Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Malik, M." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Kompetencja i determinacja do morfogenezy in vitro narcyza [Narcissus L.] odmiany 'Carlton'
Autorzy:
Malik, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/799014.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
cytokininy
Narcissus
auksyny
morfogeneza
narcyz Carlton
narcyz
rosliny ozdobne
hodowla in vitro
regulatory wzrostu
cytokinin
auxin
morphogenesis
Carlton cultivar
ornamental plant
in vitro culture
growth regulator
Opis:
Określono minimalny czas ekspozycji fragmentów pędów kwiatowych narcyza ‘Carlton’ na różne proporcje auksyny i cytokininy, niezbędnego do wywołania reakcji morfogenetycznej. Fragmenty pędów kwiatowych izolowane z cebul chłodzonych poddawano działaniu roztworów regulatorów wzrostu przez 1 minutę, 1 godzinę lub 24 godziny następnie wykładano na pożywki stałe bez regulatorów wzrostu. W doświadczeniu użyto auksyn: Picloramu lub 2,4-D w stężeniu 25 µmol·dm⁻³ w kombinacji z BA w stężeniu 5 lub 25 µmol·dm⁻³. Eksplantaty kontrolne wykładano bezpośrednio na pożywki bez regulatorów wzrostu. Proces organogenezy obserwowano na fragmentach pędów eksponowanych na działanie roztworów auksyn i cytokinin przez 1 minutę, 1 godzinę i 24 godziny. Najwięcej cebul przybyszowych tworzyło się na eksplantatach pędowych poddanych jednogodzinnemu działaniu roztworów regulatorów wzrostu. Wywołanie procesu formowania kalusa wymagało dłuższego, 24-godzinnego traktowania regulatorami wzrostu. Kalus najlepiej tworzył się na eksplantatach traktowanych przez 24 godziny roztworem zawierającym 25 µmol Picloramu·dm⁻³ i 25 µmol BA·dm⁻³.
The aim of the experiment was to estimate the minimal exposure duration of Narcissus L. ‘Carlton’ shoot slices to the different proportion of auxin and cytokinin solutions necessary for in vitro morphogenesis determination. Slices of shoots isolated from Narcissus chilled bulbs and soaked for 1 minute, 1 hour or 24 hours in the solutions of auxin: 2,4-D or Picloram (at concentration 25 µmol·dm⁻³) in combination with cytokinin: BA (at the concentration of 5 or 25 µmol·dm⁻³) or not soaked were put on the Murashige-Skoog medium without growth regulators. Organogenesis was noticed in the response of shoot explants to the 1 minute, 1 hour and 24-hour duration of soaking in growth regulators water solutions. The 1-hour soaking caused the best regeneration of bulbs. The process of callus formation required a longer, 24-hour duration of growth regulator action. The highest amount of yellow, nodular callus was obtained on explants after the 24-hour exposure to the solution of 25 µmol Picloram·dm⁻³ and 25 µmol BA·dm⁻³.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 510, 1; 333-339
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphogenetic pathways from Narcissus L. ‘Carlton’ in vitro cultures of Pc stage flower bud explants according to cytokinin and auxin ratios
Morfogeneza w kulturach in vitro eksplantatów Narcissus L. ‘Carlton’ izolowanych z pąków kwiatowych w stadium Pc w zależności od poziomu cytokininy i auksyny
Autorzy:
Malik, M.
Bach, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543351.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
The effect of the concentration and proportion of growth regulators in an initial medium on Narcissus L. ‘Carlton’ morphogenesis in cultures of Pc stage flower bud ex-plants was investigated. Ovary and flower stem explants were cultured on solid Mura-shige and Skoog (MS) media with cytokinin – 6-Benzyladenine (BA) or Zeatin (ZEA) (0.5–50 μM) – in combination with auxin – 4-Amino-3,5,6-trichloropicolinic acid (Picloram), 2,4-Dichlorophenoxyacetic acid (2,4-D) or α-Naphthaleneacetic acid (NAA) (1–50 μM). The ratios of cytokinin and auxin in the initial medium determined the morphogenetic pathways and the level of cytokinin proved to be a critical factor. Somatic embryogenesis was achieved for a cytokinin and auxin ratio of 1:1–10, bulb organogenesis – for a 1:0.4–1 ratio and rhizogenesis – for a 1:20–100 ratio. The minimum concentration of cytokinin in the initial medium for somatic embryo and bulb formation was 5 μM. A lower level of cy-tokinin (0.5 μM) resulted in rhizogenesis. Considering the effect of auxin, Picloram stimulated the initiation of somatic embryos and the 2,4-D enhanced embryo maturation and conversion.
Zbadano wpływ stężenia i proporcji regulatorów wzrostu w pożywce ini-cjalnej na morfogenezę narcyza (Narcissus L.) ‘Carlton’ w kulturach eksplantatów izolo-wanych z pąków kwiatowych w stadium Pc. Fragmenty zalążni i pędów kwiatowych kul-tywowano na pożywce stałej MS uzupełnionej regulatorami wzrostu: cytokininą – BA lub zeatyna (0.5–50 μM) i auksyną – Picloram, 2,4-D lub NAA (1–50 μM). Zastosowane proporcje regulatorów wzrostu determinowały kierunki morfogenezy, a poziom cytokininy okazał się czynnikiem krytycznym. Somatyczną embriogenezę uzyskano w przypadku proporcji cytokininy do auksyny – 1:1–10, cebule przybyszowe – 1:0,4–1, korzenie przy-byszowe – 1:20–100. Minimalne stężenie cytokininy w pożywce do inicjacji somatycznej embriogenezy i formowania cebul przybyszowych wyniosło 5 μM. Niższe stężenie cyto-kininy (0.5 μM) wywoływało ryzogenezę. Obserwując wpływ auksyny na proces soma-tycznej embriogenezy, stwierdzono, że Picloram stymulował inicjację zarodków soma-tycznych narcyza, natomiast 2,4-D przyspieszało ich dojrzewanie i konwersję.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 1; 101-111
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aklimatyzacja cebul narcyza (Narcissus L.) otrzymanych w kulturach zarodków somatycznych
Autorzy:
Malik, M.
Bach, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/809736.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Warunki podczas fazy in vitro wpływają następczo na aklimatyzację roślin narcyza (Narcissus L.) 'Carlton'. Procesowi aklimatyzacji najlepiej poddają się cebule o masie z przedziału 401-500 mg. Najwyższą przeżywalnością (99%) charakteryzują się cebule chłodzone 9 tygodni, hodowane na pożywkach z sacharozą w stężeniu 3%. Podwyższenie stężenia sacharozy nie wpływa na wzrost liczby cebul rozwijających liście. W przypadku cebul nie chłodzonych dodatek do pożywki gibereliny w stężeniu 5 µM wpływa korzystnie zarówno na procent cebul rozwijających liście, jak i procent przeżywalności ex vitro. Proces aklimatyzacji przeżywały cebule do których ukorzenienia nie stosowano auksyny lub użyto IAA. Cebule narcyza chłodzone w temperaturze 5°C przez 9 tygodni aklimatyzują się najlepiej.
Acclimatization of daffodil (Narcissus L.) 'Carlton' bulbs depends on the in vitro culture conditions. Bulbs of 401-500 mg gave the greatest transplantation success. The highest bulb recovery was observed when the bulbs were cooled for 9 weeks and cultured on media supplemented with 3% sucrose. Elevated concentrations of sucrose in the medium gave no benefit on the increase of bulb emergence. The addition of gibberellin at 5 µM to the medium has beneficial effect on ex vitro bulb emergence percent as well as on bulb recovery percent. Bulbs rooted on auxin free medium or a medium supplemented with IAA best recovered the acclimatization process.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2005, 504, 1
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
High-yielding repetitive somatic embryogenesis in cultures of Narcissus L. ‘Carlton’
Autorzy:
Malik, M.
Bach, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543546.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
An innovatory protocol for large-scale production of narcissus ‘Carlton’ somatic embryos was developed based on the repetitive somatic embryogenesis (RSE). RSE was established as a stepwise process beginning with primary somatic embryogenesis (PSE) on ovary explants followed by secondary somatic embryogenesis (SSE) and continuously repeating cycles of SSE. A highly embryogenic lines of callus were sourced from primary embryogenic tissue, callus and embryos, which were continuously exposed to Amino-3,5,6-trichloropicolinic acid (Picloram) or 2,4-Dichlorophenoxyacetic acid (2,4-D) (both 25 µM) and 6-Benzyladenine (BA) (5 µM). Thus obtained calluses were multiplicated in six-week repetitive cycles and the efficiency of multiplication was 2.1- to 2.3-fold. Using RSE protocol, on regeneration medium containing 5 µM BA and 0.5 µM α-Naphthaleneacetic acid (NAA) it was possible to receive more than 20 embryos per 100 mg of callus. PSE yielded only 3.3–11 embryos. RSE resulted in the production of creamcoloured soft calluses which retained high efficiency of multiplication and differentiation of somatic embryos for over two years.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2017, 16, 2; 107-112
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka właściwości użytkowych stopu magnezu z powłoką hydroksyapatytową
Characteristics of utilizable properties of magnesium alloy with the hydroxyapatite coating
Autorzy:
Dudek, A.
Malik, M.A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284888.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomateriały
implanty
hydroksyapatyt
biomaterials
implants
hydroxyapatite
Opis:
Zainteresowanie biomateriałami, związane z możliwością zastosowania ich na implanty, wywołuje z jednej strony nieustanny wzrost wymagań stawiany tego typu materiałom, z drugiej natomiast, poszukiwanie nowych metod i technologii poprawiających ich własności użytkowe [1-2]. W ciągu ostatnich 10 lat, znacznie wzrosło zastosowanie magnezu i jego stopów, szczególnie w zastosowaniach medycznych. Zjawisko to związane jest głównie z bardzo korzystnymi własnościami tych materiałów takich jak: niska gęstość czy wysokie własności wytrzymałościowe. Zainteresowanie stopami magnezu, jako biomateriału skupia się głównie na zastosowaniach implantologicznych. Związane jest to głównie z tym, że materiał ten jest biokompatybilny i bioresorbowalny. Ponadto, jego właściwości mechaniczne są bliskie naturalnej kości w porównaniu z innymi metalami wykorzystywanymi, jako biomateriały na implanty (np. stopy Ti i Co-Cr) [1-4]. Magnez i jego stopy są materiałami biodegradowalnymi w ludzkich płynach organicznych, jednocześnie ich słaba odporność na korozję może doprowadzić do nagłej awarii implantów. W ramach niniejszej pracy stop magnezu (AZ91) pokryto metodą metalurgii proszków powłoką hydroksyapatytu w celu poprawy jego biodegradacji. Priorytetowym celem proponowanych w ramach niniejszej pracy badań była analiza własności wytrzymałościowych na granicy powłoka-podłoże. Własności te zostały określone przy pomocy testu, polegającego na zarysowaniu (Scratch Test) powłoki ceramicznej. Określono ponadto skład fazowy powstałych powłok.
Growing interest in biomaterials, combined with opportunities of their use for implants causes, on the one hand, incessantly growing expectations imposed on these materials. On the other hand, new methods and technologies improving their functional properties are required. The industrial application of Mg has increased rapidly in the last 10 years. The increased usage of Mg is due to its lightweight, high specific stiffness and strength. There has been interest in using Mg as a biomaterial for bone replacement as it is biocompatible and bioresorbable. Moreover, mechanical properties of magnesium are closer to natural bones compared with other metallic materials used as biomaterial implants (e.g. Ti alloys, Co-Cr alloys). Magnesium and its alloys are potential biodegradable implant materials due to their attractive biological properties. However, their poor corrosion resistance may result in a sudden failure of the implants. In this study, a magnesium alloy (AZ91) was coated with hydroxyapatite to improve its biodegradation performance. A priority goal of the investigations presented within this work was to improve mechanical properties on the base material - coating interface. These properties were determined by means of scratch tests on the ceramic coating.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 42-45
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impact Strength of AE-type Alloys High Pressure Die Castings
Autorzy:
Braszczyńska-Malik, K.
Malik, M. A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947603.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
AE-type alloy
aluminum
rare earth elements
high pressure die casting
impact strength
magnesium alloy
stop typu AE
stop magnezu
aluminium
pierwiastki ziem rzadkich
odlewanie ciśnieniowe
udarność
Opis:
The results of the Charpy impact test of AE-type magnesium alloys produced by the high pressure die casting method are presented. Three alloys with different weight fractions of rare earth elements (RE; e.g. 1, 3 and 5 wt%) and the same mass fraction of aluminium (5 wt%) were prepared. The casts were fabricated using a typical cold chamber high pressure die casting machine with a 3.8 MN locking force. Microstructural analyses were performed by means of a scanning electron microscope (SEM). The impact strength (IS) was determined using a Charpy V hammer with an impact energy equal to 150 J. The microstructure of the experimental alloys consisted of an [alpha]-Mg solid solution and Al11RE3, Al10Ce2Mn7 and Al2RE intermetallic compounds. The obtained results show the significant influence of the rare earth elements to aluminium ratio on the impact strength of the investigated materials. Lower the RE/Al ratio in the chemical composition of the alloy results in a higher impact strength of the material.
Źródło:
Archives of Foundry Engineering; 2020, 20, 3; 5-8
1897-3310
2299-2944
Pojawia się w:
Archives of Foundry Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microstructural characterization of cast magnesium matrix composites by Raman microscopy
Autorzy:
Malik, M. A.
Braszczyńska-Malik, K. N.
Majchrzak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/380033.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
magnesium matrix composites
SiC
Mg2Si
Raman spectroscopy
kompozyt magnezowy
spektroskopia Ramana
Opis:
Cast magnesium matrix composites reinforced with silicon carbide particles were investigated by using Raman microscopy. 3C, 4H and 6H polytypes of SiC particles were identified in the investigated composites. Additionally, Mg2Si compound was detected by Raman microscopy in the composites microstructure.
Źródło:
Archives of Foundry Engineering; 2013, 13, 1; 95-98
1897-3310
2299-2944
Pojawia się w:
Archives of Foundry Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microstructural analysis of AM50/Mg2Si cast magnesium composites
Autorzy:
Malik, M. A.
Majchrzak, K.
Braszczyńska-Malik, K. N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/380454.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
stop magnezu AM50
Mg2Si
krzemek magnezu
kompozyt metalowy
AM50 magnesium alloy
magnesium silicide
metal matrix composites
Opis:
AM50/Mg2Si composites containing 5.7 wt. % and 9.9 wt. %. of Mg2Si reinforcing phase were prepared successfully by casting method. The microstructure of the cast AM50/Mg2Si magnesium matrix composites was investigated by light microscopy and X-ray diffractometry (XRD). The microstructure of these composites was characterized by the presence of \alfa-phase (a solid solution of aluminium in magnesium), Mg17Al12 (\gamma-phase), Al8Mn5 and Mg2Si. It was demonstrated that the Mg2Si phase was formed mainly as primary dendrites and eutectic.
Źródło:
Archives of Foundry Engineering; 2012, 12, 4; 109-112
1897-3310
2299-2944
Pojawia się w:
Archives of Foundry Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characteristic of Carbon Nanotubes Modified with Cobalt, Copper and Bromine
Charakterystyka nanorurek węglowych modyfikowanych kobaltem, miedzią i bromem
Autorzy:
Zygoń, P.
Peszke, J.
Gwoździk, M.
Nitkiewicz, Z.
Malik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/356764.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
carbon nanotubes
AFM
Raman spectrum
modification
nanorurki węglowe
spektroskopia Ramana
modyfikacja
Opis:
The paper presents results of studies on carbon nanotubes - as received, after cleaning and also after modification. Functional groups as well as metal nanoparticles have been attached, originating from cobalt sulphate, copper acetate and a mixture of hydrogen bromide and bromide. The surface studies on an atomic forces microscope (AFM), X-ray studies (phase composition analysis, crystallite sizes determination) as well as Raman spectroscopy studies were carried out on such nanotubes. The surface topography studies have shown that after the modification the diameter and length of nanotubes change. Also the surface development changes, which has been determined through roughness parameter measurements. The change of intensity, of crystallite size and of half-value width of main reflections originating from carbon for nanotubes modified in various ways have been determined using the X-ray analysis.
W pracy przedstawiono wyniki badań nanorurek węglowych w stanie surowym, po oczyszczeniu jak również po modyfikacji. Zostały przyłączone grupy funkcyjne oraz nanocząstki metali, pochodzące od siarczanu kobaltu, octanu miedzi i mieszaniny bromowodoru z bromem. Dla takich nanorurek przeprowadzono badania powierzchni na mikroskopie sił atomowych (AFM), badania rentgenograficzne (analiza składu fazowego, określenie wielkości krystalitów) oraz badania spektroskopowe Raniana. Badania topografii powierzchni wykazały, że po modyfikacji nanorurek zmienia się ich średnica i długość. Zmienia się również rozwinięcie powierzchni co zostało wyznaczone za pomocą określenia parametru chropowatości. Za pomocą analizy rentgenograficznej określono zmianę intensywności, wielkości krystalitów oraz szerokości połówkowej refleksów głównych pochodzących od węgla dla nanorurek różnie modyfikowanych.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2014, 59, 2; 675-679
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies