Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pomian, Krzysztof." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    World History: historia światowa, historia powszechna
    World History: histoire mondiale, histoire universelle
    Autorzy:
    Pomian, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2080839.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Nauki Humanistyczne i Społeczne
    Źródło:
    Historyka studia metodologiczne; 2020, 50; 281-320
    0073-277X
    Pojawia się w:
    Historyka studia metodologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relics, Collections, and Memory
    Autorzy:
    Pomian, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/601425.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    collection
    image
    memory
    relic
    semiophor
    Opis:
    The article begins with an analysis of a modern relic and of relics in general. This leads to a twofold conclusion: we do not know of a society without relics; and the cult of relics is a cult of individuals, groups, or events these relics are believed to be related to. Relics therefore preserve the memories of those of whom they are relics. As such, they are tools of memorising, but not the only ones. Images, written texts, and recordings are also tools of memorising. Images and written texts belong to the class of objects called semiophors which contains all objects included in collections, the meaning of which depends upon the collection they are part of. It is therefore important to distinguish different types of collections: treasuries, private collections, museums (as well as libraries and archives), protected historical monuments, etc. The history of collections seen from this perspective appears to be tantamount to the history of the tools of memorisation, i.e. to the history of external memory preserved and contained in the objects. Recordings are not semiophors. They form a different class of objects because their meanings cannot be disclosed without special apparatuses which transform the physical traces left on them into images or sounds. Hence one may say they form a second belt of external memory, the first being formed by semiophors. The last and most recent belt is composed of all computers with their servers interconnected into the World Wide Web. This is a completely new type of tool of memorising, which duplicates all the previous ones and enables the user to retrieve an incomparably greater quantity of data, to do it much quicker, and to give virtual access to it to almost everybody.
    Źródło:
    Acta Poloniae Historica; 2019, 119
    0001-6829
    Pojawia się w:
    Acta Poloniae Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Письмо, книжка, лектура. Розмови Ле Γофф, Шартьє, Ебрар, Фабр, Лежен
    Pismo, książka, lektura. Rozmowy: Le Goff, Chartier, Hebrard, Fabre, Lejeune
    Autorzy:
    Rodak, Paweł
    Mencwel, Andrzej
    Pomian, Krzysztof
    Герасим, Олесь
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/books/28765370.pdf
    https://bibliotekanauki.pl/books/28765370.epub
    https://bibliotekanauki.pl/books/28765370.mobi
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Opis:
    Z rozmów Pawła Rodaka z francuskimi uczonymi wyłania się obraz nowych zjawisk we współczesnej humanistyce. W wywiadach poruszone są m.in.: sposoby uprawiania nowoczesnej historiografii, oralność, piśmienność, autobiografie i dzienniki intymne oraz książka i lektura jako przedmiot badań historycznych. Wedle przyjętej perspektywy uwaga skupiona jest na nabywcy książki, a sama lektura określana jako czynność komunikacyjna i społeczna. Antropologiczny sposób widzenia literatury zakłada natomiast, że sens tekstu jest wypadkową intencji autora, formy nadanej książce przez wydawcę oraz perspektywy czytelnika, które zmieniają się pod wpływem czasu i otoczenia.
    Павел Родак у своїх бесідах з Ле Гоффом, Шартьє, Ебраром, Фабром і Леженом порушує зокрема питання: методи дослідження сучасної історіографії, оральність, грамотність, автобіографії та інтимні щоденники, а також книги і читання як предмет історичних досліджень. Вдаючись до антропологічного способу бачення літератури, співрозмовники припускають, що зміст тексту це результат авторського задуму, форми наданої книзі видавцем, а також перспективи читача. Ці фактори змінюються під впливом часу та оточення. З бесід Павела Родака з французькими вченими постає картина нових явищ в сучасних гуманітарних науках. Увага дослідників зосереджена на читачах книги, а саме читання визначається як комунікаційна і суспільна діяльність.
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Książka
    Tytuł:
    KILKA MYŚLI O PRZYSZŁOŚCI MUZEUM
    A COUPLE OF THOUGHTS ON THE FUTURE OF MUSEUMS
    Autorzy:
    Krzysztof, Pomian,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433193.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    ciągłość kulturowa
    gospodarka
    media
    pamięć
    publiczność
    Opis:
    The following prognosis regarding museums was based on projecting tendencies which have been present for a couple of years into the future, by assuming a relatively stable political and economic situation. Along with the raising number of museums worldwide the number of visitors – who will be more geographically differentiated – will increase; more museums will be established in areas where only a few exist. This will be caused by: globalization (promoting museums outside Europe and showing their indispensable role as tools for maintaining cultural continuity), expansion of middle class in developing countries, IT revolution, development of international and intercontinental tourism, aggressive promotional policy of museums, especially the big ones. The gap between big art museums of international importance and small local museums of community importance, mainly historical ones, will continue to increase. The former ones will operate as cultural associates being under media pressure. The latter ones will act as major memory institutions for diverse social groups. Furthermore, becoming more dependent on the economy, big art museums will be expected to attract more visitors and, thus, increase the turnover in many service fields. This will force administration and curators to carefully watch the border that separates – and should still separate – museum as cultural institution from entertainment companies. Both big and small museums will continue to adjust permanent and temporary exhibitions to the needs of visitors raised up by media, by using more opportunities created by electronics.
    Przedłużenie w przyszłość tendencji, które dają się stwierdzić od dłuższego czasu, przy założeniu w zasadzie stabilnej sytuacji politycznej i gospodarczej, pozwala sformułować następującą prognozę dotyczącą muzeów. W skali światowej ich liczba będzie rosła i będą one coraz gęstsze tam, gdzie dotąd były prawie nieobecne. Równolegle będzie rosła ich publiczność, która będzie coraz bardziej zróżnicowana geograficznie. W tym kierunku będą działać: globalizacja, która upowszechniła muzea poza Europą, a zarazem pokazała ich niezastąpioną rolę jako narzędzi utrzymania ciągłości kulturowej; zwiększanie się klasy średniej w krajach rozwijających się; rewolucja informatyczna; rozwój turystyki międzynarodowej i międzykontynentalnej; agresywna polityka promocyjna muzeów, zwłaszcza wielkich. Podział na wielkie muzea sztuki o zasięgu kosmopolitycznym i małe muzea lokalne o znaczeniu wspólnotowym, głównie historyczne, będzie się nadal pogłębiał. Te pierwsze będą funkcjonować jako kombinaty kulturalne, pod presją mediów. Te drugie będą odgrywać dla różnorakich grup społecznych rolę głównych instytucji pamięci. Wielkie muzea sztuki będą też coraz bardziej wiązane z gospodarką: wymagać się od nich będzie, by przyciągały coraz liczniejszą publiczność i uruchamiały przeto obroty w wielu dziedzinach usług. Zmusi to administrację i kuratorów do szczególnej dbałości oto, by nie przekraczać granicy, która dzieli – i powinna nadal dzielić – muzeum jako instytucję kultury od przedsiębiorstw przemysłu rozrywkowego. Zarówno w wielkich, jak w małych muzeach postępować będzie nadal dostosowywanie ekspozycji stałych i wystaw czasowych do wymagań publiczności wychowanej przez media, korzystając coraz bardziej z możliwości otwartych przez elektronikę.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2014, 55; 7-11
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies