Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Nelke, Kamil" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Syndromic silent sinus syndrome - management and outcomes in patient suffering from skeletal dento-facial deformity 1,2
Autorzy:
Hnitecka, Sylwia
Nelke, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401687.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Silent sinus syndrome
maxillary sinus atelectasis
maxillary sinus hypoventilation
Opis:
Silent sinus syndrome (SSS) is a rare entity characterized by ipsilateral chronic hypoventilation and atelectasis of the maxillary sinus, which may lead to facial or ocular asymmetry, hypoglobus, enophtalmos and diplopia. In this report, we present a case of a 21-year-old patient scheduled for an orthognathic procedure due to skeletal malocclusion. Patient complained about problems with nasal breathing. CT scans revealed an atrophic, inflamed, hypoventilated left maxillary sinus with obstruction of the left ostiomeatal complex, septal deviation and hypertrophy of the left interior turbinate. Furthermore atrophic and asymmetrical left zygomaticomaxillary complex with shifting of maxillary bite plane and left malar depression accompanied by slightly displaced inferior border of left lateral orbital wall was noted. Due to clinical symptoms of SSS, patients are often referred to the ears, nose and throat (ENT) department or to the ophthalmologist. Silent sinus syndrome diagnosis begins upon clinical examination and it is confirmed by radiological imaging (usually CT). The most characteristic radiological finding is maxillary sinus volume reduction as a result of inward retraction of the sinus walls. It is important to perform differential diagnosis, taking into consideration other conditions that present with enophtalmos. The main goal of surgical treatment is to normalize the ventilation of maxillary sinus by improving its drainage toward the nasal cavity and, in selected cases, restoration of the orbital floor.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 3; 43-48
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Syndromiczny zespół cichej zatoki – postępowanie i wyniki leczenia u pacjenta ze szkieletową wadą zębowo-twarzową 1,2
Autorzy:
Hnitecka, Sylwia
Nelke, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401743.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zespół cichej zatoki
niedodma zatoki szczękowej
hipowentylacja zatoki szczękowej
Opis:
Zespół cichej zatoki (SSS) jest rzadką jednostką chorobową charakteryzującą się jednostronną hipowentylacją oraz niedodmą zatoki szczękowej, co może skutkować asymetrią oczu i/lub twarzy, zapadnięciem gałki ocznej, enoftalmią i diplopią. W niniejszej pracy przedstawiamy przypadek 21-letniego pacjenta, u którego zostało zaplanowane leczenie ortognatyczne z powodu szkieletowej wady zgryzu. Pacjent uskarżał się na problemy z oddychaniem przez nos. Badanie TK ujawniło atroficzną zapalną lewą zatokę szczękową (z hipowentylacją), niedrożność lewego kompleksu ujściowoprzewodowego, skrzywienie przegrody nosowej i przerost lewej małżowiny nosowej dolnej. Ponadto zauważono atrofię i asymetrię lewego kompleksu jarzmowo-szczękowego z przesunięciem płaszczyzny zgryzowej i zapadnięciem lewego policzka oraz nieznaczne przemieszczenie dolnego ograniczenia bocznej ściany lewego oczodołu. Z powodu objawów klinicznych SSS, pacjenci często kierowani są na oddział laryngologiczny lub do okulisty. Diagnostyka zespołu cichej zatoki rozpoczyna się od badania klinicznego i potwierdzana jest badaniami obrazowymi (zazwyczaj TK). Najbardziej charakterystyczny radiologicznie jest obraz redukcji objętości zatoki szczękowej, będącej rezultatem dośrodkowej retrakcji ścian zatoki. Istotne jest przeprowadzenie diagnostyki różnicującej z innymi schorzeniami związanymi z enoftalmią. Głównym celem leczenia operacyjnego jest normalizacja napowietrzenia zatoki szczękowej poprzez poprawę jej drożności do jamy nosowej, a w niektórych przypadkach także rekonstrukcja dna oczodołu.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 3; 43-48
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cervical Cystic Hygroma in an Older Adult – a case study
Naczyniak limfatyczny torbielowaty u dorosłej, starszej osoby - opis przypadku
Autorzy:
Piłkowski, Michał
Komorski, Józef
Nienartowicz, Jan
Nelke, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399032.pdf
Data publikacji:
2020-12-16
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
branchial cyst
cystic hygroma
lymphangioma
neck cyst
neck region
naczyniak limfatyczny torbielowaty
naczyniak limfatyczny
obszar szyi
torbiel boczna szyi
torbiel szyi
Opis:
Introduction: Cystic hygromas are very uncommon malformations in adults. In most of the cases, they present as a painless, fluctuant swelling, usually located in the neck region. They tend to grow extensively if not removed. Cystic hygromas can range from 1 mm to several centimeters in size and are filled with clear- to straw-colored fluid. Surgical treatment remains the gold-standard treatment for these tumors. In some cases they can be misdiagnosed with branchial cysts, swollen lymph nodes or other pathologies. When this malformation is present in the prevertebral fascia its surgical treatment is challenging, and some authors advise its conservative treatment, which is in a great risk of its reoccurence. Because of potential malignant transformation in some percentage of branchial cyst cases, a similar situation was suspected. Case report: The present report describes a case of cystic hygroma of the left side of the neck in a 92-year-old female adult and its clinical, radiological and operative features.
Wstęp: Naczyniak limfatyczny torbielowaty jest bardzo rzadko spotykaną u osób dorosłych zmianą patologiczną. W większości przypadków objawia się on jako bezbolesne, chełboczące wygórowanie tkanek miękkich, umiejscowione w obrębie szyi. Gdy guz nie zostanie usunięty, może dochodzić do jego znacznego wzrostu. Średnica, wielkość naczyniaków limfatycznych torbielowatych wynosi od 1 mm do kilku centymetrów, zaś ich wnętrze wypełnione jest płynem w kolorze od przezroczystego do słomkowego. Leczenie chirurgiczne pozostaje „złotym standardem” postępowania w przypadku tych guzów. Niekiedy mogą one zostać błędnie zdiagnozowane jako: torbiel boczna szyi, obrzęk węzłów chłonnych lub inne zmiany patologiczne. W sytuacji, gdy guz pokryty jest powięzią przedkręgową, jego leczenie operacyjne, chirurgiczne jest skomplikowane i wiążę się z podwyższonym ryzykiem uszkodzenia istotnych, sąsiednich struktur anatomicznych (naczynia, nerwy). W takich sytuacjach niektórzy autorzy zalecają zastosowanie alternatywnych, niechirurgicznych metod leczenia. Ze względu na potencjalną transformację złośliwą w pewnym procencie torbieli bocznych szyi, w opisywanym przypadku brano pod uwagę możliwość wystąpienia podobnej sytuacji. Opis przypadku: W niniejszej publikacji opisano przypadek naczyniaka limfatycznego torbielowatego, zlokalizowanego w obrębie tkanek miękkich szyi po stronie lewej u 92-letniej kobiety, z uwzględnieniem jego cech klinicznych, obrazu radiologicznego i zastosowanego leczenia operacyjnego.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 2; 54-58
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies