Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Moliszewska, E. B." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Badanie wpływu właściwości fizyko-chemicznych gleb na populację Rhizoctonia solani Kuhn w obecności wybranych herbicydów
Autorzy:
Pisarek, I.
Moliszewska, E.B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/808352.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Celem przeprowadzonych badań polowych było określenie wpływu właściwości fizyko-chemicznych gleb (w tym: pH, właściwości charakteryzujących kompleks sorpcyjny, zawartości węgla organicznego i jego składu frakcyjnego) na rozwój fitopatogenicznego grzyba Rhizoctonia solani w obecności wybranych herbicydów: (BASF) Expander 400SC, Flirt 450SC, Pyramin Turbo 520SC; (Hoechst Schering AgrEvo GmbH) Nortron 200EC; (Organika-Sarzyna) Buranit 74EC. Pole doświadczalne zlokalizowano w Domecku koło Opola na glebie brunatnej kl. V, wytworzonej z piasków gliniastych mocnych zalegających na glinie średniej. Na całość doświadczenia składało się 6 kombinacji założonych metodą rozlosowanych bloków w 4 powtórzeniach. Rhizoctonia solani izolowano z gleby w dwóch okresach pomiarowych za pomocą selektywnego podłoża agarowego. Uzyskane wyniki badań wskazują, iż najskuteczniejszym inhibitorem wzrostu fitopatogenicznego grzyba Rhizoctonia solani może być herbicyd Expander 400SC (najniższy poziom populacji i przyrostu w czasie) przy stosunkowo wysokiej zawartości materii organicznej i lekko kwaśnym odczynie gleby. Podobnie niski poziom przyrostu populacji, w efekcie końcowym niższy od kontrolnego, powodował też Pyramin. Niektóre właściwości chemiczne gleby mogą wpływać na uboczną aktywność herbicydów w stosunku do R. solani.
The aim of this work was to define the influence of organic matter content and some soil properties on the development of phythopathogenic soil fungi Rhizoctonia solani (causing sugar beet damping-off) at the presence of different composition herbicides (Nortron 200EC, Pyramin Turbo 520SC, Buranit 74EC, Flirt 450SC, Expander 400SC). Populations of fungi were isolated from soil using selective agar medium. Fungi propagules (in 1 g soil) were estimated one week and one month after application of herbicides. Herbicides could inhibit the growth of R. solani in soil comparing to the control without herbicides. The best inhibitory properties showed Expander 400SC and Pyramin Turbo 520SC. Some properties of soil could influence on additional activity of herbicides, for instance in the case of Nortron.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 467, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspects of decrease of some soil pathogens of sugar beet by Bacillus subtilis and Streptomycetes
Badanie możliwości ograniczania rozwoju wybranych glebowych patogenów buraka cukrowego przez Bacillus subtilis oraz Promieniowce
Autorzy:
Moliszewska, E. B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127510.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
sugar beet
biological methods of plant protection
burak cukrowy
biologiczna ochrona roślin
Opis:
Soil-borne pathogens of sugar beet (Beta vulgaris L.) are often responsible for its poor quality and yield loss. Protection against the group of pathogens is possible only in the early stage of plant development, later there is no possibility for application of chemicals into the soil. This is a reason of the importance of biological methods of plant protection as well as the natural occurrence in the soil of some potentially antagonistic microorganisms. In the laboratory experiments some interactions between pathogens and potentially antagonistic microorganisms were tested as well as their influence on the sugar beet seedlings. Pathogens (Aphanomyces cochlioides, Rhizoctonia solani, Fusarium oxysporum and Streptomyces scabies) were isolated from diseased sugar beet root tissues. The antagonists were Bacillus subtilis, Streptomyces griseoviridis and two isolate of streptomycetes A-2003 and II-2003. Antagonistic microorganisms could not or could only slightly limit development of pathogens. The best result was observed in the case of R. solani which was limited by S. griseoviridis. In vitro B. subtilis and S. griseoviridis could decrease also growth of S. scabies. F. oxysporum showed very low pathogenic ability against sugar beet seedlings, but isolates of A-2003 and II-2003 decreased the number of diseased seedlings in the soil inoculated by F. oxysporum. The microorganisms tested as the antagonists did not injury seedlings of sugar beets. The strongest pathogenicity showed A. cochlioides and any one of antagonistic bacteria could not protect the seedlings against it. They also could not protect seedlings against R. solani, but in the case of soil infected by S. scabies they showed the possibility to protect seedlings.
Choroby korzeni buraka cukrowego (Beta vulgaris L.) powodują znaczne obniżenie ilości oraz jakości plonu tej rośliny. Zwalczanie patogenów glebowych ograniczone jest tylko do fazy siewek buraka, w późniejszym czasie nie ma możliwości chemicznej walki z patogenami glebowymi. Dlatego bardzo ważna jest obecność w glebie naturalnych antagonistów mikroorganizmów patogennych. Organizmy antagonistyczne można także wprowadzać sztucznie do środowiska glebowego, co umożliwia rozwój metod biologicznej ochrony roślin. W przeprowadzonych doświadczeniach, w warunkach laboratoryjnych, zbadano wzajemne oddziaływanie, w warunkach in vitro, pomiędzy patogenami otrzymanymi z zainfekowanych korzeni buraka cukrowego: Aphanomyces cochlioides, Rhizoctonia solani, Fusarium oxysporum oraz Streptomyces scabies a potencjalnymi antagonistami: Bacillus subtilis, Streptomyces griseoviridis oraz dwoma wybranymi izolatami promieniowców (A-2003 i II-2003) otrzymanymi z ranek parchowych na korzeniach buraka. Zbadano także ich wpływ na rośliny buraka w infekcyjnym doświadczeniu wazonowym. Stwierdzono, że wpływ antagonistów na rozwój patogenów był niejednakowy. Obserwowano niewielki stopień ograniczenia wzrostu patogenów przez S. griseoviridis i przez B. subtilis, szczególnie w odniesieniu do R. solani. F. oxysporum wykazywał bardzo nikłe właściwości patogenne wobec siewek buraka, a badane promieniowce A-2003 i II-2003 w niewielkim stopniu ograniczały rozwój jego grzybni oraz w odniesieniu do kombinacji kontrolnej zmniejszały liczbę chorych roślin w teście wazonowym. Wykazano, że żaden z potencjalnych antagonistów nie powodował uszkodzeń siewek buraka. Siewki hodowane w wazonach zainokulowanych antagonistami oraz A. cochlioides nie były chronione przed tym patogenem, podobnie jak w przypadku wazonów infekowanych R. solani, natomiast B. subtilis i S. griseoviridis dobrze chroniły siewki przed S. scabies.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 2; 401-405
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies