Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Nowiński, Janusz" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Opat Lądu Jan Zapolski, inicjator barokowej przebudowy, wystroju i wyposażenia kościoła Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja w Lądzie, i jego portret
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945410.pdf
Data publikacji:
2021-03-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Jan Zapolski
portret opata
opactwo w Lądzie
Tomasso Poncino
Giuseppe Simone Bellotti
Łukasz Latkowski
portrait of the abbot
abbey in Ląd
Opis:
Jan Zapolski (1619–1689) herbu Pobóg w 1643 r. został opatem cysterskiego opactwa w Lądzie; wcześniej był kanonikiem katedry krakowskiej i sekretarzem króla Władysława IV. W 1661 r. kapituła cysterskiej prowincji wybrała go wikariuszem generalnym i komisarzem Polskiej Prowincji Cystersów, pełnił ten urząd przez 28 lat – do śmierci. W styczniu 1651 r. opat Zapolski podpisał z architektem Tomassem Poncinem kontrakt na remont i rozbudowę gotyckiego klasztornego kościoła w Lądzie. Konflikt z niesumiennym architektem i proces sądowy zatrzymały tę inwestycję. W 1679 r. Zapolski zdecydował się wznieść w Lądzie nowy kościół według planów królewskiego architekta Giuseppe Simone Bellottiego. Do 1687 r. zbudowano prezbiterium i transept nowego kościoła. Sklepienia udekorowały stiuki wykonane przez włoskich sztukatorów według projektu Bellotiego, w prezbiterium ustawiono stalle – dzieło warsztatu brata Bartłomieja Adriana. Prawdopodobnie w 1687 r. powstał portret Jana Zapolskiego, na którym opat trzyma plan nowego kościoła w Lądzie. Autorem portretu jest prawdopodobnie cysterski malarz Łukasz Latkowski. Portret ten stał się wzorem dla innych wizerunków: portretu trumiennego Zapolskiego (1689); jego wizerunku w Sali Opackiej klasztoru (1722); portretu opata Mikołaja A. Łukomskiego (1747).
Jan Zapolski (1619–1689) of the Pobóg coat of arms in 1643 became the abbot of the Cistercian abbey in Ląd; previously he was a canon of the Krakow cathedral and secretary of King Władysław IV. In 1661 the Cistercian chapter of the province elected him vicar general and commissars of the Polish Cistercian Province, he held this office for 28 years – until his death. In January 1651 abbot Zapolski signed a contract with the architect Tomasso Poncino for the renovation and expansion of the Gothic monastery church in Ląd. The conflict with the unscrupulous architect and the lawsuit stopped this investment. In 1679 Zapolski decided to build a new church in Ląd according to the plans of the royal architect Giuseppe Simone Bellotti. Until 1687 the presbytery and the transept of the new church were built. The vaults were decorated with stuccoes made by Italian stucco makers according to the design of Bellotti (figs. 3–4); stalls were placed in the presbytery - the work of the workshop of brother Bartholomew Adrian (fig. 5). Probably in 1687 a portrait of Jan Zapolski was created (fig. 2), on which the abbot holds a card with a plan for a new church in Ląd. The author of the portrait is probably the Cistercian painter Łukasz Latkowski. This portrait became a model for other images: the coffin portrait of Zapolski (1689; fig. 8), his image in the Abbey Hall (Sala Opacka) of the monastery (1722; fig. 9); portrait of abbot Mikołaj A. Łukomski (1747; fig. 10).
Źródło:
Artifex Novus; 2020, 4; 68-85
2544-5014
Pojawia się w:
Artifex Novus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Policentryczny charakter wnętrza kościołów dwuchórowych w średniowieczu w kontekście funkcji liturgicznych – przykład katedry w Bambergu i kolegiaty w Tumie pod Łęczycą
The polycentric nature of the interior of double-apsed churches in the Middle Ages in the context of liturgical functions – the example of Bamberg Cathedral and the Collegiate Church in Tum near Łęczyca
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106691.pdf
Data publikacji:
2021-12-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Wnętrza wielu kościołów katedralnych i kolegiackich w średniowieczu miały charakter policentryczny. Hierarchię przestrzeni, wraz z przepisami odnośnie do celebracji w niej danego święta, określały przepisy liturgiczne, a zwłaszcza dyspozycje zawarte w Liber Ordinarius. Prezentowany artykuł podejmuje próbę interpretacji funkcjonalnej wnętrza kościołów dwuchórowych w średniowieczu na przykładzie katedry w Bambergu i kolegiaty w Tumie pod Łęczycą, m.in. w oparciu o wyniki badań nad Liber Ordinarius, analizę architektury, układu ołtarzy oraz wystroju i wyposażenia.
The interior of many cathedrals and collegiate churches in the Middle Ages was polycentric. The hierarchy of space, together with the rules concerning the celebration of a given feast day in it, was determined by liturgical regulations, especially the dispositions contained in the Liber Ordinarius. This paper aims at a functional interpretation of the interior of double-apsed churches in the Middle Ages on the example of Bamberg Cathedral and the Collegiate Church in Tum near Łęczyca, based a.o., on the results of research inthe Liber Ordinarius, an analysis of the architecture, the layout of altars, and the decoration and equipment.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, 28, 2; 66-78
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ecclesia est paradisus” – interpretacja Kościoła jako raju na „Planie z Sankt Gallen” z 819 r.
“Ecclesia est paradisus” – Interpretation of the Church as Paradise on the “Plan of Saint Gall” of 819
Autorzy:
Nowiński, Janusz Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944233.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
symbolika świątyni
paradisus
Raj
arbor vitae
drzewo życia
Plan z Sankt Gallen
symbolism of the church
Paradisus
Paradise
tree of life
the Plan of
Saint Gall
Opis:
Among manifold symbolic interpretations of the Christian temple, of special importance was the perception of the church as a projection of the reality of Paradise (ecclesia est paradisus). This interpretation was especially popular in medieval monasteries (claustrum est paradisus). The abbey church on the Plan of Saint Gall is presented as Paradise, with the entrance flanked by two towers dedicated to the archangels Raphael and Gabriel. The cross in the centre of the temple represents the Tree of Life (arbor vitae). An identical cross is placed in the centre of the monastery’s cemetery among the trees of heavenly arboretum, as the announcement of the reward to be received on the day of Parousia. Both crosses on the Plan of Saint Gall – the one in the centre of the church representing the Tree of Life in the middle of Paradise and the one in the centre of the cemetery epitomizing the promise of the Parousia and eternal life – are a synthesis of the history of Salvation whose beginning and end are marked by Paradisus and Parusia.
Wśród symbolicznych interpretacji chrześcijańskiej świątyni ważne było postrzeganie Kościoła jako odwzorowania rzeczywistości Raju (ecclesia est paradisus). Taka interpretacja znalazła w średniowieczu szczególną popularność wśród wspólnot mniszych (claustrum est paradisus). Na Planie z Sankt Gallen kościół opactwa został przedstawiony jako przestrzeń raju, do którego wejścia bronią dwie wieże dedykowane archaniołom Rafałowi i Gabrielowi. Krzyż w centrum świątyni reprezentuje drzewo życia (arbor vitae). Taki sam krzyż został powtórzony w centrum klasztornego cmentarza, pośród drzew rajskiego arboretum, jako zapowiedź nagrody w dniu paruzji. Oba monumenty krzyża na Planie z Sankt Gallen – w centrum kościoła jako drzewo życia pośrodku raju i w centrum cmentarza jako zapowiedź paruzji i rajskiej nagrody – stanowią syntezę historii zbawienia, której początkiem był paradisus, a końcem będzie parusia.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2020, 41, 2; 127-135
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cztery wczesne wizerunki Chrystusa Miłosiernego: rysunek S. Kreduszyńskiego, fresk Felicjana Szczęsnego Kowarskiego w Hołubli, obrazy Henryka Uziembły w Lądzie i Jana Wałacha w Czerwińsku
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068559.pdf
Data publikacji:
2020-04-27
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Jezus Miłosierny
Adolf Hyła
Faustyna Kowalska
Felicjan Szczęsny-Kowarski
Henryk Uziembło
Eugeniusz Kazimirowski
sztuka sakralna XX w.
Jezu ufam Tobie
Opis:
Wizerunek Chrystusa Miłosiernego jest dzisiaj znany i propagowany w dwóch wersjach malarskich. Pierwsza, to obraz namalowany w Wilnie w 1934 przez Eugeniusza Kazimirowskiego pod kierunkiem św. Faustyny Kowalskiej, która udzielała malarzowi szczegółowych wskazówek odnośnie do wyglądu powstającego wizerunku Chrystusa. Druga, bardziej znana wersja, to obraz Jezusa Miłosiernego Adolfa Hyły, namalowany w 1944 r. do kaplicy Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach.             Procesowi kształtowania się kultu Miłosierdzia Bożego, zwłaszcza w jego początkach podczas II wojny światowej i bezpośrednio po niej, towarzyszyło wiele przedstawień Chrystusa Miłosiernego. Przedstawienia te bardzo często odbiegały od wzorcowego wizerunku opisanego przez św. siostrę Faustynę Kowalską i obrazu namalowanego według jej wskazówek przez Kazimirowskiego. W tym opracowaniu zostały zaprezentowane cztery wczesne przykłady ilustracji wizerunku Chrystusa Miłosiernego, związane z rodzącym się kultem Miłosierdzia Bożego i dokumentujące proces kształtowania się ikonografii tematu.             Rysunek S. Kreduszyńskiego (il. 1) i akwarela Aleksandra Maja (il. 2) dokumentują kult wizerunku Jezusa Miłosiernego podczas II wojny światowej, a zwłaszcza w czasie Powstania Warszawskiego. Świadectwem popularności wizerunku Jezusa Miłosiernego w czasie wojny jest też fresk Felicjana Szczęsnego-Kowarskiego w kościele parafialnym w Hołubli z 1943 r. (il. 4, 5). Obraz krakowskiego malarza Henryka Uziembły z 1942 r., obecnie w kościele parafialnym w Lądzie (il. 6), jest pierwszym przedstawieniem Chrystusa Miłosiernego na tle pejzażu, wyraźnie odbiegającym od wizji siostry Faustyny zilustrowanej w obrazie Kazimirowskiego. Na obrazie Uziembły wzorował się Adolf Hyła malując w 1944 r. obraz dla sióstr w Krakowie-Łagiewnikach (il. 7). W 1952 r. malarz dokonał korekty obrazu, zamalowując pejzażowe tło. Obraz Jana Wałacha, namalowany w 1952 r. do kaplicy salezjańskiego nowicjatu w Czerwińsku, ukazuje Chrystusa Miłosiernego unoszącego się nad światem (il. 8). W takiej postaci obraz nawiązuje do wizji jaką św. siostra Faustyna otrzymała w 1935 r. podczas nabożeństwa przy Ostrej Bramie w Wilnie, gdy po raz pierwszy został publicznie ukazany obraz Chrystusa Miłosiernego.
The effigy of Merciful Jesus, epitomizing Divine Mercy, is today known and promoted in two painterly versions. The first was that executed in Vilnius in 1934 by Eugeniusz Kazimirowski under the guidance of St Faustina Kowalska, who gave the painter detailed information on the appearance of the effigy while it was being created. The second, a more popular version, is the painting of Merciful Jesus by Adolf Hyła executed in 1944 for the chapel of the Congregation of the Sisters of Our Lady of Mercy at Cracow-Łagiewniki. The process of the formation of the cult of Divine Mercy, particularly at its early stage, during WW II and immediately afterwards, was accompanied by numerous effigies of Merciful Jesus, some of them often distanced from the model described by St Sister Faustina Kowalska and the work painted under her guidance by Kazimirowski. The study presents four early examples of the effigy of Merciful Jesus related to the emerging cult of Divine Mercy and documenting the process of the topic’s iconography formation. Kreduszyński’s drawing (Fig.1) and Maj’s water-colour (Fig. 2) are records of the cult of Divine Mercy during WW II, and particularly during the Warsaw Uprising. The popularity of the effigy of Merciful Jesus during the war is testified by Felicjan Szczęsny-Kowarski’s 1943 fresco in the Parish Church at Hołubla (Figs. 4,5). The 1942 work of the Cracow painter Henryk Uziembło, currently in the Ląd Parish Church (Fig. 6), is the first effigy of Merciful Jesus against landscape, clearly distant from the vision of Sister Faustina illustrated in Kazimirowski’s painting. It was Uziembło’s work that served as the model for Adolf Hyła who executed the effigy for the Cracow-Łagiewniki Sisters in 1944 (Fig. 7). Painting over the landscaped background, the artist corrected his work in 1952. In turn, Jan Wałach’s 1952 painting for the Salesian novitiate chapel in Czerwińsk shows Merciful Jesus rising above the world (Fig. 8). In this form, it echoes the vision St Sister Faustina had in 1935 during the Mass at the Vilnius Gate of Dawn when the effigy of Merciful Jesus was first presented to the public.
Źródło:
Artifex Novus; 2017, 1; 62-79
2544-5014
Pojawia się w:
Artifex Novus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Labirynt w średniowiecznych kościołach i klasztorach – droga i symbol drogi; alegoria ludzkiego życia i dążenia do zbawienia
Labyrinth in medieval churches and monasteries as a path and a symbol of the path, allegory of human life and aspiration to salvation
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2194459.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
labirynt
pielgrzymka do Jerozolimy
symbol apotropaiczny
alegoria życia człowieka
labyrinth
pilgrimage to Jerusalem
apotropaic symbol
allegory of human life
Opis:
Labirynt popularny we wnętrzach średniowiecznych kościołów i klasztorów pełnił w nich różne funkcje: zastępczej pielgrzymki do Jerozolimy, emblematycznego obrazu ludzkiego życia, alegorii drogi człowieka do zbawienia. W połączeniu z krzyżem labirynt stawał się apotropaicznym znakiem chroniącym od zła, pułapką dla szatana.
Labyrinths popular in the interiors of medieval churches and monasteries fulfilled various functions: a substitute for the actual pilgrimage to Jerusalem; an emblematic image of human life; an allegory of the human path to salvation; combined with the cross, the labyrinth becomes an apotropaic sign, the Satan trap.
Źródło:
Dziedzictwo architektoniczne. Ochrona i badania obiektów zabytkowych; 128-141
9788374931519
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ołtarz Świętego Anioła Stróża w kościele pielgrzymkowym w Skrzatuszu z fundacji Jana Wiganda de Osten-Sacken
The Altar of the Holy Guardian Angel in the pilgrimage church of Skrzatusz from the foundation of Jan Wigand de Osten-Sacken
Der Altar des Heiligen Schutzengels in der Pilgerkirche in Skrzatusz, finanziert von Jan Wigand de Osten-Sacken
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570660.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
ołtarz Anioła Stróża
altaria w Skrzatuszu
Jan Wigand de Osten-Sacken
Synagoga w Pile
Skrzatusz
Opis:
W kościele pielgrzymkowym w Skrzatuszu zachował się ołtarz boczny dedykowany Aniołowi Stróżowi i św. Aniołom. Fundatorem ołtarza w 1715 r., altarii z nim związanej i Bractwa Świętych Aniołów Stróżów był Jan Wigand de Osten-Sacken, protoplasta polskiej gałęzi tego rodu. Zachował się dokument fundacyjny ołtarza, w którym m.in. są podane finansowe warunki funkcjonowania fundacji oraz zobowiązania duchowe na rzecz fundatora ołtarza.
In the pilgrimage church of Skrzatusz there is a side altar dedicated to Guardian Angel and Saint Angels. Jan Wigand de Osten-Sacken, the progenitor of the Polish branch of this family, was the founder of the altar in 1715, the altaria associated with it and the Brotherhood of Saint Guardian Angels. The foundation document of the altar has survived. financial conditions of the foundation’s operation and spiritual obligations for the founder of the altar are given there.
Guardian Angel altar, altar in Skrzatusz, Jan Wigand de Osten-Sacken, Synagogue in Pila (Piła), Skrzatusz
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 147-159
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ara Crucis - krucyfiks i ołtarz św. Krzyża we wnętrzu średniowiecznych świątyń
Ara Crucis: crucifix and altar of the Holy Cross in the interior of mediaeval churches
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495524.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Crux gemmata,
crux in medio ecclesiae,
ołtarz Św. Krzyża,
altare sanctae crucis
Hrabanus Maurus
Crux gemmata
crux in medio ecclesiae
altar of the Holy Cross
Opis:
The altar dedicated to the Holy Cross (altare sanctae crucis) appeared in church interiors in the early Middle Ages: the oldest testimonies to such altars date back to the 6th century. The altar was always accompanied by an impressive crucifix placed centrally in the church (crux in medio ecclesiae), and it was precisely this element that the location, dedication, and symbolic interpretation of the altare sanctae crucis in a church interior stemmed from. The combination of an altar with a cross monument centrally placed in the church contributed to the altar’s importance, making it dominate over other ones. Centrally located in a mediaeval church, the cross mimicked the cross monument placed on Golgotha, regarded together with Jerusalem as the centre of the world and of the history of Salvation.
Ołtarz dedykowany Krzyżowi Świętemu (altare sanctae crucis) pojawił się we wnętrzu świątyń we wczesnym średniowieczu – najstarsze świadectwa o istnieniu takich ołtarzy pochodzą z VI w. Ołtarzowi temu zawsze towarzyszył okazały krucyfiks ustawiony w centrum kościoła (crux in medio ecclesiae), i to on dał początek usytuowaniu, dedykacji oraz interpretacji symbolicznej altare sanctae crucis we wnętrzu świątyni. Połączenie ołtarza z monumentem krzyża stojącym w centrum kościoła powodowało, że nabierał on szczególnej rangi, dominując wśród pozostałych ołtarzy. Krzyż w centrum średniowiecznych świątyń naśladował pomnik krzyża ustawiony na Golgocie, postrzeganej wraz z Jerozolimą jako centrum świata i historii Zbawienia.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 2; 157-173
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Anioł Opatrzności” w powojennym Skrzatuszu: Helena Sadowska (1910–1995) – in memoriam
“Angel of Providence” in post-war Skrzatusz: Helena Sadowska (1910–1995) – in memoriam
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570692.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Helena Sadowska
Skrzatusz
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2018, 6; 59-64
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia budynku katechetycznego przy kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Witankowie, w dawnej parafii Skrzatusz
The history of the catechetical building at the church of Sacred Heart of Jesus in Witankowo, in the former parish of Skrzatusz
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570863.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
historia
Skrzatusz
history
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2018, 6; 77-83
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Eugeniusz Cesarz SDB (1925-1988) – in memoriam w 30. rocznicę śmierciKs. Eugeniusz Cesarz SDB (1925-1988) – in memoriam w 30. rocznicę śmierci
Fr. Eugeniusz Cesarz SDB (1925-1988) – in Memoriam on the Thirtieth Anniversary of His Death
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496866.pdf
Data publikacji:
2018-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 1; 11-17
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ołtarz „Męczenników II wojny światowej” w Lądzie i utwór „Domius regit me. Psalm 23” skomponowany przez Pawła Łukaszewskiego na uroczystość poświęcenia ołtarza
Altar of the Martyrs of World War II in Ląd and the Piece “Dominus regit me. Psalm 23” composed by Paweł Łukaszewski for the Ceremony of the Altar’s Consecration
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496128.pdf
Data publikacji:
2017-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Ląd
ołtarz Męczenników II Wojny Światowej
„Poznańska Piątka”
Janusz Szpyt
Dominus regit me. Psalm 23
Paweł Łukaszewski Requiem
Ląd, Altar of the Martyrs of World War II; “the Poznan Five”
Paweł Łukaszewski’s Psalm 23
Paweł Łukaszewski’s Requiem
Opis:
W 2010 r. jeden z XVIII-wiecznych bocznych ołtarzy kościoła w Lądzie, postanowiono poświęcić męczennikom II wojny światowej: więzionym w Lądzie kapłanom i „Poznańskiej Piątce”. W latach 2011-2013, według koncepcji ks. Janusza Nowińskiego SDB, malarz i rzeźbiarz Janusz Szpyt wykonał nowy wystrój ołtarza: dwa nowe obrazy oraz antepedium. Na tę okazję ks. Janusz Nowiński zamówił u kompozytora Pawła Łukaszewskiego utwór Dominus regit me. Psalm 23 skomponowany na baryton i zespół instrumentalny, którego prawykonanie miało miejsce w Lądzie 28 października 2013 r. W 2014 r. Paweł Łukaszewski włączył utwór Dominus regit me. Psalm 23 do partytury Requiem, które skomponował dla Presteigne Festival w Walii (Wielka Brytania). Requiem Pawła Łukaszewskiego zostało wykonane po raz pierwszy na festiwalu w Presteigne 20 sierpnia 2014 r. Partyturę Requiem wydało drukiem Polskie Wydawnictwo Muzyczne w 2014 r.
In 2010, a decision was made to dedicate one of the side altars in the Ląd church (Fig. 1) to the Martyrs of World War II: the priests imprisoned in Ląd and the “Poznan Five”. Between 2011 and 2013, following the concept of Father Janusz Nowiński SDB, a painter and sculptor Janusz Szpyt made new elements of the altar: two new paintings and an antependium (Figs. 2-4). Father Janusz Nowiński commissioned a composer Paweł Łukaszewski to write a musical piece Dominus Regit Me. Psalm 23, whose first performance took place in Ląd on 28 October 2013 (Figs. 5-6). It was composed for baritone and musical ensemble. In 2014, Paweł Łukaszewski incorporated Psalm 23 into the score of the Requiem he was composing for the Welsh Presteigne Festival (Great Britain). Paweł Łukaszewski’s Requiem had its first performance at the Presteigne Festival on 20 August 2014. The score of the Requiem was published in 2014 by the Polskie Wydawnictwo Muzyczne.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2017, 38, 3; 157-167
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Crux in medio ecclesiae – najstarsze monumentalne krucyfiksy z cysterskich kościołów w Loccum, Pforta i Sorø
“Crux in medio ecclesiae”, the Oldest Monumental Crucifixes from the Cistercian Churches in Loccum, Pforta, and Sorø
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494802.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
cystersi sztuka;
ołtarz św. Krzyża;
altare sanctae crucis;
Paradisus;
lignum vitae;
arbor vitae;
Loccum;
Pforta;
Sorø;
Cistercian convent Church;
Altar of the Holy Cross;
Opis:
Next to the high altar, which formed the centre of the sanctuarium of the Cistercian convent church, and faced by the monks’ choir, the Altar of the Holy Cross (altare crucis), located before the rood screen, constituted the second essential element in the church furnishing and the centre of liturgical space of the Cistercian church. The altar, located in medio ecclesiae and facing the conversi’s choir, liturgically and artistically constituted the most important place in the western part of the convent church. Apart from providing space for liturgical ceremonies, the altar was used to display relics. From the very beginning, its composition entailed a monumental crucifix crowning the screen separating the monks’ choir from that of the conversi. Its presence together with the wooden matter and painted effigy of Crucified Christ were found in the instructions of the oldest provisions of the General Chapter of 1134. The oldest crucifixes of the type come from the Cistercian Abbeys in Loccum, Pforta, and Sorø. The three oldest ones, crowning the rood screed and Altars of the Holy Cross in medio ecclesiae, typically combine the crux gemmata and lignum vitae iconographies, which, in effect, composes into a triumphal image of the cross: crux triumphalis. Monumental crucifixes shown as a glorious tree of life implement the ideal of a Cistercian church as the paradise with the tree of life in its centre: ecclesia est paradisus et lignum vitae est in medio paradisi. The subsistence of this ideological concept would be still confirmed in the mid-14th century, best testified by the monumental lignum vitae crucifix above the rood screen and the Altar of the Holy Cross in the Doberan Abbey Church.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 3; 171-180
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej w Umieniu – nieznane dzieło z kręgu Franciszka Śmiadeckiego
The painting of Our Lady of Częstochowa in Umień – an Unknown work from Franciszek Śmiadecki’s Circle
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496224.pdf
Data publikacji:
2015-10-01
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Matka Boska Częstochowska, Umień, Franciszek Śmiadecki, kopie obrazu jasnogórskiego
Our Lady of Częstochowa, Umień, Franciszek Śmiadecki, copies of the Jasna Góra icon
Opis:
The Parish Church of St Michael the Archangel in Umień (formerly Umienie, Koło district) possesses one of the early copies of the image of Our Lady of Częstochowa (Figs 1,8). The oil painting on canvas features the Blessed Virgin Mary and Jesus in gem-embossed gowns, the Virgin is wearing a jewelled crown. The iconography as well as the work’s stylistic features allow to associate it with a set of numerous copies of the painting of Our Lady of Częstochowa created in the workshop of a Cracow painter, Franciszek Śmiadecki (Figs. 2,3), active in 1596-1615. The first parish church in Umień was built in the 14th c. The current, wooden structure was raised in the 1st half of the 17th c. (Figs 6,7,8) by the contemporary heir of Umień, Wacław Kiełczewski, a courtier of King Sigismund III Vasa. Kiełczewski was also the founder of the Mannerist altar and the painting of Our Lady of Częstochowa in the side chapel of the church. After the 1755 fire, the surviving painting was placed in the new high altar, where it remains to this day (Fig.8).
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 4; 199-208
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabytki Ziemi Konińskiej wartością kształtującą tożsamość i rozwój kulturowy regionu konińskiego
Monuments of the Konin District and Their Role in Shaping the Identity and Cultural Development of the Region
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495477.pdf
Data publikacji:
2015-08-01
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Ziemia Konińska
Konin
dziedzictwo kulturowe
tożsamość kulturowa
branding
promocja zabytków
Konin District
cultural legacy
cultural identity
monument promotion
Opis:
The dynamic development of industry in Konin and its vicinity launched in the 1950s and the issuing inflow of population from different regions have altered the character and perception of Konin and the Konin District. In view of all these new phenomena, it is of major importance to culturally define the latter. It is monuments that constitute one of the essential values consolidating historical awareness and cultural identity of a nation and, within it, of small communities (Heimats). Monuments create priceless legacy passed on from generation to generation, while building the prestige of, not only, the place where they are located, but also, of the whole region. Today’s territory of the Konin District differs from its historical boundaries, altered and trimmed after Poland’s partitions in the late 18th c. The cultural identity of the region was for many centuries shaped by an impressive set of monuments present within the pre-partition Konin District. Also today, the rich legacy of monuments should contribute to the cultural identity and development strategy of the region. The high quality of the historic substance and the Konin Region’s attractive leisure offer promise a strong tourist branding of the ‘Konin District’ whose promotional motto could read: ‘The Konin District - rich in nature and culture’.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 3; 179-185
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Tabula memorialis z Lądu”- oryginalny przykład pamięci o zmarłych i dokumentacji historii w cysterskim opactwie w 1. połowie XVIII w
Tabula memorialis in Ląd: a unique example of commemoratingthe dead and of historical record at the cistercian abbeyin the 1st half of the 18th c.
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495233.pdf
Data publikacji:
2014-08-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Opactwo w Lądzie
cystersi
Polska Prowincja Cystersów
vanitas
sztuka wa-nitatywna
pamięć o zmarłych
emblematyka
Ląd Abbey
Cistercians
Polish Cistercian Province
vanitative art
memory of the dead
emblematic
Opis:
In the post-Cistercian Abbey in Ląd-on-Warta a unique monument testifying to the com-memoration of the deceased brothers and, at the same time, illustrating the historical tradition of Cistercian Abbeys in the Polish-Lithuanian Commonwealth, namely Tabula Memorialis, has been preserved till our times. and feature the abbreviations: RR. PP. VV. Fr. (Reverendi Patres Venerendi Fra-tres) accompanied by the Latin name of a respective Cistercian Abbey. The Abbeys come in the fol-lowing order: 1. Ląd, 2. Jędrzejów, 3. Wągrowiec, 4. Oliwa, 5. Sulejów, 6. Wąchock, 7. Koprzywnica, 8. Mogiła, 9. Obra, 10. Paradyż, 11. Szczyrzyc, 12. Koronowo, 13. Bledzew, 14. Pelplin. The squares in each row are covered with a wooden lid that can be pulled out showing a pair of vanitative em-blems painted against a cinnabar background. Each representation is accompanied by a banderole with a commentary. Tabula Memorialis was made in ca. 1745 to celebrate the 600th anniversary of the Ląd Abbey foundation. Its composition presents two content layers: a didactic one dedicated to the reflection on death (meditatio mortis, ars moriendi), and the historical one: presenting the foundation of 14 Cistercian Abbeys in the Polish Cistercian Province and promoting Ląd as the oldest one among them in Poland. Tabula Memorialis served for the ceremony of absolution of the dead during their collective recollection conducted in the chapter house.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 3; 205-218
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies