Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Olszanecka-Glinianowicz, Magdalena" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Leczenie otyłości w praktyce lekarza rodzinnego
Treatment of obesity in the practice of a family doctor
Autorzy:
Olszanecka-Glinianowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037871.pdf
Data publikacji:
2021-03-04
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
otyłość
leczenie otyłości
lekarz rodzinny
obesity
treatment of obesity
family doctor
Opis:
Otyłość jest chorobą przewlekłą o postępującym charakterze, bez tendencji do samoistnego ustępowania i z tendencją do nawrotów, powodującą liczne inne choroby, które są przyczyną niepełnosprawności i przedwczesnej śmierci. Co czwarty dorosły Polak choruje na otyłość. Leczenie wszystkich powikłań otyłości znalazło miejsce w systemie specjalistycznej opieki zdrowotnej. W leczeniu otyłości powinien brać udział zespół terapeutyczny złożony z lekarza, psychologa, dietetyka, fizjoterapeuty, a w przypadku chorych z otyłością II stopnia i występującymi powikłaniami oraz otyłością III stopnia, również chirurga bariatry. Pozostawiony sam lekarz rodzinny ma przed sobą trudne zadanie, dlatego często nie diagnozuje otyłości i nie porusza tego tematu z pacjentem lub kieruje go do dietetyka. Celem niniejszego opracowania jest wskazanie lekarzom rodzinnym, jak można podjąć leczenie otyłości w ramach ograniczonego czasu i braku wsparcia innych członków zespołu terapeutycznego. Pozostawiony sam lekarz rodzinny ma przed sobą trudne zadanie, dlatego często nie diagnozuje otyłości i nie porusza tego tematu z pacjentem lub kieruje go do dietetyka. Celem niniejszego opracowania jest wskazanie lekarzom rodzinnym, jak można podjąć leczenie otyłości w ramach ograniczonego czasu i braku wsparcia innych członków zespołu terapeutycznego. Otyłość nie jest wstydliwym problemem, tylko chorobą taką jak każda inna i bardzo ważne jest, żeby lekarz tak do niej podchodził. Ponadto istotne jest, żeby nie mówić o odchudzaniu, tylko o leczeniu otyłości. Większość chorych na otyłość od lat się odchudza, czego efektem jest postęp choroby i rozwój jej powikłań. Odchudzanie to działania, które nie są oparte na aktualnej wiedzy medycznej, a ich celem jest uzyskanie ubytku jak największej liczby kilogramów w jak najkrótszym czasie. Natomiast leczenie otyłości ma na celu uzyskanie trwałego ubytku masy ciała, powodującego ogólną poprawę stanu zdrowia, a stosowane metody są zgodne z aktualnymi rekomendacjami towarzystw naukowych, opartych na wynikach przeprowadzonych badań (medycyna oparta na dowodach naukowych)
Obesity is a chronic disease of a progressive nature, with no tendency to self-relapse and atendency to relapse, resulting in numerous other diseases that are the cause of disability and premature death. Every fourth adult Pole suffers from obesity. The treatment of all obesity complications was found in the system of specialized health care. However, the treatment of obesity is included in the duties of the family doctor, who currently has no possibility of referring the patient to a specialist center. The therapeutic team consisting of a doctor, psychologist, dietitian, physiotherapist should take part in the treatment of obesity, and in the case of patients with II degree obesity and complications and third-degree of obesity, also a bariatric surgeon. A family doctor left behind has a difficult task ahead of him, which is why he often does not diagnose obesity and does not raise this topic with the patient or directs him to the dietician. The manuscript aims to show family doctors how to take obesity treatment within a limited time and lack of support from other members of the therapeutic team.
Źródło:
Gabinet Prywatny; 2021, 28 (274), 01; 32-38
2353-8600
Pojawia się w:
Gabinet Prywatny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki socjodemograficzne wpływające na poziom wiedzy dotyczącej dróg szerzenia się zakażenia w kontaktach niezwiązanych z procedurami medycznymi wśród pacjentów z WZW typu C
Sociodemographic factors affecting level of knowledge on transmission of infection not related to medical procedure among patients with hepatitis C
Autorzy:
Barański, Kamil
Szuba, Ewelina
Olszanecka-Glinianowicz, Magdalena
Chudek, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038092.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
wzw typu c
przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby
jakość życia
hcv
chronic viral hepatitis
quality of life
Opis:
INTRODUCTION The fear of transmitting viral hepatitis C infection to family members and others can restrict social relations and adversely affect the quality of life related to the social functioning of patients with HCV. AIM The aim of this study was to analyze the level of knowledge of patients with hepatitis C about the ways of HCV transmission as well as to estimate the patient’s quality of life associated with family, social and work functions. MATERIALS AND METHODS Two hundred patients with HCV (108 women) treated in hepatological outpatients clinics in Chorzow and Bytom in 2011 were enrolled in the study. The patients knowledge on the ways of HCV transmission were evaluated using the authors' questionnaire. The quality of life was assessed using questions from the World Health Organization Quality of Life (WHOQOL) questionnaire. RESULTS 80% of men and 70% women have the knowledge that transmission of HCV infection by consuming fluids from the same dish is not possible. 62% of women and 60% of men were aware that HCV is the sexually transmitted infection. More often men than women (58% vs. 51%) did not have knowledge on vertical infection transmission. The level of knowledge on infection transmission was significantly associated with the search for information. 61% of respondents thought that the disease does not limit their social relations, despite the fact that 41% of women and 30% of men often experienced negative feelings, such as anxiety, depression, despair and sadness. 13% of respondents declared that are not able to work, and 17% of women and 11% of men expressed dissatisfaction from their efficiency in everyday life. Social contacts were limited by the lack of knowledge that transmission of HCV of infection by the use of the same dishes is not possible (44.9% vs. 35.5%, p = 0.08). CONCLUSIONS 1. The low level of knowledge among patients with hepatitis C concerning HCV infection transmission may limit social contacts and impair family functioning as well as decrease their quality of life. 2. The self-search of information about the disease is related to education level. The increase in knowledge level in the population of patients with hepatitis C requires health education system development in this aspect.
WPROWADZENIE Lęk przed zakażeniem się wirusowym zapaleniem wątroby (WZW) typu C przez członków rodziny i inne osoby z otoczenia ogranicza kontakty społeczne i wpływa niekorzystnie na jakość życia chorych. CEL PRACY Celem niniejszej pracy była ocena jakości życia związanej z funkcjonowaniem społecznym oraz stanu wiedzy pacjentów z WZW typu C na temat dróg szerzenia się zakażenia. MATERIAŁ I METODA Badaniem objęto 200 dorosłych pacjentów (w tym 108 kobiet) z WZW typu C leczonych w poradniach hepatologicznych w Chorzowie oraz w Bytomiu w 2011 r. Wiedzę chorych na temat dróg szerzenia się zakażenia oceniano na podstawie autorskiej ankiety, natomiast do oceny jakości życia wykorzystano pytania z kwestionariusza Światowej Organizacji Zdrowia – Jakość Życia (WHOQOL). WYNIKI Wiedzę o braku możliwości przeniesienia zakażenia WZW typu C poprzez spożywanie płynów z tego samego naczynia posiadało 80% mężczyzn i 70% kobiet; 62% kobiet i 60% mężczyzn wiedziało o ryzyku zakażenia związanym ze stosunkiem seksualnym. Mężczyźni częściej niż kobiety (58% vs. 51%) nie wiedzieli, że zakażenie może nastąpić drogą wertykalną. Poziom wiedzy w znacznym stopniu był związany z jej poszukiwaniem. 61% badanych uważało, że choroba nie ogranicza ich kontaktów społecznych; 41% kobiet i 30% mężczyzn często doświadczało negatywnych odczuć, takich jak lęk, depresja, rozpacz i przygnębienie; 13% respondentów obu płci zadeklarowało, że wcale nie są gotowi do podjęcia pracy, a brak zadowolenia ze swojej wydolności w życiu codziennym wyraziło odpowiednio 17% kobiet i 11% mężczyzn. Brak wiedzy o tym, że zakażenie nie szerzy się poprzez stosowanie wspólnych naczyń, ograniczał kontakty społeczne (44,9% vs. 35,5%, p = 0,08). WNIOSKI 1. Niski poziom wiedzy chorych z WZW typu C na temat dróg szerzenia się zarażenia może ograniczać ich kontakty społeczne i upośledzać funkcjonowania w rodzinie, a przez to obniżać jakość ich życia. 2. Samodzielne poszukiwanie wiedzy na temat choroby jest uwarunkowane poziomem wykształcenia. Zwiększenie wiedzy w populacji pacjentów chorujących na WZW typu C wymaga poszerzenia systemu edukacji zdrowotnej.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 5; 294-302
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola osteoprotegeryny w patogenezie zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforanowej i metabolizmu kostnego w przewlekłej chorobie nerek
The role of osteoprotegerine in pathogenesis of mineral and bone disorders in chronic kidney disease (CKD-MBD)
Autorzy:
Żelaźnicka-Wilk, Marzena
Wajda, Jarosław
Olszanecka-Glinianowicz, Magdalena
Chudek, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037786.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
osteoprotegeryna
osteodystrofia nerkowa
zwapnienia naczyniowe
przewlekła
choroba nerek
osteoprotegerin
renal osteodystrophy
vascular calcifications
chronic kidney disease
Opis:
Mineral and bone disorders are the most common pathology in patients with chronic kidney disease (CKD) resulting in the development of accelerated atherosclerosis. Therefore, they are considered as non-traditional cardiovascular risk factors and the cause of increased morbidity and mortality, especially in patients on renal replacement therapy. Osteoprotegerin (OPG) is an important physiological regulator of osteoclastogenesis. As decoy receptor, it binds to the receptor activator of nuclear factor NF- kappaB ligand (RANKL), preventing it from binding to the (RANK) receptor and maturation of osteoclast precursors. The physiological role of OPG, beyond the regulatory function of bone turnover is the inhibition of cell apoptosis induced by inflammatory processes. Elevated levels of circulating OPG is observed in patients with severe atherosclerotic lesions. The experimental studies suggest that OPG does not stimulate, but on the contrary, inhibits the process of atherogenesis. This paper provides an overview of the available literature presenting the role of OPG in the pathogenesis of mineral and bone disorders in CKD. The results of these studies revealed the accumulation of circulating OPG in CKD patients. Additionally, OPG is rather a marker and not a factor involved in the pathogenesis of vascular calcification development in this group of patients.
Zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej i metabolizmu kostnego należą do najczęstszych patologii u chorych na przewlekłą chorobę nerek (PChN), powodujących przyspieszony rozwój miażdżycy. W związku z tym są zaliczane do nieklasycznych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego będących przyczyną zwiększonej chorobowości i śmiertelności, zwłaszcza u chorych leczonych nerkozastępczo. Osteoprotegeryna (OPG) jest ważnym fizjologicznym regulatorem różnicowania osteoklastów. Jako fałszywy receptor wiąże ligand receptora aktywującego czynnik jądrowy κB (RANKL), uniemożliwiając jego wiązanie z receptorem RANK i dojrzewanie komórek prekursorowych osteoklastów. Fizjologiczna rola OPG wykracza jednak poza funkcję czynnika regulującego metabolizm kostny, ponieważ jest ona również inhibitorem procesu apoptozy indukowanego przez proces zapalny. Podwyższone stężenia krążącej OPG stwierdza się u chorych z nasilonymi zmianami miażdżycowymi. Wyniki badań eksperymentalnych wskazują, że OPG nie stymuluje, a wręcz hamuje proces aterogenezy. Niniejsza praca stanowi przegląd dostępnego piśmiennictwa przedstawiającego udział OPG w patogenezie zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforanowej i metabolizmu kostnego oraz zwapnień naczyniowych w PChN. Wyniki tych badań wskazują na akumulację OPG w krążeniu chorych na PChN. Osteoprotegeryna nie jest czynnikiem uczestniczącym w patogenezie zwapnień naczyniowych, a jedynie ich wskaźnikiem.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 4; 255-260
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of bone metabolism in obese men and women with metabolic syndrome
Wpływ zespołu metabolicznego na metabolizm kości otyłych mężczyzn i kobiet
Autorzy:
Titz-Bober, Magdalena
Holecki, Michał
Hawrot-Kawecka, Anna
Olszanecka-Glinianowicz, Magdalena
Chudek, Jerzy
Popkiewicz, Anna
Duława, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036476.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
metabolic syndrome
obesity
bone metabolism
fracture risk
zespół metaboliczny
otyłość
metabolizm kości
ryzyko złamań
Opis:
BACKGROUND: It was suggested that metabolic syndrome (MS) is an additional risk factor that increases the risk of osteoporotic fractures. The aim of this study was to evaluate the impact of metabolic syndrome on bone metabolism and the risk of osteoporotic fracture in obese men and women. MATERIALS AND METHODS: The study involved 40 obese men and 40 obese women, divided into 2 subgroups: patients without MS (20 men and 20 women); and patients with MS (20 men and 20 women). The serum levels of PTH, 25-OH-D3, CTX1, osteocalcin, FGF23, total Ca and P were determined. The total absolute fracture risk was estimated using the Fracture Risk Assessment Tool. The control group consisted of 15 normal body mass, healthy men and women similar in age. RESULTS: Obese women with MS have a higher risk of osteoporotic fractures (3.0 vs. 1.6%; p < 0.001) and serum levels of phosphorus (1.8 vs. 1.12 mmol/l; p < 0.001) but lower 25(OH)D3 (7.3 vs. 34.6 ng/ml; p < 0.01) than obese women without MS. There were no differences in the risk of osteoporotic fracture or other study parameters between obese men with and without MS. Women with MS had lower serum CTX1 levels (0.27 ng/ml vs. 0.41 ng/ml; p < 0.05) than men. CONCLUSIONS: Metabolic syndrome does not influence the selected parameters of bone metabolism in either men or women. However, women with metabolic syndrome have lower serum 25-OH-D3 levels. Women, but not men with metabolic syndrome have a higher 10-year absolute fracture risk than obese women with-out metabolic syndrome.
WSTĘP: Wydaje się, że zespół metaboliczny (MS) jest dodatkowym czynnikiem zwiększającym ryzyko złamań osteoporotycznych. Celem tego badania była ocena wpływu zespołu metabolicznego na metabolizm kości i ryzyko złamań osteoporotycznych u otyłych mężczyzn i kobiet. MATERIAŁ I METODY: W badaniu wzięło udział 40 otyłych mężczyzn i 40 otyłych kobiet. Badanych podzielono na 2 grupy: pacjentów z otyłością bez MS (20 mężczyzn i 20 kobiet) i pacjentów z MS (20 mężczyzn i 20 kobiet). W grupach badanych oznaczono w surowicy stężenie parathormonu (PTH), 25-OH-D3, C-końcowego usieciowanego peptydu kolagenu typu 1 (CTX1), osteokalcyny, FGF23, wapnia (Ca) i fosforu (P). Ryzyko złamania osteoporotycznego oszacowano, stosując skalę FRAX (Fracture Risk Assessmen Tool). Grupę kontrolną stanowiło 15 zdrowych mężczyzn i kobiet w podobnym wieku. WYNIKI: Otyłe kobiety z MS charakteryzowały się większym ryzykiem złamań osteoporotycznych (3,0 vs 1,6%; p < 0,001), stężeniem w surowicy fosforu (1,8 vs 1,12 mmol/l; p < 0,001) oraz mniejszym stężeniem 25-OH-D3 (7,3 vs 34,6 ng/ml; p < 0,01) w porównaniu z kobietami bez MS. Nie stwierdzono istotnych różnic w ryzyku złamań osteoporotycznych i stężeniach ocenianych parametrów między mężczyznami z otyłością bez MS i z MS. Kobiety z MS miały niższe stężenie CTX-1 (0,27 ng/ml vs. 0,41 ng/ml; p) w porównaniu z mężczyznami. WNIOSKI: Zespół metaboliczny nie wpływa na wskaźniki metabolizmu kostnego u mężczyzn i kobiet. Kobiety z zespołem metabolicznym charakteryzują się jednak mniejszym stężeniem 25-OH-D3. Kobiety, ale nie mężczyźni, z zespołem metabolicznym, wykazują większe 10-letnie ryzyko złamania osteoporotycznego niż kobiety z otyłością bez zespołu metabolicznego.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2016, 70; 133-142
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies