Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pakulski, Cezary" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Urazy ręki u pacjentów z obrażeniami wielonarządowymi
Autorzy:
Żyluk, Andrzej
Fliciński, Filip
Pakulski, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391648.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
epidemiologia
uraz kończyny górnej
uraz wielonarządowy
Opis:
Urazy ręki i przedramienia są stosunkowo rzadkie u pacjentów z obrażeniami wielonarządowymi; ich częstotliwość jest szacowana na ok. 2–5%. Zwykle nie stanowią zagrożenia życia i dlatego są traktowane jako drugorzędne, ustępując miejsca poważniejszym obrażeniom innych okolic ciała. Jednak powinny one być leczone niezwłocznie po ustabilizowaniu stanu pacjentów, ponieważ zbyt późne ich zaopatrzenie może skutkować poważną dysfunkcją ręki. Celem pracy była analiza częstotliwości występowania, spektrum i metod leczenia urazów przedramienia i ręki wśród pacjentów Centrum Leczenia Urazów Wielonarządowych (CLUW) SPSK 1 w Szczecinie przez 4 lata. Materiał badawczy stanowiły dane medyczne 17 chorych, 11 mężczyzn (65%) i 6 kobiet (35%), w wieku śr. 34 lat (zakres 19–62) leczonych w CLUW, którzy dodatkowo mieli uraz ręki i/lub przedramienia. Najczęstszą składową urazu wielonarządowego, któremu towarzyszył uraz ręki, były: złamania dużych kości (kręgosłup, miednica i kończyny) – 12 przypadków (70%), urazy klatki piersiowej – 11 (65%), twarzoczaszki – 9 (53%), czaszkowo-mózgowe – 8 (47%) i brzucha – 4 (29%). Najczęstszym urazem kończyny górnej było złamanie dalszego końca kości promieniowej – 9 chorych (53%). Dwie chore doznały rozległego zmiażdżenia z oskalpowaniem kończyny górnej, który to uraz był głównym powodem przyjęcia do CLUW. Dziewięciu chorych wymagało leczenia operacyjnego, najczęściej zespolenia kości promieniowej płytką. Wszyscy pacjenci przeżyli. W pracy podkreślono zasadność prawidłowego zaopatrzenia urazów ręki niezwłocznie po ustabilizowaniu stanu chorego z obrażeniem wielonarządowym.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 4; 21-27
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hand injuries in polytrauma patients
Autorzy:
Żyluk, Andrzej
Fliciński, Filip
Pakulski, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391601.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
epidemiology
polytrauma
upper limb trauma
Opis:
Hand and forearm injuries are relatively rare in polytrauma patients; their incidence is estimated at 2–5%. Hand and forearm injuries are usually not life threatening, and, therefore are considered of secondary importance, replaced by serious injuries of other body parts. However, they should be treated immediately after stabilization of the general condition of patients, as their delayed management may result in serious dysfunction of the hand. The aim of this study was to determine the incidence, distribution and methods of treatment of hand and forearm injuries in patients treated at the Polytrauma Centre of the SPSK 1 in Szczecin over the period of 4 years. Medical records of 16 patients, 11 men (65%) and 5 women (35%) with a mean age of 34 years (range 19–62) who were treated at the Polytrauma Centre and sustained an additional injury to the hand and/or forearm were analyzed. Medical records of 16 patients, 11 men (65%) and 5 women (35%) at the mean age of 34 years (range 19–62) who were treated in Polytrauma Centre and sustained an additional injury to the hand and/or forearm were analysed. The most common component of polytrauma with associated hand injury was major bone fractures (spine, pelvis and extremities) – 12 cases (70%), followed by chest – 11 (65%), maxillofacial – 9 (53%), brain – 8 (47%) and abdominal injuries – 5 (29%). The most common injury of the distal upper limb was fracture of the distal radius – 9 patients (53%). Two patients sustained excessive crush-degloving injuries which were the primary cause of their admission to the Polytrauma Centre. Nine patients required surgery, predominantly fixation of the distal radius with a plate. All patients survived. The importance of the correct management of hand injuries performed promptly after stabilization of the general condition of polytraumatized patients was emphasized.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 4; 21-27
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Incidence and etiology of mortality in polytrauma patients: an analysis of material from Multitrauma Centre of the University Teaching Hospital no 1 in Szczecin, over a period of 3 years (2017–2019)
Autorzy:
Ciechanowicz, Dawid
Samojło, Natalia
Kozłowski, Jan
Pakulski, Cezary
Żyluk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391723.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
brain injury
haemorrhagic shock
mortality
polytrauma injury
Opis:
Introduction: The pattern of traumatic death is a subject of great interest in the worldwide literature. Most studies have aimed to improve trauma care and raise awareness of avoidable fatal complications. Aim: The objective of the present study was an epidemiological and clinical analysis of causes of traumatic death of patients treated at the Multitrauma Centre of the University Teaching Hospital No 1 in Szczecin, over a period of 3 years (2017–2019). Material and methods: The study material comprised medical data of 32 patients with a mean age of 63 years, who died due to polytrauma injury. The time of death form admission to the Multitrauma Centre, primary cause of death, spectrum and sites of injuries, as well as method of treatment (operative or conservative) were variables considered in the analysis. Results: The predominant mechanisms of injury were traffic accidents – 22 cases (69%) followed by falls from a height 8 (25%) and other mechanism – 2 cases (6%). The most common primary cause of death was brain injury – 17 patients (53%) followed by pelvic or spinal fractures – 5 (16%). The predominant constituents of polytrauma were bony injuries (pelvis, spine and limbs) – 28 cases (87%), followed by head injuries – 25 (78%), chest – 24 (75%) and abdominal injuries – 17 (53%). Eighteen patients (56%) required operative treatment; craniotomy for brain injuries was the most commonly performed – in 11 patients, followed by laparotomy – in 5. Five other patients underwent an endovascular procedure – pelvic artery embolization. Twelve patients (38%) died in the first two days from admission to the trauma center, 5 (16%) in the first week and 15 over one week form admission. Conclusions: Head injuries, pelvic fractures with associated retroperitoneal bleeding and severe injuries affecting several body parts were identified as the most dangerous for the survival of polytrauma patients. A trend to decrease mortality due to hemorrhagic shock was observed, but it remains unchanged for central nervous system injuries.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 1-6
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczyny i częstotliwość zgonów z powodu urazów wielonarządowych: analiza materiału Centrum Leczenia Urazów Wielonarządowych SPSK 1 w Szczecinie z 3 lat (2017–2019)
Autorzy:
Ciechanowicz, Dawid
Samojło, Natalia
Kozłowski, Jan
Pakulski, Cezary
Żyluk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391738.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
śmiertelność
uraz mózgu
uraz wielonarządowy
wstrząs krwotoczny
Opis:
Wstęp: Przyczyny zgonów w następstwie urazów wielonarządowych są przedmiotem badań naukowych, których zasadniczym celem jest dążenie do zwiększenia przeżywalności i zmniejszenia liczby możliwych do uniknięcia powikłań, skutkujących śmiercią. Cel: Celem pracy była epidemiologiczna i kliniczna analiza przyczyn zgonów pacjentów leczonych w Centrum Leczenia Urazów Wielonarządowych SPSK 1 w Szczecinie przez 3 lata (2017–2019). Materiał i metody: Materiał badawczy stanowiły dane medyczne 32 chorych w wieku śr. 63 lat, którzy zmarli w następstwie urazów wielonarządowych. Analizie poddano: czas zgonu od przyjęcia do CLUW, główną przyczynę zgonu, spektrum doznanych obrażeń, okolice ciała i sposób leczenia (zachowawcze lub operacyjne). Wyniki: Najczęstszą przyczyną zgonu był wypadek komunikacyjny – 22 przypadki (69%), upadek z wysokości – 8 przypadków (25%) i inny mechanizm – 2 przypadki (6%). Najczęstszą bezpośrednią przyczyną zgonu był uraz czaszkowo-mózgowy – 17 chorych (53%) i złamania kości miednicy lub kręgosłupa – 5 (16%). Najczęstszą składową urazu wielonarządowego były natomiast obrażenia kostne (kręgosłup, miednica, kończyny) – 28 przypadków (87%), urazy głowy – 25 (78%), klatki piersiowej – 24 (75%) i brzucha – 17 (53%). Leczenia operacyjnego wymagało 18 pacjentów (56%); najczęściej operowano urazy głowy (kraniotomia) – u 11 chorych i brzucha – u 5 chorych. U 5 pacjentów wykonano zabieg endowaskularny – embolizację tętnic miednicy. Dwunastu chorych (38%) zmarło w ciągu pierwszych 2 dób od przyjęcia do CLUW, 5 (16%) w ciągu pierwszego tygodnia, a 15 po upływie tygodnia od przyjęcia. Wnioski: Urazy głowy, złamania miednicy z krwawieniem do przestrzeni zaotrzewnowej i ciężkie obrażenia kilku okolic ciała stanowią największe zagrożenie dla życia u pacjentów z obrażeniami wielonarządowymi. Zauważalna jest tendencja do obniżenia śmiertelności z powodu wstrząsu krwotocznego, natomiast pozostaje ona niezmieniona z powodu urazów OUN.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 1-6
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza przyczyn urazów, zakresu obrażeń i wyników leczenia pacjentów Centrum Leczenia Urazów Wielonarządowych SPSK 1 w Szczecinie w 2015 roku. Porównanie wyników z lat 2015 i 2007
Autorzy:
Dziubiński, Dawid
Abramczyk, Urszula
Ciechanowicz, Dawid
Kozłowski, Jan
Pakulski, Cezary
Żyluk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392185.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
epidemiologia urazów
śmiertelność
urazy brzucha
uraz wielonarządowy
Opis:
Wstęp: Urazy wielonarządowe to obrażenia dwóch lub więcej okolic ciała, przy czym przynajmniej jeden z nich potencjalnie zagraża życiu. Są one ciężkie; większość wymaga leczenia w oddziale intensywnej terapii, często także interwencji operacyjnej. Cel: Zamierzeniem niniejszej pracy była epidemiologiczna i kliniczna analiza przypadków leczonych w Centrum Leczenia Urazów Wielonarządowych SPSK 1 w Szczecinie w 2015 roku i porównanie jej wyników z podobną, przeprowadzoną w 2007 roku. Materiał badawczy: Autorzy wzięli pod uwagę dane medyczne 82 chorych, 52 mężczyzn (63%) i 30 kobiet (37%), w wieku śr. 44 lat, którzy doznali urazów wielonarządowych. Analizie poddano: przyczyny urazów, spektrum obrażeń, okolice ciała, sposób i wynik leczenia. Wyniki: Najczęstszą przyczyną urazu był wypadek komunikacyjny – 45 przypadków (55%), następnie upadek z wysokości – 22 (27%) i inny mechanizm – 15 (18%). Najczęstszą składową urazu wielonarządowego były: obrażenia kostne (kręgosłup, miednica, kończyny) – 64 przypadki (78%), urazy głowy – 63 (77%), klatki piersiowej – 53 (65%) i brzucha – 30 (36%). Leczenia operacyjnego wymagało 48 pacjentów (58%). Najczęściej operowano: złamania kości – u 24 osób (29%), urazy brzucha – u 18 (22%) i głowy – u 18 (22%). Spośród 82 leczonych osób przeżyło 64 (78%), a zmarło 18 (22%). Średni czas pobytu w CLUW osób, które przeżyły, wynosił 23 dni, a tych, którzy zmarli – 17 dni. W porównaniu do podobnej analizy sprzed 8 lat zauważono zmianę proporcji w zakresie częstości urazów poszczególnych okolic ciała, składających się na uraz wielonarządowy: o 14% wzrosła liczba urazów głowy, o 21% zmniejszyła liczba urazów klatki piersiowej i o 11% złamań kości. O 10% poprawiła się przeżywalność chorych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 4; 29-35
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An analysis of causes of trauma, spectrum of injuries and treatment outcomes in patients treated at Multitrauma Centre of the University Teaching Hospital No 1 in Szczecin in 2015. Comparison of results from years 2015 and 2007
Autorzy:
Dziubiński, Dawid
Abramczyk, Urszula
Ciechanowicz, Dawid
Kozłowski, Jan
Pakulski, Cezary
Żyluk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392142.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
abdominal injury
epidemiology
mortality
multitrauma injury
Opis:
Introduction: Multitrauma is defined as injury involving two or more different body parts, with a condition that at least one of these injuries is life-threatening. They represent serious traumas, requiring treatment in the intensive care units and frequently surgical intervention. Aim: The objective of this study was epidemiological and clinical analysis of patients treated in 2015 year in Multitrauma Centre of the University Teaching Hospital no 1 in Szczecin, and comparison the results with outcomes of similar study conducted in the same Centre in 2007 year. Material: Clinical material comprised medical notes of 82 patients, 52 men (63%) and 30 women (37%), with a mean age of 44 years, who sustained multitrauma injuries. An analysis included causes of traumas, spectrum of injuries, involvement of body parts, methods and outcomes of the treatment. Results: The most common cause of multitrauma was traffic accident – 45 cases (55%), followed by fall from height – 22 (27%) and other mechanism – 15 (18%). The most frequent component of multitrauma made bone fractures (spine, pelvis, limbs) – 64 cases (78%), followed by head traumas – 63 (77%), chest – 53 (65%) and abdominal 30 (36%) injuries. A total of 48 patients (58%) required surgical intervention, the most frequently fixation of bone fractures – 24 patients (29%), repair of abdominal and head injuries – 18 (22%) either. Of 82 treated patients 64 (78%) survived and 18 (22%) died. A mean period of stay in Multitrauma Centre was 23 days for survived patients and 17 days for those who died. Comparing to similar analysis conducted 8 years earlier, a change in involvement of particular body parts comprising multitrauma injury was observed: number of head injuries increased of 14%, number of chest traumas and bone fractures decreased of 21% and 11%, respectively. The survival rate improved of 10%.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 4; 29-35
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies