Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rachoń, Dominik" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
What does post-exercise proteinuria tell us about kidneys?
Autorzy:
Wołyniec, Wojciech
Ratkowski, Wojciech
Zorena, Katarzyna
Januszczyk, Jacek
Kuźbicka, Karolina
Urbański, Robert
Tkachenko-Rita, Patrycja
Renke, Marcin
Rachoń, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1054979.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
albuminuria
chronic kidney disease
health
running
Opis:
Objectives. Post exercise proteinuria (PEP) is found in about 20–40% of sportsmen after intensive exercise. Urinary NGAL is a new marker of tubulointerstitial kidney damage. The relationship between PEP and uNGAL has not been defined yet. In presented study a resting uNGAL as a predictor of PEP was analyzed. The changes of albuminuria after exercise were monitored to estimate a frequency and range of PEP. Methods. 40 amateur healthy runners (mean age 36.65 ±10.61 years) participating in 10-km run took part in the study. Before and after the competition urine was collected. NGAL, albumin and creatinine were subsequently measured in urine. uNGAL to creatinine ratio (NCR) and albumin to creatinine ratio (ACR) were calculated. Results. 28 participants (mean age 37.9 ±11.46, 19 M, 9 F) with uNGAL below 15 ng/ml before competition were analyzed. The increase of ACR was observed in every case. Mean post-exercise ACR was 104.55 ±123.1 mg/g and was significantly higher than pre-exercise ACR 6.33 ±5.86 mg/g (p < 0.0005). The positive correlation was found between resting NCR and post-exercise ACR (r = 0.60, p < 0.05). Conclusions. Resting uNGAL positively correlated with PEP. The possible explanation of these findings is that persons with PEP had some early, occult tubulointersitial kidney damage. It is speculated that those runners have higher risk of chronic kidney disease.
Źródło:
Central European Journal of Sport Sciences and Medicine; 2016, 14, 2; 93 - 100
2300-9705
2353-2807
Pojawia się w:
Central European Journal of Sport Sciences and Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Canned food as a source of bisphenol a (BPA) exposure – estimation of consumption among young women from Gdańsk, Poland
Żywność puszkowana jako źródło ekspozycji na bisfenol A (BPA) – oszacowanie spożycia wśród młodych mieszkanek Gdańska
Autorzy:
Konieczna, Aleksandra
Rutkowska, Aleksandra
Szczepańska, Natalia
Namieśnik, Jacek
Rachoń, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035325.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
"canned"; "packagin food"; "epidemiological monitoring"; "women’s health"
Opis:
Introduction: Bisphenol A (BPA) is an organic endocrine disrupting chemical (EDC) that modifies the activity of hormones, leading to adverse health effects. BPA is a stabilizer of polyvinyl chloride – one of the most common synthetic plastic polymers, used in the production of common products, including packaging materials, plastic bottles, toys, and thermal paper; it is also used to synthetize the epoxy resins, a component of food cans. Hence, consumption of canned products – the source of BPA exposure – increases BPA concentration in human body and may increase the risk of several lifestyle diseases and hormonal, metabolic, and fertility disorders. Objectives: To evaluate the regularity of consumption of canned products among young women living in the city of Gdansk (Poland). Patients and methods: 277 women filled a food frequency questionnaire to determine consumption of alimentary products which, according to published research, may be contaminated with BPA Results: Products with high BPA content (>100 ng/g) were consumed at least once a week by 7% of respondents, while these with moderate (10-100 ng/g) and low (<10 ng/g) content of BPA by 33% and 60%, respectively. Conclusions: Young women regularly consume canned products, mostly with low or moderate BPA content. However, persistent exposure, even at low doses, may trigger adverse health effects. Thus, it is crucial to conduct further research on the effects of this EDC on human health and reconsider tolerable daily intake, if such a safe dose of BPA exposure exists. Simultaneously, it would be advisable to find safer materials for food packaging, free from EDC.
Wstęp: Bisfenol A (BPA) jest organicznym związkiem endokrynnie czynnym (ang. endocrine disrupting chemical, EDC), który modyfikuje pracę hormonów powadząc do niekorzystnych dla zdrowia skutków. BPA jest substancją stabilizującą chlorek poliwinylu – jednego z najczęściej stosowanych polimerów plastiku, wykorzystywanego w produkcji powszechnie używanych produktów, w tym: opakowań, plastikowych butelek, zabawek, papieru paragonowego; używany jest także w produkcji żywic epoksydowych umieszczanych w puszkach do żywności. Zatem spożywanie produktów puszkowanych, będące źródłem ekspozycji na BPA, zwiększa jego stężenie BPA w organizmie człowieka i może zwiększać ryzyko chorób cywilizacyjnych, a także zaburzeń hormonalnych, metabolicznych oraz płodności. Celem pracy było oszacowanie częstości spożycia produktów puszkowanych wśród młodych mieszkanek Gdańska. Pacjenci i metody: 277 kobiet wypełniło kwestionariusz żywieniowy mający na celu określenie spożycia produktów puszkowanych, które według danych literaturowych mogą być zanieczyszczone BPA. Wyniki: Produkty o wysokim stężeniu BPA (>100 ng/g) były konsumowane co najmniej raz w tygodniu przez 7% respodentów, podczas gdy te o umiarkowanym (10–100 ng/g) oraz niskim stężeniu (<10 ng/g), były spożywane z tą samą częstością przez odpowiednio 33% oraz 60%. Wnioski: Młode kobiety regularnie spożywają produkty puszkowane, głównie o niskim oraz umiarkowanym stężeniu BPA. Jednakże, długotrwała ekspozycja, nawet na niewielkie dawki, może wywoływać niekorzystne dla zdrowia skutki. Kluczowym jest przeprowadzenie dalszych badań celem określenia efektów ekspozycji człowieka na ten związek oraz ponowne rozważenie tolerowanego dziennego spożycia oraz tego czy istnieje bezpieczna dawka narażenia na BPA. Jednocześnie wskazane jest znalezienie materiałów do opakowań produktów spożywczych, które będą pozbawione EDC.
Źródło:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine; 2018, 21, 1; 31-34
1505-7054
2084-6312
Pojawia się w:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies