Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Marczyński, Marcin" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Hilary Koprowski - polski lekarz, wirusolog i immunolog
Hilary Koprowski - polish doctor, virologist and immunologist
Autorzy:
Marczyński, Marcin
Pękacz, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/485735.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
virologist
immunologist
Hilary Koprowski
polio
vaccine
Opis:
The aim of article is representation of the silhouette professors Koprowski, his scientific achievements. Hilary Koprowski was co-founder vaccine against poliomyelitis. I described childhood and youth professors, his scientific achievements, publications and related exam by him positions. I discussed controversies about vaccine against disease Heinego-Medina. Writing about achievements mentioned awards and decorations for scientific activity. I presented autobiographical books and biographical sacred profeesor Koprowski. At the end found themselves curiosities and another information from life professor.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2018, 1(28); 119-123
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola lekarza pierwszego kontaktu we wczesnym rozpoznawaniu zakażeń okołoprotezowych stawów
The role of the primary care physician in early diagnosis of periprosthetic joint infection
Autorzy:
Białecki, Jerzy
Para, Marcin
Bartosz, Paweł
Marczyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034554.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
antybiotykoterapia
lekarz rodzinny
postępowanie pooperacyjne
rozpoznawanie
zapalenie okołoprotezowe stawu
Opis:
Hip and knee replacement is a common procedure in the treatment of advanced arthropathy. It relieves pain and restores joint function. That is why the number of arthroplasties is continuously increasing. In view of the growing number of patients with endoprostheses, shorter hospitalisation after the surgery, problems with availability of specialists and an increasing role of primary care physicians, family doctors need better knowledge of the most severe postoperative complication, i.e. periprosthetic joint infection. The diagnosis of chronic periprosthetic infection is a complex and challenging problem. The symptoms of early postoperative infection or acute haematogenous periprosthetic infection should be diagnosed as soon as possible as proper treatment preconditions full recovery with implant preservation. Delayed diagnosis and failure to apply early surgical intervention change the treatment algorithm and which frequently entail prolonged multi-stage treatment. If early periprosthetic joint infection is suspected, the best decision is to urgently refer the patient again to the hospital where the surgery was performed. In this case, antibiotic therapy is vital; however, if it is instituted without proper indications, it cannot warrant recovery and blurs the picture of the disease. Before antibiotics are administered, an attempt at confirming the inflammation should be made and the responsible pathogen isolated so that targeted antibiotic therapy can be implemented. Early antibiotic administration makes it much harder to isolate the pathogen responsible and increases the number of multidrug resistant strains. The treatment of periprosthetic joint infection is always based on surgery combined with targeted antibiotic therapy. Prompt diagnosis and proper surgical management offer chances for the patient’s recovery and normal functioning. Orthopaedic surgical procedures are usually scheduled. Proper patient preparation, consisting in the stabilisation of systemic diseases, their proper control and elimination of systemic inflammatory foci, is crucial in the prevention of periprosthetic joint infection.
Endoprotezoplastyka stawu biodrowego i kolanowego jest powszechnie stosowaną procedurą w zaawansowanej chorobie zwyrodnieniowej, która likwiduje ból i przywraca sprawność choremu. Z tego powodu liczba wykonywanych zabiegów alloplastyki systematycznie wzrasta. Zwiększenie liczby chorych z endoprotezami, skrócenie czasu pobytu w szpitalu po operacji, problem z dostępem do specjalistów oraz rosnąca rola lekarzy rodzinnych nakładają na tych ostatnich obowiązek bliższego zapoznania się z najpoważniejszym powikłaniem pooperacyjnym, jakim są zapalenia okołoprotezowe. Diagnostyka przewlekłego zapalenia okołoprotezowego jest złożonym i trudnym zagadnieniem, natomiast objawy zapalenia występujące w krótkim okresie po operacji lub też ostre krwiopochodne zapalenie stawu z endoprotezą powinny zostać rozpoznane jak najszybciej, ponieważ prawidłowe postępowanie daje szansę na pełne wyleczenie z uratowaniem implantu. Opóźnienie rozpoznania i zaniechanie leczenia operacyjnego skutkują zmianą algorytmu i często kilkuetapowym, długotrwałym leczeniem. Jeśli występują objawy sugerujące wczesne zapalenie okołoprotezowe, najlepszym postępowaniem jest ponowne pilne skierowanie chorego do szpitala, w którym była wykonana operacja. W przypadku podejrzenia zapalenia okołoprotezowego antybiotykoterapia ma ogromne znaczenie, ale rozpoczęta bez właściwych wskazań nie daje gwarancji wyleczenia i zaciemnia obraz choroby. Przed podaniem antybiotyku powinno się podjąć próbę potwierdzenia rozpoznania zapalenia i wyizolowania patogenu, tak aby można było zastosować antybiotykoterapię celowaną. Wczesne podanie antybiotyku znacznie osłabia możliwość wyizolowania patogenu i zwiększa liczbę szczepów wielolekoopornych. Podstawą leczenia infekcji okołoprotezowych zawsze jest leczenie operacyjne skojarzone z celowaną antybiotykoterapią. Szybka diagnoza i właściwe postępowanie operacyjne zapewniają choremu możliwość wyleczenia i dają szanse na normalne funkcjonowanie. Operacje ortopedyczne to zazwyczaj zaplanowane procedury. W zapobieganiu infekcji okołoprotezowej kluczowe znaczenie ma odpowiednie przygotowanie pacjenta, które polega na ustabilizowaniu chorób ogólnoustrojowych, prawidłowej ich kontroli i eliminacji wewnątrzustrojowych ognisk zapalnych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 4; 460-469
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies