- Tytuł:
-
Rak gruczołowo-torbielowaty regionu głowy i szyi – trudności diagnostyczne i metody leczenia
Adenoid cystic carcinoma of the head and neck – diagnostic difficulties and treatment methods - Autorzy:
-
Piotrowska-Seweryn, Agnieszka
Pietrauszka, Kornelia
Goroszkiewicz, Karolina
Wardas, Piotr
Paluch, Jarosław
Smółka, Wojciech
Wodołażski, Anatol
Markowski, Jarosław - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1033295.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Oficyna Wydawnicza Mediton
- Tematy:
- leczenie operacyjne
- Opis:
-
Adenoid cystic carcinoma (ACC) is a rare, slow-growing tumor that constitutes about 1% of malignant neoplasms of the head and neck region. It is most often located in small salivary glands. ACC is characterized by the occurrence of distant metastases through the blood vessels (often with delayed manifestation) and nerve infiltration. It is most often diagnosed at an advanced stage, which is an unfavorable prognostic factor for the patient. The pathomorphological examination of the dissected tissue or material from fine needle aspiration biopsy is used in the diagnostics. Computed tomography or magnetic resonance are obligatory tests before treatment. The final diagnosis is based on histopathological examination with a meticulous immunochemical evaluation. The recommended method of treatment is surgical resection of the tumor with lymphadenectomy and subsequent adjuvant radiotherapy according to NCCN guidelines. In selected cases of tumors localized within the nose and paranasal sinuses, application of endoscopic techniques is possible.
Rak gruczołowo-torbielowaty (ang. adenoid cystic carcinoma, ACC) jest rzadkim, wolno rosnącym guzem, stanowiącym około 1% nowotworów złośliwych regionu głowy i szyi. Lokalizuje się najczęściej w małych gruczołach ślinowych. ACC charakteryzuje się występowaniem odległych przerzutów drogą naczyń krwionośnych (często o opóźnionej manifestacji) oraz naciekaniem nerwów. Nowotwór jest najczęściej diagnozowany w zaawansowanym stadium, co stanowi niekorzystny czynnik rokowniczy dla pacjenta. W diagnostyce stosuje się badania patomorfologiczne pobranego wycinka lub materiał z biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej. Tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny są badaniami obligatoryjnymi przed przystąpieniem do leczenia. Ostateczne rozpoznanie stawiane jest na podstawie badania histopatologicznego ze skrupulatną oceną immunochemiczną. Zalecaną metodą leczenia jest resekcja chirurgiczna guza z limfadenektomią oraz radioterapią uzupełniającą zgodnie z wytycznymi NCCN. W wybranych przypadkach nowotworów zlokalizowanych w obrębie nosa i zatok przynosowych możliwe jest zastosowanie technik endoskopowych. - Źródło:
-
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2017, 16, 3; 88-93
1643-658X - Pojawia się w:
- Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł