Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Michałojc, Z." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Anatomical features of leaves of sweet pepper (Capsicum annuum L.) fed with Calcium using foliar nutrition
Cechy anatomiczne liści papryki słodkiej (Capsicum annuum L.) dokarmianej pozakorzeniowo wapniem
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Michalojc, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27509.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
anatomical feature
leaf
sweet pepper
pepper
Capsicum annuum
calcium fertilization
foliar fertilization
Opis:
The effect of three foliar-applied Ca-containing preparations on the anatomical features of leaves of sweet pepper (Capsicum annuum L.) was studied. The following preparations were used: Ca(NO3)2, Librel Ca and Wapnowit, applied at the respective concentrations of 0.5%, 1%, 1%, which corresponded to a content of 2000 mg Ca dm-3. Light and scanning electron microscopy were used in the study. It was demonstrated that in amphistomatic bifacial pepper leaves numerous specialised cells occurred which accumulated calcium oxalate crystals in the form of crystalline sand. Anisocytic stomata were found with a much greater density in the abaxial epidermis. They were characterized by very well-developed outer cuticular ledges. It was found that in the leaves of the plants sprayed with the nutrient supplements with increased Ca content there was a much smaller number of epidermal cells per 1 mm2 than in the control plants. These cells were distinguished by an increased size. In the case of the application of the nutrient supplements Librel Ca and Wapnowit, the number of stomata also decreased. However, the application of the calcium supplements resulted in an increase in the value of the stomatal index compared to the control, which is attributable to a significant reduction in the number of epidermal cells not belonging to the stomata. The plants additionally supplied with Ca were marked by a larger number of colenchyma layers and an increased volume of leaf parenchyma cells. In the case of pepper leaves, the thin cuticle and the outer cell wall are not a major barrier to the Ca-containing preparations applied for spray treatment. Nevertheless, the decrease in the number of stomata may restrict the possibility of Ca uptake by this way, which compensates the increase in surface area of particular epidermal cells that will be the main way of Ca penetration into the internal leaf tissues.
Ca stosowanych drogą dokarmiania dolistnego na cechy anatomiczne liści papryki słodkiej (Capsicum annuum L.). Wykorzystano: Ca(NO3)2, Librel Ca oraz Wapnowit stosowane odpowiednio w stężeniach) 5%, 1%, 1%, co odpowiadało zawartości 2000 mg Ca x dm-3. Do badań wykorzystano mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Wykazano, że w amfistomatycznych, bifacjalnych liściach papryki wystepują liczne wyspecjalizowane komórki gromadzące kryształy szczawianu wapnia w postaci piasku krystalicznego. Anizocytyczne aparaty szparkowe wystepowały w znacznie większym zagęszczeniu w epidermie abaksjalnej. Charakteryzowały się bardzo dobrze rozwiniętymi zewnętrznymi listwami kutykularnymi. Stwierdzono, że w liściach roślin spryskiwanych preparatami ze zwiększoną zawartością Ca występowała znacznie mniejsza liczba komórek epidermy w 1 mm2 niż u roślin kontrolnych. Komórki te odznaczały się zwiększonymi rozmiarami. W przypadku zastosowania preparatów Librel Ca i Wapnowit nastąpiło także zmniejszenie liczby aparatów szparkowych. Natomiast aplikacja preparatów z Ca wpłynęła na zwiększenie wartości indeksu stomatalnego w porównaniu z kontrolą, co wynika ze znacznego zmniejszenia się liczby komórek epidermy nie należących do aparatów szparkowych. Rośliny zaopatrzone dodatkowo w Ca odznaczały się większą liczbą warstw sklerenchymy i powiększoną objętością komórek parenchymy liścia. W przypadku liści papryki cienka kutykula i zewnętrzna ściana komórkowa nie stanowią dużej bariery dla zastosowanych do oprysku preparatów z Ca. Jednakże zmniejszenie się liczby aparatów szparkowych może ograniczyć możliwości pobierania Ca tą drogą, co rekompensuje powiększenie powierzchni poszczególnych komórek epidermy, które będą stanowiły główną drogę przenikania Ca do wewnętrznych tkanek liścia.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anatomical traits of sweet pepper (Capsicum annuum L.) fruit
Cechy anatomiczne owoców papryki słodkiej (Capsicum annuum L.)
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Michalojc, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28017.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The micromorphology of the epidermis as well as the anatomy of the pericarp and fruit pedicle in Capsicum annuum L., cv. ‘Red Knight F1’, were studied using light and scanning electron microscopy. The pericarp was found to consist of an epidermis with strongly thickened outer walls, several layers of tangential and angular collenchyma as well as multi-layered parenchyma composed of cells of varying size in which very large lobed nuclei were observed. Chromoplasts were found in the cells of the above-mentioned tissues. The inner epidermis of the pericarp was characterized by thick cell walls and numerous straight pits. Among the tissues of the fruit pedicle, we observed epidermis with numerous stomata, collenchyma, chlorenchyma with very large intercellular spaces, small clusters of sclerenchyma, secondary phloem and xylem as well live and dead cells of the pith which were characterized by the presence of thin walls with numerous pits. The structural traits of the pericarp of the red pepper cultivar under study show adaptations to significantly reduced transpiration, which is an important feature during storage. At the same time, the strongly thickened and cutinized walls of the fruit contribute to a reduction in its digestibility and impede nutrient penetration in non-root feeding.
Przy zastosowaniu mikroskopii świetlnej oraz skaningowej elektronowej badano mikromorfologię epidermy oraz anatomię owocni i szypułki owoców Capsicum annuum L. cv. ‘Red Knight F1’. Stwierdzono, że owocnię tworzy epiderma o silnie zgrubiałych ścianach zewnętrznych, kilka warstw kolenchymy płatowej i kątowej oraz wielowarstwowa parenchyma o zróżnicowanych pod względem wielkości komórkach, w których obserwowano bardzo duże płatowate jądra. W komórkach wymienionych tkanek występowały chromoplasty. Wewnętrzna epiderma owocni wyróżniała się grubymi ścianami komórek oraz licznymi jamkami prostymi. Wśród tkanek szypułki obserwowano epidermę z licznymi aparatami szparkowymi, kolenchymę, chlorenchymę z bardzo dużymi przestworami międzykomórkowymi, niewielkie skupienia sklerenchymy, wtórny floem i ksylem oraz martwe komórki rdzenia, które charakteryzowały się obecnością cienkich ścian z licznymi jamkami. Cechy budowy owocni badanej odmiany papryki wskazują na przystosowania do znacznego ograniczenia transpiracji, co stanowi ważną cechę w czasie przechowywania. Równocześnie silnie zgrubiałe i skutynizowane ściany owoców przyczyniają się do zmniejszenia ich strawności.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in the chemical composition of the rhizosphere of tomato grown on inert substrates in a prolonged cycle
Zmiany składu chemicznego środowiska korzeniowego pomidora uprawianego w podłożach inertnych w cyklu wydłużonym
Autorzy:
Jarosz, Z.
Michalojc, Z.
Dzida, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15562.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
The aim of this study, conducted in 2005-2007, was to determine changes in the chemical composition of extracts from the rhizosphere of tomatoes and of drainage water in tomato culture set up on rockwool, perlite and expanded clay and nourished with one of the two nutrient solutions containing different concentrations of macronutrients (EC I: 2.4 mS cm–1 and EC II: 3.6 mS cm–1). Perlite and extended clay were placed in foil sleeves, whose shape and volume corresponded to the weight of rockwool. The tomatoes were grown with a dripping fertilization system and a closed nutrient solution circulation system, without recirculation, for watering. The solution supply frequency, controlled by a soltimer, depended on the intensity of solar radiation. The concentration and proportions of macronutrients in the nutrient solutions were adjusted to the requirements of particular developmental phases of the plants, in accordance with the current recommendations. The plants were grown in a prolonged cycle for 22 clusters (from the beginning of February to mid-October). Extracts from the rhizosphere and drainage water for analyses were sampled at a set time of the day, every four weeks, since the plants were placed on the mats. The analysis of the results revealed significantly more nitrate ions, phosphorus, potassium, calcium, magnesium, sulphates and sodium in extracts from the rhizosphere and in drainage waters sampled from treatments fertilized with the concentrated solution (EC II), compared to the basic solution. In the drainage water from treatments fertilized with a solution of the basic macronutrient composition (EC I), the increase of ion concentrations appeared in the following order: N-NH4 > P-PO4 > Ca > S-SO4 > K > N-NO3 > Mg, whereas in the drainage water flowing from the treatments fertilized with the solution containing 25% more macronutrients (EC II), the ion concentration range was as follows: N-NH4 > P-PO4 > Ca > N-NO3 > S-SO4 > K > Mg. In the present study, the sodium content in drainage water was depressed compared to the nutrient solution dosed under plants with either of the two liquid feeds.
Celem badań przeprowadzonych w latach 2005-2007 było określenie zmian składu chemicznego wyciągów ze środowiska korzeniowego oraz wód drenarskich w uprawie pomidora w wełnie mineralnej, perlicie i keramzycie z zastosowaniem dwu pożywek o zróżnicowanej koncentracji makroskładników (EC I: 2.4 mS cm–1 oraz EC II: 3.6 mS cm–1). Perlit i keramzyt umieszczono w rękawach foliowych, formując kształt i ustalając objętość odpowiadającą macie wełny mineralnej. W uprawie wykorzystano kroplowy system nawożenia i nawadniania z zamkniętym obiegiem pożywki, bez recyrkulacji. Częstotliwość dostarczania pożywki, sterowana „soltimerem”, była uzależniona od natężenia promieniowania słonecznego. Koncentracja oraz proporcje makroskładników w pożywce były różnicowane względem wymagań poszczególnych faz rozwojowych roślin zgodnie z aktualnymi zaleceniami. Rośliny uprawiano w cyklu wydłużonym na 22 grona (od początku lutego do połowy października). Wyciągi ze środowiska korzeniowego oraz wody drenarskie do analiz pobierano o ustalonej porze dnia co 4 tygodnie, począwszy od ustawienia roślin na matach. Analiza wyników wykazała istotnie więcej jonów azotanowych, fosforu, potasu, wapnia, magnezu, siarczanów i sodu w wyciągach ze środowiska korzeniowego i w wodach drenarskich pobranych z obiektów nawożonych pożywką zatężoną (EC II), w porównaniu z pożywką podstawową. W wodach drenarskich z obiektów nawożonych pożywką o podstawowym składzie makroelementów (EC I) stwierdzono wzrost zatężenia jonów w kolejności: N-NH4 > P-PO4 > Ca > S-SO4 > K > N-NO3 > Mg, natomiast w wodach drenarskich wypływających z obiektów nawożonych pożywką zawierającą 25% więcej makroelementów (EC II) szereg zatężenia jonów był następujący: N-NH4 > P-PO4 > Ca > N-NO3 > S-SO4 > K > Mg. W badaniach wykazano zmniejszenie zawartości sodu w wodach drenarskich w porównaniu z roztworem pokarmowym dozowanym pod rośliny z wykorzystaniem obu rodzajów pożywki.
Źródło:
Journal of Elementology; 2011, 16, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of qualitative traits, biological value, chemical compounds of sweet pepper fruit
Porównanie cech jakościowyvch, wartości biologicznej oraz składu chemicznego owoców papryki słodkiej
Autorzy:
Buczkowska, H.
Michalojc, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14620.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
Sweet pepper fruits have a high biological value, a rich content of minerals. At present, large-fruit cultivars, distinguishable by a thick pericarp wall, high processing efficiency, good growth on fields, under covers, dominate in sweet pepper cultivation. The present research has been conducted to compare the qualitative traits, chemical composition of sweet pepper fruits of the Red Knight F1 cultivar grown in a greenhouse, on open field. The evaluation of qualitative traits, biological value, chemical composition demonstrated that fruits from the greenhouse cultivation were characterized by significantly larger fruit weight, weight of edible parts as compared to those harvested from a field, although they did not differ significantly in the pericarp thickness. Fruits produced on a field had a higher ratio of the technological to total fruit weight, which proves that the cultivar is an attractive choice for field cultivation of sweet pepper, suitable for processing. Pepper fruits from a field versus the ones grown in a greenhouse contained significantly less dry matter, reducing sugars but more vitamin C. The greenhouse-grown fruits contained higher levels of nitrogen, phosphorus, potassium, calcium, magnesium than those from a field.
Owoce papryki słodkiej mają dużą wartość biologiczną i zawierają wiele składników mineralnych. Aktualnie w uprawie papryki dominują odmiany wielkoowocowe o grubej ściance owocni, dużej wydajności technologicznej i nadające się do uprawy zarówno w polu, jak i pod osłonami. Celem pracy było porównanie cech jakościowych oraz składu chemicznego owoców papryki słodkiej odmiany Red Knight F1 uprawianej w szklarni oraz w otwartym polu. W badaniach dotyczących oceny cech jakościowych owoców oraz wartości biologicznej i składu chemicznego wykazano, że owoce z uprawy w szklarni odznaczały się istotnie większą masą oraz masą części jadalnej w porównaniu z zebranymi z pola, natomiast nie różniły się istotnie pod względem grubości perykarpu. W owocach stwierdzono większy udział masy technologicznej w całkowitej masie owocu z pola, co potwierdza atrakcyjność tej odmiany do uprawy w polu na potrzeby przetwórstwa. Stwierdzono też istotnie mniej suchej masy i cukrów redukujących, a więcej witaminy C w porównaniu z owocami ze szklarni. W owocach z uprawy szklarniowej wykazano większą zawartość azotu, fosforu, potasu, wapnia i magnezu niż z uprawy polowej.
Źródło:
Journal of Elementology; 2012, 17, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of macro- and microelements in sweet pepper fruits depending on foliar feeding with calcium
Autorzy:
Buczkowska, H.
Michalojc, Z.
Konopinska, J.
Kowalik, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16096.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
macroelement content
microelement content
sweet pepper
Capsicum annuum
fruit
foliar feeding
calcium fertilization
mineral component
Opis:
Sweet pepper belongs to vegetables with high biological value, characteristic taste and health-promoting features, which depend on the content of many elements with antioxidant capacity. Pepper fruits are an important source of mineral components for people. The aim of this study was to determine the effect of different foliar feeding regimes with the use of calcium on the content of macro- and microelements in sweet pepper fruits. The experiment with the sweet pepper cultivar Caryca F1 was carried out under field conditions in 2010-2011. Various calcium preparations: Ca(NO3)2 , Insol Ca, Librel Ca, were applied in plant nutrition. The evaluated preparations were sprayed 3 and 5 times, in the concentration of 1%, until complete wetness of the plants. Control fields were sprayed with water. No significant influence of the examined factors on the dry matter content (%) was recorded in the fruits of cv. Caryca F1 sweet pepper cultivated in a field. However, the influence of the applied calcium preparations on the content of N-total, P, Ca, Fe, Zn, Cu in pepper fruits was shown to vary. After an application of Ca(NO3)2, higher concentrations of K, Zn, Cu were demonstrated; an application of Insol Ca stimulated a higher content of K and Cu; more K, Fe, Zn and Cu occurred in the fruit after feeding with Librel Ca, and the content of P was lower after an application of Insol Ca and Librel Ca, all versus the control. The different number of treatments did not have any significant effect on the chemical content of pepper fruits, except for Fe and Mn, where 5 treatments increased the content of these elements in pepper fruits. The positive influence of the applied calcium preparations and of the number of treatments on the accumulation of Ca in pepper fruits were proven. For example, 5 treatments were demonstrated to have increased the calcium content in fruits by an average 25.3%, and 3 treatments raised the above trait by 15.3% above the control.
Źródło:
Journal of Elementology; 2015, 20, 2
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of macroelements in eggplant fruits depending on nitrogen fertilization and plant training method
Zawartosc makroskladnikow w owocach oberzyny w zaleznosci od formy zastosowanego nawozu azotowego i sposobu prowadzenia roslin
Autorzy:
Michalojc, Z
Buczkowska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15055.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
nitrogen fertilization
macroelement content
chemical composition
fruit
plant training method
plant training
eggplant
nitrogen form
Opis:
Eggplant fruits are known for being low in calories but rich in minerals, which is good for human health. They are rich in potassium, whose content ranges from 200 to 600 mg K⋅100 g-1 of fresh mass, depending on a cultivar. Eggplant fruits are also a source of magnesium, calcium and iron. Research on the agro-techniques of eggplant culture in a plastic tunnel has implicated that, on account of a very intensive growth of the plant, both plant pruning and training have a decisive influence on the final amount of fresh mass. Since we lack information concerning the fertilization recommendation for growing eggplants under a plastic tunnel, a study has been undertaken to specify such nutritional needs of this vegetable. The aim of this work has been to determine the influence of nitrogen forms and plant training methods on the content of nitrogen, phosphorus, potassium, calcium and magnesium in eggplant fruits. The experiment on cv. Epic F1 eggplant was carried out in years 2004-2005, with eggplants growing in an unheated plastic tunnel. The eggplants were cultivated in cylinder plastic wraps of 10 dm3 volume, in peat. The experiment was carried out in two stages, in a completely random design, with each stage examining different factors. The following factors were examined: I – nitrogen forms: NH4 + (ammonium sulphate – (NH4)2SO4 (20,5% N); NO3 - (calcium nitrate – Ca(NO3)2 (15,5% N); NH2 (urea – CO(NH2)2 (46% N), II – plant training method: natural form of the plant, 3 shoots. Nitrogen was used in the amount of 10 g N⋅plant-1. Samples of fruits used for further laboratory tests were collected in the 2nd decade of August, in the middle of fructification. The fruits were harvested at the marketable stage. N-total, P, K, Ca, Mg were determined in the fruits. The results were elaborated statistically using analysis of variance. Generally, considerably higher content of nitrogen was determined in eggplant fruits fertilised with the N ammonium form; also the content of potassium and magnesium was much higher in comparison to the other nitrogen forms examined. Moreover, significant influence of the plant pruning method on the content of the elements was found, independently of the applied nitrogen fertilization.
Owoce oberżyny odznaczają się niską kalorycznością oraz korzystnym dla człowieka składem mineralnym. Są przede wszystkim zasobne w potas, którego zawartość waha się w zależności od odmiany od 200 do 600 mg K⋅100 g-1 świeżej masy. Są również źródłem magnezu, wapnia i żelaza. W badaniach nad agrotechniką oberżyny uprawianej pod folią wykazano, że ze względu na intensywny wzrost roślin, zabiegiem plonotwórczym kształtującym ilość zielonej masy jest cięcie i formowanie roślin. Z powodu braku informacji o zaleceniach nawozowych do uprawy oberżyny pod osłonami, podjęto badania nad określeniem potrzeb nawożenia tego warzywa. Celem pracy było określenie wpływu formy nawozu azotowego oraz sposobu prowadzenia roślin na zawartość azotu, fosforu, potasu, wapnia i magnezu w owocach oberżyny. Badania oberżyny odmiany Epic F1 wykonano w nieogrzewanym tunelu foliowym w latach 2004-2005. Oberżynę uprawiano w torfie ogrodniczym, w cylindrach z folii sztywnej o pojemności 10 dm3. Doświadczenie dwuczynnikowe przeprowadzono w układzie kompletnej randomizacji. Badano wpływ czynników: I – forma azotu: NH4 + [siarczan amonu – (NH4)2SO4 – 20,5% N]; NO3 - [saletra wapniowa – Ca(NO3)2 – 15,5% N]; NH2 [mocznik – CO(NH2)2 – 46% N]; II – sposobu prowadzenia roślin: forma naturalna; 3 pędy. Azot zastosowano w ilości 10 g N⋅roślina-1. Próby owoców do badań laboratoryjnych pobrano w 2 dekadzie sierpnia, w połowie okresu owocowania. Owoce zbierano w fazie dojrzałości użytkowej i oznaczono w nich N-og., P, K, Ca, Mg. Wyniki opracowano metodą analizy wariancji. Największą zawartość azotu ogółem, potasu i magnezu stwierdzono w owocach roślin nawożonych siarczanem amonu, w porównaniu z pozostałymi zastosowanymi nawozami. Ponadto stwierdzono wyższą zawartość makroskładników w owocach roślin prowadzonych na 3 pędy.
Źródło:
Journal of Elementology; 2008, 13, 2
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of macroelements in eggplant fruits depending on varied potassium fertilization
Zawartosc makroelementow w owocach oberzyny w zaleznosci od zroznicowanego nawozenia potasem
Autorzy:
Michalojc, Z
Buczkowska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15986.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
eggplant
fruit
macroelement content
potassium fertilization
fertilization
potassium dose
Opis:
Eggplant fruits are abundant in potassium, the amount of which ranges from 200 to 600 mg K⋅100 g-1 FM, depending on a variety. They are also a rich source of phosphorus, magnesium, calcium, and iron. As there are no fertilization recommendations for eggplant cultivation under cover, this study been undertaken to evaluate the vegetable’s requirements. The aim was to test how the type and dose of potassium fertilizer influences nitrogen, phosphorus, calcium, and magnesium levels in eggplant fruits. The experiment on cv. Epic F1 eggplant was carried out in unheated polyethylene tunnel in 2004-2005. The eggplant was cultivated on peat subsoil in 10 dm3 capacity cylinders made of rigid plastic. The experiment was set up in a two-factor, completely randomized design. The influence of two factors was examined: I – type of potassium fertilizer (KCl, K2SO4, KNO3), and II – potassium rate (8, 16, 24 g K⋅plant-1). Fruit samples for laboratory determinations were collected in mid-August, in the middle of fruiting stage. Fruits were harvested at the stage of technological maturity and the following were determined: Ntot, P, K, Ca, Mg. The results were processed by variance analysis. Significantly higher total nitrogen and potassium concentrations in fruits of plants fertilized with potassium nitrate as compared to the other two fertilizer types were recorded. Increasing potassium doses, regardless the fertilizer type, considerably increased the element content in eggplant fruits and widened the K:Ca ratio value. The diversification of potassium fertilization did not have significant influence on phosphorus and magnesium concentrations in eggplant fruits. No significant changes in calcium content in fruits were observed when applying potassium sulfate or nitrate, while higher potassium chloride rates significantly decreased the concentration of this element in fruits.
Owoce oberżyny należą do warzyw zasobnych w potas. Jego zawartość w zależności od odmiany wynosi od 200 do 600 mg K⋅100 g-1 świeżej masy. Są również źródłem fosforu, magnezu, wapnia i żelaza. Ze względu na brak informacji o zaleceniach nawozowych do uprawy oberżyny pod folią, podjęto badania nad określeniem potrzeb nawożenia tego warzywa. Celem pracy było określenie wpływu rodzaju nawozu potasowego oraz dawki na zawartość azotu, fosforu, potasu, wapnia i magnezu w owocach oberżyny. Badania oberżyny odmiany Epic F1 wykonano w latach 2004-2005 w nieogrzewanym tunelu foliowym w latach 2004-2005. Oberżynę uprawiano w cylindrach z folii sztywnej o pojemności 10 dm3, w torfie ogrodniczym. Doświadczenie przeprowadzono w układzie kompletnej randomizacji. Badano wpływ 2 czynników: I – nawozów potasowych (KCl, K2SO4, KNO3), II – dawek potasu (8, 16, 24 g K⋅roślina-1). Próby owoców do badań laboratoryjnych pobrano w 2. dekadzie sierpnia, w połowie okresu owocowania. Owoce zbierano w fazie dojrzałości użytkowej i oznaczono w nich N-og., P, K, Ca, Mg. Wyniki opracowano metodą analizy wariancji. Wykazano istotnie większą zawartość azotu ogółem i potasu w owocach roślin nawożonych saletrą potasową w porównaniu z roślinami nawożonymi dwoma pozostałymi nawozami. Wzrastające dawki potasu – niezależnie od zastosowanych nawozów potasowych – istotnie zwiększały zawartość tego składnika w owocach oberżyny oraz rozszerzały stosunek K: Ca. Zróżnicowane nawożenie potasem nie miało istotnego wpływu na zawartość fosforu i magnezu w owocach oberżyny. Nie wykazano znaczących zmian w zawartości wapnia w owocach po zastosowaniu siarczanu i azotanu potasu, w przypadku zaś większych dawek chlorku potasu zawartość tego składnika była istotnie mniejsza.
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 1; 111-118
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decorative values and the nutritional status of some Magnolia L. species under the climatic conditions of Lublin (Poland). Part I. Decorative values of the plants
Walory dekoracyjne oraz stan odżywiania wybranych gatunków Magnolii L. w warunkach klimatycznych Lublina. Część I. Wartość dekoracyjna roślin
Autorzy:
Michalojc, Z.
Jarosz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27611.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Six species of Magnolia L., growing in the Botanical Garden of the Maria Curie-Skłodowska University in Lublin which is located on the north-western outskirts of the city of Lublin, were studied during the period 2006-2008. The aim of this study was to determine the dynamics of leaf and flower development in these Magnolia species under the climatic and soil conditions of Lublin as well as to evaluate the size of their leaves and long shoots. The present study included the following species: M. acuminata L., M. kobus DC, M. liliiflora Desr., M. salicifolia Siebold et Zuch, M. x soulangiana Soul.- -Bod., and M. tripetala L. The magnolia trees were planted in 1968-1989 on grey-brown podzolic soil derived from loess. The study area is affected by the continental climate which is characterized by large annual amplitude of temperatures, long summers as well as long and cold winters. The long-term average annual air temperature for this region is 8.1oC, while the long-term average annual rainfall reaches 541.6 mm. The obtained results showed that, among the Magnolia species studied, M. salicifolia flowered earliest under the climatic and soil conditions of Lublin, while M. tripetala was the last to bloom. Full leaf development, on average for the study period, was recorded earliest in M. salicifolia and M. liliiflora, whereas it occurred latest in M. tripetala. The leaves of M. tripetala were characterized by the greatest length and width, while the smallest leaves were recorded in M. kobus. M. liliiflora was found to show the smallest annual shoot increments and the lowest number of leaves.
W latach 2006-2008 badano sześć gatunków magnolii Magnolia L. rosnących na terenie Ogrodu Botanicznego UMCS, zlokalizowanego na północno- zachodnich obrzeżach Lublina. Celem badań było określenie dynamiki rozwoju liści i kwiatów wybranych gatunków magnolii w warunkach klimatyczno- glebowych Lublina oraz ocena wielkości liści i długopędów. Badaniami objęto M. acuminata L., M. kobus DC, M. liliiflora Desr., M. salicifolia Siebold et Zuch, M. x soulangiana Soul.-Bod. oraz M. tripetala L. Drzewa posadzono w latach 1968-1989 na glebie płowej pochodzenia lessowego. Na terenie badań uwidacznia się wpływ klimatu kontynentalnego, charakteryzującego się dużą roczną amplitudą temperatur, długim latem oraz długą i chłodną zimą. Średnioroczna wieloletnia temperatura powietrza dla tego regionu wynosi 8.1oC natomiast średnioroczna wieloletnia suma opadów atmosferycznych osiąga 541.6 mm. Uzyskane wyniki wykazały, iż spośród badanych gatunków magnolii w warunkach klimatyczno- glebowych Lublina najwcześniej kwitnie M. salicifolia, a najpóźniej M. tripetala. Pełne rozwinięcie liści, w ujęciu średnim ze wszystkich lat badań, odnotowano najwcześniej u M. salicifolia oraz M. liliiflora a najpóźniej u M. tripetala. Największą długością i szerokością charakteryzowały się liście M. tripetala natomiast najmniejsze liście odnotowano u M. kobus. Najkrótsze przyrosty roczne pędów. oraz najmniejszą liczbę liści wykazano u M. liliiflora.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decorative values and the nutritional status of some Magnolia species under the climatic conditions of Lublin (Poland). Part II. Evaluation of the nutritional status of the plants
Walory dekoracyjne oraz stan odżywiania wybranych gatunków magnolii w warunkach klimatycznych Lublina. Cz. 2. Ocena stanu odżywiania roślin
Autorzy:
Michalojc, Z.
Jarosz, Z.
Bartnik, K.
Konopinska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26902.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The present study was conducted on six Magnolia species in the period 2006-2008 in the Botanical Garden of the Maria Curie-Skłodowska University in Lublin. The soil and leaves from the locations of the following species of Magnolia were subjected to evaluation: cucumber tree (Magnolia acuminata L.), Kobushi magnolia (Magnolia kobus DC), purple lily magnolia (Magnolia liliiflora L.), Japanese willow-leaf magnolia (Magnolia salicifolia Siebold et Zucc. Maxim.), saucer magnolia (Magnolia x soulangiana Soul.-Bod.), and umbrella magnolia (Magnolia tripetala L.). The studied plants were planted during the period 1968-1989 on grey-brown podzolic soil derived from loess. The significantly lowest content of phosphorus, potassium and magnesium as well as the lowest pH were recorded in the soil from the location occupied by the purple lily magnolia (M. liliiflora). The other sites were characterized by an optimal range of pH, high soil phosphorus and magnesium availability as well as medium potassium availability. An optimal content of nitrogen and calcium was found in the leaves of the cucumber tree (M. acuminata), of phosphorus and magnesium in the leaves of the Kobushi magnolia (M. kobus), and of potassium in the leaves of the Japanese willow-leaf magnolia (M. salicifolia). A low content of nitrogen and calcium was shown in the leaves of the purple lily magnolia (M. liliiflora), of phosphorus in the leaves of the saucer magnolia (M. x soulangiana), and of potassium in the indicator parts of the cucumber tree (M. acuminata). The study found that among the studied species the cucumber tree (M. acuminata) could be a good biostabilizer of nitrogen, while the Kobushi magnolia (M. kobus) a good biostabilizer of phosphorus and magnesium. In spite of significant differences in soil nutrient availability and clear variations in macronutrient contents in the indicator parts of the investigated plants, no visual symptoms of nutrient deficit were found in the Magnolia species under study.
Badania przeprowadzono w latach 2006-2008 na terenie Ogrodu Botanicznego UMCS w Lublinie na sześciu gatunkach magnolii. Ocenie poddano glebę oraz liście ze stanowisk magnolii drzewiastej (Magnolia acuminata L.), magnolii japońskiej (Magnolia kobus DC), magnolii purpurowej (Magnolia liliiflora L.), magnolii wierzbolistnej (Magnolia salicifolia Siebold et Zucc. Maxim.), magnolii pośredniej (Magnolia x soulangiana Soul.-Bod.) oraz magnolii parasolowatej (Magnolia tripetala L.). Badane rośliny posadzono w latach 1968-1989 na glebie płowej pochodzenia lessowego. Istotnie najmniejszą zawartość fosforu, potasu i magnezu oraz najniższy odczyn odnotowano w glebie na stanowisku zajmowanym przez magnolię purpurową (M. liliflora). Pozostałe stanowiska charakteryzowały się optymalnym zakresem pH oraz wysoką zasobnością gleby w fosfor i magnez, a średnią w potas. Odnotowano optymalną zawartość azotu oraz wapnia w liściach magnolii drzewiastej (M. acuminata), fosforu i magnezu w liściach magnolii japońskiej (M. kobus), natomiast potasu w liściach magnolii wierzbolistnej (M. salicifolia). Wykazano niską zawartość azotu i wapnia w liściach magnolii purpurowej (M. liliflora), fosforu w liściach magnolii posredniej (M. x soulangeana), potasu w częściach wskaźnikowych magnolii drzewiastej (M. acuminata). Stwierdzono, iż spośród badanych gatunków dobrymi biostabilizatorami azotu może być magnolia drzewiasta (M. acuminata), fosforu i magnezu magnolia japońska (M. kobus). Pomimo istotnych różnic w zasobności gleby oraz wyraźnie zróżnicowanej zawartości makroskładników w częściach wskaźnikowych badanych roślin nie stwierdzono żadnych wizualnych objawów deficytu pierwiastków na badanych gatunkach magnolii.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of different fertilization on the growth and nutrition of azalea (Rhododendron L.)
Wpływ zróżnicowanego nawożenia na wzrost i odżywianie azalii wiekokwiatowej (Rhododendron L.)
Autorzy:
Michalojc, Z.
Koter, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26869.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
A study on azalea (Rhododendron L.), ’Kilian’ and ‘Persil‘, was conducted in 2009–2010. Plants were grown in pots in the open air, in a peat substrate with a pH of 4.8. The effect of the following fertilization methods was studied: I – traditional fertilization (single fertilizers were applied in 2 rates); II – a slow-release fertilizer (Hortiform pH); III – combined fertilization (¼ of the rate of nutrients was applied in the form of single fertilizers and ¾ in the form of Hortiform pH). The slow-release fertilizer Hortiform pH and combined fertilization were applied once in each study year when filling the pots with growing medium. Fertilizers were applied at the basic rate (D1) and at a twice higher rate (D 2). In the first year of cultivation, the study showed no significant effect of fertilization method on shoot length in both azalea cultivars, whereas in the second year the longest shoots were found after application of the slow-release fertilizer Hortiform pH. In both years of the study, significantly longer shoots were found in the cultivar ‘Persil’ after application of the lower fertilizer rate (D1) than after application of the higher fertilizer rate (D2). On the other hand, the study showed that the fertilizer rate had no effect on shoot length in ‘Kilian’. After application of the higher fertilizer rate, a higher content of nitrogen and potassium as well as a lower content of phosphorus, calcium, and magnesium were determined in the leaves of both cultivars. The study found the following percentages to be the optimal nutrient content in azalea leaves: 1.88 – 2.20% N; 1.0 – 1.7% K; and 0.60% – 1.20% Ca, while the phosphorus content of 0.09 – 0.25% and the magnesium content of 0.14 – 0.25% were shown to be the lower limit for optimal plant nutrition. After the end of the growing season, a low content of all nutrients in the medium was found in both study years, irrespective of the applied fertilizer rate and fertilization method.
Badania dotyczące azalii (Rhododendron L.) odmiany ‘Kilian’ oraz ‘Persil’ przeprowadzono w latach 2009–2010. Rośliny uprawiano w doniczkach na terenie otwartym, w podłożu torfowym o pH 4,8. Badano wpływ sposobu nawożenia: I – tradycyjny (pojedyncze nawozy zastosowano w 2 dawkach); II – nawóz o spowolnionym działaniu (Hortiform pH); III – nawożenie łączone (¼ dawki składników pokarmowych w postaci nawozów pojedynczych oraz ¾ w postaci Hortiformu pH. Nawóz o spowolnionym działaniu Hortiform pH oraz nawożenie łączone zastosowano jednorazowo podczas napełniania wazonów podłożem w każdym roku badań. Nawozy zastosowano w dawce podstawowej (D1) oraz dwukrotnie większej (D 2). W pierwszym roku uprawy u obydwu odmian azalii stwierdzono brak istotnego wpływu sposobu nawożenia na długość pędów. Natomiast w drugim roku najdłuższe pędy wykazano po zastosowaniu nawozu o spowolnionym działaniu Hortiform pH. W obydwu latach badań po zastosowaniu mniejszej dawki nawozów (D1) stwierdzono istotnie dłuższe pędy u odmiany ‘Persil’ niż po zastosowaniu większej dawki nawozów (D2). Wykazano natomiast brak wpływu dawek nawozów na długość pędów u odmiany ‘Kilian’. W liściach obydwu odmian po zastosowaniu większej dawki nawozów oznaczono większą zawartość azotu i potasu, a mniejszą zawartość fosforu, wapnia i magnezu. Jako optymalną zawartość składników pokarmowych w liściach azalii uznano: 1,88 – 2,20% N, 1,0 – 1,7% K i 0,60% – 1,20% Ca, a zawartość fosforu 0,09 – 0,25 % i magnezu 0,14 – 0,25 jako dolny zakres optymalnego odżywiania roślin. Po zakończonym okresie wegetacji w obydwu latach badań wykazano niską zawartość wszystkich składników pokarmowych w podłożu niezależnie od zastosowanej dawki nawozów i sposobu nawożenia.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of fertilization and mycorrhization on growth and nutritional status of cranberry (Vaccinium macrocarpon Ait.) in the nursery
Autorzy:
Michalojc, Z.
Koter, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1936.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Ogrodnictwa
Tematy:
cranberry
Vaccinium macrocarpon
nursery
fertilization
Osmocote 6M
mycorrhizal vaccine
nutrition
controlled release
weather condition
Źródło:
Journal of Horticultural Research; 2015, 23, 1
2300-5009
Pojawia się w:
Journal of Horticultural Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of mycorrhizal colonization and nutrient solutions concentration on the yielding and chemical composition of tomato grown in rockwool and straw medium
Wpływ mikoryzyacji oraz koncentracji pożywki na plonownie i skład chemiczny pomidora uprawianego w wełnie mineralnej i słomie
Autorzy:
Michałojć, Z.
Jarosz, Z.
Pitura, K.
Dzida, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543131.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Efficiency of arbuscular mycorrhizal fungi (AMF) to host plants depends mainly on the chemical composition and properties of the rhizosphere. This is especially important in soilless cultures, in which the amount of nutrients supplied to the rhizosphere has to be strictly controlled. The effect of AMF and two nutrient solution concentrations: standard (S) with average EC 2.6 mS·cm-1 and reduced (R) with average EC 1.9 mS·cm-1, on the yielding and chemical composition of fruit and leaves of tomato, was investigated. Toma-to plants cultivar ‘Admiro F1’ were cultivated in greenhouse with fertigation system in rockwool and straw medium in 2012–2013 years. In the research, no effect of AMF on the total and marketable yield as well as on number of fruit per plant, was detected. A signifi-cant lower marketable yield in treatments fertigated with standard nutrient solution (S), compared to reduced solution (R) was detected, which was the effect of smaller number of fruits. Fruits of tomato inoculated with AMF contained significantly more sugars as compared to plants growing without mycorrhization. Significant higher dry matter content was detected in fruit of tomato fertigated with standard nutrient solution (S), compared to reduced solution (R). More total nitrogen was recorded in leaves of plants mycorrhized with AMF, although this increase was not statistically confirmed in every treatments. More calcium was determined in fruits of tomato inoculated with AMF as compared to those harvested from non-mycorrhized plants.
Skuteczność mikoryzacji (AMF) roślin uprawnych zależy w głównej mierze od składu i właściwości ryzosfery. Ma to szczególne znaczenie w uprawach bezglebowych, w których ilość składników pokarmowych dostarczanych do środowiska korzeniowego musi byćściśle kontrolowana. W przeprowadzonych doświadczeniach badano wpływ mikoryzacji (AMF) oraz dwu koncentracji pożywek: standardowej (S) o średnim EC 2,6 mS·cm-1 oraz zredukowanej (R) o średnim EC 1,9 mS·cm-1 na plonowanie oraz skład chemiczny owoców i liści pomidora. Badania przeprowadzono w latach 2012–2013 z pomidorem odm. ‘Admiro F1’ uprawianym w wełnie mineralnej i słomie. W badaniach nie stwierdzono wpływu mikoryzacji (AMF) na wielkość plonu ogólnego i handlowego owoców pomidora, jak również na średnią liczbę owoców z rośliny. Istotnie mniejszy plon handlowy owoców odnotowano w obiektach fertygowanych pożywką standardową(S) w porównaniu ze stosowaniem pożywki zubożonej (R), co było efektem mniejszej liczby owoców. Owoce pomidora mikoryzowanego zawierały istotnie więcej cukrów w porównaniu z roślinami kontrolnymi. Istotnie większą zawartość suchej masy odnotowano w owocach roślin nawożonych pożywką standardową w porównaniu z roztworem pokarmowym o obniżonej koncentracji. W liściach roślin mikoryzowanych stwierdzono więcej azotu ogółem, jakkolwiek nie we wszystkich obiektach wyniki te potwierdzono statystycznie. Owoce pomidora mikoryzowanego zawierały istotnie więcej wapnia w po-równaniu z roślinami nie mikoryzowanymi.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 6; 15-27
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of natural fertilization and calcium carbonate on yielding and biological value of thyme (Thymus vulgaris L.)
Autorzy:
Dzida, K.
Michałojć, Z.
Jarosz, Z.
Pitura, K.
Skubij, N.
Skubij, D.
Krawiec, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/12309210.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
plant cultivation
common thyme
Thymus vulgaris
herbal plant
yielding
plant yield
plant height
biological value
natural fertilization
calcium fertilization
calcium carbonate
ascorbic acid
essential oil
fresh mass
dry matter content
Opis:
Thyme belongs to herbal plants, the yield and quality of which depend on biological factors, agrotechnical procedures and the way of processing and storage. Basic factor differentiating the biological value of plants is fertilization, including manure, as well as plant growth and development, which is significantly influenced by the pH of the substrate, in which the plants are grown. The aim of the study was to determine the effect of manure dose (12.5 and 25 g·dm–3) and calcium carbonate (5 and 15 g·dm–3) on the yield and biological value of thyme. The fresh thyme mass yield was changed under the influence of the factors used. The highest yield of raw material was recorded after using a high dose of manure and calcium carbonate. Significantly higher concentration of essential oil in thyme was found after feeding the plants with higher dose of manure. The inverse relationship was demonstrated for the amount of L-ascorbic acid that decreased with the increase in manure dose. Calcium fertilizers not only serve to regulate the acidity, but are also a source of calcium for plants. After applying a higher dose of CaCO3, significant increase in the yield of fresh thyme mass was observed and higher dry matter content was recorded
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2019, 18, 5; 105-112
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of nitrogen fertilization on the yield and nutritive value of beta vulgaris l.
Oddziaływanie nawożenia azotowego na plon i wartość odżywczą buraka liściowego
Autorzy:
Dzida, K.
Jarosz, Z.
Michałojc, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1188059.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
Beta vulgaris L.
doses and forms of nitrogen
nitrates
medium
macro-
micronutrients
Opis:
Burak liściowy jest jednym z typów uprawnych gatunku Beta vulgaris L. Ojczyzną buraka liściowego są kraje leżące w rejonie Morza Śródziemnego. Obecnie roślina ta jest warzywem uprawianym na szeroką skalę w USA, a także Europie Zachodniej: Szwajcarii, Niemczech, Francji, Anglii. W Polsce jest warzywem mało znanym, mimo że zawiera wiele cennych składników odżywczych i smakowych. Jednym z głównych czynników wpływających na wielkość i jakość plonu jest nawożenie azotowe. Azot jest pierwiastkiem budulcowym roślin, a jego niedobór istotnie ogranicza powstawanie nowych tkanek roślinnych. Pierwiastek ten wchodzi w skład kwasów nukleinowych, nukleotydów, koenzymów, chlorofilu, fitohormonów, cytokinin. Celem pracy było określenie wpływu zróżnicowanego nawożenia azotem na plonowanie oraz skład chemiczny części nadziemnych buraka liściowego. W doświadczeniu zastosowano trzy dawki azotu (0,2, 0,4, 0,6 g N dm- 3 podłoża) w postaci saletry amonowej lub mocznika. Rośliny uprawiano w szklarni w doniczkach czterolitrowych wypełnionych torfem wysokim zwapnowanym kredą nawozową do pH 5,6. W doświadczeniu stosowano następujące nawozy: saletrę amonową - 34% N, mocznik - 46% N, fosforan monopotasowy - 23% P; 28,2% K, siarczan magnezu - 15,6% Mg, mikroelementy. W uprawie buraka liściowego najkorzystniejsze okazało się stosowanie 0,4 g N dm- 3 NH4NO3 ze względu na największy plon świeżej masy liści i największą zawartość kwasu L-askorbinowego, natomiast ze względu na najmniejszy udział azotanów w suchej masie liści najlepsze okazało się podanie CO(N^)2 w ilości 0,2 g N dm- 3 podłoża. Niezależnie od rodzaju nawozu azotowego wykazano wzrost ogólnej koncentracji soli (EC) w podłożu pod wpływem wzrastających dawek stosowanych nawozów. Zwiększenie stężenia azotu o 100% w podłożu w stosunku do dawki najniższej powodowało wzrost zawartości Fe, Cu w liściach buraka, a spadek zn i Mn niezależnie od zastosowanego nawozu azotowego.
Źródło:
Journal of Elementology; 2012, 17, 1; 19-29
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of nitrogen fertilization on the yield and nutritive value of Beta vulgaris L.
Oddziaływanie nawożenia azotowego na plon i wartość odżywczą buraka liściowego
Autorzy:
Dzida, K.
Jarosz, Z.
Michałojc, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14596.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
Leaf beet is one of several types of Beta vulgaris L. The vegetable originates from the Mediterranean area but is currently grown on a large scale in the US and Western Europe, e.g. Switzerland, Germany, France or England. In Poland, it is a less known vegetable, despite its high content of many valuable nutrients and excellent taste. one of the main factors affecting the size and quality of yield is nitrogen fertilization. Nitrogen is a structural element of plants and its deficiency significantly inhibits production of new plant tissue. This element is a component of nucleic acids, nucleotides, coenzymes, chlorophyll, phytohormones and cytokinines. The aim of this study was to conduct research on the effect of varied nitrogen fertilization on yielding and chemical composition of aerial parts of leaf beet. The experiment used three doses of nitrogen (0.2, 0.4, 0.6 g N dm- 3 of medium) in the form of ammonium nitrate or urea. Plants were cultivated in a greenhouse, in 4-litre pots filled with highmoor peat limed to pH of 5.6 with waste chalk. The following fertilizers were used in the experiment: ammonium nitrate - 34% N, urea - 46% N, monobasic potassium phosphate - 23% P, 28.2% K, magnesium sulphate - 15.6% Mg, and microelements. in the cultivation of leaf beet, application of 0.4 g N dm- 3 NH4No3 proved to be most beneficial as it led to the highest yield of fresh mass of leaves and highest content of L-ascorbic acid, whereas application of Co(NH2)2 in the amount of 0.2 g N dm- 3 of the growth medium proved to be best, as it resulted in the lowest nitrate share in the dry mass of leaves. Regardless of the type of nitrogen fertilization, growth in the total salt concentration (EC) in the medium was shown as an effect of increasing doses of the applied fertilizers. increasing the nitrogen concentration by 100% in the growth medium in relation to the lowest dose raised the Fe and Cu content in beet leaves and depressed that of zn and Mn irrespective of the applied nitrogen fertilization.
Burak liściowy jest jednym z typów uprawnych gatunku Beta vulgaris L. Ojczyzną buraka liściowego są kraje leżące w rejonie Morza Śródziemnego. Obecnie roślina ta jest warzywem uprawianym na szeroką skalę w USA, a także Europie Zachodniej: Szwajcarii, Niemczech, Francji, Anglii. W Polsce jest warzywem mało znanym, mimo że zawiera wiele cennych składników odżywczych i smakowych. Jednym z głównych czynników wpływających na wielkość i jakość plonu jest nawożenie azotowe. Azot jest pierwiastkiem budulcowym roślin, a jego niedobór istotnie ogranicza powstawanie nowych tkanek roślinnych. Pierwiastek ten wchodzi w skład kwasów nukleinowych, nukleotydów, koenzymów, chlorofilu, fitohormonów, cytokinin. Celem pracy było określenie wpływu zróżnicowanego nawożenia azotem na plonowanie oraz skład chemiczny części nadziemnych buraka liściowego. W doświadczeniu zastosowano trzy dawki azotu (0,2, 0,4, 0,6 g N dm- 3 podłoża) w postaci saletry amonowej lub mocznika. Rośliny uprawiano w szklarni w doniczkach czterolitrowych wypełnionych torfem wysokim zwapnowanym kredą nawozową do pH 5,6. W doświadczeniu stosowano następujące nawozy: saletrę amonową - 34% N, mocznik - 46% N, fosforan monopotasowy - 23% P; 28,2% K, siarczan magnezu - 15,6% Mg, mikroelementy. W uprawie buraka liściowego najkorzystniejsze okazało się stosowanie 0,4 g N dm- 3 NH4NO3 ze względu na największy plon świeżej masy liści i największą zawartość kwasu L-askorbinowego, natomiast ze względu na najmniejszy udział azotanów w suchej masie liści najlepsze okazało się podanie CO(N^)2 w ilości 0,2 g N dm- 3 podłoża. Niezależnie od rodzaju nawozu azotowego wykazano wzrost ogólnej koncentracji soli (EC) w podłożu pod wpływem wzrastających dawek stosowanych nawozów. Zwiększenie stężenia azotu o 100% w podłożu w stosunku do dawki najniższej powodowało wzrost zawartości Fe, Cu w liściach buraka, a spadek zn i Mn niezależnie od zastosowanego nawozu azotowego.
Źródło:
Journal of Elementology; 2012, 17, 1
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies