Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Osmolska, H." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-27 z 27
    Tytuł:
    Evidence on relation of brain to endocranial cavity in oviraptorid dinosaurs
    Autorzy:
    Osmolska, H
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20253.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    oviraptorid dinosaur
    brain
    endocranial cavity
    dinosaur
    Dromiceiomimus brevitertius
    paleontology
    Ingenia yanshini
    Opis:
    Brains in living tetrapods other than birds and mammals do not entirely fill the brain cavities. Examination of dinosaur braincases does not usually allow determination relating to how close walls of endocranial cavity lay to the surface of brain. The here described fragment of a skull roof of an oviraptorid dinosaur, Ingenia yanshini, shows perfectly preserved, numerous vascular imprints that cover the internal surfaces of frontals and parietals in the region roofing the cerebral hemispheres and cerebellum. This specimen shows that in oviraptorids the brain closely fitted the brain cavity, to the extent found in birds and mammals. Among dinosaurs, only one similar case has been previously reported in an ornithomimid, Dromiceiomimus brevitertius, but the preserved vascular imprints are less numerous and regular in this dinosaur than in Ingenia yanshini.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2004, 49, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trilobites from the Couvinian of Wydryszów (Holy Cross Mts., Poland)
    Trylobity Kuwinu z Wydryszowa (Góry Świętokrzyskie)
    Trilovity Kuvina iz Vydryshova (Sventokrzhikie Gory), Polsha
    Autorzy:
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20551.pdf
    Data publikacji:
    1957
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    This paper deals with 13 species of Couvinian Trilobites from Wydryszów. In addition to species previously recorded from the Holy Cross Mts, the writer describes some others not known so far from Poland and 3 new species.
    Autorka opisała trylobity znalezione w osadach kuwinu miejscowości Wydryszów. Występują tam trzy gatunki znane z kuwinu profilu Grzegorzowice-Skały (Góry Świętokrzyskie): Otarion (Otarion) polonicum praecedens Kielan Phacops (Phacops) latifrons grzegorzowicensis Kielan Scutellum (Paralejurus) dormitzeri dormitzeri (Barrande) , a także dotychczas w Polsce nie znajdowane: Otarion (Otarion) comvexum (Hawle & Corda) Leonaspis (Leonapsis) laportei (Hawle & Corda) Acaste (Acastoides) paeckelmanni R. & E. Richter. Do tego dochodzą trzy nowe gatunki: Proetus (Proetus) papillaris n . sp. Scharyia couviniana n. sp . Asteropyge (Rhenops) jani n . sp. Ustanowiona tu została podrodzina Scharyiinae n. subfam. Poniżej przytoczone są krótkie diagnozy gatunków nowych : Proetus (Proetus) papillaris n. sp . (fig. 1; pl. I , fig . 1-3) Glabella walcowata; pola preglabelarnego brak ; na glabelli trzy bruzdy boczne w postaci pó1 bez granulacji ; na pierścieniu potylicznym guzek ; długość kolca policzkowego równa 2/3 długości policzka ruchomego ; pygidium otoczone płaską obwódką, szerokości równej 1/6 całkowitej długości tarczy pygidialnej ; cefalon pokryty drobną granulacją; guzki na glabelli ułożone wzdłuż linii przypominających przebieg linii papilarnych na opuszce palca; pygidium gładkie. Scharyia couviniana n. sp. (fig. 2; pl . II, fig. 1, 2) Stosunek długości do szerokości glabelli równy 1; na glabelli 2 bruzdy boczne; pierścień potyliczny bez ,guzka ; szew twarzowy pseudoproparilny, jego przednia i tylna gałąź niemal równoległe , płat powiekowy odgraniczony od policzka stałego bruzdą : pygidium otoczone limbusem, delikatnie granulowane. Asteropyge (Rhenops) jani n. sp . (fig . 6; pl. III , fig . 6, 7) Glabella słabo uwypuklona; oczy wysokie ; policzki stromo opadające ku dołowi;'kolce policzkowe o długości równej 1/2 długości cefalonu: pierścień potyliczny z wydatnym guzkiem; toraks i pygidium nie znane .
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1957, 02, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On some rare genera of the Carboniferous Cyrtosymbolinae Hupe, 1953 (Trilobita)
    O pewnych rzdkich dolno-karbońskich rodzajach Cyrtosymbolinae Hupe, 1953, Trilobita
    O nekotorykh redkikh rodakh Cyrtosymbolinae Hupe, 1953 (Trilobita) iz nizhnego karbona
    Autorzy:
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21848.pdf
    Data publikacji:
    1970
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1970, 15, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    An unusual theropod dinosaur from the Late Cretaceous Nemegt Formation of Mongolia
    Autorzy:
    Osmolska, H
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22126.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Theropoda
    Mongolia
    gady kopalne
    skamienialosci
    kosci
    Bagaraatan ostromi
    dinozaury
    paleontologia
    paleozoologia
    Kotlina Nemegt
    anatomia zwierzat
    Opis:
    An incomplete skeleton of a theropod dinosaur, Bagaraatan ostromi gen, et sp. n., was found in the Nemegt Fm. at Nemegt, Mongolia. The mandible in B. ostromi has a shallow but massive dentary, relatively deep postdentary portion with two surangular foramina and somewhat elongated retroarticular process; on the lateral surface of the postacetabular process of the ilium there are two large depressions for muscle origins separated by a crestlike projection; the fibula is fused distally with the tibiotarsus and the coalesced astragalocalcaneum. Bagaraatan represents the Tetanurae and displays some synapomorphies with the Avetheropoda, however, incompleteness of the skeleton of B. ostromi does not allow to determine its more precise affiliation. Bagaraatan was about 3.0-3.5 m long, had a relatively small head and slender hind limbs. The presence of strongly developed hyposphenes in a long series of anterior caudals rendered its tail only slighily flexible proximally.
    W pracy opisano nowego mięsożernego dinozaura Bagaraatan ostromi gen. et sp. n. (Theropoda). Okaz obejmujący żuchwę, serię 25 kręgów ogonowych, fragmenty kości miednicy oraz kończyny tylnej, został znaleziony w osadach formacji Nemegt (?środkowy mastrycht) Kotliny Nemegt (Pustynia Gobi, Mongolia) przez Polsko-Mongolską Ekspedycję Paleontologiczną, w l970 roku. Zachowane szczątki świadczą, że B. ostromi był teropodem ok. 3.0-3.5 m długim, o smukłych kończynach tylnych i usztywnionym ogonie. Długość żuchwy wskazuje, że czaszka była stosunkowo niewielka. Żuchwa jest masywna i zaopatrzona była w silne zęby, z których zachowały się tylko korzenie i podstawy koron. Jej część tylna jest dość wysoka i przypomina żuchwy teropodów zaliczanych do polifiletycznej grupy „Carnosauria”, różni się jednak od nich bardziej wydłużonym wyrostkiem pozastawowym i dwoma, zamiast jednego, otworami w kości nadkątowej. W odróżnieniu od większości znanych teropodów, u których najwyżej tylko kilka przednich kręgów ogonowych wykazuje obecność dodatkowych wyrostków (hyposfenów) wzmacniających połączenia międzykręgowe, u B. ostromi wyrostki te występują między kilkunastoma proksymalnymi kręgami ogonowymi, co ograniczało ruchomość ogona także w tym odcinku. Kość biodrowa B. ostromi wyróżnia się obecnością dwóch zagłębień na bocznej stronie wyrostka zapanewkowego, zapewne dla przyczepu bardzo silnego mięśnia biodrowo-udowego. Takie zagłębienia nie są znane u żadnych innych dinozaurów. W budowie podudzia zwraca uwagę częściowy zrost kości piszczelowej i strzałkowej ze sobą oraz z proksymalnym rzędem kości stępu. Zrost tych kości spotykany jest tylko w jednej, prymitywnej grupie teropodów, Ceratosauria, od której jednak B. ostromi różni się szeregiem zaawansowanych cech. Fragmentaryczność materiału, a zwłaszcza brak czaszki i kończyn przednich, sprawiają trudność w zaliczeniu Bagaraatan do jednej ze znanych jednostek taksonomicznych w obrębie Theropoda. Jednak pewne cechy diagnostyczne wskazują, że rodzaj ten jest przedstawicielem Tetanurae Gauthier 1986 i jest najbliżej spokrewniony z Avetheropoda Paul 1988, aczkolwiek jest od nich prymitywniejszy.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 1; 1-38
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Famennian and Lower Carboniferous Cyrtosymbolinae (Trilobita) from the Holy Cross Mountains, Poland
    Cartosymbolinae (Trilobita) famenu i dolnego karbonu Gór Świętokrzyskich
    Cartosymbolinae (Trilobita) iz famena i nizhnego karbona sventokrzhiskikh Gor (Polsha)
    Autorzy:
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22234.pdf
    Data publikacji:
    1962
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1962, 07, 1-2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Two new trilobites from the Treskelodden Beds of Hornsund (Vestspitsbergen)
    O dwóch nowych trylobitach z warstw Treskelodden Hornsundu (Vestspitsbergen)
    O dvukh novykh trilobitakh iz sloev Treskelodden Gornsunda (Zapadnyjj Shpitsbergen)
    Autorzy:
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22401.pdf
    Data publikacji:
    1968
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1968, 13, 4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Contributions to the Lower Carboniferous Cyrtosymbolinae (Trilobita)
    Dolno-karbońskie Cyrtosymbolinae (Trilobita)
    Nizhnekamennougolnye Cyrtosymbolinae (Trilobita)
    Autorzy:
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22818.pdf
    Data publikacji:
    1968
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1968, 13, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On some Famennian Phacopinae (Trilobita) from the Holy Cross Mountains (Poland)
    Niektóre fameńskie Phacopinae (Trilobita) z Gór Świętokrzyskich
    Nekotorye famenskie Phacopinae (Trilobita) iz Sventokrzhiskikh gor (Polsha)
    Autorzy:
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23087.pdf
    Data publikacji:
    1963
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1963, 08, 4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nasal salt gland in dinosaurs
    Nosowe gruczoły solne u dinozaurów
    Autorzy:
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20424.pdf
    Data publikacji:
    1979
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1979, 24, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brachymetopus McCoy (Trilobita) in the Carboniferous of Poland and U.S.S.R.
    Brachymetopus McCoy (Trilobita) z karbonu Polski i Z.S.R.R.
    Brachymetopus McCoy (Trilobita) iz karbona Polshi o SSSR
    Autorzy:
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20446.pdf
    Data publikacji:
    1968
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1968, 13, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Famennian Phacopidae from the Holy Cross Mountains (Poland)
    Phacopidae famenskie z Gór Świętokrzyskich
    Famenskie Phacopidae iz Sventokrzhiskikh gor (Polsha)
    Autorzy:
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20660.pdf
    Data publikacji:
    1958
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Nine species of the Famennian phacopid trilobites are described from the southern part of the Holy Cross Mts. In addition to forms already recorded from this area the writer describes some species never before found in Poland, as well as two quite new species, namely: Trimerocephalus polonicus and Dianops? trifolius.
    Phacopidae fameńskie, opisane w niniejszej pracy, zostały zebrane przez Dr Z. Kielan w następujących miejscowościach: Kadzielnia , Psiarnia , Herby (dzielnice Kielc), oraz Łagów , Gałęzice, Kowala i Jabłonna koło Borkowa (fig.1) i przekazane autorce do opracowania. Wszystkie te punkty położone są na południe od nasunięcia Świętokrzyskiego i zgrupowane w dwóch odrębnych faunistycznie i litologicznie regionach: I. synklinorium centralne (kielecko-łagowskie), II. Synklina gałezicko-daleszycka. Famen w synklinorium centralnym wykształcony jest w postaci ponad 100-metrowej serii osadów łupkowo-wapiennych o szaro-żółtawym zabarwieniu. Fauna trylobitowa jest dość obfita; są to wylącznie trylobity ślepe z rodziny Phacopidae : Trimerocephalus caecus (Gurich), Trim. mastophtalmus (Reinh. Richter), Trim.polonicus n. sp ., Dianops typhlops (Gurich ), Dianops? trifolius n. sp.,Ductina ductifrons R. & E. Richter. Charakterystyczny tu jest zupełny brak trylobitów z rodziny Proetidae. Osady tego typu wykształcone są w następujących punktach: Kadzielnia - Famen spoczywa tu na wapieniach franu ; są to łupki margliste przewarstwiane wapieniami. Tworzą one gruby kompleks z fauną trylobitów i małżów oraz źle zachowanych klimenii. Według J . Czarnockiego ( 1948 ) są tu reprezentowane warstwy cheilocerasowe i klimeniowe. Spośród Phacopidae wystepują: Trimerocephalus caecus (Gurich), Trim. mastophtalmus (Reinh. Richter), Trim. polonicus n.sp ., Dianops? trifolius n. sp . Psiarnia-Famen jest tu wykształcony również w postaci łupków marglistych przewarstwionych wapieniami. Phacopidae reprezentowane są przez : Phacops granulatus (Munster ), Dianops typhiops (Gurich), Ductina ductifrons (R. & E. Richter). Herby - W drodze prowadzącej do Czarnowa odslaniają się czarne wapienie,w których spotyka się Dianops typhlops (Gurich). Łagów- Odsłonięcia famenu wystepują na północnym krańcu miasteczka, w zboczu doliny rzeczki Łagowicy. Są to silnie bitumiczne osady łupkowo-wapienne.W ciemnoszarych wapieniach klimeniowych znajduje się niekiedy wielkie nagromadzenie pancerzy Trimerocephalus caecus (Gurich) i nieliczne Trim. mastophtalmus:(Reinh. Richter). Z innych Phacopidae cytowano tu Dianops typhlops (Gurich). Wykształcenie famenu w Łagowie odbiega nieco od typowego łupkowo -wapiennego,gdyż przeważają tu wapienie, łupków zaś jest mniej . Zespół faunistyczny jest tu także odmienny: oprócz bardzo licznych Phacopidae, są tu trylobity z rodziny Proetidae. Famen w synklinie gałęzicko - daleszyckiej wykształcony jest w facji wapiennej. Są to wapienie szare, często o zabarwieniu czerwonym, o miąższosci nie przekraczającej 30m. Fauna ich jest bardzo bogata i dobrze zachowana. Spośród Phacopidae występują tu tylko dwa gatunki; są to formy mające oczy: Phacops granulatus (Munster) i Ph.wedekindi wedekindi R. & E. Richter; natomiast Proetidae,których niemal zupełnie brak w synklinorium centralnym, są tu bardzo liczne. Osady fameńskie typu wapiennego występują w następujących punktach: Gałęzice - Brak tu franu, famen zaś spoczywa bezpośrednio i prawie zgodnie na wapieniach amfiporowych żywetu. Jest on wykształcony w postaci twardych wapieni o zabarwieniu ciemnoszarym, różowym, czekoladowym i zielonkawym. Według Czarnockiego (1928) brak tu poziomu cheilocerasowego, a górny famen obejmuje wszystkie poziomy klimeniowe, łącznie z woklumeriowym oraz gattendorfiowym,należącym już do dolnego karbonu. Fauna jest bardzo bogata i doskonale zachowana; zawiera ona goniatyty, klimenie, ortocerasy, brachiopody, małże, trylobity,szczątki ryb. Spośród Phacopidae występuje Phacops granulatus (Munster). Wskutek wyklinowania się pewnych warstw miaższość w poszczególnych odkrywkach w samych Gałęzicach waha się od 3 do 7 m. Kowala - Famen wykształcony tu jest także w postaci wapieni, często czerwono zabarwionych , gruzłowatych, leżących na wapieniach franu. Według Czarnockiego (1957) występują tu wszystkie poziomy klimeniowe. Spośród Phacopidae występują: Dianops typhlops (Gurich) i Ph. wedekindi wedekindi R. & E. Richter. Wyżej leżą łupki dolnego karbonu. Jablonna k.Borkowa - Famen został tu odkryty przez Czarnockiego po II wojnie światowej. W roku 1949 prowadził on tu prace geologiczne, których wyniki nie zostały jednak opublikowane. Famen zalega tu na wapieniach franu; jest to, podobnie jak i w Kowali, kompletna seria, zaczynająca się od warstw cheilocerasowych i prawdopodobnie ze wszystkimi poziomami klimeniowymi. Są to wapienie o czerwonym, szarym- a w warstwach interpretowanych przez Czarnockiego jako woklumeriowe - seledynowym zabarwieniu. Fauna bardzo bogata. Miąższość około 30 m. Spośród Phacopidae występuje tylko Phacops granulatus (Munster). Przedstawiciele tego gatunku, występujący w niższych poziomach klimeniowych, to osobniki o małych, kilkumilimetrowych cefalonach. Ten sam gatunek z seledynowych wapieni woklumeriowych osiąga rozmiary cefalonu dochodzące do 18 mm. Nad osadami famenu leżą łupki dolnego karbonu. Wśród opisanych przez autorkę Phacopidae famenskich w wymienionych wyżej punktach wystepują trzy gatunki, znane już przedtem z Gór Świętokrzyskich : Phacops granulatus (Munster) Trimerocephalus caecus (Gurich) Dianops typhlops (Gurich) a także dotychczas w Polsce nie znajdowane: Phacops wedekindi wedekindi R. & E. Richter Trimerocephalus mastophtalmus (Reinh. Richter) Ductina ductifrons (R. & E. Richter). Do tego dochodzą dwa nowe gatunki: Trimerocephalus polonicus n. sp, Dianops? trifolius n. sp. Poniżej przytoczone są krótkie diagnozy gatunków nowych. Trimerocephalus polonicus n. sp, (fig.5; pl. III, fig. 1, 2 a-c) Holotypus: I. G. 169. II. 12, cefalon, fig. 5 i pl. III, fig . 2 a-c. Stratum typicum: famen, warstwy klimeniowe. Locus typicus: Kadzielnia , Góry Świętokrzyskie, Polska. Derivatio nominis: polonicus - opisany z Polski. Diagnoza. - Zarys cefalonu węższy niż półkole; glabella z przodu silnie zaostrzona; bruzdy grzbietowe lekko wygięte, wklęsłe na zewnątrz, kąt ich bardzo zmienny (51- 80° ); na pól- ksieżycowatym limbusie przednim podłużne wgłębienie ; szew twarzowy przecina policzek przy przednim jego kącie ; ornamentacja cefalonu w postaci dość dużych w stosunku do wymiarów cefalonu guzków, rzadko rozmieszczonych: po bokach międzypierścienia dwa guzki. Toraks i pygidium nieznane. Dianops ? trifolius n.sp. (fig.6 ; pl. IV, fig.2, 3) Holotypus: I. G. 169. II . 106, cefalon, fig. 6 i pl. IV, fig.2. Stratum typicum: famen, warstwy cheilocerasowe. Locus typicus: Kadzielnia, Góry Świętokrzyskie, Polska. Derivatio nominis: trifolius - cefalon ma kształt liścia koniczyny (Trifolium). Diagnoza.- Zarys cefalonu przypominający trójpłatowy liść koniczyny; glabella z przodu spłaszczona, dwa razy szersza niż u podstawy, jej boczne kąty lekko ścięte ; limbus przy tylnym kącie policzkowym przeszło dwa razy szerszy niż przy przednim, przy ujściu bruzd grzbietowych wgięty do wnętrza . Toraks i pygidium nieznane.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1958, 03, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Structure of nasal an oral cavities in the protoceratopsid dinosaurs (Ceratopsia, Ornithischia)
    Budowa jamy nosowej i gebowej dinozaurów Protoceratopsidae (Ceratopsia, Ornithischia)
    Autorzy:
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21111.pdf
    Data publikacji:
    1986
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Snout is very deep and laterally compressed in the Protoceratopsidae. Oral cavity is highly vaulted longitudinally and transversely. It wedges into the middle of the nasal chamber dorsally causing that ventral portion of the latter parallels oral cavity on both its sides. Fenestra exochoanalis is oriented almost vertically, opening on the side of the oral cavity. Structure of the snout and hard palate results in narrowing and deepening of the narial passage, thus inhaled air passed close to large surface of the mucosa — covered walls of the nasal cavity. Blood cooling effect of that narrow air passage may have been significant in the Protoceratopsidae. Choana opened well in front of the entrance to larynx: separation of feeding from breathing was not complete, although extensive.
    Protoceratopsidae są prymitywną rodziną roślinożernych dinozaurów rogatych (Ceratopsia), żyjących w okresie kredowym na kontynencie azjatyckim i północnoamerykańskim. Charakteryzują się m.in. głębokim, bardzo silnie bocznie spłaszczonym pyskiem. Ten kształt pyska warunkuje szczególną budowę anatomiczną jamy nosowej i gębowej, na co dotychczas nie zwracano uwagi. Jama gębowa jest wąska i bardzo wysoko sklepiona podłużnie oraz poprzecznie. Jej centralna część jest wklinowana w jamę nosową (pls. 53, 54; figs 1—5). Spowodowało to przebudowę jamy nosowej, a szczególnie jej brzusznej części, w której wyodrębniła się para głębokich bruzd przebiegających równolegle i bocznie do jamy gębowej. Przedni wyrostek kości podniebiennej stał się niemal całkowicie pionowy, w odróżnieniu od większości innych dinozaurów ptasiomiedniczych (Ornithischia) i innych gadów, gdzie jest on poziomy lub tylko lekko nachylony w stosunku do płaszczyzny strzałkowej czaszki. Wyrostek ten tworzy dwa skrzydła: podłużne, kontaktujące przyśrodkowo z lemieszem, oraz poprzeczne, kontaktujące bocznie z kością szczękową i łzową. Poprzeczne skrzydło zamyka z tyłu brzuszną bruzdę jamy nosowej i oddziela ją całkowicie od przestrzeni podoczodołowej. Kostna przegroda między jamą nosową i oczodołem nie występuje u innych Ornithischia. Okno nozdrzy tylnych jest położone w płaszczyźnie niemal równoległej do płaszczyzny strzałkowej czaszki, otwierając się do jamy gębowej nie od góry, jak u większości Ornithischia (i innych gadów), lecz z boku. Budowa kości podniebiennej i położenie okna nozdrzy tylnych są bardzo zbliżone u przedstawicieli Ceratopsidae, innej, bardziej zaawansowanej rodziny dinozaurów rogatych. Cechy te zostały zapewne odziedziczone po wspólnym przodku z Protoceratopsidae. Podobne wykształcenie przedniego wyrostka kości podniebiennej jest znane także u dinozaurów kaczodziobych (Hadrosauridae, Ornithischia). Grupa ta jest bardzo odlegle spokrewniona z Ceratopsia i podobieństwo to jest homoplazją. Jama nosowa Protoceratopsidae, a szczególnie jej oddechowa, brzuszna część, jest bardzo wąska i głęboka. W związku z tym, strumień wdychanego powietrza przepływał blisko jej ścian, które mają dużą powierzchnię i pokryte były za życia unaczynioną śluzówką. Mogło to mieć duże znaczenie termoregulacyjne, obniżając, poprzez parowanie, temperaturę krwi dochodzącej do mózgu. Praca była finansowana przez Polską Akademię Nauk w ramach problemu MR II. 6.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1986, 31, 1-2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Borogovia gracilicrus gen. et. sp. n., a new troodontid dinosaur from the Late Cretaceous of Mongolia
    Borogovia gracilicrus gen. et. sp. n., nowy późnokredowy przedstawiciel dinozaurów Troodontidae z Mongolii
    Autorzy:
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21472.pdf
    Data publikacji:
    1987
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    A new theropod dinosaur Borogovia gracilicrus gen. et sp. n. assigned to Troodontidae is described, based on fragmentary hind limbs of one individual from the Upper Cretaceous Nemegt Formation of Gobi Desert, Mongolia. A unique feature of B. gracilicrus is a straight ungual in the second, specialized toe of the pes. The known skeletal elements of all troodontid species are listed (Table 1). Taxonomic status of Saurornithoides junior is considered.
    Opisano nowy gatunek drapieżnego dinozaura, Borogovia gracilicrus (Theropoda, Troodontidae), oparty na niekompletnych kończynach tylnych. Gatunek ten charakteryzuje bardzo znaczne skrócenie przedostatniego paliczka i prosty pazur w drugim palcu stopy, a także prawdopodobnie, znaczna długość i smukłość podudzia. Podudzie było dotychczas znane tylko bardzo fragmentarycznie u jednego gatunku Troodontidae. W związku z tym nie można z całą pewnością stwierdzić czy jego proporcje u B. gracilicrus odbiegają od typowych w tej rodzinie. Porównanie z podudziem u innych przedstawicieli dinozaurów drapieżnych (Theropoda) wskazuje, że podudzie B. gracilicrus jest niezwykle długie i smukłe. Z zakresu ruchomości wysepcjalizowanego drugiego palca stopy wynika, że pazur nie mógł być unoszony tak wysoko jak u innych przedstawicieli Troodontidae, u których jest on silnie zakrzywiony; jego funkcja u B. gracilicrus była, zatem, zupełnie inna. Troodontidae są bardzo rzadkim elementem w późnokredowych zespołach dinozaurów Azji i Ameryki Północnej; nieznane są także w tej rodzinie kompletne szkielety. W pracy załączono tablicę 1, na której podano, przez jakie fragmenty szkieletowe reprezentowane są poszczególne gatunki dotychczas opisane w tej rodzinie. Stwierdzono, że na podstawie tych fragmentarycznych materiałów nie można rozstrzygnąć z całą pewnością czy Saurornithoides junior jest młodszym synonimem S. mongoliensis, jak to sugerowali ostatnio niektórzy autorzy (Paul 1985, Carpenter 1982). Biorąc pod uwagę, że oba gatunki występują w różnych poziomach stratygraficznych i w różnych zespołach fauny, jest bardziej prawdopodobne, że nie są to formy konspecyficzne. Praca była finansowana w ramach programu CPBP 04.03.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1987, 32, 1-2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Some Otarionidae (Trilobita) from the Lower Carboniferous of Europe
    Otarionidae (Trilobita) karbońskie Europy
    Kamennougolnye Otarionidae (Trilobita) Egropy
    Autorzy:
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22953.pdf
    Data publikacji:
    1967
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1967, 12, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    First lambeosaurine dinosaur from the Nemegt formation, Upper Cretaceous, Mongolia
    Pierwszy przedstawiciel dinozaurów podrodziny Lambeosaurinae z górnokredowej formacji Nemegt w Mongolii
    Autorzy:
    Maryanska, T.
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20511.pdf
    Data publikacji:
    1981
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1981, 26, 3-4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The skull of Velociraptor [Theropoda] from the Late Cretaceous of Mongolia
    Czaszka drapieznego dinozaura Velociraptor mongoliensis z poznej kredy Mongolii
    Autorzy:
    Barsbold, R
    Osmolska, H
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21498.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    Velociraptor mongoliensis
    czaszki
    analiza anatomiczna
    Deinonychus antirrhopus
    Mongolia
    kreda
    zuchwa
    dinozaury
    paleontologia
    szkielet
    Dromaeosauridae
    dromeozaurydy
    Opis:
    The well preserved material of the Late Cretaceous dromaeosaurid, Velociraptor mongoliensis, has allowed us to supplement earlier descriptions of the skull in this species. The skull of V. mongoliensis is similar to that of Deinonychus antirrhopus, but differs from the latter by: (1) laterally convex supratemporal arcade resulting in short, rounded supratemporal fenestra; (2) depressed nasal; (3) longer maxillary process of premaxilla; (4) lack of separate prefrontal, and (5) convex ventral border of the dentary. These differences, especially that in the structure of the temporal region, support generic distinction of Deinonychus and Velociraptor. Skulls of other dromaeosaurids are compared.
    W pracy opisano czaszkę i żuchwę niewielkiego, mierzącego około 2 m długości, drapieżnego dinozaura z rodziny Dromaeosauridae, Velociraptor mongoliensis Osborn, 1924, oraz przedstawiono rozprzestrzenienie geograficzne i stratygraficzne tej rodziny. Badany materiał pochodzi z osadów kampanu (górna kreda) pustyni Gobi (Mongolia) i został zebrany przez mongolskie, polsko-mongolskie, radziecko-mongolskie i japońsko-mongolskie ekspedycje paleontologiczne w latach 1970-1997. Dromeozaurydy żyły w okresie kredowym w Ameryce Północnej i Azji Środkowej. Z sześciu do ośmiu monotypowych rodzajów zaliczanych do tej rodziny, tylko mongolski Velociraptor jest reprezentowany przez dość liczne i kompletne szkielety, pozostałe rodzaje oparte są na pojedynczych i bardzo fragmentarycznych szczątkach, zaś czaszki (znacznie mniej kompletne) znane są tylko u dwóch północnoamerykariskich rodzajów Deinonychus i Dromaeosaurus. Przeprowadzona w pracy analiza anatomiczna kilku czaszek V. mongoliensis i porównanie ich z czaszką wczesnokredowego Deinonychus antirrhopus Ostrom, 1969 wykazały, że nie ma dostatecznych podstaw do uznania nazwy rodzajowej Deinonychus za młodszy synonim nazwy Velociraptor, co było sugerowane przez niektórych badaczy (Paul 1988). Potwierdzono, że oba te rodzaje są ze sobą bliżej spokrewnione niż z innymi przedstawicielami dromeozaurydów.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 2; 189-219
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Some implications of hadrosaurian postcranial anatomy
    Autorzy:
    Maryanska, T.
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23408.pdf
    Data publikacji:
    1983
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    All articulated hadrosaurian skeletons expose a comparatively abrupt ventral flexure of anterior thoracal portion of the vertebral column. This resulted in effective shortening of the body anterior to the acetabulum and in shifting backward the gravity center of the heavy thoracal part, in deepening of pleural cavity as well as in lowering the suspension point of the fore limb at the glenoid, making easier access of the fore limb to the ground. In some hadrosaurs at least, sacropelvic contact was strengthened by a forward extension of the acetabular bar, so that pubis also was keyed to sacrum by a sacral rib, and the puboiliac contact was reinforced. This enabled these hadrosaurs to assume and sustain a stance with the vertebral column inclined upwards.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1983, 28, 1-2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On ornithischian phylogeny
    O filogenezie dinozaurów ptasiomiedniczych (Ornithischia)
    Autorzy:
    Maryanska, T.
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20944.pdf
    Data publikacji:
    1985
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    The ornithischian dinosaurs are analysed using the cladistic methodology. The preferred hypothesis (see fig. 1) is that: 1. Ornithischia are monophyletic, 2. Ankylosauria are sister group of all other ornithischians, 3. Pachycephalosauria + Ceratopsia are monophyletic unit sharing common characters not found in other ornithischians. Quadrupedality is considered as primitive ornithischian condition.
    Dokonano kladystycznej analizy pokrewieństw między różnymi grupami dinozaurów ptasiomiedniczych (Ornithischia). Preferowana hipoteza (fig. 1) postuluje, że: dinozaury ptasiomiednicze są grupą monofiletyczną; dinozaury pancerne (Ankylosauria) są grupą siostrzaną wszystkich pozostałych ptasiomiedniczych; dinozaury grubogłowe (Pachycephalosauria) + dinozaury rogate (Ceratopsia) są jednostką monofiletyczną. Zdaniem autorek, nie ma dotychczas dostatecznych dowodów pozwalających utrzymywać pogląd, że pierwotną cechą dinozaurów ptasiomiedniczych jest dwunożność. W chwili obecnej bardziej prawdopodobne wydaje się, że przodek ptasiomiedniczych był czworonożny. Praca została wykonana w ramach problemu MR II 6.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1985, 30, 3-4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The quadrate of oviraptorid dinosaurs
    Kosc czworoboczna dinozaurow z rodziny Oviraptoridae
    Autorzy:
    Maryanska, T
    Osmolska, H
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21975.pdf
    Data publikacji:
    1997
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    ptaki
    fauna kopalna
    owiraptoridy
    Mongolia
    kreda
    dinozaury
    Alvarezauridae
    paleontologia
    czaszki
    kosc czworoboczna
    Oviraptoridae
    morfologia zwierzat
    Opis:
    The quadrate of oviraptorid dinosaurs is strongly pneumatized and differs from the quadrates of other non-avian theropods by: (1) two separate facets on the otic process for contacts with the squamosal and braincase; (2) the articular surface for the pterygoid extended to the articular surface of the medial mandibular condyle; (3) the mandibular process provided laterally with a quadratojugal process bearing the quadratojugal cotyla. In the above characters the oviraptorid quadrate resembles those in most ornithothoracine birds, but, contrary to the streptostylic quadrate of birds, the oviraptorid quadrate is monimostylic.
    W czasie badań czaszek dinozaurów z rodziny Oviraptoridae z osadów późnej kredy Mongolii, znajdujących się w zbiorach Instytutu Paleobiologii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie (ZPAL) i w Instytucie Geologii Mongolskiej Akademii Nauk w Ułan Bator (GIN) zaobserwowano, że ich kość czworoboczna (quadratum) różni się od kości czworobocznej innych teropodów, a także innych dinozaurów, następującymi cechami: (1) obecnościdą dwugłówkowego wyrostka skroniowego (processus oticus), kontaktującego zarówno z kością łuskową jak i z boczną ścianą puszki mózgowej; (2) wyrostkiem oczodołowym (processus orbitalis), dochodzącym w swej części tylnej do powierzchni stawowej medialnego kłykcia wyrostka żuchwowego (processus mandibularis); (3) obecnością na wyrostku żuchwowym bocznego wyrostka zaopatrzonego w dołek stawowy dla kości czworoboczno-jarzmowej; (4) rozległą pneumatyzacją. Cechy te występują także u większości ptaków z grupy Ornithothoraces, obejmującej wszystkie współczesne i kopalne ptaki z wyjątkiem praptaka (Archaeopteryx) i przedstawicieli późnokredowej rodziny Alvarezauridae, i mogą świadczyć o bliskim związku filogenetycznym owiraptoridów i ptaków. Jednak wniosek o homologii cech kości czworobocznej w obu grupach wymaga dodatkowych badań czaszki i szkieletu pozaczaszkowego. Kość czworoboczna owiraptoridów jest nieruchomo zestawiona z resztą czaszki (monimostylia), czym różni się od kości czworobocznej ptaków, która wykazuje znaczną ruchomość stosunku do czaszki (streptostylia).
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 3; 361-371
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tochisaurus nemegtensis gen. et sp. n., a new troodontid (dinosauria, theropoda) from Mongolia
    Tochisaurus nemegtensis gen. et sp. n., nowy troodontid (dinosauria, theropoda) z Mongolii
    Autorzy:
    Kurzanov, S.M.
    Osmólska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20200.pdf
    Data publikacji:
    1991
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    A troodontid dinosaur, Tochisaurus nemegtensis gen. et sp. n., is described. Material consists of a solitary metatarsus from the upper Campanian or lower Maastrichtian Nemegt Formation, southern Gobi, Mongolia. The metatarsus is very slender and has strongly reduced second metatarsal, which implies that the second pedal digit was also reduced.
    Z osadów późnokredowych (formacja Nemegt) Nemegtu, w południowej Gobi (Mongolia), opisano nowego dinozaura z rodziny Troodontidae, Tochisaurus nemegtensis gen. et sp. n. Okazem typowym jest śródstopie i jest to jedyny dotychczas znany szczątek tego dinozaura. Kości długie przedstawicieli tej rodziny mają bardzo cienkie ściany i bardzo rzadko zachowują się w całości. Jedyne dotychczas znane kompletne śródstopie troodontida, opisane z późnej kredy Kanady, znacznie różni się od śródstopia T. nemegtensis, którego budowa wskazuje na silną redukcję drugiego palca stopy. T. nemegtensis opierał się więc na dwupalcowej stopie, podobnie jak struś.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1991, 36, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gobiosuchus kielanae [ Protosuchia ] from the Late Cretaceous of Mongolia: anatomy and relationships
    Anatomia i pokrewienstwa poznokredowego krokodyla z Mongolii Gobiosuchus kielanae [ Protosuchia ]
    Autorzy:
    Osmolska, H
    Hua, S
    Buffetaut, E
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20005.pdf
    Data publikacji:
    1997
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    Gobiosuchus kielanae
    Mongolia
    kreda
    szkielet
    paleontologia
    czaszki
    Protosuchia
    morfologia zwierzat
    krokodyle
    anatomia zwierzat
    Opis:
    The original description (Osmólska 1972) of the skull, postcranial skeleton, and armour of a protosuchian, Gobiosuchus kielanae (Gobiosuchidae Osmólska), is supplemented and revised on the basis of additional specimens from the type locality and horizon (Bayn Dzak, ?early Campanian Djadokhta Formation). It is suggested that Gobiosuchus kielanae was an entirely terrestrial and probably insectivorous animal. Assignment of Gobiosuchus to Protosuchia is supported by the following characters: basisphenoid larger than basioccipital; extensive ventral contact between quadrate and basisphenoid; pneumatic pterygoid; quadrate condyles only slightly protouding beyond posterior margin of braincase, and lack of retroarticular process. Gobiosuchus differs from other protosuchians in the following features: snout wider than high; palatal processes of premaxillae contacting along their entire length; closed supratemporal and mandibular fenesftae; basioccipital extending dorsally onto occiput and separating on each side ventromedial part of quadrate from contact with otoccipital; posterolateral process of squamosal extended far behind mandibular articulation; presence of cranioquadrate passage; descending process of prefrontal contacting palate; armour of sutured osteoderms encasing at least some of long limb bones; presence of peculiar accessory osteoderms in regions of articulation of limbs with girdles, and more than two longitudinal rows of dorsal osteoderms.
    Praca zawiera opis czaszki i szkieletu pozaczaszkowego prymitywnego krokodyla, Gobiosuchus kielanae Osmólska, 1972, żyjącego pod koniec okesu kredowego, w kampanie, na terenie dzisiejszej pustyni Gobi w Mongolii. Był to bardzo mały (ok. 60 cm długi), długonogi krokodyl, o długiej, smukłej szyi, całkowicie okryty pancerzem z połączonych ze sobą skostnień skórnych. Małe rozmiary oraz małe, ostre zęby wskazują, że jego pożywieniem mogły być owady i inne drobne bezkręgowce, a także małe kręgowce - jaszczurki i ssaki. Szczegółowa analiza anatomiczna wykazała obecność u G. kielanae cech synapomorficznych Protosuchia, co potwierdza wcześniejsze, tymczasowe zaliczenie rodzaju Gobiosuchus (Osmólska 1972) do tej najprymitywniejszej grupy krokodyli. W budowie czaszki Gobiosachus są też bardzo liczne cechy autapomorficzne, różniące go od wszystkich innych krokodyli, a także kilka cech charakteryzujących bardziej zaawansowane krokodyle z grupy Mesoeucrocodylia. Wobec przeważającej ilości cech charakterstycznych dla Protosuchia, cechy te uznano za konwergencje. G. kielanae jest najkompletniej zachowanym z dotychczas poznanych przedstawicieli Protosuchia. Jest również stratygraficznie najmłodszym znanym przedstawicielem tej słabo poznanej i nielicznej grupy prymitywnych krokodyli, gdyż większość jej przedstawicieli żyła podczas okresu jurajskiego, tylko nieliczne gatunki znane są z osadów wczesnej części okresu kredowego.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 2; 257-289
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Goyocephale lattimorei gen. et sp. n., a new flat-headed pachycephalosaur (Ornlthlschia, Dinosauria) from the Upper Cretaceous of Mongolia
    Goyocephale lattimorei gen. et sp. n., nowy płaskogłowy pachycephalosaur (Ornlthlschia, Dinosauria) z górnej kredy Mongolii
    Autorzy:
    Perle, A.
    Maryanska, T.
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23412.pdf
    Data publikacji:
    1982
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    A new representative of the pachycephalosaur family Homalocephalidae Dong is described, which comes from the Upper Cretaceous deposits of the Gobi Desert, Mongolian People’s Republic. It is more primitive and probably stratigraphically older than Homalocephale calathocercos known from the Upper Cretaceous Nemegt Formation of the Gobi Desert. The diagnosis of H. calathocercos is revised.
    Opisano nowy rodzaj i gatunek dinozaura grubogłowego (Pachycephalosauria) — Goyocephale lattimorei, który został zaliczony do rodziny Homalocephalidae Dong, 1978. Materiał pochodzi z górnokredowych osadów odsłoniętych na pustyni Gobi w Mongolskiej Republice Ludowej, w regionie somonu Bułgan. Obejmuje on niekompletną czaszkę z żuchwą i niekompletny szkielet pozaczaszkowy jednego osobnika (holotyp). Budowa sklepienia czaszki oraz miednicy wskazują, że G. lattimorei jest prymitywniejszym przedstawicielem Homalocephalidae niż wcześniej opisany (Maryańska i Osmólska 1974) Homalocephale calathocercos z górnokredowej formacji Nemegt. Wiek stratygraficzny osadów nie jest dotychczas dokładnie ustalony; prymitywność budowy szkieletu G. lattimorei może wskazywać, że wiek ten jest starszy niż wiek formacji Nemegt. Praca niniejsza była częściowo finansowana przez Polską Akademię Nauk w ramach problemu międzynarodowego II.6.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1982, 27, 1-4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Avialan status for Oviraptorosauria
    Autorzy:
    Maryanska, T
    Osmolska, H.
    Wolsan, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23106.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    bird
    Avialae
    phylogenetic analysis
    Cretaceous
    phylogenetic nomenclature
    Theropoda
    Dinosauria
    dinosaur
    Oviraptorosauria
    paleontology
    Opis:
    Oviraptorosauria is a clade of Cretaceous theropod dinosaurs of uncertain affinities within Maniraptoriformes. All previous phylogenetic analyses placed oviraptorosaurs outside a close relationship to birds (Avialae), recognizing Dromaeosauridae or Troodontidae, or a clade containing these two taxa (Deinonychosauria), as sister taxon to birds. Here we present the results of a phylogenetic analysis using 195 characters scored for four outgroup and 13 maniraptoriform (ingroup) terminal taxa, including new data on oviraptorids. This analysis places Oviraptorosauria within Avialae, in a sister−group relationship with Confuciusornis. Archaeopteryx, Therizinosauria, Dromaeosauridae, and Ornithomimosauria are successively more distant outgroups to the Confuciusornis−oviraptorosaur clade. Avimimus and Caudipteryx are successively more closely related to Oviraptoroidea, which contains the sister taxa Caenagnathidae and Oviraptoridae. Within Oviraptoridae, “Oviraptor” mongoliensis and Oviraptor philoceratops are successively more closely related to the Conchoraptor−Ingenia clade. Oviraptorosaurs are hypothesized to be secondarily flightless. Emended phylogenetic definitions are provided for Oviraptoridae, Caenagnathidae, Oviraptoroidea, Oviraptorosauria, Avialae, Eumaniraptora, Maniraptora, and Maniraptoriformes.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2002, 47, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On a new troodontid (Dinosauria, Theropoda) from the Early Cretaceous of Mongolia
    Nowy przedstawiciel rodziny Troodontidae (Dinosauria, Theropoda) z dolnej kredy Mongolii
    Autorzy:
    Barsbold, R.
    Osmolska, H.
    Kurzanov, S.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20769.pdf
    Data publikacji:
    1987
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Opis:
    Described is a fragmentary juvenile theropod skeleton from the Lower Cretaceous deposits (Barunbayanskaya Svita) of the south-eastern Gobi Desert, Mongolian People's Republic. It displays manus and pes structure typical of the family Troodontidae. The preserved fragments do not allow generic determination.
    Opisano niekompletny szkielet dinozaura z grupy teropodów, reprezentujący przypuszczalnie młodego osobnika. Okaz został znaleziony w 1979 roku przez radziecko-mongolską ekspedycję w osadach dolnej kredy południowo-wschodniej Gobi, Mongolia. Budowa ręki oraz stopy wskazuje, że jest to przedstawiciel niewielkiej i słabo poznanej rodziny Troodontidae. Dinozaury zaliczane do tej rodziny były dotychczas znane tylko z osadów górnej kredy w Azji (Mongolia) i Północnej Ameryce (Kanada, USA). Większość przedstawicieli Troodontidae wykazuje szczególną specjalizację drugiego palca stopy, który ma zwiększony zakres ruchomości w płaszczyźnie pionowej i znacznie powiększony, zakrzywiony pazur. Te cechy były już wykształcone u dolno-kredowych Troodontidae. Nie stwierdzono natomiast innej charakterystycznej cechy, występującej u górno-kredowych Troodontidae — powiększonej jamy ucha środkowego. Mimo pewnych różnic, znaczna niekompletność szkieletu nie pozwala na wyróżnienie istotnych cech diagnostycznych, rodzajowych i gatunkowych. Praca była wykonana częściowo w ramach problemu CPBP.04.03 oraz w ramach współpracy między Polską i Mongolską Akademią Nauk (temat 2).
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1987, 32, 1-2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    New specimens of the crested theropod dinosaur Elmisaurus rarus from Mongolia
    Autorzy:
    Currie, P.J.
    Funston, G.F.
    Osmolska, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23110.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    new species
    theropod dinosaur
    dinosaur
    Elmisaurus rarus
    Dinosauria
    Oviraptorosauria
    Caenagnathidae
    Elmisaurinae
    Cretaceous
    Mongolia
    Opis:
    New specimens of Elmisaurus rarus from the Upper Cretaceous of Mongolia (Nemegt Formation) preserve bones not previously found in “elmisaurids” that help elucidate their relationships to Leptorhynchos elegans and other oviraptorosaurs. Elmisaurus rarus and the North American Leptorhynchos elegans are known from numerous but incomplete specimens that are closely related to, but nevertheless clearly distinguished from, Chirostenotes pergracilis and Epichirostenotes curriei. These specimens include the first known cranial bone attributed to Elmisaurus, the frontal, which clearly shows this animal had a cranial crest (most of which would have been formed by the nasal bones). The first vertebrae, scapula, femora, and tibiae from Elmisaurus are also described. The Elmisaurinae can be distinguished from the Caenagnathinae by the coossification of the tarsometatarsus and smaller size at maturity. Examination of oviraptorosaur hindlimbs reveals four distinct morphotypes, possibly attributable to paleoecological differences.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2016, 61, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A new oviraptorosaur [Dinosauria, Theropoda] from Mongolia: the first dinosaur with a pygostyle
    Nowy owiraptorozaur [Dinosauria, Theropoda] z Mongolii: pierwszy dinozaur z pygostylem
    Autorzy:
    Barsbold, R
    Osmolska, H
    Watabe, M
    Currie, P J
    Tsogtbaatar, K
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23298.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    fauna kopalna
    Oviraptorosauria
    Dinosauria
    ogon
    terapody
    Theropoda
    Mongolia
    owiraptorozaury
    Nomingia gobiensis
    kregi
    dinozaury
    szkielet
    paleontologia
    pygostyl
    pustynia Gobi
    Opis:
    A description of Nomingia gobiensis gen. et sp. n., the first known dinosaur with a pygostyle, the structure known so far only in birds, is presented. The specimen comes from the Late Cretaceous strata at Bugin Tsav, Trans-Altai Gobi, Mongolia. N. gobiensis is assigned within the Oviraptorosauria based on the following characters: pneumatized caudal vertebrae, posteriorly concave ischium, and deep cervicodorsal hypapophyses. This specimen has been previously partially described without being formally named (Barsbold et al. 2000).
    Opisano nowego dinozaura z grupy terapodów, Nomingia gobiensis gen. et sp. n., z osadów wieku późnokredowego Mongolii w Bugin Caw na Gobi Zaałtajskiej. Niekompletny szkielet pozaczaszkowy tego dinozaura został znaleziony na pustyni Gobi, w Mongolii, przez mongolsko-japońską wyprawę paleontologiczną. Najbardziej charakterystyczną cechą N. gobiensis jest zakończony pygostylem i nieco skrócony ogon, liczący tylko 24 kręgi (Sloan 1999; Barsbold et al. 2000). Pygostyl nie był dotychczas znany u żadnego dinozaura i był uważany za cechę swoistą wyłącznie dla ptaków. N. gobiensis został uznany za przedstawiciela Oviraptorosauria o nieustalonej przynależności rodzinowej, wykazuje jednak pewne podobieństwa do słabo poznanego przedstawiciela rodziny Caenagnathidae, Chirostenotes pergracilis Gilmore, 1924.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2000, 45, 2; 97-106
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-27 z 27

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies