Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Miranowicz-Dzierżawska, K." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Biopaliwa II generacji otrzymane w procesie transestryfikacji tłuszczów odpadowych – porównanie cytotoksyczności ich frakcji rozpuszczalnej w wodzie (WSF) na kolejnych pasażach starzejących się komórek in vitro
Second-generation Biofuels – Products of Waste Fats Transesterification: a Comparison of Their Water-soluble Fraction (WSF) Cytotoxicity on Subsequent Passages of Senescent Cells in vitro
Autorzy:
Miranowicz-Dzierżawska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1813763.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
biopaliwa
II generacja
WSF
cytotoksyczność
starzejące się komórki
in vitro
biofuels
2nd generation
cytotoxicity
senescent cells
Opis:
Celem badań było porównanie cytotoksycznego działania biopaliw II generacji otrzymanych w procesie transestryfikacji tłuszczów odpadowych na wczesne oraz późne pasaże ludzkich komórek diploidalnych. Przeprowadzono badania czterech biopaliw otrzymanych w reakcji transestryfikacji z: przeterminowanego oleju rzepakowego (BP I), odpadowego tłuszczu zwierzęcego (BP II), roślinnego oleju posmażalniczego (BP III), które zostały wytworzone na skalę laboratoryjną z wykorzystaniem eksperymentalnej linii produkcyjnej, a także z surowego oleju rzepakowego (BP IV), które otrzymano od producenta biopaliw z oleju rzepakowego. Biopaliwo BP II, czyli biopaliwo z tłuszczu zwierzęcego zawierało największe stężenia estrów kwasów tłuszczowych, oznaczone z wykorzystaniem sprzężonych technik chromatografii gazowej z detekcją spektrometrii mas. Stężenie estrów kwasów tłuszczowych w biopaliwie BPI było o 23%, w biopaliwie BPIII o 29%, a biopaliwie BPIV o 78% niższe w stosunku do biopaliwa BPII. Badania wykonano na dwóch starzejących się diploidalnych liniach komórkowych: fibroblastach płucnych CCD-8Lu (ATCCR® CCL-201TM) oraz skórnych CCD-1136Sk (ATCCR® CRL-2697TM). Do oceny cytotoksycznego działania zastosowano test MTT, który określa aktywność metaboliczną komórek oraz test pochłaniania czerwieni obojętnej oceniający integralność błon komórkowych (test NRU). Najbardziej cytotoksyczny (osiągający najniższe wartości IC50) dla komórek obu typów okazał się ekstrakt wodny biopaliwa otrzymanego z odpadowego tłuszczu zwierzęcego (BPII), w którym oznaczono największe stężenie estrów kwasów tłuszczowych. W jego składzie przeważają nasycone kwasy tłuszczowe, m.in.: kwas kaprynowy, laurynowy, stearynowy i palmitynowy. Z kolei najmniej cytotoksyczna była frakcja wodna biopaliwa otrzymanego z surowego oleju rzepakowego (BPIV) o najmniejszej zawartości estrów kwasów tłuszczowych, zawierający głównie kwasy jednonienasycone: kwas oktadekenowy i eikozenowy. Komórki CCD-1136Sk wczesnych pasaży (8 i 13) charakteryzowały się większą odpornością na cytotoksyczne działanie badanych biopaliw, co było szczególnie widoczne w środkowym zakresie stosowanych stężeń ksenobiotyków. Począwszy od pasażu nr 17 występowało zjawisko zwiększonej wrażliwości komórek CCD-1136Sk na działanie BPI, BPII i BPIII. Tendencję wzrostu wrażliwości komórek na działanie badanych biopaliw w miarę ich starzenia się zaobserwowano również w przypadku narażenia komórek CCD-8Lu na BPI, BPIII i BPIV. Cytotoksyczność frakcji rozpuszczalnej w wodzie najbardziej i najmniej toksycznego z badanych biopaliw II generacji była odzwierciedleniem zawartości w nich estrów kwasów tłuszczowych. Frakcja rozpuszczalna w wodzie biopaliwa o największej zawartości estrów kwasów tłuszczowych (BPII) wykazywała najsilniejsze działanie cytotoksyczne na obu typach fibroblastów (zarówno na komórkach CCD-1136Sk, jak i CCD-8Lu), natomiast BPIV o najmniejszej zawartości estrów kwasów tłuszczowych było najmniej toksyczne. Uzyskane wyniki wskazują, że wrażliwość starzejących się komórek na cytotoksyczne działanie biopaliw może zmieniać się w miarę ich starzenia się – w przeważającej większości przypadków komórki starsze stawały się bardziej wrażliwe w porównaniu z młodszymi na cytotoksyczne działanie badanych ksenobiotyków. Kluczowe znaczenie w cytotoksycznym działaniu związków chemicznych na młodsze i starsze pasaże komórkowe może mieć także stężenie badanego związku.
The aim of the study was to compare the cytotoxic action of selected second generation biofuels water-soluble fraction (WSF) and susceptibility of old and young passages of human diploid fibroblasts. The study was performed on two secescent diploid cell lines: pulmonary fibroblasts CCD-8Lu (ATCCR® CCL-201TM) and skin fibroblasts CCD-1136Sk (ATCCR® CRL-2697TM). The cytotoxicity of WSF of the four biofuels obtained from the transesterification of expired rapeseed oil (BPI), waste animal fat (BPII), used for frying vegetable oil (BPIII) or crude rapeseed oil (BPIV) was assessed. The MTT test determining metabolic activity and the NRU test, evaluating the integrity of cell membranes were used to assess the cytotoxic activity of tested biofuels WAF. The most cytotoxic (reaching the lowest IC50 values) for both types of cells was the water extract of biofuel obtained from animal waste (BPII) concerning the highest concentration of fatty acid esters. Saturated fatty acids, such as capric, lauric, stearic and palmitic acids were dominant in its composition. In turn, the least cytotoxic was water fraction of the biofuel obtained from crude rapeseed oil (BPIV) with the lowest content of fatty acid esters, mainly consisting of monounsaturated acids: octadecenoic acid and eicosenoic acid. Young passages of CCD-1136Sk cells were more insusceptible to the cytotoxic effects of the tested biofuels. The phenomenon of increased CCD-1136Sk cells susceptibility to the BPI, BPII and BPIII was observed starting from the passage No. 17. The trend of increased cells susceptibility to the tested biofuels was also observed in the case of exposure of CCD-8Lu cells on BPI, BPIII and BPIV. The cytotoxicity of the most toxic and the least toxic water fraction of the tested biofuels was a reflection of the content of fatty acid esters in them. The water-soluble fraction with the highest content of fatty acid esters (BPII) exhibited the strongest cytotoxic effect on both types of fibroblasts (both on CCD-1136Sk and CCD-8Lu cells), whereas BPIV with the lowest content of fatty acid esters was the least toxic. The results indicate that the susceptibility of senescent cells to the cytotoxic action of biofuels WSF may change during their senescence – the older cells become more sensitive to the cytotoxic effect of tested xenobiotics as compared to younger cells in the most cases. The key role in the cytotoxic action of compounds on the younger and older cell passages may also have a concentration of tested compounds.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2018, Tom 20, cz. 2; 1430-1452
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozporządzenie CLP - zharmonizowana klasyfikacja oraz oznakowanie chemikaliów
CLP regulation - harmonized classification, labelling and packaging of chemicals
Autorzy:
Miranowicz-Dzierżawska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/180948.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
chemikalia
oznakowanie chemikaliów
rozporządzenie CLP
klasyfikacja chemikaliów
chemicals
CLP regulation
European standard
Opis:
W artykule przedstawiono założenia rozporządzenia CLP, różnice między nowym systemem a dotychczas obowiązującymi przepisami opartymi na dyrektywach 67/548/EWG i 1999/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady. Omówiono także terminy wchodzenia w życie postanowień rozporządzenia CLP oraz działania, które należy podjąć w przypadku, gdy dotychczasowe oznakowanie i opakowanie substancji bądź mieszanin jest niezgodne z jego wymogami.
This article presents assumptions related to the CLP regulation, differences between the new system and former regulations based on 67/548/EEC and 1999/45/CE directives of the European Parliament and Council. It discusses the length of vacatio legis for the new regulation as well as actions that will have to be take should previous packaging and marking of substances or mixtures do not comply with the new requirements.
Źródło:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2011, 2; 16-19
0137-7043
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Substancje działające szkodliwie na rozrodczość : zagrożenia, narażenie, uregulowania prawne
Substances that may harm reproduction : hazards, exposure and legal framework
Autorzy:
Miranowicz-Dzierżawska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/179795.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
zagrożenia zdrowia
prawo
substancje SVHC
REACH
health hazard
law
Opis:
W środowisku pracy występują różne zagrożenia wpływające szkodliwie na rozrodczość, które są związane ze związkami chemicznymi, czynnikami fizycznymi, biologicznymi, ergonomicznymi i innymi. W artykule omówiono aspekty problemu związane z zagrożeniami chemicznymi, które stanowią poważne zagrożenie z powodu dużej różnorodności i częstości ich występowania.
In most workplaces, there are various hazards that can adversely affect reproduction.Those substances are often associated with chemical, physical, biological, ergonomic and others factors. This article discusses aspects of this problem associated with chemical hazards which pose a serious risk because of their variety and rate of occurrence.
Źródło:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2012, 12; 11-15
0137-7043
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Substancje konserwujące stosowane w przemyśle kosmetycznym
Preservative substances used in the cosmetic industry
Autorzy:
Miranowicz-Dzierżawska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/180406.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
kosmetyki
środki konserwujące
przepisy prawne
działania niepożądane
cosmetics
preservatives
legal regulations
adverse effects
Opis:
Jednym z problemów współczesnego przemysłu kosmetycznego jest zapewnienie wymaganej czystości mikrobiologicznej kosmetyków, a co za tym idzie konieczność uwzględniania w recepturach kosmetycznych substancji konserwujących. W artykule przedstawiono najczęściej stosowane konserwanty i mechanizmy ich działania, a także uregulowania prawne odnoszące się do środków konserwujących w kosmetykach. Omówiono także działania niepożądane substancji konserwujących, które mogą stanowić zagrożenie nie tylko dla pracowników zatrudnionych przy produkcji kosmetyków, ale także dla ich użytkowników, a więc niemal całej populacji.
One of the problems of the modern cosmetic industry consists in the need to ensure the required microbiological purity of cosmetics and consequently the need to include preservatives in cosmetic formulas. This article discusses the most commonly used preservatives and mechanisms of their action, as well as the legal provisions on preservatives in cosmetics. It also reports on the adverse effects of preservatives, which may pose a hazard not only to workers involved in manufacturing cosmetics, but also to their users, which means practically the whole population.
Źródło:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2017, 11; 16-20
0137-7043
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chlorek allilu
Allyl chloride
Autorzy:
Miranowicz-Dzierżawska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137850.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
chlorek allilu
3-chloro-1-propen
3-chloropropylen
NDS
3-chloropropene
allyl chloride
threshold limit values
MAC value
Opis:
Chlorek allilu jest bezbarwną, żółtą lub czerwoną cieczą o charakterystycznym, nieprzyjemnym zapachu, przypominającym zapach czosnku. Narażenie zawodowe na chlorek allilu występuje w przemyśle chemicznym, gdzie chlorek allilu jest stosowany do wprowadzania grupy allilowej w syntezie organicznej, w przemyśle tworzyw sztucznych przy otrzymywaniu epichlorohydryny (składnika do produkcji żywic epoksydowych), w syntezie leków (barbiturany, diuretyki) oraz przy produkcji barwników, środków owadobójczych i gliceryny. W dostępnym piśmiennctwie nie znaleziono informacji o przypadkach zatruć ostrych chlorkiem allilu u ludzi. W badaniach na szczurach i myszach wartości LC50 chlorku allilu po dwugodzinnym narażeniu inhalacyjnym wyznaczono na poziomie około 11500 mg/m3. Wartości LD50 po podaniu dożołądkowym dla szczurów większość badaczy wyznaczyła na poziomie około 450 mg/kg m.c., co pozwala sklasyfikować chlorek allilu jako substancję szkodliwą. Wartość LD50 związku po podaniu na skórę królika wyznaczono na poziomie 2026 mg/kg m.c. Chlorek allilu w warunkach zawodowych wchłania się do organizmu przez drogi oddechowe i skórę. Jest związkiem działającym drażniąco na błony śluzowe oczu i górnych dróg oddechowych. Po narażeniu pracowników na chlorek allilu o stężeniu 78 mg/m3 obserwowano podrażnienie błony śluzowej nosa, w stężeniach 156 ÷ 312 mg/m3 związek działał drażniąco na oczy, natomiast związek o większych stężeniach wywoływał zapalenie spojówek, nadwrażliwość na światło oraz oparzenia rogówki. W badaniu działania drażniącego chlorku allilu na myszach wyznaczono wartość RD50 na poziomie 7293 mg/m3. U pracowników narażonych na chlorek allilu o stężeniach 3 ÷ 354 mg/m3 przez 16 miesięcy stwierdzono zmiany funkcjonalne w wątrobie manifestujące się wzrostem aktywności enzymów w surowicy krwi. Przewlekłe narażenie na chlorek allilu może być przyczyną występowania u ludzi obwodowych polineuropatii, które objawiają się bólami i osłabieniem siły mięśni, pogorszeniem czucia wibracji i dotyku, zanikiem odruchu skokowego, obniżeniem ciepłoty skóry, nadmiernym poceniem się stóp i dłoni oraz tkliwością uciskową łydek. Na podstawie 3-miesięcznych badań na szczurach szczepu Fischer 344 wyznaczono wartość NOAEL chlorku allilu dla efektu nefrotoksycznego na poziomie 157 mg/m3, natomiast wartość NOAEL dla działania neurotoksycznego na poziomie 17 mg/m3, na podstawie wyników pięciomiesięcznych badań na królikach oraz szczurach. Chlorek allilu działał mutagennie na szczepy Salmonella typhimurium TA 100, TA 1535 i TA 1538 w teście Amesa (z aktywacją metaboliczną i bez aktywacji metabolicznej), wykazano też wzrost częstości występowania mutacji punktowych u Saccharomyces cerevisiae oraz zmian w strukturze DNA Escherichia coli. Związek powodował również konwersję genów u Saccharomyces cerevisiae oraz indukował nieplanową syntezę DNA w komórkach raka szyjki macicy. W dostępnym piśmiennictwie nie ma danych dotyczących działania rakotwórczego chlorku allilu u ludzi. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem zaklasyfikowała chlorek allilu do grupy 3. Wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) chlorku allilu na poziomie 2 mg/m3 obliczono z wartości NOAEL dla działania neurotoksycznego wyznaczonego na poziomie 17 mg/m3 w pięciomiesięcznych badaniach na szczurach i królikach. Nie znaleziono podstaw do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) oraz dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB).
Allyl chloride is a synonym of the compound 3-chloropropene, also referred to as 3-chloro, 1-propene. Allyl chloride is a volatile, highly reactive, liquid halogenated hydrocarbon with a characteristic purgent (garlic-like) odor. The high-temperature chlorination of propylene is believed to be the only production method of allyl chloride used commercially. Allyl chloride is used as an intermediate in chemical reactions. The major commercial derivative of allyl chloride is epichlorohydrin which is used in the manufacture of epoxy resins. Allyl chloride is also important in commercial glycerol production. The major routes for occupational exposure to allyl chloride are dermal and inhalation. Allyl chloride is irritating to eyes, the skin and the upper respiratory tract. The effects of allyl chloride on human, after repeated or chronic exposure, are functional changes in the liver and kidneys. It also had an influence on CNS. Acute and chronic exposure to allyl chloride in animals has resulted in hepatic, renal and pulmonary damage. The LD50 value, following oral administration in rats, is 450 mg/kg body weight and 2026 mg/kg b.w. after dermal treatment. The International Agency for Research on Cancer has classified allyl chloride to Group 3 (not classifiable as to carcinogenicity to humans). The recommended maximum exposure limit (MAC) for allyl chloride is 2 mg/m3. No STEL and BEI have been proposed.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2006, 4 (50); 45-67
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozporządzenie REACH – nowe prawo UE zwiększające bezpieczeństwo chemiczne
REACH – a new EU regulation that increases chemical safety
Autorzy:
Miranowicz-Dzierżawska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138575.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
rozporządzenie
REACH
chemikalia
rejestracja
ocena
zezwolenia
ograniczenia
regulation
chemicals
registration
evaluation
authorization
restrictions
Opis:
Przedstawiono główne założenia i postanowienia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. nr 1907/2006 w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE. Rozporządzenie REACH weszło w życie dnia 1 czerwca 2007 r.
The article presents assumption data and provisions of Regulation (EC) No. 1907/2006 of the European Parliament and of the Council of 18 December 2006 concerning the Registration, Evaluation, Authorisation and Restriction of Chemicals (REACH), establishing a European Chemicals Agency, amending Directive 1999/45/EC and repealing Council Regulation (EEC) No 793/93 and Commission Regulation (EC) No 1488/94 as well as Council Directive 76/769/EEC and Commission Directives 91/155/EEC, 93/67/EEC, 93/105/EC and 2000/21/EC, which entered into force on 1 June 2007.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2007, 3 (53); 5-16
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozporządzenie REACH - sporządzanie raportu bezpieczeństwa chemicznego
REACH regulation - preparing a chemical safety report
Autorzy:
Miranowicz-Dzierżawska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/179091.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
rozporządzenie REACH
raport bezpieczeństwa chemicznego
dyrektywa europejska
REACH regulation
chemical safety report
european directive
Opis:
W artykule omówiono raport bezpieczeństwa chemicznego zawierający wyniki przeprowadzonej oceny bezpieczeństwa chemicznego, który jest częścią dokumentacji rejestracyjnej składanej do Europejskiej Agencji Chemikaliów. Obowiązek sporządzania raportu bezpieczeństwa chemicznego wynika z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. nr 1907/2006 w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE. Rozporządzenie to weszło w życie 1 czerwca 2007 r.
The article discusses the Chemical Safety Report, which contains results of a chemical safety assessment and is part of the registration submitted to the European Chemicals Agency. The obligation to prepare the report is one of the provisions of Regulation (EC) No. 1907/2006 of the European Parliament and of the Council of 18 December 2006 concerning the Registration, Evaluation, Authorisation and Restriction of Chemicals (REACH), establishing the European Chemicals Agency, amending Directive 1999/45/EC and repealing Council Regulation (EEC) No. 793/93 and Commission Regulation (EC) No. 1488/94 as well as Council Directive 76/769/EEC and Commission Directives 91/155/EEC, 93/67/EEC, 93/105/EC and 2000/21/EC. This regulation entered into force on 1 June 2007.
Źródło:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2008, 9; 10-13
0137-7043
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Starzenie komórkowe (senescencja) i jego konsekwencje dla człowieka
Cellular ageing (senescence) and its consequences for humans
Autorzy:
Miranowicz-Dzierżawska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/180804.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
starzenie
teorie starzenia się komórek
zmiany związane z wiekiem
aktywność zawodowa seniorów
aging
theories of cell aging
age-realted changes
older workers
Opis:
Zmiany demograficzne i wzrastający odsetek ludzi starszych aktywnych zawodowo stwarzają wymóg uwzględniania w rozpatrywaniu zagrożeń występujących w środowisku pracy specyfiki bardziej zaawansowanego wieku oraz poszerzenia zakresu badań naukowych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy o badania starzejących się organizmów. W artykule omówiono funkcjonujące obecnie teorie starzenia się komórek, zmiany w tkankach i narządach związane z wiekiem oraz badania, jakie przeprowadza się obecnie na starzejących się komórkach in vitro.
Demographic changes and the increasing percentage of occupationally active elderly people require considering the specifics of a more advanced age in dealing with hazards in the working environment, and broadening the scope of research m occupational health and safety by studying aging organisms. This article discusses current theories of cell aging, changes in organs and tissues associated with old age, as well as tests carried out on senescent cells in vitro.
Źródło:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2015, 4; 14-17
0137-7043
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
n-Heksanal
n-Hexanal
Autorzy:
Miranowicz-Dzierżawska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138474.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
n-heksanal
1-heksanal
aldehyd kapronowy
wartości normatywne
NDS
n-hexanal
1-hexanal
caproic aldehyde
capronaldehyde
exposure limits
MAC
rritation
Opis:
n-Heksanal jest bezbarwną cieczą o silnym i charakterystycznym zapachu przypominającym zapach owoców lub świeżej trawy. Narażenie zawodowe na n-heksanal występuje: w przemyśle gumowym, przy produkcji barwników, syntetycznych żywic, insektycydów oraz w przetwórstwie tworzyw sztucznych. n-Heksanal w organizmie człowieka i zwierząt może być związkiem zarówno egzogennym, jak i endogennym, gdyż powstaje jako jeden z produktów peroksydacji lipidów (ω-6-niena-syconych kwasów tłuszczowych). Jako związek egzogenny jest również pobierany z wodą do picia i z pożywieniem (znaleziono go w: mięsie, rybach, mleku, nasionach soi i innych produktach spożywczych). n-Heksanal w warunkach zawodowych wchłania się do organizmu przez drogi oddechowe i skórę. Jest związkiem działającym drażniąco na błony śluzowe oczu i górnych dróg oddechowych. Wyznaczona w doświadczeniu na myszach Swiss-Webster wartość RD50 n-heksanalu wyniosła 4290 mg/m3. Związek o stężeniu 1000 mg/l podawany zwierzętom doświadczalnym z wodą do picia powodował zmiany histopatologiczne w wątrobie i nerkach. Biorąc pod uwagę wartość LD50 dla szczura przy podaniu dożołądkowym, którą wyznaczono na poziomie 4890 mg/kg m.c., n-heksanal nie jest zaliczany do substancji niebezpiecznych. n-Heksanal nie wykazywał działania mutagennego w testach z Salmonella typhimurium i Escherichia coli. Nie stwierdzono też działania rakotwórczego n-heksanalu. Podstawą proponowanej wartości NDS n-heksanalu jest działanie drażniące związku. Wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) na poziomie 40 mg/m3 została zaproponowana jako 0,01 RD50 wyznaczonej w doświadczeniu na myszach Swiss-Webster. Ponieważ opisywano przypadki podrażnienia błon śluzowych oczu u człowieka po krótkotrwałym narażeniu na n-heksa-nal o stężeniu 100 mg/m3 za wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) n-heksanalu zaproponowano przyjęcie stężenia 80 mg/m3. Proponuje się także oznakowanie normatywu literą „I” – substancja o działaniu drażniącym. Nie znaleziono podstaw do ustalenia wartości dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) n-heksanalu.
n-Hexanal (CAS No 66-25-1) is a liquid with a characteristic odour. This substance is used in rubber industry, pigment manufacturing, synthetic resins, insecticides and plastics processing. n-Hexanal is absorbed through the skin but inhalation is the main way of occupational exposure to n-hexanal. n-Hexanal is irritating to the eyes, skin and upper respiratory tract. In animals n-hexanal is characterized by low acute toxicity: the LD50 value is 4890 mg/kg body weight for rats orally exposed. n-Hexanal did not display mutagenic effects in Salmonella typhimurium and Escherichia coli. There was no evidence of carcinogenic, fetotoxic and teratogenic effects. The recommended 8-hour TWA was 40 mg/m3 as a 0.01 RD50 obtained in an experiment on Swiss-Webster mice and the MAC-STEL of 80 mg/m3 were recommended to prevent exposure to irritating levels. Notation “I” is recommended. There are no data supporting a BEI value.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2009, 2 (60); 79-91
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Classification of the Substances on the Basis of the Acute-Toxic-Class Method (ATC)
Autorzy:
Skowroń, J.
Zapór, L.
Miranowicz-Dzierżawska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/90309.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
acute-toxic-class method
alternative LD50 test
animal welfare
classification
toksyczność
substancje chemiczne
zwierzęta
Opis:
The acute-toxic-class method (ATC) is an alternative to the classical LD50 test. Four substances were tested with an ATC testing procedure. The results were compared with LD50 data obtained from the literature. Great importance was attached to the observations of toxic signs following administration. The results of this study have shown that the ATC method allows allocation to toxicity classes in the same manner as on the basis of the classical LD50 tests. The ATC method uses fewer animals and yields the same information on toxic signs. Introducing the ATC method into the quality system allows estimating the acute oral toxicity of chemicals according to the Organisation for Economic Cooperation and Development (OECD; OECD, 1992, 1996).
Źródło:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics; 1998, 4, 1; 107-115
1080-3548
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interactions of Some Organic Solvents: Hydrocarbons and Chloroalkene
Autorzy:
Skowroń, J.
Miranowicz-Dzierżawska, K.
Zapór, L.
Gołofit-Szymczak, M.
Starek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/90439.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
n-hexane
ethylbenzene
tetrachloroethylene
metabolic interactions
toxicodynamic interactions
interakcje metaboliczne
tetrachloroetylen
etylobenzen
Opis:
Metabolic and toxicodynamic interactions of some organic solvents in rats repeatedly treated with medium dose levels were examined. It was shown that both n-hexane and ethylbenzene significantly inhibited tetrachloroethylene metabolism during a 2-week period. n-Hexane and tetrachloroethylene enhanced metabolism of ethylbenzene whereas ethylbenzene suppressed n-hexane metabolism only at the end of the experiment. Biochemical changes, especially the drop in the level of non-protein sulfhydryl groups in tissues of rats treated with organic solvent mixtures, were significantly less pronounced than those observed after these chemicals were administered separately. These results demonstrate that metabolic interactions between hydrocarbons and chloroalkene may lead to a modification of the biological response to these compounds.
Źródło:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics; 2001, 7, 1; 35-47
1080-3548
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies