Autor: Pastwa, Andrzej - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Tomasz Gałkowski CP, Ogólne zasady prawa w prawie kanonicznym [General Principles of Law in the Canon Law] Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 2020, 221 pp.
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2015994.pdf
Data publikacji:: 2021-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Opis:: Tomasz Gałkowski CP, Ogólne zasady prawa w prawie kanonicznym [General Principles of Law in the Canon Law] Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 2020, 221 pp.
Źródło:: Philosophy and Canon Law; 2021, 7, 2; 1-3
2450-4955
2451-2141
Pojawia się w:: Philosophy and Canon Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: The Fides—Sacramentum Matrimonii Relationship in the Post-Synodal Era (2015—). A New Concept of Response to Doctrinal Impulses
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40282229.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Synod of Bishops
International Theological Commission
Pope Benedict XVI
relationship between faith and sacraments
sacrament of marriage
sacramentality of marriages of “baptized non-believers”
jurisprudence
Opis:: W 2020 roku Międzynarodowa Komisja Teologiczna wydała ważny dokument: “La reciprocità tra fede e sacramenti nell’economia sacramentale”.Dokument ten jest prezentacją 6-letnich prac eksperckich nad zgłębieniem relacji między wiarą a sakramentami. Oferowane tu oryginalne teologiczne uzasadnienie szczególnej roli wiary w ważności i owocności każdego sakramentu kulminuje niejako skupieniem uwagi na „obszarze” newralgicznym eklezjalnie (Ecclesia domestica) – co zapowiadają już wstępne deklaracje, zamieszczone pod „krzyczącym” podtytułem: “Fede e sacramenti: una reciprocità in crisi”. Mowa o poważnej naukowej propozycji dalszej reintegracji doktryny de sacramento matrimonii, z węzłowym ujęciem problematyki sakramentalnej godności małżeństwa – studium mocno wyczekiwane, bo wpisane w kontekst dwóch pamiętnych zgromadzeń Synodu Biskupów z lat 2014 i 2015. Przyjęcie hipotezy o zasadności tytułowej cezury (2015-), wyznaczającej “erę posynodalną”, dyktowało autorowi niniejszego opracowania – konsekwentnie – dogłębne zbadanie: jak Międzynarodowa Komisja Teologiczna zrealizowała in concreto synodalne apele biskupów z 2014 roku – apel pierwszy (z Instrumentum laboris della III Assemblea Generale Straordinaria del Sinodo dei Vescovi): “si indica la necessità di approfondire la questione del rapporto tra fede e sacramento del matrimonio”; i apel późniejszy (z Relatio Synodi della III Assemblea Generale Straordinaria del Sinodo dei Vescovi): “andrebbe considerata la possibilità di dare rilevanza al ruolo della fede dei nubendi in ordine alla validità del sacramento del matrimonio, tenendo fermo che tra battezzati tutti i matrimoni validi sono sacramento”. W uwagach końcowych autor nie uchylił się od próby odpowiedzi na nurtujące kanonistę pytanie: czy można przyjąć, że efektem 6-letnich prac Komisji jest – ważne dla kanonistyki i przede wszystkim pomocne dla jednolitego orzecznictwa – wyjaśnienie questio dubia: “ochrzczonych niewierzących” a sakrament małżeństwa?
In 2020 the International Theological Commission published an important document: The Reciprocity Between Faith and Sacraments in the Sacramental Economy. The document is a presentation of six years of expert work on exploring the relationship between faith and the sacraments. The original theological justification, offered here, of the specific role of faith in the validity and fruitfulness of each sacrament culminates, in some ways, in a focus on an ecclesiastically sensitive “area” (Ecclesia domestica) — which is already foreshadowed by the initial declarations under the “emphatic” subtitle: Faith and the Sacraments: A Reciprocity in Crisis. What is addressed here is a serious scholarly proposal for further reintegration of the doctrine of de sacramento matrimonii, with a nodal understanding of the issue of the sacramental dignity of marriage — a study strongly awaited since it is set in the context of the two memorable assemblies of the Synod of Bishops, of 2014 and 2015.Adopting the hypothesis of justifiability of the title demarcation line (2015—), marking the “post-synodal era,” bestowed upon the author of this study — consequently — a need to comprehensively examine how the International Theological Commission implemented in concreto the synodal appeals of bishops in 2014 — the first appeal (from Instrumentum laboris of the Third Extraordinary General Assembly of the Synod of Bishops): “there is a need to deepen the question of the relationship between faith and the Sacrament of Matrimony”; and a later appeal (from Relatio Synodi of the Third Extraordinary General Assembly of the Synod of Bishops): “it is necessary to consider the possibility of giving importance to the faith of the nupturients in ascertaining the validity of the Sacrament of Marriage, all the while maintaining that the marriage of two baptized Christians is always a sacrament.” In the concluding remarks the author answers the question that preoccupies the canonist: Can it be assumed that the result of the Commission’s six-year long work is — important for the canonical doctrine and, above all, helpful for the consistent jurisprudence — a clarification of the questio dubia: “baptized non-believers” and the sacrament of marriage?
Źródło:: Ecumeny and Law; 2023, 11, 1; 7-31
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:: Ecumeny and Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: The Digital Environment as a Space of the Evangelization Activity: New Dimension of the Obligations Arising from the Prescripts of can. 822 CIC
Środowisko cyfrowe jako przestrzeń działalności ewangelizacyjnej. Nowy wymiar obowiązków wynikających z przepisów kan. 822 KPK
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29433409.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: “znaki czasu”
komunikacja i społeczność w “erze cyfrowej”
prawne elementy przepowiadania Słowa
zadania pasterzy-prawodawców kościelnych
porządkowanie i interpretacja „nowej przestrzeni życiowej”
optymalizacja misji ewangelizacyjnej Kościoła
“signs of the times,”
communication and community in the “digital age”
” legal elements of the ministry of the Word
tasks of church pastors-legislators
introducting order to and interpretation of the “new living space”
optimizing the Church’s evangelizing mission
Opis:: Contemporary papal enunciations are characterized by the assertive―active and optimistic, yet risk-conscious and non-critical―ecclesial approach to the opportunities/challenges of the “digital age.” If we follow these indications, imbued with the concern for the effectiveness of the evangelizing mission in the new socio-(technological-)cultural realities/contexts, and at the same time bear in mind the rule that the Church’s legal practice must take into account the current conditions of human existence—it becomes clear that this authoritatively outlined horizon of the “signs of the times” poses a challenge to theological sciences, including the canonical doctrine. As far as the latter is concerned, leaving aside the often urgent need for legislative changes/adjustments (given the peculiarities of the various regions of the world—above all at the level of particular law), the role of experts in presenting a renewed, adequate hic et nunc interpretation of certain nodal canons of the Code of Canon Law remains invaluable. We may argue that such include the prescripts of can. 822. Hence, this article attempts a two-stage delimitation of the problem meritum—according to the research steps announced in the title: (1) The digital environment as an indispensable space of the evangelization activity; (2) The new dimension of the obligations of the Church’s Pastors imposed by the prescripts of can. 822 §§ 1–3.
Współczesne enuncjacje papieskie cechuje asertywne – aktywne i tchnące optymizmem, choć świadome zagrożeń i niebezkrytyczne – eklezjalne podejście do szans/wyzwań „ery cyfrowej”. Jeśli podążyć tropem owych wskazań, nabrzmiałych troską o skuteczność misji ewangelizacyjnej w nowych realiach/kontekstach społeczno-(technologiczno-)kulturowych, i jednocześnie mieć na względzie regułę, że w praktyce prawnej Kościoła należy uwzględniać aktualne uwarunkowania ludzkiej egzystencji – to staje się jasne, że ów autorytatywnie nakreślony horyzont „znaków czasu” stawia wyzwanie naukom teologicznym, w tym kanonistyce. Co się zaś tyczy tej ostatniej – abstrahując od pilnej niejednokrotnie potrzeby dokonania zmian/dostosowań legislacyjnych (zważywszy na specyfikę różnych regionów świata – przede wszystkim na poziomie prawa partykularnego), nieoceniona pozostaje służebna rola ekspertów prezentowania odnowionej, adekwatnej hic et nunc interpretacji niektórych węzłowych kanonów Kodeksu Prawa Kanonicznego. Można postawić tezę, że do takich należą przepisy can. 822. Stąd też podjęcie w niniejszym artykule próby dwuetapowego zakreślenia problemowego meritum – wedle zaanonsowanych w tytule kroków badawczych: (1) Środowisko cyfrowe jako nieodzowna przestrzeń działalności ewangelizacyjnej; (2) Nowy wymiar obowiązków pasterzy Kościoła nałożonych przez przepisy can. 822 §§ 1-3.
Źródło:: Philosophy and Canon Law; 2023, 9, 1; 1-25
2450-4955
2451-2141
Pojawia się w:: Philosophy and Canon Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Teologiczny fundament sakramentalności małżeństwa : "in fieri" oraz "in facto esse"
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/661455.pdf
Data publikacji:: 2003
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:: Neue päpstliche Interpretation einer „magna charta” der christlichen Ehe (Ef 5, 21-33) in der Optik der Ekklesiologia „communio” vom 2. Vatikanischen Konzil lässt erkennen, daß das bräutliche Verhältnis Christus zu Kirche ein theologisches Fundament der Sakramentalität der Ehe ist. Die Implikationen dieser Feststellung für die Theologen und Kanonisten sind nicht zu unterschätzen. Das Faktum ist die Tatsache, daß jener Bund der Liebe durch schöpferisch-dinamische Verwirklichung der „ehelichen” Relation mit Christus, enthüllt einer besonderen Verbindung mit der Sakramentalität selbst der Kirche, und zwar bildet die Einheit vom ganzen „Mistischen Leib”. Den Nachweis der tieferen Verbindung zwischen dem Sakrament der Ehe und den anderen Sakramenten der Kirche: die Taufe und Eucharistie („eucharistische Analogie”) hebt hervor sowohl das ontische Einbinden dieses Sakraments in das Geheimnis der Kirche, als auch seine notwendige Teilnahme in der kirchlichen Heilssendung. Getaufte Eheleute werden nicht nur eine „Heilsgemeinschaft” sondern auch eine „Gemeinschaft zur Heilung” sein, sobald sie die natürlichen ehelichen Zwecke: das Wohl der Ehegatten und die Zeugung und Erziehung von Nachkommenschaft - kraft der sakramentalen Gabe der Liebe von Christus (caritas) - verwirklichen. Die Eheleute erfüllen diese Mission, die in den Gründungsakt des ehelichen Bundes genommen wurde - dank des Heiligen Geistes, der die eheliche und familiäre Kommunion belebt - als sakramentale Realität „matrimonium in facto esse”, das heißt: die Hauskirche.
Źródło:: Prawo Kanoniczne; 2003, 46, 3-4; 65-85
2353-8104
Pojawia się w:: Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: TEOLOGICZNO-ANTROPOLOGICZNY FUNDAMENT JEDNOŚCI I NIEROZERWALNOŚCI - ISTOTNYCH PRZYMIOTÓW MAŁŻEŃSTWA KANONICZNEGO
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/661084.pdf
Data publikacji:: 2004
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:: Das Bild der Person wirkt entscheidend auf die Auffassung des institutum matrimoni ein. Es gehört zu jener natürlichen Realität, die von Christus zum Sakrament erhoben wurde. Die durch das gegenwärtige Magisterium ausgearbeitete „adäquate Anthropologie” enthüllt - im theologischen Kontext des „Abbildes Gottes” - das Herzstück der Wahrheit über die eheliche communio personarum. Die Ehe ist eine durch die Hingabe gegründete Einheit der beiden: des Mannes und der Frau, jene Gemeinsamkeit der Personen, die ontologisch und genetisch mit dem trinitarischen Geheimnis verbunden ist. Die Relation zur Trinität bestimmt wesenhaft, auch existentiell, die Berufung zur Liebe, die in der Ehe verwirklicht wird. In diesem Zusammenhang soll man die Wahrheit verstehen, daß der eheliche Bund in enger Beziehung zur ontologichen und existentiell-dynamischen Struktur der Person steht, und der amor coniugalis ein fundamentales Prinzip und eine dauerhafte Kraft der „totius vite consortium” ist. Somit auch Einheit und Unauflöslichkeit - die wesentlichen Eheeigenschaften - bekommen ihr tiefstes, theologisch-anthropologisches Fundament.
Źródło:: Prawo Kanoniczne; 2004, 47, 1-2; 77-92
2353-8104
Pojawia się w:: Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Synodality — Participation — Co-Responsibility. Remarks on the Determinants of the Aggiornamento of the Church Law
Sinodalità – partecipazione – responsabilità condivisa Osservazioni sulle determinanti dell’aggiornamento del diritto ecclesiastico
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046926.pdf
Data publikacji:: 2019-12-29
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: ecclesiology
communio principle
synodality
participation
co-responsibility
aggiornamento of Church law
ecclesiologia
principio di communio
sinodalità
partecipazione
responsabilità
condivisa
aggiornamento del diritto ecclesiastico
Opis:: In the communio Ecclesiae reality, of a unitarian, charismatic, and institutiona structure, the crucial concepts of participation and co-responsibility are firmly anchored in the juridical and canonical discourse. This is the way in which the horizon of the subject matter reveals itself, the study of which — from the point of view of the title triad: synodality — participation — co-responsibility — will never lose its relevance. What is, at the same time, important is the idea of “synodality,” which is adequately recognized as the sacra potestas of a sacramental origin (ontological aspect), which gains the dynamism of libertas sacra (existential and dynamic aspect) through the charisms of the Holy Spirit, thus leading to the inseparability of its personal and synodal aspects. Therefore, in the attempt to illuminate the determinant of the aggiornamento of the Church law in this study, it was appropriate, on the one hand, to consistently refer to the essence of the idea of the communio hierarchica, according to which Christ makes selected servants participate in his authority by means of an office, the exercise of which always remains a diaconia in the community of faith. On the other hand, in reference to the contemporary understanding of communio fidelium, the axis of scientific reflection was to be the communion-creative phenomenon of charisms — gifts of the Holy Spirit that awaken in the People of God synodal co-responsibility for the good of the entire Church community. In both cases — without losing sight of the obvious truth that, in the sacramental structure of the Church (communio), both hierarchical and charismatic gifts converge in the service of the bishop, who updates — according to the logic of the Vaticanum II aggiormamento and the ecclesiological principles of the Council: collegiality, the title synodality and subsidiarity — the fullness of Christ’s service: as Prophet, Priest, and King.
Nella realtà della communio Ecclesiae, che si caratterizza per una struttura carismatica e istituzionale unitaria, i concetti di partecipazione e di responsabilità condivisa — essenziali nel discorso giuridico e canonico, sono fortemente ancorati. Si svela così l’orizzonte della questione, il cui studio — nei termini della triade apparsa nel titolo: sinodalità — partecipazione — responsabilità condivisa — non perderà mai la sua rilevanza. È importante sottolineare che l’idea di “sinodalità” — adeguatamente riconosciuta come sacra potestas di origine sacramentale (aspetto ontologico), guadagnando il dinamismo di libertas sacra grazie ai carismi dello Spirito Santo (aspetto esistenziale e dinamico) —conduce all’inseparabilità dei suoi aspetti: personale e sinodale. Pertanto, nel tentativo compiuto in questo studio di illuminare le determinanti dell’ “aggiornamento” del diritto ecclesiastico, è stato opportuno, da un lato, riferirsi sistematicamente all’essenza dell’idea di communio hierarchica, secondo la quale Cristo rende i servi eletti partecipi del suo potere mediante un ufficio il cui adempimento resta sempre una diaconia nella comunità di fede; d’altra parte, in riferimento alla concezione contemporanea di communio fidelium — asse della riflessione scientifica dovrebbe essere il fenomeno dei carismi collegato con la comunione e la creazione — questi doni dello Spirito Santo, suscitando la responsabilità condivisa e sinodale per il bene dell’intera comunità ecclesiale nel popolo sacerdotale. In entrambi i casi — senza perdere di vista l’ovvia verità che nella struttura sacramentale della Chiesa (communio) sia i doni gerarchici che quelli carismatici coincidono nel ministero del vescovo che attua — secondo la logica dell’aggiormamento esposta dal Vaticano II e dei principi ecclesiologici conciliari: la collegialità, la sinodalità e la sussidiarietà — la pienezza del ministero di Cristo: Profeta, Sacerdote e Re.
Źródło:: Ecumeny and Law; 2019, 7; 95-114
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:: Ecumeny and Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Responsible Procreation—Co-Responsibility of Spouses. From Adequate Anthropology to the Legal Anthropology of Matrimony
Procréation responsable – coresponsabilité des époux De l’anthropologie adéquate à l’anthropologie juridique du mariage
Procreazione responsabile – coresponsabilità degli sposi Dall’antropologia adeguata all’antropologia giuridica del matrimonio
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1035654.pdf
Data publikacji:: 2020-12-18
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: institution of matrimony
theological doctrine de matrimonio
adequate anthropology
legal anthropology of matrimony
responsible procreation
co-responsibility of spouses
institution du mariage
doctrine théologique de matrimonio
anthropologie adéquate
anthropologie juridique du mariage
procréation responsable
coresponsabilité
des époux
istituzione del matrimonio
dottrina teologica del matrimonio
antropologia
adeguata
antropologia giuridica del matrimonio
procreazione responsabile
corresponsabilità degli sposi
Opis:: This study successfully verifies the thesis that both eponymous anthropological criteria (responsible procreation and co-responsibility of spouses), referring to the nature of personae humanae, have an invaluable epistemological value in the matrimonial law. Opening a wider horizon of cognition and interpretation, they become indispensable in the accurate/reliable deciding of cases concerning the invalidity of marriage. The subsequent stages of the discourse proposed here, step by step from the general guidelines of adequate anthropology to the detailed assumptions of the legal anthropology of matrimony, have very clearly confirmed the words of John Paul II that “[…] an authentically juridical consideration of marriage requires a metaphysical vision of the human person and of the conjugal relationship” (Address to the Roman Rota, 2004).
Cette étude vérifie la thèse selon laquelle les deux critères anthropologiques parus dans l’intitulé (procréation responsable, coresponsabilité des époux), se référant à la nature de personae humanae, ont une valeur épistémologique inestimable en droit du mariage. En effet, ouvrant un horizon cognitif et interprétatif plus large, ces deux critères sont désormais indispensables à l’évaluation exacte / fiable / correcte des juges en cas de nullité du mariage. Etape par étape, le discours proposé ici à partir des lignes directrices générales d’une anthropologie adéquate jusqu’aux hypothèses détaillées de l’anthropologie juridique du mariage, confirme clairement les propos de Jean-Paul II, selon qui « [...] une analyse véritablement juridique du mariage doit être fondée sur une vision métaphysique de l’homme et du lien conjugal » (Discours à la Rota romaine, 2004).
Il presente studio verifica la tesi che entrambi i criteri antropologici inclusi nel titolo (procreazione responsabile, corresponsabilità degli sposi), riferiti alla natura di personae humanae, hanno un valore epistemologico inestimabile nel diritto matrimoniale. Questo perché aprendo un orizzonte cognitivo e interpretativo più ampio, sono oggi indispensabili nella valutazione giuridica corretta / attendibile nei casi di nullità di matrimonio. Le parti successive del discorso qui proposto – passo dopo passo – dagli orientamenti generali di un’antropologia adeguata agli assunti dettagliati dell’antropologia giuridica del matrimonio, hanno chiaramente confermato le parole di Giovanni Paolo II che «[...] un’analisi veramente giuridica del matrimonio deve essere basata su una visione metafisica dell’uomo e del vincolo matrimoniale» (Discorso alla Rota Romana, 2004).
Źródło:: Philosophy and Canon Law; 2020, 6; 37-55
2450-4955
2451-2141
Pojawia się w:: Philosophy and Canon Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Przymierze miłości małżeńskiej
Bund der ehelichen Liebe
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/663485.pdf
Data publikacji:: 2003
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: miłość małżeńska
przymierze
przymierze miłości małżeńskiej
marital love
covenant
covenant of marital love
Opis:: Die Ehe enshteht aus dem Geheimnis der uralten Gottes Liebe zu Menschen. Das auf die Offenbarung hingestellte Magisterium der Kirche, immer sucht Wege um diese Wahrheit besser zu ausdrücken. Eine doktrinäre Richtung , die durch die Konstitution „Gaudium et spes” bestimmt wurde , hat gezeigt, daß das Streben nach der Entwicklung der Doktrin de matrimonio eine Darstellung der Ehe als institutum amoris coniugalis voraussetzt. Ebendeshalb der Papst Johannes Paul II., der in seiner Lehre theologisch-anthropologische Tiefe der ehelichen Kommunion enthüllt, bezeichnet die Ehe konsequent als „Bund der ehelichen Liebe”. Die päpstliche „Leibtheologie” offenbart eine genetische und ontologisch-existenzielle Verbindung zwischen der ehelichen communio personarum und der Kommunion der Personen von Trinität. Jene trinitarische Analogie, deren ein fundamentales Prinzip eben die Liebe ist, ermöglicht im volleren Licht die Natur der Ehe zu erkennen. Man kann folglich erwarten, daß der theologisch und kanonistisch relevante Begriff:, foedus amoris coniugalis” neue Impulse zu wissenschaftlichen Untersuchungen weitergeben wird.
Źródło:: Ius Matrimoniale; 2003, 14, 8; 5-21
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:: Ius Matrimoniale
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Pillars of the System of ius matrimoniale canonicum According to Remigiusz Sobański
Filary systemu ius matrimoniale canonicum w ujęciu Remigiusza Sobańskiego
Piliers du système du ius matrimoniale canonicum vus par Remigiusz Sobański
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/25734355.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Remigiusz Sobański
metodologia prawa kanonicznego
małżeństwo
sakrament małżeństwa
zgoda małżeńska
zasada nierozerwalności małżeńskiej
favor matrimonii
ius connubii
zasada eo ipso sacramentum
favor fidei
methodology of the canon law
matrimony
sacrament of matrimony
matrimonial consent
principle of matrimonial indissolubility
principle eo ipso sacramentum
méthodologie du droit canonique
mariage
consentement matrimonial
principe d’indissolubilité matrimoniale
principe eo ipso sacramentum
favor fide
sacrement du mariage
Opis:: “The Gaudium et spes Constitution does not approach [matrimony] a priori—as the Casti connubii Encyclical did—but, instead, it analyzes the reality of matrimony as it is reflected in the Christian consciousness shaped by the teaching of the Church.” This characteristic sentence, derived from Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne [Silesian Studies in History and Theology] (1968), which debuted at that time on the market of theological periodicals, shows in itself the epistemological sensitivity and sharp methodical sense of the Author and the Executive Editor of the periodical. This study adopts a hypothesis, which suggests that in this and similar lines of the famous article from 1969—perfectly set in the current of the conciliar aggiornamento—a key to understanding the phenomenon and scientific format of the work of Rev. Professor Remigiusz Sobański (1930–2010) appeared. Positive verification of this hypothesis is not in doubt: the experience of half a century of work as a scientist and person with real-life experience (a judge and officials in the Katowice Tribunal) and the related fact that he has become an undisputed authority in the field of canonical matrimonial law, resulted in the Author’s exposition of the systemic principles of the codified ius matrimoniale (CIC 1983). This finding makes it necessary to reflect, with sharpened attention, on the title area “Pillars of the system of ius matrimoniale canonicum according to Remigiusz Sobański” in the following order: (1) “the principle of matrimonial indissolubility” (irrevocabilis consensus personalis—vinculum indissolubile), (2) “the principle [that] shapes from within all the canonical norms on marriage” (favor matrimonii), (3) “the principle of the right to marriage” (ius connubii), (4) “sacrament— one of the structural elements of the Church” (sacramentum matrimoni; principles: eo ipso sacramentum and favor fidei).
“Konstytucja Gaudium et spes nie podchodzi [do małżeństwa] a priori – jak to czyniła jeszcze encyklika Casti connubii, lecz analizuje rzeczywistość małżeńską tak, jak ona przedstawia się w świadomości chrześcijańskiej uformowanej przez naukę Kościoła.” To charakterystyczne zdanie, wyjęte z debiutujących podówczas na rynku periodyków teologicznych Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne (1968), już samo w sobie zdradza wrażliwość epistemologiczną i wyostrzony zmysł metodyczny twórcy i redaktora naczelnego czasopisma. W niniejszym opracowaniu przyjęto hipotezę, że w tym i podobnych wersach głośnego artykułu z 1969 roku – znakomicie osadzonych w nurcie soborowego aggiornamento – objawił się klucz do zrozumienia fenomenu i naukowego formatu twórczości Księdza Profesora Remigiusza Sobańskiego (1930-2010). Pozytywna weryfikacja tej hipotezy nie budzi wątpliwości: półwiecze pracy naukowca i bogata praktyka (sędziego i oficjała w trybunale katowickim) oraz związany z tym fakt, że stał się on niekwestionowanym autorytetem w dziedzinie kanonicznego prawa małżeńskiego, zaowocowały autorską ekspozycję zasad systemowych skodyfikowanego ius matrimoniale (CIC 1983). Ustalenie to każe z wyostrzoną uwagą reflektować tytułowy obszar filarów systemu ius matrimoniale canonicum według R. Sobański, w następującej kolejności: (1) “zasada nierozerwalności małżeńskiej” (irrevocabilis consensus personalis – vinculum indissolubile), (2) “ zasada, [która] inspiruje wszystkie przepisy kanoniczne dotyczące małżeństwa”(favor matrimonii), (3) “zasada prawa do małżeństwa” (ius connubii), (4) “sakrament – jeden z elementów strukturalnych Kościoła” (sacramentum matrimoni; zasady: eo ipso sacramentum i favor fidei).
« La Constitution Gaudium et Spes n’aborde pas [le mariage] a priori – comme le faisait encore l’encyclique Casti Connubii – mais analyse la réalité du mariage telle qu’elle se présente dans la conscience chrétienne formée par l’enseignement de l’Église. » Cette phrase caractéristique, extraite de la revue théologique Silesian Historical-Theological Studies (1968), qui a fait en ce temps-là ses débuts sur le marché, trahit déjà à elle seule la sensibilité épistémologique et le sens méthodologique aigu du fondateur et rédacteur en chef de la revue. La présente étude adopte l’hypothèse que c’est dans cette phrase et dans les phrases similaires du célèbre article de 1969 – bien intégrées dans le courant de l’aggiornamento conciliaire – qu’a été révélée la clé de la compréhension du phénomène et du format scientifique de l’œuvre du Révérend Professeur Remigiusz Sobański (1930–2010). La vérification positive de cette hypothèse ne soulève aucun doute : un demi-siècle de travail académique, une riche pratique (juge et fonctionnaire au tribunal de Katowice) ainsi que le fait connexe qu’il est devenu une autorité incontestable dans le domaine du droit canonique du mariage, ont abouti à l’exposition par l’auteur des principes systémiques du ius matrimoniale codifié (CIC 1983). Cette constatation rend nécessaire une réflexion approfondie sur les titres des piliers du système du ius matrimoniale canonicum selon R. Sobanski, dans l’ordre suivant : (1) « le principe de l’indissolubilité conjugale » (irrevocabilis consensus personalis – vinculum indissolubile), (2) « le principe [qui] inspire toute la législation canonique sur le mariage » (favor matrimonii), (3) « le principe du droit au mariage » (ius connubii), (4) « le sacrement – un des éléments structuraux de l’Église » (sacramentum matrimoni ; principes: eo ipso sacramentum et favor fidei).
Źródło:: Philosophy and Canon Law; 2022, 8, 2; 1-26
2450-4955
2451-2141
Pojawia się w:: Philosophy and Canon Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Personalistyczna wizja małżeństwa : idealizm czy realizm?
Die personalistische Sicht der Ehe: ein Idealismus oder ein Realismus?
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/662828.pdf
Data publikacji:: 2004
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: małżeństwo
wizja personalistyczna
realizm
idealizm
marriage
personal view
personalism
idealism
Opis:: Die Kanonistik und Jurisprudenz gehen heute einer ständig wachsen den Krise entgegen, die sich an erster Stelle als eine Krise der Wahrheit darstellt. Die aggressiven Strömungender individualistischen Anti-Kultur, die eine stark säkularisiere Mentalität (Nihilismus und Utilitarismus) kreieren , erlegen den Kanonisten und kirchlichen Richtern einen besonderen Pflicht auf, die humanistischen und religiösen Wërte der Ehe zu promovieren. In der Ansprache vor der Römischen Rota vom 30. Januar 2003 hebt der Papst Johannes Paul II hervor, dass die Ehee in Sakrament ist oder zumindesden heiligen Wesenscharakter des „Anfangs” in sich trägt. Aus diesem Grunde gibt es in der kirchlichen Rechtsordnung keinen Platz für eine immanente und rein weltliche Sicht der Ehe. Diese Aussage des Gesetzgebers wird in seine lehramtlichen Anstrengungen eingeschrieben, um die personalen Aspekte von „matrimonium canonicum” besser zu Geltung zu bringen, welche die völlig realen (keine idealisierten!) Anforderungen der kanonistisch en Disziplin implizieren. Bedeutsam in dieser personal-realistischen Sicht de „totius vitae consortium” ist die Anerkennung einer rechtlichen Relevanz der ehelichen Liebe, derselben Liebe, die den Ehegatten - kraft der sakramentalen Teilhabe in „mysterium Caritatis” - die Würde und Aufgabe erteilt, die Kommunion der Personen von Trinität widerzuspiegeln.
Źródło:: Ius Matrimoniale; 2004, 15, 9; 7-24
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:: Ius Matrimoniale
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Peritus peritorum czy iudex peritorum? Uwagi o pozycji sędziego w dialogu z biegłym (kan. 1095)
Peritus Peritorum or Iudex Peritorum? Remarks on the Role of a Judge in the Dialog with a Legal Expert (Can. 1095)
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1804898.pdf
Data publikacji:: 2019-11-16
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: kanoniczny proces małżeński
sędzia
biegły sądowy
dialog procesowy
canonical matrimonial process
judge
court expert
procedural dialog
Opis:: Sędziowie Roty Rzymskiej, w weryfikowaniu in casu hipotez zawartych w kan. 1095, nierzadko opisują pozycję sędziego w dialogu z biegłym, posiłkując się dawną maksymą: iudex est peritus peritorum. Czy zasadnie – pyta autor niniejszego opracowania? Czy nie należy dać pierwszeństwa formule: iudex est iudex peritorum? Jakkolwiek urzędowe działania wszystkich uczestników procesu małżeńskiego, między innymi biegłych sądowych, ukierunkowanie są ku jedynemu celowi: pro rei veritate, to dziś – w obliczu nowych wyzwań, także tych, które stawia motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus – szczególnej afirmacji domaga się urząd sędziowski. Wolno stwierdzić, że w kanonistyce i orzecznictwie należałoby jeszcze mocniej uwyraźniać rolę sędziów-członków trybunału kolegialnego, którzy na mocy autorytetu Kościoła (ex officio) deklarują, większością głosów, prawdę o małżeństwie: iudex dicit ius. Owszem, ów doniosły akt władzy kościelnej zostaje wypracowany w warunkach dialogu procesowego, czy raczej dialogów procesowych (nie bez pomocy obrońcy węzła i adwokatów). Wszelako właściwe rozpoznanie specyfiki urzędowej posługi sędziego wydatnie zwiększa szansę: po pierwsze – zagwarantowania pożądanej równowagi w dialektycznym dochodzeniu do prawdy, po wtóre – wydania in casu sprawiedliwego wyroku. A takiej afirmacji urzędu sędziowskiego zdecydowanie bardziej odpowiada formuła iudex est iudex peritorum.
The judges of the Roman Rota, in an in casu verification of the hypotheses included in Can. 1095, not uncommonly describe the role of a judge in the dialog with a legal expert, by making use of an old dictum: iudex est peritus peritorum. Is it just – the author of this study asks? Should we not give priority to the iudex est iudex peritorum formula? Although any official activities undertaken by all parties to the matrimonial trial, among others, court experts, are directed toward one aim: pro rei veritate, nowadays – in the face of new challenges, also those set moto proprio by Mitis Iudex Dominus Iesus – it is the judgeship that demands particular affirmation. We are free to state that in the science of canon law and the body of rulings the role of judges-members of the collegial tribunal, who by the authority of the Church (ex officio) declare, by a majority of votes, the truth about matrimony: iudex dicit ius, should be accentuated even further. Indeed this significant act of the Church's authority is developed in the conditions of a procedural dialog, or more precisely procedural dialogs (not without the support of a defender of the bond and attorneys). Yet a proper identification of the specification of an official judicial service considerably increases the chances of: firstly, guaranteeing the desired balance in the dialectical search of the truth, and secondly pronouncing in casu a just sentence. Such an affirmation of the judgeship definitely corresponds better with the iudex est iudex peritorum formula.
Źródło:: Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 2; 115-136
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:: Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Osobowościowe uwarunkowania skuteczności kadry penitencjarnej
Personality Determinants of the Effectiveness of the Prison Service
Autorzy:: Pastwa-Wojciechowska, Beata
Piotrowski, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1371462.pdf
Data publikacji:: 2017-01-29
Wydawca:: Fundacja Pedagogium
Tematy:: osobowość
poczucie własnej skuteczności
personel penitencjarny
personality
self-efficacy
Prison Service
Opis:: W artykule zaprezentowano wyniki badań nad związkiem osobowości z poczuciem własnej skuteczności przeprowadzonych wśród kadry penitencjarnej. Rezultaty uzyskano na podstawie badań 190 funkcjonariuszy Służby Więziennej z działów ochrony, penitencjarnego i terapeutycznego. Do analizy osobowości wykorzystany został Kwestionariusz osobowości (NEO-PI-R) Costy i McCrae. Poczucie własnej skuteczności mierzone było za pomocą Skali Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES) Schwarzera, Jerusalem i Juczyńskiego. Uzyskane rezultaty wskazują, że neurotyzm, ekstrawersja, otwartość i sumienność oraz ich podczynniki powiązane są i wpływają w istotny sposób na poczucie własnej skuteczności.
This paper presents the results of research on the relationship of personality with a sense of self-efficacy of the Prison Service. The results obtained on the basis of 190 prison officers from the security department, penitentiary and therapeutic. For personality analysis was used Personality Questionnaire (NEO-PI-R) Costa and McCrae. Self-efficacy was measured using the Generalized Self Efficacy Scale (GSES) Schwarzer, Jerusalem and Juczyński. The results indicate that neuroticism, extroversion, openness and conscientiousness and their components are related and affect a significant effect on self-efficacy.
Źródło:: Resocjalizacja Polska; 2016, 12; 77-89
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:: Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Love Builds Communion between Persons (UUS, n. 21): Christological-Ecclesiological Key to Confirm the Identity of Marriages of Baptised Non-Catholics
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/26049341.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: ecclesiology
canonical matrimonial law
the mystery of communion
sacrament of matrimony
the mission of the “domestic Church
the eo ipso sacramentum principle
marriage of baptised non-Catholics
Opis:: The words derived from the Ut unum sint encyclical as well as the fruits of the newest research by theologians (among others the members of the International Theological Commission) on the meaning of the Catechism formula of Christian Marriage: “the Sacrament of Faith in the Service of Communion” — became an inspiration to attempt to verify the assumptions confirming the sacramental Identity of Marriages of Baptised Non-Catholics. The author assumes that the today’s challenge for the study of canon law should be to explore more the subject matter of the “the mystery of communion” (UUS, n. 5) in all the complexity of its detailed issues, including the development of relevant conclusions in the canonical (lawmaking) and canonical-pastoral (application of the law) spheres. This is in the name of the rule that church legislation, especially in clarifying key/systemic issues — and among such is the issue of the universality of Bellarmine’s principle of eo ipso sacramentum — is always based on the widely adopted theological foundations.
Źródło:: Ecumeny and Law; 2022, 10, 2; 29-57
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:: Ecumeny and Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: ks. Lucjan Świto, Alienacja majątku kościelnego w diecezjach rzymskokatolickich w Polsce, Biblioteka Wydziału Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn 2010, ss. 273
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/554659.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Źródło:: Annales Canonici; 2012, 8
1895-0620
Pojawia się w:: Annales Canonici
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Instytucjonalne cele małżeństwa w optyce biblijnej hermeneutyki papieża Jana Pawła II
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/662422.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:: Das auf die Offenbarung Gottes hingestellte Magisterium der Kirche über die Ehe, die auf den natürlichen Zwecke: das Wohl der Ehegatten und die Zeugung und Erziehung von Nachkommenschaft hingeordnet ist, hat in der Person des Papstes Johannes Paul II. nicht nur den authentischen, amtlichen Interpretationslehrer. Der Papst enthüllt in seiner Lehre theologisch-anthropologische Tiefe der ehelichen Kommunion. Er bestimmt den Horizont und gibt immer neue Impulse zu wissenschaftlichen Untersuchungen, die - im schwierigen Dialog mit der modernen Welt - gibt eine Chance der Entwicklung der Doktrin, auch auf die Ebene der Kanonistik und Jurisprudenz. Ein hervorragendes Beispiel einer Relevanz des päpstlichen, theologischen Gedanken stellt die Hermeneutik des biblischen „Anfangs” dar, die in der christozentrischen, heilsgeschichtlichen Sicht durchgeführt wurde. Das Ergebnis dieser Reflexion - „die Leibtheologie”, die um das bedeutungsvolle Fragment von Genesis 1, 27 („Gott schuf also den Menschen als sein Abbild [...]. Als Mann und Frau schuf er sie” ) gebaut wurde, offenbart eine genetische und ontologisch-existenzielle Verbindung zwischen der ehelichen communio personamm und der Kommunion der Personen von Trinität. Die konsequent gezeichnete trinitarische Analogie, deren ein fundamentales Prinzip die Liebe ist, ermöglicht im volleren Licht die Natur des „bonum coniugum" und „bonum prolis" - der institutioneilen Zwecke der kanonischen Ehe zu erkennen.
Źródło:: Prawo Kanoniczne; 2005, 48, 1-2; 85-100
2353-8104
Pojawia się w:: Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Pastwa, Andrzej" wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język