Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Marecik, Slawomir" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wpływ otyłości na wyniki okołooperacyjne, klinicznopatologiczne oraz onkologiczne całkowitego wycięcia mezorektum w nowotworze odbytnicy metodą chirurgii wspomaganej robotowo
Autorzy:
Pai, Ajit
Alsabhan, Fahad
Park, John J
Melich, George
Sulo, Suela
Marecik, Slawomir J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393053.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
otyłość
nowotwór odbytnicy
chirurgia robotowa
wskaźnik masy ciała
całkowite wycięcie mezorektum
Opis:
Cel pracy: Analiza możliwości przeprowadzenia oraz wyników operacji robotowej w nowotworze odbytnicy u otyłych pacjentów. Metody: Od 2005 do 2012 roku do rejestru prospektywnej bazy danych wpisano 101 kolejnych przypadków nowotworów odbytnicy operowanych metodą chirurgii robotowej. Pacjentów rozdzielono do grup z otyłością (BMI≥30 kg/m2) oraz bez otyłości (BMI<30 kg/m2). Porównano parametry operacyjne, okołooperacyjne oraz wyniki patologiczne. Dane analizowano przy użyciu programu SPSS 22.0, zaś istotność statystyczną zdefiniowano jako wartość p≤0,05. Wyniki: W badaniu uczestniczyło 33 otyłych pacjentów (średnia wartość BMI – 33,8 kg/m2). Pacjentów porównano, biorąc pod uwagę płeć, stopień zaawansowania nowotworu (faza T) oraz typ operacji. Czas trwania zabiegu i utrata krwi były większe w grupie pacjentów otyłych; jedynie czas trwania zabiegu był istotny statystycznie. Częstotliwość konwersji, czas trwania hospitalizacji oraz częstotliwość występowania przecieków zespolenia były podobne. Dodatni margines obwodowy oraz liczba usuniętych węzłów chłonny były porównywalne. Odsetek pacjentów wolnych od choroby oraz odsetek przeżyć po okresie 3 lat wyniosły odpowiednio w grupach z otyłością i bez: 75,8% vs 80,9% oraz 84,8% vs 92,6%. Wnioski: Zabieg chirurgii robotowej w leczeniu nowotworu odbytnicy u osób otyłych jest bezpieczny i możliwy do przeprowadzenia. W zabiegach z użyciem zautomatyzowanej platformy BMI nie wpływało na częstotliwość konwersji, czas trwania hospitalizacji, powikłania pooperacyjne oraz jakość preparatu lub przeżywalność.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 4; 23-28
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Impact of Obesity on the Perioperative, Clinicopathologic, and Oncologic Outcomes of Robot Assisted Total Mesorectal Excision for Rectal Cancer
Autorzy:
Pai, Ajit
Alsabhan, Fahad
Park, John J
Melich, George
Sulo, Suela
Marecik, Slawomir J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392975.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
obesity
Rectal cancer
Robotic surgery
Body mass index
Total Mesorectal Excision
Opis:
Purpose: To analyze the feasibility and outcomes of robotic rectal cancer surgery in obese patients. Methods: From 2005 to 2012, 101 consecutive rectal cancers operated robotically were enrolled in a prospective database. Patients were stratified into obese (BMI ≥ 30 kg/m2) and non-obese (BMI < 30 kg/m2) groups. Operative, perioperative parameters, and pathologic outcomes were compared. Data were analyzed using SPSS 22.0, while statistical significance was defined as a p value ≤ .05. Results: There were 33 obese patients (mean BMI 33.8 kg/m2). Patients were comparable regarding gender, T stage, and type of operation. Operative time and blood loss were higher in the obese group; only operative time was statistically significant. The conversion rate, length of stay, and anastomotic leak rates were similar. Circumferential margin positivity and lymph node yield were comparable. Disease free and overall survivals at 3 years were 75.8% versus 80.9% and 84.8% versus 92.6%, respectively for obese and non-obese subgroups. Conclusions: Robotic surgery for curative treatment of rectal cancer in the obese is safe and feasible. BMI does not influence conversion rates, length of stay, postoperative complications, and quality of the specimen or survival when the robotic platform is used.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 4; 23-28
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Robotowa operacja naprawcza wypadania odbytnicy ze współistniejącymi rectocele i sigmoidocele z użyciem siatki
Autorzy:
Borsuk, Daniel
Studniarek, Adam
Gantt, Gerald
Kochar, Kunal
Marecik, Slawomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392091.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
operacja wypadania odbytnicy z zastosowaniem robota
rectocele
sigmoidocele
wypadanie odbytnicy
Opis:
Wypadanie odbytnicy (WO) jest schorzeniem występującym najczęściej u pacjentów w wieku powyżej 50 lat, szczególnie u kobiet. Z WO zazwyczaj współistnieją inne patologie, takie jak: uwypuklenie odbytnicy (rectocele), wpuklenie esicy (sigmoidocele), uwpuklenie pęcherza moczowego (cystocele), a nawet przepuklina zawierająca pętle jelita cienkiego (enterocele). Rektopeksja z użyciem siatki jest metodą o powszechnie uznawanej skuteczności w leczeniu wypadania odbytnicy. Zastosowanie robota chirurgicznego ułatwia preparowanie tkanek w obrębie miednicy mniejszej i jest szczególnie pomocne podczas zakładania szwów mocujących siatkę. W niniejszym artykule przedstawiono przypadek 77-letniej kobiety, u której stwierdzono objawy zespołu zaburzeń defekacji (ang. obstructed defecation syndrome; ODS), którego przyczyną było wypadanie odbytnicy. W trakcie postępowania przedoperacyjnego objawy pacjentki w skali ODS Score oceniono na 9/20. Podczas dalszej diagnostyki, poza wypadaniem odbytnicy, stwierdzono współistniejące rectocele i sigmoidocele. Pacjentka została zakwalifikowana do robotowej rektopeksji z użyciem siatki. W pierwszym etapie operacji wykonano uwolnienie tylnej części mezorektum z zaoszczędzeniem nerwów układu autonomicznego. Następnie wypreparowano przegrodę odbytniczo-pochwową, oddzielając pochwę od przedniej części odbytnicy do poziomu mięśni dźwigaczy odbytu (mięśni dna miednicy) i rozworu moczowo-płciowego, co umożliwiło przymocowanie siatki polipropylenowej do przedniej ściany odbytnicy. Podwieszenie przedniej ściany odbytnicy przy użyciu siatki rozwiązało problem trzech współistniejących patologii. U pacjentki w trakcie dwuletniej obserwacji nie odnotowano nawrotu ani istotnych powikłań pooperacyjnych, a wynik ODS Score uległ obniżeniu do 1/20.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 5; 34-37
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Robotic Combined Anterior & Posterior Repair of a Rectal Prolapse, Rectocele, and Sigmoidocele with a Mesh
Autorzy:
Borsuk, Daniel
Studniarek, Adam
Gantt, Gerald
Kochar, Kunal
Marecik, Slawomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392079.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
combined robotic rectal prolapse repair
rectal prolapse
rectocele
sigmoidocele
Opis:
RP is often seen in patients over the age of fifty, particularly women. These patients frequently suffer from other concomitant pathologies like rectocele, sigmoidocele, cystocele, or even enterocele. Rectopexy with a mesh has been an established treatment for rectal prolapse. The utilization of the robotic system allows for a successful repair within a confined pelvic space, especially for precise suture placement when working with the mesh. A 77-year-old female presented with ODS symptoms found to be caused by a progressive rectal prolapse. Her pre-operative ODS score was 9/20. Pelvic floor evaluation revealed concomitant rectocele and sigmoidocele. The patient was offered a robotic-assisted rectopexy with mesh placement to address the three concomitant pathologies. During the procedure, a posterior mesorectal mobilization with autonomic nerve preservation was performed to address the posterior leading edge of the prolapse. Subsequently, the vagina was separated from the anterior portion of the rectum and dissected down to the levator ani muscle and the perineal body. This allowed for the affixation of a polypropylene mesh to the anterior portion of the rectum. Anterior suspension of the mobilized rectum with the mesh addressed all three pathologies. No recurrence or complications occurred at two-year follow-up. The patient’s ODS score decreased to 1/20.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 5; 34-37
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies