Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "O’Malley, Timothy" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Liturgical Personhood and the New Evangelization
    Osobowość liturgiczna i nowa ewangelizacja
    Autorzy:
    O’Malley, Timothy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037236.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    liturgia
    Nowa Ewangelizacja
    osobowość liturgiczna
    liturgy
    New Evangelization
    liturgical personhood
    Opis:
    Artykuł przedstawia podstawy tezy przemawiającej za podejściem do pastoralnych zadań nowej ewangelizacji opartej na liturgii. W pierwszej części ukazano, że niezaprzeczalny telos nowej ewangelizacji w nauczaniu Jan Pawła II, Benedykta XVI i obecnie papieża Franciszka wymaga formacji liturgicznej i sakramentalnej osobowości trudnej do osiągnięcia przez ponowoczesne społeczeństwo. Następnie przestawiono trzy wymiary odnowy kulturowej konieczne do rozwoju liturgiczno-pastoralnego zadania nowej ewangelizacji. Te wymiary uwzględniają krytykę technokratycznego paradygmatu, podsycanie pamięci w sekularnej epoce i odzyskanie estetyki jako autentycznej formy wiedzy.
    The liturgical task of all pastoral activity has not yet been fully accounted for in the recent turn toward the New Evangelization discernable in the magisterium. This article offers the fundamentals of an argument for a liturgically-centered approach to the pastoral task of the New Evangelization. In the first part of the essay, author argues that the implicit telos of the New Evangelization in John Paul II, Benedict XVI, and now Pope Francis necessitates the formation of a liturgical and sacramental personhood made difficult by late modern society. In the second, author provides three dimensions of cultural renewal necessary for developing the liturgical-pastoral task of the New Evangelization. These dimensions include a critique of the technocratic paradigm, a fostering of memory in a secular age, and the reclamation of aesthetics as an authentic form of knowing.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 97-109
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgiczna poetyka Triduum Paschalnego
    The Liturgical Poetics of the Triduum
    Autorzy:
    O’Malley, Timothy P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2232934.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Triduum
    Covid-19
    poetry
    Ubi caritas
    Pange lingua
    Exsultet
    Easter
    Wielkanoc
    Opis:
    Czy bez dostępu do publicznych celebracji Triduum Sacrum, odwołanych z powodu pandemii roku 2020, jest możliwe duchowe uczestniczenie w tych liturgiach? Esej wykazuje, że kluczowym sposobem udziału w liturgiach, pomimo nieobecności na celebracji, jest medytacja nad poetyckimi tekstami liturgii. Poezja liturgiczna daje możliwość wejścia w historię zbawienia za pośrednictwem słowa śpiewanego. Niniejszy tekst skupia się na trzech poematach liturgicznych Triduum: Ubi caritas z Wielkiego Czwartku, Pange lingua z Wielkiego Piątku oraz Exsultetu z Wigilii Paschalnej. W każdym z tych utworów słowa prowadzą chrześcijanin ku obecności misterium paschalnego Chrystusa, przygotowując ich do radości z duchowych owoców Triduum.
    With the cancellation of the public celebration of the Triduum during the pandemic of 2020, how may Catholics spiritually participate in these liturgies? This essay argues that a key way of participating in liturgies, even when physically absent from the celebration itself, is through meditation on the poetic texts of the liturgy. Liturgical poetry offers an entree into salvation history through the mediation of the chanted word. The essay attends to three liturgical poems of the Triduum including the Ubi caritas of Holy Thursday, the Pange lingua of Good Friday, and the Exsultet of the Easter Vigil. In each of these poems, the texts bring the Christian into the presence of Christ’s Paschal Mystery, attuning the Christian to enjoy the spiritual fruits of the Triduum.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2020, 18; 117-135
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Liturgical Offering of Boredom
    Znudzenie podczas ofiary liturgicznej
    Autorzy:
    O'Malley, Timothy P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790606.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    liturgia
    kultura
    świętowanie
    nuda
    liturgy
    culture
    festivity
    boredom
    Opis:
    Czy istnieje coś takiego jak nudny rytuał, czy raczej nuda jest afektywnym przeżyciem podmiotu? W artykule autor stawia tezę, że nic – łącznie z posoborowymi obrzędami Kościoła – nie może być z natury nudne. Nuda – lub wyraźniej poddanie się nudzie – jest duchową chorobą późnej nowoczesności. Artykuł wychodzi od analizy zjawiska nudy, ze szczególnym uwzględnieniem nudy w jakiejś cyfrowej ekologii. Następnie zwrócono uwagę na symptomy nudy badane przez teoretyków społecznych i kulturowych w ciągu ostatniej dekady, w tym Zygmunta Baumana, Harmuta Rosę i Byung-Chul Hana. Na koniec poddano analizie Ducha liturgii Romano Guardiniego jako dającej lekarstwo na pewien rodzaj antyświątecznej kultury, która jest źródłem nudy w późnej nowoczesności. Nuda nie jest problemem związanym z obrzędem, ale ze świadomością samego człowieka, który nie nauczył się jeszcze uczestniczyć w autentycznej radości aktu kultu.
    Is there such a thing as a boring rite, or is boredom instead an affective experience of a subject? This article argues that nothing—including the post-conciliar rites of the Church—can be intrinsically boredom. Rather, boredom—or more clearly the refusal to undergo boredom—is a spiritual sickness of late modernity. The article begins with an analysis of the phenomenon of boredom with a particular focus on boredom in a digital ecology. The article then turns to the symptoms of boredom as examined by social and cultural theorists over the last decade including Zygmunt Bauman, Harmut Rosa, and Byung-Chul Han. Lastly, the article examines Romano Guardini's The Spirit of the Liturgy as providing a medicine against the kind of anti-festive culture that is the source of boredom in late modernity. Boredom is not a problem with a rite but with the self who has not yet learned to participate in the serious playfulness of the act of worship.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 8; 61-73
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies