Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Matzke, Jason P." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Humans as “Part and Parcel of Nature”: Thoreau’s Contribution to Environmental Ethics
    Autorzy:
    Matzke, Jason P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/781281.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Henry David Thoreau
    environmental ethics
    nature
    wildness
    instrumental value
    intrinsic value
    character
    ecology
    Opis:
    Henry David Thoreau (1817-1862) develops an understanding of human beings as “part and parcel of nature” that includes the idea that we are physically, spiritually, and attitudinally (more or less) connected to the world around us. The image he offers is one in which life spent too much in civilization, where work and social expectations determine the quality of one’s daily life and personal character, lead to lives of boredom, conformity, and misplaced priorities. Time spent in more natural environments is the antidote. Such experiences have the potential to jar us out of the conformist and-to his mind-personally stunting existence into which most fall. Growth and liberation come from experiencing the “More” of which both nature and we are a part. Thoreau calls us to reevaluate our values and priorities by being in a right relationship with nature, which does not require that we accept all of his particular ontological commitments. The argument that emerges for greater protection of the environment is admittedly quite human-centered. However, Thoreau’s insight that we are part and parcel of nature is important because, as Aldo Leopold later argues, we can only progress beyond a prudential approach to nature when we see ourselves as part of the larger whole. The world looks different when it is our home and community as opposed to being mere material to be used or a stage on which our lives unfold.
    Źródło:
    Ethics in Progress; 2014, 5, 2; 170-186
    2084-9257
    Pojawia się w:
    Ethics in Progress
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On Compromise in Radical EnvironmentalActivism
    O kompromisie w radykalnym aktywizmie środowiskowym
    Autorzy:
    Dereniowska, Małgorzata
    Matzke, Jason P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521796.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    sprawiedliwość ekologiczna; akcja środowiskowa; radykalny aktywizm; logika protestu; kompromis
    Opis:
    Radykalny aktywizm środowiskowy zrodził się w reakcji na zbytnią kompromisowość i nieefektywność ówczesnych działań na rzecz ochrony środowiska. Ruch ten postawił na bezkompromisowość w swym podejściu, które miało być panaceum na brak skuteczności dotychczasowych starań enwiromentalizmu głównego nurtu. Strategie swojego działania radykalny aktywizm środowiskowy oparł na stosowaniu bezpośredniej akcji w formie nieposłuszeństwa obywatelskiego lub eko-sabotażu. Istnieją dwa reprezentacyjne ruchy radykalnego aktywizmu środowiskowego względem bezpośredniej akcji. Jeden z nich, Earth Liberation Front, nie stroni od aktów przemocy politycznej, noszącej znamiona ekoterroryzmu. Z kolei metody Earth First!, pomimo ich bezkompromisowej retoryki, bardziej wpisują się w tradycje demokratycznych ruchów protestacyjnych. Artykuł stara się odpowiedzieć na następujące pytania: czy bezkompromisowe podejście radykalnych ruchów środowiskowych może być efektywne? Co jest warunkiem konstruktywnej akcji demokratycznej? Czy radykalny aktywizm środowiskowy może się przysłużyć wspieraniu praktyk opartych na koordynacji działań i budowaniu koalicji? Pytania te bezpośrednio odnoszą się do paradygmatu sprawiedliwości ekologicznej, który łączy w sobie społecznie ukierunkowane zagadnienia środowiskowe z ochroną natury jako takiej. Paradygmat ten podkreśla potrzebę koordynacji strategii oraz współpracy dla wprowadzania pozytywnej zmiany. Niniejszy artykuł rozpatruje wybrane stanowiska radykalnych aktywistów środowiskowych, dokonując analizy ich przekonań moralnych i postaw politycznych w kontekście sprawiedliwości. Chcemy pokazać, że motto radykalistów “Bez kompromisu” nie jest akceptowalną strategią działania, a bezpośrednia akcja—nawet jeśli nielegalna—może być skonceptualizowana i przeprowadzona w sposób nie zaprzepaszczający możliwości osiągnięcia efektywnego kompromisu czy budowania koalicji jako niezbędnych elementów sukcesu ruchów protestacyjnych. W tym celu odwołujemy się do filozofii konfliktu Martina Benjamina, według którego kompromis nie musi oznaczać moralnej kapitulacji czy porażki, a w pewnych okolicznościach może być wręcz warunkiem zachowania integralności. Tak rozumiany kompromis może być efektywnym środkiem wspierającym wdrażanie zmian pro-środowiskowych. Rozróżniamy między kompromisem moralnym a politycznym, oraz podkreślamy kwestie interpretacji i współzależności między wspólnotą moralną a polityczną, w której podejmowane są decyzje publiczne. Dopiero rozpoznanie przynależności do wspólnoty politycznej oraz uznanie odpowiedzialności wobec członków wspólnoty moralnej (w tym istot pozaludzkich i natury) umożliwia wydobycie konstruktywnego potencjału z kompromisu. Rozważania te są zarysowane na tle podejścia konstruktywnie łączącego demokrację partycypacyjną z radykalnym aktywizmem środowiskowym.
    Źródło:
    Humanistyka i Przyrodoznawstwo; 2018, Numer 24; 9-38
    1234-4087
    Pojawia się w:
    Humanistyka i Przyrodoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Connections and Abstractions: Blending Epistemologies of Love and Separation in Environmental Education
    Autorzy:
    Dereniowska, Małgorzata A.
    Matzke, Jason P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/781414.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Environmental learning
    place-based education
    epistemology of love
    epistemology of separation
    trans-disciplinarity
    Opis:
    Understanding the epistemological dimension of the subject–object dichotomy is crucial for environmental learning. Contrasting the epistemologies of separation and love, Arthur Zajonc argues that learning is seriously limited unless we focus more attention on fostering deep connections of respect, love, and participation with the objects we study. Although an attitude of detachment and objectivity is sometimes appropriate, understanding such things as social justice and the environment demand an approach that softens the sharp dichotomy between knower and thing–to–be–known. While largely agreeing with Zajonc, we emphasize that the epistemologies of separation and love should not be seen as wholly distinct or unrelated. A deep understanding of ourselves and the world around us depends upon a shifting back and forth between these approaches, though this will, admittedly, not be susceptible to any strict set of methodological rules. Learning depends upon not only understanding how to use these two epistemologies, but, importantly, learning how to shift between them with ease. Furthermore, we suggest that Zajonc’s use of the dual concepts of the logic of discovery and of justification to illustrate his two epistemologies can be made more descriptively accurate and prescriptively useful by noticing that in the process of learning-of discovering-investigators can and do move fluidly between seeking detached objectivity and connectedness. We embrace a broad pedagogical approach to environmental education consistent with Zajonc’s view and that is place–based and multi– and trans– disciplinary. This includes a rejection of the priority of science over the humanities, a narrowing of the gap between knower and thing–to–be–known, and a move away from attempts to excessively abstract from particulars to generalities and laws
    Źródło:
    Ethics in Progress; 2012, 3, 1; 71-81
    2084-9257
    Pojawia się w:
    Ethics in Progress
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies