Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pfeifer-Chomiczewska, Katarzyna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Adopcja prosta – kontrowersyjny sposób na stworzenie więzi prawnej między konkubentami. Analiza prawa francuskiego
    Simple adoption – a controversial way to create a legal relationship between cohabitants. An analysis of French law
    Autorzy:
    Pfeifer-Chomiczewska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/621406.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    adopcja prosta, konkubinat, konkubenci, więź prawna, nadużycie prawa
    simple adoption, cohabitation, cohabitants, legal relationship, abuse of law
    Opis:
    In spite of a legal definition of cohabitation, the French legislator did not regulate either personal or property relationships between cohabitants. Cohabitation remains a purely factual situation and in light of law, cohabitants are strangers to each other. There are no formal ties between the cohabitants that affects their property relations. Despite the rejection of a formalized union such as marriage or PACS (Pacte Civil de So- lidarite´, Civil Pact of Solidarity), some cohabitants want to create a legal dimension to their relationship, very often for reasons of property and inheritance. This has led to controversial attempts to use simple adoption between cohabitants. Therefore, French courts had to settle whether such a solution is possible. Unanimo- usly and firmly, French authors and jurisprudence accept the view that simple adoption between cohabitants is unacceptable. This institution cannot be used to legitimize coha- bitation because it would be contrary to its primary purpose, which is to create a legal relationship imitating a parental bond. It is also impossible to use simple adoption by cohabitants to regulate their property relations. In both cases we would be dealing with the distortion of the institution of simple adoption.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2014, 13, 2; 317-334
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O przydatności oświadczeń pro futuro do ochrony osób dotkniętych chorobą Alzheimera lub inną chorobą otępienną
    On the Suitability of Statements Pro Futuro for the Protection of a Person With Alzheimer’s Disease 0r other Type of Dementia
    Autorzy:
    Pfeifer-Chomiczewska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/596572.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Alzheimer’s disease; pro futuro statement; judicial protection; old people
    Opis:
    As the law now stands, incapacitation is the only measure of legal protection for people suffering from Alzheimer’s disease or other forms of dementia. To strengthen the legal protection of people affected by a neurodegenerative disease, a comprehensive regulation of the so-called pro futuro statements, i.e. statements made for the future, is needed. The category of pro futuro statements is very wide and covers not only so-called living wills, which are closely related to the subject of the patient’s dying, but also other statements that are subject to ordinary medical interventions. However, it should be pointed out that pro futuro statements may refer not only to medical activities, but also to the patient’s personal matters, unrelated to the treatment process. The progress of Alzheimer’s disease or other neurodegenerative diseases gradually deprives the patient of his/her ability to understand the surrounding reality. Bearing in mind that this process is usually spread over time, regulating pro futuro statements in the case of such diseases seems particularly useful.
    W aktualnie obowiązującym stanie prawnym jedynym środkiem ochrony prawnej osób cierpiących na chorobę Alzheimera lub inną chorobę otępienną jest ubezwłasnowolnienie. By wzmocnić ochronę prawną osób dotkniętych chorobą neurodegeneracyjną, postuluje się kompleksowe uregulowanie tzw. oświadczeń pro futuro, czyli oświadczeń składanych na przyszłość. Kategoria oświadczeń pro futuro jest bardzo szeroka i obejmuje nie tylko tzw. testamenty życia ściśle związane z problematyką umierania pacjenta, ale również inne oświadczenia mające za przedmiot zwykłe interwencje medyczne. Należy jednak wskazać, że oświadczenia pro futuro mogą odnosić się nie tylko do działań medycznych, ale również do kwestii osobistych chorego, niezwiązanych z procesem leczenia. Rozwój choroby Alzheimera lub innej choroby otępiennej stopniowo pozbawia chorego jego zdolności do pojmowania otaczającej rzeczywistości. Mając na uwadze, iż proces ten jest z reguły rozłożony w czasie, uregulowanie oświadczeń pro futuro w przypadku takich schorzeń wydaje się szczególnie przydatne.  
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2019, 111; 47-62
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O wpływie sztucznej inteligencji na relacje międzyludzkie i prawo małżeńskie
    On the impact of artificial intelligence on human relationships and marriage law
    Autorzy:
    Pfeifer-Chomiczewska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2232235.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
    Tematy:
    sztuczna inteligencja
    roboty
    prawo
    małżeństwo
    rozwód
    zdrada małżeńska
    artificial intelligence
    robot
    civil law
    marriage
    divorce
    infidelity
    Opis:
    Intensywnie rozwijające się różne postaci sztucznej inteligencji (dalej: SI) ingerują nie tylko w rynek pracy, ochronę praw konsumenta, sektor finansowy czy transportowy, lecz także w życie rodzinne i pożycie małżeńskie. Celem artykułu jest ocena, z prawnego punktu widzenia: potencjalnego wpływu korzystania z aktualnie dostępnych form SI na możliwość orzeczenia rozwodu; możliwości zastąpienia ludzkiego sędziego sędzią-robotem w postępowaniu rozwodowym oraz możliwości sformalizowania (w odległej przyszłości?) związków z robotycznymi partnerami.
    Intensely developing different forms of AI interfere not only in the labour market, consumer protection, the financial sector or the transport sector, but also in family life and marital life. The aim of this article is to assess from a legal point of view: the potential impact of the use of currently available forms of AI on the possibility to pronounce divorce; the possibility to replace a human judge with a robot judge in divorce proceedings; and the possibility to formalise (in the distant future?) relationships with robotic partners.
    Źródło:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2022, 5, 1 (9); 12-38
    2657-7984
    2657-800X
    Pojawia się w:
    Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Artificial Intelligence and contractual liability under Polish law. Selected issues
    Sztuczna inteligencja a odpowiedzialność kontraktowa w prawie polskim. Wybrane zagadnienia
    Autorzy:
    Pfeifer-Chomiczewska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140619.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-04
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    B2B contracts
    warranty for defects
    black box
    legal personality
    umowy B2B
    rękojmia za wady
    osobowość prawna
    Opis:
    Background: Growing presence of artificial intelligence (AI) in the public sphere, and its ensuing ‘robot-human’ and ‘robot-environment’ interactions, can certainly affect the rules of contractual liability. Research purpose: The article analyses how AI and its commercialization can impact on Polish legal regulations governing contractual relations and the contractual liability. The purpose of this article is to present the issue of the AI impact on the conclusion and performance of contracts in Polish civil law, with particular emphasis on contractual liability arising in this context, as well as potential problems associated with it, not only for parties to a contract, but also for lawyers who have to face a puzzle of finding legal solutions to technological progress making real mechanisms that until recently have been treated in science-fiction categories. Methods: The analysis is based on the dogmatic and legal method. Conclusions: It is necessary to distinguish between situations where artificial intelligence is a subject of the contract, and cases where artificial intelligence is a party to the contract. In the former case, it seems that the current general provisions on contractual liability, as well as the provisions governing individual contracts, can be used to a considerable extent. However, contractual liability seems to be much more problematic when a robot is a party to the contract. This issue is inseparable from the developing of intelligent robots (artificial intelligence) and possibly the granting of legal personality to them.  
    Przedmiot badań: Rosnąca obecność sztucznej inteligencji (AI) w sferze publicznej oraz wynikające z niej interakcje „robot-człowiek” i „robot-środowisko” z pewnością mogą wpłynąć na zasady odpowiedzialności kontraktowej. Cel badawczy: W artykule przeanalizowano, w jaki sposób SI i jej komercjalizacja mogą wpłynąć na polskie przepisy prawne regulujące stosunki umowne i odpowiedzialność kontraktową. Celem artykułu jest przedstawienie problematyki wpływu SI na zawieranie i wykonywanie umów w polskim prawie cywilnym, ze szczególnym uwzględnieniem powstającej w tym kontekście odpowiedzialności kontraktowej, a także potencjalnych problemów z nią związanych, nie tylko dla stron umowy, ale także dla prawników, którzy muszą zmierzyć się z zagadką znalezienia rozwiązań prawnych dla postępu technologicznego urzeczywistniającego mechanizmy, które do niedawna traktowane były w kategoriach science-fiction. Metoda badawcza: Analiza oparta jest na metodzie dogmatyczno-prawnej. Wyniki: Konieczne jest rozróżnienie sytuacji, w których sztuczna inteligencja jest przedmiotem umowy, od przypadków, w których sztuczna inteligencja jest stroną umowy. W pierwszym przypadku wydaje się, że można w znacznym stopniu wykorzystać obowiązujące przepisy ogólne o odpowiedzialności kontraktowej, a także przepisy regulujące poszczególne umowy. Odpowiedzialność kontraktowa wydaje się jednak znacznie bardziej problematyczna, gdy stroną umowy jest robot. Zagadnienie to jest nierozerwalnie związane z rozwojem inteligentnych robotów (sztucznej inteligencji) i ewentualnym przyznaniem im osobowości prawnej.  
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2022, 124; 59-80
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies