Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pilecki, Maciej" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Financialization may affect the therapeutic relationship in psychotherapy
    Finansjalizacja wpływa na jakość relacji terapeutycznej w psychoterapii
    Autorzy:
    Jabłoński, Marcin Jacek
    Murawiec, Sławomir
    Bielas, Jacek
    Jach, Robert
    Pilecki, Maciej Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944099.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    culture and psychotherapy
    etyka zawodowa psychoterapeuty
    financialization
    finansjalizacja
    kontekst społeczny psychoterapii
    professional ethics in psychotherapy
    relacja terapeutyczna
    therapeutic relationship
    Opis:
    Background: The therapeutic relationship is one of the most important and independent predictors in psychotherapy. Therapeutic relationships take place in a social environment, which shapes the mentality of therapists. One of the important aspects of this environment is financialization, which is considered to be the most significant socioeconomic phenomenon characteristic of capitalism. The aim of this paper is to discuss the effect of financialization on the attitudes of psychotherapists and on the quality of care they provide. Discussion: The paper presents a theoretical analysis of the relationship between the primary constituents of the therapeutic relationship (i.e. trust, realness, individuality of approach, honesty, truth, ethics, the good of the patient) and the phenomena characteristic of the process of financialization (such as replacement of relationship for transaction, distrust, advertisement, statistics, profitability, acceptance of a lie, relativism, consumptionism, perception of own benefits). Summary: Financialization can change the therapeutic relationship through indiscriminate introjection of financialization by the therapist. The primary cognitive and behavioural effect of this process is a shift in the proportions between the foundations of therapeutic relationship towards the foundations of financialization (as defined in this article). To the best of our knowledge, this is the first article presenting the correlation between financialization and psychotherapy.
    Wprowadzenie: Relacja terapeutyczna jest szczególnym związkiem terapeuty i pacjenta. Dobrze rozwinięty związek terapeutyczny należy do najważniejszych niespecyficznych technik wszystkich podejść terapeutycznych. Relacje terapeutyczne z definicji rozgrywają się w środowisku społecznym, kształtującym mentalność zarówno terapeutów, jak i pacjentów. Jednym z dominujących w tym środowisku procesów jest szeroko obecnie dyskutowane zjawisko finansjalizacji, czyli podporządkowania całej organizacji nowoczesnych społeczeństw wymogom rynków finansowych. Celem niniejszej pracy jest podjęcie dyskusji na temat potencjalnego wpływu finansjalizacji na osobiste postawy i zachowania psychoterapeutów, jak również na jakość świadczonych przez nich usług terapeutycznych. Omówienie: Została podjęta teoretyczna analiza korelacji zasadniczych składowych relacji terapeutycznej, którymi są: zaufanie, realność, indywidualność podejścia, przejrzystość, uczciwość, prawda, dobro pacjenta, ze zjawiskami charakterystycznymi dla procesu finansjalizacji, takimi jak: zamiana relacji na transakcję, nieufność, reklama, podejście statystyczne, zyskowność, akceptacja kłamstwa, relatywizm, konsumpcjonizm, dostrzeganie własnych korzyści przed postawami utylitarnymi. Podsumowanie: Finansjalizacja może wpływać na relację terapeutyczną poprzez niezreflektowaną przez terapeutę „introjekcję finansjalizacji”. Głównym skutkiem poznawczo-behawioralnym tego procesu może być zmiana proporcji pomiędzy fundamentami relacji terapeutycznej a definiowanymi w pracy fundamentami finansjalizacji na korzyść tych ostatnich, co może prowadzić do systematycznego obniżania jakości terapii, zacierania się jej indywidualnego charakteru, co staraliśmy się wykazać. Według naszej wiedzy jest to pierwszy artykuł opisujący potencjalną korelację pomiędzy zjawiskiem finansjalizacji a psychoterapią.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 1; 13-18
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Psychiatria wieku rozwojowego – badanie ankietowe uczestników I Kongresu Zdrowia Psychicznego
    Developmental psychiatry – results of the survey carried out among the attendees of the First Mental Health Congress
    Autorzy:
    Janik, Renata
    Baran, Dariusz
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Janas-Kozik, Małgorzata
    Łucka, Izabela
    Karasek, Elżbieta
    Paruszkiewicz, Jolanta
    Pilecki, Maciej
    Rozetti, Anna
    Szaulińska, Katarzyna
    Wasilewska, Olga
    Wolańczyk, Tomasz
    Remberk, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942020.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    opieka zdrowotna
    opieka środowiskowa
    psychiatria dzieci i młodzieży
    Opis:
    The ongoing debate regarding the provision of healthcare and additional support for patients with mental illnesses has continued for many years. Whilst discussing patient dignity and rights, it must not be overlooked that the right to treatment is the most important and basic among them. The First Mental Health Congress, held on May 8, 2017 in Warsaw, was organised to address the current critical state of mental healthcare in Poland. A separate session during the Congress was awarded to the issues associated with the provision of mental healthcare for children and adolescents, with a special survey distributed among its attendees; 54 completed survey questionnaires were returned. Nearly 90% of the respondents were mental healthcare professionals working with paediatric/adolescent patients. The questions asked for opinions regarding various aspects of the current situation of developmental psychiatry in Poland as well as attendee’s reflections on presentations and speeches featured during the session. The majority of the respondents evaluated the recent data concerning the prevalence of mental disorders among children and adolescents as “alarming.” They pointed out the lack of actual access to psychological and psychiatric aid within the public system, and stressed the need for urgent major improvements thereof. Another hot issue was the key role of preventive policies, including work with families. Also, systemic joint efforts of various public authorities, bodies and institutions are necessary to address the crisis, particularly effective collaboration between the medical and educational community. As a positive trend, the respondents listed the recent grassroots movement joining various social and professional groups to work together on possible solutions.
    Dyskusja na temat organizacji opieki medycznej i wsparcia pozamedycznego dla osób z zaburzeniami psychicznymi trwa od wielu lat. W toku rozmów o godności i prawach pacjenta nie można zapominać, że podstawowym prawem chorego jest prawo do leczenia. I Kongres Zdrowia Psychicznego, który odbył się 8 maja 2017 roku w Warszawie, został zorganizowany ze względu na dramatyczny stan opieki psychiatrycznej w Polsce. Problemom psychiatrii dzieci i młodzieży poświęcona była osobna sesja; wśród 120 jej uczestników zostało przeprowadzone anonimowe badanie ankietowe. Otrzymano 54 wypełnione ankiety. Blisko 90% respondentów stanowili ludzie zawodowo zajmujący się opieką nad osobami w wieku rozwojowym. Pytania dotyczyły poglądów na temat sytuacji psychiatrii dzieci i młodzieży w Polsce, a także refleksji związanych z wystąpieniami prezentowanymi w trakcie sesji. Większość ankietowanych oceniła dane na temat rozpowszechnienia zaburzeń psychicznych u dzieci i młodzieży jako alarmujące. Badani zwracali uwagę na brak realnego dostępu do pomocy psychologicznej i psychiatrycznej oraz podkreślali, że system psychiatrycznej opieki zdrowotnej wymaga radykalnych działań naprawczych. Według respondentów konieczne są zmiany systemowe. Kolejnym często poruszanym zagadnieniem była kluczowa rola oddziaływań profilaktycznych. W profilaktyce należy uwzględnić pracę z rodziną. Ważna jest też współpraca z innymi resortami, zwłaszcza z resortem edukacji. Za pozytywne zjawisko ankietowani uznali podjęcie wspólnych działań przez przedstawicieli różnych środowisk.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 2; 166-172
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niepokojące zachowania dzieci w wieku przedszkolnym a styl radzenia sobie ze stresem ich matek
    Alarming behaviour of preschool children and their mothers stress coping style
    Autorzy:
    Pilecki, Maciej Wojciech
    Sobolewska-Bertman, Jadwiga
    Cichocka, Barbara Anna
    Kowal, Małgorzata
    Balachowska, Dominika
    Strycharczyk, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945480.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    aggression
    agresja
    alarming behaviour in preschool children
    hyperactivity
    maternal coping style
    nadmierna ruchliwość
    niepokojące zachowania dzieci w wieku przedszkolnym
    nutrition
    odżywianie
    radzenie sobie matek w sytuacjach stresowych
    Opis:
    The aim of the study was to assess correlations between disturbing behaviour of preschool children and their mothers’ styles of coping with stress. It was not the authors’ intention to analyse mothers’ attitudes towards their children, but to explore constant, personality dependent pattern of coping with situations requiring adaptation. Material and method: Coping styles were assessed using the Coping Inventory for Stressful Situations (CISS). Behaviours divergent from normal were assessed using the Alarming Behaviour Questionnaire (ANZ). The study encompassed children aged 3 to 7 and their mothers from randomly chosen kindergartens located in all districts of Krakow, Poland. Final analysis included 325 children (162 girls and 163 boys) and their mothers. The children’s mean age at the time of study was 4.84 years (SD 1.188; range: 3-7 years). Results: Excessive mobility of children, aggression and excessive mobility combined with aggression correlate positively with their mothers’ stress coping style focused on avoidance (SSU). The same disturbing behaviours correlate with the subscale “engagement in surrogate activity” and, in the case of hyperactivity – with the subscale “seeking of social contacts”. In the case of hyperactive girls, we observed a positive correlation with maternal coping style focused on avoidance (SSU), with subscale “engagement in surrogate activity” (ACZ) and “seeking of social contacts” (PKT). Hyperactivity combined with aggression correlated positively with the subscale “engagement in surrogate activities” (ACZ). It turned out that in boys avoidance of eating and avoidance of certain dishes correlate positively with the subscale “seeking of social contacts” (PKT) in their mothers. Most correlations were subsequently confirmed by the t-test, where specific dichotomised ANZ scales [ANZ (-): alarming behaviour absent; ANZ (+): alarming behaviour present] were used as grouping variable. Conclusions: It appears that maternal coping style, going beyond the scope of mother-child relationship and being a manifestation of a particular personality trait, is correlated with occurrence of specific types of alarming behaviours in preschool children. Possible interpretations of these correlations are discussed.
    Celem badania była ocena powiązania niepokojących zachowań dzieci w wieku przedszkolnym ze stylami radzenia sobie ze stresem ich matek. W swoim zamierzeniu badanie nie obejmowało postaw wobec dziecka, ale stałą osobowościową tendencję do radzenia sobie w sytuacjach wymagających adaptacji. Materiał i metoda: Do badania stylów radzenia sobie został użyty Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (Coping Inventory for Stressful Situations, CISS). Do badania zachowań odbiegających od normy wykorzystano Ankietę Niepokojących Zachowań (ANZ). Badaniem objęto dzieci w wieku od 3 do 7 lat, z losowo wybranych przedszkoli, z wszystkich dzielnic Krakowa, oraz ich matki. Ostatecznej analizie poddano dane 325 dzieci (162 dziewcząt i 163 chłopców) i ich matek. Średni wiek wyniósł 4,84 roku (SD 1,188; min. 3, maks. 7). Wyniki: Nadmierna ruchliwość dzieci, agresja oraz nadmierna ruchliwość połączona z agresją korelują dodatnio z prezentowanym przez matki stylem radzenia sobie ze stresem skoncentrowanym na unikaniu (SSU). Te same niepokojące zachowania korelują z podskalą angażowania się w czynności zastępcze (ACZ) oraz w wypadku nadmiernej ruchliwości z podskalą poszukiwania kontaktów towarzyskich (PKT). U dziewcząt z nadmierną ruchliwością obserwowano dodatnią korelację ze stylem radzenia sobie matki ze stresem skoncentrowanym na unikaniu (SSU), podskalą angażowania się w czynności zastępcze (ACZ) oraz poszukiwania kontaktów towarzyskich (PKT). Nadmierna ruchliwość z agresją wykazała dodatnią korelację z podskalą angażowania się w czynności zastępcze (ACZ). Okazało się, iż u chłopców unikanie jedzenia, unikanie określonych potraw korelują dodatnio z podskalą poszukiwania kontaktów towarzyskich (PKT) przez matki. Większość otrzymanych wyników korelacyjnych potwierdziła się w analizach testem t, gdzie zmienną grupującą stanowiły poszczególne zdychotomizowane skale ANZ [ANZ (-) - brak niepokojących zachowań, ANZ (+) - niepokojące zachowania obecne]. Wnioski: Wydaje się, że styl radzenia sobie ze stresem właściwy matce, wykraczający poza stosunek do dziecka i będący przejawem pewnej cechy osobowościowej, powiązany jest z występowaniem niektórych niepokojących zachowań u dzieci w wieku przedszkolnym. W tekście przedstawione zostały możliwe interpretacje obserwowanych zależności.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 3; 126-137
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaburzenia odżywiania – dylematy diagnozy
    Eating disorders – dilemmas of subtyping
    Autorzy:
    Pilecki, Maciej Wojciech
    Sałapa, Kinga
    Józefik, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944624.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    subtyping
    anorexia
    data mining
    k-mean cluster analysis
    bulimia
    analiza skupień metodą k-średnich
    typy diagnoz
    eksploracja danych
    jadłowstręt
    Opis:
    The aim of this study was to present the dilemmas in the diagnosis of eating disorders on an example of division of a group of girls with diagnosed eating disorders on the basis of the self-assessment questionnaire results which provides an alternative to the clinical criteria. The study covered 116 girls diagnosed with any of the eating disorders according to DSM-IV consulted for the first time between 2002 and 2004 in the outpatient clinic of the Child and Adolescent Psychiatry Unit, University Hospital in Cracow, Poland. Due to statistical limitations of the model only dependent variables such as self-assessment of the presence of depressive symptoms (measured by Beck Depression Questionnaire, BDI), eating attitudes (measured using Eating Attitudes Test, EAT26), self-image (Social Self from Offer’s Self-Image Questionnaire, JaSpoł QSIA) and family relations (Intimacy scale from the Family of Origin Scale, INT FOS) were subjected to k-means cluster analysis. The conducted analyses led to the emergence of five clusters which did not correspond to the division into particular clinical diagnoses. All the clusters turned out to differ from one other in the context of the results of their constituent questionnaire scales. Cluster One proved to characterise individuals with self-assessed low severity of eating problems and depression and a favourable image of their social functioning and family relations. The interaction observed in Cluster Five was the opposite. The majority of the patients in Cluster One were diagnosed with restrictive anorexia, while in Cluster Five with bulimia. Cluster Three turned out to be most different from the others. Positive self-image and family relations were accompanied by high self-assessed severity of eating problems and low depression. The obtained results indicate that the clinical division of eating disorders proposed in ICD and DSM is not the only possible. Other ways of grouping patients may be of interest not only cognitively but may also have some clinical value.
    Celem badania było przedstawienie dylematów dotyczących diagnozy zaburzeń odżywiania się na przykładzie alternatywnego do kryteriów klinicznych podziału grupy dziewcząt z rozpoznaniem tych zaburzeń, uwzględniającego wyniki kwestionariuszy samooceny. Badaniem objęto 116 dziewcząt z rozpoznaniem któregoś z zaburzeń odżywiania się według DSM-IV, konsultowanych po raz pierwszy w latach 2002–2004 w ambulatorium Oddziału Klinicznego Psychiatrii Dzieci i Młodzieży Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie. Z uwagi na ograniczenia statystyczne modelu jedynie zmienne zależne, takie jak: samoocena obecności objawów depresyjnych (Kwestionariusz Depresji Becka, BDI), samoocena obecności problemów z odżywianiem się (Kwestionariusz Postaw wobec Odżywiania, EAT26), obraz siebie (Ja Społeczne Kwestionariusza Obrazu Siebie Offera, JaSpoł QSIA) i relacje rodzinne (skala Intymności Skali Rodziny Pochodzenia, INT FOS), zostały poddane analizie skupień metodą k-średnich. Przeprowadzone analizy doprowadziły do wyłonienia pięciu skupień niepokrywających się z podziałem na poszczególne diagnozy kliniczne. Wszystkie skupienia różnią się wynikami tworzących je skal kwestionariuszowych. Pierwsze skupienie okazało się charakteryzować osoby o niskim w swojej ocenie nasileniu występowania problemów z odżywianiem się i depresyjności oraz korzystnym obrazie swojego funkcjonowania społecznego i relacji rodzinnych. Zależność obserwowana w skupieniu 5. była odwrotna. Przeważająca liczba pacjentek w skupieniu 1. miała rozpoznaną anoreksję restrykcyjną, a w skupieniu 5. bulimię. Najbardziej odmienne od pozostałych okazało się skupienie 3. Pozytywnemu obrazowi siebie, relacji rodzinnych w badanych obszarach towarzyszyło duże nasilenie występowania problemów z odżywianiem się i niskie depresyjności w samoocenie. Otrzymane wyniki wskazują, iż podział kliniczny zaburzeń odżywania się proponowany w ICD i DSM nie jest jedynym możliwym. Inne sposoby porządkowania pacjentów nie tylko mogą być interesujące poznawczo, ale też mają pewną wartość kliniczną.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 2; 77-83
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Związek obrazu siebie z depresyjnością u dziewcząt z różnymi typami zaburzeń odżywiania się
    The relationship between self-image and depressiveness amongst girls with various types of eating disorders
    Autorzy:
    Pilecki, Maciej Wojciech
    Józefik, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945394.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    comorbidity
    depresja
    depression
    eating disorders
    obraz siebie
    psychodynamic understanding
    psychodynamiczne rozumienie
    self-image
    współwystępowanie
    zaburzenia odżywiania się
    Opis:
    The aim of this study was to assess severity of depression in various types of eating disorders and correlation between depressive symptoms and self-image in a group of girls with diagnosed eating disorders, depressive disorders and in a control group of age-matched schoolgirls from the Krakow area. Study population: Statistical analysis encompassed 54 patients with a diagnosis of anorexia nervosa restrictive type (ANR), 22 girls with anorexia nervosa – binge eating/purging type (ANB), 36 girls with bulimia (BUL), 36 with a diagnosis of depressive disorders (DEP) and 85 schoolgirls from Krakow metropolitan area (KON). Method: Polish version of Beck Depression Inventory (BDI) and Offer Self-Image Questionnaire (OSIQ) were used in the analysis. Analysed were differences in BDI scores between the above-mentioned 5 groups, as well as correlations between BDI and OSIQ scores. Results: Intergroup differences in BDI scores proved statistically significant (F4.223=24.67; p<0.001). In order to assess intergroup differences, the Tamhane T2 post hoc test was used. In the KON group, mean BDI score was 10.40 (SD 8.55), in the ANR group – 17.34 (SD 10.91), in ANB – 28.05 (SD 14.69), in BUL – 29.55 (SD 11.47) and in DEP – 23.46 (SD 13.93). Significant differences were noticed between mean scores obtained in the KON group and all other clinical group, as well as between ANR, ANB and BUL groups. In all groups examined, we observed a correlation between increasing depressiveness measured by BDI score and deterioration of self-image measured by OSIQ score. This dependency was seen in all scales except Sexual Attitudes scale in KON and DEP groups, in the Vocational and Educational Goals scale and Family Attitudes scale in ANR group. In the BUL group, lack of correlations was seen in Vocational and Educational Goals’ scale and Family Attitudes scale, as well as in Superior Adjustment and Mastery of External World scale. Smallest number (3) of significant correlations was noticed in the ANB group. Due to a significant difference between ANR and BUL groups in the patients’ age (those in the ANR group were younger), correlation of BDI score with patients’ age was analysed too. Such a correlation could not be demonstrated neither in the analysis of the entire group of eating disorders, nor in particular diagnostic subgroups. Conclusions: Results obtained indicate a heterogeneity of groups of eating disorders in the context of self-image and presence of depressive symptoms measure by the BDI scale. Level of depressiveness measured by the BDI score in particular groups of eating disorders may influence differences noticed in self-image of these patients, as measured by the OSIQ scale. Furthermore, some aspects of self-image specific for particular diagnostic groups are not associated with depressiveness.
    Celem badania jest ocena depresyjności w poszczególnych grupach zaburzeń odżywiania się oraz ocena związku objawów depresyjnych z obrazem siebie w grupie pacjentek z rozpoznaniem zaburzeń odżywiania się, zaburzeń depresyjnych oraz wśród uczennic szkół krakowskich. Badana grupa: W analizach statystycznych użyto danych 54 pacjentek z rozpoznaniem anoreksji restrykcyjnej (ANR), 22 z rozpoznaniem anoreksji żarłoczno-wydalającej (ANB), 36 z rozpoznaniem bulimii (BUL), 36 z rozpoznaniem zaburzeń depresyjnych (DEP) oraz 85 uczennic szkół krakowskich (KON). Metoda: W analizach użyto wyników polskich wersji Inwentarza Depresji Becka (BDI) oraz Kwestionariusza Obrazu Siebie D. Offera (OSIQ). Zbadano różnice między 5 grupami w zakresie otrzymanych wyników BDI. Przeprowadzono również analizę korelacji pomiędzy BDI a OSIQ. Wyniki: Różnice między 5 grupami w zakresie otrzymanych wyników BDI okazały się istotne statystycznie (F4,223=24,67; p<,001). W celu zbadania różnic pomiędzy grupami użyto testu post hoc T2 Tamhane’a. W grupie KON średni wynik BDI wyniósł 10,40 (SD 8,55) punktu, w grupie ANR – 17,34 (SD 10,91), ANB – 28,05 (SD 14,69), BUL – 29,55 (SD 11,47), DEP – 23,46 (SD 13,93). Istotne statystycznie różnice wystąpiły pomiędzy średnimi KON a wszystkimi grupami klinicznymi oraz grupą ANR a ANB i BUL. We wszystkich badanych grupach obserwowaną zależnością było powiązanie narastającej depresyjności mierzonej BDI z pogorszeniem obrazu siebie mierzonego OSIQ. Zależność ta dotyczyła wszystkich skal z wyjątkiem skali Relacji seksualnych w grupach KON i DEP, Wykształcenia i celów zawodowych oraz Relacji rodzinnych w grupie ANR. W grupie BUL brak zależności dotyczył także skal Wykształcenia i celów zawodowych oraz Relacji rodzinnych, a także dodatkowo skal Dobre przystosowanie oraz Radzenie sobie. Najmniej, bo tylko trzy istotne zależności obserwowano w grupie ANB. Z uwagi na stwierdzoną istotną statystycznie różnicę pomiędzy grupami ANR a BUL w kontekście wieku pacjentek (pacjentki z grupy ANR okazały się młodsze) przeprowadzono również analizę związku wyników BDI z wiekiem pacjentek. Związek taki nie wystąpił ani w analizie w całej grupie zaburzeń odżywiania się, ani w poszczególnych grupach diagnostycznych. Wnioski: Otrzymane wyniki wskazują na niejednorodność grupy zaburzeń odżywiania się w kontekście samooceny obecności objawów depresyjnych mierzonej BDI. Poziom depresyjności mierzonej BDI pomiędzy poszczególnymi typami zaburzeń odżywiania się może wpływać na obserwowane różnice w obrazie siebie pacjentek mierzonym OSIQ. Zarazem niektóre specyficzne dla poszczególnych grup diagnostycznych aspekty obrazu siebie pozostają niepowiązane z depresyjnością.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 4; 233-241
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane czynniki ryzyka schizofrenii: pomiędzy różnorodnością modeli etiologicznych a psychiatrią spersonalizowaną
    Selected risk factors for schizophrenia: between the diversity of aetiological models and personalised psychiatry
    Autorzy:
    Śmierciak, Natalia
    Krzyściak, Wirginia
    Szwajca, Marta
    Kazek, Grzegorz
    Urbanek, Katarzyna
    Bryll, Amira
    Pilecki, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942337.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    bariera jelitowa
    czynniki zapalno-immunologiczne
    modele etiologiczne
    schizofrenia
    stres oksydacyjny
    Opis:
    Schizophrenia is a very serious and growing medical and social problem. Despite advances in pharmacotherapy and other forms of psychosis therapy, schizophrenia remains a chronic and degrading disorder. Several decades of research on the determinants of schizophrenia brought no insight into its aetiology. Hypotheses confirmed in the studies and verified in clinical practice either fail to account for the causes of schizophrenia or explain only some of its manifestations. The well-known and widely described models of impaired dopaminergic (the dopamine hypothesis) or serotonergic neurotransmission, which provide foundations for the contemporary pharmacotherapy, may serve as an example. However, such an intervention does not interfere with the mechanisms underlying the disease, but only eliminates some of the symptoms, with no effects on cognitive deficits. Studies on risk factors for schizophrenia, its first episode in particular, increasingly emphasise the importance of interactions between immunological dysregulation, oxidant-antioxidant imbalance, disturbances of the intestinal barrier and epigenetic phenomena. This fact points to the need to modify the classical metaconcept of the development of schizophrenia by adding the aspect of interaction between a range of diverse biological and psychosocial phenomena. There are many individual observations in the subject literature, however, studies exploring the relationships between immunological and inflammatory phenomena, gene expression and the dynamics of changes in the clinical condition in the course of treatment are lacking. The presented etiopathogenetic mechanisms of the disease are a potential goal of future research strategies, which may additionally reinforce both the more personalised approach and the potential of combined therapies.
    Schizofrenia należy do coraz poważniejszych problemów medycznych i społecznych. Pomimo postępu w farmakoterapii i innych formach terapii psychoz pozostaje ona zaburzeniem o chronicznym i degradującym przebiegu. Kilka dekad badań nad jej uwarunkowaniami nie przyniosło odkrycia etiologii choroby. Potwierdzone w badaniach i zweryfikowane w praktyce klinicznej hipotezy nie tłumaczą przyczyn jej powstawania lub ograniczają się do wyjaśnienia tylko części manifestowanych objawów. Przykładem mogą być szeroko znane i opisane modele zaburzenia neurotransmisji dopaminergicznej (teoria dopaminowa) czy serotoninergicznej, na których opiera się współczesna farmakoterapia. Jest to jednak interwencja nie ingerująca w mechanizmy powstawania choroby, lecz tylko usuwająca część objawów, bez wpływu na deficyty poznawcze. Coraz częściej w badaniach nad czynnikami ryzyka schizofrenii – w tym zwłaszcza jej pierwszego epizodu – podnosi się znaczenie interakcji między dysregulacją immunologiczną, zaburzeniami równowagi oksydacyjno-antyoksydacyjnej, zakłóceniami bariery jelitowej oraz zjawiskami o charakterze epigenetycznym. Fakt ten wskazuje na konieczność zmodyfikowania klasycznych metakoncepcji nt. rozwoju schizofrenii o wymiar oddziaływania pomiędzy szeregiem różnorodnych zjawisk biologicznych a zjawiskami psychospołecznymi. W literaturze przedmiotu znaleźć można wiele pojedynczych obserwacji, brakuje jednak przekrojowych badań, w których sprawdzano by zależności między zjawiskami immunologicznymi i zapalnymi, ekspresją genów a dynamiką zmian stanu klinicznego w przebiegu leczenia. Przedstawione w tekście mechanizmy etiopatogenezy choroby stanowią potencjalny cel przyszłych strategii badawczych, które dodatkowo powinny wzmacniać podejście spersonalizowane i potencjał terapii skojarzonych.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 4; 388-398
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies