- Tytuł:
-
Relationships Between Public Attitudes Toward Stuttering and Autonomic and Subjective Indices of Anxiety
Relacje między postawami wobec jąkania a autonomicznymi i subiektywnymi wskaźnikami lęku - Autorzy:
-
St. Louis, Kenneth
Öge-Daşdöğen, Özlem
Johnson, Lauren E.
Litzinger, Jennifer G.
Myers, Lauren
Donai, Jeremy - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2128601.pdf
- Data publikacji:
- 2022-02-09
- Wydawca:
- Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
- Tematy:
-
stuttering attitudes
anxiety
autonomic measures
psychometric measures
POSHA–S
postawy wobec jąkania
lęk
pomiary autonomiczne
pomiary psychometryczne - Opis:
-
Introduction: Research has shown that adults who stutter have reacted with increased skin conductance and lower heart rates when confronted with videos of severe stuttering compared to videos of fluent speech. It has not been clearly established how these physiological indices or autonomic arousals are related to stuttering attitudes. The current study sought to compare physiological and psychometric measures of anxiety with stuttering attitudes.Method: In a multiple-baseline design, 18 normal hearing university students listened to short samples of stuttered, masked, and normally fluent speech while their skin conductance and heart rate variability were being monitored by an Empatica E4 wristband device. Pre-experimentally and after each speech condition, they rated their comfort level on a 1–9 scale. Participants filled out the State-Trait Anxiety Inventory (STAI ) (Spielberger, 1977) prior to the physiological measures and the short state anxiety inventory afterwards. At the end, they filled out the Public Opinion Survey of Human Attributes–Stuttering (POSHA–S).Results: No significant main effects were observed for either autonomic measure for the three speech conditions, but interactions were significant. Individual participant analysis revealed that every respondent reacted differently to the skin conductance or heart rate variability. By contrast, mean subjective comfort ratings were more often lower after hearing stuttered or masked speech and higher after hearing fluent speech. Correlations between all the measures and the POSHA–S summary scores revealed little relationship between the autonomic measures and stuttering attitudes, but higher levels of state or trait anxiety were associated with more positive beliefs about people who stutter. In contrast, lower levels of anxiety tended to be associated with more positive self-reactions to those who stutter.Conclusion: This study did not replicate previous reports of heightened autonomic reactions to stuttering among nonstuttering adults, although psychometric measures suggest a relationship between anxiety and stuttering attitudes. Further research should explore these relationships, especially with young children.
Wprowadzenie: Badania wykazały, że dorosłe osoby jąkające się zareagowały podwyższeniem przewodnictwa skóry i obniżeniem tętna podczas nagrań filmów prezentujących silne jąkanie w porównaniu z filmami z płynną mową. Nie ustalono jednoznacznie, w jaki sposób te wskaźniki fizjologiczne lub pobudzenia autonomiczne są powiązane z postawami wobec jąkania. Obecne badanie miało na celu porównanie fizjologicznych i psychometrycznych miar lęku z postawami wobec jąkania.Metoda: W badaniu eksperymentalnym, z wykorzystaniem pomiaru kilku poziomów wyjściowych, 18 normalnie słyszących studentów słuchało krótkich próbek mowy jąkającej się, zamaskowanej i mowy normatywnie płynnej, ich przewodnictwo w skórze i zmienność rytmu serca były wtedy monitorowane przez urządzenie zamocowane na nadgarstku (typ Empatica E4). Uczestnicy oceniali przed eksperymentem oraz po każdym nagraniu (mowy z jąkaniem i płynnej) swój poziom komfortu w skali od 1 do 9. Przed pomiarami fizjologicznymi uczestnicy wypełnili Inwentarz Stanu i Cechy Lęku (STAI) (Spielberger, 1977), a następnie krótki inwentarz lęku stanowego. Na koniec wypełnili Ankietę Opinii Publicznej o Ludzkich Atrybutach – Jąkanie (POSHA–S).Wyniki: Nie zaobserwowano żadnych znaczących głównych efektów dla żadnej miary autonomicznej dla trzech stanów mowy, ale interakcje były znaczące. Indywidualna analiza uczestników wykazała, że każdy respondent inaczej reagował na przewodnictwo skóry czy zmienność rytmu serca. Natomiast średnie oceny komfortu subiektywnego były częściej niższe po usłyszeniu mowy z jąkaniem lub zamaskowanej, a wyższe po usłyszeniu mowy płynnej. Korelacje między wszystkimi pomiarami a wynikami sumarycznymi POSHA–S ujawniły niewielki związek między miarami autonomicznymi a postawami wobec jąkania, ale wyższy poziom lęku jako stanu lub cechy wiązał się z bardziej pozytywnymi przekonaniami na temat osób jąkających się. W przeciwieństwie do tego, niższy poziom lęku wiązał się z bardziej pozytywnymi reakcjami własnymi u osób jąkających się.Wnioski: Badanie to nie potwierdziło wcześniejszych doniesień o nasilonych autonomicznych reakcjach na jąkanie wśród niejąkających się osób dorosłych, chociaż pomiary psychometryczne sugerują związek między lękiem a postawami wobec jąkania. Dalsze badania powinny eksplorować te relacje, zwłaszcza u małych dzieci. - Źródło:
-
Forum Lingwistyczne; 2022, 10; art. no. FL.2022.10.01
2449-9587
2450-2758 - Pojawia się w:
- Forum Lingwistyczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł