Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pawełczyk, Tomasz" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 35
Tytuł:
Purinergic signaling in B cells
Autorzy:
Przybyła, Tomasz
Sakowicz-Burkiewicz, Monika
Pawełczyk, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038516.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
B cells
purinergic signaling
adenosine
adenosine triphosphate
P1 receptors
P2 receptors
Opis:
Adenosine and adenosine triphosphate are involved in purinergic signaling which plays an important role in control of the immune system. Much data have been obtained regarding impact of purinergic signaling on dendritic cells, macrophages, monocytes and T lymphocytes, however less attention has been paid to purinergic regulation of B cells. This review summarizes present knowledge on ATP- and Ado-dependent signaling in B lymphocytes. Human B cells have been shown to express A1-AR, A2A-AR, A2B-AR and A3-AR and each subtype of P2 receptors. Surface of B cells exhibits two antagonistic ectoenzymatic pathways, one relies on constitutive secretion and resynthesis of ATP, while the second one depends on degradation of adenosine nucleotides to nucleosides and their subsequent degradation. Inactivated B cells remain under the suppressive impact of autocrine and paracrine Ado, whereas activated B lymphocytes increase ATP release and production. ATP protects B cells from Ado-induced suppression and exerts pro-inflammatory effect on the target tissues, and it is also involved in the IgM release. On the other hand, Ado synthesis is necessary for optimal development, implantation and maintenance of the plasmocyte population in bone marrow in the course of the primary immune response. Moreover, Ado plays an important role in immunoglobulin class switching, which is a key mechanism of humoral immune response. Disruption of purinergic signaling leads to severe disorders. Impairment of Ado metabolism is one of the factors responsible for common variable immunodeficiency. There are several lines of evidence that dysfunction of the immune system observed during diabetes may in part depend on disrupted ATP and Ado metabolism in the B cells.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2018, 65, 1; 1-7
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skale oceny ryzyka samobójstwa dorosłych w praktyce psychologa klinicznego i psychiatry: przegląd dostępnych narzędzi
Adult suicidal risk scales in the practice of the clinical psychologist and psychiatrist: review of available tools
Autorzy:
Nowak, Marcin Piotr
Pawełczyk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942120.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
narzędzia oceny ryzyka samobójstwa
profilaktyka samobójstw
samobójstwo
Opis:
In the context of the increasing prevalence of suicides, low notifiability of people at risk and considerable difficulties in suicidal risk assessment, the significance of relevant tools is growing. The tools facilitating the evaluation of suicidal risk assessment can be divided in two groups – tools created for other purposes, but accounting for suicidal risk estimation (designed for general mental health assessment, assessment of mood, hopelessness, psychic pain and resilience) and tools specifically created for the evaluation of suicidal risk. The latter can be divided according to the age of the examined patient (adult vs. child/adolescent) or according to the person filling out the scale (tools filled out by a professional vs. self-esteem tools). This paper presents tools for the assessment of adult patients. The tools filled out by the mental health practitioner include Suicide Intent Scale, Pierce Suicide Intent Scale, Scale for Suicidal Ideation, SAD PERSONS Scale, InterSePT Scale for Suicidal Thinking, Nurses’ Global Assessment of Suicide Risk, Tool for Assessment of Suicide Risk, Suicide Attempt SelfInjury Interview and Immediate Action Protocol. Self-esteem tools for adult patients include Beck Scale for Suicidal Ideation, Harkavy Asnis Suicide Survey, Adult Suicidal Ideation Questionnaire, Positive and Negative Suicide Ideation Inventory, Suicidal Behaviors Questionnaire-Revised, Risk Assessment Suicidality Scale and Cultural Assessment of Risk for Suicide. The large number of existing tools contrasts with the small number of scales translated into Polish. Even where Polish versions are available, adequate validation in the Polish population is lacking, indicating an urgent need for further research.
W kontekście znacznej liczby samobójstw, niewielkiej zgłaszalności zagrożonych nimi osób i dużych trudności, jakich nastręcza ocena ryzyka samobójczego, znaczenia nabierają narzędzia oceny – zarówno te stworzone w innym celu, ale uwzględniające ocenę ryzyka samobójczego (narzędzia oceny ogólnego stanu psychicznego, nastroju, beznadziejności, bólu psychicznego, resilience), jak i te stworzone w celu oceny ryzyka samobójczego. Drugą grupę narzędzi można dodatkowo podzielić według wieku docelowej populacji (dorośli vs dzieci/młodzież) i w zależności od osoby dokonującej oceny (profesjonalista vs samoocena). W pracy przedstawiono skale przeznaczone dla dorosłych. Narzędzia oceny dokonywanej przez profesjonalistę obejmują Skalę Intencji Samobójczych, Skalę Intencji Samobójczych Pierce’a, Skalę Tendencji Samobójczych, Skalę SAD PERSONS, Skalę Oceny Nasilenia Myśli i Tendencji Samobójczych w Schizofrenii, Ocenę Pielęgniarską Ryzyka Popełnienia Samobójstwa, Narzędzie do Oceny Ryzyka Samobójstwa, Suicide Attempt Self-Injury Interview oraz Immediate Action Protocol. Samoocenę dorosłych umożliwiają zaś Skala Samobójczych Ideacji Becka, Skala Harkavy Asnis do badania ryzyka samobójstwa, Adult Suicidal Ideation Questionnaire, Positive and Negative Suicide Ideation Inventory, Suicidal Behaviors Questionnaire-Revised, Risk Assessment Suicidality Scale i Cultural Assessment of Risk for Suicide. Duża liczba istniejących narzędzi kontrastuje z małą liczbą skal przetłumaczonych na język polski, a w przypadku tych ostatnich często brakuje wiarygodnych badań na polskiej populacji, co wskazuje na konieczność dalszych badań.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 2; 180-187
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Suppression of ID1 expression in colon cancer cells increases sensitivity to 5-fluorouracil
Autorzy:
Przybyła, Tomasz
Sakowicz-Burkiewicz, Monika
Maciejewska, Izabela
Bielarczyk, Hanna
Pawełczyk, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038653.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
colon cancer
ID1
5-fluorouracil
TYMP
TK
UCK2
DYPD
TYMS.
Opis:
Adjuvant chemotherapy with 5-fluorouracil remains the basic treatment for patients with advanced colorectal carcinoma. The major obstacle in successful treatment is the ability of CRC cells to acquire chemoresistance. Here we examined the impact of ID1 silencing on the sensitivity of CRC cells to 5-FU. To suppress ID1 expression in HT-29 and HCT-116 cells the cells were transduced with a lentiviral vector carrying the ID1 silencing sequence. Cells with silenced ID1 showed altered expression of epithelial and mesenchymal markers and exhibited increased proliferation rate compared to the parental cells. HCT-116 cells with suppressed ID1 became sensitized to 5-FU and this was not observed in HT-29 cells. Silencing ID1 resulted in altered expression of genes encoding enzymes metabolizing 5-FU. HT-29 cells with suppressed ID1 had significantly reduced mRNA level for thymidine phosphorylase, uridine-cytydine kinase 2 and dihydropyrimidine dehydrogenase. ID1 suppression in HCT-116 cells resulted in an increase of mRNA level for thymidine phosphorylase, thymidine kinase and uridine-cytydine kinase 2 with concurrent drop of dihydropyrimidine dehydrogenase and thymidylate synthetase mRNA levels. In conclusion, ID1 expression impacts the sensitivity of colon cancer cells to 5-FU and may be considered as a potential predictive marker in CRC treatment.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2017, 64, 2; 315-322
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany sprawności funkcji poznawczych w trakcie suplementacji wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi omega-3 w grupie chorych na schizofrenię – przegląd systematyczny
Changes in cognitive performance during supplementation with omega-3 polyunsaturated fatty acids in patients with schizophrenia – a systematic review
Autorzy:
Grancow-Grabka, Marta
Gmitrowicz, Agnieszka
Pawełczyk, Agnieszka
Pawełczyk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941068.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cognitive deficit
cognitive functions
omega-3 polyunsaturated fatty acids
schizophrenia
supplementation
deficyt poznawczy
funkcje poznawcze
schizofrenia
suplementacja
wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3
Opis:
Cognitive function deficit is a constant phenomenon described in the population of patients with schizophrenia – in the premorbid period, during exacerbations and between the successive episodes. Cognitive dysfunction is an independent prognostic factor in schizophrenia. Studies indicate that this pathology dimension affects patient-functioning indicators, such as: treatment and rehabilitation outcomes, cooperation during treatment, professional, family and social functioning, the ability to live independently as well as the quality of life. Current methods for the treatment of schizophrenia fail to ensure sufficient improvement in this dimension of the disease. The usefulness of omega-3 polyunsaturated fatty acids, both as a monotherapy and an augmentation of antipsychotic treatment in schizophrenia, has been investigated during the last 25 years. The obtained results are inconclusive, however, a positive tendency in the outcomes related to symptomatic improvement have been observed. The effects of omega-3 polyunsaturated fatty acid supplementation on the cognitive functioning of patients diagnosed with schizophrenia has been relatively rarely evaluated. However, there is a theoretical rationale for the beneficial effect of omega-3 polyunsaturated fatty acid supplementation on cognitive function. The known effects of these substances that could contribute to the improvement in cognitive function include: immunomodulatory effects in the CNS, improvement of oxidative stress parameters, changes in neurotransmission as well as effects on neuroplasticity. The aim of this paper is to present a systematic review of research findings on the changes in cognitive performance in patients diagnosed with schizophrenia who receive omega-3 polyunsaturated fatty acid supplementation.
Deficyt w obszarze funkcjonowania poznawczego jest stałym fenomenem opisywanym w populacji osób z rozpoznaniem schizofrenii – w okresie przedchorobowym, w trakcie pogorszeń, jak również między kolejnymi epizodami. Zaburzenie funkcjonowania poznawczego stanowi niezależny czynnik rokowniczy w schizofrenii. Badania wskazują, że właśnie od tego wymiaru patologii zależą takie wykładniki funkcjonowania pacjentów, jak: wyniki leczenia i rehabilitacji, współpraca w leczeniu, funkcjonowanie zawodowe, rodzinne i społeczne, zdolność do samodzielnej egzystencji oraz jakość życia. Dotychczasowe metody leczenia schizofrenii nie zapewniają wystarczającej poprawy w zakresie tego wymiaru choroby. W okresie ostatnich 25 lat testowano użyteczność wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 jako monoterapii oraz jako augmentacji leczenia przeciwpsychotycznego w schizofrenii. Uzyskane wyniki są niejednoznaczne, choć podkreśla się tzw. pozytywny trend uzyskiwanych wyników w zakresie poprawy objawowej. Stosunkowo rzadko oceniano wpływ suplementacji preparatami wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 na funkcjonowanie poznawcze osób z rozpoznaniem schizofrenii. Korzystny wpływ suplementacji wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi na funkcjonowanie poznawcze ma uzasadnienie teoretyczne. Wśród znanych działań tych substancji mogących wpływać na usprawnienie funkcji poznawczych należy wymienić: działanie immunomodulacyjne w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, poprawę parametrów stresu oksydacyjnego, zmiany w zakresie neurotransmisji oraz wpływ na procesy plastyczności neuronalnej. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie systematycznego przeglądu wyników badań dotyczących zmian sprawności funkcjonowania poznawczego u osób z rozpoznaniem schizofrenii będących w trakcie suplementacji wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi omega-3.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 3; 155-159
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz idealnego lekarza psychiatry w oczach studentów medycyny, pacjentów i lekarzy sprawujących opiekę psychiatryczną
The image of an ideal psychiatrist in the eyes of medical students, patients and doctors involved in psychiatric care
Autorzy:
Margulska, Aleksandra
Kobusiewicz, Aleksandra
Pawełczyk, Agnieszka
Pawełczyk, Tomasz
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943070.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
patients’ expectations
personality inventory
physician-patient relations
physician’s personality
psychiatrist
inwentarz osobowości
oczekiwania pacjentów
osobowość lekarza
psychiatrzy
relacja lekarz – pacjent
Opis:
Aim: The aim of the study was to determine differences in the image of ideal psychiatrist (IIP) among patients, doctors involved in psychiatric care and medical students and also between individuals with different work experience (doctors vs. students). The psychiatrist’s personality seems an important factor in supporting therapeutic process; therefore it is worth searching for the patient’s needs. Materials and methods: Three groups participated in the study: patients of the psychiatric units, medical students of 6th year and psychiatrists. The Gough and Heilbrun ACL (Adjective Check List) – based on Murray’s theory of needs – was used to assess IIP. Results: Data analysis revealed statistically significant differences among patients, doctors and students involving five scales: Nurturance, Aggression, Change, Succorance and Deference. Patients had lower scores on Change scale than doctors and higher scores on the Nurturance, Succurance and Deference than students. Psychiatrists had higher scores on Nurturance and Deference scale and lower score on Aggression scale than students. Conclusions: The findings showed differences in the expectations of patients compared to those of students and doctors. The most significant difference that was observed involved the Change. It may indicate that patients prefer order, conventional approach and stability in psychiatrist’s personality traits more commonly than doctors. Study findings suggest that work experience has impact on IIP: with increasing work experience, opinion about IIP comes closer to patients’ expectations.
Celem pracy było poszukiwanie różnic obrazu idealnego lekarza psychiatry w oczach pacjentów klinik psychiatrycznych, lekarzy aktywnie zaangażowanych w opiekę psychiatryczną i studentów medycyny, a także pomiędzy osobami o różnym doświadczeniu zawodowym (lekarze vs studenci). Osobowość lekarza jest istotnym elementem wspomagającym proces terapeutyczny, dlatego poszukuje się cech osobowości lekarza psychiatry preferowanych przez osoby korzystające z opieki psychiatrycznej. Materiał i metodyka: W badaniu wzięły udział trzy grupy: pacjenci klinik psychiatrycznych w Łodzi (n=42), studenci VI roku medycyny (n=40) i lekarze psychiatrzy (n=45). Do oceny obrazu idealnego lekarza psychiatry (OILP) wykorzystano test ACL Gougha i Heilbruna oparty na teorii osobowości Murraya. Wyniki: Analiza danych wykazała statystycznie istotne różnice odpowiedzi pomiędzy grupami w zakresie pięciu skal: Opiekowanie się, Agresywność, Zmienność reagowania, Doznawanie opieki, Uległość. W grupie pacjentów obserwowano istotnie niższe wyniki niż w grupie lekarzy psychiatrów w zakresie Zmienności reagowania oraz istotnie wyższe wyniki niż w grupie studentów w skalach Opiekowanie się, Doznawanie opieki i Uległość. W grupie lekarzy psychiatrów w porównaniu ze studentami obserwowano istotnie wyższe wyniki w zakresie skal Opiekowanie się i Uległość oraz istotnie niższy wynik w skali Agresywność. Wnioski: Badanie wykazało istnienie różnic w oczekiwaniach w stosunku do lekarza psychiatry pomiędzy trzema grupami – pacjentów, lekarzy i studentów. Zaobserwowane różnice mogą oznaczać, że pacjenci bardziej niż lekarze cenią sobie psychiatrę systematycznego, o stabilnej osobowości i konwencjonalnym podejściu. Wyniki badania sugerują, że OILP różni się w zależności od doświadczenia i wraz z jego wzrostem zbliża się do oczekiwań pacjenta.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 1; 25-32
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inteligencja emocjonalna a preferowana specjalizacja medyczna – wyniki badania empirycznego
Emotional intelligence and medical specialty preference – findings from the empirical study
Autorzy:
Pawełczyk, Agnieszka
Kotlicka‑Antczak, Magdalena
Śmigielski, Janusz
Pawełczyk, Tomasz
Rabe‑Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943419.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
emotional intelligence
medical specialty
medical specialty preference
medical students
postgraduate education
inteligencja emocjonalna
kształcenie podyplomowe
specjalizacja lekarska
studenci medycyny
wybór specjalizacji
Opis:
Aim of the study: Literature emphasizes a positive impact of emotional intelligence on interpersonal and communication skills, the doctor‑patient relationship, and the level of empathy. On the other hand, few research studies dealing with the correlation between emotional intelligence and medical specialty choice or preference are available. Our research was aimed at checking if there are differences in the ability to perceive and identify emotions according to facial expression (one of the dimensions of emotional intelligence) between students preferring different medical specialties. Method: The research involved 251 six‑year students of the Medical Faculty, Medical University of Łódź. The examined group consisted of 174 women (69.33%) and 77 men (30.67%). The subjects’ average age was 24.7 years. The surgical specialty was preferred by 44 women (28.21%) and 43 men (58.11%), non‑surgical by 112 women (71.79%) and 31 men (41.89%). The subjects were asked to fill in a questionnaire with demographic data (gender, age, preferred specialty) and the Emotional Intelligence Scale – Faces (SIE‑T) by Matczak, Piekarska and Studniarek. Results: Men significantly more frequently chose surgical specialty (58.11%), as compared to women (28.21%); chi2=19.08, p<0.001. No significant differences were found in SIE‑T results between women and men who study at the 6th year of the Medical Faculty; Mann‑Whitney U= 0.81, p>0.05. Similarly, no differences were found betweenthe students preferring surgical and non‑surgical procedures; Mann‑WhitneyU= ‑0.93, p>0.05. Results: Male and female students of the Medical Faculty do not differ in the level of emotional intelligence. Emotional intelligence does not differentiate the students preferring surgical and non‑surgical specialties.
Cel pracy: W literaturze podkreśla się pozytywny wpływ inteligencji emocjonalnej na zdolności interpersonalne i komunikacyjne, na relację lekarza z pacjentem oraz poziom empatii. Jednocześnie dostępnych jest niewiele prac badawczych poświęconych zależności pomiędzy inteligencją emocjonalną a wybieraną lub preferowaną specjalizacją lekarską. Celem naszej pracy było sprawdzenie, czy istnieją różnice w zdolności spostrzegania i identyfikowania emocji na podstawie wyrazu twarzy (jeden z wymiarów inteligencji emocjonalnej) pomiędzy studentami preferującymi różne specjalizacje medyczne. Metoda: Badanie przeprowadzono z udziałem 251 studentów VI roku Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Badana grupa składała się ze 174 kobiet (69,33%) i 77 mężczyzn (30,67%). Średni wiek osób badanych wynosił 24,7 roku. Specjalizację zabiegową preferowały 44 kobiety (28,21%) i 43 mężczyzn (58,11%), niezabiegową – 112 kobiet (71,79%) i 31 mężczyzn (41,89%). Badanych poproszono o wypełnienie kwestionariusza z danymi demograficznymi (płeć, wiek, preferowana specjalizacja) oraz Skali Inteligencji Emocjonalnej – Twarze (SIE‑T) Matczak, Piekarskiej i Studniarek. Wyniki: Mężczyźni istotnie częściej wybierali specjalizację zabiegową (58,11%) niż kobiety (28,21%); chi2=19,08, p<0,001. Nie stwierdzono istotnych różnic w wynikach SIE‑T pomiędzy kobietami i mężczyznami studiującymi na VI roku Wydziału Lekarskiego; UManna‑Whitneya= 0,81, p>0,05. Nie odnotowano także różnic pomiędzy studentami preferującymi specjalizacje zabiegowe i niezabiegowe; UManna‑Whitneya= ‑0,93, p>0,05. Wnioski: Studenci i studentki Wydziału Lekarskiego nie różnią się poziomem inteligencji emocjonalnej. Inteligencja emocjonalna nie różnicuje studentów preferujących specjalizacje zabiegowe i niezabiegowe.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 2; 96-101
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wrzód żylny goleni – leczenie zachowawcze i operacyjne
Autorzy:
Janczak, Dariusz
Garcarek, Jerzy
Szydełko, Tomasz
Janczak, Dawid
Pawełczyk, Jerzy
Kabziński, Piotr
Merenda, Marcin
Litarski, Andrzej
Malinowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552509.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
owrzodzenie żylne
przewlekła niewydolność żylna
kompresjoterapia
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 1; 76-84
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zjawiska autoskopiczne – przegląd badań i opis przypadku
Autoscopic phenomena – review of studies and case report
Autorzy:
Pawełczyk, Agnieszka
Żurner-Szymańska, Natalia
Pawełczyk, Tomasz
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943360.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
autoscopic phenomena
corporal awareness
hypoxia
temporoparietal junction
zjawiska autoskopiczne
niedotlenienie mózgu
połączenie skroniowo-ciemieniowe
świadomość własnego ciała
hypoksja
Opis:
Autoscopic phenomena are defined as seeing one’s body in space, from internal perspective (as in a mirror) or from external point of view. They have different pictures, therefore they have been presently classified to the groups of: “being out of the body”, heautoscopy, and autoscopic hallucinations. “Being out of the body” is defined as an impression of seeing the world and one’s own body at a distance, from an enhanced visual-spatial perspective, autoscopic hallucinations are described as seeing one’s double in space out of one’s body but without a sense of having left the body, and heautoscopy – as seeing oneself in space out of one’s body but with difficulty in specifying where “experiencing of one’s self” and “one’s own centre of awareness” are located. The analysis of neurophysiological andneuroimaging data associated with experiencing autoscopy implies the presence of disturbances in integration of information flowing from the atrial system and other receptors (visual, proprioceptive, and tactile receptors). Neuroimaging studies indicated also participation of prefrontal, parietal and temporal cortices associated with a higher level of processing the information about oneself. These deficits are most probably associated with damages in temporoparietal junctions and in neuronal junction networks in various regions of the cerebral cortex, including prefrontal, parietal and temporal regions. Apart from the review of literature, the article presents a case of the patient who had the central nervous system’s hypoxia due to haemorrhagic shock. Because of his cerebral hypoxia the patient exhibited heautoscopic sensations and was close to death. The authors describe his experiences containing many elements repeated in accounts of people in a similar somatic condition. The final part of the article presents possible causes of their occurrence.
Zjawiska autoskopiczne definiowane są jako spostrzeganie własnego ciała w przestrzeni, z perspektywy wewnętrznej (tak jak w lustrze) lub z zewnętrznego punktu widzenia. Mają one różny obraz i w związku z nim zostały obecnie zaklasyfikowane do grup: „bycia poza ciałem”, heautoskopii i halucynacji autoskopicznych. „Bycie poza ciałem” definiowane jest jako wrażenie widzenia świata i własnego ciała z odległości, z podwyższonej wzrokowo-przestrzennej perspektywy, autoskopiczne halucynacje opisuje się jako widzenie swojego sobowtóra w przestrzeni poza własnym ciałem, lecz bez odczucia opuszczenia ciała, a heautoskopię – jako widzenie siebie w przestrzeni poza własnym ciałem, ale z trudnościami w określeniu, gdzie jest zlokalizowane „poczucie siebie” i „własne centrum świadomości”. Analiza danych neurofizjologicznych i neuroobrazowych związanych z doświadczeniem autoskopii sugeruje obecność zakłóceń integracji informacji płynących z układu przedsionkowego i innych receptorów (wzrokowych, proprioceptywnych, dotykowych). W badaniach neuroobrazowych wykazano udział w tych procesach także kory przedczołowej, ciemieniowej i skroniowej, związanych z wyższym poziomem przetwarzania informacji o samym sobie. Deficyty te najprawdopodobniej wiążą się z uszkodzeniami w połączeniach ciemieniowo-skroniowych oraz w sieciach połączeń neuronalnych różnych okolic kory mózgu, w tym przedczołowej, ciemieniowej i skroniowej. W artykule oprócz przeglądu literatury zaprezentowano przypadek pacjenta, u którego w następstwie wstrząsu krwotocznego doszło do hipoksji w ośrodkowym układzie nerwowym. W wyniku niedotlenienia mózgu pacjent przeżył stan bliski śmierci i miał doznania heautoskopiczne. Autorzy przedstawiają opisy jego doświadczeń, zawierające wiele elementów powtarzających się w relacjach osób w podobnym stanie somatycznym. W końcowej części artykułu omówiono możliwe podłoże ich pojawienia się.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 3; 193-198
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie poziomu agresywności ogólnej i poszczególnych jej podskal u młodzieży z zachowaniami autoagresywnymi
The level of general hostility and its subscales in adolescents exhibiting autoaggressive behaviour
Autorzy:
Fałek, Olga
Pawełczyk, Tomasz
Pawełczyk, Agnieszka
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944925.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Buss-Durkee Inventory
adolescents
autoaggressive behaviour
hostility
self-injuring
agresywność
kwestionariusz bussa-durkee
młodzież
samookaleczanie
zachowania autoagresywne
Opis:
Assumptions and aims: In recent years we have been observing an increasing number of adolescent patients exhibiting autoaggressive behaviour. These are often direct self-mutilations, defined as deliberate body injuries. The intention of such behaviours is physical self-injuring to reduce mental pain, relieve emotional tension and anxiety. This is accompanied by the sense of being “rewarded”. The study is aimed at analysing the correlation between the severity of general hostility and its respective subscales assessed by the Buss-Durkee Inventory on Moods and humours and the occurrence of selfmutilations in a group of adolescents with superficial self-mutilations. Material and methods: The examined population consisted of 67 persons aged 14-18 years, of both genders. Qualified to the examined group were 42 adolescent patients exhibiting autoaggressive behaviour. The control group consisted of 25 persons selected according to age and gender who did not exhibit such behaviours. Excluded from the study were subjects with depressive, psychotic disorders as wellas significant somatic disorders, and those who used psychotropic drugs and psychoactive substances. The respondents completed the Buss-Durkee Inventory assessing the level of general hostility and its seven subscales: direct aggressiveness consisting of physical and verbal aggressiveness, indirect aggressiveness, resentment, negativism, suspiciousness and irritability. A separate scale assessed the sense of guilt. Conclusions: 1) Self-mutilations in the examined group were associated with severity of aggressiveness directed outwards (measured both by its general level and in respective subscales). 2) Self-mutilating patients require therapeutic measures (psychotherapeutic and pharmacological) aimed at reduction not only of autoaggression but also aggression directed outwards.
Założenia i cele pracy: W ostatnich latach obserwujemy wzrastającą liczbę młodocianych pacjentów zachowujących się autoagresywne, często mamy do czynienia np. z poważnymi samouszkodzeniami bezpośrednimi – definiowanymi jako zamierzone okaleczenia ciała. Intencją takich zachowań jest zranienie się fizyczne w celu zmniejszenia bólu psychicznego, złagodzenia napięcia emocjonalnego, niepokoju. Towarzyszy temu poczucie doznania „nagrody”. Celem niniejszej pracy było zbadanie korelacji pomiędzy nasileniem agresywności ogólnej i poszczególnych jej podskal ocenianych za pomocą westionariusza Nastroje i humory Bussa-Durkee a występowaniem samouszkodzeń w grupie adolescentów dokonujących powierzchownych samouszkodzeń. Materiały i metody: Populację badaną stanowiło 67 osób w wieku 14-18 lat obojga płci. Do grupy badanej zakwalifikowano 42 młodocianych pacjentów wykazujących zachowania autoagresywne. Grupę kontrolną stanowiło odpowiednio dobranych pod względem wieku i płci 25 osób bez takich zachowań. Z udziału w badaniu wykluczono osoby z zaburzeniami depresyjnymi, psychotycznymi oraz istotnymi zaburzeniami somatycznymi, osoby przyjmujące leki psychotropowe oraz zażywające substancje psychoaktywne. Respondenci badania wypełnili kwestionariusz Bussa-Durkee, oceniający poziom agresywności ogólnej i siedmiu jej podskal: agresywności bezpośredniej, w której skład wchodzi agresywność fizyczna i słowna, agresywności pośredniej, urazy, negatywizmu, podejrzliwości, drażliwości. Osobna skala oceniała poziom poczucia winy. Wnioski: 1) Dokonywanie samouszkodzeń w badanej grupie wiązało się z nasileniem agresywności kierowanej na otoczenie (mierzonej zarówno jej poziomem ogólnym, jak i w poszczególnych podskalach). 2) Osoby dokonujące samouszkodzeń wymagają działań terapeutycznych (psychoterapeutycznych i farmakologicznych) nakierowanych na zmniejszenie nie tylko autoagresji, ale także agresji skierowanej na otoczenie.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 1; 6-14
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udar cieplny zilustrowany przypadkiem 39-letniego mężczyzny – uczestnika biegu maratońskiego
Exertional heat stroke in a marathon runner – case report
Autorzy:
Pawełczyk, Tomasz
Jastrzębski, Karol
Pawełczyk, Agnieszka
Klimek, Andrzej
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057905.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
udar cieplny
wysiłkowy udar cieplny
czynniki ryzyka
leczenie
postępowanie
heat stroke
exertional heat stroke
risk factors
treatment
management
Opis:
Heat stroke is a life-threatening and often fatal medical emergency. Key symptoms include fever exceeding 40°C and neurological deficits. In heat stroke thermoregulation mechanisms become inefficient and the body is unable to maintain its normal temperature. Ineffective thermoregulation results in elevation of body temperature to extreme values, leading to multiorgan failure and sometimes even to death. Most at-risk of developing heat stroke are infants and the elderly. Other risk factors include intense physical exertion at high ambient temperature and humidity, dehydration and some drugs. Heat stroke occurring in adolescents and adults as a result of intense physical effort is classified as exertional heat stroke. The incidence of exertional heat stroke during long-distance running mass events is estimated at 1 per 1000. Taking into account increasing popularity of long-distance running in Poland, the chance of facing such events by health professionals will be increasing. Timely diagnosis and effective management of heat stroke are paramount for the patients’ survival and long-term prognosis. Standard treatment of heat stroke includes rapid cooling in order to reduce deep temperature below critical threshold value of 40°C and correction of water-electrolyte disturbances. Medical services supporting mass events should be adequately prepared to deal with such cases. This paper presents a case of a 39-year-old marathon runner, who developed an exertional heat stroke with associated focal neurological deficits and indices of multiorgan failure persisting for several days after onset of heat stroke. Clinical picture of exertional heat stroke, associated risk factors and recommended management are discussed.
Udar cieplny (UC) jest stanem nagłego zagrożenia życia i często kończy się śmiercią. Charakteryzuje się gorączką ponad 40°C, której towarzyszą objawy neurologiczne. W udarze cieplnym homeostatyczne mechanizmy termoregulacyjne stają się niewydolne i organizm nie jest w stanie utrzymywać właściwej temperatury ciała. Dysfunkcja procesów termoregulacji prowadzi do skrajnego wzrostu temperatury ciała i w następstwie do uszkodzenia wieloukładowego, niewydolności narządów i niekiedy śmierci. Największe ryzyko wystąpienia UC występuje u dzieci i osób w podeszłym wieku. Intensywny wysiłek fizyczny w wysokich temperaturach i przy znacznej wilgotności otoczenia oraz odwodnienie i przyjmowanie niektórych leków również zwiększają ryzyko wystąpienia UC. Udar cieplny występujący u młodych dorosłych i dorosłych w następstwie intensywnego wysiłku jest klasyfikowany jako wysiłkowy udar cieplny (WUC). Częstość występowania WUC w trakcie biegowych imprez masowych wynosi około 1 na 1000. Biorąc pod uwagę zwiększającą się popularność biegów długodystansowych w Polsce, prawdopodobieństwo wystąpienia i obserwacji przez lekarzy przypadków wysiłkowego udaru cieplnego będzie rosło. Szybkie rozpoznanie i właściwe postępowanie w przypadkach UC warunkuje przeżycie pacjenta oraz odległe rokowanie. Do standardu postępowania w WUC należy szybkie schłodzenie pacjenta aż do osiągnięcia temperatury głębokiej poniżej wartości krytycznej, tj. 40°C, oraz wyrównanie zaburzeń wodno-elektrolitowych, do czego służby medyczne organizujące opiekę zdrowotną w trakcie imprez masowych powinny być odpowiednio przygotowane. W artykule opisano przypadek pacjenta, u którego w następstwie uczestnictwa w biegu maratońskim rozpoznano WUC przebiegający z ogniskowymi objawami neurologicznymi oraz utrzymywaniem się wskaźników uszkodzenia wielonarządowego przez wiele dni po wystąpieniu zaburzenia. Przeanalizowano obraz kliniczny WUC wraz z czynnikami ryzyka i zalecanym postępowaniem i leczeniem.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2011, 11, 4; 274-279
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki temperamentalne mogą być związane z preferencją specjalizacji lekarskiej – badanie pilotażowe
Temperamental traits may be associated with medical students’ specialty preferences – pilot study
Autorzy:
Pawełczyk, Agnieszka
Kotlicka-Antczak, Magdalena
Pawełczyk, Tomasz
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945264.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
medical specialty
medical students
medicine
medycyna
osobowość
personality
specjalizacja lekarska
studenci medycyny
temperament
Opis:
Objective: This study was aimed at checking a hypothesis about a possible correlation between medical students’ temperamental traits and specialty preferences. Material and methods: The study was carried out among 202 students of the 6th year at the Medical University of Łódź in academic year 2008/2009. The examined group consisted of 140 women (69%) and 62 men (31%). The average age of the students included into the study was 24.7 years (range: 23-29). The subjects were asked to fill in a questionnaire on demographic variables and the Formal Characteristics of Behaviour- Temperament Inventory (FCB-TI) by Zawadzki and Strelau. Results: The students taking part in the study preferred specialties in internal diseases (22%), surgery (18%) and paediatrics (11%). Two point five percent of the students were indecisive in the specialty choice, 26% preferred surgical specialty and 71% – non-surgical specialty. Differences in temperamental traits were indicated between the students preferring different specialties. Students preferring surgery scored higher than those preferring internal medicine in Endurance (p=0.0036, d=0.63) and Activity (p=0.0292, d=0.63). Significantly higher average values were observed within two temperamental traits: Briskness (p=0.0083, d=0.5) and Endurance (p=0.0070, d=0.49) in students preferring surgical specialties, as compared to those choosing non-surgical specialties. Conclusions: Students’ preferring different medical specialties differ in temperamental traits. They obtained different results on the scales of Briskness, Endurance and Activity. The obtained results may be useful in vocational guidance within the choice of medical specialty.
Cel badania: Zweryfikowanie hipotezy o istnieniu związku pomiędzy cechami temperamentu studentów wydziału lekarskiego a preferowaną przez nich specjalizacją medyczną. Materiał i metoda: Badanie przeprowadzono wśród 202 studentów VI roku Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w roku akademickim 2008/2009. Wśród osób badanych było 140 kobiet (69%) i 62 mężczyzn (31%). Średni wiek studentów włączonych do badania wynosił 24,7 roku (zakres: 23-29). Badanych poproszono o wypełnienie ankiety dotyczącej zmiennych demograficznych oraz kwestionariusza temperamentu FCZ-KT Zawadzkiego i Strelaua. Wyniki: Badani najczęściej wybierali specjalizację z zakresu chorób wewnętrznych (22%), chirurgii (18%) oraz pediatrii (11%). Wśród badanych studentów 2,5% nie podjęło ostatecznej decyzji co do wyboru specjalizacji. Specjalizację zabiegową preferowało 26% badanych, zaś niezabiegową 71%. Wykazano istnienie różnic cech temperamentu pomiędzy studentami preferującymi różne specjalizacje medyczne. Stwierdzono istotnie wyższe nasilenie cech temperamentu w skalach: Wytrzymałość (p=0,0036, d=0,63) oraz Aktywność (p=0,0292, d=0,63) w grupie studentów preferujących specjalizację z zakresu chirurgii w porównaniu z wybierającymi choroby wewnętrzne. Zaobserwowano istotne wyższe wartości przeciętne w zakresie dwóch skal: Żwawości (p=0,0083, d=0,5) oraz Wytrzymałości (p=0,0070, d=0,49) u studentów preferujących zabiegowe specjalizacje lekarskie w porównaniu z wybierającymi niezabiegowe. Wnioski: Studenci preferujący różne specjalizacje medyczne różnią się cechami temperamentu. Uzyskali różne wyniki w skalach Żwawość, Wytrzymałość i Aktywność. Uzyskane rezultaty mogą być wykorzystane w doradztwie zawodowym w zakresie wyboru specjalizacji lekarskiej.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 2; 73-85
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena niezależnych czynników ryzyka konwersji w psychozę w grupie osób z wysokim ryzykiem rozwoju zaburzeń psychotycznych
Assessment of independent risk factors of conversion into psychosis in the ultra-high risk state group of patients
Autorzy:
Gawłowska, Marta
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Pawełczyk, Tomasz
Pawełczyk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945154.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
modulating factors
psychosis
risk factors of conversion into psychosis
stan wysokiego ryzyka rozwoju psychozy
ultra-high risk state
czynniki modulujące
czynniki ryzyka konwersji w psychozę
marihuana
psychoza
Opis:
Background: The aim of this study was the independent psychosis risk factors assessment in a group of subjects fulfilling the criteria of at risk mental state, under specialist outpatient psychiatric care. Participants: Seventy-one patients – 33 women and 38 men, were involved into this study, aged on average 17.34, all under psychiatric care. The patients were recruited into the study in the sequence of their outpatient clinic admission. The criterion to be included into the study was the diagnosis of ultra-high risk state (UHRS) – defined according to the Australian research group principles. Subsequently, the patients were divided into subgroups according to the clinical features of their mental state. Method: The author’s demographic questionnaire was applied in the study. Information regarding the family history of psychosis was obtained from patients and/or their relatives or carers. The patients’ mental state was assessed monthly – according to the presence of psychotic symptoms, change of their incidence and duration, presence of depressive symptoms or aggressive behaviour (measured by a three-level scale). On the basis of the obtained information, we evaluated: 1) conversion into psychosis time – measured from diagnosing of UHRS to the development of full-symptom psychosis, 2) therapeutic methods used (psychotherapy, pharmacotherapy or both), 3) use of psychoactive substances after being diagnosed with UHRS, 4) presence of serious life stressors (the patients’ subjective estimation) – during the six-month period preceding the conversion into psychosis. Results: 1) In the UHRS group of patients, staying under professional outpatient psychiatric care, the use of marijuana was an independent risk factor of conversion into psychosis. 2) In the investigated group of patients with at risk mental state we did not find any correlation between modulating factors (including: therapeutic methods used, depressive symptoms, aggression or clinical features of UHRS patients’ subgroups or duration of staying under professional psychiatric care) and controlled period without conversion into psychosis.
Założenia i cel pracy: Celem pracy było poszukiwanie niezależnych czynników ryzyka konwersji w psychozę w grupie osób spełniających kryteria ryzykownego stanu psychicznego i pozostających pod ambulatoryjną opieką lekarską. Grupa badana: Do udziału w badaniu zakwalifikowano 71 pacjentów – 33 kobiety i 38 mężczyzn, ze średnią wieku 17,34 roku, pozostających w opiece ambulatoryjnej. Pacjenci byli kolejno włączani do badania w porządku odpowiadającym chronologii zgłaszania się do poradni. Kryterium włączenia do badania było stwierdzenie obecności stanu ryzyka rozwoju psychozy (ultra-high risk state, UHRS), definiowanego według zasad zaproponowanych przez zespół australijskich badaczy. Pacjenci byli następnie kwalifikowani do jednej z podgrup UHRS – w zależności od obserwowanego obrazu klinicznego. Metoda: W badaniu wykorzystano autorski kwestionariusz do zbierania danych demograficznych. Dane o obciążeniu rodzinnym psychozą uzyskano na podstawie wywiadu z pacjentem i/lub jego opiekunami. Od momentu włączenia uczestników do grupy UHRS co miesiąc oceniano ich stan psychiczny pod kątem wystąpienia objawów psychotycznych, zmiany czasu ich trwania i częstości występowania, obecności objawów depresyjnych i agresji (nasilenie oceniano w trójstopniowej skali). Na podstawie uzyskanej dokumentacji ustalono: 1) czas przejścia w psychozę – obliczany od momentu stwierdzenia UHRS do momentu wystąpienia objawów pełnej psychozy (z dokładnością do 1 miesiąca), 2) stosowane metody terapeutyczne (psychoterapia, farmakoterapia, obie formy), 3) używanie substancji psychoaktywnych po stwierdzeniu UHRS, 4) występowanie poważnych sytuacji stresujących (wg subiektywnej oceny badanych) w ostatnim półroczu przed konwersją w psychozę. Wnioski: 1) Stwierdzono, że w grupie badanych spełniających kryteria stanu wysokiego ryzyka rozwoju psychozy (UHRS) i pozostających pod ambulatoryjną opieką lekarską używanie marihuany było niezależnym czynnikiem ryzyka konwersji w psychozę. 2) W badanej populacji pacjentów z grupy ryzyka rozwoju psychozy nie wykazano istotnego związku pomiędzy zastosowanymi czynnikami modulującymi (w tym: stosowanymi procedurami terapeutycznymi, nasileniem objawów depresyjnych, agresji oraz obrazem klinicznym definiowanym zgodnie z kryteriami wyróżniania podgrup UHRS) z czasem pozostawania w opiece psychiatrycznej bez konwersji w psychozę.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 4; 254-266
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 w etiopatogenezie i leczeniu zaburzeń psychicznych
Role of omega-3 polyunsaturated fatty acids in the pathogenesis and treatment of mental disorders
Autorzy:
Pawełczyk, Tomasz
Kotlicka-Antczak, Magdalena
Dietrich-Muszalska, Anna
Grygo, Magdalena
Krawczyk, Kamila
Wolańczyk, Tomasz
Rybakowski, Janusz
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058193.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
wielonienasycone kwasy tłuszczowe
schizofrenia
zaburzenia nastroju
etiologia
terapia
polyunsaturated fatty acids
schizophrenia
mood disorders
aetiology
therapeutics
Opis:
Polyunsaturated fatty acids (PUFA), omega-3 are essential for normal development and function of the central nervous system. They are an essential structural component of neuronal cell membranes and are a source of biologically active substances, which perform complex functions, and participate in signal transmission within cells. Disorders of lipid metabolism and FFA are observed in the course of many disorders and mental illness, i.e. schizophrenia, bipolar disorder, attention-deficit/hyperactivity disorder, autism. Those disturbances are genetically based and contribute along with other abnormalities to increased vulnerability to particular disorder’s symptoms development. In addition, the diet of most residents of European countries does not provide enough omega-3 PUFAs, which are exogenous substances, i.e. not synthesized in sufficient quantities in the human body. Moreover, in the course of many mental disorders an excessive loss of long-chain PUFA through excitotoxicity processes and oxidative stress is observed, which further contributes to depletion of the available pool of PUFAs. In the case of schizophrenia, numerous experimental and clinical studies have led researchers to formulate hypotheses explaining the development of this disease based on the presence of lipid metabolism dysfunctions. The paper presents a review of recent literature and results of the original research conducted by the authors dealing with PUFAs metabolism disturbances in patients with mental disorders listed above.
Wielonienasycone kwasy tłuszczowe (WKT) omega-3 są niezbędne do prawidłowego rozwoju i funkcji ośrodkowego układu nerwowego. Stanowią istotny element strukturalny neuronalnych błon komórkowych oraz są źródłem aktywnych biologicznie substancji, które pełnią złożone funkcje sygnałowe oraz uczestniczą w przekazywaniu informacji wewnątrz komórek. Zaburzenia metabolizmu lipidów i WKT obserwuje się w przebiegu wielu zaburzeń i chorób psychicznych: schizofrenii, zaburzeń afektywnych, zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, autyzmu i innych. Dysfunkcje te mają podłoże genetyczne i wraz z innymi nieprawidłowościami przyczyniają się do zwiększenia podatności na wystąpienie objawów psychopatologicznych danego zaburzenia. Ponadto dieta mieszkańców większości krajów europejskich nie zapewnia wystarczającej ilości WKT omega-3, które należą do substancji egzogennych, tj. niesyntetyzowanych w wystarczającej ilości w organizmie ludzkim. Co więcej, w przebiegu wielu zaburzeń psychicznych dochodzi do nadmiernej utraty długołańcuchowych WKT za pośrednictwem procesów ekscytotoksyczności i stresu oksydacyjnego, co dalej przyczynia się do uszczuplenia dostępnej puli WKT. W przypadku schizofrenii liczne badania eksperymentalne i kliniczne doprowadziły badaczy do sformułowania hipotezy wyjaśniającej rozwój tej choroby w oparciu o występowanie dysfunkcji metabolizmu lipidów. W pracy przedstawiono przegląd aktualnego piśmiennictwa oraz wyniki oryginalnych badań przeprowadzonych przez autorów zajmujących się problematyką zaburzeń metabolizmu WKT u chorych z wymienionymi wyżej zaburzeniami psychicznymi.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 4; 232-241
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 w etiopatogenezie i leczeniu zaburzeń psychicznych
Role of omega-3 polyunsaturated fatty acids in the pathogenesis and treatment of mental disorders
Autorzy:
Pawełczyk, Tomasz
Kotlicka-Antczak, Magdalena
Dietrich-Muszalska, Anna
Grygo, Magdalena
Krawczyk, Kamila
Wolańczyk, Tomasz
Rybakowski, Janusz
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031590.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
aetiology
mood disorders
polyunsaturated fatty acids
schizophrenia
therapeutics
wielonienasycone kwasy tłuszczowe
schizofrenia
zaburzenia nastroju
etiologia
terapia
Opis:
Polyunsaturated fatty acids (PUFA), omega-3 are essential for normal development and function of the central nervous system. They are an essential structural component of neuronal cell membranes and are a source of biologically active substances, which perform complex functions, and participate in signal transmission within cells. Disorders of lipid metabolism and FFA are observed in the course of many disorders and mental illness, i.e. schizophrenia, bipolar disorder, attention-deficit/hyperactivity disorder, autism. Those disturbances are genetically based and contribute along with other abnormalities to increased vulnerability to particular disorder’s symptoms development. In addition, the diet of most residents of European countries does not provide enough omega-3 PUFAs, which are exogenous substances, i.e. not synthesized in sufficient quantities in the human body. Moreover, in the course of many mental disorders an excessive loss of long-chain PUFA through excitotoxicity processes and oxidative stress is observed, which further contributes to depletion of the available pool of PUFAs. In the case of schizophrenia, numerous experimental and clinical studies have led researchers to formulate hypotheses explaining the development of this disease based on the presence of lipid metabolism dysfunctions. The paper presents a review of recent literature and results of the original research conducted by the authors dealing with PUFAs metabolism disturbances in patients with mental disorders listed above.
Wielonienasycone kwasy tłuszczowe (WKT) omega-3 są niezbędne do prawidłowego rozwoju i funkcji ośrodkowego układu nerwowego. Stanowią istotny element strukturalny neuronalnych błon komórkowych oraz są źródłem aktywnych biologicznie substancji, które pełnią złożone funkcje sygnałowe oraz uczestniczą w przekazywaniu informacji wewnątrz komórek. Zaburzenia metabolizmu lipidów i WKT obserwuje się w przebiegu wielu zaburzeń i chorób psychicznych: schizofrenii, zaburzeń afektywnych, zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, autyzmu i innych. Dysfunkcje te mają podłoże genetyczne i wraz z innymi nieprawidłowościami przyczyniają się do zwiększenia podatności na wystąpienie objawów psychopatologicznych danego zaburzenia. Ponadto dieta mieszkańców większości krajów europejskich nie zapewnia wystarczającej ilości WKT omega-3, które należą do substancji egzogennych, tj. niesyntetyzowanych w wystarczającej ilości w organizmie ludzkim. Co więcej, w przebiegu wielu zaburzeń psychicznych dochodzi do nadmiernej utraty długołańcuchowych WKT za pośrednictwem procesów ekscytotoksyczności i stresu oksydacyjnego, co dalej przyczynia się do uszczuplenia dostępnej puli WKT. W przypadku schizofrenii liczne badania eksperymentalne i kliniczne doprowadziły badaczy do sformułowania hipotezy wyjaśniającej rozwój tej choroby w oparciu o występowanie dysfunkcji metabolizmu lipidów. W pracy przedstawiono przegląd aktualnego piśmiennictwa oraz wyniki oryginalnych badań przeprowadzonych przez autorów zajmujących się problematyką zaburzeń metabolizmu WKT u chorych z wymienionymi wyżej zaburzeniami psychicznymi.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 333-344
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 35

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies