Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Odachowska, Ewa." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Psychological Factors Affecting Driving as an Important Element in the Examining and Training of Professional Drivers
    Autorzy:
    Odachowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/503904.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Międzynarodowa Wyższa Szkoła Logistyki i Transportu
    Tematy:
    transport psychology
    drivers
    road traffic
    safety
    Opis:
    The article presents the psychological conditioning of working in the profession of a driver. Important features of the psychological tests described in the transport regulations and other aspects important for road safety are indicated. Being familiar with these conditions is necessary not only for transport psychologists but also for trainers, and drivers preparing themselves to work as professionals.
    Źródło:
    Logistics and Transport; 2017, 35, 3; 83-88
    1734-2015
    Pojawia się w:
    Logistics and Transport
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Early childhood trauma, alexithymia, dissociation and the power of the body self
    Wczesnodziecięca trauma, aleksytymia i dysocjacja a siła Ja cielesnego
    Autorzy:
    Zdankiewicz-Ścigała, Elżbieta
    Odachowska, Ewa
    Tworek, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942248.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    alexithymia
    dissociation
    the body self
    trauma
    Opis:
    Objective: The aim of the study was to verification the hypotheses about the relationship of trauma suffered in early childhood, alexithymia and dissociation with the power of the body self. Furthermore, it was examined whether regular physical activity as well as its type may affect the power of the body self. Material and method: The study involved 56 persons – 31 women (55.4%) (average age: M = 31.7) and 25 men (44.6%) (average age: M = 35.3). The subjects were divided into three groups: persons beginning yoga practice, persons starting exercises to improve their fitness (gym) and persons who were not taking any regular physical exercise. Self-description questionnaires were used to assess the intensity of: trauma – the Traumatic Experiences Checklist (TEC), alexithymia – the Toronto Alexithymia Scale (TAS-20), dissociation – the Curious Experiences Survey (CES) as well as a questionnaire for the body self. The assessment was conducted twice: after the recruitment of a given participant and after 3 months from the end of the first stage. Results: It was established that trauma, alexithymia and dissociation are significant predictors of the power of the body self in the study group. Emotional neglect and emotional abuse were demonstrated to have a particularly strong impact. In the case of alexithymia, the difficulty in identifying emotions and the difficulty in verbalising them were highly relevant with respect to the power of the body self. Dissociation had a significant impact on the power of the body self. As a result of physical activity, the power of the body self underwent statistically significant change as far as the interpretation of sensations in terms of emotions was concerned and the effect was greater in the group of persons practising yoga. Discussion: The results obtained not only shed new light on the pathogenic influence of trauma, alexithymia and dissociation on the power of the body self, but also demonstrated that a particular form of physical activity can, by increasing the level of interoception, change the power of the body self with respect to the ability to distinguish emotions from physical sensations. Conclusion: Traumatic experiences in early childhood become the basis for fostering permanent defence mechanisms: alexithymia and dissociation. It is these mechanisms, not the traumatic experience itself, which contribute to the development of the disorders of the body self. As it is clear from the analysis, the greatest role in this process is attributable to the difficulties in identifying emotions and depersonalisation.
    Cel: Celem badania była weryfikacja hipotez dotyczących związku traumy doznanej we wczesnym dzieciństwie, aleksytymii i dysocjacji z siłą Ja cielesnego. Ponadto sprawdzono, czy regularna aktywność fizyczna i jej rodzaj mogą wpływać na siłę Ja cielesnego. Materiał i metoda: W badaniu wzięło udział 56 osób – 31 kobiet (55,4%) (średnia wieku: M = 31,7) i 25 mężczyzn (44,6%) (średnia wieku: M = 35,3). Badani zostali podzieleni na trzy grupy: rozpoczynających praktykę jogi, rozpoczynających ćwiczenia poprawiające kondycję fizyczną (siłownia) oraz niewykonujących regularnie żadnych ćwiczeń fizycznych. Wykorzystano kwestionariusze samoopisowe do badania natężenia traumy – Traumatic Experiences Checklist (TEC), aleksytymii – Toronto Alexithymia Scale (TAS-20), dysocjacji – Curious Experiences Survey (CES), a także kwestionariusz Ja cielesnego. Pomiaru dokonywano dwukrotnie: po zgłoszeniu uczestnika do badania i po 3 miesiącach od zakończenia pierwszego etapu. Wyniki: Okazało się, iż trauma, aleksytymia i dysocjacja są istotnymi predyktorami siły Ja cielesnego w badanej grupie. Szczególny wpływ wykazano dla zaniedbania emocjonalnego i przemocy emocjonalnej. W przypadku aleksytymii duże znaczenie dla siły Ja cielesnego miały trudność w identyfikacji emocji oraz trudność w werbalizacji emocji. Dysocjacja istotnie wpływała na siłę Ja cielesnego. Wskutek aktywności fizycznej istotnej statystycznie zmianie ulegała siła Ja cielesnego w zakresie interpretacji doznań w kategorii emocji, a siła efektu okazała się większa w grupie osób praktykujących jogę. Omówienie: Uzyskane wyniki rzucają nowe światło nie tylko na patogenny wpływ traumy, aleksytymii i dysocjacji na siłę Ja cielesnego – pokazują również, że określona forma aktywności fizycznej może, podnosząc poziom interocepcji, zmienić siłę Ja cielesnego w zakresie różnicowania emocji od doznań fizycznych. Wnioski: Wczesnodziecięce doświadczenia traumatyczne stają się podstawą do wykształcenia trwałych mechanizmów obronnych: aleksytymii i dysocjacji. To właśnie wymienione mechanizmy, nie zaś samo doświadczenie traumatyczne, przyczyniają się do rozwoju zaburzeń Ja cielesnego. Jak wynika z analiz, największą rolę w tym procesie przypisać należy trudnościom w identyfikacji emocji i depersonalizacji.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 3; 255-270
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwarunkowania wtórnego zespołu stresu traumatycznego u policjantów w okresie pandemii Covid-19 Rola lęku przed zachorowaniem
    Determinants of Secondary Traumatic Stress Disorder Among Police Officers During the Pandemic. The Role of Fear of Covid-19 Disease
    Autorzy:
    Odachowska-Rogalska, Ewa
    Ucińska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/45655127.pdf
    Data publikacji:
    2024-02-20
    Wydawca:
    Akademia Policji w Szczytnie
    Tematy:
    funkcjonowanie psychospołeczne w miejscu pracy
    wypalenie zawodowe
    zaangażowanie w pracę
    satysfakcja z pracy
    motywacja do pracy
    psychosocial functioning at work
    professional burnout
    work engagement
    job satisfaction
    work motivation
    psychology of transport
    Opis:
    Celem prezentowanych w pracy badań była analiza uwarunkowań wtórnego stresu traumatycznego w zawodach pomocowych na przykładzie funkcjonariuszy Policji w czasie pandemii Covid-19. W tym kontekście sprawdzano nasilenie objawów stresu wynikającego z wykonywanego zawodu w zależności od poczucia własnej skuteczności, lat służby i innych uwarunkowań. Kontrolowano także lęk przed zachorowaniem na Covid-19. Grupę badaną stanowiło 105 policjantów w wieku od 21 do 50 lat (M = 34,4; SD = 7,34). Analizy pokazały wiele istotnych zależności. Zgodnie z oczekiwaniami — stwierdzono istnienie związku między latami służby, poczuciem własnej skuteczności w pracy a natężeniem wtórnego stresu traumatycznego (STSD). Analizy pokazały także, że wraz z latami służby wzrastają objawy wtórnego stresu. Zauważono ponadto istnienie związku między analizowanymi zmiennymi a wiekiem oraz poczuciem własnej skuteczności. Wszystkie te uwarunkowania stanowią ważny element mogący stanowić podstawę planowania oddziaływań terapeutycznych w zawodach pomocowych. Zasadne jest również prowadzenie dalszych eksploracji w tym zakresie.
    The aim of the research presented in this paper was to analyse the determinants of secondary traumatic stress in emergency professions using the example of police officers during the Covid-19 pandemic. In this context, the intensity of symptoms of stress resulting from the profession performed, depending on self-efficacy, years of service and other conditions, was checked. The fear of contracting Covid-19 was also controlled. The study group consisted of 105 police officers aged from 21 to 50 (M = 34.4; SD = 7.34). The analyses showed many significant relationships. As expected, a relationship was found between years of service, self-efficacy at work, and the intensity of secondary traumatic stress disorder (STSD). Analyses also showed that the symptoms of secondary stress increase with years of service. Moreover, it was noticed that there were relationships between the analysed variables and age and self-efficacy. All these conditions constitute an important element that can constitute the basis for planning therapeutic interactions in assisting professions. It is also justified to conduct further exploration in this area.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2023, 152(4); 94-112
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A difficult diagnosis. Controversies around PTSD and ADHD
    Autorzy:
    Ewa, Odachowska
    Małgorzata, Woźniak-Prus
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/896458.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-24
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    PTSD
    ADHD
    diagnosis of child
    trauma
    Opis:
    The article touches on the diagnostic problems faced by psychologists, pedagogues, and psychiatrists who try to determine the psychopathology of the difficulties in the behaviours of children. The current study focuses on the analysis of the clinical picture and the genesis of the disorders occurring as a result of an extremely stressful event (PTSD) and also attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD). These disorders are full of diagnostic uncertainties when occurring in children. The analysis of the two disorders is based on the diagnostic criteria of DSM-5. The analysis of their etiology is based on the data concerning the functional characteristics of central nervous system. The article is summed up by an attempt to name the elements necessary for the differential diagnosis of the two disorders.
    Źródło:
    Psychologia Wychowawcza; 2018, Special issue; 40-55
    0033-2860
    Pojawia się w:
    Psychologia Wychowawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trudna diagnoza. Kontrowersje wokół PTSD i ADHD
    Autorzy:
    Ewa, Odachowska,
    Małgorzata, Woźniak-Prus,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/896572.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-14
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    PTSD
    ADHD
    diagnoza dziecka
    trauma
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest problemom diagnostycznym, z jakimi borykają się zarówno psycholodzy, pedagodzy, jak i psychiatrzy próbujący określić patomechanizm trudności występujących w zachowaniu u dzieci. W prezentowanej pracy skupiono się na analizie obrazu klinicznego i etiologii zaburzeń po stresie traumatycznym (PTSD) oraz zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), gdyż są to zaburzenia, których rozpoznanie u dzieci budzi wiele wątpliwości diagnostycznych. Rozważania dotyczące objawów poszczególnych zaburzeń oparto na kryteriach diagnostycznych DSM-5, a analizę ich genezy przeprowadzono, odwołując się do danych na temat cech funkcjonalnych ośrodkowego układu nerwowego w poszczególnych przypadkach. Całość pracy podsumowuje próba wskazania elementów niezbędnych dla diagnozy różnicowej obydwu zaburzeń.
    Źródło:
    Psychologia Wychowawcza; 2018, 55(13); 7-24
    0033-2860
    Pojawia się w:
    Psychologia Wychowawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziecko wobec śmierci. Jak dzieci opisują doświadczanie utraty bliskiej osoby?
    Autorzy:
    Elżbieta, Zdankiewicz-Ścigała,
    Magdalena, Herda,
    Ewa, Odachowska,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/896527.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-14
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    trauma
    żałoba
    śmierć
    dziecięce narracje
    Opis:
    Celem badania było sprawdzenie, jak dzieci opisują doświadczenie nieodwracalnej straty bliskiej osoby. Analizowano, w jaki sposób dzieci nadają sens i strukturalizują przeżycia oraz czy na podstawie analizy ich opisów można wyodrębnić czynniki zarówno utrudniające, jak i pomagające dziecku poradzić sobie z trudnym doświadczeniem zderzenia się ze śmiercią bliskiej osoby. Badanie miało charakter eksploracyjny oraz opisowy, stąd pytania badawcze przyjęły następującą postać: (1) Jak dzieci opisują swoje przeżycia dotyczące śmierci bliskiej osoby? oraz (2) Czy występują istotne jakościowe różnice w sposobie opisywania traumy związanej ze stratą bliskiej osoby? Badanie oparto na założeniach psychologicznych teorii dotyczących przeżywania straty i podziału żałoby na następujące po sobie fazy oraz na nadawaniu znaczenia i kształtowaniu samopoczucia poprzez narrację. Formułowanie własnych potrzeb może być czynnikiem leczącym, a przeżywanie emocji zarówno pozytywnych, jak i negatywnych pomaga przejść przez proces żałoby. Zgodnie z etapami przeżywania żałoby przyjęto, że możliwość pożegnania, choćby symbolicznego, z osobą zmarłą ma wpływ na proces adaptacji po stracie i tym samym na dobrostan psychiczny. Założono również, że ważnym czynnikiem pomagającym w budowaniu spójnej historii dotyczącej straty bliskich jest otrzymywane wsparcie bliskich dorosłych z otoczenia dziecka. Przeprowadzone badanie ukazało szereg związków i zależności między analizowanymi zmiennymi. Uzyskane rezultaty mogą stanowić implikację dla dalszych analiz i wskazywać kierunek kolejnych badań.
    Źródło:
    Psychologia Wychowawcza; 2018, 55(13); 25-38
    0033-2860
    Pojawia się w:
    Psychologia Wychowawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A child in the face of death. How do children describe their experience of a loss of a close person?
    Autorzy:
    Elżbieta, Zdankiewicz-Ścigała
    Magdalena, Herda
    Ewa, Odachowska
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/896736.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-24
    Wydawca:
    Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
    Tematy:
    trauma
    mourning
    death
    children’s narratives
    Opis:
    The aim of the current study was to examine how children describe an experience of losing their close ones. We analysed how children structure and make sense of their experiences of losing somebody. We also wondered, if, basing on the analysis of the experiences’ descriptions, it is possible to determine factors which make it easier or harder to handle the death of somebody close. The experiment was exploratory and descriptive, so the questions asked were as follows: (1) How do children describe their experience of losing somebody close? (2) Are there any significant qualitative differences in the way of describing the trauma connected with the loss of somebody close? The study was based on the psychological assumptions of the theory of experiencing a loss, on the division of the mourning into stages, and also on shaping and giving a meaning to the frame of mind by a narrative. Forming own needs can be a healing factor, and experiencing emotions, both positive and negative ones, helps to get through the process of mourning. In accordance with the stages of mourning it was assumed that a possibility of a farewell with the departed ones, even symbolic, influences the adaptation process after the loss and, therefore, the psychological wellbeing. It was also assumed that an important factor helpful in building a coherent history of a loss is a support of adults from the child’s surrounding. The study showed a number of correlations and relationships between analysed variables. The obtained results can be an implication for further analysis and they can set direction for following research.
    Źródło:
    Psychologia Wychowawcza; 2018, Special issue; 56-69
    0033-2860
    Pojawia się w:
    Psychologia Wychowawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies