Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Nowak-Bajcar, Sylwia" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    „Narcyz bez twarzy?” Postkolonialne oblicza Danila Kiša
    „A Narcissist without a Face?” Postcolonial Countenances of Danilo Kiš
    Autorzy:
    Nowak-Bajcar, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182311.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Danilo Kiš
    commitment
    postmodernism
    ethical poetics as po-ethics
    form
    canon
    zaangażowanie
    postmodernizm
    etyczna poetyka jako po-etyka
    forma
    kanon
    Opis:
    Zarówno w czasach Jugosławii, jak i po jej rozpadzie, kluczową kategorią dla odczytań twórczości Danila Kiša stała się kategoria zaangażowania. To ona, uzasadniając jego status ikony pisarstwa środkowoeuropejskiego, okazała się punktem odniesienia dla toczących się wokół postaci pisarza dyskusji, związanych z istnieniem w Serbii postmodernizmu. Historia ataków na Kiša dopełniona zostanie najnowszymi, postkolonialnymi, inicjowanymi także z pozycji „zaangażowania”,rewizjami oceny dorobku twórcy. Zaprezentowane sposoby „użycia” wizerunku i twórczościKiša potwierdzają tezę Gayatri Chakravorty Spivak o tym, że etyczny cel badań postkolonialnychjest w zasadzie „doświadczaniem niemożliwego”.
    Both in the days of Yugoslavia as well as after its collapse commitment has become the keycategory for reading Danilo Kiš’s works. It is exactly the category of the ethical commitment thatbecame the point of reference of discussions about the writer associated with the existence ofpostmodernism in Serbia. It is also the same category that established Kiš’s status as one of themost noted writers of Central and Eastern Europe. The history of attacks on Kiš will be supplemented with the newest postcolonial reinterpretations of his achievements initiated from the position of „commitment”. The presented ways of using Kiš’s image and his artistic work confirm the Gayatri Chakravorty Spivak’s thesis that ethical purpose of postcolonial research is infact „experiencing the impossible”.
    Źródło:
    Porównania; 2014, 14; 71-82
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek, przestrzeń i natura. Boka Kotorska w prozie Nikoli Malovicia
    Man, Space and Nature. The Bay of Kotor in the Prose of Nikola Malović
    Autorzy:
    Nowak-Bajcar, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15587391.pdf
    Data publikacji:
    2022-11-14
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    The Bay of Kotor
    literary topography
    the identity of the place
    dystopia
    eutopia
    traditional ecological knowledge
    Opis:
    The article presents the imaginary structure of The Bay of Kotor in selected works ( the novels: Latajući Bokelj [Wandering Bokelj], Jedro nade [Sail of Hope] and the collection of short stories Prugastoplave storije [Striped Blue Stories]) by Nikola Malović, as well as the issues of ideological consequences of this literary creation, in which the region becomes a metonymy for the problems of the modern world. The story of the Bokelian identityis a story about rooting, about space treated as oikos, and about a man as one of the elements of this system. In Malović’s reflection, the awareness of the writer’s place of origin is combined with the awarenessof responsibility for it. Looking for the disastrous consequences for humans in the interdependence between power ( politics ) and knowledge ( civilization development ), in returning to the tradition and experiences of ancestors, he sees an antidote to the devastating activity of man, which links this concept with the current of research referred to as traditional ecological knowledge.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Slawistyczne; 2022, 22; 217-236
    2084-3011
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Slawistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    CZY PISARZ JEST DARMOZJADEM, CZYLI O SPOŁECZNYCH POŻYTKACH „NICNIEROBIENIA”. PROZA SRĐANA VALJAREVICIA
    IS THE WRITER A LOAFER OR ON THE SOCIAL BENEFITS OF DOING NOTHING. THE PROSE OF SRĐAN VALJAREVIĆ
    Autorzy:
    Nowak-Bajcar, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/911793.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-03
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    sincerity
    authenticity
    epiphany
    new sensibility
    the subtler language
    new Serbian prose after 1989
    szczerość
    autentyczność
    epifania
    nowa wrażliwość
    subtelniejszy język
    nowa proza serbska po 1989 roku
    Opis:
    Kategoria autentyczności, którą, posiłkując się dziełami literackimi, naukowo omówił Lionel Trilling w swojej książce Szczerość i autentyczność z 1972 roku, posłuży jako punkt wyjścia do rozważań nad autobiograficzną prozą Srđana Valjarevicia. Odwołując się do wartości, na których budował swoją filozofię sentymentalizm, serbski pisarz (ur. 1967) podejmuje próbę odnalezienia nowego lirycznego języka dla opisu otaczającego świata. Z tego powodu jego dokonania określić można mianem „nowej wrażliwości”. Ta nowa formuła altruizmu, pozwalająca twórcy na „bycie sobą”, jest alternatywną wobec form ostentacyjnego społecznikowskiego zaangażowania. „Subtelniejszy język” opartej na indywidualizmie podmiotowości słabej jest w stanie – zdaniem Valjarevicia – stawić opór problemom i kryzysom współczesnego świata.
    The category of authenticity, which was scientifically discussed by Lionel Trilling in his book Sincerity and authenticity from 1972, is the starting point for considering Srđan Valjarević’s prose. Referring to the values on which he built his philosophy of sentimentality, the Serbian writer (born in 1967) attempts to find a new lyrical language for describing the surrounding world. For this reason, his achievements can be described as a “new sensibility”. This new form of altruism, a form that allows the artist “to be themselves” is an alternative to the forms of ostentatious social involvement. Based on the individuality the “subtler language” of the weak subjectivity is – according to Valjarević – able to resist the problems and crises of the modern world.
    Źródło:
    Porównania; 2018, 23, 2
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Iskustvo Beograda Augustina Tina Ujevića
    Augustin Tin Ujević’s Experience of the Belgrade
    Autorzy:
    Nowak-Bajcar, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/636032.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    flaneur figure
    walking; perception of urban space
    inclusion and exclusion
    Opis:
    The subject of the analysis in this article are the texts of Augustin Tin Ujević created during his stay in Belgrade. The way of experiencing this city by the poet is reflected through the relationship between the subject and the urban space, through the language of the lyrical expression and through poetics. The interpretive key to its reading is the flaneur figure, treated not as a prototype, but as a reference point.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Slawistyczne; 2020, 18; 145-157
    2084-3011
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Slawistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Języki kryzysu. Patografie w najnowszej literaturze serbskiej
    The Languages of the Crisis: Pathographies in the Latest Serbian Literature
    Autorzy:
    Nowak-Bajcar, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2044007.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-27
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Opis:
    W artykule przedstawiono powstałe w ostatnim trzydziestoleciu wybrane utwory serbskich twórców (David Albahari, Svetislav Basara, Ɖorđe Pisarev, Igor Marojević, Vladimir Arsenijević), podejmujących problem relacji Serbii z Europą, w tym kwestię wstąpienia tego kraju do Unii Europejskiej. Kluczem interpretacyjnym do analizy tego problemu stała się kategoria choroby będąca metaforą kryzysu dotykającego nie tylko Serbię, ale – w opinii autorów należących do różnych generacji – cały świat. Sceptycyzm uwidaczniający się w dziełach prezentowanych pisarzy nie jest wyrazem osobistego stosunku tych autorów do kwestii integracji Serbii z Unią Europejską, lecz raczej smutną refleksją nad niegotowością ich kraju do tego procesu, będącą wynikiem złożonej sytuacji społeczno-politycznej oraz trudnych doświadczeń historycznych, które do niej doprowadziły.
    The article presents selected works by Serbian prose writers (David Albahari, Svetislav Basara, Ɖorđe Pisarev, Igor Marojević, Vladimir Arsenijević) created in the last three decades, dealing with the problem of Serbia’s relations with Europe, including the issue of this country’s accession to the European Union. The interpretative key to the analysis of this problem is the category of disease, which is a metaphor for the crisis affecting not only Serbia, but—in the opinion of authors belonging to different generations—the whole world. The skepticism manifested in the works of the presented writers is not an expression of the authors’ personal attitude to the issue of Serbia’s integration with the European Union, but rather a sad reflection on their country’s unpreparedness for this process, resulting from the complex socio-political situation and difficult historical experiences that led to it.
    Źródło:
    Porównania; 2021, 30, 3; 345-366
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kulturologiczne aspekty życia rodzinnego Vuka Karadžicia w świetle jego korespondencji
    Autorzy:
    Nowak-Bajcar, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/677433.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Vuk Karadžić
    Anna Karadžić
    Karađorđes’s Code
    common law
    family law
    status of the child
    history of family life
    19th century Serbia
    Opis:
    Cultural aspects of Vuk Karadžić’s family life in the light of his correspondenceThe source material for the study, which is the correspondence between Anna and Vuk Karadžić, spouses coming from different cultures, was used to highlight the issues of legitimacy of the fear of cultural difference of the Orient. The cultural sphere of family life (manifested in particular by the status of the child) becomes herein an excuse to touch upon the question of whether and to what extent the legal system governing family relations in Serbia after the period of the Ottoman rule was different from the civil codes in Western Europe. Kulturologiczne aspekty życia rodzinnego Vuka Karadžicia w świetle jego korespondencji Materiał źródłowy, jakim jest korespondencja Anny i Vuka Karadžiciów, małżonków wywodzących się z odmiennych kręgów kulturowych, posłużył do wydobycia problematyki zasadności lęku „Zachodu” przed odmiennością kulturową Orientu. Sfera kultury życia rodzinnego (manifestowana szczególnie poprzez status dziecka) stanowi w niniejszym tekście pretekst do postawienia pytania o to, czy i w jakiej mierze system prawny regulujący relacje rodzinne w potureckiej Serbii odbiegał od kodeksów cywilnych na Zachodzie Europy.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2017, 17
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O tym jak się „dusza narodu na wzór ojczystych okolic nastraja”. Ojczyzna wyobrażona w dyskursach o kształtowaniu belgradzkiej zieleni miejskiej okresu międzywojennego
    About how “the soul of the nation tunes in on the model of its native surroundings”. Imagining the homeland in discourses on shaping Belgrade’s urban greenery in the interwar period
    Autorzy:
    Nowak-Bajcar, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32332277.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    integral Yugoslavism
    national landscape
    urban discourse in the interwar period
    ideology
    modernization processes
    integralny jugoslawizm
    krajobraz narodowy
    dyskurs urbanistyczny międzywojnia
    ideologia
    procesy modernizacyjne
    Opis:
    Kiedy pod koniec lat sześćdziesiątych XIX wieku powstał projekt kompleksowej modernizacji stolicy Serbii - Belgradu, stałym elementem większości dyskusji poświęconych temu problemowi była altruistyczna troska o zdrowie społeczeństwa. Dyskurs zdrowotny, oprócz estetycznego był elementem łączącym refleksję nad miastem na Zachodzie Europy i w Serbii. Jednak o ile na Zachodzie próby uzdrowienia przestrzeni miejskiej stanowić miały antidotum na negatywne skutki industrializacji, w odniesieniu do Belgradu zabiegi te wynikały z przesłanek zupełnie innych, motywowane były mianowicie spuścizną po czasach przemysłowego zacofania jako pokłosia panowania tureckiego. Szczególna rola w procesie modernizowania Belgradu przypadła terenom zieleni miejskiej. Troska o nie w wypowiedziach serbskich architektów i urbanistów okresu międzywojennego przedstawiana jako probierz nowoczesności włączona została w istocie w misję umacniania interesów dynastycznych, opartą na „leśnym mitotwórstwie narodowym”. W artykule prezentuję mechanizmy projektowania na przyrodę filtru historycznego i politycznego w celu jej włączenia w procesy stwarzania i umacniania ideologii „integralnego jugoslawizmu”.
    When a project for the comprehensive modernization of the Serbian capital Belgrade was conceived in the late 1860s, an altruistic concern for the health of society was a constant element of most discussions devoted to this problem. When the modernization process of the Serbian capital Belgrade was continued in the late 1860s, an altruistic concern for the health of the society was a constant element of most statements devoted to this problem. The health discourse, apart from the aesthetic one, was an element connecting the reflection on the city in Western Europe and Serbia. However, while in the West attempts to heal urban space were supposed to be an antidote to the negative effects of industrialization, in relation to Belgrade these treatments resulted from completely different premises, namely, they were motivated by the legacy of the times of industrial backwardness as a result of Turkish rule. Urban green areas played a special role in the process of modernizing Belgrade. The concern for them in the statements of Serbian architects and town planners of the interwar period, presented as a touchstone of modernity, was in fact included in the mission of strengthening dynastic interests, based on „national forest myth-making”. In the article I present the mechanisms of designing a historical and political filter on nature, which are one of the strategies of including it in the processes of creating and strengthening the ideology of „integral Yugoslavism”, hidden under the slogans of modernizing the capital of the Kingdom of Yugoslavia by greening it.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2023, 30; 171-185
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opisać nieprzedstawione. Malarstwo holenderskie w antyobrazach Miodraga Pavlovicia
    Describe not Shown. Dutch Painting in Anti-images of Miodrag Pavlović
    Autorzy:
    Nowak-Bajcar, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1902826.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-25
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Opis:
    W twórczości zmarłego w 2014 roku poety serbskiego Miodraga Pavlovicia refleksja nad sztuką wiąże się z zagadnieniem związków przeszłości i współczesności oraz rolą, jaką odgrywa w niej wschodnia i zachodnia tradycja kulturowa jako element budowy tożsamości (losów) Bałkanów. Wkraczając w obszar niemal całkowicie pomijany przez interpretatorów dzieł wybitnego twórcy, Miodraga Pavlovicia, określanego przez krytyków mianem „eliotowskiej figury” literatury serbskiej, przedstawiam przyczyny jego zainteresowania pracami siedemnastowiecznego malarstwa holenderskiego, wyjaśniam strategie ich przekładów na język poezji oraz omawiam zagadnienie obecności (śladów) człowieka w dziele sztuki. Kluczem interpretacyjnym tego badawczego przedsięwzięcia jest wykorzystywane przez serbskiego poetę pojęcie antyobrazu, będące wyrazem wymierzonej w dogmatyzm estetyki oporu opartej na przekonaniu, że sztuka stanowi narzędzie umożliwiające człowiekowi samopoznanie.
    In the works of the Serbian poet Miodrag Pavlović, who died in 2014, reflection on art is related to the issue of the relationship between the past and the present and the role played in it by the eastern and western cultural tradition as an element of building the identity (fate) of the Balkans. Entering the area almost completely ignored by the interpreters of the works of this eminent author, described by critics as the “Eliot figure” of Serbian literature, I present the reasons for his interest in the works of 17th-century Dutch painting, explain the strategies of their translations into the language of poetry and discuss the issue of human presence (traces) in a work of art i.e. his humanistic dimension. For this purpose, I refer to the concept of anti-image used by the Serbian poet, which is an expression of anti-dogmatism and the belief that art enables man to self-knowledge.
    Źródło:
    Porównania; 2021, 28, 1; 45-69
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pamięć i zapomnienie a dziedzictwo Jugosławii. Przypadek chorwackiej i serbskiej literatury emigracyjnej - rozpoznania wstępne
    Memory and Oblivion versus the Jugoslavian Heritage. the Case of Serbian and Croatian Emigrant Literature – Preliminary Diagnosis
    Autorzy:
    Nowak-Bajcar, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182411.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    exile literature
    titoism
    memory
    forgetting
    post-Yugoslav discourses
    literatura emigracyjna
    titoizm
    pamięć
    zapomnienie
    dyskursy postjugosłowiańskie
    Opis:
    Analiza losów pisarzy, którzy podczas ostatnich wojen w byłej Jugosławii opuścili swoje ojczyzny, posłuży do rozważań nad problemem zasadności istnienia współcześnie kategorii „emigracyjności”. Próba rozwiązania tego dylematu stanie się punktem wyjścia do refleksji nad strategiami pamiętania i zapominania dziedzictwa SFRJ.
    Analysis of biographies of writers who, during the recent wars in the former Yugoslavia, have left their homeland, will serve to debate on the problem of the legitimacy of the contemporary category „exile literature”. An attempt to solve this dilemma becomes a starting point for discussion on strategies of remembering and forgetting the heritage of Socialist Federal Republic of Yugoslavia.
    Źródło:
    Porównania; 2014, 15; 267-280
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sarajewo – Zagrzeb – Kraków. O miejscach opuszczonych, odrzuconych i odnalezionych na austro-węgierskiej mapie biografii Ivo Andricia
    Sarajevo – Zagreb – Cracow. On Deserted, Discarded and Refound Places on The Austro-Hungarian Map of Ivo Andrić’s Biography
    Autorzy:
    Nowak-Bajcar, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179236.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ivo Andrić
    Austro-Hungarian Empire
    Sarajevo
    Zagreb
    Cracow
    Yugoslavism
    genius loci
    Austro-Węgry
    Sarajewo
    Zagrzeb
    Kraków
    jugoslawizm
    Opis:
    Na początku kwietnia 1914 roku Ivo Andrić, wówczas młody poeta, opuściwszy Bośnię poukończeniu nauki w sarajewskim gimnazjum (1911), a następnie po krótkich epizodach studióww Zagrzebiu (1912) i Wiedniu (1913), decyduje się na podjęcie nauki na krakowskim Uniwersytecie Jagiellońskim. Dlaczego konwencjonalny mieszczański świat, na pierwszy rzut oka nie tak przecież odmienny od opuszczonego przez Andricia świata salonów Zagrzebia i Wiednia, wydał się pisarzowi o bośniacko-chorwackich korzeniach, światem „lepszym”? Prezentując wyborypisarza w przededniu wybuchu pierwszej wojny światowej, przejawiające się zarówno w gestach odrzucenia, jak i w gestach afirmacji, pokazuję rolę, jaką w kształtowaniu się hybrydycznej, jugosłowiańskiej tożsamości twórcy odegrało spotkanie z polską kulturą początku XX wieku. Materiały dokumentalne stanowią punkt wyjścia do refleksji nad wpływem genius loci Krakowa na kształtowanie się intelektualnej sylwetki jugosłowiańskiego Noblisty (1892–1975).
    At the beginning of April 1914 Ivo Andrić, the young poet, after completing college education inSarajevo (1911), and than after brief episodes of studies in Zagreb (1912) and Vienna (1913),decided to undertake studies at the Jagiellonian Univesity in Cracow. Why did conventionalbourgeois world, at first glance not so different from world of salons in Zagreb and Vienna, seem to be a “better world” for the writer of Croatian-Bosnian roots? Presenting Andrić’s choices on the eve of World War I, reflected in his gestures of rejection, as well as gestures of afimation, I show the role of meeting with Cracow and the Polish culture in formation of his hybrid Yugoslavic identity. Documentaries are the starting point for reflection on the influence of the genius loci of Cracow on the formation of the intellectual silhouette of the Yugoslavic Nobel-Prize winner (1892–1975).
    Źródło:
    Porównania; 2012, 11; 193-203
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szkarłatny Błazen czyli o mimikrze i strategiach de/maskowania totalitaryzmu
    The Scarlet Clown or about Mimicry and Strategies of Un/Covering Totalitarianism
    Autorzy:
    Nowak-Bajcar, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182970.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    clown
    mimicry
    totalitarianism
    Boba Blagojević
    narration
    titoism
    prose in the Socialist Federal Republic of Yugoslavia
    Bare Island
    błazen
    mimikra
    totalitaryzm
    narracja
    titoizm
    proza w Socjalistycznej Federacyjnej Republice Jugosławii
    Naga Wyspa
    Opis:
    Figurą błazna chętnie posługiwali się twórcy modernizmu i awangardy, diagnozując sytuację artysty balansującego pomiędzy życiem i śmiercią, upadkiem i wzlotem, niebem i piekłem, pomiędzy dobrem i złem. Maska błazna jako znak przynależności twórców i sztuki do innego porządku chroniła przed konsekwencjami przekraczania tabu, ale także stawała się symboliczną egzemplifikacją tragicznej egzystencji (samotności) artysty i upadku kultury w nowoczesnym świecie (Jung 489–496, Starobinsky 308–323, Bachtin 366 375). Powieść serbskiej pisarki Boby Blagojević Skerletna luda (Szkarłatny błazen) z 1991 roku podejmująca rozważania na temat kondycji człowieka, władzy i ojczyzny oraz uwikłań sztuki i ideologii stanie się impulsem do refleksji nad stosowanymi przez jugosłowiańskich intelektualistów strategiami maskowania i demaskowania tematyki titoistycznych represji do końca lat osiemdziesiątych XX wieku.
    Authors of the modernism and the avant-garde willingly used the figure of the clown assessing a situation of the artist, balancing between the life and the death, the fall and the ascent, the sky and the hell, between the good and evil. The mask of the clown as the sign of the membership of authors and the art in other order, she protected from consequences of overstepping the taboo, but also became a symbolic exemplification of tragic existence (solitudes) of the artist and the decline in the culture in modern world (Jung 489–496, Starobinsky 308323, Bachtin 366–375). The novel Skerletna luda (Scarlet clown) from 1991 of the Serbian writer Boba Blagojević taking discussion about the human condition, the power and the homeland and entangling the art and the ideology will become a point of departure for reflecion on methods of masking and unmasking the subject of the titoist repression used by Yugoslav intellectals to the end of the eighties of the 20th century.
    Źródło:
    Porównania; 2016, 19; 114-129
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies