzieci kończące trzecią klasę Szkoły Podstawowej z Zespołu Szkół Sportowych w Supraślu i okolicznej Szkoły Podstawowej w Ogrodniczkach. Łącznie przebadano 470 dzieci w wieku 9–10 lat w latach 2003–2013. Do oceny wytrzymałości posłużono się testem: bieg na dystansie 500 m, który jest zgodny z wytycznymi Szkolnego Związku Sportowego (1981). Wyniki. Chłopcy uzyskiwali nieznacznie lepsze wyniki w biegu na 500 m niż dziewczęta. Jedynie w roku 2012 to dziewczynki okazały się lepszymi biegaczkami niż ich koledzy. We wszystkich badanych rocznikach zarówno chłopcy, jak i dziewczęta przydzieleni do klas o profilu narciarstwo biegowe osiągali lepsze rezultaty w biegu na 500 m w porównaniu z ich rówieśnikami kontynuującymi swą edukację w klasie niebędącej sportową. Najlepszy średni czas biegu na 500 m w obu rówieśniczych grupach płci odnotowano w 2003 roku. Najdłużej ten dystans pokonywano w 2011 roku. Wnioski. Zrealizowane badania potwierdziły większą wytrzymałość chłopców na wysiłek fizyczny w stosunku do dziewcząt. Dzieci uczęszczające do klas o profilu narciarstwa biegowego charakteryzuje większa wytrzymałość fizyczna w stosunku do uczniów klas niesportowych.
Introduction. Endurance means to be insensitive to tiredness caused by physical effort. This is the ability to put a great effort and to continue it for a long time (above 60 seconds). The outcome of efficiency level is similar among girls and boys untill puberty. The highest rate of growth in endurance among boys is between the ages 6–10 years; however, girls aged 10 have greater endurance than the boys, while boys aged 12 and more are physically stronger. Objective. The aim of the study is evaluation of endurance in girls and boys aged 9–10 years attending the Ferdynand Marecki School in Supraśl. Methodology. The study included children who completed grade 3 Primary School from the Sports School Complex in Supraśl and nearby Primary School in Ogrodniczki. During the period 2003–2013, a total number of 470 children aged 9–10 were examined. Their endurance was evaluated using the race test at the distance of 500 meters, in accordance with the guidelines by the School Sports Association (1981). Results. The boys achieved slightly better results in running at the distance of 500 meters than the girls. Only in 2012 the girls proved to be better runners than their male colleagues. Both the girls and boys attending the cross-country skiing class achieved much better results at the distance of 500 meters than their contemporaries who continued education in a class with a profile other than sports. The shortest mean time of the race among both girls and boys was noted in 2003. However, the longest time for covering this distance was in 2011. Conclusions. The study confirmed higher endurance to physical effort among boys than girls. Children attending the crosscountry skiing class proved to be physically stronger than the students attending classes of other profiles.
Źródło:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu; 2017, 23(52), 4
2083-4543
Pojawia się w:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of phytotherapeutic mixtures as a potential route of absorption of some metal compounds
Autorzy:
Kowol, Jolanta
Kwapuliński, Jerzy
Nogaj, Ewa
Babuśka-Roczniak, Magdalena
Brodziak-Dopierała, Barbara
Roczniak, Wojciech
Szady, Anna
Cypcer, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972373.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
mixture of medicinal plants
heavy metals
daily intake
anaemia
haemorrhagic diathesis
selected diseases
calculus of
urinary tract
chronic bronchial asthma
Opis:
Introduction. Nowadays, herbalism seems to arouse much interest. Approximately 80% of the world’s population are willingly take plant-derived drugs. It should be remembered that both herbs and their products may have not only beneficial but also harmful components. Moreover, medicinal plants frequently exhibit the capacity to selectively accumulate toxic elements. Objective. To assess the potential burden of phytotherapy with medicinal plants used in chosen herbal mixtures. Materials and method. A total of 76 species of medicinal plants from all over Poland and contained in herbal mixtures applied in selected diseases were investigated with respect to the content of heavy metals. Argon plasma atomic emission spectrometry (AES) was applied, using an ICP-ULTIMA spectrometer. Results. The study plants showed various cumulative properties, depending on plant species and the effect of environmental purity on the metal content in raw materials. Daily doses of metal absorption due to phytotherapy in various diseases were determined. The levels of Ni, Co and Cr accumulation were similar to that of Pb. Conclusions. Herbal therapies using the medicinal plants studied did not exceed daily norms of the investigated metals. However, as these metals may also occur in other food products, a prolonged use of plant-derived drugs can be an additional burden, especially in the case of renal failure.
Źródło:
Journal of Pre-Clinical and Clinical Research; 2016, 10, 2; 115-121
1898-2395
Pojawia się w:
Journal of Pre-Clinical and Clinical Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies