Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Nasierowska-Guttmejer, Anna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Changes in the pathomorphological diagnosis of gastrointestinal neuroendocrine neoplasms in 2017
    Autorzy:
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1062924.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    G3 NET
    Ki-67 proliferation index
    NEC
    neuroendocrine carcinoma
    neuroendocrine tumors
    Opis:
    The following changes were introduced in 2017 WHO and TnM classifications: 1. a new group of well-differentiated neuroendocrine tumors with the proliferation index of more than 20% and mitotic count of 20 per 10 hpf (NET G3), formerly classified under neuroendocrine carcinomas (NEC G3) 2. the division of poorly differentiated neuroendocrine tumors (PD NET) with the Ki-67 index of more than 20% into two groups in terms of the degree of differentiation and prognosis: NET G3 and NEC. 3. the replacement of MANEC with MINEN within the mixed group 4. the verification of histological grading (G) criteria 5. new TNM staging criteria, based on ENETS guidelines.
    Źródło:
    OncoReview; 2017, 7, 3; 109-115
    2450-6125
    Pojawia się w:
    OncoReview
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstawy diagnostyki histopatologicznej mięsaków macicy
    Principles of histopathological diagnosis of uterine sarcomas
    Autorzy:
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Bakuła-Zalewska, Elwira
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908076.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    CD10
    endometrial uterine sarcoma
    h-caldesmon
    leiomyosarcoma
    uterine sarcoma
    Opis:
    Based on their histogenesis, uterine sarcomas may be subdivided into three main groups: 1) tumours originating in endometrial stroma, 2) tumours originating in uterine smooth muscle and 3) mixed tumours presenting both epithelial and mesenchymal components (mixed müllerian malignant tumours). Histological classification of uterine mesenchymal neoplasms underwent several modifications. Currently in force is the WHO classification issued in 2003. As regards histological maturity, they may be subdivided into benign tumours, tumours with undetermined malignant potential and malignant tumours. On the clinical grounds, the key issue is to determine the histological type and degree of maturity of mesenchymal tumour of corpus uteri. Endometrial tumours of muscular and stromal origin, presenting a typical morphological pattern, do not pose diagnostic problems and determination of their histopathology is usually possible based on routine hematoxylin-eosin staining. However, there are cases with an ambiguous appearance on microscopic studies, which require implementation of additional techniques in order to determine precisely their histogenesis and degree of maturity. The most common type of uterine sarcoma is leiomyosarcoma. In patients with this tumour type, the 5-year survival rate is 25-75% and the risk of metastases is estimated at 45-73%. Patients with tumours initially limited to the uterus may take an aggressive clinical course. Three key microscopic criteria enable the diagnosis of a leiomyosarcoma: coagulation necrosis, mitotic activity, and nuclear atypia. In the most common spindle-cell tumours of muscular origin, over 10 mitotic figures per 10 high power fields (HPFs) is considered a sign of malignancy, while in the rare myxoid muscular tumour, the borderline value is 3 mitotic figures per 10 HPFs. Endometrial stromal sarcomas of the corpus uteri are rare, making up for about 10% of uterine sarcomas and 0.2% of all malignant tumours with this location. Low-grade endometrial stromal sarcoma is a malignant tumour composed of cells similar to endometrial stromal cells. Usually it develops in middle-aged women. A characteristic feature is infiltrating growth pattern, with invasion of muscular layer of corpus uteri and of lymphatic vessels’ lumen. A typical finding are finger-like excrescences of tumour tissue within vascular spaces. Sarcoma cells usually present mild nuclear polymorphism and less than 10 mitotic figures per 10 HPFs. Noteworthy is, that the number of mitotic figures is not a criterion of differentiation of both above mentioned types of uterine stromal sarcoma. Non-differentiated endometrial sarcoma usually develops in elderly women, the mean age at presentation being 61. The tumour diffusely infiltrates the wall of corpus uteri, leading to widespread destruction and necrosis. Microscopic appearance is characterized by pleomorphic cells, from round and spindle-like to bizarre cells. Visible are numerous mitotic figures, from 10 to 40-50 per 10 HPFs. To conclude it should be emphasized that uterine corpus sarcomas presenting an atypical or mixed microscopic appearance, require confirmation of diagnosis by immunohistochemical staining. Three antibodies – h-caldesmon, desmin and CD10 – constitute the basic diagnostic panel.
    Mięsaki macicy pod względem histogenezy dzielą się na trzy podstawowe grupy: pierwszą stanowią nowotwory z podścieliska błony śluzowej trzonu macicy, drugą tworzą guzy z mięśni gładkich oraz trzecią nowotwory o mieszanej budowie, złożonej z komponenty nabłonkowej i mezenchymalnej (mixed mOllerian mali-gnant tumours). Podział histopatologiczny nowotworów mezenchymalnych macicy ulegał zmianom. Obecnie obowiązującą jest Klasyfikacja Światowej Organizacji Zdrowia, WHO z 2003 r. Pod względem histologicznej dojrzałości dzielone są na łagodne, o nieokreślonym potencjale złośliwości lub złośliwe. Z klinicznego punktu widzenia bardzo istotne jest określenie typu histologicznego i stopnia dojrzałości nowotworu mezenchy-malnego trzonu macicy. Guzy pochodzenia mięśniowego i podścieliskowego, wywodzące się z endometrium, o typowym obrazie morfologicznym, nie sprawiają problemów diagnostycznych, a ich rozpoznanie histopatologiczne opiera się zwykle na rutynowym barwieniu hematoksyliną i eozyną. Istnieją jednak przypadki o niejednoznacznym utkaniu mikroskopowym, wymagające użycia dodatkowych metod w celu określenia ich histogenezy lub stopnia dojrzałości. Najczęstszym mięsakiem macicy jest mięśniakomięsak. Pięcioletnie przeżycie pacjentek z tym typem nowotworu wynosi od 25 do 75%, a ryzyko powstawania przerzutów od 45 do 73%. Chore z pierwotnie ograniczonymi guzami do macicy mogą mieć agresywny przebieg. Trzema podstawowymi mikroskopowymi cechami, będącymi kryteriami rozpoznania mięsaka pochodzenia mięśniowego macicy są: martwica skrzepowa, aktywność mitotyczna i atypia jądrowa. W najczęściej spotykanych wrzecionowato-komórkowych guzach pochodzenia mięśniowego powyżej 10 figur podziału przemawia za złośliwym charakterem nowotworu, podczas gdy w rzadko występujących myxoidnych guzach mięśniowych wartością graniczną są 3 figury podziału w 10 dużych polach widzenia. Endometrialne mięsaki podścieliskowe trzonu macicy występują rzadko, stanowią 10% mięsaków macicy i około 0,2% wszystkich nowotworów złośliwych w tej lokalizacji. Endometrialny mięsak podścieliskowy o niskiej złośliwości jest nowotworem złośliwym zbudowanym z komórek podobnych do komórek podścieliskowych endometrium. Zwykle występuje u kobiet w średnim wieku. Cechą charakterystyczną jest naciekający typ wzrostu guza z wnikaniem do mięśniówki ściany trzonu macicy oraz do światła naczyń chłonnych. Typowy obraz guza stanowią jego palczaste wyrośla leżące w przestrzeniach naczyniowych. Komórki mięsaka zwykle wykazują mały polimorfizm jądrowy, mniej niż 10 figur podziału na 10 dpw. Należy zwrócić uwagę, iż liczba figur podziału nie jest kryterium różnicowania obu wymienionych typów mięsaków podścieliska macicy. Niezróżnicowany mięsak endometrialny zazwyczaj występuje u kobiet w starszym wieku, mediana wynosi 61 lat. Guz ten nacieka ścianę trzonu macicy w sposób rozlany i destrukcyjny oraz ulega martwicy. W utkaniu mikroskopowym charakteryzuje się komórkami pleomorficznymi, od okrągłych i wrzecionowatych do monstrualnych. Figury podziału zwykle są liczne w jego utkaniu, stwierdza się ponad 10, w wielu przypadkach 40 do 50 w 10 dpw. W podsumowaniu należy podkreślić, że mięsaki trzonu macicy o nietypowym lub mieszanym obrazie mikroskopowym wymagają potwierdzenia rozpoznania barwieniami immunohistochemicznymi. Trzy przeciwciała: h-caldesmon, desmina i CD10 stanowią podstawowy panel diagnostyczny.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 2; 54-60
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diagnostyka histopatologiczna rozrostów błony śluzowej trzonu macicy. Część I
    Histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia. Part I
    Autorzy:
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Grajkowska, Wiesława
    Bardadin, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030160.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    endometrial hyperplasia
    endometrial intraepithelial cancer (EIC)
    endometrial intraepithelial neoplasia (EIN)
    endometrial precancerous condition
    uterine bleeding
    krwawienia z jamy macicy
    rozrost endometrium
    stany przedrakowe endometrium
    wewnątrznabłonkowa neoplazja endometrium (ein)
    wewnątrznabłonkowy rak endometrium (eic)
    Opis:
    Bleeding from uterine cavity in peri- or postmenopausal women is usually the first symptom of endometrial hyperplasia. Endometrial cells are very sensitive to estrogen stimulation. Endo- or exogenous estrogen stimulation results in simple endometrial hyperplasia without atypia, hyperplasia with atypia (precancerous condition) to endometrial cancer. The key issue in histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia is differentiation between hyperplasia and precancerous condition and frank cancer. Widely used WHO classification of endometrial hyperplasia not always enables selection of relatively homogenous groups of patients with a similar prognosis. Therefore, an alternative clinically useful classification has been developed, distinguishing between benign endometrial hyperplasia justifying hormonal therapy and endometrial intraepithelial neoplasia (EIN), which is a precancerous condition warranting both hormonal and surgical treatment. The product of suppressor gene PTEN is considered a biological marker of precancerous cellular clone. In some cases, to improve objectivism of interpretation of microscopic images, histopathological study may be supplemented by immunohistochemical assay of PTEN expression. From the clinical point of view, an important point is that subdivision of EIN has significant practical implications. It enables sorting out of groups of patients depending on prognosis and risk of development of cancer, and also helps to determine the best treatment modality. An indispensable prerequisite for a correct histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia is a close cooperation between pathologists and gynecologists. Clinical data concerning the patient’s age, date of last menses and hormonal status have a significant influence on interpretation of microscopic image of endometrial biopsy.
    Krwawienie z jamy macicy u kobiet w okresie okołomenopauzalnym lub pomenopauzalnym jest najczęściej pierwszym objawem rozrostu błony śluzowej trzonu macicy. Komórki nabłonka endometrium cechuje duża wrażliwość na estrogeny. Stymulacja estrogenowa (endo- lub egzogenna) prowadzi do rozrostu prostego endometrium bez atypii, przez rozrost z atypią (stan przedrakowy) do raka endometrioidnego. Punktem krytycznym w diagnostyce histopatologicznej rozrostów endometrium jest odróżnienie hiperplazji od stanu przedrakowego i raka. Ponieważ powszechnie stosowana klasyfikacja WHO rozrostów błony śluzowej trzonu macicy nie zawsze dzieli pacjentki na jednorodne grupy o tym samym rokowaniu, powstała alternatywna klasyfikacja przydatna klinicznie, wyróżniająca łagodny rozrost endometrium, upoważniający do leczenia hormonalnego, i śródnabłonkową neoplazję endometrium (EIN), która jest stanem przedrakowym i może być leczona hormonalnie i operacyjnie. Biomarkerem klonu komórek o charakterze przedrakowym może być produkt genu supresorowego PTEN. W części przypadków, celem obiektywizacji interpretacji obrazu mikroskopowego, badanie histopatologiczne można poszerzyć o immunohistochemiczną ekspresję PTEN. Z klinicznego punktu widzenia istotne jest, iż podział EIN ma implikacje kliniczne. Dzieli on chorych na grupy w zależności od rokowania i ryzyka rozwoju raka oraz determinuje metodę leczenia. Nieodzowny warunek prawidłowej diagnostyki histopatologicznej rozrostów błony śluzowej trzonu macicy stanowi współpraca między patologiem i ginekologiem. Dane kliniczne dotyczące wieku pacjentki, daty ostatniej miesiączki i stanu hormonalnego mają istotny wpływ na interpretację obrazu mikroskopowego biopsji endometrialnej.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 3; 154-160
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diagnostyka histopatologiczna rozrostów błony śluzowej trzonu macicy. Część II
    Histopathological diagnosis of endometrial hyperplasia. Part II
    Autorzy:
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Grajkowska, Wiesława
    Bardadin, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030616.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    DNA repair genes
    MLH1
    TP53
    endometrial cancer
    endometrioid cancer – type I
    molecular disorders PTEN
    non-edometrioid cancer – type II
    geny naprawy dna
    rak endometrioidny – i typ
    rak endometrium
    rak nieendometrioidny – ii typ
    zaburzenia molekularne pten
    Opis:
    Endometrial cancer constitutes a heterogeneous group of diseases, in terms of clinical course, underlying molecular disorders, morphology and therapeutic strategy. The most frequent variety is type I or endometrioid cancer. As compared with type II, or non-endometrioid cancer, it usually develops in younger women as a result of prolonged estrogen stimulation within endometrium with features of atypical hyperplasia or a condition defined as endometrial intraepithelial neoplasia (EIN). In terms of morphology, it usually forms an exophytic (rarely endophytic) tumor and presents a high or moderate grade of differentiation. Patients usually present at an initial stage of the disease, with tumor infiltrate rarely exceeding half of uterine wall thickness; lymph node metastases are rare too. Non-endometrioid cancer usually affects older women, where it develops within a flat, atrophic endometrium with no signs of hyperplasia. It is always qualified as poorly differentiated and according to WHO classification its degree of differentiation is not graded. It usually presents an aggressive clinical course, infiltrating over one half of uterine wall thickness, invades the serous membrane and regional lymph nodes. Types I and II of endometrial cancer differ also in terms of underlying molecular disorders. Type I is associated with mutations of genes K-ras, PTEN and MLH1 (DNA repair). Type II is associated with mutation of TP53. The key issue in developing therapeutic strategy is microscopic assessment of type and grade of histological maturity, as well as clinical-pathological stage of cancer. An important issue is to apply currently valid WHO, TNM and FIGO classifications. Objective difficulties in interpretation of microscopic features in some cases result in increasingly frequent use of molecular and immunohistochemical studies in routine pathological diagnostic work-up.
    Rak błony śluzowej trzonu macicy stanowi heterogenną grupę pod względem przebiegu klinicznego, zaburzeń molekularnych, obrazu morfologicznego i leczenia. Większość przypadków jest kwalifikowana jako typ I, zwany rakiem endometrioidnym. W porównaniu z II typem, zwanym rakiem nieendometrioidnym, nowotwór ten rozwija się przeważnie u młodszych kobiet z cechami rozrostu atypowego lub stanu określanego jako „endometrioidna neoplazja śródnabłonkowa” (EIN), w wyniku przedłużonej stymulacji estrogenowej w terenie endometrium. W obrazie morfologicznym zwykle tworzy egzofityczny (rzadziej endofityczny) rozrost i wykazuje wysoko lub średnio dojrzały stopień dojrzałości. Stopień zaawansowania jest zazwyczaj niski, a naciek raka nie przekracza połowy grubości ściany trzonu macicy; rzadko stwierdza się przerzuty do węzłów chłonnych. Rak nieendometrioidny II typu częściej dotyczy starszych kobiet, u których rozwija się w cienkim zanikowym endometrium bez cech rozrostu. Kwalifikowany jest zawsze jako rak nisko zróżnicowany, według klasyfikacji WHO jego stopień zróżnicowania nie podlega stopniowaniu. Na ogół ma agresywny przebieg, przekracza połowę grubości ściany trzonu macicy, nacieka surowicówkę oraz daje przerzuty do węzłów chłonnych. Różnice między typem I i II raka endometrium dotyczą również zaburzeń molekularnych. Typ I raka wiąże się z mutacjami genów K-ras, PTEN i naprawy DNA (MLH1), z kolei w II typie stwierdza się mutacje w TP53. Kluczowe znaczenie dla podjęcia decyzji leczniczych ma ocena mikroskopowa typu i stopnia histologicznej dojrzałości oraz stopnia kliniczno-patologicznego zaawansowania raka. Istotne jest stosowanie aktualnie obowiązujących klasyfikacji WHO, TNM i FIGO. Obiektywne trudności w interpretacji cech mikroskopowych w niektórych przypadkach powodują coraz częstsze włączanie badań molekularnych i immunohistochemicznych do rutynowej diagnostyki.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 4; 226-236
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nerwiak (Schwannoma). Rzadko występujący guz trzustki
    Autorzy:
    Witkowski, Grzegorz
    Kołos, Małgorzata
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Durlik, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391868.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    guz trzustki
    nerwiak
    pankreatoduodenektomia
    Schwannoma
    trzustka
    Opis:
    Wstęp: Nerwiak (łac. schwannoma) to otorebkowany, wywodzący się z komórek Schwanna, mezenchymalny guz związany z otoczką nerwów. W związku z tym może pojawić się on w każdym miejscu w organizmie, gdzie przebiegają nerwy obwodowe. Najczęstsze jego lokalizacje to: głowa, szyja i kończyny. Po raz pierwszy guz wywodzący się z komórek Schwanna został opisany przez Stouta i Carsona w 1935 r. Nerwiaki trzustki to niezwykle rzadkie nowotwory. W literaturze anglojęzycznej do 2017 r. opisanych zostało 67 przypadków. Leczenie operacyjne jest najczęstszym sposobem terapii nerwiaków trzustki, a rokowania pooperacyjne są dobre. Opis przypadku: 63-letnia chora została przyjęta do Kliniki Chirurgii Gastroenterologicznej i Transplantacyjnej CSK MSWiA w Warszawie z powodu guza głowy trzustki. W wykonanej biopsji igłowej – zarówno pod kontrolą USG, jak i tomografii komputerowej (TK) – oraz otwartej biopsji zmiany w trzustce nie stwierdzono komórek nowotworowych w żadnym z pobranych materiałów. W badaniu TK jamy brzusznej uwidoczniono w rzucie wyrostka haczykowatego trzustki owalną zmianę wysoce podejrzaną o proces nowotworowy. Następnie poszerzono diagnostykę o badanie rezonansu magnetycznego (MRI) jamy brzusznej, w którym stwierdzono zaotrzewnowo masę guzowatą o charakterze grubościennej torbieli wypełnionej płynem. Pacjentka została zakwalifikowana do leczenia operacyjnego. 22 VIII 2017 r. wykonano pankreatoduodenktomię sposobem Whipple’a. W materiale przesłanym do badania histopatologicznego stwierdzono schwannoma capitis pancreatis. W praktyce chirurgicznej nerwiak dotyczący trzustki występuje niezwykle rzadko, ale w ośrodkach wykonujących dużą liczbę zabiegów operacyjnych w obrębie trzustki, taki przypadek może się zdarzyć.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 1; 48-51
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Neuroma (schwannoma). A rare pancreatic tumor
    Autorzy:
    Witkowski, Grzegorz
    Kołos, Małgorzata
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Durlik, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391855.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    pancreas
    pancreatoduodenectomy
    schwannoma
    tumor of pancreas
    Opis:
    Introduction: Neuroma (Schwannoma in Latin) is an encapsulated, mesenchymal tumor arising from Schwann cells surrounded by nerves. Hence it can be located in any area in the body with passing peripheral nerves. The most common location is the head, neck, and extremities. The tumor arising from Schwannoma cells was first described by Stout and Carson in 1935. Pancreatic schwannomas are extremely rare tumors. Until 2017, in English literature 68 cases have been described. Surgical treatment is the most common way of treating pancreatic schwannomas, and postoperative prognoses are good. Case report: A 63-year-old patient was admitted to the Clinical Department of Gastroenterological Surgery and Transplantation of the Central Clinical Hospital at the Ministry of Interior and Administration in Warsaw due to pancreatic head cancer. Needle biopsy–both ultrasound-guided and CT-guided as well as open biopsy for lesions in the pancreas did not show tumor cells in any of the collected samples. Abdominal CT in a projection of the uncinate process of the pancreas revealed an oval lesion highly suspected of neoplastic process. Next, diagnostics was extended by abdominal MRI which revealed a retroperitoneal tumorous thick-walled cystic mass filled with fluid. The patient was qualified for surgical treatment. Pancreaticoduodenectomy (Whipple Procedure) was done on August 22, 2017. Material sent for histopathological examination revealed Schwannoma capitis pancreatis. In surgical practice, pancreatic schwannoma occurs extremely rare, but in centers which conduct large numbers of surgical procedures in the pancreas, a case like this may occur.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 1; 48-51
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Określenie wartości diagnostycznej wybranych badań immunohistochemicznych u chorych na mięsaki macicy w aspekcie ich przydatności terapeutycznej i prognostycznej
    Determination of diagnostic value of selected immunohistochemical tests in patients with uterine corpus sarcoma and their therapeutic and prognostic usefulness
    Autorzy:
    Jońska-Gmyrek, Joanna
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Bidziński, Mariusz
    Dańska-Bidzińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908070.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    corpus uteri sarcoma
    immunohistochemistry
    markers
    treatment
    diagnosis
    immunohistochemia
    Opis:
    Uterine sarcomas represent a rare and heterogenous group of tumours, sometimes demonstrating multidirectional differentiation. Histological type of the sarcoma influences the choice of therapeutic modality. Aim of paper: Determination of diagnostic value of selected immunohistochemical studies (MIB1, caldesmon, desmin, SMA, SrMa, CKAE1/3) in the definition of histological type of tumour. Assessment of expression of the protein c-kit (CD117) MIB1 and inhibin and their prognostic role. Material and method: Study material consisted of a group of patients with uterine sarcoma, treated at the Center of Oncology in Warsaw, Poland, since 1999 thru 2006, from whom surgical specimens and paraffin blocks were obtained. Of 120 eligible patients, complete clinical data and specimens suitable for foreseen studies were available in 66 cases and this group became the subject of further analyses. Immunohistochemical (IHC) tests were performed using a panel of antibodies (SMA, SrMa, desmin, h-caldesmon, CD10, CKAE, MIB1, inhibin and CD117). Diagnostic value of IHC studies was assessed by descriptive statistical tests. Original histopathological findings were confronted with the results of validated IHC tests. Survival was assessed based on Kaplan-Meier curves and follow-up time – by an inverse Kaplan-Meier curve. Prognostic factors were analysed by the Cox method. Threshold of statistical significance has been set at p=0.05. Results: Original microscopic findings have had to be modified as to histological type of sarcoma in about 1/3 of the cases. Histological diagnosis was an independent prognostic factor, influencing both overall survival rate and time to tumour recurrence. Prognostic factors influencing recurrence-free survival were: invasion of perivascular lymph space (lymph space invasion, LSI), proliferative index (MB1) and severity of tumour cell necrosis. Conclusions: Application of a panel of suitable IHC tests contributes to a more precise determination of tumour type, assisting in an optimal choice of adjuvant treatment modality and thus in improvement of the patients’ prognosis.
    Mięsaki macicy stanowią rzadko występującą, heterogenną grupę nowotworów, wykazującą niekiedy wielokierunkowe różnicowanie. Typ histopatologiczny mięsaka ma wpływ na wybór metody leczenia. Cel: Określenie przydatności diagnostycznej wybranych badań immunohistochemicznych (MIB1, kaldesmon, desmi-na, SMA, SrMa, CKAE1/3) w ocenie typu histopatologicznego. Ocena ekspresji białka c-kit (CD117), MIB1, oraz inhibiny w aspekcie przydatności prognostycznej. Materiał i metoda: Materiał badawczy stanowiła grupa chorych na mięsaki macicy leczonych w Centrum Onkologii - Instytucie im. Marii Skłodowskiej--Curie w Warszawie w latach 1999-2006, od których uzyskano preparaty i bloczki parafinowe. Spośród 120 chorych pełne dane kliniczne i preparaty nadające się do zastosowania badań uzyskano od 66 chorych, która to grupa stała się przedmiotem analizy. Wykonano badania immunohistochemiczne z użyciem panelu przeciwciał: SMA, SrMa, desmina, h-kaldesmon, CD10, CKAE, MIB1, inhibina oraz CD117. Do oceny wartości diagnostycznej badań immunohistochemicznych (IHC) zastosowano statystykę opisową. Zestawiono wynik pierwotnego badania histopatologicznego z wynikiem zweryfikowanym badaniami IHC. Do oceny przeżycia zastosowano krzywą Kaplana-Meiera, czas obserwacji mierzono odwrotną metodą Kaplana-Me-iera. Do analizy czynników predykcyjnych zastosowano metodę Coksa. Istotność statystyczną określono na poziomie p=0,05. Wyniki: W stosunku do rozpoznania pierwotnego typ histopatologiczny mięsaków został zmieniony w około 1/3 przypadków. Rozpoznanie histopatologiczne okazało się niezależnym czynnikiem rokowniczym mającym wpływ zarówno na przeżycie ogólne, jak i czas do nawrotu choroby. Czynnikami rokowniczymi w aspekcie przeżycia bez nawrotu choroby okazały się: zajęcie naczyniowej przestrzeni chłonnej (LSI), indeks proliferacyjny (MIB1), oraz stopień martwicy w komórkach guza. Wnioski: Zastosowanie panelu odpowiednich badań immunohistochemicznych ma wpływ na precyzyjne określenie charakteru guza, co niesie za sobą wybór odpowiedniej metody leczenia uzupełniającego, a tym samym, być może poprawę rokowania.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 2; 75-86
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diagnostyka i leczenie neuroendokrynnych raków szyjki macicy - doświadczenia własne i przegląd piśmiennictwa
    Diagnosis and treatment of neuroendocrine cervical cancer – own experience and review of literature
    Autorzy:
    Bidziński, Mariusz
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Ćwikła, Jarosław
    Bakuła-Zalewska, Elwira
    Dańska-Bidzińska, Anna
    Panek, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908326.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    chromogranin A
    neuroendocrine cervical cancer
    somatostatin analogs
    synaptophysin
    Opis:
    Aim of paper: Neuroendocrine cervical cancer is a significant diagnostic and therapeutic challenge. For many years, these neoplasms were not differentiated from small-cell cancer. It was known, that these cancers were associated with poor prognosis and, in spite of combination of several therapeutic modalities, treatment outcome was far below expectations. Material and methods: Based on retrospective analysis and using synaptophysin and chromogranin A staining and assessment of cellular proliferative activity using MIB1 antibodies, out of 14 small-cell cancers 5 cases were selected, which fulfilled the criteria for neuroendocrine neoplasms and clinical course of the patients affected was analyzed. Results: In all cases, the disease has been diagnosed in FIGO stage I. Treatment consisted in extended hysterectomy m. Wertheim-Meigs and adjuvant radiochemotherapy. In two patients (40%), treatment failure was observed after a relatively short follow-up (within less than 16 months). One patient died due to liver metastases and in the other, faced with failure of chemotherapy, we instituted somatostatin receptor treatment. Conclusion: Immature or small-cell cervical cancer requires differentiation with neuroendocrine cancer and confirmation of its true nature by immunohistochemical studies. Therapy should encompass modern chemotherapy protocols and (in selected cases) isotope therapy using radio-labeled somatostatin analogs. Somatostatin analog therapy is reserved for patients featuring expression of somatostatin receptor on the surface of cancer cells.
    Cel badania: Neuroendokrynne raki szyjki macicy stanowią bardzo poważne wyzwanie zarówno terapeutyczne, jak i diagnostyczne. Przez wiele lat nie odróżniano tych nowotworów od raków drobnokomórkowych. Wiadomym było, że raki te gorzej rokują, a terapia, pomimo kojarzenia szeregu metod leczniczych, w efekcie nie przynosiła zamierzonego skutku. Materiał i metody: Spośród 14 raków drobnokomórkowych w wyniku retrospektywnej analizy z zastosowaniem barwień na synaptofizynę i chromograninę A oraz oceny aktywności proliferacyjnej komórek przy zastosowaniu przeciwciała MIB1 wybrano 5 guzów, które spełniały kryteria nowotworów neuroendokrynnych, i przeanalizowano przebieg kliniczny u tych chorych. Wyniki: Wszystkie pacjentki miały rozpoznaną chorobę w I stopniu zaawansowania klinicznego wg FIGO. Leczenie polegało na rozszerzonym usunięciu macicy sposobem Wertheima-Meigsa oraz zastosowaniu uzupełniającej radio-chemioterapii. U 2 chorych (40%) w krótkim okresie - do 16 miesięcy po leczeniu pierwotnym stwierdzono niepowodzenie leczenia. Jedna pacjentka zmarła z powodu przerzutów do wątroby, zaś u drugiej po nieskutecznej chemioterapii wdrożono leczenie z zastosowaniem receptorów somatostatyny. Wnioski: Niskodoj-rzałe lub drobnokomórkowe raki szyjki macicy wymagają diagnostyki w kierunku raka neuroendotoynnego i potwierdzenia tego faktu badaniami immunohistochemicznymi. W leczeniu tych nowotworów należy wykorzystywać zarówno nowoczesne techniki chemioterapii, jak i (w wybranych przypadkach) terapię izotopową znakowanymi analogami somatostatyny. Leczenie analogami somatostatyny jest zarezerwowane dla tych chorych, u których stwierdza się ekspresję receptora somatostatynowego na powierzchni komórek raka.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 1; 6-14
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współistnienie złośliwego mieszanego mezodermalnego guza macicy i raka piersi – opis przypadku oraz przegląd piśmiennictwa
    Coexistence of mixed malignant mesodermal uterine tumour and breast cancer – case report and review of the literature
    Autorzy:
    Jońska-Gmyrek, Joanna
    Bobkiewicz, Piotr
    Dańska-Bidzińska, Anna
    Bidziński, Mariusz
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Gmyrek, Leszek
    Krynicki, Ryszard
    Olszewski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/908271.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adjuvant treatment
    breast cancer
    coexistence
    endometrial cancer
    tumour mixtus mesodermalis malignus
    Opis:
    Mesodermal mixed malignant tumours (MMMT) are the rare neoplasms of postmenopausal women, with extremely poor prognosis. They constitute about 1-2% of all gynaecological malignancies and about 2-5% of uterine corpus malignancies. Due to rare frequency, the exact knowledge about their characteristics is difficult. Therefore, the treatment is based on the treatment methods used in endometrial cancer. For most authors, because of their clinical course, they are treated as more aggressive endometrial carcinomas. In the literature, there were described a lot of cases of endometrial cancer and MMMT development after the chronic therapy with tamoxifen, due to breast cancer, but rare data suggest the possibility of coexistence of the two above neoplasms, without the previous therapy with tamoxifen. In this paper, we present the case of woman, aged 78, with tumour mixtus mesodermalis malignus corporis uteri, coexistent with breast cancer, and unilateral lymph nodes metastases, coming from the uterine tumour, with no previous therapy. In the literature we did not meet any case of breast cancer, coexistent with MMMT with the axillary lymph node metastases of MMMT component.
    Złośliwe mieszane guzy mezodermalne (MMMT) macicy to rzadkie nowotwory o bardzo agresywnym przebiegu, występujące u kobiet w wieku pomenopauzalnym. Stanowią 1-2% wszystkich nowotworów narządów płciowych kobiecych i 2-5% nowotworów trzonu macicy. Ze względu na niezbyt częste występowanie dokładne poznanie charakterystyki tych nowotworów jest utrudnione. Wobec powyższego, sposób postępowania jest oparty na schematach postępowania w raku trzonu macicy. Przez większość autorów, z uwagi na przebieg kliniczny, są one traktowane jako raki endometrium o agresywniejszym przebiegu. W piśmiennictwie opisano wiele przypadków występowania raka endometrium, jak również MMMT po przewlekłej terapii tamoksyfenem z powodu raka piersi, natomiast nieliczne dane wskazują na możliwość współwystępowania obu nowotworów bez uprzedniej terapii. W pracy przedstawiono przypadek 78-letniej kobiety, u której stwierdzono guza złośliwego mieszanego mezodermalnego trzonu macicy oraz raka piersi z jednoczesnym występowaniem przerzutów do węzłów chłonnych po stronie zdiagnozowanego raka piersi, pochodzących z guza macicy. Nie spotkano natomiast opisu przypadku współwystępowania MMMT i raka piersi z przerzutami MMMT do pachowych węzłów chłonnych.
    Źródło:
    Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 4; 256-264
    1731-5379
    Pojawia się w:
    Ginekologia Onkologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polish Consensus on Treatment of Gastric Cancer; Update 2013
    Autorzy:
    Kulig, Jan
    Wallner, Grzegorz
    Drews, Michał
    Frączek, Mariusz
    Jeziorski, Arkadiusz
    Kielan, Wojciech
    Kołodziejczyk, Piotr
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Starzyńska, Teresa
    Zinkiewicz, Krzysztof
    Krawczyk, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1396381.pdf
    Data publikacji:
    2013-09-01
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2013, 85, 9; 544-562
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polish Consensus on Treatment of Gastric Cancer; update 2017
    Autorzy:
    Kulig, Jan
    Wallner, Grzegorz
    Drews, Michał
    Frączek, Mariusz
    Jeziorski, Arkadiusz
    Kielan, Wojciech
    Kołodziejczyk, Piotr
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Starzyńska, Teresa
    Zinkiewicz, Krzysztof
    Wojtukiewicz, Marek
    Skoczylas, W. Tomasz
    Richter, Piotr
    Krawczyk, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393313.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    Gastric Cancer
    Helicobacter pylori
    Laparotomy
    Non-steroidal anti-inflammatory drugs
    Immunohistochemistry
    Surgical treatment
    Panendoscopy
    Biopsy
    Opis:
    The “Polish Research on Gastric Cancer” project has been continued since 1986. The main aim of this project, which is a multicenter and interdisciplinary research, is enhancing the treatment results of gastric cancer patients by developing and promoting the use of optimal methods for diagnosis and treatment, both surgical as well as combined. One of the more important achievements of the project is the development and publication of a document named “Polish Consensus on Treatment of Patients with Gastric Cancer”, whose first version was published in 1998. Following versions were updated adequately to changing trends in the proceedings in patients with gastric cancer. A scientific symposium on “Polish Consensus on Treatment of Gastric Cancer – update 2016” was held in 3-4 June 2016 in Cracow. During the symposium a panel session was held during which all authors publicly presented the Consensus assumptions to be discussed further. Moreover, the already mentioned session was preceded by a correspondence as well as a working meeting in order to consolidate the position. It has to be underlined that the directions and guidelines included in the Consensus are not the arbitrarily assumed rules of conduct in a legal aspect and as such every doctor/team of doctors is entitled to make different decisions as long as they are beneficial to a patient with gastric cancer. The Consensus discusses as follows: a) recommended qualifications (stage of advancement, pathological, lymph node topography and the extent of lymphadenectomy, division of cancer of the gastroesophageal junction), b) rules for diagnostics including recommendations regarding endoscopic examination and clinical evaluation of the advancement stage, c) recommendations regarding surgical treatment (extent of resection, extent of lymphadenectomy, tactics of proceedings in cancer of the gastroesophageal junction), d) recommendations regarding combined treatment with chemotherapy or radiotherapy, e) place of endoscopic and less invasive surgery in the treatment of gastric cancer. This publication is a summary of the arrangements made in the panel session during the abovementioned scientific symposium in Cracow in 2016.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 59-73
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polski konsensus w sprawie leczenia chorych na raka żołądka – aktualizacja 2017
    Autorzy:
    Kulig, Jan
    Wallner, Grzegorz
    Drews, Michał
    Frączek, Mariusz
    Jeziorski, Arkadiusz
    Kielan, Wojciech
    Kołodziejczyk, Piotr
    Nasierowska-Guttmejer, Anna
    Starzyńska, Teresa
    Zinkiewicz, Krzysztof
    Wojtukiewicz, Marek
    Skoczylas, W. Tomasz
    Richter, Piotr
    Krawczyk, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393366.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    raka żołądka
    Przerzuty nowotworowe
    Helicobacter pylori
    Laparotomia
    Niesteroidowe leki przeciwzapalne
    Immunohistochemia
    Leczenie chirurgiczne
    Panendoskopia
    Biopsja
    Opis:
    Od roku 1986 kontynuowany jest projekt naukowy pt. „Polskie Badania nad Rakiem Żołądka”. Głównym celem tego projektu czyli wieloośrodkowych i interdyscyplinarnych badań jest poprawa wyników leczenia chorych na raka żołądka poprzez opracowanie i propagowanie optymalnych metod rozpoznawania i leczenia zarówno chirurgicznego, jak i skojarzonego. Jednym z ważniejszych osiągnięć projektu jest opracowanie i publikacja dokumentu pt. „Polski Konsensus w Sprawie Leczenia Chorych na Raka Żołądka”, którego pierwsza wersja została opublikowana w roku 1998. Kolejne wersje były aktualizowane adekwatnie do zmieniających się trendów w postępowaniu u chorych na raka żołądka. W Krakowie w dniach 3-4 czerwca 2016r. odbyło się sympozjum naukowe „Polski konsensus w sprawie leczenia raka żołądka – aktualizacja 2016”. W czasie sympozjum odbyła się sesja panelowa w trakcie wszyscy autorzy przedstawili publicznie założenia Konsensusu do dalszej dyskusji. Ponadto wspomniana sesja była poprzedzona zarówno dyskusją w formie korespondencji i jak i spotkaniem roboczym w celu ujednolicenia stanowiska. Należy podkreślić, że zawarte w Konsensusie wskazówki i zalecenia nie są arbitralnie przyjętymi zasadami postępowania w aspekcie prawnym a tym samym każdy lekarz/zespół lekarzy ma prawo podjęcia innych decyzji o ile będzie to korzystne dla chorego na raka żołądka. Konsensus omawia kolejno: a) zalecane kwalifikacje (stopnia zaawansowania, patologiczna, topografii węzłów chłonnych oraz zakresu wycięcia węzłów chłonnych, podziału raka połączenia przełykowo-żołądkowa) b) zasady rozpoznawania w tym zalecenia dotyczące badania endoskopowego i klinicznej oceny stopnia zaawansowania c) zalecenia dotyczące leczenia chirurgicznego (zakres resekcji, zakres limfadenektomii, taktyka postępowania w raku połączenia przełykowo-jelitowego) d) zalecenia dotyczące leczenia skojarzonego z chemioterapią lub radioterapią. e) miejsce chirurgii endoskopowej i małoinwazyjnej w leczeniu raka żołądka. Niniejsza publikacja jest podsumowaniem ustaleń sesji panelowej w trakcie wspomnianego sympozjum naukowego w Krakowie w 2016 roku.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 59-73
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies