Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Przekoracka-Krawczyk, Anna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Stopnie naukowe w optometrii w świetle starej i nowej Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce
Autorzy:
Przekoracka-Krawczyk, Anna
Naskręcki, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/132478.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
M2 Media
Tematy:
optometria
Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce
szkolnictwo wyższe
kształcenie studentów
Opis:
Od roku 1998, kiedy to Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, we współpracy z Uniwersytetem Medycznym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu (wówczas Akademią Medyczną), uruchomił pierwsze w Polsce studia stacjonarne o specjalności optyka okularowa, a następnie w 2001 roku studia magisterskie o specjalności optometria, kształcenie optometrystów rozwijało się i ewoluowało. Na przestrzeni lat studia na specjalności optyka okularowa i optometria uruchomiono również na innych uczelniach, zarówno w trybie stacjonarnym, jak i niestacjonarnym (zaocznym). Dodatkowo przez cały ten czas kwalifikacje optometrysty można było uzyskiwać drogą studiów podyplomowych. Większość absolwentów kierunku lub specjalności optometria, po uzyskaniu dyplomu, rozpoczęła pracę w zawodzie w gabinetach optometrycznych przy zakładach optycznych, część otworzyła swoją działalność, część zatrudniła się w szpitalach lub klinikach okulistycznych, a jeszcze inni znajdowali zatrudnienie w dużych firmach optycznych czy korporacjach zajmujących się sprzedażą wyrobów medycznych. Jednakże optometria jako kierunek kształcenia lub specjalność, jak każdy inny obszar kształcenia na poziomie akademickim, nie zyskałaby dużego uznania, jeżeli poza stroną dydaktyczną nie rozwijałaby się także naukowo.
Źródło:
Optyka; 2020, 2; 46-48
2081-1268
Pojawia się w:
Optyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wzroku na złożoność regulacji balansu ciała
Autorzy:
Michalak, Krzysztof Piotr
Przekoracka-Krawczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/132677.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
M2 Media
Tematy:
balans ciała
wzrok
wymiar korelacyjny
body balance
eyesight
correlation dimension
Opis:
Balans ciała w trakcie spokojnego stania jest złożonym, chaotycznym układem regulacyjnym, a wzrok to jedna z głównych informacji wejściowych dla tej regulacji. Parametrem opisującym tę złożoność jest m.in. wymiar korelacyjny d. W grupie 30 zdrowych, młodych osób zbadano wymiar korelacyjny składowej CoPM sygnałów posturograficznych reprezentującej oscylacje środka nacisku stóp wokół rzutu środka masy na płaszczyznę podstawy. Pomiar powtórzono przy oczach otwartych i zamkniętych. Badanie wykazało, że złożoność regulacji balansu ciała jest wysoka i wynosi około d=5–7. Wymiar korelacyjny przy oczach zamkniętych jest nieco niższy niż przy oczach otwartych, szczególnie dla składowej przód–tył balansu ciała. Oznacza to, że wskutek zamknięcia oczu regulacja staje się nieco prostsza, przez co też nieco mniej precyzyjna. Analiza metodą tasowania sygnałów wykazała również, że chaotyczne sygnały CoPM posiadają ukryte, niewidoczne gołym okiem uporządkowanie.
The balance of the body during a calm stand is a complex, chaotic regulation system, and sight is one of the main input information for this regulation. The parameter describing this complexity is, among others, correlation dimension d. In the group of 30 healthy, young people, the correlation dimension of the CoPM component of posturographic signals representing the oscillation of the center of pressure of the feet around the projection of the center of mass on the plane of the base was examined. The measurement was repeated with eyes open and closed. The research showed that the complexity of the body balance regulation is high and amounts to about d=5–7. The correlation dimension with eyes closed is slightly lower than with the eyes open, especially for the front–back component of the body balance. This means that due to the closing of the eyes, the adjustment becomes slightly simpler, which is also slightly less precise. The signal shuffling analysis also showed that the CoPM’s chaotic signals have hidden, invisible to the naked eye, order.
Źródło:
Optyka; 2019, 1; 66-69
2081-1268
Pojawia się w:
Optyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efektywność optometrycznej terapii wzroku w akomodacyjnej ezotropii z wysokim AC/A
The efficiency of optometric vision therapy in accommodative esotropia with high AC/A ratio
Autorzy:
Przekoracka-Krawczyk, Anna
Wojtczak-Kwaśniewska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927641.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
akomodacyjna ezotropia
nadmierna konwergencja
okulary dwuogniskowe
optometryczna terapia wzrokowa
Opis:
Akomodacyjna ezotropia z nadmierną konwergencją jest stanem, w którym korekcja nadwzroczności redukuje kąt zeza do dali, natomiast w bliży oczy pozostają ustawione w zezie zbieżnym. Wśród metod korekcji zeza tego typu można wyróżnić zastosowanie okularów dwuogniskowych oraz zabieg chirurgiczny na mięśniach okoruchowych. Jednak skuteczność obu tych podejść w uzyskaniu widzenia stereoskopowego pozostaje wątpliwa. Niniejsza praca opisuje przypadek 10-letniej pacjentki z akomodacyjną ezotropią z wysokim ułamkiem AC/A, u której zastosowana optometryczna terapia wzroku wspomagana korekcją dwuogniskową znacząco poprawiła funkcję widzenia oraz zredukowała symptomy wzrokowe. Przypadek ten pokazuje, że w postępowaniu ze stanami zezowymi bardzo istotne jest wyprowadzenie zaburzeń akomodacyjnych i okoruchowych oraz tłumienia międzyocznego, co pozwala na uzyskanie lepszej kontroli okulomotorycznej i widzenia stereoskopowego.
Convergence excess esotropia is commonly treated with corrective glasses (plus lenses), which reduces the angle of deviation for a distance, but the near deviation is still observed. Two types of approach are used to manage convergence excess esotropia: bifocals or eye muscles surgery. Nevertheless, both treatments seem to fail to influence the stereovision. The paper describes the case of 10-year-old girl, diagnosed with convergence excess esotropia with high AC/A ratio, who was subjected to the optometric vision therapy and bifocals. As an effect, visual parameters were improved, and majority of visual symptoms decreased. This case indicates that treatment plan for esotropia should include improvement of accommodation, eye movements and inter-ocular suppression, what strongly influence oculo-motor control and stereovision.
Źródło:
OphthaTherapy; 2018, 5, 3; 201-205
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Color vision assessment following cataract surgery using anomaloscope
Autorzy:
Zabel, Jacek
Michalak, Krzysztof Piotr
Olszewski, Jan
Koszałkowski, Maciej
Przekoracka-Krawczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2046657.pdf
Data publikacji:
2021-12-27
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
cataract
color vision deficits
anomaloscope
Moreland test
Ray leigh test
Opis:
Aim: To evaluate the impact of cataract on color vision detection using an anomaloscope. Methods: 12 patients aged 64–82 years with history of cataract surgery in one eye and mature cataracts in the other eye were examined for color vision using the Rayleigh and the Moreland anomaloscope tests. Results: Different patterns of blue and green color vision deterioration have been observed in the eye with cataract as compared to the IOL eye. A decrease in M1 to approximately 1 (the minimum of the Moreland test scale) was observed in 5 out of 12 participants, whereas an increase in M2 to 99 (the maximum of the Moreland test scale) was observed in 6 out of 12 subjects. R1 found in the Rayleigh test was significantly lower in the cataract eyes as compared to the IOL eyes (38.9 ± 2.3 vs. 43.4 ± 1.6; p < 0.001). Conclusions: It has been shown that cataract causes a decrease in color sensitivity, especially affecting green and blue colors. Following IOL implantation, the previously deteriorated vision of green and blue was clearly improved. The most valuable parameters of the anomaloscope test, which enable to determine cataract severity, were M1, M2 and R1.
Źródło:
OphthaTherapy; 2021, 8, 4; 265-273
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ miękkich multifokalnych soczewek kontaktowych z wysokimi addycjami na koordynację wzrokowo-ruchową
The influence of soft multifocal contact lenses with high additions on the eye–hand coordination
Autorzy:
Przekoracka, Katarzyna
Michalak, Krzysztof
Michalski, Andrzej
Olszewski, Jan
Paluch, Joanna
Przekoracka-Krawczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927589.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
kontrola progresji krótkowzroczności
koordynacja oko–ręka
krótkowzroczność
miękkie multifokalne soczewki kontaktowe
Opis:
Celem zaprezentowanych badań było sprawdzenie, czy miękkie multifokalne soczewki kontaktowe z wysokimi addycjami o konstrukcji przeznaczonej do kontroli krótkowzroczności mogą wpływać na ruchy oczu i koordynację oko–ręka. W badaniu wzięło udział 24 młodych dorosłych, którym zaaplikowano miękkie multifokalne soczewki kontaktowe (Relax, SwissLens) z addycją +2D (Add2) i +4D (Add4) oraz kontrolne soczewki jednoogniskowe (Add0, Orbis, SwissLens). Zadaniem uczestników było sięganie w kierunku kółka wyświetlanego na ekranie dotykowym. Mierzono czasy reakcji, dokładność dotknięcia celu oraz latencje ruchów oczu. Wyniki wykazały, że miękkie multifokalne soczewki kontaktowe nie wpłynęły na latencje ruchów oczu (135, 136 i 139 ms odpowiednio dla Add0, Add2 i Add4, p = 0,171), czasy reakcji (732, 730, 727 ms dla Add0, Add2 i Add4, p = 0,932) ani na procent błędów (17%, 13%, 18% dla Add0, Add2 i Add4, p = 0,386)
The aim of the present study was to assess whether soft multifocal contact lens (SMFCLs) with high addition powers, designed for myopia control, may have an impact on eye movements and eye–hand coordination. A total of 24 young adults used SMFCLs (Relax, SwissLens) with high additions: +2D (Add2) and +4D (Add4). Single vision (Add0) contact lenses were used as controls (Orbis, SwissLens). In the eye–hand coordination task, the study participants were asked to point out the small circle displayed on a touch screen. Reaction time and accuracy of pointing, as well as latency of eye movements were measured. Results showed that SMFCLs had no significant impact on the latency of eye movements (135, 136, 139 ms, for Add0, Add2 and Add4, p = 0.171), reaction time (732, 730, 727 ms for Add0, Add2 and Add4, p = 0.932) or percent error (17%, 13%, 18% for Add0, Add2 and Add4, p = 0.386).
Źródło:
OphthaTherapy; 2019, 6, 4; 252-258
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies