Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Oleś, Krzysztof" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Endoskopowe leczenie chorych z kostniakami zatok przynosowych – doświadczenie własne
    Autorzy:
    Strąk, Paweł
    Zagólski, Olaf
    Składzień, Jacek
    Oleś, Krzysztof
    Konior, Marcin
    Hydzik-Sobocińska, Karolina
    Głowacki, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398832.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    zatoki przynosowe
    endoskopowa chirurgia nosa i zatok
    kostniaki
    Opis:
    Osteomas are relatively common, benign, slow-growing, often asymptomatic neoplasms of the paranasal sinuses, occurring mainly in frontal and ethmoid sinuses. Surgical removal is done if they extend beyond the boundaries of the sinus, keep enlarging, are localised in the region adjacent to the nasofrontal duct, or if signs of chronic sinusitis are present and, irrespective of their size, in symptomatic tumours. Progressive headaches and chronic inflammation of the adjacent mucous membrane are most common symptoms. Endoscopic surgery plays an important role in management of ethmoid, sphenoid and frontal osteomas. Aim. The aim of the paper was to report own experience in endoscopic treatment of patients with osteomas of the paranasal sinuses. Material and methods. 6 patients with osteomas of paranasal sinuses were included in the group, mean age 36 years (range 15–52). Most common involvement was ethmoid cells (3). There were also patients with frontal, maxillary and sphenoid osteoma. All tumours were removed under endoscopic giudance. Frontoethmoidectomy was performed to remove ethmoid and frontal osteomas. Antrotomy was used in case of maxillary involvement and sphenoethmoidectomy in the patient with sphenoid sinus osteoma. Sphenoid sinus was approached through its anterior wall with a Stammberger punch. All the tumours were removed using fine forceps. Results. No post-operative complications were observed. No recurrences were noted. All patients remain asymptomatic. Conclusions. Resection of small and medium size osteomas of the paranasal sinuses can be safely and radically performed using endoscopic techniques. It allows their radical resection and very good cosmetic effects.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2007, 61, 3; 260-264
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Endoskopowe leczenie chorych z izolowanymi stanami patologicznymi zatoki klinowej
    Autorzy:
    Strąk, Paweł
    Zagólski, Olaf
    Składzień, Jacek
    Oleś, Krzysztof
    Konior, Marcin
    Hydzik-Sobocińska, Karolina
    Głowacki, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1398835.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    zatoka klinowa
    zatoki przynosowe
    endoskopowa chirurgia nosa i zatok
    Opis:
    Introduction. Cases of isolated lesions of the sphenoid sinus are rare. For descriptive purposes, clinicians divide them into inflammatory and non-inflammatory with prevalence of the former. Symptoms of the sphenoid sinus disease are difficult to characterise, the most common of them being vague headache and visual disturbances. Thorough preoperative evaluation of the lesion is essential – nasal endoscopy must be performed and computerised tomography or magnetic resonance imaging results analysed. The purpose of the study is to present the assessment of endoscopic surgery outcome in the own group of patients with isolated sphenoid disease. Material and methods. Clinical data of 22 subjects were analysed retrospectively. There were 5 patients with bacterial sinusitis, 6 with fungal sinusitis, 4 with allergic thickening of the mucous membrane with no evidence of bacterial or fungal infection, 2 with mucocele, 1 with sphenoid osteoma, 1 with inverted papilloma, 1 with a foreign body and 2 with cerebral fluid fistula. Each patient had preoperative nasal endoscopy and CT/MRI imaging performed. Then they underwent endoscopic transnasal sphenoethmoidectomy with removal of the lesion or closure of the fistula. The sphenoid sinus was approached through its front wall. Results. The patients’ postoperative course was uneventful. They noted improvement in all preoperative symptoms, except for bilateral oculomotor nerve paralysis in one individual, and were asymptomatic to ophthalmological examination. Conclusions. Isolated lesions of the sphenoid sinus, even very rare tumours like those presented here, can be in most cases safely approached and removed endoscopically. All risks of the method must be considered prior to the operation. High frequency of fungal sinusitis should be noted.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2007, 61, 3; 254-259
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ear pain and diseases of other organs in the area of the head and neck
    Ból ucha a choroby innych narządów w obrębie głowy i szyi
    Autorzy:
    Bojanowska, Emilia
    Oleś, Krzysztof
    Leszczynska, Joanna
    Mika, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/766732.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Bólem
    Tematy:
    Ból ucha
    Earache
    Otalgia pierwotna
    Otalgia wtórna
    Primary otalgia
    Secondary otalgia
    Opis:
    Earache or otalgia may occur as a consequence of the ongoing disease in the ear (primary otalgia) or can be projected pain, which occurs in the course of diseases which have no connection with the organ of hearing (secondary or referred otalgia). In many cases it is difficult to identify the underlaying disease of referred otalgia. The ear receives an extensive sensory innervation arising from six nerve roots: four cranial nerves and two cervical nerves. Many other structures in the head, neck and thorax share a common neuronal pathway with the ear. Consequently, the differential diagnosis is extensive and varied. Making an accurate diagnosis relies on an understanding of the complex distribution of nerve fibres and a structured approach to patient assessment. Referred otalgia may be caused by neoplasms, dental abnormalities, temporomandibular joint dysfunction, cervical arthritis, sinus, pharyngeal or salivary gland infections, or neuralgias. This article reviews the anatomic basis for otalgia, overviews the common etiologies and current treatments.
    Ból ucha, czyli otalgia może pojawiać się, jako konsekwencja choroby toczącej się w samym uchu (otalgia pierwotna) lub też może być bólem rzutowanym, który pojawia się w przebiegu schorzeń nie mających związku z narządem słuchu (otalgia wtórna). W wielu przypadkach jest trudno zidentyfikować przyczynę bólu ucha. Ucho jest unerwione sensorycznie przez sześć korzeni nerwowych (cztery nerwy czaszkowe i dwa nerwy szyjne). Wiele innych struktur w obrębie głowy, szyi i klatki piersiowej ma wspólne unerwienie z uchem. W związku z tym, diagnostyka różnicowa jest rozległa i skomplikowana. Dokonanie dokładnej diagnozy opiera się na zrozumieniu złożonej dystrybucji włókien nerwowych i całościowego podejścia do oceny stanu pacjenta. Ból ucha może być spowodowany przez: nowotwór, choroby zębów, dysfunkcję stawu skroniowo-żuchwowego, zapalenie stawów szyjnych, zatok, gardła lub infekcję gruczołów ślinowych a także nerwobóle. W pracy omawiamy anatomiczną podstawę rozwoju otalgii, jej etiologię oraz sposoby leczenia.
    Źródło:
    Ból; 2014, 15, 2; 36-39
    1640-324X
    Pojawia się w:
    Ból
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sinus facial pain - diagnostic difficulties in differentiation
    Zatokowy ból twarzoczaszki – trudności diagnostyczne w różnicowaniu
    Autorzy:
    Leszczyńska, Joanna
    Oleś, Krzysztof
    Bojanowska, Emilia
    Szaleniec, Joanna
    Mika, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/766810.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Bólem
    Tematy:
    Headache
    Sinusitis
    ból głowy
    neuralgie twarzoczaszki
    orofacial neuralgia
    zapalenia zatok
    Opis:
    Diagnosis of craniofacial pain is not an easy issue, it is a pr oblem which often requires an interdisciplinary collaboration of experts in the field of otolaryngology, neurology, surgery, dentistry, ophthalmology, radiology and psychiatry. One of the most common symptoms reported by patients with sinusitis is a headache and facial pain. Pathomechanism of facial pain in the course of sinusitis is uncl ear and not fully understood. The impact of a variety of disease causing headache and facial pain is more frequent than expected, as demonstrated by numerous reports on researchers. This group of pain can include myofascial pain, migraine and neuropathic pain. Setting the correct diagnosis is crucial in making appropriate treatment and receive therapeutic success.
    Diagnostyka bólów części twarzowej czaszki nie jest zagadnieniem łatwym, jest to problem interdyscyplinarny często wymagający współpracy specjalistów z dziedziny otolaryngologii, neurologii, chirurgii. stomatologii szczękowej, stomatologii okulistyki, radiologii i psychiatrii. Jedną z najczęstszych dolegliwości podawanych przez pacjentów z zapaleniem zatok jest ból głowy i twarzy. Patomechanizm bólu twarzy w przebiegu zapalenia zatok jest niejasny i nie do końca wyjaśniony. Wpływ różnorodnych chorób wywołujących ból głowy i twarzy jest częstszy niż przypuszczano, wskazują na to liczne doniesienia badaczy. Do tej grupy bólów zaliczyć można bóle mięśniowo -powięziowe, nadrdzeniowe, migrenowe i ból neuropatyczny. Postawienie właściwego rozpoznania ma kluczowe znaczenie w podjęciu odpowiedniego leczenia i odniesieniu sukcesu terapeutycznego.
    Źródło:
    Ból; 2014, 15, 3; 48-51
    1640-324X
    Pojawia się w:
    Ból
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Surgical treatment and reconstruction of central giant cell granuloma (CGCG) of the mandible of the aggressive type – case report and literature review
    Leczenie chirurgiczne i rekonstrukcyjne centralnego ziarniniaka olbrzymiokomórkowego żuchwy o agresywnym przebiegu – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
    Autorzy:
    Piotrowska-Seweryn, Agnieszka
    Oleś, Krzysztof
    Grajek, Maciej
    Chekan, Mykola
    Maciejewski, Adam
    Lange, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1399684.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-04
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    fibular free flap
    giant cells
    granuloma
    mandible
    reconstruction
    komórki olbrzymie
    rekonstrukcja
    wolny płat strzałkowy
    ziarniniak
    żuchwa
    Opis:
    Introduction: Central giant cell granuloma (CGCG) is a benign tumor-like lesion of a bone, mainly localized in the mandible. It usually occurs in children and young adults under 30 y/o., predominantly in females. The etiology of the disease remains unknown. Clinically, two types of CGCG have been distinguished – a non-aggressive one, in which the granuloma grows slowly, often asymptomatically, and aggressive type for which the following features are characteristic: increased bone destruction, severe pain, large size, rapid growth, high recurrence rate and complications such as root resorption, tooth displacement or cortical bone perforation. The treatment of CGCG depends on its type. In cases of granulomas of the aggressive type, the following therapeutic procedures have been proposed: intralesional corticosteroid injections, interferon and calcitonin therapy as well as immunotherapy with anti-bone resorptive human monoclonal antibody like denosumab. However, in most cases nonsurgical treatment is insufficient. Local curettage of the lesion also entails a high risk of relapse. Therefore, radical surgical resection, often combined with bone reconstruction, is the recommended way of treatment for aggressive CGCG. Case report: The authors present a case of a 31-year-old female patient treated for central giant cell granuloma of the mandible at the Department of Oncological and Reconstructive Surgery, Maria Sklodowska Curie Memorial Cancer Centre and Institute of Oncology in Gliwice. The resection of CGCG localized in the mandible on the right side together with fibular free flap reconstruction has been performed, with satisfactory aesthetic effect. The immunohistochemical examination indicated a positive stain reaction for CD68 and CD31 and expression of Ki67 marker was 13%. No complications were reported in the postoperative period. The six-month follow up revealed no relapse. Conclusions: The authors claim that radical surgical management should be performed in all patients with CGCG of the aggressive type. Fibular free flap is recommended for reconstruction in large bone defects. This allows tumor-free margins at the resection and satisfactory cosmetic outcome. Quality of life and facial appearance can be improved with dental implantation after a certain period of remission. A regular follow-up is essential as an element of holistic oncological process.
    Wstęp: CGCG jest łagodną, guzopodobną zmianą kości, najczęściej lokalizującą się w obrębie żuchwy. Występuje ona głównie u dzieci i młodych dorosłych poniżej 30 r.ż., z przewagą płci żeńskiej. Etiologia schorzenia nie została do końca poznana. Klinicznie wyróżnia się dwie postacie CGCG: (1) nieagresywną, kiedy ziarniniak rośnie powoli, często bezobjawowo, oraz (2) agresywną, charakteryzującą się: nasilonym niszczeniem kości, dolegliwościami bólowymi, większymi rozmiarami guza, jego gwałtownym wzrostem i powikłaniami, takimi jak: resorpcja korzeni czy perforacja blaszki kostnej, oraz wysoką tendencją do nawrotów. Leczenie ziarniniaka zależy od jego postaci. W przypadkach CGCG o agresywnym przebiegu zastosowanie znajduje leczenie zachowawcze pod postacią sterydoterapii w infekcjach miejscowych, aplikacji interferonu, kalcytoniny czy denosumabu. Jednak w większości przypadków ta forma terapii bywa nieskuteczna. Również wyłyżeczkowanie zmiany niesie wysokie ryzyko nawrotu choroby. Stąd najlepszym sposobem postępowania jest radykalne chirurgiczne usunięcie zmiany, często wymagające operacji rekonstrukcyjnej ubytków kostnych. Opis przypadku: W niniejszej pracy autorzy przedstawiają przypadek 31-letniej chorej, leczonej w Klinice Chirurgii Onkologicznej i Rekonstrukcyjnej Centrum Onkologii – Instytutu im. Marii Curie-Skłodowskiej Oddziału w Gliwicach z powodu centralnego ziarniniaka olbrzymiokomórkowego żuchwy. U pacjentki wykonano operację resekcji fragmentu żuchwy po stronie prawej wraz z guzem z następową rekonstrukcją wolnym płatem strzałkowym, uzyskując zadowalający efekt kosmetyczny. Przebieg pooperacyjny był niepowikłany. W badaniu immunohistochemicznym wykazano dodatnią reakcję z przeciwciałami CD68 i CD31, a współczynnik Ki67 wyniósł 13%. W półrocznym okresie obserwacji nie odnotowano wznowy ziarniniaka. Wnioski: Autorzy uważają, że radykalne leczenie chirurgiczne powinno być stosowane u wszystkich pacjentów z agresywną postacią centralnego ziarniniaka olbrzymiokomórkowego. Z uwagi na częste naciekanie kości w tych przypadkach, zalecają rekonstrukcję wolnymi płatami kostnymi z mikrozespoleniem naczyniowym. Pozwala to na uzyskanie radykalności onkologicznej w połączeniu z dobrym efektem kosmetycznym. Jakość życia i estetyka twarzy może być udoskonalona dzięki implantom zębowym, zastosowanym po odpowiednim czasie remisji choroby. W całościowym leczeniu onkologicznym ogromną rolę odgrywa ścisła, regularna kontrola w ośrodku prowadzącym.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 4; 30-37
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Microvascular nose reconstruction after extended tumor resection
    Autorzy:
    Krakowczyk, Łukasz
    Szymczyk, Cezary
    Wierzgoń, Janusz
    Oleś, Krzysztof
    Smyczek, Dominika
    Ulczok, Rafał
    Donocik, Karolina
    Hadasik, Grzegorz
    Piotrowska, Agnieszka
    Maciejewski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391900.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    free flaps
    head and neck
    nasal cancer
    nasal reconstruction
    Opis:
    Introduction: The nose is the central and probably the most important organ of the face. In view of the three-dimensional shape and variety of tissues, reconstructive surgery after tumor resection in this anatomical region requires the surgeon’s knowledge of anatomy. Materials and Method: In the years 2010–2019, 48 patients were treated in the Oncological and Reconstructive Surgery Clinic for extended nasal tumors, which required the use of free microvascular flaps after resection for functional and aesthetic supply of anatomical structures of the nose. Results: In 48 patients, a total of 92 free microvascular flaps were used for nasal reconstruction including: radial forearm free flap in 24 patients, radial forearm free flap with radial bone in 14 patients, auricular free flap in 16 patients, radial forearm free flap in combination with auricle free flap in 7 patients, double auricular free flap in 6 patients, radial forearm free flap in combination with double auricular free flap in 4 patients. Total necrosis of the free flap was noted in 4 cases, partial in 6 patients. Conclusions: The presented surgical techniques using microvascular free flaps constitute a recognized method of treatment and should be used in everyday surgeon practice. The results demonstrated in this article allow to obtain optimal functional and aesthetic effects.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 5; 1-7
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rekonstrukcje mikronaczyniowe nosa po rozległych resekcjach z powodu nowotworów złośliwych
    Autorzy:
    Krakowczyk, Łukasz
    Szymczyk, Cezary
    Wierzgoń, Janusz
    Oleś, Krzysztof
    Smyczek, Dominika
    Ulczok, Rafał
    Donocik, Karolina
    Hadasik, Grzegorz
    Piotrowska, Agnieszka
    Maciejewski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391901.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    głowa i szyja
    rak nosa
    rekonstrukcje nosa
    wolne płaty
    Opis:
    Wstęp: Nos jest centralnym i prawdopodobnie najważniejszym narządem twarzy. Zabiegi rekonstrukcyjne tej okolicy wymagają od operatora dużej znajomości anatomii, z uwagi na trójwymiarowy kształt i różnorodność tkanek, które ją tworzą. Brak jest jednolitych standardów postępowania czy algorytmów po rozległych resekcjach. Materiały i metody: W latach 2010–2019 w Klinice Chirurgii Onkologicznej i Rekonstrukcyjnej leczonych z powodu rozległych nowotworów nosa było 48 pacjentów, którzy wymagali po zabiegach resekcyjnych zastosowania wolnych płatów mikronaczyniowych, celem funkcjonalnego i estetycznego zaopatrzenia struktur anatomicznych nosa. Wyniki: U 48 pacjentów do rekonstrukcji nosa zastosowano łącznie 92 wolne płaty mikronaczyniowe, w tym: płat promieniowy u 24 chorych, płat promieniowy z fragmentem kości promieniowej u 14 chorych, płat z małżowiny usznej u 16 chorych, połączenie płata promieniowego z płatem z małżowiny usznej u 7 chorych, podwójny płat z małżowiny usznej u 6 chorych, połączenie płata promieniowego z dwoma płatami z małżowiny usznej u 4 chorych. Całkowitą martwicę wolego płata zanotowano w 4 przypadkach, częściową u 6 chorych. Wnioski: Przedstawione powyżej techniki operacyjne z użyciem wolnych płatów mikronaczyniowych stanowią uznaną metodę postepowania leczniczego i powinny być stosowane w codziennej praktyce chirurga. Opisane w pracy metody z zakresu chirurgii rekonstrukcyjnej pozwalają na uzyskanie optymalnego efektu funkcjonalnego i estetycznego.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 5; 1-7
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Virtual surgical planning and cone beam computed tomography in reconstruction of head and neck tumors – pilot study
    Autorzy:
    Krakowczyk, Łukasz
    Piotrowska-Seweryn, Agnieszka
    Szymczyk, Cezary
    Wierzgoń, Janusz
    Oleś, Krzysztof
    Ulczok, Rafał
    Donocik, Karolina
    Dowgierd, Krzysztof
    Maciejewski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397270.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    cone beam computed tomography
    free flap
    head and neck
    reconstruction
    virtual surgical planning
    Opis:
    Introduction: The aim of the study was to prove that a combination of visual surgical planning (VSP) and cone beam computed tomography (CBCT) is an optimal technique in fibular free flap reconstructions after complex tumor resections in the head and neck region and that it leads to better functional and aesthetic outcomes. Material and method: Six patients (3 females, 3 males) with head and neck tumors were included in the study. The region concerned midface in 2 cases and mandible in 4 patients. On the basis of computed tomography of the head, fibular free flap (FFF) reconstruction was planned with the VSP technique. The 3D-printed models were prepared. At the beginning of the operation and a few minutes after the reconstruction, an xCAT CBCT by XORAN was performed. Minor corrections of the angles of the reconstructed bony parts were made where needed. The time of the operation was assessed for each case. Functional and cosmetic results were evaluated in a 1-year follow-up. Results: The mean time of operation was 6 hours and 48 minutes, which was approximately 1hour and 40 minutes less than standard reconstructive surgery. Functional recovery was achieved in all patients. Aesthetic result was unsatisfactory for 2 patients due to insufficient soft tissue masses of FFF. Conclusions: The authors claim that intraoperative CBCT imaging, regardless of the cost, improves the accuracy of aesthetic outcome of reconstructive surgeries based on VSP, especially in the region of the midface and the mandible. Further studies on a higher number of subjects are required.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 2; 28-33
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wirtualne planowanie przestrzenne i tomografia komputerowa wiązki stożkowej w chirurgii rekonstrukcyjnej guzów głowy i szyi – badanie pilotażowe
    Autorzy:
    Krakowczyk, Łukasz
    Piotrowska-Seweryn, Agnieszka
    Szymczyk, Cezary
    Wierzgoń, Janusz
    Oleś, Krzysztof
    Ulczok, Rafał
    Donocik, Karolina
    Dowgierd, Krzysztof
    Maciejewski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397279.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    głowa i szyja
    rekonstrukcja
    tomografia komputerowa wiązki stożkowej
    wirtualne planowanie zabiegu chirurgicznego
    wolny płat
    Opis:
    Wprowadzenie: Celem badania było wykazanie, że połączenie wirtualnego planowania zabiegu chirurgicznego (VSP) i tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) stanowi optymalną, umożliwiającą uzyskiwanie lepszych wyników czynnościowych i estetycznych, technikę rekonstrukcji wykonywanych z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego po złożonych resekcjach guzów w rejonie głowy i szyi. Materiał i metody: Do badania włączono 6 pacjentów (3 kobiety i 3 mężczyzn) z nowotworami głowy i szyi. Zmienionymi chorobowo obszarami były: środkowa część twarzy (2 przypadki) i żuchwa (4 przypadki). W oparciu o obrazy uzyskane w tomografii komputerowej głowy, techniką VSP opracowano plany rekonstrukcji z wykorzystaniem wolnego płata strzałkowego (FFF). Przy użyciu drukarki 3D sporządzono odpowiednie modele. Przy rozpoczęciu operacji i kilka minut po zakończeniu rekonstrukcji wykonywano skan CBCT, używając tomografu xCAT XORAN. W sytuacjach, gdy było to wymagane, wprowadzano drobne poprawki w zakresie kątów rekonstruowanych części kostnych. W każdym przypadku mierzono czas trwania operacji. Wyniki czynnościowe i kosmetyczne oceniano w badaniu kontrolnym po upływie 1 roku. Wyniki: Średni czas operacji wynosił 6 godzin 48 minut, tj. około 1 godzinę 40 minut krócej niż w przypadku standardowej operacji rekonstrukcyjnej. U wszystkich pacjentów uzyskano powrót do pełnej sprawności czynnościowej. U dwóch stwierdzono niezadowalający wynik estetyczny, będący wynikiem niewystarczającej ilości tkanki miękkiej w FFF. Wnioski: Według autorów, śródoperacyjne obrazowanie CBCT, niezależnie od kosztów, poprawia dokładność estetycznych rezultatów zabiegów rekonstrukcyjnych prowadzonych w oparciu o VSP, szczególnie w obszarach środkowej części twarzy i żuchwy. Wymagane jest przeprowadzenie dalszych badań na większej liczbie pacjentów.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 2; 28-33
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies