Autor: Pliszka, Monika - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Białka pstrąga tęczowego jako potencjalne źródło biologicznie aktywnych peptydów
Rainbow trout proteins as potential source of biologically active peptides
Autorzy:: Pliszka, Monika
Borawska, Justyna
Świtaj, Monika
Darewicz, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/943201.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Instytut Medycyny Wsi
Tematy:: pstrąg tęczowy
bioaktywne peptydy
inhibitory ace
hydroliza in silico
Opis:: Bioaktywne peptydy pochodzące z białek żywności mogą pełnić funkcje regulatorów układu sercowo-naczyniowego, nerwowego czy pokarmowego. Do najlepiej znanych bioaktywnych peptydów należą fragmenty białek o właściwościach przeciwnadciśnieniowych, z których większość to inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę I (inhibitory ACE). Celem badań było określenie profilu potencjalnej aktywności biologicznej wybranych białek pstrąga tęczowego (Oncorhynchus mykiss) przy użyciu narzędzi bioinformatycznych dostępnych w bazie BIOPEP. Materiał i metody. Sekwencje aminokwasowe 7 białek pochodzących z tkanki mięśniowej pstrąga pobrano z bazy danych UniProt. Dla każdej z wybranych sekwencji wyznaczono częstotliwość występowania biologicznie aktywnych fragmentów (parametr A) oraz potencjalną aktywność biologiczną (parametr B) białek. Następnie przeprowadzono symulowaną proteolizę in silico z wykorzystaniem 6 enzymów proteolitycznych. Wyniki. Największą liczbę sekwencji biopeptydów (1999) zidentyfikowano w kolagenie pstrąga, w tym najwięcej fragmentów o aktywności inhibitora ACE. Białko to charakteryzowało się największą wartością parametrów A (0,7316) i B (0,1651) dla peptydów o aktywności inhibitora ACE ze wszystkich przebadanych sekwencji. Ficyna i papaina uwalniały największą liczbę bioaktywnych fragmentów z badanych białek pstrąga tęczowego. Wnioski. Na podstawie otrzymanych wyników można stwierdzić, że kolagen jest najbogatszym źródłem peptydów bioaktywnych z przebadanych sekwencji aminokwasowych białek pstrąga tęczowego. Ficyna i papaina mogą być wykorzystane do produkcji hydrolizatów lub peptydów o potencjalnej aktywności biologicznej z tkanki mięśniowej pstrąga.
Bioactive peptides derived from food proteins are considered as regulators of the cardiovascular, nervous, and digestive systems. Peptides with antihypertensive activity are the best recognized bioactive peptides, of which angiotensin I-converting enzyme inhibitors (ACE inhibitors) are the most known. The aim of presented study was to determine the profile of the potential biological activity of a selected rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) protein using bioinformatics tools from the Bioactive Proteins and Peptides database – BIOPEP. Material and methods. Amino acid sequences of 7 proteins originated from trout meat tissue were taken from the UniProt database. The frequency of occurrence of bioactive fragments in protein sequence (parameter A) and potential biological activity of protein (parameter B) were determined for all selected proteins using a procedure built into the BIOPEP database. Then, in silico proteolysis was performed using 6 proteolytic enzymes, which acted separately. Results. It was found that the largest number of bioactive peptides sequences (1,999) was hidden in trout collagen, including the largest number of ACE inhibitors. Collagen was characterized by the highest value of the parameter A (0.7316) and B (0.1651) for fragments with ACE inhibitory activity. Ficin and papain released the largest number of bioactive fragments from the trout proteins tested. Conclusions. Based on these results, it can be concluded that collagen is the richest source of bioactive peptides when compared with the trout proteins studied. Ficin and papain can be used to produce hydrolysates or peptides with potential biological activity from trout meat tissue.
Źródło:: Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu; 2015, 21(50), 3
2083-4543
Pojawia się w:: Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Evaluation of the Effectiveness of a 26-Week Multidisciplinary Patient Education Program for Subjects with Type 2 Diabetes in Poland
Ocena skuteczności 26-tygodniowego programu edukacyjnego prowadzonego przez zespół interdyscyplinarny u pacjentów z cukrzycą typu 2 w Polsce
Autorzy:: Pliszka, Monika
Kowalska, Katarzyna Agnieszka
Szablewski, Leszek
Lis, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30146457.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:: type 2 diabetes
diabetes education
physical activity
self-control
multidisciplinary care team
cukrzyca typu 2
edukacja diabetologiczna
aktywność fizyczna
samokontrola
zespół interdyscyplinarny
Opis:: Introduction. Diabetes education is an integral element of diabetes therapy, implemented based on a properly prepared education program. All individuals with diabetes should participate in diabetes education about the importance of blood glucose management, lifestyle changes including diet control and physical exercise to acquire knowledge and skills for diabetes self-management and to avoid complications associated with diabetes. Objective. To determine the effectiveness of a 26-week, multidisciplinary diabetes education program among patients with type 2 diabetes attending outpatient clinics in Ostrowiec Świętokrzyski. The program’s effect on biochemical and anthropometric parameters, as well as impact of education on the level of knowledge and attitude towards diabetes, were evaluated. Methods. The study included 174 adult patients with type 2 diabetes, divided into two groups: a study group (113 patients) who participated in a 26-week diabetes education program, including physical activity classes, and a control group who only attended routine visits at the diabetes clinic. Of the 113 subjects in the control group, 52 did not report for the follow-up examination and were removed from the program, so the final analysis was based on data from 61 control individuals. All patients underwent biochemical and anthropometric tests (fasting glucose, HbA1C, total cholesterol, LDL, HDL, triglyceride levels, body weight, BMI, waist and hip circumference, WHR, systolic and diastolic blood pressure) at the beginning and end of the program (0 and 26 weeks). The study group also completed two questionnaires regarding educational needs, behaviors, and attitudes related to diabetes (at 0, 13, and 26 weeks). To assess the educational program’s effectiveness, the study and control groups were compared through appropriate statistical methods at 26 weeks, and the study group before and after the program (at 0 and 26 weeks). Results. Before starting the educational program, the study group did not differ statistically significantly from the control group, except for HDL and blood pressure levels. At the end of the program, patients in the study group achieved significantly better results for fasting glycemia, triglyceride levels, HbA1C, body weight, waist and hip circumference, and diastolic blood pressure than the controls. The educated group also demonstrated significantly improved behavior and attitudes towards diabetes, including awareness of diabetes management, self-control, compliance with the therapeutic team’s recommendations, and coping with the disease. Conclusions. Comprehensive diabetes education, including regular physical exercises, delivered by a multidisciplinary care team, significantly improves biochemical and anthropometric parameters in patients from the study group compared to patients from the control group. Diabetes education also positively impacts patients’ knowledge and awareness of diabetes management. Participating in an educational program brings greater benefits to patients compared to attending traditional visits at an outpatient clinic alone. Ongoing comprehensive education is needed to maintain the long-term effectiveness of interventions.
Wstęp. Nieodłącznym elementem terapii cukrzycy jest edukacja diabetologiczna, realizowana w oparciu o odpowiednio przygotowany program edukacji. Wszyscy pacjenci z cukrzycą powinni uczestniczyć w edukacji na temat kontroli glikemii, modyfikacji stylu życia obejmującej zasady prawidłowego żywienia i regularnej aktywności fizycznej, by zdobywać wiedzę i umiejętności w zarządzaniu cukrzycą oraz by uniknąć powikłań cukrzycowych. Cel pracy. Celem podjętych badań było sprawdzenie skuteczności 26-tygodniowej kompleksowej edukacji zdrowotnej prowadzonej przez zespół interdyscyplinarny u pacjentów z cukrzycą typu 2, leczonych w poradniach diabetologicznych w Ostrowcu Świętokrzyskim. Skuteczność edukacji oceniana była na podstawie wyników badań biochemicznych i antropometrycznych pacjentów oraz ich poziomu wiedzy i postawy wobec choroby. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród 174 pacjentów z cukrzycą typu 2, podzielonych na dwie grupy. Grupa badana obejmowała 113 osób, które przez 26 tygodni uczestniczyły w kompleksowym programie edukacji diabetologicznej, połączonym z zajęciami aktywności fizycznej. Do grup kontrolnej zakwalifikowano również 113 osób, które nie uczęszczały na edukację. W czasie trwania obserwacji, 52 osoby z grupy kontrolnej nie zgłosiły się na badania, więc analizowano dane jedynie 61 osób. Wszystkich pacjentów poddano badaniom biochemicznym i antropometrycznym (glukoza na czczo, cholesterol całkowity, LDL, HDL, trójglicerydy, HbA1C, masa ciała, obwód tali, obwód bioder, BMI, WHR oraz ciśnienie tętnicze krwi) w 0 i 26 tygodniu programu. Pacjenci z grupy badanej wypełniali dodatkowo dwie ankiety dotyczące potrzeb edukacyjnych oraz zachowań i postaw związanych z cukrzycą (w 0, 13 i 26 tygodniu programu). W celu oceny skuteczności przeprowadzonej edukacji, za pomocą odpowiednich metod statystycznych, porównano grupę badaną i kontrolną w 26 tygodniu programu edukacyjnego oraz grupę badaną przed i po edukacji (w 0 i 26 tygodniu programu). Wyniki. Przed rozpoczęciem programu edukacyjnego grupa badana nie różniła się istotnie statystycznie od grupy kontrolnej (poza HDL i ciśnieniem tętniczym). W 26 tygodniu programu edukacyjnego pacjenci z grupy badanej osiągnęli znacznie lepsze wyniki w zakresie: glikemii na czczo, trójglicerydów, HbA1C, masy ciała, obwodu talii i bioder oraz rozkurczowego ciśnienia tętniczego krwi. Po 26 tygodniach programu edukacyjnego u pacjentów z grupy badanej nastąpiła istotna statystycznie poprawa prawie wszystkich parametrów (poza HDL) w porównaniu ze stanem w 0 tygodniu. Ponadto, w grupie badanej nastąpiła również poprawa zachowań i postaw wobec choroby: poprawiła się świadomość postępowania, samokontrola, stosowanie się do zaleceń zespołu terapeutycznego, postawa wobec choroby. Wnioski. Kompleksowa edukacja diabetologiczna prowadzona przez zespół interdyscyplinarny, uwzględniająca regularny wysiłek fizyczny, wpływa znacząco na poprawę wskaźników biochemicznych i antropometrycznych u pacjentów z grupy badanej w porównaniu z pacjentami z grupy kontrolnej. Edukacja diabetologiczna korzystnie wpływa również na wiedzę pacjentów oraz ich świadomość postępowania w cukrzycy jako chorobie przewlekłej. Udział w programie edukacyjnym przynosi większe korzyści pacjentom w porównaniu do odbywania samych tylko tradycyjnych wizyt w poradni diabetologicznej. Ciągła kompleksowa edukacja diabetologiczna jest konieczna, aby utrzymać długoterminową skuteczność interwencji.
Źródło:: Review of Medical Practice; 2023, XIX, 4; 78-87
2956-4441
2956-445X
Pojawia się w:: Review of Medical Practice
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Pliszka, Monika" wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język