Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pilarski, Sebastian." wg kryterium: Autor


Tytuł:
„Odmówił powrotu do kraju” – ucieczki piłkarzy z PRL na Zachód
“He refused to go back home” – Football Players’ Exiles from the Peoople ’s Republic of Poland to the West
Autorzy:
Pilarski, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477166.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
ucieczki, nielegalna emigracja, piłkarze, piłka nożna, sportowcy, PRL,
Służba Bezpieczeństwa, polityka paszportowa.
Opis:
Illegal emigrations of football players from the People’s Republic of Poland were quite frequent, but in most cases they were not treated as high profile in the mass media. The only exception was the 1988 escape of Andrzej Rudy, a player in Poland’s national football team. The examples of emigrating athletes discussed in the text have been divided into two categories: defectors per se (those who left their teams’ foreign training camps), and people who refused to go back to Poland after legally obtaining a consent to travel to a Western country (or Yugoslavia). The first case of an athlete illegally leaving Poland took place in the 1950s, while the last one in the last months of the break-through year of 1989. It was usually footballers playing for Silesian clubs who opted for illegal emigration to West Germany. Family reasons were often quoted as a basis for making such a decision – numerous defectors were able to prove their German roots. The 1980s saw a particular intensification of escapes, which was related both to deteriorating economic conditions in Poland and more liberal passport policies at the end of the decade. It is worth noting that the communist authorities changed their attitude towards the phenomenon. While in the 1960s the secret police would keep the defectors and their families under surveillance, 20 years later the government would simply register anyone “refusing to return to Poland”.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2014, 2(24); 387-421
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uciekinierzy z PRL – casus Andrzeja Perki
Autorzy:
Pilarski, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545579.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Źródło:
Przegląd Archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej; 2010, 3; 329-339
1899-1254
Pojawia się w:
Przegląd Archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cele i metody ankietyzacji działaczy politycznych i funkcjonariuszy służb mundurowych II Rzeczypospolitej
Autorzy:
Pilarski, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545634.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Źródło:
Przegląd Archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej; 2009, 2; 263-290
1899-1254
Pojawia się w:
Przegląd Archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocalony z „nieludzkiej ziemi” – losy inspektora Policji Państwowej Józefa Torwińskiego
Autorzy:
Pilarski, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608373.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Opis:
Salvaged from the „Inhuman Land” – the History of Józef Torwiński, State Police InspectorInspector Józef Torwiński was born on 19 March 1890 in Lwów. He began serving in the State Police in 1919 and in February 1926 attained the rank of inspector at the headquarters of the VIII Lwów Police District; subsequently, he held the post of commander of the X Stanislawów Police District (from 1927), the II Łódź Police District (from 1928), and the I Warsaw Police District (from March 1939). After the outbreak of World War II Torwiński reached Kostopol, which the Soviet army occupied on 18 September. He was dispatched to a distributive camp in Kozielsk and then to a special NKVD camp in Ostashkovo. Torwiński was one of the 395 surviving Polish prisoners of war interned in Kozielsk, Starobielsk and Ostashkovo, and found himself in Pavlishchev Bor, from which he was transferred to Griaztsov on the Volga. After the signing of the Sikorski– Mayski pact, in the second half of October 1941 Torwiński was sent to Penza and entrusted with the task of establishing an institution that would direct discharged Poles to centres created for the formation of the Polish Armed Forces in the USSR; soon, he arrived in Buzuluk, Novosibirsk, and Yangiyul. After the evacuation of the Polish army from the Soviet Union Torwiński stayed in a camp for civilian refugees in Tehran. At the time, he was head of the General Department of Security and Order of the Social Care Delegature. Having left Iran, he lived in Africa (from the middle of 1947) and then returned to Poland where he settled down in Szczecin. Here, he became the object of interest of the local Voivodeship Public Security Office and in January 1951 was detained and interrogated, sharing copious information about the pre–September 1939 activity of the State Police. Two months later plans were made to use Torwiński as an informer. At the beginning of 1954 he was investigated by the functionaries of the Voivodeship Public Security Office in Łódź, who detained him in Szczecin upon the basis of the Decree of 22 January 1946 about responsibility for defeat in September 1939 and the Nazification of state life. Two months later, however, Torwiński was released owing to his ill heath. A further investigation was deemed purposeless due to the suspect’s age, the absence of incriminating evidence, and cooperation with the Szczecin Security Office (1949–1954). Preserved documents show that Torwiński was included in a survey campaign conducted in 1969 upon the order of the Second Department in the Ministry of Internal Affairs.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2015, 47, 2
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czechosłowacja i Węgry wobec Polski walczącej z bolszewikami
Autorzy:
Pilarski, Sebastian (1977- ).
Powiązania:
Biuletyn IPN 2020, nr 9, s.116-128
Tematy:
Polityka międzynarodowa
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Wsparcie Węgier i niechęć Czechosłowacji wobec Polski w toczącej się wojnie polsko-bolszewickiej to temat artykułu. Od początku wojny 1920 roku Węgry deklarowały pomoc i czynnie pomagały Polsce. W tym samym czasie rząd Czechosłowacji ustanawiał stosunki dyplomatyczne z Moskwą, a kolejarze czescy w akcie solidarności z Rosją blokowali tranzyt materiałów wojskowych do Polski. Z taką postawą kontrastowała pomoc Polsce udzielana systematycznie przez Węgry.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies