- Tytuł:
-
Spatial analysis of plant species distribution among small water bodies in a agricultural landscape
Przestrzenna analiza rozmieszczenia gatunków roślin wśród małych zbiorników wodnych w krajobrazie rolniczym - Autorzy:
-
Bosiacka, B.
Pacewicz, K.
Pienkowski, P. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/27178.pdf
- Data publikacji:
- 2008
- Wydawca:
- Polskie Towarzystwo Botaniczne
- Tematy:
-
spatial analysis
plant species
species distribution
small water body
agricultural landscape
species list - Opis:
-
Due to their small size (0.02-1.0 ha), distinct boundaries,
and conditions highly contrasting with those in the surrounding
area, midfi eld water bodies are regarded as the so-called habitat
islands. Their effective conservation calls for knowledge on
their inhabitants’ dispersal potential. However, direct empirical
data are available for very few species only, but dispersal potential
of a species may be inferred indirectly, from its distribution.
The study addressed the question whether there is spatial autocorrelation
in the distribution of plant species in midfi eld water
bodies, or if the distribution is random.
Spatial distribution of the midfi eld water bodies surveyed
was analysed using the CrimeStat software, while spatial
autocorrelation in distribution of 29 species was explored with
the joincount.test routine of R CRAN software. Explorative spatial
data analysis (ESDA) involving join-count statistics showed
the presence of positive spatial autocorrelation in the distribution
of ten hydro- and helophytic species. In their case, ESDA
made it possible to reject the random distribution hypothesis,
which opens up an avenue for exploring spatial patterns. Activities
promoting the occurrence of species with limited dispersal
potential should take into account their preferences in terms of
shorter distances between neighbouring sites. This should make
it possible to plan conservation of midfi eld water bodies not only
as refuges, but also as stepping stone habitats facilitating migrations
of wild species growing in an agricultural landscape.
Śródpolne oczka wodne ze względu na małe rozmiary (0,02-1,0 ha), wyraźnie zaznaczone granice oraz duży kontrast warunków wobec otaczającego je tła, zaliczane są do tzw. wysp środowiskowych. W krajobrazie rolniczym pełnią one wiele ważnych funkcji bio- i fizjocenotycznych. Ich skuteczna ochrona wymaga znajomości możliwości dyspersyjnych zasiedlających je organizmów, jednak bezpośrednie dane empiryczne znane są dla bardzo niewielu gatunków. O możliwościach rozprzestrzenienia się danego gatunku można jednak wnioskować pośrednio na podstawie jego rozmieszczenia. Celem pracy jest odpowiedź na pytanie czy istnieje przestrzenna autokorelacja w rozmieszczeniu gatunków roślin między śródpolnymi oczkami wodnymi, czy też rozmieszczenie to jest losowe? Analizę rozkładu przestrzennego oczek wodnych wykonano w programie CrimeStat, zaś analizę autokorelacji przestrzennej w rozmieszczeniu 29 gatunków przeprowadzono w programie R CRAN, w komendzie joincount. test. Przeglądowa analiza danych przestrzennych (ESDA) z wykorzystaniem statystyk joincount wykazała istnienie pozytywnej autokorelacji przestrzennej w rozmieszczeniu dziesięciu gatunków hydrofitów i helofitów. Na podstawie wniosków z ESDA można w ich przypadku odrzucić hipotezę o przestrzennej losowości, co otwiera drogę do poszukiwania reżimów przestrzennych. Działania protegujące występowanie gatunków o ograniczonych możliwościach dyspersyjnych powinny uwzględniać ich wymogi co do odpowiednio mniejszych odległości między sąsiadującymi siedliskami. Pozwoli to planować ochronę śródpolnych oczek wodnych nie tylko jako ostoi, ale także jako siedlisk pomostowych, sprzyjających przemieszczaniu się gatunków dziko rosnących w krajobrazie rolniczym. - Źródło:
-
Acta Agrobotanica; 2008, 61, 2
0065-0951
2300-357X - Pojawia się w:
- Acta Agrobotanica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł