Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pyra, Krzysztof" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Ultrasonographic criteria of cesarean scar defect evaluation
Ultrasonograficzne kryteria oceny blizny po cięciu cesarskim
Autorzy:
Woźniak, Andrzej
Pyra, Krzysztof
Rio Tinto, Hugo
Woźniak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033144.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
caesarean section
scars
ultrasound imaging
Opis:
Cesarean sections account for approximately 20% of all deliveries worldwide. In Poland, the percentage of women delivering by cesarean section amounts to over 43%. According to studies, the prevalence of cesarean scar defects ranges from 24–70%. Due to the overall cesarean section rate, this is a medical problem affecting a large population of women. In such cases, ultrasonographic evaluation of a cesarean scar reveals a hypoechoic space filled with postmenstrual blood, representing a myometrial tear at the wound site. Such an ultrasound appearance is referred to as a niche, and it forms after a cesarean section at the site of the hysterotomy of the anterior uterine wall, most commonly within the uterine isthmus. Currently, the exact cause of niche formation remains unexplained, yet the risk factors for its development are universally acknowledged. They include the site of hysterotomy, multiple previous cesarean section deliveries, suturing technique and maternal diabetes or smoking. Ultrasound evaluation of the cesarean section scar is an important element of obstetric and gynecologic practice, especially in the case of further pregnancies. It facilitates an early diagnosis of a cesarean scar ectopic pregnancy, and the prediction of the risk for perinatal dehiscence in the case of a vaginal birth after a cesarean section.
Około 20% porodów na świecie odbywa się przez cesarskie cięcie. W Polsce odsetek kobiet rodzących tą metodą sięga ponad 43%. Badania dowodzą, że nieprawidłowości w obrębie blizny po cięciu cesarskim występują z częstością 24–70%. Z uwagi na całkowitą liczbę cięć cesarskich problem nieprawidłowego tworzenia się blizny po tym zabiegu przybiera ogromną skalę. Podczas badania ultrasonograficznego widoczna jest hipoechogeniczna przestrzeń wypełniona krwią pomenstruacyjną, odzwierciedlająca przerwanie myometrium w miejscu uprzedniego cięcia cesarskiego. Obraz ten nazywany jest niszą. Formuje się ona po cięciu cesarskim w miejscu histerotomii przedniej ściany macicy, najczęściej w obrębie cieśni macicy. Nie jest obecnie znana dokładna przyczyna występowania niszy, wiadomo jednak, jakie czynniki mają wpływ na jej powstawanie. Najważniejsze z nich to: miejsce wykonania histerotomii, liczba cięć cesarskich, technika szycia oraz czynniki zależne od samej pacjentki, takie jak cukrzyca czy palenie tytoniu. Ultrasonograficzna ocena blizny po cięciu cesarskim jest istotna w praktyce ginekologiczno-położniczej, szczególnie w przypadku ciąży. Daje możliwość wczesnej diagnostyki ciąży w bliźnie po cięciu cesarskim, a w przypadku planowanego porodu siłami natury umożliwia predykcję ryzyka okołoporodowego rozejścia się blizny po cięciu cesarskim.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 73; 162-165
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of interventional radiology in the diagnosis and treatment of gastric bleeding in Burkitt lymphoma
Autorzy:
Kade, Grzegorz
Kade, Adam
Kurowska, Agata
Kidziński, Rafał
Pyra, Krzysztof
Spaleniak, Sebastian
Hałka, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792564.pdf
Data publikacji:
2023-10-31
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
Burkitt lymphoma
bleeding
interventional radiology
Opis:
The paper presents a case of Burkitt lymphoma manifested by bleeding from a gastric ulcer. The control of bleeding required the use of diagnostic and therapeutic methods of interventional radiology.
Źródło:
OncoReview; 2023, 13, 3; 85-89
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sonographic assessment of the prevalence and evolution of fluid collections as a complication of kidney transplantation
Ultrasonograficzna ocena występowania i ewolucji zbiorników płynowych jako powikłania procedury transplantacji nerki
Autorzy:
Kuczyńska, Maryla
Piasek, Ewa
Światłowski, Łukasz
Kuklik, Ewa
Sobstyl, Jan
Drelich-Zbroja, Anna
Słomka, Tomasz
Pyra, Krzysztof
Furmaga, Olga
Szczerbo-Trojanowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033110.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
kidney transplantation
Opis:
Aim of the study: The aim of this study is to assess the prevalence and evolution of perirenal fluid collections in a group of 488 patients who have undergone kidney transplantation. Material and methods: Sonographic documentation of 488 deceased-donor kidney recipients was evaluated for the prevalence of perirenal fluid collections and their evolution in time, depending on selected demographic features of the patients, time of detection, initial dimensions and precise position of the collection relative to the kidney and the location of the transplanted organ in the right or left iliac fossa. The collected data were used for statistical analysis to determine the strength of the potential relationships. Results: In 146 out of 488 subjects perirenal fluid collections were found. In 1/3 of the patients more than one fluid collection was diagnosed. Over 40% of fluid collections were detected within 10 days from the date of the first scan and 24.11% were detected within 10–20 days from the date of the first scan. The majority of fluid collections were located near the lower pole of the kidney. Perihilar collections were the least common. Collections encapsulating the kidney and subcutaneous collections were the largest in size on average. A statistically significant difference between the size of collections located on the surface and the size of those located near the upper pole of the transplanted kidney was demonstrated. However, no correlation was proven to exist between the persistence of the fluid collection and its position relative to the transplanted kidney and its initial size. Conclusions: The correct evaluation of a fluid collection’s dynamics of development and nature requires periodic follow-up of the recipient, preferably in a single clinical center. Ultrasonography is an inexpensive, non-invasive and repeatable method for the determination of the presence of fluid collections. However, the decision whether treatment is necessary requires the sonographic image to be compared with the laboratory signs of inflammation and biochemical analysis of the contents of fluid collections.
Cel pracy: Celem niniejszego opracowania jest ocena występowania i ewolucji okołonerkowych zbiorników płynowych w grupie 488 pacjentów poddanych operacji transplantacji nerki. Materiał i metody: Dokumentacja ultrasonograficzna 488 biorców nerek od dawców zmarłych została poddana ocenie pod kątem częstości występowania okołonerkowych zbiorników płynowych i ich ewolucji w czasie, w zależności od wybranych cech demograficznych pacjenta, czasu wykrycia, początkowych rozmiarów i dokładnej lokalizacji zbiornika względem nerki oraz umiejscowienia przeszczepionego narządu – w prawym lub lewym dole biodrowym. Zgromadzone dane wykorzystano do analizy statystycznej w celu określenia siły ewentualnych zależności. Wyniki: U 146 na 488 badanych stwierdzono obecność okołonerkowych zbiorników płynowych, przy czym u niemal 1/3 pacjentów zdiagnozowano więcej niż jeden zbiornik. Przeszło 40% zbiorników wykryto przed upływem 10 dni od daty pierwszego badania,a 24,11% –w okresie 10–20 dni od daty pierwszego badania. Najwięcej kolekcji płynowych było zlokalizowanychw okolicy bieguna dolnego nerki. Najrzadziej występowały zbiorniki okołownękowe. Największy średni rozmiar osiągały zbiorniki opłaszczające nerkęi leżące podskórnie. Wykazano istotną statystycznie różnicę pomiędzy wymiarami zbiorników zlokalizowanych powierzchniowo orazw okolicy bieguna górnego przeszczepionej nerki. Nie dowiedziono jednak istnienia korelacji pomiędzy trwałością zbiornikaa jego lokalizacją względem przeszczepionej nerki lub początkowym wymiarem. Wnioski: Prawidłowa ocena dynamiki rozwojui charakteru zbiornika płynowego wymaga okresowej kontroli biorcy,najlepiejw jednym ośrodku klinicznym. Ultrasonografia jest tanią, nieinwazyjnąi powtarzalną metodą oceny występowania kolekcji płynowych. Decyzjao potrzebie leczenia wymaga jednak odniesienia obrazu sonograficznego do parametrów zapalnych oraz wyników analiz biochemicznych zawartości zbiorników.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 73; 126-132
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selecting patients for embolization of varicoceles based on ultrasonography
Kwalifikacja ultrasonograficzna do zabiegu embolizacji żylaków powrózka nasiennego
Autorzy:
Światłowski, Łukasz
Pyra, Krzysztof
Kuczyńska, Maryla
Kuklik, Ewa
Sobstyl, Jan
Sojka, Michał
Drelich-Zbroja, Anna
Pech, Maciej
Powerski, Maciej
Jargiełło, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033076.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
interventional radiology
Opis:
Aim: The aim of the study was to assess patient selection for embolization of varicoceles based on ultrasonography. An additional objective of the work was to evaluate the results of endovascular treatment. Material and methods: From January 2015 till August 2017, 53 patients with varicoceles diagnosed in an ultrasound examination underwent endovascular treatment in the Department of Interventional Radiology and Neuroradiology in Lublin, Poland. Each ultrasound examination was performed using the Logiq 7 GE Medical System with a linear probe at 6–12 MHz using the B-mode and Doppler functions. The study was performed in both the supine and standing position of the patient. The morphological structures of the scrotum and the width of the pampiniform venous plexus were assessed. Based on clinical signs and symptoms as well as ultrasound findings, the patients were selected for endovascular treatment. This procedure involved the implantation of coils in the distal and proximal parts of the testicular vein and administration of a sclerosing agent between the coils. Results: Varicoceles were confirmed in all patients during a color Doppler scan. Diagnostic venography confirmed venous stasis or retrograde flow in the testicular vein and widened vessels of the pampiniform venous plexus over 2 mm in diameter in all patients undergoing endovascular treatment. The diagnostic efficacy of ultrasound was 100%. The technical success of the procedure was 89%. One patient had a recurrence of varicose veins (2.2%). There were no complications in any of the patients. Conclusions: Ultrasound is the preferred method in the diagnosis of varicoceles and selection for their treatment. Testicular vein embolization is a minimally invasive procedure characterized by high efficacy and safety.
Cel: Celem pracy jest ocena ultrasonograficznej kwalifikacji do zabiegu embolizacji żylaków powrózka nasiennego, a także ocena wyników zabiegu wewnątrznaczyniowego.Materiał i metoda: W okresie od stycznia 2015 do sierpnia 2017 roku w Zakładzie Radiologii Zabiegowej i Neuroradiologii w Lublinie poddano leczeniu zabiegowemu 53 chorych, u których rozpoznano w badaniu ultrasonograficznym żylaki powrózka nasiennego. Każde badanie ultrasonograficzne wykonywano aparatem Logiq 7 GE Medical System przy użyciu sondy linearnej o częstotliwości 6–12 MHz z wykorzystaniem opcji B-mode oraz dopplerowskich. Badanie przeprowadzono zarówno w pozycji leżącej, jak i stojącej chorego. Oceniano morfologiczne struktury worka mosznowego i szerokość naczyń splotu wiciowatego. Na podstawie objawów klinicznych i wyniku badania ultrasonograficznego chorzy byli kwalifikowani do leczenia wewnątrznaczyniowego. Zabieg polegał na implantacji spiral w odcinku dystalnym i proksymalnym żyły jądrowej i podawaniu pomiędzy spirale substancji obliterującej naczynie.Wyniki: U wszystkich chorych w wykonanym badaniu ultrasonograficznym z opcją kolorowego dopplera potwierdzono występowanie żylaków powrózka nasiennego. U wszystkich chorych poddanych zabiegowi embolizacji podczas diagnostycznej flebografii potwierdzono występowanie zastoju żylnego lub refluksu wstecznego w żyle jądrowej oraz poszerzone naczynia żylne, powyżej 2 mm średnicy. Skuteczność rozpoznania żylaków powrózka nasiennego za pomocą badania ultrasonograficznego wyniosła 100%. Powodzenie techniczne procedury wyniosło 89%. U jednego chorego nastąpił nawrót żylaków (2,2%). U żadnego chorego nie wystąpiły jakiekolwiek powikłania. Wnioski: Badanie ultrasonograficzne jest metodą z wyboru w rozpoznawaniu żylaków powrózka nasiennego i kwalifikowaniu chorych do zabiegu. Embolizacja żyły jądrowej to zabieg charakteryzujący się wysoką skutecznością i bezpieczeństwem w leczeniu żylaków powrózka nasiennego.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 73; 90-95
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie endowaskularne tętniaków prawdziwych i rzekomych tętnic trzewnych – ocena skuteczności i bezpieczeństwa w oparciu o obserwacje długoterminowe
Autorzy:
Pyra, Krzysztof
Szmygin, Maciej
Sojka, Michał
Drelich-Zbroja, Anna
Jargiełło, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391863.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
endowaskularne
tętniaki
trzewne
wyniki długoterminowe
Opis:
Wstęp: Tętniaki tętnic trzewnych są rzadką patologią dotykającą 1% populacji ogólnej. Jednakże pęknięcie tętniaka jest stanem zagrożenia życia, obarczonym śmiertelnością od 10% do 25%, sięgającą aż 75% w przypadku kobiet w ciąży. Z tego powodu rozpoznanie i leczenie tętniaków tętnic trzewnych jest niezwykle ważne, w celu wczesnej prewencji pęknięcia. Cel: Ocena skuteczności i bezpieczeństwa leczenia tętniaków tętnic trzewnych przy pomocy różnych technik endowaskularnych, ze szczególnym uwzględnieniem: aspektów technicznych, powikłań i długoterminowych wyników leczenia. Materiały i metody: Leczeniu przezskórnemu poddano 60 chorych z tętniakami tętnic trzewnych z wykorzystaniem różnych technik, w tym: embolizacji endowaskularnej (coiling) (23), implantacji stentów (15), podania trombiny (7) i technik łączonych. W analizie prospektywnej uwzględniono: charakterystykę tętniaków, ich rozmiar i lokalizację, przebieg zabiegu, powikłania okołozabiegowe, sukces techniczny, 90- i 180-dniowe powodzenie leczenia i okres kontroli po zabiegu (embolizacja tętniaka, drożność tętnicy zaopatrującej i powikłania). Wyniki: Zabieg przeprowadzono u 57 z 60 osób. U 56 z 57 chorych udało się skutecznie zembolizować tętniaka. Odsetek powodzenia wyniósł 93,3% (56 z 60 przyjętych pacjentów). Sukces techniczny po pierwszym zabiegu stwierdzono w 82,4%, a po drugim – w 98,2% przypadków. Embolizacja przy wykorzystaniu stentów powlekanych okazała się najskuteczniejszą metodą. Poważne powikłania wystąpiły w 1,8% przypadków. Wnioski: Minimalnie inwazyjne leczenie endowaskularne tętniaków tętnic trzewnych cechuje się wysoką skutecznością i bezpieczeństwem. Dobre wyniki leczenia zależą od odpowiedniej oceny morfologii tętniaka i wyboru odpowiedniego dostępu tętniczego i techniki endowaskularnej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 1; 23-28
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endovascular treatment of visceral artery aneurysms and pseudoaneurysms – evaluation of efficacy and safety based on long-term results
Autorzy:
Pyra, Krzysztof
Szmygin, Maciej
Sojka, Michał
Drelich-Zbroja, Anna
Jargiełło, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391858.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
aneurysms
endovascular
long-term results
visceral
Opis:
Background: With estimated prevalence of 1% of the general population, visceral artery aneurysms are not a frequent pathology, however, their rupture is a life-threatening occurrence with mortality rate ranging from 10% to 25%, up to 75% in case of pregnant women. Therefore, the identification and treatment of visceral artery aneurysms is of great importance in the prevention of early rupture. Purpose: To assess the effectiveness and safety of treatment of visceral artery aneurysms with various endovascular methods focusing on technical aspects, complications and long-term clinical outcome. Materials and Methods: 60 patients with visceral artery aneurysms were treated percutaneously. Various techniques were used: coiling (23), covered stents (15), thrombin (7), and other mixed techniques. Aneurysm characteristics, size and localization, procedural data, peri-procedural complications, technical success, 90- and 180-day clinical success and follow-up period (aneurysm exclusion, patency of the artery and complications) were prospectively analyzed. Results: The procedure was performed in 57 of 60 patients. In 56 of 57 patients aneurysms ware effectively excluded. The success rate was 93.3% (56 of 60 enrolled patients). Technical success after the intervention was 82.4%, after second 98.2%. Embolization with covered stents was characterized by the highest efficiency. Serious complications occurred in 1.8% of cases. Conclusions: The minimally invasive endovascular treatment of visceral artery aneurysms is characterized by high efficacy and safety. Good treatment results depend on proper assessment of the aneurysm’s morphology as well as on selection of the appropriate vascular approach and endovascular technique.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 1; 23-28
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Embolization of iatrogenic renal arteriovenous fistula – a case report
Embolizacja jatrogennej przetoki tętniczo-żylnej w nerce – opis przypadku
Autorzy:
Kuklik, Ewa
Pyra, Krzysztof
Światłowski, Łukasz
Kuczyńska, Maryla
Sobstyl, Jan
Drelich-Zbroja, Anna
Jargiełło, Tomasz
Tsitskari, Maria
Szczerbo-Trojanowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033152.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
arteriovenous fistula
kidney
pseudoaneurysm
treatment
Opis:
Renal artery pseudoaneurysms and arteriovenous fistulae most often occur as an iatrogenic complication. The article discusses a case of a patient diagnosed with an arteriovenous fistula and a pseudoaneurysm. A 64-year-old woman was admitted to the hospital due to nonspecific pain in the lumbar region. Imaging showed a typical picture of clear cell renal carcinoma. The patient was qualified for surgical treatment. After tumor resection, the patient developed microhematuria. Arteriovenous fistula and renal pseudoaneurysm were diagnosed using Doppler and computed tomography scans. The patient was qualified for arteriography with simultaneous embolization of the lesion. A follow-up evaluation confirmed the exclusion of aneurysm and fistula. Treatment outcomes were monitored using Doppler ultrasound. Doppler ultrasonography is the first method of choice in detecting and monitoring renal artery irregularities. Safety, non-invasiveness and easy access to this tool make it play a key role in the diagnosis of renal artery fistulas and pseudoaneurysms.
Pseudotętniaki tętnic nerkowych i przetoki tętniczo-żylne nerek pojawiają się najczęściej jako powikłania jatrogenne. W pracy omówiono przypadek chorej, u której w badaniu ultrasonograficznym i tomografii komputerowej rozpoznano przetokę tętniczo-żylną i tętniaka rzekomego, zlokalizowane w nerce prawej, a następnie leczonej metodami wewnątrznaczyniowymi. Sześćdziesięcioczteroletnia kobieta została przyjęta do szpitala z powodu niespecyficznych dolegliwości bólowych w okolicy lędźwiowej. Badania obrazowe wykazały typowy obraz dla jasnokomórkowego raka nerki. Chorą zakwalifikowano do leczenia chirurgicznego. Po resekcji klinowej u pacjentki obserwowano okresowy krwinkomocz. Za pomocą badania dopplerowskiego i tomografii komputerowej zdiagnozowano przetokę tętniczo-żylną i tętniaka rzekomego nerki prawej. Chorą zakwalifikowano do arteriografii z równoczasową embolizacją. Po zabiegu embolizacji badania kontrolne potwierdziły wyłączenie tętniaka i przetoki z krążenia. Wyniki leczenia monitorowano za pomocą badań dopplerowskich. Ultrasonografia dopplerowska jest metodą z wyboru w wykrywaniu i monitorowaniu nieprawidłowości tętnic nerkowych. Bezpieczeństwo, nieinwazyjność i dostępność badania sprawiają, że odgrywa ono kluczową rolę w diagnozowaniu przetok tętnic nerkowych i pseudotętniaków.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 73; 170-173
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison Analysis of Muck Pile Fragmentation Obtained Through the Photogrammetry Method and Based on the Kuz-Ram Empirical Model
Analiza porównawcza fragmentacji urobku wyznaczonej na podstawie metody fotogrametryczną oraz modelu Kuz-Ram
Autorzy:
Biessikirski, Andrzej
Dworzak, Michał
Twardosz, Michał
Pyra, Józef
Barański, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/318280.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:
roboty strzałowe
fragmentacja urobku
Split Desktop 2.0
Kuz-Ram
O-Pitblast
blasting works
muck pile fragmentation
Opis:
This paper presents an evaluation of muck pile fragmentation based on the Kuz-Ram empirical model. Furthermore, a comparison of the cumulative size distribution curves obtained from the photogrammetry analysis and based on the Kuz-Ram model was made. Size distribution was performed based on the Kuz-Ram model and further validated in the O-Pitblast software. It was established that the algorithm applied in O-Pitblast software was not modified. The difference between empirical results and in-situ analysis could be explained by, inter alia, the subjective assumption of the RMD index value.
W artykule przedstawiono teoretyczne podstawy wyznaczania przewidywanej fragmentacji urobku oparciu model Kuz-Ram. Dodatkowo, wykonano porównanie krzywych składu ziarnowego uzyskanych na podstawie metody fotogrametrycznej oraz modelu Kuz-Ram. Procentowy udział frakcji dla charakterystycznych wielkości ziarna wyznaczono na podstawie równania Kuz-Ram, zaś dodatkową weryfikację przeprowadzono programie O-Pitblast, przy użyciu modułu analitycznego bazującego na analizowanym modelu fragmentacji. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono brak wprowadzenia modyfikacji do algorytmu programu O-Pitblast. Uzyskane różnice procentowego udziału frakcji wyznaczonej na podstawie obliczeń teoretycznych, oraz badań in-situ, można tłumaczyć m.in. subiektywnym przyjęciem współczynnika RMD.
Źródło:
Inżynieria Mineralna; 2019, 21, 1; 259-266
1640-4920
Pojawia się w:
Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ascites Index – an attempt to objectify the assessment of ascites
Ascites Index – próba obiektywizacji oceny nasilenia wodobrzusza
Autorzy:
Szkodziak, Piotr
Czuczwar, Piotr
Pyra, Krzysztof
Szkodziak, Filip
Paszkowski, Tomasz
Rio Tinto, Hugo
Woźniak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033124.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ovarian hyperstimulation syndrome
Opis:
Introduction: Ascites is observed in cancer patients as well as in other non-neoplastic processes. In some patients, it may cause severe symptoms that can become directly life-threatening. The assessment of the degree of ascites seems useful in the determination of treatment effects as well as in the monitoring of fluid accumulation and early planning of decompression procedures. Aim: Determination of the clinical usefulness of a quantitative method of determining the degree of ascites, so-called Ascites Index. Material and methods: The Ascites Index is an ultrasonographic way of assessing the grade of ascites. The examination result is an index which is analogous to the amniotic fluid index determined in pregnant patients. The Ascites Index was determined in patients with ascites in the course of stage III–IV ovarian carcinoma (7 patients) and ovarian hyperstimulation syndrome (12 patients). Results: The patients with ovarian hyperstimulation syndrome required decompressive paracentesis at the median Ascites Index above 290 mm (range: 216–386 mm). In the patients with ovarian carcinoma, the median value of the Ascites Index at which paracentesis was required was 310 mm (range: 273–389 mm). To avoid complications associated with excessive protein loss, 2000 mL of fluid was evacuated at a single occasion. Following the procedure, the median value of the Ascites Index was 129 mm (range: 121–145 mm) in the patients with ovarian hyperstimulation syndrome and 146 cm (119–220 mm) in cancer patients. Conclusions: The proposed index is simple and rapid to determine. It makes evaluation of the degree of ascites considerably easier. Moreover, it only minimally burdens patients and enables assessment of the effect of decompression or treatment. It seems that this method might be useful also in the assessment of ascites caused by other factors, but this requires further clinical studies.
Wstęp: Wodobrzusze jest objawem występującym u chorych z chorobą nowotworową, obserwowanym także w procesach nienowotworowych. W nielicznej grupie pacjentów wywołuje silne dolegliwości, które mogą bezpośrednio zagrażać życiu. Przydatność oceny wielkości wodobrzusza wydaje się uzasadniona w określaniu efektów leczenia, a także w monitorowaniu narastania płynu i wcześniejszym planowaniu procedur odbarczających. Cel: Wykazanie klinicznej przydatności metody ilościowego oznaczania wielkości wodobrzusza – indeksu wodobrzusza (ascites index). Materiał i metody: Indeks wodobrzuszajest ultrasonograficznym sposobem oceny wielkości wodobrzusza. Badanie wykonuje się, tworząc indeks analogiczny do indeksu płynu owodniowego u ciężarnej. Ascites index oznaczano u pacjentek z wodobrzuszem w przebiegu raka jajnika w stopniu III–IV (7 pacjentek) oraz zespołu hiperstymulacji jajników (12 pacjentek). Wyniki: Przy wartości mediany indeksu wodobrzuszapowyżej 290 mm (zakres: 216–386 mm) pacjentki z zespołem hiperstymulacji jajników wymagały wykonania odbarczającej punkcji jamy otrzewnej. U pacjentek z rakiem jajnika wartość mediany indeksu wodobrzuszawymagająca paracentezy wyniosła 310 mm (zakres: 273–389 mm). Aby uniknąć komplikacji związanych z nadmierną utratą białka, jednorazowo upuszczono 2000 ml płynu. Po paracentezie u pacjentek leczonych z powodu zespołu hiperstymulacji jajników wartość mediany ascites indexwyniosła 129 mm (zakres: 121–145 mm), natomiast u kobiet z rakiem jajnika wartość tę oszacowano na 146 cm (119–220 mm). Wnioski: Zaproponowany indeks jest prosty i szybki do wykonania, znacznie ułatwia oszacowanie wielkości wodobrzusza, minimalnie obciąża osoby badane, a także umożliwia ocenę efektu odbarczenia lub leczenia. Wydaje się, że metoda ta będzie przydatna również w ocenie wielkości wodobrzusza spowodowanego innymi czynnikami niż analizowane, wymaga to jednak dalszych badań klinicznych.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 73; 140-147
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies