Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Popa, Irineu" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The religious knowledge and mystical experience by Origen
Poznanie religijne oraz doświadczenie mistyczne u Orygenesa
Autorzy:
Popa, Irineu
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394567.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Origen
divine communion
image of God
religious knowledge
mystical experience
Orygenes
wspólnota z Bogiem
obraz Boży
poznanie religijne
doświadczenie mistyczne
Opis:
In this study we shall attempt to discover the most important aspects from Origen’s doctrine and his mysticism. Also, we aim to give some solution, from the orthodox point of view, to the problem of the doctrinal errors of Origen. Therefore, in our first part we have made a short analysis about the problem of God and man in the experience of divine communion. Here we can find the anthropological terminology used by Origen in his writings. The second part of our study follows the progress of man from image to the resemblance with God. In this respect, Origen says that “the Father is the Light which reflects the Son, like the Psalmist says: «in your light we will see light»”. Man experience in the inner living of grace is the third part of our research. In the last chapter, we address the question: “Is Origen a heretic?” This way, we emphasize his doctrinal contribution to the start of the Church’s teaching through his anthropological terminology. On the other hand, Origen had made some doctrinal errors, which are identified in the memory of the Christian Church.
W niniejszym studium autor podjął się próby dotarcia do najważniejszych aspektów mistycznej nauki Orygenesa. Jednocześnie wskazał pewne rozwiązania dotyczące jego błędów doktrynalnych widziane z perspektywy prawosławnej. W pierwszej części opracowania dokonano krótkiej analizy kwestii Boga i człowieka w doświadczeniu boskiej komunii, co pozwoliło ukazać terminologię antropologiczną obecną w pismach Orygenesa. Z kolei część druga artykułu dotyczy ewolucji postrzegania człowieka z „bycia obrazem” do „bycia podobnym Bogu”. W tym kontekście Orygenes zauważa, że „Ojciec jest światłem, które oświeca Syna, zgodnie ze słowami psalmisty: «w Twoim świetle oglądamy światło»”. Trzecią część opracowania streszczają słowa: „w swym wnętrzu człowiek doświadcza życia łaski”. W ostatnim paragrafie autor podjął się próby odpowiedzi na pytanie: Czy Orygenes był heretykiem?, gdzie dowartościował doktrynalny wkład tego wielkiego pisarza w początkową naukę Kościoła, wskazując jednocześnie na szereg błędów, jakich się Orygenes nie ustrzegł.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 67-82
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christology of Chalcedon, after the Council of Chalcedon
Chrystologia Chalcedonu po Soborze Chalcedońskim
Autorzy:
Popa, Irineu Ion
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595364.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Chalcedon doctrine; St. Cyril of Alexandria; Orthodox Church doctrine; Zeno’s Henotikon;
doktryna Chalcedonu; św. Cyryl Aleksandryjski; doktryna Kościoła prawosławnego; Henotikon Zenona;
Opis:
Those who interpreted the formula of St. Cyril in the opposite direction of the two natures, considered the dogmatic judgments of Pope Leo as a victory, which meant for them a victory of Nestorianism. Consequently, this party did not recognize either the Council of Chalcedon or the local bishops, who received its definition, creating a beginning for the heterodox monophysite Churches. Analyzing this period, we can see that Severus, in his argument, starts from the fact that the Logos is the subject of Jesus Christ’s nature. Being bodiless He became flesh, without changing or becoming another, so He only had the originality of being different. In this way, the word is not a new topic, but a new nature where Jesus Christ is absolutely identical with the Logos. An important role in this period was also played by the Scythian monks who appear to Constantinople in a providential moment. Rome and Constantinople being at loggerheads over Zeno’s Henotikon, were now on the verge of a new schism caused by the Christological issue. Therefore, the present study is an analysis on the definition of the Council of Chalcedon in contrast with doctrinal evolutions and arguments. It is with these concerns that we will try to show that in Jesus Christ the manhood nature itself is made to achieve real communion with God and to participate in the uncreated divine life. In this support, St. Maximus will prove that the participation of manhood nature in the Godhead is not in any way marked by passivity, but on the contrary it is genuinely restored.
Opozycyjni interpretatorzy formuły św. Cyryla na temat dwóch natur traktowali dogmatyczny osąd papieża Leona jako zwycięstwo odniesione przez nestorianizm. W konsekwencji nie uznali oni Soboru Chalcedońskiego oraz biskupów będących jego zwolennikami i przyczynili się do powstania heterodoksyjnych Kościołów monofizyckich. Studium tego okresu ukazuje, że Sewer w swej argumentacji wychodzi od faktu, że Logos jest podmiotem natury Jezusa Chrystusa. Będąc bezcielesnym, stał się człowiekiem bez jakiejkolwiek zmiany. Stąd jedynie patrząc na Jego pochodzenie można ukazać Jego inność. W ten sposób Słowo nie jest nowym tematem, ale nową naturą, w której Jezus Chrystus jest całkowicie identyczny z Logosem. W tym okresie ważną rolę odgrywali również scytyjscy mnisi, którzy opatrznościowo pojawili się w Konstantynopolu. Będąc w konflikcie dotyczącym Henotikonu Zenona, Rzym i Konstantynopol znalazły się na skraju nowej schizmy, sprowokowanej problemami chrystologicznymi. Niniejsze studium stanowi analizę orzeczeń Chalcedonu w konfrontacji z powyższymi tendencjami. Autor podejmuje próbę ukazania faktu, iż w Jezusie Chrystusie ludzka natura służy osiągnięciu prawdziwej komunii z Bogiem i uczestnictwa w niestworzonym boskim życiu.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 1; 15-35
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies