Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mostowy, Marcin" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Does the posterior condylar angle (PCA) affect the risk of an anterior cruciate ligament (ACL) tear? A case-control study in males aged 18-30
Wpływ kąta tylnego kłykci (PCA) na ryzyko urazów więzadła krzyżowego przedniego (ACL). Badanie kliniczno-kontrolne u mężczyzn w przedziale wiekowym 18-30 lat
Autorzy:
Kanak, Michał
Bocheński, Wojciech
Lesman, Jędrzej
Mostowy, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2223242.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
ACL injury
axial MRI
risk factors
posterior condylar axis
surgical transepicondylar axis
posterior condylar angle (PCA)
urazy ACL
osiowe MRI
czynniki ryzyka
linia przeznadkłykciowa chirurgiczna (sTEA)
styczna do tylnej powierzchni kłykci
kąt tylny kłykci
Opis:
Introduction. Injuries of the ACL are the most common ligamentous injuries of the knee joint, highlighting the importance of tools to easily determine the patients from a risk group. Aims. The aims of this study were: to establish whether the posterior condylar angle (PCA) is a risk factor of ACL injury among 18-30 year-old males and to assess the differences in PCA among patients with isolated ACL injury vs. ACL injury combined with acute MCL, or meniscal injury. Methods and materials. A case group was formed, according to a priori power analysis (α = 0.05, β = 0.95), with 44 patients with an ACL injury and a control group with 44 healthy patients. Then, the case group was subdivided into three subgroups: the MCL and meniscal injured. Two lines were drawn on the axial MRI – the posterior condylar axis and the surgical transepicondylar axis. The PCA was defined as the angle between them. Statistical analyses included U Mann-Whitney, t-student independent-sample tests, linear regression models and correlation analyses. Results. The mean PCA in the control and study group was 1.90° ±1.25° and 1.30° ±2.49°(p = 0.178), respectively. Univariate analyses of PCA in isolated ACL injury vs. ACL injury combined with acute MCL, MM or LM injury had p values of 0.981, 0.814 and 0.813, respectively. Multivariable analysis had p values of 0.744, 0.421 and 0.873, respectively. Intrarater ICCs were 0.931 and 0.928 (excellent reliability) and interrater ICCs was 0.868 (good reliability). Conclusions. PCA is not associated with acute ACL injuries in the studied population. MCL or meniscal injuries did not alter PCA values among patients with an ACL injury.
Wstęp. Urazy więzadła krzyżowego przedniego (ACL) są najczęstszymi urazami więzadłowymi stawu kolanowego, co podkreśla potrzebę identyfikacji pacjentów z grup ryzyka. Cele. Celami badania było: ustalenie, czy wartość kąta tylnego kłykci (PCA) jest związana z ryzykiem urazu ACL w grupie mężczyzn w wieku 18-30 lat oraz ocena, czy istnieje różnica w wartości kąta PCA pomiędzy pacjentami z izolowanym urazem ACL, a urazem ACL połączonym z ostrym urazem łąkotek lub więzadła pobocznego przyśrodkowego (MCL). Materiał i metody. Przeprowadzona a priori analiza mocy (α = 0,05 i β = 0,95) wykazała konieczność włączenia po 44 pacjentów do grupy kontrolnej i badawczej. Następnie grupa badawcza została podzielona na trzy podgrupy: z urazami MCL i łąkotkowymi. Na przekroju osiowym w MRI naniesiono dwie linie: styczną do tylnej powierzchni kłykci kości udowej oraz linię przeznadkłykciową chirurgiczną (sTEA). Kąt PCA był zdefiniowany jako kąt pomiędzy styczną i sTEA. Wyniki analizowano przy pomocy testu U Manna-Whitney’a, testu t-studenta, modelu regresji linearnej oraz współczynników korelacji wewnątrzklasowej (ICC). Wyniki. Średnia wartość PCA w grupie kontrolnej i badawczej wyniosła odpowiednio 1,90° ±1,25° i 1,30° ±2,49° (p = 0,178). Analizy jednoczynnikowe różnic PCA pomiędzy urazami izolowanymi ACL, a urazami ACL połączonymi z urazami MCL, MM lub LM wykazały wartość p odpowiednio 0,981, 0,814 i 0,813. Analiza wieloczynnikowa oceniająca łączny wpływ ostrych urazów MCL, MM i LM dały wynik odpowiednio p = 0,744, 0,421 i 0,873. ICC między pomiarami danego badacza wynosiło 0,931 i 0,928 (bardzo dobra zgodność), a między badaczami 0,868 (dobra zgodność). Wnioski. Wartość kąta PCA nie jest związana z ostrym urazami ACL w badanej populacji. Wartość kąta PCA nie różniła się pomiędzy pacjentami z izolowanym urazem ACL, a pacjentami z urazem ACL połączonym z urazami MCL lub łąkotkowymi.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 2; 69-75
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Medial tibial plateau fracture following unicompartmental knee arthroplasty – characteristics, risk factors, pathogenesis and treatment methods. Literature review and case report
Złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej po jednoprzedziałowej endoprotezoplastyce stawu kolanowego – charakterystyka, czynniki ryzyka, patogeneza i metody leczenia. Przegląd literatury i opis przypadku
Autorzy:
Balabekyan, Arnak
Domżalski, Marcin Edward
Mostowy, Marcin
Lesman, Jędrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191598.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
tibial fractures
unicompartmental knee arthroplasty
fracture fixation
złamania kości piszczelowej
endoprotezoplastyka jednoprzedziałowa stawu kolanowego
stabilizacja złamania
Opis:
Introduction. Medial tibial plateau fracture (MTPF) after medial unicompartmental knee arthroplasty (UKA) is a rare but significant complication. Materials and methods. MEDLINE, ScienceDirect and Cochrane Library databases were searched using specific search terms. The inclusion criteria were articles in English, medial unicompartmental knee arthroplasty intraoperative or stress MTPF, reported patients’ demographics and fracture characteristics, the treatment process, any case with a follow-up for a minimum of 3 months and the reported outcome. The exclusion criteria were lateral tibial plateau fracture, traumatic injury, all cases with a follow-up shorter than 3 months and no reported outcome. Results. From 374 records initially found, 36 were included in the analysis highlighting the characteristics, causes and mechanisms of UKA-related MTPF. As to the treatment outcomes, only 10 studies with a total of 19 cases met our inclusion and exclusion criteria. What was also reported was a case report of a 52-year-old patient diagnosed with MTPF one week after UKA and treated using ORIF with support plate and bone augmentation. At the 8-month follow-up, the patient was complaint-free and received 88 points in the KOOS Score. Conclusions. Several measures were proposed in the literature to minimize the risk of UKA-related MTPF. One of them is appropriate patient selection (BMI, BMD). As to the operative technique, positioning tibial pins too close to the medial tibial cortex and tibial plateau, extending the sagittal and vertical cut, damaging the posterior cortex and using excessive force during hammering should be avoided. In addition, the proper tibial component size and placement (considering the gender, race and knee alignment) is also important. UKA-related MTPF was reported to be managed with either conservative treatment, ORIF or revision to total knee arthroplasty (TKA). While conservative treatment carries a high risk of failure, and the revision to TKA is a massive procedure associated with the removal of all UKA components, ORIF was reported to bring favorable outcomes, being less invasive than revision to TKA.
Wstęp. Złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej po przyśrodkowej jednoprzedziałowej alloplastyce stawu kolanowego jest rzadkim, ale istotnym powikłaniem. Materiał i metody. Bazy danych MEDLINE, ScienceDirect i Cochrane Library zostały przeszukane przy użyciu określonych haseł wyszukiwania. Kryteriami włączenia były artykuły w języku angielskim, przyśrodkowa jednoprzedziałowa endoprotezoplastyka stawu kolanowego, śródoperacyjne lub przeciążeniowe złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej po jednoprzedziałowej endoprotezoplastyce stawu kolanowego, zgłoszone dane demograficzne pacjentów wraz z charakterystyką złamań, proces leczenia, każdy przypadek z obserwacją trwającą co najmniej 3 miesiące i zgłoszonym wynikiem. Kryteriami wykluczenia były boczne złamania kości piszczelowej, uszkodzenia pourazowe, wszystkie przypadki z okresem obserwacji krótszym niż 3 miesiące, brak zgłoszonych wyników. Wyniki. Spośród 374 początkowo znalezionych wyników 36 zostało włączonych do analizy podkreślającej cechy, przyczyny i mechanizmy złamania przyśrodkowego plateau kości piszczelowej związanych z przyśrodkową jednoprzedziałową alloplastyką stawu kolanowego. Jeśli chodzi o wyniki leczenia, tylko 10 badań z łącznie 19 przypadkami spełniło nasze kryteria włączenia i wyłączenia. Opisano również przypadek 52-letniego pacjenta, u którego w tydzień po przyśrodkowej jednoprzedziałowej alloplastyce stawu kolanowego zdiagnozowano złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej, które leczono otwartym nastawieniem z wewnętrzną stabilizacją płytą podporową i augmentacją kości. Po 8 miesiącach obserwacji pacjentka nie zgłaszała dolegliwości i uzyskała 88 punktów w skali KOOS. Wnioski. W literaturze zaproponowano kilka środków w celu zminimalizowania ryzyka złamania przyśrodkowego plateau kości piszczelowej związanego z jednoprzedziałową alloplastyką stawu kolanowego. Jednym z nich jest odpowiedni dobór pacjenta (wskaźnik masy ciała, gęstość mineralna kości). Jeśli chodzi o technikę operacyjną, należy unikać umieszczania szpilek piszczelowych zbyt blisko przyśrodkowej kory piszczelowej i plateau piszczeli, wydłużania cięcia strzałkowego i pionowego, uszkadzania kory tylnej i używania nadmiernej siły podczas uderzania młotkiem. Ponadto, istotny jest również odpowiedni rozmiar i umiejscowienie komponentu piszczelowego (biorąc pod uwagę płeć, rasę i oś kolana). Zgłoszono, że złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej po przyśrodkowej jednoprzedziałowej alloplastyce stawu kolanowego było leczone nieoperacyjnie, otwartym nastawieniem i wewnętrzną stabilizacją lub rewizją do całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego. Podczas gdy leczenie nieoperacyjne niesie ze sobą wysokie ryzyko niepowodzenia, a rewizja do całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego jest masywną procedurą związaną z usunięciem wszystkich elementów przyśrodkowej jednoprzedziałowej protezy stawu kolanowego, doniesiono, że otwarte nastawienie i wewnętrzna stabilizacja przynosi korzystne wyniki, ponieważ jest mniej inwazyjna niż rewizja do całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2022, 87, 3; 109-117
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The anatomical description of the pericruciate fat pad (PCFP) – a brief report of cadaveric dissection
Anatomiczny opis ciała tłuszczowego okołokrzyżowego (PCFP) – krótki raport z oceny preparatów anatomicznych
Autorzy:
Kanak, Michał
Mostowy, Marcin
Domżalski, Marcin
Lesman, Jędrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311529.pdf
Data publikacji:
2023-11-20
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
knee
anatomy
pericruciate fat pad
dissection
blood vessels
arthroscopy
staw kolanowy
anatomia
ciało tłuszczowe okołokrzyżowe
dysekcja
naczynia krwionośne
artroskopia
Opis:
Introduction. Fat pads of the human knee joint are relatively well-known structures except for the pericruciate fat pad (PCFP). Aim. The study aimed to describe (1) the anatomy of the pericruciate fat pad (PCFP) and (2) its relation to the middle genicular artery (MGA). Materials and methods. Four male cadaveric lower limbs were dissected. PCFP was excised, and its horizontal and vertical lengths and volume were measured. The presence of MGA was assessed, and its internal diameter was registered. Results. PCFP was located in the intercondylar fossa. Its superior, inferior, medial&lateral and posterior borders were the intercondylar roof, tibial plateau, femoral condyles, and posterior knee capsule, respectively. The anterior part of the PCFP enveloped the posterior cruciate ligament (PCL). PCFP had a homogenous appearance of adipose tissue with small lobules. It was connected to the PCL with a fibrous process. The mean horizontal&vertical length and volume were 56.85±3.4 mm (range 52.1-60.2 mm), 42.8±5.8 mm (range 34.2-46.1 mm) and 43.75±4.79 ml (range 40-50 ml), respectively. The MGA penetrated the PCFP in all four examined limbs; its mean diameter was 1.18±0.33 mm (range 0.8-1.55 mm). Conclusions. PCFP is a relatively large structure, with MGA present within all examined cases. Care must be taken when performing surgeries involving the posterior intra-articular part of the knee because the PCFP may present an underestimated potential for oedema and bleeding.
Wstęp. Ciała tłuszczowe stawu kolanowego są już relatywnie dobrze poznanymi strukturami z jednym wyjątkiem – ciałem tłuszczowym okołokrzyżowym (PCFP). Cel. Do celów badania należały: (1) dysekcja, opis i pomiar cech anatomicznych PCFP oraz (2) ocena obecności, morfologii i relacji tętnicy środkowej kolana (MGA) względem PCFP. Materiał i metody. Dysekcji zostały poddane cztery kończyny dolne z męskich zwłok. PCFP zostało wycięte, a następnie zmierzono jego długość horyzontalną i wertykalną oraz objętość. Oceniono obecność, morfologię i relację MGA względem PCFP oraz zmierzono jej średnicę wewnętrzną. Wyniki. PCFP było zlokalizowane w dole międzykłykciowym. Granice PCFP stanowiły od strony górnej, dolnej, przyśrodkowej i bocznej oraz tylnej kolejno dach dołu międzykłykciowego, plateau piszczeli, kłykcie udowe i tylna torba stawowa. Przednia część PCFP otaczała więzadło krzyżowe tylne (PCL), do którego przyłączone było włóknistą wypustką. PCFP miało konsystencję homogennej tkanki tłuszczowej z małymi płacikami. Średni wymiar horyzontalny, wertykalny i objętość wyniosły kolejno 56,85±3,4 mm (zakres wartości 52,1-60,2 mm), 42,8±5,8 mm (zakres wartości 34,2-46,1 mm) i 43,75±4,79 ml (zakres wartości 40-50 ml). MGA przeszywała wszystkie 4 ciała tłuszczowe w górno-tylnym brzegu a jej średnica wewnętrzna wyniosła 1,18±0,33 mm (zakres wartości 0,8-1,55 mm). Wnioski. PCFP jest stosunkowo dużą strukturą z MGA obecną w każdym z 4 badanych przypadków. Należy zachować dodatkową ostrożność podczas operacji tylnego przedziału kolana, ponieważ PCFP może wykazywać niedoceniany potencjał do obrzęku i krwawienia.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 4; 187-192
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies