- Tytuł:
- Permian-Triassic scolecodonts and conodonts from the Svalis Dome, Central Barents Sea, Norway
- Autorzy:
-
Nakrem, H A
Szaniawski, H.
Mork, A. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/22328.pdf
- Data publikacji:
- 2001
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
- Tematy:
-
Polychaeta
Neospathodus svalbardensis
Triassic
Conodonta
Permian
Mesogondolella rosenkrantzi
Barents Sea
Norway
conodont
scolecodont
paleontology
Svalbard - Opis:
-
Scolecodonts and conodonts are described from five samples of three cores from the Svalis Dome, central Barents Sea. The conodont species Mesogondolella rosenkrantzi and Neospathodus svalbardensis confirm latest Permian (Dzulfian) and earliest Triassic (Dienerian) ages for the investigated intervals. Correlation with adjacent conodont distribution indicates a shorter depositional gap in the late Permian than is evident on Svalbard. The conodont elements show little thermal alteration with CAI (colour alteration index) values between 1.0 and 1.5 indicating a maximum burial temperature of 50—90°C. The scolecodonts described herein have important evolutionary and distribution implications for polychaetes: the order Eunicida shows a richer diversification in the Permian than previously known; the family Paulinitidae survived at least until the Late Permian; the family Hartmaniellidae diversified already in the late Palaeozoic; some forms are considered as representatives of unknown species and genera; the order Phyllodocida originated already in the latest Palaeozoic.
Z rdzeni trzech wierceń wykonanych na wysadzie solnym Svalis na Morzu Barentsa opisano dobrze zachowane skolekodonty i konodonty. Konodonty Mesogondolella rosenkrantzi i Neospathodus svalbardensis potwierdzaja późnopermski (dżulf) i wczesnotriasowy (diener) wiek badanych sekwencji. Porównanie z zasięgami występowania konodontów na Spitsbergenie pozwoliło stwierdzić, że przerwa sedymentacyjna na granicy P/T była w tym regionie krótsza. Stan zachowania konodontów wskazuje na bardzo niski stopień metamorfizacji termicznej tego regionu. Opisane skolekodonty wnoszą dużo nowych informacji do lepszego poznania ewolucji wieloszczetów: rząd Eunicida był w permie znacznie bardziej zróżnicowany taksonomicznie niż dotychczas sądzono (niektóre formy reprezentują nieznane dotychczas gatunki i rodzaje); przedstawiciele rodziny Paulinitidae przetrwali co najmniej do późnego permu; rodzina Hartmanillidae oraz pierwsi przedstawiciele rzędu Phyllodocida pojawili się nie w mezozoiku, jak dotychczas przypuszczano, lecz istnieli już w permie. - Źródło:
-
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 1
0567-7920 - Pojawia się w:
- Acta Palaeontologica Polonica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł