Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Piechota, Tomasz" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The Handling of Composted Onion Waste in the Form of Substrates for the Proliferation of the Trichoderma sp.
Zagospodarowanie przekompostowanych odpadów cebulowych w postaci podłoży do namnażania Trichoderma sp.
Autorzy:
Wolna-Maruwka, Agnieszka
Niewiadomska, Alicja
Piechota, Tomasz
Karwatka, Krzysztof
Pilarska, Agnieszka Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811774.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
compost
Trichoderma
physicochemical properties
fungi survival test
kompost
właściwości fizyczno-chemiczne
test przetrwania grzybów
Opis:
In spite of the alkaline reaction of onion waste composted together with rye straw and pig manure, these materials can be used as a substrate for the growth of moulds of the Trichoderma genus, with proven phytosanitary properties against plant pathogens. This hypothesis was verified in a laboratory experiment with four variants: a control sample and three variants with two Trichoderma sp. strains (T. atroviride T1 and T. harzianum T3). The isolates were entered into compost individually or simultaneously (T1 + T3). The research included microbial analyses, in which the survivability of Trichoderma sp. strains was monitored and the total count of moulds and the dehydrogenase activity were estimated. The analyses were made three times: before applying the strains into compost, one month and two months after the inoculation. Apart from that, the type of interaction between autochthonous fungi isolated from mature compost at the beginning of the experiment and the Trichoderma sp. strains was determined. The count of moulds was most reduced and the lowest dehydrogenase activity was observed in the compost with the T. harzianum isolate. Apart from that, the strain also exhibited the strongest adaptive properties to the compost substrate. The T. atroviride isolate proved to be the more effective antagonist of autochthonous moulds isolated on the first day of the experiment, including fungi of the Alternaria genus. The pH and moisture content of the substrates proved to be significant factors affecting the growth, proliferation and the antagonistic properties of Trichoderma sp. isolates. The simultaneous inoculation of compost with two Trichoderma sp. isolates resulted in the worst growth and proliferation of the Trichoderma sp. strains, although the two isolates were not antagonistic to each other in vitro.
Przekompostowane odpady cebulowe wraz ze słomą żytnią i obornikiem świńskim pomimo zasadowego odczynu stanowią podłoże umożliwiające wzrost grzybów pleśniowych z rodzaju Trichoderma, with proven phytosanitary properties against plant pathogens. Hipotezę tę zweryfikowano na podstawie doświadczenia przeprowadzonego w warunkach laboratoryjnych, w którym zastosowano cztery warianty doświadczalne: kontrolny oraz trzy z dodatkiem dwóch szczepów Trichoderma sp. (T. atroviride T1 oraz T. harzianum T3). Izolaty wprowadzano pojedynczo lub oba jednocześnie (T1+T3) do kompostu. Analizy mikrobiologiczne polegające na monitorowaniu przeżywalności wprowadzonych szczepów Trichoderma sp., oszacowaniu ogólnej liczby grzybów pleśniowych oraz aktywności dehydrogenaz przeprowadzono trzykrotnie: przed wprowadzeniem szczepów do kompostu, miesiąc oraz dwa miesiące po inokulacji. Dodatkowo określano rodzaj interakcji zachodzącej między autochtonicznymi grzybami wyizolowanymi z dojrzałego kompostu w momencie zakładania doświadczenia a zastosowanymi szczepami Trichoderma sp.. Wykazano, że największą redukcję grzybów pleśniowych oraz najniższą aktywność dehydrogenaz uzyskano w kompoście, do którego wprowadzono izolat T. harzianum. Niniejszy szczep wykazał ponadto najsilniejsze właściwości adaptacyjne w kompostowym podłożu. Izolat T. atroviride okazał się natomiast skuteczniejszym antagonistą wobec wyizolowanych w dniu zakładania doświadczenia autochtonicznych grzybów pleśniowych, w tym z rodzaju Alternaria. Wartość pH i poziom wilgotności podłoży okazały się istotnymi czynnikami warunkującymi wzrost, namnażanie, jak również właściwości antagonistyczne izolatów Trichoderma sp. Stwierdzono, że wprowadzając do kompostu jednocześnie dwa izolaty Trichoderma sp. uzyskano najgorszy efekt wzrostu i namnażania się zastosowanych szczepów Trichoderma sp., pomimo, że warunkach in vitro izolaty nie oddziaływały na siebie antagonistycznie.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2019, Tom 21, cz. 1; 629-645
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksyczna nekroliza naskórka u pacjenta z chorobą afektywną dwubiegunową leczonego lamotryginą
Toxic epidermal necrolysis in a patient with bipolar disorder treated with lamotrigine
Autorzy:
Pawełczyk, Tomasz
Tarka-Barasińska, Ewa
Pawełczyk, Agnieszka
Piechota, Mariusz
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945268.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
toksyczna nekroliza naskórka
adverse drug effects
bipolar disorder
choroba afektywna dwubiegunowa
lamotrigine
lamotrygina
objawy niepożądane
toxic epidermal necrolysis
Opis:
Stevens-Johnson syndrome (SJS) and toxic epidermal necrolysis (TEN) are potentially life-threatening manifestations of drug-induced reactions that are virtually impossible to predict. It is hypothesized that SJS and TEN share similar pathogenesis, which has not been described in detail yet, however, is probably associated with induction of immune response by the drug, resulting in keratinocyte apoptosis that occurs through specific cellular or humoral or nonspecific immune response mediated by the complement. SJS/TEN may also be induced on non-immunological pathway manifei. e.: idiosyncrasy, intolerance or pseudo-allergic reactions. Sulfonamides, beta-lactam antibiotics and antiepileptic drugs are responsible for the majority of drug-induced skin adverse drug reactions. Drugs belonging to this latter group are widely used in psychiatry, and the greatest SJS/TEN risk is connected with carbamazepine, lamotrigine, valproate. The authors present a 28-year-old man treated with lamotrigine because of bipolar disorder, who developed erythematous and edematic mucocutaneous efflorescences showing a tendency to merge and rapidly generalize, which lead to necrosis and exfoliation of seemingly unaffected skin (positive Nikolsky’s sign). The presence of numerous deep mucosal ulcers in the mouth, nose and conjunctiva were preventing the intake of food by enteric route. Laboratory findings showed a significant increase in nonspecific inflammatory markers (CRP), hypoproteinemia, hypokalemia, elevated D-dimer products and a slightly elevated alanine aminotransferase activity. Despite early diagnosis and discontinuation of the suspected causal agent, the patient’s severe general condition required treatment on the intensive care unit, where he received intravenous infusions of immunoglobulin G, cyclosporin, glucocorticoids, and the necessary supportive care, as well as local anti-inflammatory and disinfecting agents. The patient was discharged from ICU in a state of improvement after 24 days of hospitalization.
Zespół Stevensa-Johnsona (SJS) i toksyczna nekroliza naskórka (TEN) należą do potencjalnie zagrażających życiu manifestacji odczynów polekowych, których wystąpienie jest praktycznie niemożliwe do przewidzenia. Uważa się, że SJS i TEN mają podobną patogenezę, która dotychczas nie została dokładnie poznana, jednak prawdopodobnie wiąże się z indukcją odpowiedzi immunologicznej przez lek, w wyniku czego dochodzi do apoptozy keratynocytów na drodze swoistej cytotoksyczności komórkowej, humoralnej lub nieswoistej odpowiedzi immunologicznej mediowanej przez układ dopełniacza. Sądzi się, że SJS/TEN może powstawać także na drodze nieimmunologicznej: idiosynkrazji, nietolerancji lub reakcji rzekomoalergicznej. Za większość polekowych odczynów skórnych są odpowiedzialne sulfonamidy, antybiotyki beta-laktamowe oraz leki przeciwpadaczkowe. Leki należące do tej ostatniej grupy są powszechnie stosowane w psychiatrii, a największym ryzykiem wywołania SJS/TEN obarczone są karbamazepina, lamotrygina, walproinian. Autorzy pracy przedstawiają przypadek 28-letniego mężczyzny leczonego z powodu choroby afektywnej dwubiegunowej, u którego w 12. dobie po włączeniu do leczenia lamotryginy wystąpiły rumieniowo-obrzękowe zmiany śluzówkowo- -skórne mające tendencję do zlewania i szybkiego uogólniania, prowadząc do martwicy i spełzania pozornie niezmienionego naskórka (dodatni objaw Nikolskiego). Znacznie nasilone były zmiany śluzówkowe, występowały liczne, głębokie owrzodzenia w obrębie jamy ustnej, nosowej oraz spojówek, co uniemożliwiało przyjmowanie pokarmów drogą enteralną. W badaniach dodatkowych obserwowano istotny wzrost niespecyficznych markerów stanu zapalnego (CRP), hipoproteinemię, hipokaliemię, podwyższone wartości D-dimerów oraz nieznacznie podwyższone wartości aminotransferazy alaninowej. Pomimo szybkiej diagnozy i odstawienia leku podejrzewanego o związek przyczynowy pacjent z powodu ciężkiego stanu ogólnego wymagał leczenia na oddziale intensywnej terapii, gdzie otrzymał dożylne wlewy immunoglobulin G, cyklosporyny, glikokortykosteroidów, a także niezbędne leczenie wspomagające oraz miejscowe przeciwzapalno-odkażające. Po 24 dniach pobytu na oddziale intensywnej terapii został wypisany do domu w stanie poprawy.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 2; 106-114
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies