Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pączkowska, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
The comparison of effects of thermal spraying Eutalloy 10112 and laser alloying with silicon nitride of cast iron outmost disk coulter
Porównanie efektów natryskiwania cieplnego stopem Eutalloy 10112 oraz stopowania laserowego azotkiem krzemu fragmentów żeliwnych stopek redlic siewnika
Autorzy:
Selech, J
Paczkowska, M.
Kinal, G.
Baran, B.
Chruściński, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334755.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
thermal spraying
laser alloying
coulter
abrasive wear
natryskiwanie cieplne
stopowanie laserowe
redlica
zużycie ścierne
Opis:
The aim of this research was to evaluate an effect of surface layer condition of machine parts working in sand on abrasive wear intensity, and particularly comparison of two surface treatments - thermal spraying and laser alloying. The outmost disk coulters of ‘Poznaniak’ seeder were tested. Special laboratory tester called ‘rotated bowl’ used in wear research in sand was used. The research showed, that by applied surface treatments it is possible to change the microstructure of outmost disk coulter surface layer and in this way increase their hardness and wear resistance. By laser alloying 2,5-times and after thermal spraying 3-times hardness increase was achieved in comparison to untreated outmost disk coulter. Part of modified area after laser alloying was considerably smaller than after thermal spraying. Wear of outmost disk coulter after laser alloying was 5-times and after thermal spraying was 6-times smaller than wear of outmost disk coulter without treatment. Both treatments allowed to considerably decrease wear of tested elements, but taking into account size of modified areas, laser alloying could be more effective treatment than thermal spraying.
Celem badań była ocena wpływu stanu warstwy powierzchniowej elementów maszyn pracujących w ośrodku piaszczystym na intensywność zużywania ściernego, a w szczególności porównanie efektów dwóch obróbek powierzchniowych natryskiwanie cieplnego i stopowania laserowego. Badaniu poddano redlice siewnika mechanicznego typu Poznaniak i przeprowadzono je na specjalnie do tego celu zbudowanym stanowisku laboratoryjnym typu „wirująca misa”, służącym do wykonywania testów zużyciowych w ośrodku piaszczystym. Badania wykazały, że za pomocą zastosowanych obróbek można zmienić mikrostrukturę warstw powierzchniowych stopek redlic, a przez to zwiększyć ich twardość oraz odporność na zużywanie. Za pomocą stopowania laserowego uzyskano 2,5-krotne zwiększenie twardości, a po natryskiwaniu 3-krotne w porównaniu do stopek redlic w stanie wyjściowym. Część zmodyfikowanego obszaru warstwy powierzchniowej w przypadku stopowania laserowego była o wiele mniejsza niż po natryskiwaniu cieplnym. Zużycie redlic było 5-krotnie, a po natryskiwaniu cieplnym 6-krotnie mniejsze w porównaniu do stopek redlic w stanie wyjściowym. Obie zastosowane metody obróbki powierzchniowej pozwoliły istotnie zmniejszyć zużycie badanych elementów, przy czym biorąc pod uwagę wielkość zmodyfikowanego obszaru po obu rodzajach obróbek, stopowanie laserowe może być obróbka efektywniejsza niż natryskiwanie cieplne.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2015, 60, 1; 88-92
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciliate Mesodinium rubrum in the coastal zone of the southern Baltic Sea (Central Pomerania)
Orzęsek Mesodinium rubrum w strefie brzegowej południowego Bałtyku (Pomorze Środkowe)
Autorzy:
Rychert, K.
Pączkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85017.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Opis:
The abundance and biomass of Mesodinium rubrum was assessed in the coastal zone of the southern Baltic Sea near the town of Ustka. The two-year study permitted estimating the mean annual biomass of M. rubrum, which was 2.8 3gC l-1 and 3.1 3gC l-1 in 2006 and 2007, respectively. During the year, abundance changed irregularly with the highest values observed during spring (April-June). The standing crops estimated correspond well with the biomass of this ciliate observed in other regions of the Baltic Sea.
Mesodinium rubrum Lohmann 1908 (= Myrionecta rubra Jankowski 1976) to pospolity orzęsek występujący w wodach słonych i słonawych. Zgodnie z aktualnymi ustaleniami jest on miksotrofem odżywiającym się drogą fotosyntezy prowadzonej w przetrzymywanych kryptofitach, jest on jednakże również zdolny do fagocytozy. M. rubrum jest najczęściej obserwowanym orzęskiem w Morzu Bałtyckim, ze względu jednak na to, że jest on funkcjonalnym autotrofem zalicza się go do fitoplanktonu. Prezentowane badania miały na celu uzupełnienie wiedzy na temat sezonowego występowania M. rubrum w południowej części Morza Bałtyckiego na stanowisku badawczym w pobliży miasta Ustka (54º35′N, 16º50′E). Istnienie tego typu danych umożliwia obserwację długofalowych zmian zachodzących w efekcie działania wielkoskalowych procesów, takich jak eutrofizacja oraz globalne ocieplenie. Badania prowadzono od kwietnia 2006 do kwietnia 2008, pobierając łącznie 30 prób podczas wszystkich pór roku. Próby utrwalano kwaśnym płynem Lugola i analizowano pod mikroskopem odwróconym za pomocą metody Utermöhla. Biomasa M. rubrum zmieniała się dość nieregularnie. Najniższą biomasę notowano zimą, natomiast jej szczytowy wzrost obserwowano w okresie kwiecień-czerwiec. Najwyższą wartość (12,7 3gC l-1) zaobserwowano w czerwcu 2006 roku. Średnioroczna biomasa dla okresu pomiędzy kwietniem 2006 a kwietniem 2007 wynosiła 2,8 3gC l-1. Podobną wartość (3.1 3gC l-1) określono również dla następnego okresu (IV 2007 – IV 2008). Wartości te są podobne do średniorocznej biomasy określonej dla wód otwartego Bałtyku oraz Zatoki Kilońskiej. Jednocześnie są niższe niż średnioroczna biomasa obliczona dla bardziej żyznych rejonów Bałtyku, takich jak Basen Arkoński czy też Basen Gdański.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2012, 16
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A study of static friction in reciprocating movement of sliding pair steel-expanded graphite
Badania tarcia statycznego w ruchu posuwisto-zwrotnym pary ślizgowej stal–grafit ekspandowany
Autorzy:
Rewolińska, A.
Kowalewski, P.
Perz, K.
Paczkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/188135.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
static and kinetic friction
expanded graphite
reciprocating movement
tarcie statyczne i kinetyczne
grafit ekspandowany
ruch posuwisto-zwrotny
Opis:
The paper presents the results of coefficient of static and kinetic friction depending on the load. During the study, the sample in the form of a pin with expanded graphite, mounted in a holder, was forcibly pressed the Fn to the steel countersample. The device on which the tests were carried out research allows sliding friction in reciprocating motion. It has been found that there is a noticeable difference between the coefficient of static friction and kinetic for both fixed and different pressures. In the field of applied pressure, there were no significant their impact on the coefficient of friction; applied force was not sufficiently high which may have contributed to this state. The study had a distinctive character.
W pracy przedstawiono wyniki badań wartości współczynnika tarcia statycznego i kinetycznego w zależności od obciążenia. Podczas przeprowadzonych badań próbka w postaci trzpienia z grafitu ekspandowanego, zamocowana w uchwycie, dociskana była siłą Fn do stalowej przeciwpróbki. Urządzenie, na którym wykonano badania umożliwia prowadzenie badań tarcia ślizgowego w ruchu posuwisto-zwrotnym. Stwierdzono, że zauważalna jest różnica między współczynnikiem tarcia statycznego oraz kinetycznego zarówno dla stałych, jak i różnych nacisków. W zakresie stosowanych nacisków nie odnotowano znaczącego ich wpływu na współczynnik tarcia; przyłożona siła nie była wystarczająco duża, co mogło przyczynić się do powyższego stanu. Przeprowadzone badania miały charakter rozpoznawczy.
Źródło:
Tribologia; 2016, 270, 6; 131-138
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ temperatury na zjawiska tribologiczne występujące w skojarzeniu grafit ekspandowany–stal
The effect of temperature on the tribological phenomenon occurring in combination expanded graphite–steel
Autorzy:
Rewolińska, A.
Paczkowska, M.
Perz, K.
Orłowski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/971366.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
tarcie
grafit ekspandowany
stalowa tarcza
współczynnik tarcia
zużycie
friction
expanded graphite
steel shield
friction coefficient
wear
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest ocena wpływu temperatury na właściwości tribologiczne skojarzenia grafit ekspandowany–stalowa tarcza. Badane skojarzenie składa się z próbek wykonanych z grafitu ekspandowanego, które współpracowały z tarczą wykonaną ze stali wysokowęglowej. Próbki wykonano z grafitu ekspandowanego w postaci taśmy, która została sprasowana. Parametry chropowatości tarczy są następujące: Ra = 2,233 μm, Rz = 15,608 μm, Rq = 2,736 μm. Badania wykonywano w różnych temperaturach. Czas trwania testu wynosił odpowiednio 30 i 60 s, a prędkość poślizgu 25 mm/s. Po zakończeniu każdego z etapów próbki ważono. Na podstawie przeprowadzonych testów określano wartości współczynnika tarcia oraz szybkość zużycia masowego próbek. W wyniku współpracy tribologicznej skojarzenia odnotowano spadek współczynnika tarcia wraz ze wzrostem temperatury. Uzyskane wartości współczynnika tarcia dla próbek wykonanych z grafitu ekspandowanego są niższe niż dla grafitu proszkowego. W zakresie stosowanych nacisków wynoszących 50 i 100 N/cm2 nie odnotowano ich wpływu na współczynnik tarcia. Wykonane badania zużycia masowego próbek wskazują na potrzebę wydłużenia czasu badania. Odnotowania wymaga również fakt powstającej na powierzchni stalowej skojarzenia warstewki, która jest charakterystyczna dla współpracy stali z grafitem.
The aim of this article is to evaluate the effect of temperature on the tribological properties of expanded graphite works with a steel shield. The examined association was composed of samples made from expanded graphite, which cooperated with a shield made of high carbon steel. The values of roughness of the disc are as follows: Ra = 2.233 μm, Rz = 15.608 μm, and Rq = 2.736 μm. Tests were performed at different temperatures. The durations of the tests were 30 and 60 seconds, and the sliding velocity was 25 mm/s. After each step, the samples were weighed. Based on the tests, the coefficient of friction and wear rate of the samples were determined. The tribological combination decreased the coefficient of friction with increasing temperature. The resulting coefficients of friction for specimens made of expanded graphite were lower than the graphite powder. In the field of applied pressures of 50 and 100 N/cm2, there was no effect on the coefficient of friction. A layer was formed on the surface of the steel, which is characteristic of graphite cooperation with steel.
Źródło:
Tribologia; 2015, 4; 159-166
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zjawisko przenoszenia materiału w skojarzeniu grafit ekspandowany–stal
The phenomenon of transferring material in the combination of expanded graphite–steel
Autorzy:
Rewolińska, A.
Stachowiak, A.
Kinal, G.
Paczkowska, M.
Perz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/971367.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
tarcie
ruch posuwisto-zwrotny
przenoszenie materiału
grafit ekspandowany
friction
reciprocating
transfering material
expanded graphite
Opis:
Celem artykułu jest identyfikacja zjawiska przenoszenia materiału w skojarzeniu pary tribologicznej grafit ekspandowany–stal w wybranych warunkach. Badanie skojarzenia materiałowego wykonano na stanowisku kulka–pierścień. Stalowa kulka poruszała się ruchem posuwisto-zwrotnym po powierzchni próbki (pierścień) z grafitu ekspandowanego. Próby wykonano na sucho oraz mokro (całkowite zanurzenie skojarzenia w wodzie). Ocenę powierzchni kulki oraz pierścienia prowadzono z wykorzystaniem metalograficznego mikroskopu op-tycznego firmy ZAISS. Stwierdzono, że na powierzchni kulki, zarówno podczas pracy na sucho jak i po zanurzeniu skojarzenia w wodzie powstaje warstwa grafitu. Wygląd tworzonej warstwy zależy od warunków pracy skojarzenia–warstewka utworzona w wodzie jest cieńsza niż warstwa utworzona podczas pracy na sucho. Utworzona warstwa ma wyraźną strefową budowę warstwy. Na powierzchni bocznej kulki powstają zarysowania, których mechanizm powstawania wymaga wyjaśnienia. Należy poznać mechanizm powstawania warstwy oraz warunki kształtowania tej warstewki o optymalnych właściwościach.
A phenomenon closely related to cooperation tribological pair of graphite-metal is the transmission of the material. A large number of physical and chemical factors affecting the transfer of graphite cause the lack of theory describing this phenomenon. It also is difficult to determine which of the elementary frictions dominates under certain conditions. The aim of this article is to identify the relocation of the material in the combination tribological pair of expanded graphite-steel under the selected conditions. Research was carried out on post-ball-ring tester. A steel ball moved with a reciprocating motion over the surface of the sample (ring) of the expanded graphite. Tests were carried out in dry and wet (total immersion association in water) conditions. The evaluation of the surface of the ball and ring were conducted using optical microscopy (metallographic manual Zaiss). The surface of the balls, both in dry and after immersion associations in water, formed a layer of graphite. The exterior layer formed varied with the operating conditions of association; the layer formed in water was thinner than the layer formed in dry working conditions. The formed layer has a clearly layered structure. On the surface of the balls, cracks were found and the mechanism needs to be clarified. Wear products, which are products of reactions and removed from the workplace, had a beneficial role in this case, under appropriate conditions. There is a need to understand the mechanism of the formation of the layer and the layer forming conditions with optimal properties.
Źródło:
Tribologia; 2015, 4; 167-175
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Investigation of the Influence of Laser Alloying of the Surface Layer on Abrasive Wear Resistance of Cast Iron Elements
Badanie wpływu stopowania laserowego warstwy wierzchniej na odporność na zużycie ścierne elementów z żeliwa
Autorzy:
Paczkowska, M.
Selech, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/971543.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
laser heat treatment
cast iron with graphite flake
microstructure
wear
laserowa obróbka cieplna
żeliwo z grafitem płatkowym
mikrostruktura
zużycie
Opis:
The purpose of the study was to evaluate the influence of the laser alloying of the coulter flaps working in a sand medium on the intensity of their abrasive wear. The treatment was performed with a dual diode TRUDISK 1000 laser device. Two types of alloying were performed (with boron and the mixture of boron and chromium). The wear experiment was carried out with a “rotating bowl” device to testing wear in a sandy medium. In comparison to the surface layer of the base coulter flaps (only chilled – with white cast iron microstructure) after laser alloying finer, more homogenous and additionally hardened microstructure of the surface layer was achieved. Such microstructure improved the hardness by approx. 2 times for laser alloying with boron and 3 times for the alloying with boron and chromium. Wear tests proved that this translated into over 2-fold improvement in durability of treated coulter flaps. Mass loss was similar in the case of both types of alloying despite of achieving the higher value of hardness by laser alloying with boron and chromium than by alloying only with boron. It may result from some discontinuities observed in the microstructure of the layer containing chromium that was created due to the technology. It was also observed that alloying with boron improved the surface roughness parameters.
Celem badań była ocena wpływu stopowania laserowego stopek redlic pracujących w medium piaszczystym na intensywność ich zużycia ściernego. Obróbkę przeprowadzono za pomocą duo diodowego urządzenia laserowego TRUDISK 1000. Wykonano dwa rodzaje stopowania (borem oraz mieszaniną boru i chromu). Test zużyciowy przeprowadzono w urządzeniu „wirująca misa” do badania zużycia w podłożu piaszczystym. Porównując do warstwy wierzchniej stopek redlic w stanie wyjściowym (tylko zabielanej) po stopowaniu laserowym otrzymano drobną, bardziej jednorodną i dodatkowo zahartowaną mikrostrukturę. Taka mikrostruktura poprawiła twardość ok. 2-krotnie dla laserowego stopowania borem i 3-krotnie dla stopowania borem i chromem. Test zużycia udowodnił, że przełożyło się to na ponad 2-krotne zwiększenie odporności na zużycie obrobionych stopek redlic. Ubytek masy był podobny w przypadku obu rodzajów stopowania pomimo osiągnięcia większej twardości w przypadku stopowania borem i chromem niż w przypadku stopowania tylko borem. Może to wynikać z nieciągłości zaobserwowanych w mikrostrukturze warstwy zawierającej chrom, która spowodowana była prawdopodobnie wadą technologii. Zaobserwowano również, że stopowanie borem poprawiło parametry chropowatości powierzchni.
Źródło:
Tribologia; 2018, 282, 6; 107-117
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza budowy strefy stopowanej laserowo borem w żeliwie sferoidalnym z wykorzystaniem metody spektroskopii elektronów Auger (AES)
The analysis of the laser alloyed zone with boron in nodular iron with use of Auger Electron Spectroscopy (AES) method
Autorzy:
Paczkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/211823.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
Tematy:
stopowanie laserowe
spektroskopia elektronów Auger
mikrostruktura
laser alloying
Auger electron spectroscopy
microstructure
Opis:
Artykuł dotyczy problematyki związanej z modyfikacją warstwy wierzchniej żeliwa szarego za pomocą laserowej obróbki cieplnej (LOC) przede wszystkim w celu zwiększania odporności na zużycie tribologiczne fragmentów części maszyn wykonanych z tego materiału. W niniejszej pracy przedstawiono badania wpływu stopowania laserowego borem na mikrostrukturę warstwy wierzchniej żeliwa sferoidalnego. Celem prezentowanych badań była ocena budowy strefy stopowanej laserowo borem w warstwie wierzchniej żeliwa sferoidalnego z wykorzystaniem dyskretnej metody spektroskopii elektronów Auger, którą wybrano ze względu na szczególne możliwości badawcze dedykowane warstwom zawierającym pierwiastki lekkie. Modyfikację warstwy wierzchniej dokonano za pomocą lasera molekularnego CO2 o pracy ciągłej firmy Trumpf o maksymalnej mocy wyjściowej 2600W i modzie TEM0,1. Do oceny efektów LOC, oprócz metody AES, wykorzystano mikroskopy optyczne i elektronowy mikroskop skaningowy oraz dyfraktometr rentgenowski. Twardość oceniono metodą Vickersa przy obciążeniu 0,9807 N. Stopowanie laserowe żeliwa sferoidalnego borem umożliwia wytworzenie warstwy wierzchniej składającej się z drobnoziarnistej strefy przetopionej, wzbogaconej w nowopowstałe fazy zawierające wprowadzany pierwiastek, strefy przejściowej oraz zahartowanej ze stanu stałego. Uzyskana strefa przetopiona pozwala ok. 7-krotnie zwiększyć twardość warstwy wierzchniej żeliwa. Badania za pomocą AES tej strefy wykazały obecność wprowadzonego podczas LOC boru, którego zawartość wynosiła ok. 10% at., co umożliwiło powstanie borków Fe2B. Obecność tych borków potwierdziła analiza dyfrakcyjna oraz obserwacje mikrostrukturalne. Ponadto wykazano, że mniejszej zawartości wprowadzonego pierwiastka można spodziewać się pośrodku strefy przetopionej, gdzie odnotowano również mniejszą twardość. Stwierdzono także, że w strefie przetopionej w pobliżu strefy przejściowej występują duże różnice w proporcjach żelaza i boru, co wskazuje na obecność w tym miejscu bardziej drobnoziarnistej mikrostruktury. Występowanie w tym obszarze drobniejszych ziarn potwierdziły obserwacje mikrostrukturalne.
The paper concerns aspects related with surface layer of gray iron modification using laser heat treatment (LHT) mainly to achieve the increase of the resistance to tribological wear of machine elements parts made of this iron. In this paper the influence of laser alloying with boron on the microstructure of the nodular iron surface layer is presented. The aim of the research was the evaluation of the structure of laser alloyed zone with boron in the surface layer of nodular iron using Auger Electron Spectroscopy. This method has been chosen because of special research possibilities dedicated to layers made of light elements. Surface layer modification was made using CO2 Trumpf molecular laser with continuous wave with 2600W output power and TEM0,1 mode. Except AES method to evaluate LHT effects optical and electron scanning microscopes and X-ray diffractometers were applied. Hardness was assessed by Vickers method with the load of 0.9807N. Laser alloying with boron of nodular iron makes possible to achieve the surface layer made of finegrained remelted zone enriched with new phases containing implemented element, the transition zone and the hardened zone form the solid state. The remelted zone allows for approximately 7-fold increase of the harness of the surface layer of the iron. The research with AES of this zone showed the existence of born implemented during LHT. Its amount was about 10% at., which made possible to create Fe2B borides. Presence of those borides was confirmed by microscopic observation and X-ray diffraction. In addition, it was showed that less amount of implemented element could be expected in the middle of the remelted zone, where lower hardness has been also found. Moreover, in the remelted zone in the neighborhood of the transition zone large differences in proportions of iron and boron has been detected. It points to more fine grained microstructure in this place. Presence of such fine grained microstructure was confirmed by microscopic observation.
Źródło:
Obróbka Plastyczna Metali; 2018, 29, 4; 331-344
0867-2628
Pojawia się w:
Obróbka Plastyczna Metali
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza zużycia stalowych pierścieni współpracujących z żeliwem sferoidalnym poddanym laserowej obróbce cieplnej
A wear analysis of steel rings workings with nodular iron after laser heat treatment
Autorzy:
Paczkowska, M.
Wojciechowski, Ł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/189765.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
zużycie przeciwpróbek
laserowa obróbka cieplna
counter-samples wear
laser heat treatment
Opis:
Celem prezentowanych badań była ocena zużywania przez tarcie stalowych pierścieni współpracujących z żeliwem sferoidalnym poddanym laserowej obróbce cieplnej (LOC). Badania zużycia przez tarcie wykonane zostały na zmodernizowanej maszynie tarciowej Amsler A 135. Próbkę w zestawie pary ciernej stanowił pierścień z zahartowanej objętościowo średniowęglowej stali C45. Przeciwpróbką był prostopadłościan z żeliwa sferoidalnego EN-GJS-500-7 w stanie wyjściowym, zahartowany objętościowo i obrobiony laserowo w celu umocnienia jego warstwy wierzchniej na trzy różne sposoby: hartowanie ze stanu stałego, przetapianie oraz borowanie. Na podstawie wykonanych badań stwierdzono, że LOC mikrostruktury warstwy wierzchniej polegająca na przetopieniu i przynajmniej 4-krotnym zwiększeniu mikrotwardości warstwy wierzchniej (w porównaniu z materiałem rodzimym) przeciwpróbek z żeliwa sferoidalnego spowodowała nawet 3-krotne zmniejszenie ubytku masy współpracujących z nimi pierścieni (w porównaniu z pierścieniami współpracującymi z żeliwem nieobrobionym). W przypadku zastosowania żeliwnych przeciwpróbek po laserowej obróbce polegającej na zahartowaniu warstwy wierzchniej jedynie ze stanu stałego i uzyskaniu mikrotwardości ok. 3-krotnie większej w porównaniu z materiałem rodzimym ubytek masy pierścieni okazał się podobny lub większy od ubytku tych pierścieni, które współpracowały z żeliwem nieobrobionym.
The aim of the presented research was the evaluation of the wear of steel rings working with nodular iron after laser heat treatment (LHT). The wear tests were performed using a modernized friction wear tester Amsler A 135. The sample in the friction couple was thoroughly hardened C45 steel. The counter-sample was a cuboid made of EN-GJS-500-7 nodular iron without any treatment, after thoroughly hardening and after laser treatment in three different ways (to generate a hard surface layer). The three laser treatments were hardening from a solid state, remelting, and boronizing. The research indicated that the laser remelting of the counter-samples’ surface layer causing an increase in hardness (at least 4-times in comparison to the core material) resulted in decreasing the mass loss of the steel rings. This decrease was at least 3-times higher in comparison to steel rings working with counter-samples without any treatment. The mass loss of steel rings working with counter-samples after laser hardening from the solid state (resulting in 300% hardness increase of the surface layer) was similar or higher than the mass loss of rings working with counter-samples without any treatment.
Źródło:
Tribologia; 2015, 5; 99-107
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the surface layer mikrostructure of high carbon alloy steel after laser modification
Ocena mikrostruktury warstwy wierzchniej wysokowęglowej stali stopowej po modyfikacji laserowej
Autorzy:
Paczkowska, M.
Kinal, G.
Rewolińska, A.
Wojciechowski, Ł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/335340.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
surface layer
microstructure
laser alloying
warstwa wierzchnia
mikrostruktura
stopowanie laserowe
Opis:
This paper refers to surface layer microstructure of high carbon steel strengthened by laser heat treatment. The aim of this research was to evaluate the influence of the laser heat treatment conditions on microstructure and hardness of the surface layer of high carbon alloy steel. Laser modification consist in alloying the surface layer with boron. Molecular CO2 continuous Triumph laser type 7/)Wwith 2,6 kW output power and TEM0,1 mode was used. Laser beam power density from 160 to 900 W/mm2 and laser beam velocity from 4,5 to 22,7 mm/s were applied during treatment. The research results allow to state, that boron average atomic concentration in the alloyed zone was 13% and did not exceed 20%. Nevertheless, it is enough for appearing the eutectic mixture (α+Fe2B). The alloyed zone was almost entirely homogenous and very fine-crystalline, especially near the surface. Areas with dendritic microstructure were found also. The thickness of the alloyed zone increased from 0,15 to 0,4 mm with increasing laser beam power density from 160 to 850 W/mm2 and decreased from 0,25 to 0,1 mm with increasing laser beam velocity from 4,5 to 22,7 mm/s. The average hardness of alloyed zone was in range of: 1100÷1600 HV 65. The average hardness of the hardened zone from the solid state did not exceed 1000 HV 65. The strengthen of alloyed (boronized) zone by the hardened zone from the solid state in the surface layer of high carbon alloy steel was observed to approx. 1 mm from surface. Existence of the hardened zone from the solid state after laser boronizing (as opposite to diffusion boronizing) should favor gentle changes of the internal stresses in the cross section of the surface layer of treated steel, which has a great importance in case of durability and reliability of the particular machine part.
Artykuł dotyczy umocnionej za pomocą laserowej obróbki cieplnej mikrostruktury warstwy wierzchniej stali wysokowęglowej. Celem tych badań była ocena wpływu warunków laserowej obróbki cieplnej na mikrostrukturę i twardość warstwy wierzchniej wysokowęglowej stali stopowej. Modyfikacja laserowa polegała na stopowaniu warstwy wierzchniej borem. Do badań wykorzystano laser molekularny CO2 typ 7/)Wo maksymalnej mocy 2,6 kW i modzie TEM0,1. Podczas obróbki zastosowano gęstość mocy wiązki laserowej od 160 do 900 W/mm2 oraz prędkość jej posuwu od 4,5 do 22,7 mm/s. Wyniki badań pozwoliły stwierdzić, że średnia atomowa zawartość boru w strefie stopowanej wynosiła 13% (zawartość boru nie przekraczała 20%). Niemniej jednak, jest to wystarczająco dużo, aby powstała mieszanina eutektyczna (α+Fe2B). Strefa stopowana charakteryzowała się (prawie całkowicie) jednorodną mikrostrukturą i była bardzo drobnokrystaliczna, w szczególności przy powierzchni. Zaobserwowano również obszary z dendrytami. Grubość strefy stopowanej zwiększała się od 0,15 do 0,4 mm wraz ze wzrostem zastosowanej gęstości mocy wiązki laserowej od 160 do 850 W/mm2 oraz zmniejszała się od 0,25 do 0,1 mm wraz ze zwiększaniem prędkości wiązki laserowej od 4,5 do 22,7 mm/s. Średnia twardość strefy stopowanej była w zakresie od 1100 do 1600 HV 65. Średnia twardość strefy zahartowanej ze stanu stałego nie przekraczała 1000 HV 65. Umocnienie strefy stopowanej (borowanej) przez zahartowaną strefę ze stanu stałego w warstwy wierzchniej wysokowęglowej stali stopowe wnosiła ok. 1 mm od powierzchni. Obecność strefy zahartowanej ze stanu stałego po borowaniu laserowym (w przeciwieństwie do borowania dyfuzyjnego) sprzyjać powinna występowaniu łagodnych zmian naprężeń własnych na przekroju poprzecznym warstwy wierzchniej obrabianej stali, co szczególnie jest ważne w przypadku trwałości i niezawodności części maszyn.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2016, 61, 1; 61-65
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The analisys of the influence of cooling rate during laser alloying with silicon nitride on surface layer state of cast iron machine parts
Analiza wpływu prędkości chłodzenia podczas stopowania laserowego azotkiem krzemu na stan warstwy wierzchniej żeliwnych elementów maszyn
Autorzy:
Paczkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/337361.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
laser alloying
silicon nitride
cast iron
surface layer
stopowanie laserowe
azotek krzemu
żeliwo
warstwa wierzchnia
Opis:
The aim of this was to evaluate influence of different heat treatment conditions on microstructure and hardness of surface layer of cast iron elements. The molecular CO2 laser with 2600W output power and TEM01 mode was used to perform surface modification. An optical and scanning microscopes, Auger electron spectroscope, X-ray diffractometer, EDS microanalyser and hardness Vickers tester were used to assess the result of the surface modification. The research showed, that it is possible to modify the surface layer of cast iron by laser alloying with silicon nitride. After laser alloying it is possible to achieve the alloyed zone (containing nitrogen and silicon) with uniform, fine, dendritic microstructure similar to the hardened white cast iron. Microstructure of alloyed zone as well as its size depended on laser heat treatment parameters. In case of alloyed zones formed with higher laser power density and its smaller interaction time (which generate higher cooling rates) it was noted higher amount of undiluted graphite and new-formed phases like Fe1,94C0,055, FeN0,032, FeN0,076, FeSi, Fe2Si. In case of alloyed zone formed with higher cooling rate alloyed zone microstructure was finer and more homogenous. The average hardness of alloyed zone with silicon nitride was 5-times higher than matrix of the bulk material. Improved hardness of surface layer of cast iron by laser alloying with silicon nitride should favor better wear resistance of machine part cast iron treated in this way.
Celem badań była ocena wpływu różnych warunków laserowej obróbki cieplnej na mikrostrukturę i twardość warstwy wierzchniej elementów żeliwnych. Do modyfikacji powierzchniowej wykorzystano laser molekularny CO2 o pracy ciągłej firmy Trumpf, o maksymalnej mocy 2600W i modzie TEM01. Oceny przeprowadzonej modyfikacji dokonano za pomocą mikroskopu optycznego, skaningowego, spektroskopu elektronów Auger, mikroanalizy rentgenowskie oraz dyfrakcji rentgenowskiej, a także mikrotwardościomierza metodą Vickersa. Badania wykazały, że istnieje możliwość modyfikacji warstwy wierzchniej żeliwa za pomocą stopowania laserowego żeliw azotkiem krzemu. Po stopowaniu laserowym można uzyskać strefę stopowaną (zwierającą azot i krzem) o jednorodnej, drobnej, dendrytycznej mikrostrukturze, o charakterze zbliżonym do zahartowanego żeliwa białego. Mikrostruktura strefy stopowanej, jak i jej rozmiar zależały od zastosowanych parametrów laserowej obróbki cieplnej. W strefach powstałych z zastosowaniem większej gęstości mocy i krótszego czasu oddziaływania, generujących większą prędkość chłodzenia na materiał odnotowano większą zawartość nie rozpuszczonego grafitu, a także większą zawartość nowopowstałych faz jak: Fe1,94C0,055, FeN0,032, FeN0,076, FeSi, Fe2Si. W przypadku stref uzyskanych z większą prędkością chłodzenia odnotowano większe rozdrobnienie i ujednorodnienie mikrostruktury. Średnia twardość stref stopowanych azotkiem krzemu była około 5-krotnie większa od twardości osnowy rdzenia. Zwiększenie twardości warstwy wierzchniej żeliw przez stopowanie laserowe azotkiem krzemu powinno sprzyjać zwiększeniu odporności na zużywanie obrobionych w ten sposób żeliwnych części maszyn.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2015, 60, 1; 74-79
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The analysis of the influence of laser heat treatment of the crankshaft journal on wear resistance of the bearing
Analiza wpływu laserowej obróbki cieplnej warstwy wierzchniej czopu wału korbowego na zużywanie się łożyska ślizgowego
Autorzy:
Paczkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/188612.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
bearing
wear
laser treatment
cast iron
łożysko ślizgowe
zużycie
obróbka laserowa
żeliwo
Opis:
The aim of the presented research was to evaluate wear effects of bering elements in case of modification based on laser alloying with boron of journal surface layer. The research was performed on ZPG-IV tribology tester with journal-bearing friction pair. During the test load was applied progressively. SEM microscopes and non-contact 3D optical profilografometr was used to assess the test results. Study of the character of the wear process allowed to state, that after each increase of load during the test, rapid change of the value of oil temperature and the value of resistance in journal-pan contact was appeared. Then, the stabilization period was followed by. Some differences in the way of those processes between tested variants were noticed. Firstly, turing the stabilization period larger thickness of the oil film at the journal-pan interface was notice in case of journal after laser treatment than in case of untreated journal. Secondly, it could be expected that oil temperature will be lower in case of longer time of tribological test for treated journal (than for untreated journal). It should favor better wear resistance of this kinematic node. Macro and microscopic observations of both types of surface after wear test allow to state, that journals after laser treatment were characterized by less wear effects, as cavities in the surface layer in comparison to untreated journals. More intensive wear of journals without treatment was confirmed by stereometric research and measurements of surface roughness parameters. This research allow to state positive laser treatment influence on the wear resistance of the journal. Although, there was no larger loss of the surface layer in case of pans after cooperation with hard journal after laser treatment (describe by the decrease of pans’ thickness) then loss of the surface layer in case of pans after cooperation with softer untreated journal (nearly 5-times softer than the surface layer of treated journal), the microscopic observations and measurement of the parameters of stereometric structure of their surface showed more intensiva wear of pan after cooperation with treated journal.
Celem prezentowanych badań była ocena skutków zużywania się elementów węzła kinematycznego łożyska ślizgowego w przypadku zastosowania modyfikacji warstwy wierzchniej czopu za pomocą stopowania laserowego borem. Badania zostały przeprowadzone na stanowisku do badań tribologicznych ZPG-IV z węzłem ciernym czop–panewka. Podczas badania obciążenie zwiększane było stopniowo. Do oceny stanu powierzchni został zastosowany elektronowy mikroskop skaningowy (SEM) oraz bezstykowy optyczny profilografometr 3D. Na podstawie analizy przebiegu procesu zużywania stwierdzono, że po zwiększeniu obciążenia następowała nagła zmiana wartości temperatury oleju oraz rezystancji w strefie styku czopa i panewki, a następnie ich stabilizacja. Stwierdzono również pewne różnice w przebiegu tych procesów pomiędzy badanymi wariantami. Po pierwsze podczas okresu stabilizacji odnotowano występowanie większej grubości filmu olejowego w strefie styku czop-panewka w przypadku zastosowania czopu obrobionego laserowego niż w przypadku czopu nieobrobionego. Po drugie na podstawie analizy procesu zużywania stwierdzono, że przy dłuższym czasie próby dla czopu obrobionego wartość temperatury oleju w miejscu styku czopa i panewki będzie mniejsza (niż dla czopu nieobrobionego), co powinno sprzyjać zwiększeniu odporności na zużywanie przez tarcie tego węzła kinematycznego. Na podstawie wykonanych badań makro- i mikroskopowych powierzchni obu rodzajów czopów po przeprowadzonej próbie zużycia zaobserwowano, że czopy obrobione laserowo charakteryzowały się mniejszą ilością efektów zużycia w postaci ubytków w warstwie wierzchniej w porównaniu z czopami nieobrobionymi laserowo. Mniejsze zużycie czopów obrobionych laserowo potwierdziły pomiary parametrów struktury geometrycznej powierzchni. Badania te pozwoliły na stwierdzenie pozytywnego wpływu obróbki laserowej na odporność zmodyfikowanej w ten sposób warstwy wierzchniej czopów. Pomimo że nie odnotowano większego ubytku warstwy wierzchniej panewek (wyrażonej przez zmniejszenie ich grubości po próbie zużyciowej) współpracujących z twardym obrobionym laserowo czopem od panewek współpracujących z blisko 5-krotnie bardziej miękkim od czopu obrobionego laserowo czopem nieobrobionym, to obserwacje mikroskopowe i pomiary parametrów struktury geometrycznej powierzchni wskazały jednak na intensywniejsze ich zużycie.
Źródło:
Tribologia; 2016, 266, 2; 87-100
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The influence of the laser and diffusion boronizing on the surface layer of nodular iron
Wpływ borowania laserowego i dyfuzyjnego na warstwę wierzchnią żeliwa sferoidalnego
Autorzy:
Paczkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334510.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
surface layer
boronizing
laser treatment
diffusion treatment
Auger electron spectroscopy
warstwa wierzchnia
borowanie
obróbka laserowa
obróbka dyfuzyjna
spektroskopia elektronów Auger
Opis:
Cast irons are commonly used in case of many machine parts in different industry branches, also in agricultural industry. A lot of such machine parts are exposed to tribological wear and corrosion. Therefore, surface layers with improved properties are needed. This paper refers to two different ways of modification of the surface layer of nodular iron. The aim of this research was to compare the effects of the laser boronizing and diffusion boronizing of nodular iron, especially the influence of boron concentration on the hardness of modified surface layer. An optical and scanning electron microscopes, Auger electron spectroscope (AES) and hardness Vickers tester were used to assess the results of the surface layer treatments. The performed research showed, that after diffusion, as well as, after laser boronizing of nodular iron higher hardness of the surface layer (in comparison to the core material) was obtained. Coarse-grained, needle-like shape of iron borides with ferrite grains after diffusive boronizing and very fine-crystalline, homogenous microstructure after laser alloying were observed. Hardness changes measurement from the surface on the cross-section for both cast irons treated with those methods of boronizing were correlated with the registered changes of boron concentration. Nevertheless, this correlation was stronger for diffusion boronizing than for laser modification. Smaller correlation for the zone achieved after laser boronizing is possibly a result of other aspects which influences the hardness and are characteristic for laser treatment like creation of very fine grains or supersaturated solid solutions (unlike diffusion treatment). It was stated, that it is possible to use less alloying element in case of laser treatment to achieve similar hardness to the surface layer after diffusion modification. Higher microstructure fineness and homogeneity, gentle hardness changes on the cross section of the surface layer form the surface to the core material after laser boronizing (in comparison to diffusion boronizing) should favor the wear resistance of machine part as well as be conducive to the selection of this kind of treatment.
Żeliwa stosowane są w przypadku wielu części maszyn w różnych gałęziach przemysłu, w tym w rolniczego. Wiele z nich jest narażonych na zużycie tribologiczne i korozję. W związku z tym potrzebne są warstwy wierzchnie o odpowiednich właściwościach. Niniejszy artykuł dotyczy dwóch metod modyfikacji warstwy wierzchniej żeliwa sferoidalnego. Celem tych badań było porównanie efektów borowania laserowego i borowania dyfuzyjnego żeliwa sferoidalnego, a w szczególności wpływu koncentracji boru na twardości wytworzonej warstwy wierzchniej. Do oceny skutków obróbki powierzchniowej został wykorzystany mikroskop optyczny i skaningowy, spektroskop elektronów Auger (AES) i twardościomierz Vickersa. Przeprowadzone badania wykazały, że po borowaniu dyfuzyjnym, jak i po laserowym żeliwa sferoidalnego uzyskano zwiększoną twardość warstwy wierzchniej (w porównaniu do materiału rdzenia). Po borowaniu dyfuzyjnym obserwowano gruboziarnistą mikrostrukturę z iglastymi borkami żelaza i ziarnami ferrytu. Natomiast mikrostruktura strefy naborowanej za pomocą laserowej obróbki cieplnej była drobnoziarnista i jednorodna. Zmiany twardości zmierzone od powierzchni na przekroju poprzecznym dla obu żeliw po obróbce tymi metodami borowania korelowały z zarejestrowanymi zmianami koncentracji boru. Z tym, że zależność była silniejsza w przypadku borowania dyfuzyjnego niż modyfikacji laserowej. Mniejsza zależność w przypadku borowania laserowego jest prawdopodobnie wynikiem innych czynników wpływających na twardość, które są charakterystyczne dla obróbki laserowej, jak powstawanie bardzo drobnych ziarn czy też silnie przesyconych roztworów stałych (w przeciwieństwie do mikrostruktury otrzymywanej w wyniku obróbki dyfuzyjnej). Stwierdzono, że aby osiągnąć podobną twardość warstwy wierzchniej w przypadku laserowej obróbki cieplnej do twardości po modyfikacji dyfuzyjnej możliwe jest stosowanie mniejszej ilości pierwiastka stopowego. Uzyskanie większej jednorodności, drobnoziarnistości mikrostruktury, łagodne zmiany twardości na przekroju warstwy wierzchniej od powierzchni w kierunku materiału rdzenia po borowaniu laserowym (w stosunku do borowania dyfuzyjnego) powinny sprzyjać większej odporności na zużycie elementów maszyn z żeliwa sferoidalnego oraz sprzyjać w wyborze właśnie tej powierzchniowej obróbki cieplnej.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2017, 62, 1; 158-162
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The possibilities of strengthening of the surface layer of nodular iron by laser alloying with silicon nitride on the example of a rocker arm
Możliwości umacniania warstwy wierzchniej żeliwa sferoidalnego za pomocą stopowania laserowego azotkiem krzemu na przykładzie dźwigienki zaworowej
Autorzy:
Paczkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/189824.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
laser alloying
hardness
surface layer
cast iron
stopowanie laserowe
twardość
warstwa wierzchnia
żeliwo
Opis:
In the order to increase the resistance to the friction wear of machine parts appropriate surface treatment application is needed. The aim of presented research was to evaluate the laser alloying with silicon nitride effects obtained in the surface layer of nodular iron and to select the laser treatment parameters that should be appropriate for the treatment of the one of the engine parts, which is a rocker arm. After implementation of silicon nitride into the nodular iron surface layer using laser heating, a uniform, fine, dendritic microstructure similar to the hardened white cast of the allayed zone was created in all performed variants. This microstructure resulted in at least 4-times higher hardness in comparison to the core material. The hardness and the alloyed zone dimensions were dependent on the laser heat treatment variant. The laser beam power density of 41 W/mm2 and its velocity of 2.8 mm/s were selected for the treatment of the rocker arm. It was caused by the effects obtained in the surface layer. With these parameters, it was possible to achieve the hardness of 1300 HV0.1 and the width of the alloying zone of over 4 mm, which is enough to strengthen the surface area of the rocker arm most exposed to the tribological wear.
W celu zwiększenia odporności na zużycie w wyniku tarcia części maszyn potrzebna jest ich odpowiednia obróbka powierzchniowa. Celem prezentowanych badań była ocena efektów stopowania laserowego azotkiem krzemu uzyskanych w warstwie wierzchniej żeliwa sferoidalnego oraz dobór parametrów obróbki laserowej, które powinny być odpowiednie do obróbki jednej z części silnika pojazdu, jakim jest dźwigienka zaworowa. W wyniku wprowadzenia azotku krzemu do warstwy wierzchniej żeliwa sferoidalnego za pomocą nagrzewania laserowego we wszystkich przeprowadzonych wariantach wytworzona została jednorodna, drobnoziarnista i dendrytyczna mikrostruktura o charakterze zbliżonym do zahartowanego żeliwa białego. Efektem takiej mikrostruktury było uzyskanie przynajmniej 4-krotnego zwiększenia twardości w porównaniu z twardością materiału rdzenia. Twardość i wielkość uzyskanej strefy stopowanej zależały od zastosowanego wariantu laserowej obróbki cieplnej. Do obróbki dźwigienki zaworowej wybrano gęstość mocy wiązki laserowej równej 41 W/mm2&enspi jej prędkości 2,8 mm/s. Było to spowodowane tym, że w przypadku takich parametrów możliwe było uzyskanie twardości 1300 HV0.1 i szerokości strefy stopowanej ponad 4 mm, co jest wystarczające do umocnienia najbardziej narażonego na zużycie tribologiczne obszaru powierzchni dźwigienki zaworowej.
Źródło:
Tribologia; 2017, 276, 6; 71-78
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The possibilities of the laser modification of the malleable iron surface
Możliwości laserowej modyfikacji powierzchni żeliwa ciągliwego
Autorzy:
Paczkowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/334935.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
laser heat treatment
malleable iron
thermophysical properties
laserowa obróbka cieplna
żeliwo ciągliwe
właściwości termofizyczne
Opis:
The aim of the presented investigation was to perform surface modification of the malleable iron by laser alloying and evaluate the influence of the laser heat treatment (LHT) on the microstructure of its surface layer (particularly in comparison to the other gray irons). After LHT of the malleable iron modified microstructure of its surface layer with very fine-crystalline, homogenous and hard (>1000HV0.1) melted zone was achieved. 4-fold increased hardness (in comparison to the hardness of matrix of the core material) of melted zone resulted not only from very fine and hardened microstructure, but also due to supersaturating with alloying elements. Gentle hardness changes on the cross section of the surface layer from the melted zone to the core material was noticed. The depth of melted zone was approx. 0.7 mm and it corresponded to the counted depth. It was stated that due to malleable iron specific thermophysical properties smaller depth of modified layer than achieved depth for flake irons and much smaller than the depth for nodular irons for the same LHT conditions could be expected.
Celem prezentowanych badań było przeprowadzenie obróbki powierzchniowej żeliwa ciągliwego przez stopowanie laserowe oraz ocena wpływu laserowej obróbki cieplnej (LOC) na mikrostrukturę jego warstwy wierzchniej (w szczególności w porównaniu do innych żeliw szarych). Po LOC żeliwa ciągliwego uzyskano mikrostrukturę jego warstwy wierzchniej z drobnokrystaliczną, jednorodną i twardą (>1000HV0.1) strefą przetopioną. 4-krotne zwiększenie twardości (w porównaniu do twardości osnowy materiału rdzenia) strefy przetopionej nie wynikała tylko z bardzo drobnej i zahartowanej mikrostruktury, ale również z przesycenia wprowadzonymi pierwiastkami stopowymi. Zaobserwowano łagodną zmianę twardości na przekroju poprzecznym od strefy przetopionej do rdzenia. Głębokość strefy przetopionej wynosiła około 0.7 mm i była zbliżona do wartości obliczonej. Stwierdzono, że w wyniku specyficznych właściwości termofizycznych żeliwa ciągliwego można się spodziewać osiągnięcia mniejszej głębokości warstwy zmodyfikowanej niż w przypadku głębokości dla żeliw płatkowych i o wiele mniejszej niż w przypadku żeliw sferoidalnych (uzyskanej w tych samych warunkach LOC).
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2018, 63, 1; 51-57
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ borowania laserowego na strukturę warstwy powierzchniowej elementów z żeliwa sferoidalnego. Cześć 1: Porównanie struktury po borowaniu dyfuzyjnym i laserowym
Laser boronizing effect on surface layer of nodular iron parts. Part l: Comparison of laser and diffusion boronizing structure
Autorzy:
Paczkowska, M.
Waligóra, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/335592.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
borowanie dyfuzyjne
borowanie laserowe
struktura
warstwa powierzchniowa
żeliwo sferoidalne
mikrotwardość
laser boronizing
diffusion boronizing
structure
surface layer
nodular iron
microhardness
Opis:
Praca dotyczy problematyki obróbek laserowych żeliw. Przedstawiono przykłady elementów maszyn rolniczych, które mogą być poddane borowaniu laserowemu. Analizowano strukturą żeliwa sferoidalnego po borowaniu laserowym, w porównaniu ze strukturą po borowaniu dyfuzyjnym. Szczególnie zwrócono uwagą na połączenie strefy zawierającej bor z podłożem w przypadku obu tych obróbek powierzchniowych. Wykazano równomierny rozkład boru w strefie przetopionej po borowaniu laserowym. W badaniach wykorzystano metodą spektroskopii elektronów Auger (AES). Stwierdzono występowanie zależności mikrotwardości (o znacznych wartościach ) od grubości stref naborowanych, czyli od stężenia w nich boru.
This paper refers to cast irons laser treatments. Examples of agricultural machine parts which could be modified by laser treatment were presented. Laser and diffusion boronizing structural effects on nodular iron were compared. Boron zone with the basis connection in case both surface treatments was investigated particularly. Steady boron distribution in melted zone after laser boronizing was found. In this research Auger Electron Spectroscopy (AES) method was applied. Correlation between microhardness (high values) and boron zone thickness (thus boron concentration in them) was observed.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2005, 50, 2; 59-64
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies