Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Radkiewicz, Jan" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Recepcja objawień fatimskich w polskiej myśli teologicznej
Reception Fatima in Polish theological thoughts
Autorzy:
Radkiewicz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516532.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
orędzie fatimskie
Sekretariat Fatimski w Polsce
teologia zawierzenia Narodu Maryi
Message of Fatima
Fatima Secretariat in Poland
Theology entrustment to Nation Mary
Opis:
Zbawczy plan Boga trwa dalej. Dlatego macierzyńska opieka Maryi, widoczna w historii Jezusa, nie kończy się wraz z Wniebowzięciem. W powyższym artykule- referacie na Sympozjum mariologicznym (Paradyż - 19.05.2014 r.) chodzi o aktualność Orędzia Fatimskiego dla Polski. Polska tradycja maryjna jest głęboko zakorzeniona w świadomości Narodu. „Teologia zawierzenia” Maryi wyrosła z naszej tysiącletniej pobożności maryjnej. Oddanie się Polski Niepokalanemu Sercu Maryi (8.09.1946 r.) nabrało ogólnonarodowego znaczenia. Polska weszła na fatimską drogę zawierzenia Maryi. Tematykę objawień fatimskich szeroko opracowuje Sekretariat Fatimski w Zakopanem. Wielka Nowenna Fatimska (2009-2017) w Polsce stała się wezwaniem Polaków do współpracy w dziele zbawienia ludzi. Kard. A. Hlond, wraz z Episkopatem, oddaje Polskę Niepokalanemu Sercu Maryi, zgodnie z główną ideą objawień fatimskich. Kard. S. Wyszyński łączy program duszpasterski z treścią objawień fatimskich przez wątek narodowy, oddając Polskę w macierzyńską niewolę Maryi, w ramach tradycji Ślubów króla Jana Kazimierza. Jan Paweł II w swoim pontyfikacie, przywołuje często posłanie Matki Bożej Fatimskiej wzywające do wynagradzania za grzechy świata. Wśród ruchów fatimskich wyróżnia się Apostolat Rodzin Fatimskich, który jest wezwaniem do uświęcania rodzin. Istotną cechą duchowości fatimskiej jest modlitwa.
God's saving plan continues. Therefore, the maternal protection of Mary, appears in the story of Jesus, does not end with the Assumption. In this paper - Mariological Symposium (Paradyż - 19.05.2014 r.) As for the timeliness of the message of Fatima for Polish. Polish Marian tradition is deeply rooted in the consciousness of the nation. "Theology of entrustment" to Mary grew out of our thousand Marian devotion. Devotion to the Immaculate Heart of Mary Polish (8.09.1946 r.) has gained a national matter. Poland entered the path of Fatima entrustment to Mary. The topic of Fatima Fatima widely widely develops Secretary’s office in Zakopane. Great Novena of Fatima (2009-2017) in Poland has become dedicated to the Poles to work for the salvation of men. Card. A. Hlond, together with the Bishops, gives Poland to the Immaculate Heart of Mary, in accordance with the main idea of Fatima. Card. S. Wyszynski combines pastoral program with the content of the apparitions by the national topic, giving Poland in maternal servitude Mary, in the context of the tradition of the Vows of King John Casimir. John Paul II, in his pontificate, often brings the message of Our Lady of Fatima calling to pay for the sins of the world. Among the movements of the Fatima especially distinguished Family Apostolate , which is a call to sanctification families. An important feature of the spirituality of Fatima is prayer.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2014, 24; 211-229
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz papieża w dialogu anglikańsko-katolickim
Pope in the Anglican-Roman Catholic Dialogue
Autorzy:
Radkiewicz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480134.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
papiestwo
prymat
reformacja
anglikanizm
ekumenizm
papacy
primacy
Reformation
Anglicanism
ecumenism
Opis:
Reformacja angielska (XVI wiek), szukając nowej tożsamości, zachowała w dużej mierze katolickie tradycje. Zerwanie jedności z Rzymem przez króla Henryka VIII (1533) przyczyniło się do podporządkowania Kościoła ustawodawstwu państwowemu. Anglikanizm – jako forma protestantyzmu – przyjął elementy doktryny luterańskiej i kalwinistycznej, nie rezygnując z podstaw moralnych i dogmatycznych Kościoła katolickiego. Doktryna Kościoła anglikańskiego została wyrażona w 39 Artykułach religii anglikańskiej określających trzy zasady: protestancko-biblijną (Low Church), katolicko-sakramentalną (High Church) i krytyczno-racjonalną (Broad Church). Określany jako via media między katolicyzmem a protestantyzmem, współczesny anglikanizm przybiera bardziej otwartą postawę wobec papiestwa (Raport z Malty 1968) oraz władzy w Kościele (Dokument z Wenecji 1976). Istotną formą wymiany na płaszczyźnie teologicznej jest Anglikańsko-Rzymskokatolicka Komisja Międzynarodowa (ARCIC, 1969). Kontrowersje międzywyznaniowe nie dotyczą doktryny, ale sposobu jej interpretacji. Dialog na temat prymatu uwzględnia: prymat stolicy rzymskiej, kolegialny charakter władzy episkopatu i kapłańsko-profetyczną funkcję Ludu Bożego. Anglikanie de facto nie odrzucili „szczególnej” roli Piotra w Kościele, ale tylko konkretne, historyczne papiestwo.
Reformation in England in the XVI century, while searching for a new identity, retained many aspects of traditional Catholic piety. Rejection of the primacy of the papacy by king Henry VIII in 1533 resulted in the subjugation of the church in England to the state. Anglicanism, as an offshoot of Protestantism, has absorbed certain dogmatic elements of Lutheranism and Calvinism, but never completely abandoned the basic moral and dogmatic statements of Catholicism. Its docrine, expressed in the Thirty-Nine Articles of Religion, defines three principles: Protestant and biblical (Low Church), Catholic and sacramental (High Church) and critical and rational (Broad Church). Today, Anglicanism is often viewed as a via media between Catholicism and Protestantism. It displays an increasingly open attitude towards the papacy (The Malta Report of 1968) and authority in the Church (The Venice Statement of 1976). The Anglican-Roman Catholic International Commission (ARCIC) established in 1969, plays a very important role in theological conversations between both churches, which actually differ more in the interpretation of the doctrine than its content. The discourse over the primacy is centred on the primacy of Rome, collegiality of bishops and the priestly and prophetic functions of the faithful. In fact, Anglicans never questioned the special role of Peter in the Church. They only rejected the concrete, historical papacy.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 1; 157-192
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studia soborowe tom II, cz. druga: Historia i recepcja Vaticanum II, red. M. Białkowski, Toruń 2015, ss. 856
Conciliar Studies, Volume II, Part II: History and reception of Vatican II, ed. M. Białkowski, Torun (Toruń) 2015, pp. 856
Autorzy:
Radkiewicz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469764.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
recenzja
review
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2016, 23; 419-421
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bytowa niewystarczalność jako egzystencjalne doświadczenie człowieka
Entity’s insufficiency as a human existential experience
Autorzy:
Radkiewicz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076165.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
the meaning of life
bow
anxiety
sufering
malady
death
sens życia
lęk
niepokój
cierpienie
choroba
śmierć
Opis:
Man as a personal entity is not a necessary being (like God), he is merely an accidental being. This accepted formula explains why man is an imperfect person. Death takes away from him the existential dimension; what is left is the spiritual dimension. The philosophical- theological language creates real elements of human existence. Fear, as a fundamental experience of human existential insuficiency, is a manifestation of his response to annxiety- generating stimul (wars, disastens, pandemics) which is he records in interior experience. Since he is a transcendental being, he is capable of registering in memory phisical and spiritual sufering which is not easily accepted. Whereas the hierarchy of va lues is an element of man,s intellectual and moral formation. Facing anxiety, man has to find an answer because his nature is holistic. Man is haunted by an irresistable pressure to improve the world. He feels self-suficient, despite his dependency on others. However, the fear in the face of fate, void, lack of meaning, death, paralyses our vital dynamism and limits our freedom. Physical and spiritual suferng brings man the imperfec tion and helplessness. Illness brings about a sense of loneliness. Death is an experience of man's insuficiency.
Człowiek jako byt osobowy nie jest bytem koniecznym (jak Bóg), tylko jest bytem przygodnym. Ta przyjęta formuła wyjaśnia, dlaczego człowiek jest w swojej egzystencji osobą ułomną. Śmierć zabiera mu wymiar egzystencjalny, a zostaje wymiar duchowy.Język filozoficzno-teologiczny stwarza realne elementy egzystencji ludzkiej. Lęk jako fundamentalne doświadczenie bytowej niewystarczalności człowieka jest przejawem odpowiedzi na zewnętrzne bodźce niepokoju (wojny, katastrofy, pandemie), które człowiek zapisuje w swoim doświadczeniu wewnętrznym. Ponieważ jest istotą transcendentalną, ma zdolność zapisywać w pamięci cierpienia fizyczne i duchowe, trudne do akceptacji. Natomiast hierarchia wartości jest dla człowieka elementem formacji intelektualno-moralnej. Człowiek wobec licznych niepokojów musi znaleźć odpowiedź, gdyż natura jego jest celowościowa. W człowieku istnieje nieodparte dążenie do ulepszania świata. Czuje się on samowystarczalny, mimo wielu zależności od innych. Lęk przed losem, przed pustką, bezsensem, przed śmiercią paraliżuje jednak nasz życiowy dynamizm i ogranicza naszą wolność. Cierpienia fizyczne i duchowe przynoszą człowiekowi poczucie życiowej niedoskonałości i bezradności. Choroba natomiast powoduje poczucie osamotnienia. Śmierć zaś jest dla człowieka głębokim doświadczeniem jego niewystarczalności.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2021, 31; 163-174
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies