Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ptaszyński, T." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Pstry piaskowiec w Górach Świętokrzyskich: chronostratygrafia i korelacja litostratygraficzna z basenem turyńskim
    Buntsandstein in the Holy Cross Mountains: chronostratigraphy and lithostratigraphical correlation with the Thuringian Basin
    Autorzy:
    Ptaszyński, T.
    Niedźwiedzki, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074457.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    cechsztyn
    pstry piaskowiec
    chronostratygrafia
    litostratygrafia
    korelacja litostratygraficzna
    basen turyński
    Buntsandstein
    Zechstein
    chronostratigraphy
    lithostratigraphy
    Holy Cross Mountains
    Thuringian Basin
    correlation
    Conchostraca
    Opis:
    The study was performed to attempt the lithostratigraphic correlation of the Buntsandstein in the margin of Holy Cross Mountains region with that of the Thuringian Basin, and simultaneously, to clarify its position in the chronostratigraphic scheme, basing on biostratigraphic data (microflora, conchostracans), and on the existence of regional discordances. The authors found strong analogies with other Buntsandstein sections of the Europe. On the other hand, because of the position of the studied area within the marginal part of the Central European Basin, Buntsandstein of the Holy Cross Mountains region is developed in different facies, more fluvial, instead of lacustrine ones. The common presence of Conchostraca representing the same species as in other parts of the Central European Basin (Thuringia), enables possible the correlation of the investigated area with the Thuringian Basin, and helps to locate stratigraphic gaps and discordances. The authors found that the lower boundary of the Buntsandstein and the boundary between the Lower and Middle Buntsandstein in the Polish study area are not equivalents of those in other areas. Also note worthy is the presence at the margin of the Holy Cross Mountains of youngest Permian terrigenous deposits not connected with the Zechstein salinar sedimentation, included to date to Zechstein or to Buntsandstein. The key for understanding the lithostratigraphic scheme of the Buntsandstein of Holy Cross Mountains region is an assumption, that the Zagnańsk Formation is mostly of fluvial, instead of lacustrine origin, consisting of equivalents of the whole Lower Buntsandstein, and that of the lower Volpriehausen Formation of the Middle Buntsandstein, with the Volpriehausen discordance present within. Authors also assume, that at least in this case, differences in the marginal part of the sedimentary basin, in comparison with its central part, depend on the presence of fluvial facies instead of lacustrine ones, and onthe presence of sedimentary gaps and discordances whose duration is progressively longer towards the basin margin enlarges in the direction to the basin margin.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2006, 54, 6; 525-533
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe stanowisko z tropami kręgowców z górnego pstrego piaskowca Gór Świętokrzyskich
    New site with vertebrate footprints from the Upper Buntsandstein of the Holy Cross Mountains, Central Poland
    Autorzy:
    Kuleta, M.
    Niedźwiedzki, G.
    Ptaszyński, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074383.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    tropy kręgowców
    pstry piaskowiec
    wczesny trias
    Góry Świętokrzyskie
    vertebrate footprints
    Upper Buntsandstein
    Early Triassic
    Holy Cross Mountains
    Polska
    Opis:
    Vertebrate footprints are abundant in the Buntsandstein of the Holy Cross Mountains (central Poland) and have been documented in numer-ous publications. A new site vertebrate trackside has been discovered in near Suchedniów. Chirotheriidae (Synaptichnium sp., Chirotherium barthii, and Brachychirotherium sp.), Rhynchosauroidae (Rhynchosauroides sp.), and probably amphibian footprints (cf. Capitosauroides sp.) are reported from the lower part of the Upper Buntsandstein Baranów Formation (complex of different fluvial deposits) exposed at Kopulak quarry. Differentiated invertebrate ichnofossils (Cruziana problematica, Scoyenia sp., Palaeophycus sp., Skolithos sp., Lockeia sp., and cf. Gordia sp.) and plant remains have been also found in this site. Three types of vertebrate subaqueous traces (footprints of swimming animals) are identified: (1) swim traces - structures preserved as digits or claws scratches; (2) partially preserved pes or manus imprints; (3) other enigmatic traces -referred to as “problematic forms”.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2005, 53, 2; 151--155
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Late Permian vertebrate tracks from the Tumlin Sandstone, Holy Cross Mountains, Poland
    Autorzy:
    Ptaszynski, T
    Niedzwiedzki, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21416.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    footprint
    Polska
    Permian
    Holy Cross Mountains
    vertebrate
    taxonomy
    paleontology
    Opis:
    This paper describes the vertebrate ichnofauna from the Tumlin Sandstone (Buntsandstein) of the Holy Cross Mountains in Poland. The footprint assemblage has previously been regarded as Early Triassic in age; however, ichnogenera characteristic of the Late Permian are now recognized. Lack of representatives of the ichnofamily Chirotheriidae, characteristic of continental Triassic sediments worldwide, also indicates a Permian rather than a Triassic age for the studied assemblage. Three ichnogenera (Batrachichnus, Limnopus, and Amphisauropus) produced by amphibians are recognized, the remainder (Varanopus, Chelichnus, Dimetropus, Rhynchosauroides, Palmichnus, Paradoxichnium, and Phalangichnus) being of reptilian origin. Batrachichnus cf. salamandroides (Geinitz, 1861), Limnopus cf. zeilleri (Delage, 1912), Amphisauropus cf. latus Haubold, 1970, Varanopus aff. microdactylus (Pabst, 1896), Chelichnus cf. duncani (Owen, 1842), and Dimetropussp. are recorded in the Lower Buntsandstein for the first time. The following new ichnospecies are erected: Rhynchosauroides kuletae ichnosp. nov., Palmichnus lacertoides ichnosp. nov., Paradoxichnium tumlinense ichnosp. nov., Phalangichnus gradzinskii ichnosp. nov., and Phalangichnus gagoli ichnosp. nov.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2004, 49, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    New finds of vertebrate footprints from the Lower Permian of Wambierzyce, Poland
    Autorzy:
    Ptaszyński, T.
    Niedźwiedzki, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2058770.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Polska
    Intrasudetic Basin
    vertebrate footprints
    Opis:
    New specimens of vertebrate footprints are reported from the Early Permian deposits in Poland. Footprints discovered in a well-known Early Permian Rotliegend tracksite at Wambierzyce (old German name Albendorf) represent ichnites of Hyloidichnus arnhardti Haubold, 1973.
    Źródło:
    Geological Quarterly; 2004, 48, 2; 199--202
    1641-7291
    Pojawia się w:
    Geological Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reptile tracks (Rotodactylus) from the Middle Triassic of the Djurdjura Mountains in Algeria
    Autorzy:
    Kotański, Z.
    Gierliński, G.
    Ptaszyński, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2058764.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Palaeoichnology
    stratigraphy
    Djurdjura Mountains
    Middle Triassic
    Rotodactylus
    footprints
    Opis:
    In 1983, during stratigraphic investigations in the Djurdjura Mountains, vertebrate tracks were discovered in the Middle Triassic Haizer–Akouker Unit at the Belvédčre (Bkherdous) locality in Algeria. The footprints are about 2 cm long and consist of impressions of four clawed digits (I–IV), plus a reverted digit V. Manus imprints were overstepped by those of the pes. Originally interpreted as lizard footprints, they have been recently diagnosed as Rotodactylus cf. bessieri Demathieu 1984. In the current literature, Rotodactylus trackmakers are regarded as a group closest to dinosaurs among stem archosaurs. The footprints demonstrate a terrestrial sedimentary regime in the Maghrebids area during the ?late Anisian.
    Źródło:
    Geological Quarterly; 2004, 48, 1; 89--96
    1641-7291
    Pojawia się w:
    Geological Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lower Triassic vertebrate footprints from Wiory, Holy Cross Mountains, Poland
    Tropy kregowcow z dolnego triasu Wior, Gory Swietokrzyskie
    Autorzy:
    Ptaszynski, T
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22865.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    Gory Swietokrzyskie
    wies Wiory
    kregowce
    trias
    ichnofauna
    skamienialosci
    dolny trias
    Polska
    paleontologia
    Opis:
    Vertebrate footprints occur in the Middle Buntsandstein (Lower Triassic) Labyrinthodontidae Beds exposed at Wióry in the northeastern margin of the Holy Cross Mountains (Poland). They represent the richest footprint assemblage from the Middle Buntsandstein in Europe known to date. This assemblage comprises 11 ichnospecies representing seven ichnogenera attributable to amphibians and reptiles. The following new ichnotaxa are erected: Prorotodactylidae ichnofam. n., Prorotodactylus mirus ichnogen. et ichnosp. n., Capitosauroides fuglewiczi ichnosp. n., Brachychirotherium wiorense ichnosp. n., Isochirotherium gierlinskii ichnosp. n., Synaptichnium kotanskii ichnosp. n., and Rhynchosauroides rdzaneki ichnosp, n. The Prorotodactylus trackmakers possibly represent a systematic group close to that from which the Rotodactylus trackmakers and dinosaurs originated.
    Tropy kręgowców są rzadko spotykane w utworach dolnego i środkowego pstrego piaskowca stając się częstymi i zróżnicowanymi skamieniałościami śladowymi dopiero w jego górnej części. Opisany w tej pracy materiał ichnologiczny pochodzi z pojedyńczego, dużego odsłonięcia znajdującego się w prawym zboczu doliny Świśliny koło wsi Wióry, 14 km na północny zachód od Ostrowca Świętokrzyskiego na północno-wschodnim obrzeżeniu Gór Świętokrzyskich (Fig. 1) i jest najbogatszym znanym zespołem tropów kręgowców ze środkowego pstrego piaskowca (Fuglewicz et al. 1981, 1990). Odsłonięcie w Wiórach powstało w związku z budową zapory i zbiornika wodnego dla Ostrowca Świętokrzyskiego w latach 1979-1980. Występują tu przeławicające się piaskowce, mułowce i iłowce systemu kanałów oraz równi zalewowych rzek roztokowych o łącznej miąższości 40-50 m (Mader & Rdzanek 1985; Fuglewicz et al. 1990). Są to warstwy labiryntodontowe środkowego pstrego piaskowca (dolny trias) korelowane z górnymi warstwami oolitowymi Niżu Polskiego (Senkowiczowa & Ślączka 1962; Fuglewicz et al. 1990). Badania palinostratygraficzne (Fijałkowska 1994) oraz magnetostratygraficzne (Nawrocki 1997) pozwalają zaliczyć warstwy labiryntodontowe do dieneru. Warstwy labiryntodontowe odsłonięte w Wiórach zawierają liczne struktury sedymentacyjne, szczątki roślin, kości kręgowców, a także odciski pancerzyków esterii oraz liczne i zróżnicowane ślady bezkręgowców (Mader & Rdzanek 1985; Fuglewicz et al. 1990). Istniejący opis paleontologiczny zespołu ichnofauny z Wiór (Fuglewicz et al. 1990) został uzupełniony i częściowo zrewidowany w rezultacie badań prowadzonych w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Tropy kręgowców odkryte w tym miejscu po raz pierwszy przez autora jesienią 1980 r., były zbierane i zabezpieczane przed zniszczeniem przez autora tej pracy oraz Kazimierza Rdzanka, organizatora Muzeum Ichnologicznego w Wiórach. Rozpoznany dotychczas zespół śladów kręgowców z Wiór zawiera 11 ichnogatunków przypisywanych płazom i gadom, nalezących do siedmiu ichnorodzajów: Capitosauroides, Brachychirotherium, Isochirotherium, Synaptichnium, Rhynchosauroides, Procolophonichnium oraz nowego ichnorodzaju Prorotodactylus reprezentującego nową rodzinę Prorotodactylidae. Opisano 6 ichnogatunków proponowanych tu jako nowe: Capitosauroides fuglawiczi ichnosp. n., Brachychirotherium wiorense ichnosp. n., Isochirotherium gierlinskii ichnosp. n., Synaptichnium kotanskii ichnosp. n., Rhynchosauroides rdzaneki ichnosp. n. i Prorotodactylus mirus ichnosp. n. Ichnogatunek Chirotherium hauboldi uznany został za reprezentanta ichnorodzaju Brachychirotherium; Rhynchosauroides polonicus włączono do ichnorodzaju Procolophonichnium. Okazy opisane poprzednio (Fuglewicz et al. 1990) z Wiór jako Brachychirotherium kuhni Demathieu & Haubold, 1982 uznane zostały za przedstawicieli nowego ichnogatunku Brachychirotherium wiorense ichnosp. n. W dyskusji dotyczącej zwierząt będących twórcami tropów Prorotodactylus zwrócono uwagę, w oparciu o morfologię tropów, na możliwy związek z formami, z których powstały dinozaury oraz z twórcami tropów Rotodactylus.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2000, 45, 2; 151-194
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lower Triassic footprints from the Świętokrzyskie (Holy Cross) Mountains, Poland
    Ślady Tetrapoda z Dolnego Triasu gór Świętokrzyskich
    Autorzy:
    Fuglewicz, R.
    Ptaszynski, T.
    Rdzanek, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20648.pdf
    Data publikacji:
    1990
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    A tetrapod footprints assemblage from the Middle Buntsandstein labyrinthodontid beds, NE Świętokrzyskie Mts, appears to be the oldest known from the Triassic of Europe. It comprises 8 taxa: cf. Capitosauroides sp., Chirotherium hauboldi sp.n., Isochirotherium sanctacrucense sp.n., Isochirotherium sp., Brachychirotherium kuhni Demathieu et Haubold, 1982, Synaptichnium chirotherioides sp.n., Rhyncliosauroldes brevidigitatus sp.n. and R. polonicus sp.n. Footprints are preserved chiefly as casts on the sole surfaces, rarely as imprints on the upper surfaces of sandstones. Skin textures of chirotheriids have been noticed. Formation and preservation of prints as well as their relationship to facies are discussed. Mode and direction of motion of trackmakers and general characteristics of the environment in which their activity took place are reconstructed. Age and tectonic framework of the labyrinthodontic beds formation are briefly discussed.
    W pracy przedstawiono pierwsze monograficzne opracowanie najstarszego w triasie europejskim zespołu śladów Tetrapoda z pstrego piaskowca środkowego, z okolic miejscowości Wióry koło Ostrowca Świętokrzyskiego (figs. 1, 11). Ślady Tetrapoda o zbliżonym składzie rodzajowym znane były do tej pory głównie z osadów pstrego piaskowca górnego z obszaru Niemiec i Francji (fig. 2). W zespole śladów z Wiór zdecydowanie dominują ślady gadów (pls. 2—14, figs. 5—10). Stwierdzono także trop płaza cf. Capitosauroides sp. (pl. 1, fig. 4), należącego do podgromady Labyrinthodontia. Wśród śladów gadów największymi rozmiarami wyróżniają się odlewy stóp Archosauria, z rodziny Chirotheriidae (5 taksonów). Małych rozmiarów są dość częste ślady Lepidosauria z rodzaju Rhynchosauroides (2 gatunki). W zespole liczącym 8 taksonów opisano 5 nowych gatunków: Chirotherium hauboldi, Isochirotherium sanctacrucense, Synaptichnium chirotherioides, Rhynchosauroides brevidigitatus i R. polonicus. Wyróżniono ponadto Isochirotherium sp. i Brachychirotherium kuhni Demathieu et Haubold, 1982. Dla zachowania pełnej wartości paleontologicznej ślady muszą być kolekcjonowane z całą miąższością ławicy (płyty) i przechowywane w pomieszczeniach. Towarzyszące wydobyciu składowanie płyt na hałdach powoduje liczne uszkodzenia śladów. Stopień rozdrobnienia płyt może mieć wpływ na wyniki badań ilościowych. Do pierwotnych zmian tafonomicznych należą deformacje. Częstą ich przyczyną było następowanie zwierząt na już istniejące ślady. Pokrycie śladów zachodziło dość szybko dzięki rytmicznemu (tabela 7) transportowi osadu, którym był głównie piasek drobnoziarnisty (69%). Erozja, mniej znacząca dla modyfikacji kształtu, odegrała wielką rolę w całkowitym niszczeniu śladów. Na kształt śladów i stopień ich kompletności, różny dla kończyn przednich i tylnych, oprócz zróżnicowania plastyczności podłoża wpływały różnica w obciążeniu przedniej i tylnej kończyny i tempo ruchu. O plastycznym charakterze podłoża informują wałki wypierania osadu wokół śladu. Przy pokryciu mułu cienką warstewką piasku powstawały undertracks (fig. 12). Miejsce tworzenia śladów zostało określone przez ich związek z kierunkami prądów (fig. 13) oraz z subfacjami sedymentacyjnymi (tabele 8, 9). Ślady powstawały na obszarach zalewanych przez okresowe powodzie. Czas tworzenia zachowanych śladów przypadał na okres niskich wód (fig. 14); w skali megacyklu — na okres przejściowy pomiędzy sedymentacją piaszczystą i ilastą (fig. 2). Ichnocenoza z Wiór ma praktycznie tylko jeden wspólny gatunek z zespołami zachodnioeuropejskimi, t.j. Brachychirotherium kuhni. Odrębność tego zespołu wynika prawdopodobnie z różnicy wiekowej między nimi. Najstarszymi skamieniałościami w pstrym piaskowcu obrzeżenia Gór Świętokrzyskich, zarówno w bliskim sąsiedztwie trzonu paleozoicznego, jak i na obszarach nieco oddalonych od trzonu, są mega i miospory pstrego piaskowca środkowego i górnego (Rdzanek 1981, 1984; Dybova-Jachowicz i Laszko 1980). Nie stwierdzono tu zespołu spor charakteryzujących pstry piaskowiec dolny, występujących w kompletnych, udokmentowanych profilach pstrego piaskowca na obszarze monokliny przedsudeckiej i w strefie kujawskiej (Fuglewicz 1977, 1979, 1980; Orłowska-Zwolińska 1984). Fakt ten wskazuje na niepełność profilu pstrego piaskowca w Górach Świętokrzyskich. Analiza diastrofizmu na przełomie permu i triasu oraz korelacja pstrego piaskowca Gór Świętokrzyskich z obszarem Niemiec również prowadzą do wniosku, że pomiędzy osadami niższego cechsztynu a osadami reprezentującymi początek sedymentacji triasowej — warstwami z Czerwonej Góry — występuje luka stratygraficzna obejmująca wyższy cechsztyn i pstry piaskowiec dolny, oraz że początek sedymentacji utworów pstrego piaskowca w obrzeżeniu Gór Świętokrzyskich przypada na pstry piaskowiec środkowy. Zmienia to dotychczasowy pogląd na kompletność profilu pstrego piaskowca w Górach Świętokrzyskich (por. Samsonowicz 1929; Senkowiczowa i Ślączka 1962; Senkowiczowa 1970) oraz pozycję tzw. warstw przejściowych (por. Senkowiczowa i Ślączka 1962; Senkowiczowa 1970). Sedymentacja pstrego piaskowca w obrzeżeniu Gór Świętokrzyskich, podobnie jak w całym basenie środkowo-europejskim była uzależniona od ruchów tektonicznych fazy palatyńskiej i fazy hardegseńskiej (fig. 2, 3; Fuglewicz 1980). Rozwój sedymentacji przebiegał odmiennie na obszarze północnym (łysogórskim) i południowym (kieleckim). Było to uwarunkowane sytuacją paleogeograficzną i tektoniczną Gór Świętokrzyskich, które położone na pograniczu dwóch wielkich platform — starej platformy wschodnioeuropejskiej i platformy paleozoicznej podlegały kontrastowemu reżimowi tektonicznemu platform. Region południowy (kielecki) wykazuje identyczny rytm tektoniczny i sedymentacyjny z leżącym na SW obszarem platformy paleozoicznej, natomiast region północny (łysogórski) ma zupełnie odmienny rozwój sedymentacyjny i tektoniczny, analogiczny do obszaru platformy wschodnioeuropejskiej (szczególnie do regionu radomsko-lubelskiego). Podnoszeniu się i erozji jednej platformy towarzyszyło obniżanie się i akumulacja na obszarze drugiej platformy (fig. 3). Rozłam świętokrzyski stanowił prawdopodobnie granicę tektoniczną między nimi.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1990, 35, 3-4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies