Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Moska, Monika" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Odpowiedzialność odszkodowawcza prowadzących na własny rachunek przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzające środki wybuchowe albo posługujące się takimi środkami (art. 435 § 2 k.c.)
Liability of entities operating on their own account an enterprise or establishment producing or using explosive materials (Article 435 § 2 of the Civil Code)
Autorzy:
Moska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28808808.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
strict liability
explosive materials
particular danger
odpowiedzialność na zasadzie ryzyka
środki wybuchowe
szczególne niebezpieczeństwo
Opis:
Tytułowa tematyka nie doczekała się w polskiej literaturze szerszego opracowania, co stanowiło przesłankę podjęcia badań w tej materii. Celem artykułu jest dokonanie pogłębionej wykładni art. 435 § 2 k.c., regulującego odpowiedzialność prowadzących na własny rachunek przedsiębiorstwa lub zakłady wytwarzające środki wybuchowe albo posługujące się takimi środkami. Analizie poddano zwłaszcza zagadnienia podmiotu odpowiedzialnego za szkodę oraz zdarzenia szkodzącego, jak również pojęcie środków wybuchowych. W badaniach wykorzystano metodę dogmatycznoprawną. Interpretacja tekstu prawnego została dokonana przede wszystkim przy odwołaniu się do derywacyjnej koncepcji wykładni. Z podjętych rozważań wynikają w szczególności następujące wnioski: podmiotem odpowiedzialnym za szkodę na gruncie art. 435 § 2 k.c. jest prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wytwarzający środki wybuchowe lub posługujący się nimi, przy czym przez „środki wybuchowe” należy rozumieć substancje chemiczne, które samorzutnie lub pod wpływem określonego oddziaływania zewnętrznego zdolne są do gwałtownej przemiany chemicznej o charakterze egzotermicznym, której towarzyszy wydzielanie produktów gazowych w postaci wybuchu, przez co mogą one powodować zniszczenia w otaczającym środowisku. Wątpliwości w zakresie tego, czy dany podmiot jest adresatem normy wynikającej z interpretowanego przepisu powinny być rozstrzygane z uwzględnieniem stopnia niebezpieczeństwa przez niego generowanego. Omawiana odpowiedzialność powstaje tylko wówczas, gdy szkoda pozostaje w związku z wytwarzaniem środków wybuchowych lub posługiwaniem się nimi.
The subject matter in question had not been elaborated on in greater depth before, which was the reason for undertaking research on it. The aim of the article is to provide an in-depth interpretation of Article 435 § 2 of the Civil Code regulating the liability of entities operating on their own account an enterprise or establishment producing or using explosive materials. In particular, the issues of the entity responsible for the damage and the damaging event as well as the concept of explosives are analysed. The study uses the dogmatic and  legal method. The legal text is interpreted mainly with reference to the derivational concept of interpretation. The considerations led to the following conclusions (among others): the entity responsible for the damage under Article435 § 2 of the Civil Code is an entity operating on its own account an enterprise or establishment producing or using explosive materials, whereby ‘explosive materials’ shall be understood as chemical substances which, spontaneously or under the influence of a specific external influence, are capable of a violent chemical change of an exothermic nature, accompanied by the release of products in the form of an explosion, which can cause damage to the surrounding environment. Doubts as to whether a given entity is the addressee of the standard resulting from the interpreted provision should be resolved taking into account the degree of danger generated by it. This liability arises only if the damage is related to the producing or using explosive materials.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2023, 85, 2; 173-186
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter prawny opłaty dodatkowej za brak odpowiedniego dokumentu przewozu
The legal nature of the additional fee for the lack of an appropriate transport document
Autorzy:
Moska, Monika
Przybył, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037362.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
additional fee
contract of carriage
declaration of intent
civil law relationship
opłata dodatkowa
umowa przewozu
oświadczenie woli
stosunek cywilnoprawny
Opis:
Artykuł stanowi próbę wyjaśnienia charakteru prawnego opłaty dodatkowej za brak odpowiedniego dokumentu przewozu. W pierwszej części artykułu autorzy zastanawiają się nad tym, jaki ewentualnie stosunek prawny łączy przewoźnika z osobą, która wprawdzie zajęła miejsce w środku transportowym, lecz nie miała zamiaru uiszczenia należności przewozowych. Stanowi to punkt wyjścia rozważań nad bardziej ogólnymi kwestiami, takimi jak definicja oświadczenia woli. W tym kontekście autorzy krytycznie odnoszą się do najnowszego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczącego sytuacji prawnej osoby podróżującej „na gapę”. Następnie autorzy przechodzą do tytułowej kwestii, czyli próby odpowiedzi na pytanie o charakter prawny opłaty dodatkowej. W tym celu najpierw dokonują przeglądu stanowisk prezentowanych w doktrynie, by w dalszej kolejności sformułować własne wnioski. Wskazane zagadnienie wymaga przede wszystkim doprecyzowania granic między prawem cywilnym a administracyjnym oraz zastanowienia się nad funkcją tytułowej opłaty.
The article constitutes an attempt to explain the legal nature of the additional fee for the lack of an appropriate transport document. In the first part of the article, the authors consider what legal relationship, if any, connects the carrier with the person who in fact took a place in the means of transport, but did not intend to pay the transport charges. This is the basis for considering more general issues, such as the definition of a declaration of intent. In this context, the authors criticize the latest rulings by the Court of Justice of the European Union regarding the legal situation of a person travelling without a ticket. Then the authors tackle the issue signalled in the title – they attempt to determine the legal nature of the additional fee. To this end, they first review the positions presented in the doctrine to then formulate their own conclusions. First of all, the issue in question requires the boundaries between civil and administrative law to be clarified, and also for some deliberation to be devoted to the purpose of the title fee.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 3; 123-137
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies