Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pamula, E." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Wzrost i różnicowanie ludzkich chondrocytów hodowanych na biodegradowalnych trójwymiarowych nośnikach polimerowych
Growth and differentiation of human chondrocytes on biodegradable polymeric scaffolds
Autorzy:
Orchel, J.
Orchel, A.
Kasperczyk, J.
Pamuła, E.
Paduszyński, P.
Dobrzyński, P.
Pałasz, A.
Bielecki, I.
Jelonek, K.
Dzierżewicz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285704.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
polimery
biodegradacja
chondrocyty
polymers
biodegradability
chondrocytes
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 8-11
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspomaganie wzrostu komórek kostnych na hydrożelach z gumy gellan za pomocą mineralizacji enzymatycznej
Promotion of bone cells growth on gellan gum hydrogels by enzymatic mineralization
Autorzy:
Pietryga, K.
Costa, J
Pereira, P.
Douglas, T. E. L.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285546.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
hydrożel
kompozyt
mineralizacja
fosfataza alkaliczna
hydrogel
composite
mineralization
alkaline phosphatise
Opis:
Enzymatyczna mineralizacja hydrożeli jest obiecującym sposobem uzyskiwania materiałów do leczenia ubytków tkanki kostnej. Dzięki wytworzeniu wewnątrz materiału fosforanów wapnia (CaP), hydrożele stają się sztywniejsze, przez co bardziej odpowiednie do regeneracji tkanki kostnej. W przedstawionych badanych hydrożele z gumy gellan (GG) zawierające enzym – fosfatazę alkaliczną (ALP, 0,5 mg/ml) były mineralizowane poprzez inkubację w roztworze glicerofosforanu wapnia (CaGP). Porównano trzy różne stężenia GG: 0,7; 1,2 i 1,6%. W celu oceny zawartości CaP oznaczono suchą masę mineralizowanych próbek. Rozmieszczenie fazy mineralnej obserwowano w mikroskopie świetlnym na przekrojach. Przeprowadzono również testy mechaniczne w próbie ściskania. W badaniach komórkowych komórki osteoblastopodobne MG-63 hodowano na powierzchni materiałów jak i na przekrojach w okresie 1 oraz 7 dni. Żywotność komórek oznaczono przy pomocy barwienia live/dead. Badania mechaniczne wykazały znacznie wyższy moduł Younga w przypadku materiałów zmineralizowanych w porównaniu z czystymi hydrożelami jednak wzrost ten nie był tak wyraźny dla hydrożeli o wyższym stężeniu GG. Z powodu wypłukiwania ALP, rozmieszczenie fazy mineralnej w obrębie próbek nie było jednorodne: większość CaP tworzyła się wewnątrz materiału. Obecność fazy mineralnej sprzyjała adhezji komórek MG-63 do materiału, ich rozpłaszczeniu jak również przeżywalności.
Enzymatic mineralization of hydrogels is a promising approach to obtain new materials for the treatment of bone tissue defects. Thanks to creation of calcium phosphates (CaP) inside the material, the hydrogel becomes more rigid and therefore more suitable for bone tissue replacement. In this study, gellan gum (GG) hydrogels containing the enzyme alkaline phosphatase (ALP, 0.5 mg/ml) were mineralized by incubation in mineralization solutions of calcium glycerophosphate (CaGP). Three different concentrations of GG were compared: 0.7, 1.2 and 1.6% (w/v). In order to assess amount of CaP formed, dry mass percentage was calculated while distribution of mineral phase was observed by light microscopy. Mechanical tests in compression mode were also carried out. Osteoblast-like MG-63 cells were cultured for 1 and 7 days on the surface and cross-sections of mineralized and non-mineralized samples. Viability of cells was measured by live/dead staining. Mechanical testing revealed that Young’s modulus of mineralized hydrogels was much higher than unmineralized hydrogels. However, this increase was not particularly pronounced for samples of higher GG content. Due to ALP leaching, the distribution of minerals was inhomogeneous: most of the mineral phase was formed inside the material. The presence of CaP in mineralized samples promoted attachment, spreading and viability of MG-63 cells.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2014, 17, 125; 6-12
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ żelu wybielającego z nadtlenkiem mocznika na powierzchnię szkliwa - badania za pomocą mikroskopu sił atomowych (AFM)
An atomic force microscopy study on the effect of carbamide peroxide bleaching gel on enamel surface
Autorzy:
Kościelniak, D.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284936.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
żel wybielający
szkliwo zęba
bleaching gels
enamel
Opis:
W pracy oceniono wpływ żelu wybielającego zawierającego 20% nadtlenku mocznika na powierzchnię szkliwa zęba ludzkiego. Przy użyciu mikroskopu sił atomowych (AFM) zarejestrowano obrazy topograficzne szkliwa z powierzchni policzkowej zęba bez kontaktu jak i po kontakcie z żelem wybielającym. Badania wykazały, że 48-godzinne wybielanie nie wpływa w istotny sposób na topografię szkliwa i jego chropowatość. Parametry topograficzne takie jak: średnia chropowatość powierzchni, chropowatość skuteczna i średnia wysokość elementów topograficznych szkliwa po procesie wybielania były podobne do parametrów próbki kontrolnej.
The effect of bleaching gel containing 20% carbamide peroxide on human enamel surface was evaluated. Topography images of the control and test samples located on the buccal surface of the same tooth were recorded with the use of an atomic force microscope (AFM). AFM evaluation demonstrated that 48-hour bleaching did not significantly affect topography and roughness of the enamel. Topographical parameters such an average roughness, root mean square roughness and average height were similar for both control and test surfaces of the enamel.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 63-64; 24-27
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ fluoryzacji i piaskowania powierzchni szkliwa na adhezję zamków ortodontycznych
Effects of enamel fluoridation and air polishing on adhesion of orthodontic brackets
Autorzy:
Jankowska, K.
Kościelniak, D.
Dworak, M.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286078.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
wytrzymałość
szkliwo
zamki ortodontyczne
adhesion
orthodontic brackets
enamel
Opis:
Celem badań było określenie zależności wytrzymałości złącza zamek ortodontyczny/szkliwo od trzech sposobów przygotowania powierzchni zęba do przyklejania zamka oraz określenie ryzyka uszkodzenia szkliwa w przypadku oderwania zamka. Materiałem do badań było 27 nieuszkodzonych zębów przedtrzonowych, usuniętych ze wskazań ortodontycznych, które zostały losowo podzielono na 3 grupy i odpowiednio przygotowano poprzez: fluoryzację (grupa A), piaskowanie (grupa B) natomiast zęby z grupy C zostały użyte bez żadnych specjalnych zabiegów. Następnie metalowe zamki zostały przytwierdzone do policzkowych powierzchni zębów. Tak przygotowane próbki zostały zamoczone na okres dwóch tygodni w roztworze soli fizjologicznej o temperaturze 37oC a następnie poddane działaniu sił ścinających przy pomocy uniwersalnej maszyny wytrzymałościowej. Potem powierzchnie zamków i szkliwa zębów były obserwowane za pomocą mikroskopu stereoskopowego. Zauważono, że średnia wytrzymałość na zrywanie była najwyższa dla zębów oczyszczonych przy pomocy piaskowania (grupa B) a najniższa dla zębów poddanych fluoryzacji (grupa A). Znaczące różnice zauważono także na powierzchniach zamków i zębów: z grupy A prawie całe spoiwo pozostało na zamkach, podczas gdy dla grup B i C spoiwo pozostało zarówno zamkach jak i na szkliwie. Nie zaobserwowano żadnych ubytków na powierzchni szkliwa. Wyniki badań wskazują, że piaskowanie powierzchni zęba jest sposobem gwarantującym przenoszenie największych obciążeń poprzez przyklejony zamek ortodontyczny.
The objective of this study was to evaluate the effects of three surface preparations of human enamel on shear bond strength of orthodontic brackets bonded to enamel, and to determine the risk of enamel damage after debonding. In the experiment, 27human premolars extracted for orthodontic reason, were divided into 3 groups and submitted to: fluoridation (group A), air polishing (group B), while group C was used without any special treatment. Afterwards metal brackets were bonded to the labial surfaces of the teeth. After soaking of the samples in physiological saline for 2 weeks at 37oC the brackets were debonded with the use of a universal testing machine to measure shear bond strength. After debonding the enamel and brackets surfaces were observed under stereomicroscope. It was found that the mean bond strength of the brackets was the highest for the teeth which enamel was air-polished (group B), while the lowest for the teeth submitted to fluoridation (group A). There were significant differences in the morphology of the adhesive remaining on the enamel and the bracket: for group A almost the whole adhesive remained on the brackets, while for group B and C adhesive was observed on both brackets and enamel. No enamel damage caused by debonding was observed. The results show that air-polishing is the best method to prepare the surface of the enamel to achieve the highest retention of the orthodontic brackets.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 45-48
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ dodatku bioszkła na własności kompozytów ceramicznych i polimerowych
Effect of bioglass additives on the properties of ceramic and polymer composites
Autorzy:
Kokoszka, J.
Cholewa-Kowalska, K.
Bramowska, K.
Łączka, M.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284666.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
kompozyty ceramiczne
kompozyty polimerowe
hydroksyapatyt
polimer PGLA
polimery
bioglass
ceramic composites
polymer composites
hydroxyapatite
polymers
PGLA polymer
Opis:
Celem przeprowadzonych badań było wytworzenie oraz charakterystyka dwóch rodzajów kompozytów: hydroksyapatyt (HA)/bioszkło oraz polimer (PGLA)/bioszkło. Dodatek bioszkła do matryc: polimerowej i hydroksyapatytowej zastosowano w celu modyfikacji własności mechanicznych oraz poprawy bioaktywności wytworzonych kompozytów. Do otrzymania kompozytów zastosowano dwa bioszkła pochodzenia żelowego S2 (80%mol.SiO2, 16%mol.CaO, 4%mol. P2O5) oraz A2 (40%mol.SiO2, 54%mol.CaO, 6%mol. P2O5. Kompozyty hydroksyapatyt/bioszkło zawierały 10% oraz 50%mas. dodatku bioszkła. Za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) i analizy rentgenowskiej (XRD) scharakteryzowano mikrostrukturę oraz skład fazowy otrzymanych kompozytów. Metoda ultradźwiękowa posłużyła do wyznaczenia własności mechanicznych (modułu Younga E) kompozytów. Bioaktywność materiałów została oceniona poprzez zmiany morfologii powierzchni próbek po kontakcie przez 7 i 14 dni z płynem SBF. Na podstawie przeprowadzonych badań określono, iż dodatek 10% A2 (E=12,24GPa) oraz 50% S2 (E=15,54GPa) do matrycy hydroksyapatytowej wpłynął na podwyższenie modułu Younga tych kompozytów w porównaniu do samego hydroksyapatytu (E=9,03GPa). Po kontakcie ze sztucznym osoczem oceniono, iż tworzenie się apatytowej warstwy na powierzchniach kompozytów HA/bioszkło było szybsze dla kompozytów z dodatkiem bioszkła A2 niż w przypadku S2. Wytworzono również kompozyty PGLA/bioszkło, w postaci folii otrzymanych poprzez odlewanie na szalki Petriego roztworów rozpuszczonych: PGLA oraz bioszkła (A2 lub S2). Kompozyty te otrzymano przy udziale objętościowym bioszkła 12%, 21% oraz 33%. Przeprowadzono badania w celu określenia własności mechanicznych (wytrzymałość na rozciąganie, moduł Younga) kompozytów oraz testy w płynie SBF przez okres 5 i 10 dni. Wyniki badań parametrów wytrzymałościowych pokazują, że dodatek, bioszkła do matrycy polimerowej powoduje wzrost zarówno modułu Younga jak i wytrzymałości na rozciąganie tych kompozytów. Po teście w SBF zaobserwowano gwałtowne formowanie się warstwy apatytowej na powierzchni kompozytów - co wskazuje na wysoką bioaktywność otrzymanych materiałów.
The aim of this study was to prepare and evaluate both HA/bioactive glass and resorbable polymer PGLA/bioglass composites. The gel- derived bioglasses were added to HA and PGLA matrix in order to modify mechanical properties and improve bioactivity of obtained composite materials. We have developed two different composites made of hydroxyapatite (HA) and gel derived bioglasses designated S2 (80%mol. SiO2, 16%mol.CaO, 4%mol.P2O5) or A2 (40%mol. SiO2, 54% mol.CaO, 6%mol.P2O5). Concentration of added bioglasses were: 10% and 50 wt.%. Scanning electron microscopy and X- ray diffraction were used to characterize microstructure and phase composition of obtained materials. The elastic properties of HA/bioglass composites (Young modulus E) were analyzed with the use of pulse ultrasonic technique. The bioactivity of composites was assessed by determining the changes of surfaces morphology of composites after soaking in simulated body fluid (SBF) for 7 and 14 days (test in vitro in SBF). We have determined that 10%wt. addition of A2 (E=12,24GPa) and 50wt. % addition of S2 (E=15,54GPa) to the HA matrix results in higher Young's modulus of composites in comparison to pure hydroxyapatite (E=9,03GPa). The rate of Ca-P-rich layer formation in SBF was higher for HA/bioglass composites containing A2 compared to the composites containing S2 bioglass. Moreover, PGLA/bioglass composites were manufactured in the form of foils by solvent casting of the mixtures: dissolved PGLA and bioactive glass A2 and S2 particles. Composites containing 12%, 21% and 33%vol. of bioactive glass were manufactured. Mechanical properties (Rm, E) of composites were evaluated as well as in vitro SBF test was conducted at 5 and 10 days periods times of incubation in SBF. The results of tensile tests show that the addition of bioactive glass increases both tensile strength and Young's modulus of the composites. Rapid formation of apatite-layer on composite surface after incubation in SBF indicates high bioactivity of these materials.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, 87; 24-31
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ biomateriałów na przyleganie i aktywność mysich fibroblastów L929
Effects of biomaterials on adhesion and activity of murine fibroblasts L929
Autorzy:
Ścisłowska-Czarnecka, A.
Pamuła, E.
Płytycz, B.
Kołaczkowska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285238.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomateriały
fibroblasty
przeszczepy chirurgiczne
biomaterials
fibroblasts
transplantation
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 83-86
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Włókniste podłoża dla inżynierii tkankowej kości: hodowle komórek MG 63 w warunkach statycznych i dynamicznych
Fibrous scaffolds for bone tissue engineering: static and dynamic in vitro studies with MG 63 cells
Autorzy:
Buczyńska, J.
Pamuła, E.
Błażewicz, S.
Bacakova, L.
Parizek, M.
Chlupac, J.
Mikołajczyk, T.
Boguń, M.
Dobrzyński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285121.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
inżynieria tkankowa
tissue engineering
Opis:
Resorbowalne włókna z kopolimeru L-laktydu z glikolidem (PLG) i PLG z hydroksyapatytem rozprowadzonym w ich objętości (PLG-HAP) zostały otrzymane metodą formowania z roztworu. Włókna zostały przetworzone w trójwymiarowe podłoża za pomocą metody łączenia włókien. Mikrostrukturę otrzymanych podłoży scharakteryzowano za pomocą mikroskopu stereoskopowego. Wykazano, że podłoża miały różną porowatość, wielkość i orientację pojedynczych włókien. Oddziaływanie włóknistych podłoży z komórkami kostnymi MG 63 było badane in vitro w warunkach statycznych i dynamicznych. Liczba komórek i ich morfologia były oceniane po 3 i 7 dniach od założenia hodowli. Badania wykazały że liczba komórek na materiałach włóknistych rosła wraz z czasem prowadzenia hodowli, chociaż była znacznie niższa niż na płaskiej powierzchni kontrolnej (polistyren do celów kultur komórkowych). W dynamicznych warunkach hodowli obserwowano różną proliferację komórek w zależności od rodzaju użytego podłoża: na PLG występował spadek, zaś na PLG-HAP istotny wzrost liczby komórek. Wyniki sugerują, że obecność cząstek hydroksyapatytu rozprowadzonych w objętości włókien polimerowych poprawia adhezje i proliferacje osteoblastów.
Resorbable poly(L-lactide-co-glycolide) fibres (PLG) and poly(L-lactide-co-glycolide) fibres containing hydroxyapatite nanoparticles in volume of PLG fibres (PLG-HAP) were manufactured by solution spinning process. The resultant fibres were processed into three-dimensional scaffolds using fibre bounding method. The microstructure of resorbable scaffolds was characterized by stereomicroscope. The results show that the scaffolds have different fibrous architecture including porosity, size and arrangement of individual fibres. The interaction of fibrous scaffolds with osteoblast-like MG 63 cells was tested in vitro in static and dynamic cell culture conditions. The number of adhering cells and their morphology were evaluated on days 3 and 7 after seeding. It was found that cell number increased with the cultivation time, although it was significantly lower than on control polystyrene dish (TCPS). During dynamic cultivation the number of cells decreased on PLG scaffolds, whereas on PLG-HAP scaffolds it increased. These results suggest that presence of hydroxyapatite distributed within the whole volume of resorbable polymer fibres promoted adhesion and proliferation of osteoblasts.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 65-66; 1-6
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Whey protein isolate-aragonite composites for bone tissue engineering
Autorzy:
Gupta, D.
Kocot, M.
Serafim, A.
Jaegermann, Z.
Talari, A.
Riedel, S.
Tryba, A. M.
Stancu, I. C.
Pietryga, K.
Reilly, G.
Pamuła, E.
Douglas, T. E. L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285230.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
tissue engineering
composites
hydrogels
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2018, 21, 148; 97
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tomographic and histological assessment of bone regeneration in the experimental defects in rabbit femoral trochlea treated with resorbable scaffolds
Autorzy:
Pamuła, E.
Menaszek, E.
Malisz, P.
Dobrzyński, P.
Orzelski, M.
Silmanowicz, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/283854.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bone regeneration
scaffolds
resorbable materials
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2010, 13, no. 99-101; 123-124
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of sintering conditions on microstructure and mechanical properties of titanium dioxide scaffolds for the treatment of bone tissue defects
Autorzy:
Rumian, Ł.
Reczyńska, K.
Wrona, M.
Tiainen, H.
Haugen, H. J.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307325.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
porowatość
inżynieria tkankowa
ditlenek tytanu
właściwości mechaniczne
porosity
titanium dioxide
bone tissue engineering
mechanical properties
polymer sponge replication
ceramic scaffolds
Opis:
In this study the attempts to improve mechanical properties of highly-porous titanium dioxide scaffolds produced by polymer sponge replication method were investigated. Particularly the effect of two-step sintering at different temperatures on microstructure and mechanical properties (compression test) of the scaffolds were analysed. To this end microcomputed tomography and scanning electron microscopy were used as analytical methods. Our experiments showed that the most appropriate conditions of manufacturing were when the scaffolds were heat-treated at 1500 °C for 1 h followed by sintering at 1200 °C for 20 h. Such scaffolds exhibited the highest compressive strength which was correlated with the highest linear density and the lowest size of grains. Moreover, grain size distribution was narrower with predominating fraction of fine grains 10–20 μm in size. Smaller grains and higher linear density suggested that in this case densification process prevailed over undesirable process of grain coarsening, which finally resulted in improved mechanical properties of the scaffolds.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2015, 17, 1; 3-9
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of saturated fatty acids on human lung epithelial cells
Autorzy:
Reczyńska, K.
Pamuła, E.
Chrzanowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286111.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
epithelial cells
fatty acid
human lung
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2017, 20, no. 143 spec. iss.; 55
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of pre-coarsening on architectural and mechanical properties of highly porous titanium dioxide scaffolds for bone tissue engineering
Autorzy:
Reczyńska, K.
Rumian, Ł.
Pamuła, E.
Haugen, H. J.
Tiainen, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284566.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bone tissue engineering
porous titanium
biomaterials
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2014, 17, no. 128-129; 96-98
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of mineralization conditions on the effectiveness of enzymatic mineralization of hydrogels
Autorzy:
Pietryga, K.
Reczyńska, K.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285814.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
enzymatic mineralization
hydrogels
bone tissue engineering
Opis:
Polysaccharide hydrogels are widely used in food industry and medicine. Gellan gum (GG) recently gained a lot of attention as a promising material for tissue regeneration proposes due to its excellent biocompatibility and similarity to natural extracellular matrix. However, in unmineralized form it is not suitable for bone tissue engineering because of weak mechanical properties. Enzymatic mineralization (e.g. using alkaline phosphatase – ALP) is one of the methods of calcifying of hydrogels and it resembles natural processes occurring during bone healing. The aim of this research was to investigate mineralization of hydrogels and to improve properties of gellan gum scaffolds by adjusting processing conditions. Since ALP does not form with GG covalent bonds, during incubation in mineralization medium (solution of calcium glycerophosphate - CaGP) it is diffusing from the samples. Therefore, mineralization effectiveness depends on the interplay between incoming CaGP and outgoing ALP molecules. We hypothesize that better CaGP availability, especially in the first hours of incubation, can result in more effective and homogenous precipitation of calcium phosphates (CaP) in GG samples. To this end, samples with different GG and ALP concentration were subjected to two different mineralization regimes (more and less frequent CaGP exchanges). We proved that better CaGP availability (more frequent CaGP exchange) resulted in better mechanical properties (Young’s modulus) and more effective mineral formation (higher dry mass percentage) of the samples compared to the same samples mineralized with lower accessibility of CaGP. This may be related to the fact, that in presence of fresh organic substrates, more CaP are formed in the outer parts of the samples at the beginning of the process, that limit ALP diffusion and allow more uniform mineralization.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2015, 18, 131; 2-7
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of titanium dioxide addition on physical and biological properties of Na2O-B2O3-P2O5 and CaO-Na2O-P2O5 glasses
Autorzy:
Kalwasińska, O.
Gajc, M.
Kłos, A.
Orliński, K.
Pawlak, D. A.
Krok-Borkowicz, M.
Rumian, Ł.
Pietryga, K.
Reczyńska, K.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285502.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
phosphate glasses
bioactive glasses
titanium dioxide
tissue engineering
Opis:
Two types of phosphate glasses 50Na2O-20B2O3-30P2O5 (NBP) and 30CaO-20Na2O-50P2O5 (CNP) with different content of TiO2 (0, 3 and 5 mol%) have been prepared by melt-quenching process. TiO2 was added to increase glass network stability. Physical properties of glasses were investigated by density measurements, differential scanning calorimetry and degradation in phosphate buffered saline (PBS). Biological performance of glasses in a direct contact with osteoblast-like MG-63 cells was analysed with the use of resazurin test and live-dead staining. The results show that TiO2 addition increased density, glass transition temperature (Tg) and melting temperature (Tm) of both types of glasses. In the case of NBP glasses presence of TiO2 resulted in their fast degradation in PBS and acidification of cell culture medium. As a consequence such glasses did not support cell adhesion and growth, but they can be considered for e.g. drug delivery systems. On the other hand addition of TiO2 to CNP glasses resulted in enhanced cell adhesion and viability. Particularly positive results were found for CNP glass containing 5% TiO2, so it can be a good candidate as a scaffold material for bone tissue engineering.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2016, 19, 134; 2-7
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Surface functionalization of poly(L-lactide-co-glycolide) membranes with amphiphilic poly(2-oxazoline) for guided tissue regeneration and treatment of bone tissue defects
Autorzy:
Tryba, A. M.
Krok-Borkowicz, M.
Paluszkiewicz, C.
Pamuła, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/283890.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
poly (L-lactide-co-glycolide)
poly (ethylene glycol)
poly (2-oxazolines)
phase separation
Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR)
osteoblast-like cells
guided tissue regeneration (GTR)
bone tissue engineering
Opis:
The main challenge of this research was to functionalize the surface of poly(L-lactide-co-glycolide) (PLGA) membranes with amphiphilic poly(2-oxazoline) (POx) in order to change PLGA chemical state and properties. Poly(2-oxazolines) are very powerful polymers, which thanks to active pendant groups can be easily functionalized with biologically active molecules or peptides. The membranes were prepared by dissolving PLGA, POx, and poly(ethylene glycol) (PEG, 1000 Da) in methylene chloride (DCM), followed by PEG leaching. POx molecules were preferentially adsorbed at the interface PLGA-POx-PEG thanks to affinity to both hydrophilic (PEG) and hydrophobic (PLGA) chains. The properties of the membranes were characterized with Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), scanning electron microscopy (SEM) and wettability tests. Cytocompatibility of the materials in contact with osteoblast-like MG-63 cells was studied by evaluation of cell viability (Alamar-Blue test), live/dead and phalloidin/DAPI staining. The results show that the presence of POx influenced topography of the PLGA membranes, but did not have an impact on their wettability. All membranes were fo-und cytocompatible with model osteoblasts. Presence of POx resulted in better cell adhesion as shown by microscopic studies after fluorescence staining for nuclei and cytoskeleton actin filaments. In summary, one-step phase separation process between PLGA, PEG, and POx, dissolved in DCM followed by drying and PEG leaching resulted in cytocompatible PLGA membranes with immobilised POx, which might be considered for guided tissue regeneration technique in periodontology and in bone tissue engineering.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2018, 21, 147; 16-20
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies