Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rella, Angelo" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Autobiografia wojownika kultury: Elio Vittorini i jego Diario in pubblico
Autobiography of a militant of culture: Elio Vittorini and his Diario in pubblico
Autorzy:
Rella, Angelo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1987202.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Elio Vittorini
Diario in pubblico
cultural autobiography
engagement
autobiografia kulturowa
Opis:
W 1957 roku podczas obchodów pierwszej dekady powstania Republiki Włoskiej najbardziej eklektyczny pisarz i intelektualista włoskiej sceny kulturalnej XIX wieku, Elio Vittorini, ponownie poruszony „demonem przewidywania”, opublikował swoje Diario in pubblico. Tę wyjątkową książkę, która miesza i jednocześnie łączy w sobie fragmenty esejów z fragmentami dziennika w wielkiej „powieści idei”, należy rozumieć zarówno jako intelektualną autobiografię, jak i aktywne studium wydarzeń społeczno-politycznych i artystycznych, które wpłynęły na Włochy i Europę między latami 20. a 50. XX wieku oraz na osobowość pisarza.
In 1957, while the first tenth anniversary of the proclamation of the Italian Republic was being celebrated, the most eclectic writer and intellectual on the Italian cultural scene of the XIX century, once again stirred by the “demon of anticipation”, published his Diario in pubblico. The singular book, that mixes and combines fragments of essays and extracts from a diary in a great “novel of ideas”, has to be understood both as an intellectual autobiography and as an “active study” of the socio-political and artistic events that affected Italy and Europe from the 1920s to the 1950s and which influenced the personality of the writer.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2021, 16; 133-148
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La Passione di Cristo in una sceneggiatura delle orgini di Frate Jacopone da Todi
Donna de paradiso: the passion of Christ in an original screenplay of early Italian literature written by Friar Jacopone da Todi
Autorzy:
Rella, Angelo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139252.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Jacopone
sacred representation
crying
loneliness
dialogue
Our Lady
screenplay
drama
Lauda
drammatizzazione
sceneggiatura
Madonna
dialogo
solitudine
pianto
sacra rappresentazione
święte przedstawienie
dramat
scenariusz
dialog
samotność
łzy
Maryja
Opis:
Senza dubbio la sacra rappresentazione Donna de Paradiso di Jacopone da Todi, vero e proprio capolavoro ispirato, con la sua scrittura-sceneggiatura sembra anticipare di secoli quella del teatro moderno ma soprattutto quella cinematografica. Siamo persuasi che Jacopone da Todi abbia scritto Donna de Paradiso suggerendone una visione, trasformando continuamente il linguaggio letterario in linguaggio visivo. La scrittura del Frate a nostro giudizio reca in se la cifra della scrittura della settima arte, ovvero avere nella sua ‘visibilità’ la sua qualità principale e nell’‘azione’ la sua specificità, di quella che Italo Calvino defi nito “cinema mentale”. Al pari degli autori che nel secondo dopoguerra misero in scena l’alienazione dell’uomo contemporaneo, Jacopone attraverso i suoi dialoghi- monologhi, ridotti al minimo, mostra l’angoscia, la solitudine e l’impossibilità di comunicare di una madre straziata dal dolore per quanto accade al proprio figlio. Gli spettatori- lettori non potevano nel Medioevo, e non possono oggi, non lasciarsi colpire dalla singolare forza di evocazione visuale della passione, dalla qualità violenta e “incarnata” della sua rappresentazione.
Undoubtedly Jacopone da Todi sacred representation Donna de Paradiso, a true inspired masterpiece, by reason of its writing seems to anticipate the modern theater script but especially the movie screenplay. We are convinced that Jacopone wrote Donna de Paradiso suggesting us a vision, persistently transforming the “literary language” into “visual language”. The writing of the Friar in our opinion contains the essence of the Seventh Art writing, it has the ‘visibility’ as first quality, and ‘action’ as its specifi city, it is that which Italo Calvino called “mental cinema”. Like the authors that after World War II staged the alienation of modern man, through his dialogues-monologues, reduced to a minimum, Jacopone show the anguish, loneliness and the inability to communicate of amother who is suffering for her own child. The audience-readers in the Middle Ages could not, and cannot today, do not be struck by the singular power of visual evocation of the passion, by the violent ‘embodied’ quality of its representation
Niewątpliwie Donna de Paradiso Jacopone da Todi to prawdziwe arcydzieło, które wydaje się inspirować nowoczesny teatr oraz, przede wszystkim, scenarzystów filmowych. Jestem przekonany, że Jacopone sugeruje nam "wizję", nieustannie przekształcając język literacki na język wizualny. Tekst mnicha, w mojej opinii, ma w sobie istotę pisma "siódmej sztuki", czyli mając "widzialności" jako pierwszą cechę i "akcję" jako jego specyfikę, wskazuje na to, co Italo Calvino nazywał "kinem psychicznym". Podobnie jak autorzy tworzący po II wojnie światowej, u których występuje alienacja współczesnego człowieka, poprzez dialogi-monologi zredukowane do minimum Jacopone pokazuje cierpienie, samotność i brak możliwości komunikowania się cierpiącej Matki. Słuchacze-czytelnicy w średniowieczu nie mogli, podobnie jak dzisiaj, pozostać obojętni wobec wizualnej aluzji do Pasji, do przemocy zawartej w jej prezentacji.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2014, 2; 225-242
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Educare il corpo per salvare l’anima”. Sullo Splanamento de li Proverbii di Salomone di Girardo Patecchio
“Educate the body to save the soul”. On the Girardo Patecchio’s Splanamento de li Proverbii di Salomone
Autorzy:
Rella, Angelo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010829.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Patecchio
didactic literature
moral education
proverbs
Holy Scriptures
Italian literature of the origins
letteratura didattica
educazione morale
proverbi
Sacre Scritture
letteratura italiana delle origini
literatura dydaktyczna
edukacja moralna
przysłowia
Pismo Święte
początki literatury włoskiej
Opis:
Czy duszę można uratować poprzez edukację ciała? Dynamiczna ekspansja cywilizacji miejskiej we Włoszech doprowadziła do powstania pewnego rodzaju literatury, głównie o charakterze praktycznym i bardzo wyraźnym celu moralistycznym, a wszystkie skoncentrowane na elementach dydaktyczno-religijnych i dydaktyczno-społecznych. Girardo Patecchio jest jednym z autorów, którzy wyróżnili się szczególnie w tym gatunku literackim w północnych Włoszech. Z Splanamento de li Proverbii di Salomone rodzi się założenie, że można uratować duszę, ratując ciało. „Zbawienie ciała” u Patecchio oznacza „wychowanie” ciała, ponieważ tylko dzięki kostiumowi i cnotliwemu ciału unika się pokusy i można osiągnąć wieczne zbawienie duszy.
Can the soul be saved by educating the body? The dynamic expansion of municipal civilization in Italy led to the affirmation of a kind of literature with a predominantly practical character and very clear moralistic purpose, all concentrated on didactic-religious and didactic-social elements. Girardo Patecchio is one of the authors who distinguished themselves particularly in this literary genre in northern Italy. From his Splanamento de li Proverbii di Salomone, rises the assumption that it is possible to have the soul saved by saving the body. Where by “salvation of the body” Patecchio means to “educate” the body because it is only thanks to a costumed and virtuous body that one avoids falling into temptation and can reach the eternal salvation of the soul.
Si può salvare l’anima educando il corpo? La dinamica espansione della civiltà comunale in Italia determinò l’affermazione della letteratura dal carattere prevalentemente pratico e con chiarissimi intenti moralisti, tutta concentrata su elementi didattico-religiosi e didattico-sociali, che vide nel cremonese Girardo Patecchio uno degli autori che si distinsero particolarmente in questo genere in Italia settentrionale. Dalla sua opera Splanamento de li Proverbii di Salomone, di stampo espressamente religioso-pedagogico, emerge chiaro e forte l’assunto che è possibile avere salva l’anima salvando il corpo. Dove per “salvezza del corpo” Patecchio intende “educare” il corpo poiché è solo grazie ad un corpo costumato e virtuoso si evita di cadere in tentazione e si può giungere alla salvezza eterna dell’anima.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 135-149
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies