Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pilis, Karol" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Reakcja krążeniowa na wysiłek statyczny u ludzi trenujących siłowo
Circulatory response to static effort in people doing strength training
Autorzy:
Michalski, Cezary
Pilis, Wiesław
Pilis, Anna
Pilis, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423920.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Lubuskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
circulatory response
body composition
strength training
reakcja krążeniowa
skład ciała
trening siłowy
Opis:
The aim of the presented research was to demonstrate the changes in circulatory response in people doing strength training against the background of people who do not train. The study involved 33 people with a 6 years strength training experience (weightlifters, bodybuilders and triathletes) and 10 people at the same age and similar body weight but with no training experience. The study comprised somatic measurements of the respondents followed by a handgrip test with the force of 30% of MVC done for 4 minutes. During the tests, heart rate (HR) was counted in every minute and both systolic (SBP) and diastolic blood pressure (DBP) were measured. The obtained data let calculate mean pressure (MAP) and pulse pressure (PP). The research demonstrated the lack of differences between the examined groups in terms of measured variables of the circulatory system, as well as higher DBP and MAP of people doing strength training in the last minutes of a handgrip test in relation to people who do not train. What is more, the differences in body composition of the respondents were also observed. It was shown that there are significant correlations between circulatory and somatic variables. To sum up, it should be noted that people doing strength training are characterized by a heightened cardiovascular pressor response to static efforts, and the response may depend on somatic conditions caused by strength training andór independent of the somatic adaptation after training.
Celem prezentowanej pracy było wykazanie zmian w reakcji krążeniowej ludzi wytrenowanych siłowo na tle osób nietrenujących. Badaniom poddano 33 osoby trenujące siłowo (ciężarowcy, kulturyści i trójboiści siłowi) o stażu treningowym około 6 lat oraz 10 nietrenujących w tym. samym wieku i o podobnej masie ciała. Badania polegały na pomiarach somatycznych osób badanych a następnie wykonaniu przez nie testu ściskania dynamometry dłoniowego (test handgrip) z siłą 30% MVC przez okres 4 minut. Podczas badań w każdej minucie zliczano częstość akcji serca (HR) i mierzono ciśnienie tętnicze skurczowe (SBP) i rozkurczowe (DBP). Z uzyskanych danych wyliczano ciśnienie średnie (MAP) i ciśnienie tętna (PP). Badania wykazały brak różnic w zakresie mierzonych zmiennych układu krążenia pomiędzy badanymi grupami i występowanie wyższego DBP i MAP osób trenujących siłowo w stosunku do osób nietrenujących w końcowych minutach testu handgrip i występowanie różnic w składzie ciała badanych osób. Wykazano też występowanie istotnych korelacji pomiędzy zmiennymi krążeniowymi i somatycznymi. Reasumując należy stwierdzić, że osoby trenujące siłowo charakteryzują się nasiloną reakcją presyjną układu krążenia na wysiłki statyczne, która zależeć może od uwarunkowań somatycznych powodowanych treningiem siłowym i/lub niezależnych od somatycznej adaptacji potreningowej.
Źródło:
Rocznik Lubuski; 2014, 40, 2; 79-94
0485-3083
Pojawia się w:
Rocznik Lubuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zależność ciśnienia tętniczego krwi od wydolności fizycznej
Relationship between blood pressure and physical performance
Autorzy:
Pilis, Karol
Pilis, Anna
Stec, Krzysztof
Pilis, Wiesław
Zych, Michał
Michalski, Cezary
Buchta, JAcek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/526787.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
ciśnienie tętnicze
sprawność krążeniowa
wydolność fzyczna
blood pressure
cardiovascular efciency
physical performance
Opis:
Wstęp: Zmiany ciśnienia tętniczego krwi podczas wysiłku fzycznego są u poszczególnych osób indywidualnie różne. Ich przyczyny nie są dokładnie znane. Cel pracy: Celem prezentowanej pracy jest zbadanie reakcji krążeniowych w spoczynku i przy obciążeniu fzycznym powodującym wzrost skurczowego ciśnienia tętniczego (SBP) = 200 mmHg u osób o różnej wydolności fzycznej. Materiał i metody: W badaniach uczestniczyło 18 piłkarzy nożnych i 14 nietrenujących studentów nie różniących się wiekiem, masą i wysokością ciała i wskaźnikiem BMI, u których w warunkach spoczynkowych dokonywano pomiarów ciśnienia tętniczego skurczowego (SBPr), ciśnienia tętniczego rozkurczowego (DBPr) i częstości skurczów serca (HRr). Następnie badani wykonywali wysiłek fzyczny na cykloergometrze o wzrastającej intensywności, w którym przy ciśnieniu skurczowym = 200 mm Hg (SBP200) dokonywano pomiarów DBP200 i HR200. W warunkach spoczynkowych i wysiłkowych wyliczano wielkość ciśnienia średniego (MAPr, MAP200), ciśnienia tętna (PPr, PP200) i podwójnego iloczynu ciśnienie – tętno (DPr, DP200). Wyliczano także moc osiąganą w teście PWC170 (W i W/kg) oraz wielkość maksymalnego poboru tlenu VO2max (ml/min i ml/min/kg). Wyniki: Piłkarze osiągnęli wyższą moc w PWC170 i VO2max oraz niższe HR200 i DP200 (p<0,001), jak również niższe wartości HRr (p<0,01) niż studenci, a spoczynkowe jak i wysiłkowe SBP, DBP, MAP i PP nie różniły się między badanymi grupami. W grupie piłkarzy moc w PWC170 (W) korelowała ujemnie (p<0,05) z DP200, a VO2max (ml/min; ml/min/kg) również korelował ujemnie z HRr (p<0,05; p<0,01). Wśród studentów moc w PWC170 (W, W/kg) i VO2max (ml/min i ml/min/kg) korelowała ujemnie z HR200 i z DP200. Ponadto VO2max (ml/min/kg) korelował ujemnie z HRr. Wnioski: Badania wykazały, że pomimo różnic w wydolności fzycznej badanych grup nie stwierdza się istotnych zmian ciśnienia tętniczego krwi spoczynkowego i modyfkowanego wysiłkiem fzycznym. Jednak przy obciążeniu powodującym skrajnie wysoki wzrost SBP obserwuje się poprawę ekonomizacji pracy serca i układu krążenia niezależny od wielkości wydolności fzycznej badanych.
Background: Changes in blood pressure during subjects’ exercise are individually diferent. The reasons of these diferences are unknown. Aim of the study: The aim of this paper is to investigate the rate of changes in cardiovascular system at rest and at physical load which enhance systolic blood pressure (SBP) = 200 mmHg in people with diferent physical performance. Material and methods: The studies included 18 soccer players and 14 students who do not practice any sport, whose age, body mass, body height and BMI have been similar, and who at baseline were measured systolic blood pressure (SBPr), diastolic blood pressure (DBPr) and heart rate (HRr). Then, the subjects performed exercise on a cycloergometer with increasing intensity in which at the level of the systolic blood pressure = 200 mm Hg (SBP200) were measured DBP200 and HR200. In terms of resting and exercise time the size of the mean arterial pressure (MAPr, MAP200), pulse pressure (PPr, PP200) and rate-pressure product (DPr, DP200) were calculated. Moreover the power achieved in PWC170 test (W and W/kg) and maximal oxygen uptake (VO2max) (ml/min and ml/min/kg) were also calculated. Results: Soccer players have reached a higher power in PWC170 and higher VO2max and lower HR200 and DP200 (p<0,001), as well as lower values of HRr (p<0,01) than students however SBP, DBP, MAP and PP registered during rest and during exercise did not difer between the groups. Among the players power reached at PWC170 (W) correlate negatively with DP200 – (p<0,05) and VO2max (ml/min; ml/min/kg) also correlated negatively with HRr (p<0,05, p<0,01). Among students power reached at PWC170 (W, W/kg) and VO2max (ml/min, ml/min/kg) correlate negatively with HR200 and DP200. Moreover VO2max (ml/min/kg) correlate negatively with HRr. Conclusions: Studies have shown that, despite diferences in physical performance of both groups, there were no signifcant changes in blood pressure at rest or modified during exercise. However, at extremely high increase in SBP improved economization in function of the heart and circulatory system independent of the size of physical performance of the subjects were observed.
Źródło:
Puls Uczelni; 2014, 4; 9-13
2080-2021
Pojawia się w:
Puls Uczelni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Somatyczna determinacja płciowa w nadwadze i otyłości
Somatic gender determination in overweight and obesity
Autorzy:
ZYCH, MICHAŁ
STEC, KRZYSZTOF
PILIS, KAROL
PILIS, WIESŁAW
MICHALSKI, CEZARY
PILIS, ANNA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/961285.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
nadwaga
otyłość
różnice płciowe
metody oceny otyłości
overweight
obesity
gender differences
obesity evaluation methods
Opis:
Wstęp: Somatyczne wielkości, takie jak masa (Mc) i wysokość ciała (Wc), są używane do wyliczania wskaźników wagowo- -wzrostowych i stanowią pomoc w diagnozowaniu nadwagi i otyłości. Cel pracy: Celem pracy jest ocena nadwagi i otyłości kobiet i mężczyzn w świetle prostych wskaźników somatycznych. Materiał i metody: W prezentowanej pracy porównano wskaźniki somatyczne 179 kobiet i 181 mężczyzn z nadwagą i otyłością. Do oceny somatycznej badanych użyto: Mc, Wc oraz wskaźników wagowo-wzrostowych: Queteleta, BMI, Rohrera i smukłości. Wyniki: W badanych grupach kobiety i mężczyźni byli w zbliżonym wieku, grupy te różniły się istotnie omawianymi wskaźnikami somatycznymi. Porównania podgrup kobiet i mężczyzn o podobnej wielkości BMI wykazały, że są oni w podobnym wieku i różnią się w zakresie Mc, Wc oraz wskaźników: Queteleta, Rohrera i smukłości. Natomiast między podgrupami kobiet, jak i między podgrupami mężczyzn, występowały istotne różnice wiekowe, Mc oraz wskaźników: BMI, Queteleta, Rohrera i smukłości. Wnioski: Powyższe dane wskazują, że pomimo braku różnic wieku między badanymi kobietami i mężczyznami z podobnym lub różnym BMI istnieje wyraźna somatyczna determinacja płciowa, natomiast w obrębie tej samej płci, różniącej się wskaźnikiem BMI, wiek badanych jest czynnikiem determinacji somatycznej. Wykazano też, że badane wskaźniki somatyczne mają różną moc predykcyjną w zakresie oceny nadwagi i stopnia otyłości badanych kobiet i mężczyzn.
Background: The somatic measurements such as body mass (Bm) and body height (Bh) are used to calculate the massheight indices and are useful in the diagnosis of being overweight and obese. Aim of the study: The study aimed at the assessment of overweight and obesity in women and men with the use of some simple somatic indicators. Material and methods: In the study, the somatic indicators of overweight or obese women (179) and men (181) were compared. The indicators included Bm, Bh, and the weightheight indices such as Quetelet’s, BMI, Rohrer’s and the slenderness ratio. Results: The women and men examined during the research were of similar age and significantly differed within the somatic indices mentioned before. The comparison of female and male subgroups of similar BMIs has shown that the subjects were of a similar age, however, differed concerning Bms, Bhs and such indicators as Quetelet’s, Rohrer’s and a slenderness ratio. In contrast, female and male subgroups of different BMIs reflected significant differences as for age, Bm and such indicators as Quetelet’s, Rohrer’s and the slenderness ratio. Conclusions: The data collected indicate that, despite of the lack of age difference between the investigated women and men with similar and different BMIs, there is a clear somatic gender determination, while within the same gender with different BMIs, the age of the respondents is a factor in the somatic determination. It was also demonstrated that somatic indicators have different predictive powers in evaluating the degree of being overweight and obesity of the surveyed women and men.
Źródło:
Puls Uczelni; 2015, 4; 3-8
2080-2021
Pojawia się w:
Puls Uczelni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obesity: reversible biological adaptation or disease?
Autorzy:
Pilis, Karol
Pilis, Anna
Stec, Krzysztof
Michalski, Cezary
Zych, Michał
Buchta, Jacek
Pilis, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032032.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
PPHU Projack Jacek Wąsik
Tematy:
body weight
cardio-respiratory fitness
exercise
exercise capacity
obesity
Opis:
Introduction: Obesity is an unfavorable state of health as a result of which come in the initial adaptation, that could gradually transform into specific disease condition. Objectives: The aim of the study was to assess the degree of middle-aged men adaptation to obesity in terms of somatic changes, exercise capacity and cardiopulmonary fitness. Materials and Methods: The study involved 12 obese middle-aged men (OG) - BMI = 34.32 ± 4.11 kg/m2. The control group (CG) consisted of 12 non-obese middle-aged men- BMI = 23.72 ± 1.83 kg/m2,with similar body height (BH) to OG. After recording somatic and physiological data at rest, participants were subjected to the bicycle ergometer test (BT) gradually increasing intensity. During the BT aerobic power (AP) was recorded and analyzed along with parameters characterizing the efficiency of the circulatory and respiratory systems at anaerobic threshold (AT) and the maximum load (ML). Results: This study has shown that obese men have a higher body mass (BM), a higher content of fat (BF), an increased lean body mass (FFM) and a higher content of water (TBW) than CG (p <0.001). Absolute and relatively expressed in relation to the FFM respondents’ values of AP and VO2 were similar in both groups and after taking under the consideration the body weight, they were significantly lower in OG than in the CG. Furthermore, adverse effects have been observed that emerged on some cardiovascular and respiratory variables at rest in case of OG; these effects did not occur during physical exertion. Conclusions: Beyond negative changes occurring obesity in the first stage led to favorable somatic adaptation that entails an increase of FFM in OG, which gives a positive impact on the capacity of physical work of obese men and produces a beneficial effect on the resulting compensation impairment in the respiratory and circulatory systems of these subjects.
Źródło:
Physical Activity Review; 2016, 4; 18-27
2300-5076
Pojawia się w:
Physical Activity Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Approaches to describe ventilatory threshold in professional sports
Autorzy:
Zych, Michał
Stec, Krzysztof
Pilis, Anna
Pilis, Wiesław
Michalski, Cezary
Pilis, Karol
Kosiński, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031727.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
PPHU Projack Jacek Wąsik
Tematy:
athletes
cardiovascular fitness
ventilatory threshhold
Opis:
Ventilatory threshold is one of the ways to measure cardiovasculatory fitness of the body. Therefore, in the present study it was decided to demonstrate which physiological parameters most accurately express the second ventilatory threshold (VAT2) depending on the cardiovasculatory fitness of different groups of athletes and untrained men. The study involved the following athletes: race walkers (n=14), weightlifters (n=16), powerlifters (n=16), runners (n=14), professional soccer players (n=13), amateur soccer players (n=16), martial arts (n=12), and untrained men (n=15). Subjects’ VAT2 and maximal load (ML) were recorded and at these levels were determined the value of achievable maximal power (P), oxygen uptake (VO2), heart rate (HR), the ratio for oxygen uptake and heart rate (VO2/HR) and the rate-pressure produkt (RPP). It was shown that subjects were of similar age but different body mass (BM) and BMI. There were also differences between athlete groups at VAT2 and ML in relation to: P, VO2, VO2/HR (p<0.001) and RPP only at VAT2 (p<0.023). Reached HR values at VAT2 as well as at ML have not differed between the groups. There were also intergroup differences at VAT2 in terms of relative values: %VO2max (p<0.002), %Pmax(p<0.016), %VO2max/%HRmax (p<0.03). Relatively expressed %HRmax and %RPPmax reached at VAT2 did not differ between the two groups. Runners, professional soccer players and race walkers achieved the most favorable indicators of physical performance. It has been demonstrated that VAT2 besides P i %Pmax was best described by VO2, %VO2max and by VO2/HR and %VO2max/%HRmax, as well as by RPP. On the other hand HR and %HRmax, as well as %RPPmax are not useful in this regard. Furthermore it should be recognized that athletes in whose structure of the training occurred running of varying intensity achieved the highest physical fitness.
Źródło:
Physical Activity Review; 2017, 5; 113-123
2300-5076
Pojawia się w:
Physical Activity Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Soccer players injuries at different levels of the sport
Kontuzje piłkarzy nożnych o różnym poziomie zaawansowania sportowego
Autorzy:
Pilis, Karol
Miarczyński, Damian
Pilis, Anna
Stec, Krzysztof
Letkiewicz, Sławomir
Pilis, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962913.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
soccer
injuries
treatment
prevention
piłka nożna
urazy sportowców
leczenie
prewencja
Opis:
Background: Soccer players are injury prone, and increasing competition - especially at the highest level - leads to increasing training loads, and these may contribute to more injuries to players. Hence, the aim is to increase preventive measures and treatment in this field. Aim of the study: The paper examines soccer players’ susceptibility to injuries occurring at different levels of the sport’s development, and describes the accompanying conditions. Material and methods: The study involved 215 players of different levels, of which 105 came from the II and III league clubs (group I) and 110 from IV league clubs (group II ). The conducted research was based on a diagnostic survey using an anonymous questionnaire containing 15 questions developed by the authors. Results: Similar traumas (injuries) were observed among respondents of both groups. Group I had suffered injuries in the case of 92 (87.62%) respondents, while Group II contained 87 (79.09%) subjects who had suffered injuries. Group I trained harder than Group II , but the nature of the injuries was similar for all the players. The surveyed Group I had 100% access to physio-therapeutic help; in Group II this was the case for only 48 (43.64%) subjects. Group I also applied preventive anti-injury measures to a greater extent than Group II , in the form of pre-training warm-ups and post-training stretching and loosening. Conclusions: Among the more advanced soccer players there was a trend toward more traumas with similar kinds of sustained injuries, despite the greater availability of physiotherapy care and their use of more antiinjury prevention techniques than in the group representing the lower levels of sport advancement in soccer. This adverse effect is associated with the more intense training and training loads of the more advanced players.
Wstęp: Piłka nożna jest sportem powodującym wiele kontuzji a wzrastająca rywalizacja – szczególnie na najwyższym poziomie – prowadzi do zwiększania obciążeń treningowych, które mogą się przyczyniać do powstawania większej ilości uszkodzeń ciała piłkarzy. Stąd dąży się do zwiększenia działań prewencyjnych i terapeutycznych w tym zakresie. Cel pracy: Zbadanie częstości pojawiania się kontuzji, przyczyn i skutków ich występowania oraz stosowanych sposobów prewencji urazów u piłkarzy nożnych o różnym poziomie zaawansowania sportowego. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 215 piłkarzy nożnych, z których 105 pochodziło z klubów II i III - -ligowych (grupa I), a 110 z klubów IV-ligowych (grupa II ). Przeprowadzono je w oparciu o metodę sondażu diagnostycznego z zastosowaniem anonimowego kwestionariusza ankiety własnego autorstwa zawierającej 15 pytań. Wyniki: W obydwu grupach zaobserwowano podobieństwa w zakresie odniesionej urazowości. W grupie I występowała ona u 92 (87,62%) ankietowanych, a w II grupie u 87 (79,09%) osób, przy czym grupa I trenowała intensywniej niż II , a charakter urazów był podobny u wszystkich piłkarzy. Badani grupy I mieli 100% dostępność do pomocy fizjoterapeutycznej, a w grupie II miało ją tylko 48 (43,64%) osób. Grupa I również w większym stopniu niż grupa II stosowała środki prewencji urazów w postaci rozgrzewki przed treningiem oraz rozciągania i rozluźniania mięśni po treningu. Wnioski: W grupie bardziej zaawansowanych piłkarzy nożnych występowała jedynie tendencja do większej urazowości przy podobnym rodzaju odniesionych uszkodzeń ciała, pomimo większej dostępności do pomocy fizjoterapeutycznej i stosowania przez nich w większym stopniu prewencji przeciwurazowej niż w grupie reprezentującej niższy poziom sportowy. To niekorzystne zjawisko związane jest z większymi obciążeniami treningowymi i startowymi bardziej zaawansowanych piłkarzy.
Źródło:
Medical Science Pulse; 2017, 11, 2
2544-1558
2544-1620
Pojawia się w:
Medical Science Pulse
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies