Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pietrzykowski, Jan." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Duszpasterska i szkolno- -wychowawcza praca salezjanów na Dolnym Śląsku w latach 1945–2017
The Salesians’ Pastoral, Pedagogical and Educational Work in Lower Silesia in the Years 1945–2017
Autorzy:
Pietrzykowski SDB, ks. Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2230853.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Salesians
Lower Silesia
education
parish ministry
salezjanie
Dolny Śląsk
szkolnictwo
duszpasterstwo parafialne
Opis:
W powojennej rzeczywistości do priorytetów salezjanów inspektorii krakowskiej należały następujące zadania: powrót współbraci żyjących poza strukturami Towarzystwa Salezjańskiego do wspólnot zakonnych oraz uruchomienie placówek dydaktyczno-wychowawczych dla młodzieży męskiej. Następnym zadaniem było otwarcie nowych ośrodków na tzw. Ziemiach Odzyskanych, traktowanych jako rekompensata za mienie pozostawione za nową wschodnią granicą Polski. Ważnym wyzwaniem dla inspektorii krakowskiej było także oddelegowanie księży do pracy duszpasterskiej, szczególnie na Dolnym Śląsku. Pierwszy ośrodek szkolno-wychowawczy, duszpasterski i pielgrzymkowy salezjanie zorganizowali w Twardogórze w 1945 r. Księża osiedlali się także przy wolnych kościołach wiejskich w województwie wrocławskim i również w ten sposób tworzyli wspólnoty zakonne. W rezultacie we Wrocławiu powstały kolejne trzy parafie-domy zakonne, a w Lubinie, Środzie Śląskiej i Sułowie – ośrodki na wzór twardogórskiego. Z powodu likwidacji szkolnictwa katolickiego przez komunistyczne władze państwowe, systematycznie oddelegowywano więcej członków zgromadzenia do pracy w duszpasterstwie ogólnym. Dzięki ofiarnej pracy pionierów salezjańskich odbudowano wiele zniszczonych kościołów, przystosowano i zaadaptowano na potrzeby kultu katolickiego opuszczone zbory protestanckie, zbudowano także kilka nowych świątyń. Po upadku komunizmu w Polsce salezjanie na Dolnym Śląsku na nowo podjęli realizację tradycyjnego charyzmatu zakonnego poprzez prowadzenie różnego typu szkół i burs. Obserwuje się rozwój Towarzystwa Salezjańskiego na omawianym terenie, czego znakiem jest istniejąca od 1980 r. nowa Inspektoria św. Jana Bosko z siedzibą we Wrocławiu.
After World War II, the priorities of the Salesian Inspectorate of Cracow were: reincorporating the brothers living outside the structures of the Salesian Society into the order’s communities and launching didactic and educational institutions for boys and young men. Then, to compensate for properties left behind in the former eastern territories of Poland, the priority became the opening of new Salesian centres in the Recovered Territories. An important challenge for the province was assigning priests to new pastoral work, especially in Lower Silesia. The first school (which was also a pastoral and pilgrimage centre), was organized by the Salesians in Twardogóra in 1945. Some priests settled near vacant village churches in Wrocław Voivodeship, in time forming new communities of their order. In this way they established three parishes / monastic houses in Wrocław and three others, following the example of the first in Twardogóra): in Lubin, Środa Śląska and Sułów. Due to the liquidation of Catholic education by the communist state authorities, more priests were systematically assigned to work in general pastoral ministry. Thanks to the dedicated work of these post WWII Salesian pioneers, many damaged churches were rebuilt, abandoned Protestant churches were adapted to the needs of Catholic worship and a few new churches were built. After the collapse of communism in Poland, the Salesians in Lower Silesia resumed activities connected with their traditional Salesian vocation, namely the running of various types of schools and dormitories. The Salesian Society is continuing to grow in the described area, now known as the Inspectorate of Don Bosco, with its base in Wrocław.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2023, 41, 1; 245-266
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prymas polski Stefan kardynał Wyszyński jako kontynuator nauczania Augusta kardynała Hlonda w realizacji odnowy narodu poprzez jasnogórskie sanktuarium
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33332437.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
August Hlond
Stefan Wyszyński
Jasna Góra
sanctuary
the Great National Vows of Jasna Góra
sanktuarium
Jasnogórskie Śluby Narodu
Opis:
Jasna Góra po obronie przed wojskami szwedzkimi (1655) i ślubach Jana Kazimierza (1656) stawała się sukcesywnie sanktuarium narodowym i duchową stolicą Polski. Trwałość kultu maryjnego jest wyrazem symbiozy narodu z Kościołem w dziedzinie religijno-moralnej, kulturalnej, społecznej i politycznej. Główne uroczystości maryjne łączono z obchodami Konstytucji 3 Maja (Matki Bożej Królowej Polski), masowymi pieszymi pielgrzymkami: 15 sierpnia (uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i 26 sierpnia (uroczystość Matki Boskiej Jasnogórskiej), a także 8 września (święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny). Wielcy prymasi Polski: kard. August Hlond i kard. Stefan Wyszyński byli konfratrami zakonu paulinów. Oni też ważniejsze decyzje podejmowali na Jasnej Górze podczas obrad Konferencji Episkopatu Polski, Komisji Prawnej czy Rady Głównej. W sanktuarium narodowym odbył się Pierwszy Synod Plenarny Odrodzonej Polski (1936), zakończone centralne obchody Sacrum Poloniae Millenium (1966) oraz liczne ślubowania i akty oddania. Wymienieni prymasi przybywali często na modlitwę przed cudownym obrazem Czarnej Madonny zarówno prywatnie, okazjonalnie, jak i urzędowo. Kardynał A. Hlond w okresie międzywojennym uczestniczył głównie w pielgrzymkach grup zawodowo-stanowych. Po II wojnie światowej w okresie komunistycznym, za kolejnego prymasa, na masową skalę rozwinął się pieszy ruch pielgrzymkowy. Kardynał S. Wyszyński przez cały okres prymasowskiego posługiwania w kazaniach i przemówieniach powoływał się na zdania o tematyce maryjnej wypowiedziane przez swojego poprzednika na łożu śmierci, które określał jako duchowy testament.
After its defence against the Swedish army (1655) and the vows of Jan Kazimierz (1656), Jasna Góra gradually became a national shrine and the spiritual capital of Poland. The persistence of Marian devotion is an expression of the nation’s symbiosis with the Church in the religious, moral, cultural, social and political fields. The major Marian celebrations were combined with the celebration of the Constitution of 3 May (Our Lady Queen of Poland), and mass walking pilgrimages: 15 August (Feast of the Assumption of the Blessed Virgin Mary) and 26 August (Feast of Our Lady of Jasna Góra), as well as 8 September (Feast of the Nativity of the Blessed Virgin Mary). The great Primates of Poland, Cardinal August Hlond and Cardinal Stefan Wyszyński, were both confrères of the Pauline Order. They also made more important decisions at Jasna Gora during the deliberations of the Polish Episcopal Conference, the Legal Commission or the General Council. The national shrine was the site of the First Plenary Synod of the reborn Poland (1936), the completed central celebration of the Sacrum Poloniae Millenium (1966) and numerous vows and acts of devotion. The aforementioned primates often came to pray before the miraculous image of the Black Madonna both privately, occasionally and officially. During the interwar period, Cardinal A. Hlond mainly participated in pilgrimages of professional groups. After World War II, during the communist period, under the next prime minister, pilgrimage on foot developed on a massive scale. Throughout his Primate’s ministry, Cardinal S. Wyszyński referred in his sermons and speeches to the Marian-themed sentences uttered by his predecessor on his deathbed, which he described as a spiritual testament.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 120; 357-372
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archiwum Salezjańskie Inspektorii Warszawskiej – dzieje zasobu
Autorzy:
Pietrzykowski SDB, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088339.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
the Salesian Society
archive
library
Warsaw
Towarzystwo Salezjańskie
archiwum
biblioteka
Warszawa
Opis:
Archiwum Salezjańskie Inspektorii Warszawskiej zawsze znajdowało się w siedzibie zarządu inspektorii (Oświęcim 1919-1922; Warszawa-Powiśle 1923-1944; Łódź, ul. Wodna 1945-1978, ul. Kopcińskiego 1978-1986; Warszawa-Praga 1986-) i początkowo opiekę nad nim sprawował ksiądz sekretarz inspektorialny. Praktycznie jako archiwum bieżące było ono związane z sekretariatem i przeznaczone zasadniczo do użytku wewnętrznego. O archiwum historycznym można mówić dopiero w latach 60. ubiegłego wieku, kiedy do tego zadania w 1967 roku został oddelegowany ks. Czesław Madej. Podczas pacyfikacji przez Niemców dzielnicy Powiśle w Warszawie we wrześniu 1944 roku archiwum zostało spalone. Z ocalałych resztek i materiałów archiwalnych znajdujących się w placówkach salezjańskich odtworzono w części zasób archiwalny. Za właściwego organizatora archiwum uważa się ks. Andrzeja Świdę, który w latach 1972-1995 gromadził, porządkował i systematyzował poszczególne archiwalia. Zebrane akta i dokumenty umieścił w zespołach i podzespołach, uszeregowanych na wzór Salezjańskiego Archiwum Centralnego w Rzymie. W trzech sąsiadujących ze sobą pomieszczeniach (zbiory muzyczne, pracownia, magazyn główny) znajduje się też podręczna biblioteka zawierająca podstawowe czasopisma, słowniki, schematyzmy, książki o tematyce salezjańskiej, publikacje salezjanów drukowane i w maszynopisach oraz maszynopisy prac doktorskich i magisterskich.
The Salesian Archive of the Province of Warsaw has always been located in the provincial council’s residence (Oświęcim 1919-1922, the Powiśle District of Warsaw 1923-1944, Lodz: Wodna Street 1945-1978 and Kopcińskiego Street 1978-1986, the Praga District of Warsaw 1986-present). Initially, the archive was headed by a provincial secretary. Generally, as a current archive, the Salesian Archive of the Province of Warsaw was associated with the Salesian secretariat and was established for its internal use. The archive cannot be referred to as historical until the 1960s. In 1967, Fr. Czesław Madej was seconded to deal with this task. During the German pacification of the Powiśle District of Warsaw in September 1944 the archive was set alight . The archival collection was partially recreated out of the unburnt part of the collection and materials located in other Salesian institutions. It is assumed that the main organiser of the archive was Fr. Andrzej Świda who, in 1972-1995, collected, arranged and systemised each of the archival items. He divided the collected acts and documents into units and subunits, arranging them in the same way as was done in the General Salesian Archive in Rome. Each of three adjacent rooms (the music collection repository, the study room and the main repository) was equipped with a reference library containing basic magazines, dictionaries, indexes, books on various Salesian topics, Salesian printed and typescript publications and typescripts of PhD and MA theses.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 118; 261-273
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Salezjanie polscy – kapelani wojskowi i duszpasterze na obczyźnie
Polish Salesians – Military Chaplains and Priests in Foreign Lands
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1634210.pdf
Data publikacji:
2020-11-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
salezjanie
kapelani wojskowi
emigracja
Salesians
army chaplains
emigration
Opis:
Salezjanie polscy duszpasterstwo polowe traktowali jako sezonową działalność dobroczynną świadczoną bliźnim. W zdecydowanej większości była to inicjatywa oddolna poszczególnych księży, którą tolerowali przełożeni zakonni. Podczas pierwszej wojny światowej praca salezjanów przebywających w Europie Zachodniej ograniczała się zasadniczo do opieki nad rodakami przebywającymi w obozach jenieckich czy szpitalach. W czasie drugiej wojny światowej księża poza krajem byli już na etatach kapelanów wojskowych zarówno wśród internowanych Polaków na Węgrzech, jak i na bojowym i tułaczym szlaku od Związku Sowieckiego, poprzez Włochy, do Wielkiej Brytanii. Większość z tych księży pozostała wśród żołnierzy kombatantów: w Anglii i w Stanach Zjednoczonych.
Polish Salesians regarded field priesthood as a seasonal charitable activity performed for the sake of neighbours. It was mostly a rank-and-file initiative of particular priests, which was tolerated by monastic superiors. During the First World War the work of the Salesians staying in Western Europe basically consisted in taking care of their compatriots in POW’s camps or hospitals. During the Second World War the priests staying away from Poland already worked as army chaplains both among the interned Polish people in Hungary and on a wandering and combat trail leading from the Soviet Union through Italy to Great Britain. Most of those priests stayed among combatant soldiers in England or the United States.
Źródło:
Studia Polonijne; 2020, 41; 179-195
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakony i zgromadzenia męskie w XX wieku w (Archi)Diecezji Łódzkiej
Male orders and monastic congregations appearing in the (Arch)Diocese of Łódź in present times
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784029.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
archidiecezja łódzka
zgromadzenia zakonne
duszpasterstwo
działalność szkolno-wychowawcza
the archdiocese of Łódź
monastic congregations
priesthood
didactic activities
Opis:
In the territory of the diocese of Łódź, which was established in 1920, both newly and previously formed monastic congregations undertook their activities. There were also some unprecedented appearances like those of third orders existing temporarily (Dolorist Brothers, Albertine Brothers, Sacred Heart Brothers) and permanently (Brothers of Mercy, Christian Brothers). As far as the traditional ‘’first’’ orders and monastic congregations existing in the Old Polish period, the first ones that appeared in the 20th century in the diocese of Łódź were Vincentians who came to Pabianice in 1919. In turn, after the Second World War Carmelites of the Ancient Observance and Oratorians settled in Łódź and Tomaszów Mazowiecki respectively. What is more, during the interwar period 3 centres were founded by Salesians: a didactic centre in Łódź, a priesthood centre in Łódź and a care centre in Lutomiersk. The remaining monastic congregations are in charge of one parish both in Łódź and in the territory of the archdiocese: Oblates (Grotniki), Passionists, Claretians, Dehonians (Bełchatów) and Pallottines. Dominicans arrived as the last ones, moving into a 3-storey tenement house in Łódź in 2004. Monks conduct their activities in various social environments and attempt to fulfil their mission in the local Church.
Na terytorium powstałej w 1920 roku diecezji łódzkiej podejmowały pracę zarówno nowe zgromadzenia zakonne, jak i zakony o starej metryce powstania. Pewną nowość stanowią zakony laickie działające okresowo: bracia doloryści, albertyni, Bracia Serca Jezusowego oraz posługujący ciągle: bonifratrzy i bracia szkolni. Z zakonów kleryckich i zgromadzeń zakonnych działających w czasach staropolskich jako pierwsi w 1919 roku przybyli do Pabianic Misjonarze św. Wincentego à Paulo. Po II wojnie światowej osiedlili się karmelici trzewiczkowi w Łodzi i filipini w Tomaszowie Mazowieckim. W okresie międzywojennym salezjanie zorganizowali trzy placówki: szkolno-wychowawczą w Łodzi, duszpasterską w Łodzi i opiekuńczą w Lutomiersku. Pozostałe zgromadzenia zakonne mają po jednej parafii w Łodzi i na terenie archidiecezji: oblaci (Grotniki), pasjoniści, klaretyni, sercanie (Bełchatów) i pallotyni. Jako ostatni w 2004 roku w trzypiętrowej kamienicy w Łodzi zamieszkali dominikanie. Duszpasterze zakonni swoją działalnością obejmują różne środowiska społeczne i usiłują realizować swoje posłannictwo w Kościele lokalnym.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 301-323
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zjazdy (Konferencje) biskupów polskich w okresie międzywojennym
Polish Bishops’ Conventions (Conferences) in the Interwar Period
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan Konstanty
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495782.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Zjazdy biskupów
Konferencje Episkopatu
Kościół w Polsce
okres międzywojenny
Bishops' Conventions
Episcopal Conferences
Church in Poland
interwar period
Opis:
Polish Episcopal Conference involved the bishops of all three rites who jointly served their pastoral functions. The resolutions of the conventions did not have the character of particular law, only bishops could implement them in their dioceses. The conferences were headed by primates of Poland or the bishops with the hierarchically highest ranks. The meetings in Gniezno in 1919 and 1928 were the landmarks in the organisation of conventions. The executive body of Bishops’ Conferences was the Committee of Bishops and, since 1928, the Commission of Law. In order to improve collective work, special episcopal commissions were constituted. Initially, their aim was to deal with a given issue, yet after 1928 they were established as permanent bodies. 38 Polish Episcopal Conferences, including 16 extraordinary ones, took place in the interwar period.
Konferencja Episkopatu Polski obejmowała biskupów wszystkich trzech obrządków, którzy łącznie wykonywali swoje funkcje duszpasterskie. Uchwały zjazdów nie posiadały charakteru prawa partykularnego, tylko biskupi mogli je wprowadzać w swoich diecezjach. Konferencjom przewodniczyli prymasi polscy lub najstarsi hierarchicznie biskupi. Przełomowe znaczenie dla organizacji zjazdów miały spotkania w Gnieźnie w roku 1919 i 1928. Organem wykonawczym Konferencji Biskupów był Komitet Biskupów, a od roku 1928 Komisja Prawna. Celem usprawnienia pracy kolegialnej powoływano komisje episkopatu, początkowo przeważnie do załatwienia jakiejś sprawy, a po 1928 roku miały one charakter stały. W okresie międzywojennym odbyło się 38 Konferencji Episkopatu Polski, w tym 16 nadzwyczajnych.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2020, 41, 1; 119-128
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klasztory rewindykowane i nowe zakonów męskich okresu staropolskiego w diecezji łódzkiej
Mens monasteries of the Old Polish period vindicated and those newly founded in the diocese of Łódź
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783801.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
diecezja łódzka
zakony męskie
klasztory
duszpasterstwo
the diocese of Łódź
male orders
monasteries
priesthood
Opis:
The activities of orders in Poland are closely connected with the functioning of the Catholic Church and the history of our homeland. The aim of this article is to present the history of old orders in the diocese of Łódź. Initially, it focuses on those orders which after the period of dissolutions not only returned to some of their monasteries but also organised new monastic communities. Before the collapse of the First Polish Republic, in the territory of the future diocese of Łódź, there were 8 male orders which altogether owned 13 monasteries: Dominicans (Łęczyca, Piotrków Trybunalski), Conventual Franciscans (Łagiewniki, Piotrków Trybunalski), Bernardines (Piotrków Trybunalski, Łęczyca), Franciscans of the Strict Observance (Brzeziny, Lutomiersk), Canons Regular of the Lateran (Kłodawa), Carmelites of the Ancient Observance (Kłodawa), Jesuits (Piotrków Trybunalski, Łęczyca), and Piarists (Piotrków Trybunalski). However, in 1918, when Poland regained its independence, none of the male monastic communities were still in existence. The orders which did not return to their monasteries in the period of the Second Polish Republic were Canons Regular of the Lateran, Carmelites of the Ancient Observance, Piarists and Dominicans.
Działalność zakonów w Polsce jest ściśle związana z życiem Kościoła katolickiego i dziejami naszej Ojczyzny. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie dziejów starych zakonów na terenie diecezji łódzkiej. Najpierw ukazano te zakony, które po okresie kasat nie tylko wróciły do swoich niektórych klasztorów, ale i organizowały nowe placówki zakonne. Przed upadkiem I Rzeczypospolitej na terenie przyszłej diecezji łódzkiej działało 8 zakonów męskich, posiadających łącznie 13 klasztorów: dominikanie (Łęczyca, Piotrków Trybunalski), Franciszkanie konwentualni (Łagiewniki, Piotrków Trybunalski), franciszkanie bernardyni (Piotrków Trybunalski Łęczyca), franciszkanie reformaci (Brzeziny, Lutomiersk), kanonicy regularni laterańscy (Kłodawa), karmelici trzewiczkowi (Kłodawa), jezuici (Piotrków Trybunalski, Łęczyca), pijarzy (Piotrków Trybunalski). Do odzyskania przez Polskę niepodległości w roku 1918 nie przetrwała żadna męska wspólnota zakonna. W II Rzeczypospolitej nie wrócili do swoich klasztorów: kanonicy regularni laterańscy, karmelici trzewiczkowi, pijarzy i dominikanie.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 112; 297-315
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki pracy salezjanów w warszawie na Powiślu
The Beginnings of salesian actions in the Warsaw borough of Powiśle
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan Konstanty
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944139.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Zakład Ks. Siemca
salezjanie
Wydawnictwo Salezjańskie
Reverend Siemiec’sfacility
Salesians
Salesian Publishing House
Opis:
At the end of the 19th century, Reverend Jan Siemiec initiated caretaking and didactic activities among the children and the youth in the Warsaw borough of Powiśle. In a previously purchased square, he erected a building housing a school, a dormitory, workshops and a Holy Family rectoral church. In 1919, the board management of the Foundation was taken over by Salesians. They enlarged the facility in which they placed the province management, the Salesian Publishing House and the Central Office of Salesian Assistants, previously seated in Oświęcim. In 1923, they also started the Graphic Section at the Salesian Craft School. Printing and bookbinding workshops at the same time fulfilled the tasks of a Salesian printing house.
Pod koniec XIX wieku ks. Jan Siemiec rozpoczął działalność opiekuńczo-dydaktyczną wśród dzieci i młodzieży na Powiślu w Warszawie. Na zakupionym placu zbudował gmach mieszczący szkołę, internat, warsztaty i kościół rektoralny pod wezwaniem Świętej Rodziny. W 1919 roku zarząd Fundacji przejęli salezjanie, którzy rozbudowali zakład, przenieśli zarząd inspektorii z Oświęcimia, Wydawnictwo Salezjańskie i Centralne Biuro Pomocników Salezjańskich. Od 1923 roku w Salezjańskiej Szkole Rzemieślniczej wprowadzili Dział Graficzny. Warsztaty drukarskie i introligatorskie pełniły jednocześnie zadania drukarni salezjańskiej.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 2; 191-200
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Salezjanie wśród Polonii amerykańskiej 1910-1985
Salezjans among American Polonia 1910-1985
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963134.pdf
Data publikacji:
2019-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Salezjans arrived in the United States in 1897 to help Italian emigrants. Because among the Catholics who attended the „salezjan” churches were also Poles, the superiors sent Rev. Tomasz Patalong and alumnus Michał Wajdziak there. They were both from Silesia. In the following years there arrived further fellow brothers of Polish origin. They organised aCatholic parish in Port Chester, which they then transferred to the diocese in 1915 because there no staff. Another pastoral and school post was initiated in Mahweh. The most important work of the Polish Salezjans was the boarding school in Ramsey. Initially, for two years the school for Poles existed as a Polish section at the Italian institution in Hawthorne. In April 1915 the Polish Salezjans moved to Ramsey, and called the institution Don Bosco High School. In the inter-war period the boarding school was very popular and won recognition in the states of New Jersey and New York. Due to the diminishing number of students during the Second World War, boys from other nationalities were admitted, and after the war externs too. In 1971 the board of directors of the educational-formative institution was handed to Americans. The Polish Salezjans who lived in Ramsey eagerly took up the job of preaching and organising recollections in Polish centres in America.
Źródło:
Studia Polonijne; 2006, 27; 25-37
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praca polskich salezjanów w duszpasterstwie polonijnym na terenie Berlina w latach 1967-2017
Polish Salesians’ Work in the Polish Ministry in Berlin in the Years 1967-2017
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496042.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
salezjanie
duszpasterstwo polonijne
Berlin
Polska Misja Katolicka
Salesians
Polish ministry
Polish Catholic Mission
Opis:
Od roku 1967 w Berlinie Wschodnim duszpasterstwem Polaków zajmował się salezjanin z inspektorii kolońskiej, ks. Georg Broja pochodzący z Górnego Śląska. W 1987 r. do pracy w stolicy NRD wyznaczono salezjanów z inspektorii pilskiej, którzy duszpasterzowali tam do 2003 r. Dzięki zaangażowaniu studenta, ks. Konstantego Goławskiego z inspektorii warszawskiej, w 1981 r. w Berlinie Zachodnim powstało duszpasterstwo dla katolików mówiących po polsku. 1 stycznia 1997 r. zmieniono nazwę na Polską Misję Katolicką. Od 2003 r. czterech salezjanów polskich utrzymuje się z trzech etatów duszpasterskich przyznanych przez Kurię Berlińską. W niedzielę księża obsługują od 4 do 5 tys. wiernych.
Since 1967, the pastoral care of Poles in East Berlin was taken by a Salesian from the Province of Cologne, Father Georg Broja from the Upper Silesia. As late as in 1987, the Salesians from the Province of Piła were appointed to work in the capital of the German Democratic Republic. They remained there until 2003. In 1981, Father Konstanty Goławski, a student from the Province of Warsaw, initiated in West Berlin pastoral care for Polish-speaking Catholics. On the 1st of January, 1997 its name was changed to the Polish Catholic Mission. Since 2003, four Polish Salesians have maintained themselves by holding three, full-time pastoral positions granted by the Curia of Berlin. On Sundays, the priests attend upon 4-5 thousand of people.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 2; 163-174
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ars predicandi. Wybitni kaznodzieje konwentu kraśnickiego
Ars Predicandi. Outstanding preachers of the monastery in Kraśnik
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019035.pdf
Data publikacji:
2017-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kraśnik
Kanonicy Regularni Laterańscy
kaznodziejstwo
preachers
sermons
the Canons Regular
Opis:
The article presents an outline of the issues connected with the Canons Regular preaching, including the profiles of the most outstanding preachers and the topics covered in their sermons. The study of the achievements of the Canons Regular preachers led to the conclusion that, in comparison with other religious orders boasting the most outstanding preachers in their ranks in Poland, the contribution of the Canons Regular of Lateral in this field is not very impressive. They are not among the well-known defenders of the Catholic faith against the attacks of the dissenters, they are not seen among the chaplains at royal or magnate courts either. In addition, the representatives of this order are noticed quite late among the camp’s preachers who played an important role in the military pastoral care. Nevertheless, preachers from the Cracow congregation of the Canons Regular occupied a prominent place among a large number of male orders in the lands of Poland and Lithuania. They were frequently active outside their own abbey or provostries.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 108; 215-235
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organizacja Kościoła łacińskiego na terenach wschodnich Rzeczypospolitej w początkach unii brzeskiej
The organization of the Latin Church on eastern territories of the Polish Commonwealth after the Union of Brześć
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/24201243.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Kościół katolicki
Rzeczpospolita
unia brzeska
relacja katolicko-prawosławne
Opis:
W artykule przedstawiono struktury organizacyjne Kościoła rzymskokatolickiego na przełomie XVI i XVII w. Diecezje łacińskie istniejące na terenach Rusi Czerwonej i Rusi Litewskiej należały do dwóch metropolii: lwowskiej (archidiecezja lwowska oraz diecezje przemyska, chełmska, kamieniecka i kijowska) i gnieźnieńskiej (diecezje wileńska, łucka a od XVII w. także diecezja smoleńska). Wymienione diecezje obejmowały obszary zamieszkiwane przez ludność różnych narodowości i wyznań. Jako wyznawcy prawosławia Rusini w dużej mierze dominowali nad katolikami. Struktury Kościoła katolickiego zaczęto trwale zaznaczać na Rusi Czerwonej, Podolu i Wielkim Księstwie Litewskim w drugiej połowie XIV i na początku XV w. Miało to związek z ekspansją Królestwa Polskiego pod panowaniem Kazimierza Wielkiego i chrystianizacją Litwy zapoczątkowaną przez Władysława II Jagiełłę. Na rozwój katolicyzmu we wschodniej części Rzeczypospolitej wpływ miały: polityka królewska sprzyjająca polonizacji tych ziem, konwersja wpływowych rodów z Kościoła prawosławnego, reformowanego i ewangelickiego wyznania augsburskiego na rzymskokatolicki, działalność wychowawcza jezuitów i działalność kapłańska franciszkanów (bernardynów), renesans katolicyzmu po przyjęciu dekretów Soboru Trydenckiego.
This article presents the organizational structures of the Roman Catholic Church at the turn of the 16th and 17th centuries. Latin dioceses existing on the territories of Red Ruthenia and Lithuanian Ruthenia belonged to two metropolises: the one of Lwów (the Archdiocese of Lviv and the Dioceses of Przemyśl, Chełm, Kamieniec and Kiev) and the one of Gniezno (the Dioceses of Vilnius, Lutsk and, since the 17th century, also the Diocese of Smolensk). The above mentioned dioceses covered areas the population of which comprised people of various nationalities and religions. As the adherents of Eastern Orthodox Church, Ruthenians largely dominated Roman Catholics. Catholic Church structures began to be permanently marked in Red Ruthenia, Podolia and the Grand Duchy of Lithuania in the second half of the 14th century and early 15th century. This was related to the expansion of the Kingdom of Poland ruled by Casimir the Great and the christianisation of Lithuania started by Władysław II Jagiełło. The development of Catholicism in the eastern part of the Polish Commonwealth was influenced by: royal policies supporting the Polonisation of those lands, the conversion of influential families from the Orthodox Church, the Reformed Church and the Evangelical Church of the Augsburg Confession to the Roman Catholic confession, educational activities of the Jesuits and priesthood activities of the Franciscans (Bernardines), the renaissance of Catholicism after the reception of the Council of Trent decrees.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 121-137
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kaznodziejstwo kanoników regularnych kongregacji krakowskiej na tle kaznodziejstwa zakonnego od średniowiecza do czasów nowożytnych
The Preaching of the Canons Regular of the Cracow Congregation on the Backdrop of Monastic Preaching from the Middle Ages Until the Modern Era
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496801.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
kaznodziejstwo w Polsce;
kanonicy regularni laterańscy;
historia Kościoła;
preaching in Poland;
the Canons Regular of the Lateran;
the history of the Church;
Opis:
The preaching in Poland has a similar history to that of other Western countries. Among the priestly functions, the greatest importance was given to preaching, because it required adequate intellectual, oratorical and spiritual qualities. In the Canons Regular, this duty was entrusted to clergymen holding an academic grade. Three of their monasteries were outstanding: Kazimierz, Kraśnik and Vilnius – they were formation houses (novitiate, seminary), provided with an adequate library and employing several professors of philosophy and theology. Regarding the merits for Polish preaching, the Canons Regular of the Lateran hold an important place after the Jesuit, Dominican and Bernardine orders.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 3; 157-169
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przejmowanie przez salezjanów zaniedbanych zakonnych zabytków sztuki sakralnej w Polsce w latach 1898-1936
Salesian acquisition of neglected monastic historical monuments of sacred art in Poland in the years 1898-1936
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496289.pdf
Data publikacji:
2016-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
salezjanie
zabytki
sanktuaria maryjne
sierocińce
szkoły zakonne
Salesians
historical monuments
Marian sanctuaries
orphanages
convent schools
Opis:
Among the goals of the Society of St Francis of Sales there is no mention about reconstruction and renovation of historical monuments of sacred art. The religious congregation “transplanted” from Italy (1892, 1898) had no time and no resources to construct new buildings for its educational activity among young men. This is why Salesians were taking over ruined and empty monasteries with churches that were offered them. The religious men, while preparing the premises for educational purposes were, at the same time, saving the remnants of material culture and preserving them for future generations. In the years 1898-1936 nine historical monuments served as a material basis for the pastoral activity conducted by them. Those included historical buildings in: Oświęcim, Różanystok, Ląd, Czerwińsk, Lutomiersk, Poznan, Lublin, Vilnius and Supraśl.
Wśród celów Towarzystwa św. Franciszka Salezego brak jest wzmianek o odbudowie i renowacji zabytków sztuki sakralnej. Zgromadzenie zakonne „przeszczepione” z Włoch (1892, 1898), nie miało czasu i zaplecza materialnego na wznoszenie nowych gmachów na prowadzenie działalności dydaktyczno-wychowawczej wśród młodzieży męskiej. Dlatego z konieczności salezjanie przyjmowali ofiarowane im zrujnowane i ogołocone klasztory z kościołami. Zakonnicy przygotowując pomieszczenia, jednocześnie ratowali pozostałości kultury materialnej i przechowywali ją dla przyszłych pokoleń. W latach 1898-1936 za podstawę realizacji posłannictwa młodzieżowego służyło dziewięć zabytkowych obiektów w: Oświęcimiu, Różanymstoku, Lądzie, Czerwińsku, Lutomiersku, Poznaniu, Lublinie, Wilnie i Supraślu.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 1; 167-181
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie publikacje o św. Janie Bosko
Polish publications about St. John Bosco
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023890.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Bosko
salezjanie
zakon
literatura
Salesians
order
literature
Opis:
The author of this article showed the positive role of the religious book and press informing the Polish society of the life and activity of the founder of the Society of Saint Francis de Sales. Even in the lifespan of St. John Bosco, his biographies were translated into Polish and printed in Cracow, Lvov, Poznan and Warsaw. Since 1898, the Polish edition of the Salesian Bulletin entitled „Wiadomości Salezjańskie”, which soon became „Pokłosie Salezjańskie” (in 1916). Between the two world wars, the most publications about St. John Bosco came out owing to his beatification and canonization (1929, 1934). After the War II „Pokłosie Salezjańskie” was being edited until the close-down of the publishing office (1949). The Salesians revived Salesian Publications during the time of the communist censorship (1976), they managed to publish several biographies of St. John Bosco, and two books dedicated to him bring from abroad ( Italy, the UK). Articles on the subject of the Great Educator of the young were published in the internal periodical – „Nostra”, and in the annual „Seminare” which was not coming out on a regular basis in 1975-1988. After having initiated cooperation with the publication Elle Di Ci in Turin, the Polish reader has access to a wide spectrum of books edited in the Salesian Society worldwide.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2013, 99; 193-208
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies