Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Prygiel, Justyna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Rabdomioliza – przyczyny, obraz kliniczny i postępowanie
Rhabdomyolysis in clinical practice
Autorzy:
Prygiel, Justyna
Potulska-Chromik, Anna
Kostera-Pruszczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057229.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
rabdomioliza
etiologia
diagnostyka
miopatie wrodzone
rhabdomyolysis
etiology
diagnostic
inherited myopathy
Opis:
Rabdomioliza to ciężki, potencjalnie zagrażający życiu zespół objawów wynikających z ostrego uszkodzenia mięśni. Do klasycznej triady objawów zalicza się ból, osłabienie mięśni oraz brunatne zabarwienie moczu. Zespół ten związany jest z ryzykiem wystąpienia powikłań, takich jak ostre uszkodzenie nerek czy zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego. Oznaczanie stężenia kinazy kreatynowej we krwi stanowi złoty standard w diagnostyce choroby. Ponadto zaleca się również monitorowanie parametrów funkcji nerek. Rabdomioliza powodowana jest przez szereg różnych przyczyn, od częstszych, nabytych, po rzadkie, uwarunkowane genetycznie. Do najczęstszych przyczyn zalicza się uraz, wysiłek fizyczny, ekspozycja na leki czy substancje toksyczne. Rabdomioliza jest rzadkim powikłaniem terapii statynami, nieco częściej występuje w przypadku politerapii z innymi lekami hipolipemizującymi. Wrodzona skłonność do wystąpienia rabdomiolizy opisywana jest w wielu zespołach należących do zróżnicowanej grupy chorób nerwowo- mięśniowych i metabolicznych. Do najważniejszych z nich należą hipertermia złośliwa, zaburzenia metabolizmu glikogenu, zaburzenia procesu betaoksydacji kwasów tłuszczowych czy miopatie mitochondrialne. Diagnostyka różnicowa oparta jest na obrazie klinicznym, analizie czynników wywołujących oraz właściwym doborze badań dodatkowych. Nawracające epizody rabdomiolizy, dodatni wywiad rodzinny, cechy przewlekłej miopatii powinny skłaniać do poszukiwania przyczyny wrodzonej. W leczeniu powszechnie stosowane jest intensywna dożylna płynoterapia. Głównym celami terapii jest usunięcie przyczyny wywołującej uszkodzenie mięśni, prewencja uszkodzenia nerek i leczenie zaburzeń elektrolitowych. W niektórych przypadkach może być wymagane leczenie nerkozastępcze. Ogólna śmiertelność kształtuje się na poziomie 8%.
Rhabdomyolysis is a serious, potentially life threatening condition resulting from acute muscle damage. The characteristic clinical features of rhabdomyolysis include myalgia, muscle weakness and dark colored urine. This syndrome is related to a high risk of complication, for example, acute kidney injury or disseminated intravascular coagulation. Serum creatinine kinase concentration is considered the biochemical gold standard for diagnosing rhabdomyolysis. Serial monitoring of renal function should be a standard procedure. Rhabdomyolysis is caused by a number of causes, more often acquired than genetically conditioned. Acquired causes include trauma, physical exercise, medication or toxic exposure. Rhabdomyolysis is a rare complication of statin therapy, it is more common in polytherapy with other lipid-lowering drugs. Inherited predisposition to massive muscle injury can occur with numerous diseases from heterogeneous group of neuromuscular or metabolic disorders. The most important ones include malignant hyperthermia, glycogen metabolism disorders, fatty acid beta-oxidation disorders or mitochondrial myopathies. Differential diagnosis should be based on clinical presentation, analysis of triggering factors and appropriate choice of laboratory tests. Recurrent episodes of rhabdomyolysis, positive family history or features of chronic myopathy should induce the search for an inherited cause. Intensive intravenous fluid infusions are widely used in treatment. The main goals of therapy are to remove the cause of muscle damage, prevention of kidney injury and treatment of electrolyte disturbances. In some cases renal replacement therapy may be required. Total mortality is about 8%.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2017, 26, 53; 55-61
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of etiology and treatment methods of epistaxis in adult patients visiting
Autorzy:
Syniec, Michał
Prygiel, Justyna
Dubielska, Anna
Taradaj, Karol
Deja, Michał Deja
Balcerzak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401816.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
epistaxis
anticoagulants
hypertension
epidemiology
Opis:
Introduction: Epistaxis is not only the most commonly seen type of bleeding in laryngological emergency department, but also a frequent reason of visiting this department. It may be a symptom of trivial disorder or serious systemic either chronic disease.Aim of study: The primary objective of this study was to analyze the etiology and treatment methods of epistaxis in adult patients. Material and methods: This was the retrospective study of 574 adult patients who visited the Emergency Department of Otolaryngology in Public Central Teaching Hospital between 1st January and 30th December 2014 because of epistaxis. There were 274 females and 300 males with the mean age of 64,6 years (woman), and 60,3 years (men). Results: 228 patients (39,7%) were chronically treated for hypertension. Blood pressure measurement was performed in 335 patients (58,4%) and elevation over 160 mmHg systolic, or over 95mmHg diastolic took place in 132 cases (22,99%). Other significant factor observed in the study was anticoagulant and antithrombotic drug usage. In 134 cases (22,3%) patients were treated with medicine from this group (the most frequently- acetylsalicylic acid). Other accompanying disorders were: heart failure, atrial fibrillation, diabetes mellitus, other cardio-/cerebro-vascular diseases, COPD, respiratory track infection. The most common intervention in case of epistaxis was nasal packing (Rapid Rhino – 248 patients, Spongostan sponge – 129 patients). Captoprilum was administered in 79 cases (13,8%) to normalize elevated blood pressure. 90 patients (15,6%) required an additional internal medicine consultation. Conclusion: The impaired control of hypertension and treatment with oral anticoagulant (acenocumarol) or antithrombotic drugs (acetylsalicylic acid) were the most common reasons of epistaxis in examined group of patients. The most frequent symptomatic management were packing with Spongostan sponge and Rapid Rhino balloon tampon. Typical anterior nasal tamponade with gauze was much less frequent. The treatment according to the etiology was added if needed.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2015, 4, 4; 21-26
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza przyczyn krwawień z nosa oraz metod ich zaopatrywania w izbie przyjęć Samodzielnego Publicznego Centralnego Szpitala Klinicznego (SPCSK) WUM
Autorzy:
Syniec, Michał
Prygiel, Justyna
Dubielska, Anna
Taradaj, Karol
Deja, Michał Deja
Balcerzak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401885.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
krwawienie z nosa
środki przeciwzakrzepowe
nadciśnienie tętnicze
epidemiologia
Opis:
Wstęp: Krwawienie z nosa należy do najczęściej spotykanych w praktyce laryngologicznej rodzajów krwawienia, jak również do najczęstszych przyczyn wizyt pacjentów na ostrym dyżurze laryngologicznym. Krwawienie takie może być zarówno objawem niegroźnych schorzeń, jak i poważnych ogólnoustrojowych chorób. Cel: Celem pracy była analiza sposobu postępowania z pacjentami zgłaszającymi się na ostry dyżur laryngologiczny w SPCSK WUM z powodu krwawienia z nosa. Materiał i metody: Badanie miało charakter retrospektywny. Badaną grupę stanowiło 574 pacjentów, 274 kobiet i 300 mężczyzn, którzy zgłosili się na ostry dyżur laryngologiczny w SP CSK WUM z powodu krwawienia z nosa pomiędzy 1 stycznia a 30 grudnia 2014 r. Średnia wieku pacjentów wynosiła 64,6 lat dla kobiet i 60,3 lat dla mężczyzn. Z analizy wyłączono przypadki, w których przyczyną krwawienia był uraz. Wyniki: 228 zgłaszających się z krwawieniem pacjentów (39,7%) było leczonych przewlekle z powodu nadciśnienia tętniczego. Pomiar ciśnienia tętniczego został wykonany u 335 z nich (58,4%). W132 przypadkach (22,99%) ciśnienie było podwyższone: skurczowe powyżej 160 mmHg i/ lub rozkurczowe powyżej 95 mmHg. Innym znaczącym czynnikiem było stosowanie leków przeciwpłytkowych i przeciwkrzepliwych. 134 pacjentów (22,3%) przyjmowało leki z tej grupy (najczęściej kwas acetylosalicylowy). Kolejnymi czynnikami ryzyka wystąpienia krwawień podawanymi w wywiadzie były: niewydolność serca, migotanie przedsionków, cukrzyca, POChP, infekcje dróg oddechowych i inne choroby układu krwionośnego. Najczęstszym stosowanym leczeniem była tamponada przednia (Rapid Rhino – 248 pacjentów, Spongostan – 129 pacjentów). W 79 przypadkach (13,8%) zastosowano Captopril kaptopril w celu obniżenia ciśnienia krwi. 90 pacjentów (15,6%) wymagało dodatkowej konsultacji internistycznej. Wnioski: W badanej grupie najczęstszymi przyczynami krwawienia z nosa były źle kontrolowane ciśnienie tętnicze i leczenie doustnymi antykoagulantami lub lekami przeciwpłytkowymi. Najczęstszym zastosowanym leczeniem objawowym była tamponada przednia typu Rapid Rhino i Spongostan. W razie konieczności stosowano leczenie przyczynowe.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2015, 4, 4; 21-26
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies