- Tytuł:
- Współczesna profilaktyka urazów akustycznych
- Autorzy:
-
Sułkowski, Wiesław
Owczarek, Kalina
Olszewski, Jurek - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1398533.pdf
- Data publikacji:
- 2017
- Wydawca:
- Index Copernicus International
- Tematy:
-
profilaktyka urazów akustycznych
ochronniki słuchu - Opis:
- Uszkodzenia słuchu spowodowane hałasem nazywane są tradycyjnie – w zależności od czasu trwania narażenia – ostrym bądź przewlekłym urazem akustycznym. Należą one – obok presbyacusis – do najczęściej występujących w populacji dorosłych odbiorczych zaburzeń słuchu. Według raportu Głównego Urzędu Statystycznego (GUS, 2011) w Polsce liczba pracowników zatrudnionych w warunkach przekroczenia najwyższych dopuszczalnych natężeń hałasu (NDN – 85 dB) wynosi ok. 200 tys., najwięcej w górnictwie, produkcji metali i wyrobów z metali, produkcji tkanin, produkcji drewna i wyrobów z drewna. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie wykazu chorób zawodowych (Dz.U. nr 132, poz. 1115) uszkodzenie słuchu spowodowane hałasem definiuje się jako „obustronny trwały ubytek słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego wyrażony podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczony jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości 1,2 i 3 kHz”. Do uszkodzeń słuchu dochodzi również w wojsku i policji w czasie ćwiczeń poligonowych i w warunkach bojowych, gdzie źródłem urazów akustycznych są wystrzały z broni palnej i wybuchy generujące hałas impulsowy (podobnie jak w niektórych rodzajach przemysłu) o wysokich poziomach szczytowych dźwięku C (Lc peak) z czasem narastania do maksimum <1 ms. Rozpowszechnienie mody słuchania głośnej muzyki, szczególnie przez osobiste odtwarzacze stereofoniczne, sprawia, że ubytkami słuchu o konfiguracji audiometrycznej urazu akustycznego dotknięte są także dzieci i młodzież (wg szacunków WHO – ok. 15–20%). Strategię działań profilaktycznych, mających na celu zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia słuchu, określają przepisy Unii Europejskiej oraz wdrażające je przepisy krajowe. Sprowadzają się one do eliminowania zagrożenia, bądź jego ograniczenia (jeśli nie można go wyeliminować) z uwzględnieniem dostępnych rozwiązań technicznych i organizacyjnych. W przypadku braku możliwości zmniejszenia poziomów hałasu metodami technicznymi i organizacyjnymi konieczne jest zastosowanie indywidualnych ochronników słuchu. Ochronniki nausznikowe mogą być wyposażone w układy elektroniczne z aktywną redukcją hałasu (opcja ta umożliwia podwyższenie skuteczności w zakresie niskich i średnich częstotliwości), mogą mieć regulowane tłumienie (poprawia to zrozumiałość mowy i percepcję sygnałów ostrzegawczych) oraz łączność bezprzewodową, która zapewnia komunikację słowną.
- Źródło:
-
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 4; 1-7
0030-6657
2300-8423 - Pojawia się w:
- Polish Journal of Otolaryngology
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł