Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "NOWAKOWSKA, KATARZYNA" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Tożsamość jednostki terytorialnej – podstawa promocji i kierunków rozwoju na przykładzie miasta Łodzi
A territorial indentity as a basis for city’s promotional scheme and paths of development. A case study of the city of Lodz
Autorzy:
Nowakowska, Katarzyna
Szkaradkiewicz, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023080.pdf
Data publikacji:
2018-08-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Lodz
city’s identity
brand management
marketing
development
Łódź
tożsamość miasta
zarządzanie marką
rozwój
Opis:
Zarządzanie marką miasta jest ważnym elementem systemów promocji jednostek terytorialnych. Jednakże, aby zbudować silną markę, należy ją oprzeć na wyróżnikach tożsamości miasta. W celu ukształtowania pożądanego i prawdziwego wizerunku miasta niezbędne jest również dokumenty strategiczne opierały się na cechach charakterystycznych jednostki. Przykładem jednostki terytorialnej, której władze zdecydowały się zmienić jej industrialny charakter, by bazując na dziedzictwie, stymulować kreatywne działania, jest Łódź. Celem artykułu jest charakterystyka wyróżników świadczących o unikatowości miasta Łodzi i analiza działań marketingowych w ich kontekście. Artykuł podejmuje kwestię relacji pomiędzy dziedzictwem materialnym, społecznym i kulturowym miasta, tworzącym jego tożsamość, a wykorzystaniem tych charakterystyk do budowania współczesnej marki Łodzi i wspierania kierunków rozwoju nowoczesnych działalności opartych na kulturze.
City brand management has recently become one of the most important parts of the regional promotion systems. However, if the city’s brand is to be strong it has to be based on the city’s identity. Lodz is given as an example of a city which builds brand on its most recognizable characteristics. The council of the city of Lodz has decided to turn the urban postindustrial heritage info a new, creative and modern path of development. Numerous renovated factories are now premises of service companies, art centers and loft apartments. City marketing is also aimed at young people, students and entrepreneurs whose future is the future of this urban area. There are several initiatives to enhance the graduate to stay and work in Lodz. In order to attract people to Lodz it has to offer wide range of cultural and entertaining events. The city has taken part in the competition of hosting the European Capital of Culture 2014. The campaign which was prepared for this reason has given a great lesson of marketing to the city’s authorities, but most important of all, it has increased citizens’ participation in urban management and decision making process. However, the competition was lost by Lodz, it was able to draw conclusions and set up the creative vision for the city’s further development. The authorities does not avoid raising difficult issues and problems which are part of the city’s identity. That is why the city’s new brand is perceived as challenging, but consistent.
Źródło:
Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna; 2013, 22; 43-56
2353-1428
Pojawia się w:
Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bankowy tytuł egzekucyjny jako instrument realizacji konstytucyjnie gwarantowanego prawa własności
A bank enforcement title as an instrument of protection’s system of the right to ownership
Autorzy:
Nowakowska, Katarzyna
Ochmann, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942242.pdf
Data publikacji:
2016-02-29
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
bankowy tytuł egzekucyjny
ochrona własności
art. 64 Konstytucji RP
a bank enforcement title
the right to ownership
art. 64 of Polish Constitution
Opis:
Bankowy tytuł egzekucyjny bez wątpienia należy do najbardziej kontrowersyjnych instytucji w polskim systemie prawa. Wyrazem tego są dające się słyszeć w opinii publicznej doniesienia na temat jego rzekomego nadużywania przez banki. Wyroki Trybunału Konstytucyjnego orzekające niekonstytucyjność mocy dokumentu urzędowego przysługującej księgom rachunkowym banków i funduszy sekurytyzacyjnych w odniesieniu do konsumentów stały się przyczynkiem dla ponownego ożywienia debaty wokół BTE. W rezultacie coraz częściej pojawiają się inicjatywy na rzecz jego wyeliminowania z systemu prawa czy też znowelizowania. Bankowy tytuł egzekucyjny stanowi pewnego rodzaju pozostałość poprzedniego systemu społeczno-gospodarczego i istniejącego w nim postrzegania banków jako quasi-organów administracyjnych, co rodzić musi wątpliwości na temat jego miejsca w nowej polityczno-ekonomicznej rzeczywistości. Sytuacja ta skłania autorów do przyjrzenia się bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z perspektywy prawa własności i operatywności systemu prawa. Przeprowadzona analiza dogmatyczna tej instytucji oraz prawa własności w Konstytucji RP prowadzić ma do odpowiedzi na pytanie o dopuszczalność i zasadność istnienia bankowego tytułu egzekucyjnego w polskim porządku prawnym na tle konstytucyjnej zasady ochrony własności.
An institution of a bank enforcement title stirs many controversies in the Polish legal doctrine. In addition it is a subject of a heat discussion among politicians, journalists and public opinion. The bank’s debtors are often required to submit themselves to enforcement of claims arising from their relationships with the bank. Notarial deeds are not required for such a submission, which makes the process more advantageous and ess costly than the voluntary submission described above. In the event of default, the bank may issue a bank enforcement title on the basis of the debtor’s submission to enforcement. Such enforcement title is regulated in a detailed and strict manner by Polish Banking Law. In the paper the authors aimed at a scrutiny of a bank enforcement title on the ground of the right to ownership, protected by Polish Constitution of 1997. Tak- ing into account axiology of the all legal system they do investigate constitutionality and then the purposefulness of the institution.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 1 (29); 101-124
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Style radzenia sobie ze stresem i zespół wypalenia zawodowego u studentów ratownictwa medycznego i ratowników medycznych
Coping styles and burning out syndrome in the emergency medicine students and emergency medicine students working as emergency workers
Autorzy:
Nowakowska, Katarzyna
Jabłkowska-Górecka, Karolina
Borkowska, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945397.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
coping styles
emergency medicine students
medical rescuers
professional burnout
professional stress
ratownicy medyczni
stres
stres zawodowy
stress
studenci ratownictwa medycznego
style radzenie sobie ze stresem
wypalenie zawodowe
Opis:
Working as medical rescuer is associated with many stressors, mainly associated with exposure to life-threatening situations, human suffering, disease and death, but also to interpersonal conflicts and considerable work burden. These factors contribute to the development of burnout syndrome in medical rescuers. Published papers highlight the mediating role of coping styles on the development of burnout syndrome. The aim of this paper is to assess coping styles and correlations between them and severity of burnout symptoms in medical rescuers and students of emergency medicine, depending on job seniority in this profession. Overall, 148 persons participated in the study, aged from 19 to 47 years. These were part-time (extramural) students of 1st and 3rd year of emergency medicine, working as medical rescuers (n=66) and students not working as medical rescuers (n=82). The following instruments were implemented: Coping Inventory for Stressful Situations (CISS) and the Maslach Burnout Inventory (MBI). No significant differences were noticed in any aspect of professional burnout: emotional exhaustion, depersonalisation and sense of personal achievement, between students working as medical rescuers and those not exercising this job. Students of emergency medicine who do not exercise this job, more often implement coping style focused on emotions and avoidance. However, the older were persons interviewed, and the longer they worked as medical rescuer, the more frequently they resorted to task-focused coping style. No correlation was noticed between age and job seniority of persons examined and severity of burnout syndrome.
Wykonywanie zawodu ratownika medycznego wiąże się z wieloma sytuacjami stresującymi, przede wszystkim z narażeniem na niebezpieczne dla życia sytuacje, obcowaniem z cierpieniem, chorobą i śmiercią, ale także konfliktami interpersonalnymi oraz znacznym obciążeniem pracą. Powyższe zjawiska sprzyjają rozwijaniu się u ratowników zespołu wypalenia zawodowego. W literaturze zwraca się uwagę na pośredniczący wpływ stylów radzenia sobie ze stresem na rozwój zespołu wypalenia zawodowego. Celem niniejszej pracy była ocena stylów radzenia sobie ze stresem oraz zależności między nimi a nasileniem cech wypalenia zawodowego u studentów ratownictwa medycznego w zależności od stażu pracy w zawodzie ratownika medycznego. W badaniach uczestniczyło 148 osób w wieku od 19 do 47 lat. Byli to studenci zaoczni pierwszego i trzeciego roku kierunku medycyna ratunkowa pracujący w zawodzie ratownika medycznego – 66 osób, a także studenci niepracujący jako ratowni cy medyczni – 82 osoby. Zastosowano następujące metody badań: Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS) i Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego (MBI). Nie stwierdzono istotnych różnic w zakresie żadnego z wymiarów wypalenia zawodowego: emocjonalnego wyczerpania, depersonalizacji i poczucia dokonań osobistych pomiędzy studentami pracującymi i niepracującymi w zawodzie ratownika medycznego. Studenci ratownictwa medycznego, którzy nie pracują w zawodzie, częściej stosują styl radzenia sobie ze stresem skoncentrowany na emocjach oraz na unikaniu. Z kolei im starsze były badane osoby oraz im dłuższy był ich staż pracy w zawodzie ratownika medycznego, tym częściej w sytuacjach stresowych stosowali styl radzenia sobie ze stresem skoncentrowany na zadaniu. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy wiekiem i stażem pracy badanych osób a nasileniem cech wypalenia zawodowego.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 4; 242-248
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludomira Sleńdzińskiego podróże do Włoch 1923-1925 – geneza i dojrzewanie klasycyzmu
Ludomir Sleńdziński’s trips to Italy 1923-1925 The genesis and ripening of classicism
Autorzy:
Nowakowska-Sito, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901979.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
klasycyzm
powrót do porządku
sztuka włoska lat 20
klasycyzm w sztuce polskiej XX wieku
relacje artystyczne polsko-włoskie w XX wieku
classicism
return to order
Italian art of the 1920s
classicism in Polish art of the 20th century
Polish-Italian artistic relations in 20th century
Opis:
Two trips to Italy that Ludomir Sleńdziński, the main representative of classicism in Polish art in the period between the two World Wars, went on in 1922/24 and 1924/25 are the subject of the article. They have not been yet considered in the context of the genesis and character of his work, albeit impulses coming from Italy were thought to be an important catalyst for the birth of the so-called return to order. Sleńdziński was Dymitr Kardowski's pupil at the Academy of Fine Arts in St Petersburg, and it was from his workshop that he acquired a worship of the old masters and a perfect command of his trade, first of all a perfect ability to draw. Apart from the St Petersburg school trends of classicism came to Polish art from Paris, where they first could be noticed in the circles connected with the periodical Museion (1911-1913), and with the artists belonging to the Polish colony, such as Henryk Kuna, Edward Wittig and Eugeniusz Zak. In the article I reconstruct Sleńdziński's stays in Italy, and I remind about the exhibition of Polish modern art that he staged in 1925 as part of Terza Biennale Romana. His personal contact with old and modern Italian art became an important moment in his artistic formation, stimulating his departure from academic towards modern classicism, in which the artist starts playing a game with the present day and with tradition, consciously using stylistic elements that belong to different epochs. In conclusion it must be said that Ludomir's trips inclined him to introduce many new solutions (sometimes surprisingly close to works by well-known Italian artists with a similar orientation) and decided the final shape of his mature work.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 4; 37-56
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maria Lednicka-Szczytt – kariera polskiej rzeźbiarki we Włoszech, 1924–1934
Maria Lednicka-Szczytt – career of a Polish sculptress in Italy, 1924–1934
Autorzy:
Nowakowska-Sito, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197973.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka kobiet
rzeźba
sztuka polska I poł. XX w.
polska emigracja
female artists
sculpture
female sculpture
Polish art 1st half 20th c.
Polish emigration
Opis:
Twórczość Marii Lednickiej-Szczytt (Maryli Lednickiej), uczennicy Antoine’a Bourdelle’a, uważanej w okresie międzywojennym za jedną z najbardziej znanych polskich artystek za granicą, jest dziś w zasadzie nieznana. W rekonstrukcji artystycznej biografii, skupiam się na okresie włoskim jako najbardziej owocnym w jej karierze. Za daty graniczne tego okresu przyjęłam 1924 – rok pierwszej indywidualnej wystawy artystki w mediolańskiej Galerii Pesaro, za końcowy, rok 1934 – datę pierwszej indywidualnej wystawy w nowojorskiej Wildenstein Galleries, inicjującej przenosiny pracowni artystki za ocean. Urodzona w Moskwie, córka jednego z najważniejszych polskich polityków w carskiej Rosji Aleksandra Lednickiego, została wcześnie dostrzeżona jako sprawna organizatorka i aktywna uczestniczka polskiego życia artystycznego nad Sekwaną. Zyskała dowody oficjalnego uznania w postaci życzliwych recenzji popularnych krytyków (jak Woroniecki czy Vauxcelles) oraz przyjęcia w 1921 roku w poczet członków Salon d’Automne, a w 1925 roku członka warszawskiego TZSP. W początku lat 20. rozpoczęła współpracę z Adrianną Górską (Adrienne Gorską), siostrą Tamary Łempickiej, z którą wykonała projekty fontann i małej architektury, a także nagrobek rodziny Lednickich na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (1923–1925). Okres włoski, w którym Lednicka stworzyła wiele portretów osobistości ze świata sztuki, arystokracji i polityki, upłynął pod znakiem ówczesnych protektorów rzeźbiarki – małżeństwa Teoplitzów. Józef (Giuseppe), pochodzący z warszawskiego rodu żydowskiej burżuazji, wpływowy prezes Banca Commerciale Italiana, oraz jego żona – gwiazda scen krakowskich ok. 1900 roku i podróżniczka – Jadwiga Mrozowska, prowadzili w Mediolanie artystyczny salon, promujący młodych artystów. Zaprzyjaźnieni z d’Annunziem i czołowymi postaciami ówczesnych Włoch, ułatwiali sukcesy swej podopiecznej, a także promowali związane z nią uzdolnione kobiety (Adrienne Gorska, Tamara de Lempicka). Współpracując w latach 30. przy dekoracji kilku włoskich transatlantyków, Lednicka biegle opanowała technologię prac w różnych materiałach – od ulubionego drewna, po rozmaite gatunki kamienia, płaskorzeźbę i panele dekoracyjne. Dorobek artystki dziś zupełnie rozproszony (w Polsce w zbiorach muzealnych zaledwie 3 rzeźby) i zapo mniany, byłby dziś niemożliwy do odtworzenia gdyby nie materiały archiwalne przekazane w latach 60. XX wieku przez brata artystki – Wacława, do Muzeum Narodowego w Warszawie. Funkcjonując w różnych krajach i środowiskach, była Lednicka zawsze ambasadorką polskiej kultury, organizatorką wystaw i uczestniczką wydarzeń, W 1932 roku na pokładzie statku – Conte di Savoia – na który wykonała popiersie żony następcy tronu, Księżnej Piemontu, odbyła pierwszą podróż do Ameryki, która wzbudziła fascynację tym krajem i decyzję o przeprowadzce za ocean. Wybuch drugiej wojny światowej, zmieniający radykalnie oblicze świata, w którym Lednicka miała uznaną pozycję, stał się przyczyną załamania zdrowia, depresji i samobójczej śmierci w roku 1947. Choć szczątkowe zachowanie twórczości Lednickiej, utrudnia dziś przywrócenie jej trwałego miejsca w historii polskiej rzeźby dwudziestolecia, rekonstrukcja artystycznej biografii rzeźbiarki zdaje się dopełniać w wielu aspektach obraz epoki, w której funkcjonowała. Wydobywa z mroku powiazania i nieoczekiwane związki, wzbogacając obraz polskiego międzywojnia. Niczym papierek lakmusowy lub brakujący kawałek układanki, przywrócona obecność Lednickiej pozwala odczytać ukryte sensy większej struktury.
The work of Maria Lednicka-Szczytt (Maryla Lednicka), a student of Antoine Bourdelle, who in the interwar period was considered one of the most famous Polish artists abroad, is basically unknown today. In the reconstruction of the artistic biography, I focus on the Italian period as the most fruitful in her career. I assumed 1924 – the year of the artist’s first individual exhibition at the Pesaro Gallery in Milan and 1934 – the date of the first individual exhibition at the Wildenstein Galleries in New York, initiating the transfer of the artist’s studio overseas, as the border dates of this period. Born in Moscow, the daughter of Alexander Lednicki, one of the most important Polish politicians in tsarist Russia, she was noticed early as an efficient organizer and active participant of Polish artistic life on the Seine. She gained evidence of official recognition in the form of friendly reviews of popular critics (such as Woroniecki or Vauxcelles), or memberships: 1921 of Salon d’Automne, in 1925 of the Warsaw TZSP. In the early 1920s, she began working with Adrianna Górska (Adrienne Gorska), sister of Tamara Łempicka, with whom she designed fountains and street furniture, as well as the tombstone of the Lednicki family at the Powązki Cemetery in Warsaw (1923–1925). The Italian period, during which Lednicka created many portraits of personalities from the world of art, aristocracy and politics, was marked by the then sculptors’ protectors – the Teoplitz: Józef (Giuseppe), from the Warsaw family of the Jewish bourgeoisie, the influential president of Banca Commerciale Italiana, and his wife – star of the Krakow stages around 1900 and traveler – Jadwiga Mrozowska, ran an artistic salon in Milan promoting young artists. Friends of d’Annunzio and leading figures of contemporary Italy, facilitated the success of their mentee, and also promoted talented women associated with her (Adrienne Gorska, Tamara de Lempicka). Collaborating in the 1930s on decorating several Italian ocean liners, Lednicka has fluently mastered the work in various materials – from favourite wood, to different types of stone, bas-relief and decorative panels. Artistic achievements that today has completely dispersed (in Polish museums there are only 3 sculptures) and been forgotten, today would be impossible to compile if not for the archival materials transferred in the 1960s by the artist’s brother – Wacław, to the National Museum in Warsaw. Operating in various countries and environments, Lednicka has always been an ambassador of Polish culture, exhibition organizer and participant of events. In 1932 on board the ship – Conte di Savoia – for which she created a bust of the wife of the heir to the throne, Princess of Piedmont, made her first trip to America, which brought fascination with this country and the decision to move overseas. The outbreak of World War II, radically changing the face of the world in which Lednicka had a recognized position, brought a collapse of health, depression and suicide in 1947. Although the rudimentary preservation of Lednicka’s work, today makes it difficult to restore its permanence in the history of Polish sculpture of the twentieth century, the reconstruction of the artistic biography of the sculptor seems to complement in many respects the image of the era in which she worked. It brings out of the dark connections and unexpected relationships, enriching the image of the Polish interwar period. Like litmus paper or a missing piece of the puzzle, the restored presence of Lednicka allows to read the hidden senses of a wider structure.  
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2019, 3; 81-106
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludomir Sleńdziński’s Trips to Italy 1923–1925
Autorzy:
Nowakowska-Sito, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798732.pdf
Data publikacji:
2019-10-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
classicism; return to order; Italian art of the 1920s; classicism in Polish art of the 20th century; Polish-Italian artistic relations in 20th century
Opis:
The Polish version of the article was published in Roczniki Humanistyczne vol. 60, issue 4 (2012). Ludomir Sleńdziński was the main representative of classicism in Polish art in the period between the two World Wars. The article discusses his two trips to Italy in 1922/24 and 1924/25. They have not been yet researched in the context of the origin and character of his work, albeit impulses coming from Italy were thought to have been an important catalyst for the birth of the so-called “return to order.” Sleńdziński was Dmitry Kardovsky’s student at the Academy of Fine Arts in Sankt Petersburg, and it was in his class that he acquired a worship of the old masters and a perfect command of his trade, first of all perfect drawing skills. Apart from the Sankt Petersburg school, classicist trends came to Polish art from Paris where they were first noticed in the circles connected with the Museion magazine (1911-1913) and among artists belonging to the Polish colony, such as Henryk Kuna, Edward Wittig and Eugeniusz Żak. In the article, I reconstruct Sleńdziński’s tour of Italy, and I remind about the exhibition of Polish modern art that he staged in 1925 as part of the 3rd Roman Biennale. His personal contact with old and modern Italian art became an important moment in his artistic formation, stimulating his departure from academic towards modern classicism, in which the artist starts playing a game with the present day and with tradition, consciously using stylistic elements that belong to different epochs. In conclusion it must be said that Ludomir’s trips inclined him to introduce many new solutions (sometimes surprisingly close to works by well-known Italian artists of similar outlook) and determined the final shape of his mature work.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 4 Selected Papers in English; 81-101
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu niepodległości w sztuce: Pawilon polski na wystawie paryskiej 1925
In search of independence in art: the Polish Pavilion at the 1925 art deco exhibition in Paris
Autorzy:
Nowakowska-Sito, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142653.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
art deco
Paris exhibition 1925
national style
art of interwar period
Polish pavilion 1925
world exhibitions
decorative art
wystawa paryska 1925
styl narodowy
sztuka dwudziestolecia
pawilon polski 1925
wystawy światowe
sztuka dekoracyjna
Opis:
After reappearance of Poland on the map of Europe in 1918, the first major manifestation of the new country’s creative potential was at the 1925 International Exhibition of Applied Arts and Modern Industry in Paris. The Polish Pavilion, which had divided the opinion of critics at home, won the Grand Prix. The award of over 170 prizes to the Polish section in different areas and categories – from posters to art schools – gave ample reason to consider the exhibition an unquestionable success. The forms used in the architecture and interior design of the Polish Pavilion inspired various solutions applied in Polish public architecture of the 1920s. On the wave of the “Paris success” designers tried to translate the Polish variety of art deco into a type of national style which some scholars even came to refer to as the “style of regained independence” which manifested itself in architecture, particularly in interior design, bas reliefs, painted decorations textiles and furniture. Its emergence coincided with the introduction of new education methods in art and craft schools. The text discuss the Polish art deco style in context of two basic currents of interwar years: modernity and tradition. The problem of “Polishness” in art relates also to the concepts of interwar culture and visons of its progress or decadence.
Źródło:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2018, 30/1; 185-198
0860-4487
Pojawia się w:
IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konsekwencje siedzącego trybu życia polskich uczniów – czy ratunkiem będą aktywne krzesła?
Consequences of the Sedentary Lifestyle of Polish Students – the Active Chairs Will Be a Solution?
Autorzy:
NOWAKOWSKA, KATARZYNA
ZADOŃ, HANNA
MICHNIK, ROBERT
MITAS, ANDRZEJ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/455529.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
nauczanie
siedzenie
aktywne siedziska
aktywność fizyczna
teaching
sitting
active seats
physical activity
Opis:
W artykule poruszono problematykę siedzącego trybu życia dzieci i młodzieży w Polsce. Przedstawiono krajowe i światowe dane statystyczne wskazujące na niewystarczający poziom aktywności fizycznej polskich uczniów oraz informację na temat chorób i stanów chorobowych towarzyszących siedzącemu trybu życia. Przedstawiono związek między aktywnością fizyczną i uczeniem się. Zaprezentowano możliwość wykorzystania w procesie nauczania aktywnych krzeseł zaprojektowanych tak, aby wymuszać ruch i spontaniczną zmianę pozycji (tzw. wiercenie się).
The article discusses the problem of the sedentary lifestyle of children and youth in Poland. National and world statistics showing the insufficient level of physical activity of Polish students and information on diseases and disease states accompanying a sedentary lifestyle were presented. The relationship between physical activity and learning and the possibility of using active chairs in the teaching process designed to cause movement and drilling was presented.
Źródło:
Edukacja-Technika-Informatyka; 2019, 10, 3; 141-145
2080-9069
Pojawia się w:
Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecne techniki biometrii oka
Current technologies of ocular biometry
Autorzy:
Turczynowska, Magdalena
Koźlik-Nowakowska, Katarzyna
Gaca-Wysocka, Magdalena
Grzybowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928252.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
OLCR
PCI
SS-OCT
biometria oka
biometria optyczna
biometry optyczne
Opis:
Operacja zaćmy jest obecnie najczęściej wykonywaną procedurą chirurgiczną w krajach rozwiniętych. Coraz częściej traktowana jest również jako zabieg refrakcyjny, a zastosowanie soczewek z grupy premium (asferycznych, torycznych, wieloogniskowych) pozwala pacjentowi na uniezależnienie się od korekcji okularowej i uzyskanie dobrej jakości widzenia do wszystkich odległości, nawet jeśli przed zabiegiem występowały starczowzroczność czy astygmatyzm. Wraz z poprawą standardów leczenia operacyjnego zwiększają się również oczekiwania pacjentów. Kluczowe jest uzyskanie jak najlepszej refrakcji pooperacyjnej. W tym celu przed operacją należy dokonać precyzyjnych pomiarów biometrycznych gałki ocznej i wybrać optymalną formułę obliczeniową do kalkulacji mocy wszczepianej soczewki. Celem pracy jest przedstawienie aktualnych metod przeprowadzania badań biometrycznych i najnowszych dostępnych w Polsce aparatów służących do biometrii oraz porównanie ich funkcji. Dokładne zrozumienie zalet i ograniczeń dostępnej na rynku aparatury oraz poznanie podstawowych zasad kalkulacji mocy wszczepianych soczewek pozwoli usprawnić procedury przeprowadzania badań i osiągać optymalne wartości refrakcji pooperacyjnej.
Cataract surgery is currently the most frequently performed surgical procedure in developed countries. In some cases it is also regarded as refractive procedure, and the use of premium intraocular lenses (aspheric, toric, multifocal) allows the patient to become spectacle independent. The improvement of surgical treatment results in rising expectations of patients. The key issue is to achieve the desired refractive outcome. Essential for this purpose are precise measurements of the eye, and selection of the optimal IOL calculation formula. The aim of this paper is to present current techniques of ocular biometry and new biometry devices available in Poland, along with a comparison of their functions. Good understanding the advantages and limitations of the current technology allows to perform measurements efficiently and to achieve highly accurate refractive outcomes.
Źródło:
OphthaTherapy; 2016, 3, 2; 132-138
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena biomechaniczna z wykorzystaniem sprzętu ortopedycznego
Biomechanical assessment with use of orthopedic equipment
Autorzy:
Łatacz, Mateusz
Iwaśko, Aleksandra
Nowakowska, Katarzyna
Jochymczyk-Woźniak, Katarzyna
Wolański, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2201483.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
sprzęt ortopedyczny
orteza
gorset
orthopaedic equipment
orthosis
corset
Opis:
Dotychczasowe badania z wykorzystaniem sprzętu ortopedycznego, takiego jak ortezy czy gorsety, miały na celu sprawdzenie ich efektywności działania po danym okresie użytkowania. Dostępnie dzisiaj metody zapewniają szersze spektrum możliwości oceny biomechanicznej. Niniejsze opracowanie opisuje próbę stworzenia metodyki badań, która pozwoli określić prawidłowe funkcjonowanie sprzętu ortopedycznego na etapie użytkowania.
Most of nowadays research focus on effectiveness of the orthopedic equipment. Development of technology and available methods provide wider spectrum of abilities of orthopedic equipment's biomechanical assessment. This paper presents attempt to evolve methods that will allow to determine proper functionality of orthopaedic equipment.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2019, 17; 43--50
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of an abdominal drawing-in manoeuvre on stabilometric and gait parameters in adults: a pilot study
Autorzy:
Linek, Paweł
Nowakowska, Katarzyna
Michnik, Robert
Myśliwiec, Andrzej
Mikołajowski, Grzegorz
Gzik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454836.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
gait
stabilometric parameters
Opis:
Introduction. To our knowledge, no studies have checked the effect of the abdominal drawing-in maneuver (ADIM) on gait and stabilometric parameters in lower back pain (LBP) and pain-free subjects Aim. To assess the effect of sustained ADIM on a) gait pattern and b) stabilometric parameters with opened eyes and closed eyes in an adult population. Material and Methods. A group of 20 adults were invited to participate in the study. The Oswestry Disability Index was used for assessing LBP. Gait analysis was performed on a treadmill ZEBRIS FDM-T. The static balance assessment was performed on a stabilometric platform ZEBRIS FDM-S. Results. There were no significant differences in all tests conducted on the stabilometric platform. Results of gait analysis showed between-group differences in the main effect of group (Non-LBP vs. LBP) for the difference in maximal vertical ground reaction force during the terminal stance (GRFts). The mean GRFts value in the Non-LBP group was greater by 14.8 N (95% CI 9.55–20.1) compared with the LBP group (Table 3). Conclusions. ADIM has no immediate effects on selected stabilometric and gait parameters in the study group. No effect was seen in subjects with and without pain during the examination.
Źródło:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2017, 3; 257-262
2544-2406
2544-1361
Pojawia się w:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System wartości a objawy depresyjne u studentów medycyny
Value system and depression in the group of medicine students
Autorzy:
Adamiak, Grażyna
Jabłkowska, Karolina
Nowakowska, Katarzyna
Stetkiewicz, Agnieszka
Szymańska-Świątnicka, Ewa
Pawełczyk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945440.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
depresja
depression
final values
instrumental values
medicine students
studenci medycyny
system of values
system wartości
wartości instrumentalne
wartości ostateczne
Opis:
This research is an attempt to establish the hierarchy of values in future physicians and tracing a possible correlation between the values they exhibit and depressive symptoms they experience. The research covered 263 students of the Medical Faculty, Medical University of Łódź, aged from 19 to 25 years (average age 22.3 years). Examined were 177 students of the second year and 86 students of the fourth year, coming mainly from urban areas. Furthermore, 109 students of the Technical University of Łódź were examined, along with students of the University of Łódź: 71 students of the fourth year of architecture and 38 students of the fourth year of pedagogy, aged from 20 to 25 years (average age 22.0 years). The students of medicine and students of other faculties were statistically significantly differentiated by the following values: “clean”, “intellectual”, “independent”, “imaginative”, “responsible”, “internal balance”, “world of beauty”, “social recognition”, “life full of impressions”. The values, which statistically significantly differentiated the second and fourth year students of medicine, were: “ambitious”, “national safety”, “mature love” and “pleasure”. The group of medicine students exhibited a considerable severity of depressive symptoms, which was associated with a high rank attributed to the “forgiving” value and low rank attributed to the values: “logical”, “cheerful”, “mature love” and “one’s own dignity”. Significant differences were found in the value system among students of different faculties of studies. The students of medicine exhibited a high severity of depressive symptoms, which was associated with the values they represented.
Celem niniejszej pracy była próba ustalenia hierarchii wartości przyszłych lekarzy oraz prześledzenie ewentualnej zależności pomiędzy wyznawanymi zasadami a występowaniem u nich objawów depresji. Badaniami objęto 263 studentów wydziału lekarskiego UM w Łodzi w wieku od 19 do 25 lat (średnia wieku 22,3 roku). Zbadano 177 studentów II roku i 86 studentów IV roku, pochodzących głównie ze środowiska miejskiego. Badaniu poddano również 109 osób studiujących na Politechnice Łódzkiej i Uniwersytecie Łódzkim – 71 będących na IV roku architektury i 38 z IV roku pedagogiki, w wieku od 20 do 25 lat (średnia wieku 22,0 lata). Studentów medycyny i studentów innych kierunków studiów istotnie statystycznie różnicowały wartości: „czysty”, „intelektualista”, „niezależny”, „obdarzony wyobraźnią”, „odpowiedzialny”, „równowaga wewnętrzna”, „świat piękna”, „uznanie społeczne”, „życie pełne wrażeń”. Wartościami w sposób istotny statystycznie odróżniającymi studentów medycyny II roku od studentów tego kierunku na IV roku były: „ambitny”, „bezpieczeństwo narodowe”, „dojrzała miłość”, „przyjemność”. W grupie przyszłych lekarzy zanotowano znaczne nasilenie objawów depresyjnych, które miało związek z wysoką rangą przypisywaną wartości „wybaczający” i niską rangą nadawaną wartościom: „logiczny”, „pogodny”, „dojrzała miłość” oraz „poczucie własnej godności”. Stwierdzono istotne różnice wśród studentów różnych kierunków studiów w zakresie systemu wartości. W grupie studentów medycyny widoczne było wysokie nasilenie objawów depresji, które miało związek z wyznawanymi wartościami.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2009, 9, 3; 178-188
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies